장음표시 사용
111쪽
Non dissiimili modo in Oriente valebant leges quaedam quae non in Occidentes Qvicissim in Occiduis partibus vigebant aliae quae'
cum non habebant in Oriente. Sic diebus. Sabb.ui Romae e lunabatur; in Oriente vero nullatenus. Item de ordinandis Cantoribus lex erat iri Oriente ; alia de non ordinandis in Occidente. At non alia de causa quae in Oriente vigebant leges , nullius erant apud Occidentales momenti; de vicissim Occidentalium legibus teneri non cenlabantur Orientales,nuam quod apud utrasque non fuerant in usum ad millae, aut acceptatae. Nulla tamen inde oriebatur dissensio a sed sua cuique servabatur Eccl
si libertas Christi sanguine alta, ut habetur in Concilio Ephesino erperam moneremus de solis disciplinae legibus te moveri quaesti
nem quae enim ad fidem 5 mores pertinent, obsequium statim existunt, ut a Spiritu sincto incita . . Eadem est condulo legum civilium , quantum ad aequitatem stibilie damri quod ita confima Tertuli in Apol cap. 4 ubi Imperatorem sic alloquitura Si bonum invenero se , quod lex tua prohibuit , nonne ex illo udico prohibere eam non se , quod , si malum esse t 1 ure raphib re Si lex tua erravi , puto ab homine concepta est negii enim de caelo ruit. Miramini hominem aut errare potuisi in lege condenda, emesipui in reprobanda minc Spartanorum Romanorum leges, di ligenti r habito examine picrumque fuisse revocatas laribit Nulla eriinquit, sibi soli conscientiam justitia sua drbet sed eis, a quib-ουὶ
ovium epectat Caterum suspem lex est , qu probari se n. mul ,-- proba autem si non probata dominetur. Quamobrem, ut servaretur aequitas, populi consensus quasi pri vertebatur. Hanc cautionem adhibebant Augusti, ut nonnisi uti cratorum audita sententis leges latre olerent. Ita ex Lampridio Alexander Severus nonnisi consultis o Jurisperitis .i co sapientissimis viris leges sanciebat Theodosius vero S Justinia nus estes voluerunt a Senatu Palatii Proceribus expendi pommodum universorum consenili, Principum authoritate firmari. Eandem ob rationem a Papiniano Pr tori Rom. Praefecto sub Amtonino Caracalia lex dicitur communis Reipublicae sponsito, qua fit, ut cives audita lege , consensuque rabito, pollicentur se vitam ad legis
Acceptatione non praehabita servandae sunt nihilominus leges, quamvis minus quae videantur; ne scilicet interturbetur ullo pacto eis blicae tranquillitas in ut singula declinentur incommoda , quae possent ex dilato obsequio proficisci uique etiam debitus authoritati divinitus
acceptae deseratur bono Haec fuit Antiquorum cium Apostolica conlianti i , ii eruditione precellent eommendabilium oeconomia, Winstitutum. Dum enim o
lentissimis Ecclesiae seculis quarto prς sertim c subsequentibus sincitae sunt ab Imperatoribus leges de uiuia, de illustrium Episcoporum suis
112쪽
sedibus deturbatione , de Magistratibus militibus in Clemira non admittendis , quid pr stiterunt viri illi sanctissimi ' Quibus usi sunt mediis , An Legi Divin. , an Principibus ciae uni nullatenus; ec d bit,im Principibus honorem doctrina res exeint,lo docuerκnt, plibem sibi divinitiis demandatam continuerunt in osticio iam erga Deum ait mergi Principesci erga Deum quidem , quae Lex Divina pollularet palatum concionibus ostendendo in iis in scriptis ex verbo Deiri erga quo que i incipes cavendo scilicet plurimum ne quidquam sibi excideret, quo Majestas Regia coram subditis violaretur. Et vero quae id Rcgis pertinebant reveremiam , necnon tiam ai, obsequium gum initiarum, quas ferebant Principes tam Ethnici, quam Haeretici, vel Schismatici modo egi Divinae non repugnarent injunxerunt continuci, donec se cultas fietet Principes fallem Chiistianos humiliter edoccndi, quae Lex Divina lanciret eoque lubenti iis Principes monebant, quod plobe nos sent Augustos ob multiplicia Reipublicae negotia rebus divinis accuratEvacare non posse, dc grave ipsis 1 veritatis regula desectendi perio ibim imminere, quod adulatorum artibus, aut rebus suis studentium captionibus perpetuo solerent objici. Si facilem moniti aurem praebcrent Principes meo rependebant gratias Epistopi si reluctarentur audire , ad poenitentiam confugiebant, ut jejuniis Moratione aequos Principies fie-ebis Estheris exemplo a Deo , in cujus alii cor Regis cst, obtinerent. Ea suit S. Athan. Hii Basil. Ambr. Greg. ag agendi ratio. Cum enim . Athan ab Alexandrini Sede in Gallias a Constantino Magno ab Arianis decepto Laisset amandatus , adeo non lii idquam. quo sacra laederetur Maiestas, moliebatur inuinimo pro Principe . iii
illuserant Ariani . enixe eum precabatur , ut ipsi quandoque manit staretur veritas , nullumqtae idci Catholicae in krretur cirimentulo. S.
