장음표시 사용
151쪽
mices Ilaet mmer; ἰ teneamus in terris, nobi sue in peWsina Petri staillum Quodci que ligaveris c. omni honore, dignitate sententianda priυaυimm . Adeo constat a riderici abdicatione alienissimos fuisse Episcopos , ut reserente Mathiae Parisiensi , ab ea Pontificis lata sententia pellitus abhorruerint. In plano Concilia , inquit , sententiam am Innocentius non sine omnium audientium, circumstantium stupore, horrore te ribiliter fulguravit. Quanquam non diis tetur hic Author ex Episcopis quosdam , ut credere est, Histranos, cum Papa sententiam excommunicationis simul' depositionis tulgurasse. Nec tantum in Concilio, sed Qextra Concilium latam a Summo
Pontifice sententiam improbi runt piscopi Pt incipis plurimi qui
contenderunt non esse Pontificis Imperatorem cponere vel instituere, sed electo dum xat imponere coronam propterea ridericum per annos . quibus superstes fuit, pro Imperatore salutare . revereri non destiterunt. Ex bis sui clim Regni Proceribus in aeternum commendandae memoriae S. Ludovicus Fruacorum ex invictissimus , qui diagnit.item Imperatori in pro suo fratre a Pontifice obl.uam constanterre sivit. Ex hoc Innocenti facto tot c tam graves subsecutae siuit calamitates , ut ipsim Innocentium sententiae latae ciste vehementet poeni ucrit, reliquumque vitae irriculum g it taedio confectus. Haeccxitia unico conspectu animadvertet , qui per anno 16o inter Guel-thos qui partes Pontificis de Gibelli nos qui partes Imperatoris tu
antur,exat si sic bellum omnium c lamitosissimum expenderit consultis illorum temporum authoribus. Und colligendum superest a Christo non traditam fuisse S. Pontificibus potestatem , quae adeo abest a procurandis Rei p. Christianae comm dic Ac quae tantopere in destructionem cedat. Urgent 1. Ecclesia in generati Concilio Constantiensi congregata supremam authoritatem temporalem exercuit tum in sipremos Princia pes , tum S in alios, quotquot a Synodo, non obtenta discedendi fatacilitate, recessiliciat qui Statuta , aut Concilii Ordinationes vel in
pedissent aut violassen , seu illi Dignitate Imperiali, scii Regali, seu Cardinatam , aut Pontificatu praecellerciat Hos enim omnes suis dignitatibus vel ipso jure privatos csse decernit Sem l . de is Quam ergo in Cardinales, 'pascopos, de Pontifices aulioritatem sibi vindicat Concilium; adcin in Reges Imperatores se pollere profit tm . Unde est is ea suprema potestate temporali utens Synodus, Vvicles, Joannismus libros comburi jubet. Item Sess. 7 mandat abdicari Reges qui Sigismundo Imperatori in Aragoniam pergenti
adversarentur. Sessi etiam ' in quoscumque Imperatores , Rcges Pontifices, es etiam quamlibet Ecclcsiasticam , aut Secul irem ignitatem , poenas civiles Bonifacit VIII. Constitutione Felicis sancitas decernit. Porro autem in ea ulla privatio bonorum in poenam sta-stititur. Quamobrem penes Ecclesiam est de ureinorum Principum ditionibus constituendi instigendi poena temporalcf.