Athanasii causae apud Imperatorem frustra patrocinati piscopi Cath lici in Eccl sias sese receperunt, a Dei benignitate possidatur ejus reditum , quem Constantinus filius concessit. Tuo Constantini Magni consilium noverunt, scilicet non alio fine in Gallias, & apud piscopum Catholica Fide commendabilem missum fuisse . Athanasium, quam ut Arianorum factionibus d furori subduceretur eaque piissimi Imperato ris solicitudine . Athanasi vitae fuisse consultum. Cum etiam ex Imperatorum Constantini , Valentini Theodosii, de Arcadii edictis,usura gravissima permittebatur, dum scilicet ex tribus frumenii modiis mutuo datis unum supra sortem percipiendi facilitas concedebatur adverius Legem Divinam , quid tum gessere sanctissimi piscopi Intellexerunt nimirum nihil aliud decernere Augustos . nisi ustrarios paenis lege civili sancitis eximendos sic, ut vel sic pauperibus subsiduim procuraretur fieret arvorum colendorum facilitas; sicque ea statuta prae necessitate tolerati potiusciuam sanciri existiniarunt. Hinc ad revo candalia eiuscemodi lcgem supplicationibus sitis Augustos non concitarunt unquam. Ne vero peccarent in Lege a Divinam Episcopi , Clericos
113쪽
uturae perceptae reos deponebant, ut patet di ex can. 3. post tum ex cap. 7. Conc Nic. tum etiam ex cap. . Laodic. Itere palam in concionibus, in scriptis usuram validis rationibus ivpumanant Patres, ut S. Greg. iii cap. 6 epist canonicae , in qua usuram vocat alteram idololatriae speciem , Lactant L . cap. s. S. Ambros. l. de Tob. S. Hicron in Ezech. Aug. in Psalm. 18. In caeteris legibus , quae miniis quae vidcbantur . tam pie adversus Principes crant affecti Episcosi, ut se peccaturos fuisse censerent nisi Principes datis occasionibus supplice commonefacerent, praesertim cum ex Principum
pietate benigne se auditum iri praesentirent. Quod studii erga Principes officium ita expressit S. Ambrosius epist. o. ad Theodosium utiem audies , si Sacerdotem non audies ' sciis tibi audebit Erum dicere si Sacerdos non audet Leges de Militibus , WViris Curiae QSenatii addictis, a Cierodi Monasterio repellendis, ab Imperatoribus , ut a D. , non a lauritio sancitas, ad se trant missas non re ecerunt Pastores supremi , licet quibusdam in capitibus deficerent , quinimc Principibus obsecuti , eas ad alios Episcopos , si temporum consuetudo ita ferret, transmiserunt, ut S. Gregor qui de obsequio suo certiorem factum Imperatorem monuit ultimam legis partem divinis legibus adversari , ut qua vias salutis militibus quibusdam necessarias praecluderct non eam ver altorius irariis esse rationemn cum colagistratibus plures declinandorum Reipublicae onerum causa tantummodo Clericatum ambirent Temperamentum proposuit Summus Pontifex de tricnnali militum in Monasteriis probatione, priusquam admitterentur : quod jam statuerat ustinianus de servorum probanda vocatione Propontum his cautionibus consilium facile probavit Imperator Caeterium quis ex Principibus saluti suae consultum voluerit, qui non attendat ad sanctorum Ecclesiae Pr latorum monita' Cujuscemodi crant S. Gregor. Turon. l. s. Hist. Franc cap. 7. Si quis de nobis, o Rex justitia tramites transcendere voluerit, a te
corripi potest si mero tu excesseris , quis te corripiet ' Loquimur enim tibi , sed si volueris , audis: si autem nolueris , quis te condemnabit,
nisi is, qui se pronuntiavit se justitiam 3
ARTICULUS SECUNDUS.wenes quos sit condere eges , tῖm Ecclesiasticas, tum Citiles ' ' quo jure , an det Uino,
hunetano δDUηiτAτio NEM circa asinu stiones pati deberet nemo. Ita enim si Scripturarum QAntiquorum lectione versati fuerimus, aut in taeses Catholica Pastores iaepius audite datum fuerit, iis seruati-
114쪽
bus suimus assuefacti, ut horreret animus, quis aliud proponeret. Sedat, eo tempore . quo haercsis seculi posterioris emersit , iniri saepὸ de adversiis Ecclcsi. potestatem in legibus sanciendis, S adversiis 4itimam Principum authoiitatem reclamatum est quo vitio id factum fuit, nescio in ut etiam catholice sentientes licet cit is aerinicorum dogmatibus alieni , quandoque nec in operibus suis, nec in colloquiis vcnt rationem cruciat Ecclesiae , de Principum authoritati dcbitam. Neurninus stupcndum, quod nec desines, qui , in hanc vencrationem Principum authoritati debitam propensi in eam quae est Ecclesiae . invehi videantur,&, ut proprio arbitrio serviant, in legitimam authoritatem recent incaut Quae ut declinentur , quid ex Scripturis de Majoribus acceperimui,
CONCLUSIO. L Lege Ecclesiasticas condere est Ecclesiae,
Conciliorum , Summi Pontificis QEpiscoporum hanc aut horitatem a Christo acceperunt Lillisque nullus Christianus obsequi iron tenetur. Probatur prima pars quia potestatem hanc necesi arili habent , quos
Ecclesiis regendis praesecit Christi. Nam absque illa Ecclcsiae praeposti ministerium sibi demandatum exequi non pollent , seu ordinem in Ecclesiis instituere constitutumque crvare coercere deficientes a Lege Divina. ab Ecclesiis repellere pertinaces. Quamobrem neccisar o lic-clesiae Principibus competit Legum condendarum authoritas. Hinc pro illa propugnarunt urianimi consensione S. Cyptianus in Clero, simul QClerus Romanus cum S. Cypriano , qui in epist ad Rogarianum de suo Diacono jure conquerentem , scribit ipli in pro pil δε- patus vigore dc Cathcdrae aut horitate illum Diaconum statim punici diauthoritatem habere. Et epist. s. ad Clerum de pictam in Hispania haec .ibet Alan sic tamen, quamvis novi simis temporibus, in Ecclesia Dei aut ruelici vigor cecidit hristiana virtutis . tu sistit robur lan guit , ut non supersit portio Iacerdotum , qua minime ad h. urerum ruinas, ct de naufragia succumbat, sed fortis habili honorem Divinae Arajestatis, sacerdotalem sinitatem plena timoris et etatione tiιeatur rund epist. i. ad Pompon. hanc singularem cile asseritur positorum colicitudinem ut disciplinae integritati tuendae invigilent Evangelicis praeceptis ad disciplinam cneri deses. Scia , inquit, nos ab Evan elicis, Apostoliola Tradition iam Nn recedere, quomin fr.it ibini sororibi nostris con Τ.inter fortiter consit Lu:tr, ct per omnes utilitatis, ibitis vias Ecclesia ima Disciplina sertetur. Et infra em, obserυatione disc lina Divina praecepta teneamus. nec patiamur errare fratres nostros, ct pro arbitri suo it eres sed ad