152쪽
R. quae in citro . s. sq. a Concilio pronunti mitir, nihil
O imprecationes in anteriorum collorum usu firmatas contius eo , qui Synocli stitutorum infractione, aut horitatis quai utcrentur mererentur actitram. Qua ratione supremos Principes .intummodo admonet ut Concilio pertinaciter reluctantes ditioni suis privarent , ipsos vero Principes abdicandi authoritatem ibi non in licat. Imo nec ullia, tunc aderat cim staritiae Pi inceps, qui concilii
deliberationes perturbare rac proinde nullus ejusmodi imprccationi jure poterat sublici. Nam solus Sigis undus Imper intercile poterat illi
Concilio invia selus Constantiae tunc versabatur At de ejus benevo- Icntia, iudi in Concilium dubitationem pati Constantienses Episcopi non poterant; cum in promovendis Concilii commodis nihil omnino praetermitteret i labori nec operae parceret. 5 in regiones dissitas susciperet iter pro pace catholicari Et tamen Synodus est is p ν bibet . ne aliquis cujuscumque satus, Athoritatu, gradus, ordinis praeminenti. , aut conditionis Deri, etiamsi Imperiali, Regali , Cardinatatus , Archiepiseopali, aut Episcopali a Di itates in hac praesem Sessione Deo authore, hodie eis an a , ipsam Sessionem , seu
pronu itiantes O loquentes in eadem perturbet , murmuret, impediat,
aut quemvis strepitum vace , vel manib- , et p. ibin aci. t. Pro temporum illorum motibus cautione illa utebatur Synodus Constantiensis , ut occurreret malis, quae verebatur tum a tribus Pontificibus,ttim a Sedis Romanae Cardinalibus, Waliis Ecclesiae Praesulibus iii metiam a Principibus secularibus, ex quibus nonnulli , aut e Pontifici-bu alteri, aut Hussitis, ac Boemis favebant. Licet autem Principibus. si peccarent contra Synodum , imprecaretur Sunodus non proltamen abdicationem ac illorum abdicandorum facultatem sibi ribu irum a solo Deo pendeant m penes Ecclesiam sit in solos Ecclesiae Praelu sitos abdicationem sancire quanquam potestatem illam in Ecclesiae ministros non semper exercet ob graviores declinandos tumultus. Scit in votis illi potest eis semper, tum ob fidelium commoda thim ob principum salutem , QDivm Numinis splendorem , ut potestate
qua abutuntur meo author excidant. Caeterum authoritatem temporalem non sibi vindicare Concilium
vel inde fit palam iod in Iess. i. Philippum Comitem Astentem
de Virtutum, qui Episcopum sinim in carceici conicccrat, excomm
cationi d interdicto, sicut & Archi ducem Austriae Ecclesiae bonorum invasorem , tantummodo si ibjiciat, Z poenas Cirolina , seu Caroli V.
Sanctione contentas definiat inoirrisse. Cum autem Imperatorum constitutiones adhibeat Concilium . in sui non esse pri stetur poenas temporales infligeres quod praestat in se si . s. ubi renovata adversus schismatum participes Bonifacit VIII Constitutione Felici statuit ut, ut iii Dignitatem aut Ditionem aliquam temporalem ab Ecclesiastica ditione pendentem habent, illa excidant si vero Principes sint qui ab Tom. II. R
153쪽
Ecclesia non pendeant instar sacrilegorum , qui Cardinales interemerint,
aut male habuerint, meritis poenis subjiciantur: si vero Princeps, aut Senator , a comminione ipso facto repellatur: si vero civitas , interdicto submittatur. Idem etiam exequiti. stsi seu ultima circa Joannem Hiis, ubi articuloriim ejus destiatores, aut ipsius discipulorum patronos, cominunione seudis, quae habent ab Ecclesia . privati iubet, iis assici poenis, quae sol ni haereticis infligi. Nihil igitur aliud sibi tribuit Concilium , quὶm Principibus Eccletiae in cineoralibus subditis poenae temporalis infigendae potestatem. Et certe si Concilium Const. hanc in alios Principes supremos tibi tribuisset authoritatem , poculdubio in se T. 13. Sigismundum Imperatorem ad Ecclcsiae Tridentinae de sonem se cipiendam non rogasset supplex ; nec ab eo latae suae sententiae contra rideri cum Austri. Ducem ex ccutionem postulasset nccetiim laudasset Ioni facit VIII. Bullam Felicii , sed potius ullam