et ita, singulis fidelibiu delite consulere. Item Ctcrii Romanus epist. ad . Cyprianum si inter epist. S. Cypriani sic scribit: Quam . scilicet dilaiplinam . qui rem eris in instabili reriim cursu, erret semper nece est, ct huc atque igite variis, incertis negotiorum tem pestat da disipetur, ct iras exton de manibus consiliotum' libernacula .rsim L
115쪽
clesiastica salutis illidat in scoouus , ut appareat , non aliter fruti Eecissiastica consuit se, nisi s qui ct contra Us faciunt quasi qui' dam adses unus repellantur, re disciplina ipsius semper custodita,
ris, qu.isi salutare aliqμod gubemaculum in tempestate semetur. Addit Clerus Romanus non tantunimodo pro fide, sed it clisciplina , seu pro latis legibus esse laiulum. Cui ossicio non deerat; nec Deo juvante, dcfutura erat Romana Ecclesia quod in votis sibi esse testificatur: Absit ab Ecdies. Romana vigorem f/um tam prophara facilitate dismittere. O nemo severitatis , eversa de majestate , solvere. Igitur ex S. Cypriano xtero Romano . qui praesunt Ecclesiis, hac ii horitate neces ,rio donantur, qua in contum ices tenentur uti, qua noli adhibita Evangelii vigor, fideique robur linguesicit . I sensim corruit' fidelium saliui non consulitur in pessiundatur disciplinae dignitas. Eadem pars adhuc probatur ex antiquo illius usu potestatis, quam omnium primi adhibuerunt Apostoli rael. s. In Concilio quippe Hic roselym statuerunt, ut a sit ilocatom idolotytis abstinerent ii ex Gentibus convertebantur ad Christum. Item i. inloth. 3. Titi cap. I. Apostoliis statuit, ne bigam de neophili ad Episcopatum assumantur. Et i Cor i . p. ne mulieribus in Ecclcsiis loqui liceat. Pleraque alia praecepta epistolis suis anserit, quae pertinent ad Ecclesiae ministros, ad conjugatos ad dominos, servos o c. cenas quoque sibi aut Ecclesiae non obsequentibus Apostoli inflixerunt, gravium peccatorum reos eastigationibus publicis subjecerunt. Nam S. Petrus et s. Ananiam QS phiram corripit, morte plectit. S. etiam Paulus I. Cor. I. pce tentiae publicae subdit incestuosum Corinthium. Ea quoque aliabolitate Apostolorum succeiores Episcopi quibus ibet temporibus , ut ex historiae monumentis, monciliorum actis est manifestum, usi sunt tum in remque is ab Ecclesia haereticis id ira in peccatorum reis corripiendis, di in Ecclesiae ministris constituendis, aut ab ossicio suspendendis , aut abdicandis Satis superqire sit notasse S.Cypr epist. q. rcs yteros ossicium non obeuntes provisonali decreto in inere tuo interdixit se. Idem epist. 18. Clerum laudat qui Episcopo
rum tunc Carthagine versantium consilio , Diaconos Prest)yteros L fideliam societMe removerat . quod apibrum , qui meritos poenitentiae labores non sustinuerant, nec authoritate Episcopi fuerant reconciliati oblationcs offerrent. Item epistola 66. Victori , etiam mortuo , quod contra forinam a Sacerdotibus datam Fausti tum Presbyterum tutorenti instituisset, sacesi fictim precum , quibus antinae defunctoium Deo commendabantur aufert solatium.
Probatur secunda pars Principibus Ecesesiasticis ferendarum Legum Iure Divino compiti aut holitas, ut quae concessa suerit a Christo, qui ut divinam, sicut Moysi data fuerat , authoritatem Discipulis se concedet significaret , eadem loquendi formula usus est Apostolos Ecclesia--. Rectores instituens qua Moyses ostendetis potestatem sibi a Deo,
116쪽
.oncessam. En verba Mosis ex cap. s. . . Exod desumptari me eontra nos est mu= mur vestrum sed contra Dominum Christus vero se loquitur Luc. o. s. s. Qui τε audit me audit; qui vos periris
me 'Ernit. Quod ita exponit Apostolus loquens de Legibus, quas tuleratri Thessal cap. . . a. Scitis enim quae praecepta ederim οὐispe Dominum Jesum quasi diceret non arbitrio meo , sed aut horitate Christi. Et e. s. Itaque qui haec sternit , non hominem spernit, sed Decim qui etiam dedit Spiritum sanctum in nobis. Nec eam solummodo potestatem Ecclesiae ministris demandavit Chri Uit; sed de poenas infligendi facultatem, ad firmandum Dei legibus de ferendum obsequium necessariam imperiit , imo de ab Ecclesia contu maces penitus expellendi, Math. 13. p. 7. Si autem , aetolicit , Ecclesiam non audiekii sit tibi sicut Ethnicus es Publicanus Eam autem auctoritatem ita se conserre p. 8. confirmat, ut ministrorum suorum in tetris sententiam in talis ratam habeati Quaecunque alligaveritis super terram erunt ligata, in caelo quKc-nyu siseritis super terram, erant soluta, in coris. Probatur tertia pars Neminem Christianim Legibus Ecclesiasticis non obstringi sic statuit S. Cyprianus epist. s. ad Corneliuna de Novato Prest ytero sermonem habens , ut assevcre non remanere illos in Ecclesia
qui Ecclesiae non obsequuntur, seu qui ejus disciplinam non servant: e re anere in Ecesepia Dei possunt, qui De cais, Ecclesiasticam
Disio linam , nec aesus sui conversatione , nec moruW ac tenuerunt.
Epist quoque s. ad vindem, nil omnium nosti dissensionum semina scribi , quod quae Sacerdotibus debetur reverentia, cgatur: cui talia in erunt non solum utribus, sed uacerdotibus , quitas honor tantus de Dei dignatione conceditur, ut qui quis Saceraeoti iis, ad temptu hic judicanti non obtemperare , statim necaretur. Et laudatis Christi exemplo. s. Pauli, verboque sacro, addit uuamvis Domin se, crucisaeo, sacrilegi, ct impii Er menti si coepisent nec jam qui
quam e sacerdotali honore, authoritate retinerent tamen Usum quamvis inane nomen 2 umbram quam . sacerdotis cogitans expavit mem-
re Paulus: Nesciebam atres, inquit , quia Pontifex est. Et infra is vibi sacerdotalis authorit. si potest. divina dignatione firmarum Et tandem haec ins . Neque enim aliunde haereses obortae sunt, aut naia unt schismata , quam inde quod Sacerdoti ei non obtemperatur: nec unus in Ecclesia ad te vas Sacerdos tempus adeae ira Cb isti raritatum cui, si fecita iura magisteria divina obtemperaret a ie ita universa, nemo a vcrsum acerritum collegium qui quam
blic non congeram, quae de observatui a Canonum scit Ecclis LGg im, in Conciliis , dc in postcriorum eculorurn Patribus occurrunt, ut apud S. conem pist. a. 5 apud scculi non Authores, ut Ago
baid a suis sit pro firmanda illis debita everentia, qu M priorisus M iij.