tin. im sanctam. Aliunde ero unicus erat tunc temnoris Concilio infensus Aragoniae ex ordinandus Scdu Apostolicae fetidatarius de quo
tunc solo cogitare poterat. Quod ut intelligatur, breviter dicendum est Constantiensem Syn dum in opprimendo tunc temporis schismate operam omnem coli casses schisina vero erat in eo positum Gregorio II. Romae defuncto creati fuerant Urbanus VI qua Romae perniansit, MCleinens VII qui Avenione sedit Urbano successit Bonifacius X. de Clementi Benedictus XII l. Bonifacio vero Innocentius VII de Innoccntio Gregorius XII. Cum ad imitatem non possent illi Pontifices adduci, cum Episcopis Pisas se receperunt Cardinales quidam ω ynodum convoc verunt, in qua Benedicto & Gregorio abdicatis, Alexandrum, in Pontificem legitimum elegerunt. Sed Gregorio aenedicto Pisanae 3 nodi decreto ri luctantibus, gravius inde schisma ex amplificato Pontificum numero exarsit. Decem post menses mortuo Alexandro Joannes XXIII si is ebis tollendi schi natis causa generale Concilium Constanti sean. I is indixit Ioanni vero post nio lilia Concilii authoritate fuit ademptus Pontificatus; tagorio Libenti animo Pontificatum deponente Beliedi ius ibius hanc abdicare dignitatem renuit. Huic, utpote Hispano, unicus A r. leoniae Re Ferdinandus adhaerebat, cujus partes randein dimisit .sed ille Pontificis nomen nunquam deponere voluit. FTuibus liquet, Concilium ad solum Ferdinandum in cnaporalibus Eccleae subditum otiendisse.
Ad id quod ex fiss . s. adjectum est , csp. ibi tantummodo stantih reticorum illorii in libros dignos es qui comburerentur quam tamen authori tuem Jii dici Civili clinquit. Nam ad se non spectare, quod ulterius exequatur , significat: Attent , inquit, quod Ecejesia Dei non habeat sera quid gerere valcat.
Dici etiam posset nodum, quid a Principibus in sibi subditos ditionum dominos sic sanciendum, ostendere; sicut universin habetur in
154쪽
eap. Adrianus, di T. 63 ubi, cum decretis suis non obsequentium bona Pontifex addicit, respondet tolla, hic docere Ecclesiam , quid praestare debeat Iudex secularis. Ita Sylvester in sum innaa, verbo poena. I, s . . Eadem usa st autholitate Ecclisia per Synodos Romanas, de sanctissimos Pontifices, ut S. Gregor, Magn qui Regum omnium non secus ac piscoporum abdicationem ita di cernit privilegios Medardi Suessione . Si u Regum , Antistitum Judicum , Aquarumcunq, secul trium personarum , hujus Apostolica aut horitatis praeception Decreta violaverit , aut contrad erit , aut negligenter duxerit vel fratres inquietaverit , et ei conturbaserit, vel aliter
ordinaverit cujuscunque dignitatis , vel sublimitatis sit, honore suo prime uri ut Catholica Ficiei epravato , vel sancta Dei Ecclesia δε- struictor, a consortio Christianitatis, ct Corpore, ct Sanguine Domini nostri Iesu Christi sequestretur; ct omnium maledictisnam anathemate quibus Insideles, Haretis ab initia seculi in praesens damnati sunt, cum Juda tradito, e Domini in Insem inferiori damnetur bis digna
paenitιntia praefatorum Sanctorum sibi rapitiaverit clementiam . ct f rru communem reconciliaverit concordiam. Cum igitur Ecclesiae abdi candorum Episcoporum potestatem negare possit nemo; nc etiam nogare poterit abdicandorum Principum authoritatem. R. suppositam essb illam Constitutionem , eamque viro tantae aequitatis de pietatis miniis aeque tribui. Si quid enim simile statuisset S Gregor profecto non id prς termisisset Ioannes Diaconus . Gregorii vitae scriptor , dum lib. . cap. I. reser quod Summus Pontifex praestitit, ut a Brunichil le Franciae Regina , Theodorico Theodoberio Franciae Regibus gerieralem Synodum , qua in oniacam resis prosti. garetur, obtineret. Nec enim Reginae, Theodorici in Syagrii Augustodunensis pilcopi gratiam Pallium exoptantium postulationibus annuit, nisi habita prius ex nostulata Synodo Unde autem lotas: minus beneficium Regibus negasset, qui long praestantius in s. Medardi Ecclesiae gratiam, ad illa tempora inauditum concessiilet.