117쪽
illis Martyrum seculis, ex scripturarum doctrina ratum in uni ersa .r clesia habitum retulimus. Si enuia spernitur Deus . dum Ecclesiae ministri . deur cepta spernuntur, si ex divina dignatione illorum authoritas proficis ituri si vice Christi stant de regunt; si alia ratione notas test Ecclesiae nomen consillere, nec remanent in Ecclesia, qui piscopis non obsequunturi si denique ex negato illis obsequio prodeunt schil mala, haeretes quis se teneri Ecclesiae morem gerere non arbitretur CONCL. II. Supreniam authoritatem obtinentibus , seu supreniis Principibus condendarum Legum competit authoritas a Deo coliata; illisque debetur ab omnibus obedientia omnimoda in iis, quae Divinae Lini non adversantur. i. Hanc Pi incipibus f isse concessam authoritatem docet Christus Luc. 1o. 9. 21. Reddite ergo quae sunt C aris, Caesara qua sum Dei, Deo Do trinam hanc a Chrillo acceptam scripserunt di tradiderunt Apostoli Sic S. Paulus Rom. p. s. p. i. Omnis anima Potestatibus sublimis cibus subdita sit e non est sim potesta nisi a eo si paulo strIL enim, tributa prastatis ministri enim Dei sant, in hoc ipsum se lentes. Reddite ergo omnibι debita cui tribulum , tributum si vectigal , efii eat, cui honorem , honoreis. Ita etiam S. Petrus epist. i. c. a. Sithedii ieitur estote amni humana creatura propter Deum Ruῖ quasi praecedentici sive Ducibus tanquam ab eo missis ad indidiam malefitIoram laudem vero bonorum quia sic est voluntas Dei, ut beneficientes obmutescere faciatis impruientium hominum ignorantiam ; quaslibe i ct non eritas vel ne habentes malitiae libertatem , sed sicut se mi Dei. Omnes honoraten raternitatem diligite Deum timete a Regem honoris eate. Servi subditi estote in omni timore dominis , non tantiem
boni 2 bd sti , sed etiam 'scolis mc est enim gratia, si propter Dei eo it ientiam illinet quis tristitias, patiens injuste. Ab illa Legum si praescripta observatione se si non exemit Christus ipsi justitia sed Principi solvit, solvi uni tributum. Leges eas servarunt iri sanctitatis merito Apostolatus toti insignes admodiam, servandasque
tradidcrunt, e Regibus, cominque ministris obedienduin . non solum propter pinnaruin inctum, scd propter conscientiam. Instit igitur condendarunt Legum authoritate sibi divinitus concessa pollere supremos Principes. 1 Hanc Apostolicam institutioncm verbis, exemplis toti orbi fecerunt inaniscitam Apostolorum succe libres v suo sanguine confirmariint Martyres; nec ulta Persccutionum acerbitate a deferendo Principibus Ethnicis reticis obsequio potuerunt dimoveri . dummodo nihil injungeretur . quod Divinae Legi eptagnaret. Haec summa fucrunt corum doctrinae capita muli ius nihil ad Conclusionum veritatem demonstrandam excogitui potet splendidius. Quo enini tempote Principibus iri Christianae Fidei prosessione reluctabantur , palam in caeteris , quae Di non adversarentur , Princiribus V corum Magistrilibus uberi
118쪽
prostebantur obedientiam dc honorem , seque in Deum rebelles suturos existimabant si ossicio illi deessent bicientiunt sinuit, exequuntur ptioribus sectilis S S. Polycarpus Gustinus . Athenagoras . S. Thcophilus Antioch QS. Iten. A Llunt si divinam Principum institutio nem esse . necessariam, ut S. Irem clem Alcx Tert Orig. profit ituraque ferme omnes, i terris nemini subesse Principes supremos caeteris
hominibus a. Deo praefici; ideo solvendum illis eis tributum δε pio
eis licet Ethnicis esse orandum adorationem ver soli Deo me servat dam. Qiam doctrinam feci ui sunt , nullo excepto, sequenti uin sicculorum sancti Doctores. S. Patrum mox laudatorum contextus solummo do reseremus Penes quemlibet erit verba expendere an ad quae doctrinae capita revocavimus, aeque rcferantur.
S. Polycarpus apud Eusebium lib. . HAE cap. s. ita Prcsidem
Herodem alloquitur Tibi quid. m rationem c cre non me piget. P cepium enim nobis est , ut Magistratibin, Potestatibin a Deo eo Atutis honorem debitum exhibeanisu, qui nobis ipsis nihil noceat.
S. Iustinus in Apolog ad Antoninum sic scribit Vectigalia sis
eogationes et , qui a bis sunt ordinati , exaritoribi is a mnibi tibiaque inferre contendimm quemadmodam ab eo sumus instituti. Ilo namque tempore accedentes quidam percun lati sunt ex illo, an Caesari fectiagalia pendere oporteat qui responsum b. - e retus re micit , inquit. mihi, e in ima inem nummus habet' Cui ubi distisent, Casaris . Reduite igitur qua Caesaris sunt. Caesari; ct cruciet Deo. Proin . nos sola is Deum adoramin ob in reb aliis laeιi me imm . Athenagoras in pologia ad Impcratorem Marcum Aurelium Ant ninum . Aurelium Commodum ita loquitur Ut vobis enim Patri Illi in potestate sunt omnia , reon a P nitus in vos ollator Megis
enim anima, inquit iritus propheticus , in manu Dei est in I, uni Deo Fili 0m , hoe est, Verbo insepa/abili subjudia sunt mula. Qua c. ni
paratione nihil certe apertius.
S. Thcophilus Episcopus Antioch. lib. i. ad Autolicum haec habet:
sua cum ita sim, magis honorabo Regem, sive C parem . non tamen eum adorabo ἡ .m pro eo orabo Deum , qui ver verm Deus est ιι fere verus est Deus a lorabo, sciens C sarem ab ipso si ordinatum. Dices erga e Quare Regem , is Caesarem adorare recusa Z quia non ad id esti titutus, ut ariretur, sed ut is utim , qui in congruit honoretur nore. Rex enim, sive C. Dr, Deiι non est, sed memineri se esse hominem a V in hane dignitatem framotum . non ut adoretur; sed ut juste, quema. na. . um justitia exigit, judicet. Nam Regnum , sive Imperium, rerumque administratis eo commisso, demandata est e. Et infaci ego quide, sive C serim honora honori, inquam magna eumben istinita . abjeeli ei existens , ct orans pro eo. HAEc enim ficiens Dei voluntatem exequeris. Nam rivina Legu hic ιnor esto Honora
fili ι, eam ct Regem , hic cuiquam eorum imbediens sis subit eat is
119쪽
βοι οφ ula e possunt. Q io nihil magis perspicuum est ad ostendendum, intactam servari co adorationem ' Principi servari cbitum honorem obsequium. Tatianus in polog sic loquitur Atqui ex si tu a tributum pen-Gre , paratus sum inservire o mim irare . . . . mandoquid . homo seman more colanda estis timendus autem solus Dem qui non conssicitur oculis hominum nec arte ulla comprehenditur. Hunc Dium si quis negare jubeat, non obediam se pri ius moriar, ne mendax, ingratus ediciar. S. Iren lib. s. cap. q. rem altius rei'ctit, probata Principum Diavinae institutionis neccssitate, sic ex Apostoli verbis Rom. 3. argumentum conficit. Vtioniam enim absistens 'Deo homo istantam speravit ut etiam consanguinemn hostem sibi utaret, ct in omni inritietudine ct .micidio, ct υaritia . sine timore versaretur imposuit illi Deus humi. num timorem. Non enim cognoscebant timorem Domini, ut potestaι h
minuis subjem, 2 legi earum astricti, aliquid assequantur justitia, moderentur ad invicι- , in manifesto possitum gladium timcntes , sicut Apostolus ait Non enim sine causa gladium portat. Et inti a timentes regnum humanum, non se alterutrum homines vice piscis consumant sed or legum positionι repercutiant mula licem Gentilium injustitiam: Iecundum hoc ministri Dei sunt . qui tributa exigunt a nobi , in hoc ipsum semientes au sunt potestates, a Deo ordinata sunt, manifestum est, quoniam mentitur Diabolus dicens e sibi tradita sunt cui solo do ea. Cujus enim jugu smines nascuntur, hujus jugui Reges constituuntur , apti his , qui In illo tempore ab ipsis regantur. Quia dam enim ad correctionem, utilitatem subjeIIorum tantur, ct conse lationem justitia r quidam autem ad timorem, O poenam ct increpa- iisnem di quidam autem ad illusionem , ct contumeliam superbiam, quem admod .m, digni sunt, De Iusto Iudicio 'sicut pradiximus in omnibus agualiter superveniente. S. Clem Alex similia docet in admonitione ad Graecos maddit lib. . Strom in hoc justitiae patiem me sitam. Tertuli in Apolog. cap. so sic de Imperatoribus disserit uetunt quis illis dederit Imperium sciunt qua homines , qui ct animam sentiunt m essem um solum , in cujus solius pote te sunt , a uo sunt secundi, post quem primi, ante omnes ct super omnes eos. Et infra orio magnus es, scilicet Imperator quia caelo minor est. Illius enim est ipse, cujm, currum est , Omnis creatura. Inde est Imperator , unia ii homo, anteiuo Imperator Inde potestas illi, undet stirilin. Cap. i. Qui ergo putas nihil nos de serute Caesarum curare, inspica Dei voces , littera nostrin, quas neque Vi supprimimm , larique casm ad extraneos transferarit i scito ex illis raeceptum D nobis ad re- dandantiam benignitatis etiam pro inimicis Deum orare. persecutaria m nostris bona precari , qui magis inimici or persecutores Christianο-r m Et intra itque manifesti orate, in uir pro Regibus, ct pro Prin