Si quid superesse posset dubii, quod non suspicor eximerent illud
proisil Episcopotam Suesionensium in Monasterium S. Medardi ad decimum securum, ultra usu continuo iurisdictionis monumenta indubitata. Nullus etiam extat S. Gregorii Epistolarum ante oo antios
blanu scriptus Codex , in quo Privilcgium illud occurrit. Repugnant quoque mijus privilegii subscriptiones : nam duo Ecclesiae Portuensis Episcopi subscripsisse feruntur . nimirum Eulogius Alexandrinus , Dominicus Carthaginensis. Duo autem in eadem Ecclcsa simul edere Episcopos non passus fuisset S. Gregorius nec aliundi Eulogium Alexand de Dominicum Carthag. venisse Romam quis iliam refert. Et vero tantae aequitatis ac pictatis viro minus ae tu tribuitur illud
Privilegium. Qua enim aequitate Reges omnes simul, orbis universi Episcopos hoc statuto complcxiis cisset 'An jura sua vindicantibus
155쪽
Episcopis ob rem tam levis momenti poenae omnium gravis in i
rogarentur Quorsit in piscopis omnibiis comminationes tam acerbae intentarentiir, quoruin id negotii nullatenus intererat, sed solius Episcopi Suessonensiis i sane quoties quaedam rivilegia indulsit S. Greg. ea omnibus Episcopis non inscripsit , sed iis, ad quos spectabant ud lib. . epist. 3. Caitrio Ariminensi de Ariminensi Monasterio Samsto. rum Andreae QThomae. Item lib. s. epist i 1. Respectae Abbatissae de Massiliensi Virginum Monasterio: lib. . Indici. i. epist. 33. Joanni Schillitano Epist. de Castelliensi Monasterii de tandem lib. . Indi h. i. epist ii 3 Syagrio Augustodunensi de Pallio .facultatibus, quas idem confert.
Praeterea quo pietatis sensi s. Gregorius concessisset . Medardi Privilegium Calchedonens Concilio prorsus repugnans ut quod iacm- Chri sinatis olei benedictionem Dia ccsano Episcopo subtraheretrUnde Regibus levioris culpae reis , si adversus rivilegium illud quodammodo cccassent nihil minus quam exauctorationem comminatus
esset Qu amobrem de his ac simili us nunquina cogitavit Summus iste Ponti sex immo Divina Lege ad obsequiuiti Rcgibus de Imperatoribus praestandum seipsum ita obstrichim rcdidit, ut etiam Imperatoris Legem, quam Divinae non esse, consentaneam existimabat , ut jam notatum fuit, Promulgaverit: Ego Midem, inquit lib. i. pili ci ad amritium Imperatorem , iussioni kbjectus , eamdem Legem per divors
terrarum partes transmitti feci: O quia ex omnipotenti De minim concor t ecce per me sugeestionis paginam perent imis Dominii nuntiavi. Et sane de Rcgibus exauctorandis an cogitasse dici potest S. Gregorius , qui tam constanter, ut palam est . ab innovationibus horniit atque decessbrum suorum cstigiis tam firmiter inhaesi: minim vero. Porro autem ejus deces ruin nullus unquam de abdicandis Principibus cogitarat, imo , sicut ex ipsis retulimus, aliud dogma continuo ad illa tempora fuerant prosccti. Igitur longe abfuit S. Grcg. sibi tribuenda Principum abdicandorum authoritate. Sed, inquitant, tam certo penes Ecclcsam esse Principes abdicandi potestatem constabat . rcgorio , ut in operibus etiam indubitatis scilicet lib. ii epist. o. ita constituat: Si quis ero Regum , acer s- tum , fidicum, Personarunt rite secularium hanc Constitutionis nor, ae paginam agnoscens, contra eam venire