120쪽
ripitur, e Potestatibus ut omnia tranquilia sint τοbu Cap. t. Coriud eis Dei fuistici nus in torperitio ἰλι , qui Gentibus ii os praefecit: id in eis scimus esse , quoa Deus voluit , pro marvo id fu Duemi habemus Cap. 33. Itaque ut in eo plus ego illi operor in salutem siquidem , solis .i eo postulo eam, qui potest praestare aut quo lis iis p. qui , qui merear impetrare sed etiam quod temperans majestatris Caesari insta Deum, magis illum commιndo De . cui si fili jici Dbjicio autem cui non adaequo. Non enim eum Imperatorem diciis vel
quia mentiri nescio ; vel quia Ilum deridere an audeo ; e quia nee ipse του Deum se dici VIomo sit , interest homini Deo cedera satis habeat appellar Imperator In lib. ad Scapulam cap. i Christianus tit- Iiu es hostis , nedum Imperatoris, quem sciens a Deo suo constitui, nee si s ut, ipsum dili at , O reetereatur , ct εnoret, ct sal:um velit eum toto Romano Imperio, quousque seculum stabit tandi enim stabit Colimus Imperatorem , sic quomodo, nobis licet, ipsi expedit, ut hominem a Deo secundum i iii quid est a 'e consecutum, ct sol Deo mitionem οὐ ipse vatis . sic enim omnibus ma-;ο est . dum sola vero De minor est: sci ipsis iis maior est i dum ipsi in potesate sunt ejus. Itaque o sacriflcamus pro salute Imperatoris; sed Deo nostro, ct ipsius.
Orig. lib. contra Cess. Rectores Ecclctarum luxta Dei eges, alvis Legibus publicis . Ecclesias ci regere ictibit; nec quae Lepibus Dei repugnant inanitis deberi obsequium, utpote quae verarunt Legum rationem non obtinerant. Unde infert Imperatorim Legibus quae cortina sacrificia iniungebant non teneri Christi nos , tu, nec Leges quidem propri sint, cum malae sint ac proinde his non esse obtemperandum obedierulum enim est in si Deo, quam hominibus. S. Dionysius Alex apud Euseb. lib. . .ip. o. ita Praesidibiis respondet : Non omnes colunt mὰes Deos se i singuli singulos pro arbitraturnos proinde unum Deum rerum omnium fibricato=Ym, qui V Uerian ,
Galieno Casaribus Augustis , viris sani lusimis , Imperium largitus est
c cit u c veneramur huic etiam sine intermi pone pro eorum regno. ut stabile ct firmum maneat, preces adhibemus. Eandem omnin doctrinam professi suerunt quotquot sorii erunt Patres sanctisti in quarto, quinti sequentibiis sectilis. Sic S. Athan Apol. ait Constant Osus apud S. Ath.in b. Ambr. in Apol. David. C p. o. s.
Optatus Milevit. l. . . Chylbit Hom. M in c. ap. s. pist ad Rom. S. Aug. lib. . de civ. cap. s. S in expositione iitrumdam propositionum Epist ad Romanos , S. Fulgentius . I. cap. 2. 5 lib. . cap. U. ad Thrasymundum Reg. Pelusius I. epist. 8. ad Childcbertum Regena Fr.inc. S. Greg. Tuion l. s. Hist. Franc cap. 7. Nicolaus I. cpist ad Michaelem Imperatorem, S. Peria libo de consid. c. q.
Haec igitur fuit Martyruni fi leo haec sui antiquoriim attum , Episcoporum , de Virotii in Apostolicorum a ulitiori Principis uatrum Tom. II. N