tentaverit potestatis, honori quas ut dign. itate careat; cumque se Divina Iudicio exsere de perpetrata Di ivitat cognoscat. R. ibi de ultioritate Principes abdicandi sirmonem non esses; sed . S. Gregorio usurpari sormulam imprecationis, quae ante illius cmpora invaluerat; quaeque extat sub finem Epistolae . adegundis a S. Gregorio Turonensi descriptae his verbis: Si Regum ali suis Agncti Abbat a molestia aliqua inferre tentaverat . beatos Confestores Milarium o Martinum anat contra ἰctores, persecutores
156쪽
similem ii ii imprecationem habet Testamenti S. Remigio ii positi primus Author . sive Interpolator Silaenus illud Ire itim , inquit , c. ccissiarii Dei pereas. cte voluerit e fant ales ejus pauci, Principatum ejus accipiat alter, o Posterioribus etiam tempor bus ultirpata sunt haec verba, videlicet an io uer ab Agnete Pictaviensium Comitissa , .anno iosa a Ranimi no Aragonum Rege, qui in Charta data coenobio S. Jomnis imprecatur Regibus successotibus suis, si constituta illa transgredianturi Urgent . de , certum erat . Gregorio maliis Pontificibus ad Ecclesiam pertinere temporalem potestatem illam , ut modo de abdicatione Principum abloluta sanciverino modo de ipsis ibtrahenda jurisdietionis parte , ut a se luendis tributis, avocarint populum. Ita paulo post S. Gieg. legorius I. qui ne coni aut tributa persolverentur prohibuit rccrentibus scilicci otiata, Cedreno, hc
phane. R. t fidem illis scriptoribus non esse habendam : errant enim I viter, cum illis Sigebertus iambi, mico ad an ai. alatina in vita re III. alii recentiorcs, qui irperatorem a rcgorio I. e. communicatum fui e cferusu, cum e contratio semetipsum excomniunicaverit Imperator, teste II in posteriori ad conem epist. dum nimir in Eces: siam nemo α rctur, macra subverte et Iinagines. R. 1 Gicg. i. ni is auro tributis penitus siluisse, nec qui quam iis molitum adversus iv pcr.ito em imo in praestanda illi ter ilist utile, ut tum ex ejus doctrina,
Leonem impcr epistola pitia eli Regum de Eces set negotiis judicium ferre icui tis cum ci publica negotiorum sa
Templis magines delici citraret , ejusmodi iii scin I lestitit ipse
Pontifex restiterunt quoque Venetiarum ex Licuus pictaque alii sed tarnen ne Imperatorem rcg. laederet, Mut si in issius cclinaret,
in alienam sitioncm se ad tempus reccpit Si ix, Pro si cio exercitum . qui pro ipsi is defcnsione virili croe . ccriaturum testifica batur, a tali pro ostro dete iri cuni .:riae Rc vicines ii secissem sibi duces, imo .coni ilium inust Italia seri ac de alio ligendo Imperatore, quem Constantinopolim liceren defectioni G egorius I i. obstitit tanto studio ilRomae Praesecto a Romanis ce illa a vitai Rosi am Imperatoris nomine Pontificem e servari I deprccibus, hortationil usque suis P. I
u. continuerit quod is quo labolibus de studio is si
157쪽
tum , sua d gnitate proculdubio cecidissi Imperator. At non modo Romae haec pictatis ossicia Imperatori exhibuit,id de Mantuae ; ubi,
ne Pelasius , qui nomen Imperatoris invaserat . pr Imperatore haberetur, ad Exarcnum Proceribus, exercitu missis tam feliciter reluctitiis filii . ut debitus Imperatori suerit honos servatus. Quantum igitur alienus iit Gregorius a prohibenda tributorum sellatione penes scilicet ipsitim Gregorium erat, vel solo assensu in universa Italia Leoni
Imperium omnino subvertere ea tamen veneratione Imperatorem sibi
licet in regiminis capite insensum, juxta De Legem amplectcbatur
ut ejus conimodis continuo studuerit .ad eum nunquam scripserit, qui semper Impcratoris nomine ipsum salutarit. Imo ver tradit Ana stasius in vita Gregorii III successoris proximi Gregorium II. Leonem
Imperatorem nunquam inter excommunicatos retulisse Gravi ergo in e
rore versantur Ciarenus Malii, qui tot figmenta Gregorii II memoriae contumeliosa scribere non dubitant. De his enim S. Joannes Damasc. tam insignis Imaginum cscnsor, ne verbum quidem facit silet quoque hujusmia factum Nicephorus P. C. adan. 7so. Urgento. Ecclesia per Episcopo Franciae de Germaniae, ut S. Boni- facii Moguntini praeterii in vero Zachariae Summi Pontificis ministerio Childericum Franciae Regem, ut Regno imparem indignum abdicavit m Francis sacramento fide datae absolutis , Regno praefecit Pipinum domus regiae antea majorem. Cum enim Vrgardus Vicis ii
pensis Episcopus , de Sol radus Pipini Capcllanus , Legati a Summo
Pontifice ac naria postulassent, an Regis nomine decorandus esset.
ut Rcgnum administrabac an vero pro Rege habendus esset . qui .egis nomine salutabatur , licet Regno administrando esset impar Respondit Zacharias esse debere Regem qui regebat seu qui Regni administrationem sustinebat; statimque a Gallis , detruso Childerico,
constitutus fuit Pipinus. Ita omni uni primus Annalista Loisclianus reser ad an Ita quoque rcserunt Annales uidenses, eri iniani QMetenses item do, Regino, Marianus corus, Otho Frisin Abbas Ursper ensis iginarius, re alii, qui Zachariae authoritate Regetri institutum fuisse Pipinum censent, quod ita consectium narrant Pipinus Episcoporum Fianciae S. Bonifacii Moguntini, qui Francorum Imperio subjacebat, aut horitate fultus , ad Sedem Apostolicam confugit, ut ab ea quid tuto fieri posset audiret per ministerium autem Summi Pontificis acccpta potestate ab Ecclesia Francorum Regnum obtinuit. Narrationi uic grave pondus accedet , inquiunt , si attendatur Pipinum a S. Bonifacio Moguntino fuisse inunctione consecratum, ut reser Annalista Loiselianus, quod his verbis annotat Eginarius in Annalibus ad an. 7so. Hoc anno fecundi Romani 'am eis senesis-κ inus ex Francorum appellatus est, ct ad hujus dignitatem honoris unctus sacra unctione, manu Pncta memoria Bonifacit Archiep. Maioris . ct more Francorum e atus in solium igni in Cisitato
158쪽
R. de Micarione Childerici ne cogitasse quidem piscopo Franciae, nec S. Bonificium Mogunt nec Zachariam Summum Pontificenti ini iniquum omnino crurit judicium , qui Pontifici tam pie affecto Chil delici abdicationem tribuunt. Ut enim refert Anastasius in Zachariae vita, ne malum quidem Pro malo inferebat ille Pontifex , qui ideo prorsus erat alienus ab ejusmodi abdicatione sancienda , vel pio
Et vero qua aequitate b reditarium Regem annos vidclicet tantum mod iue natum spoliasset Pontifex ade pius Et quamvis licii suis set Regum abdicatio propter scelera gravia, quod tamen abhorret a vero P quo jure Childericum innocentem damnasse Zacharias 3 Etenim quod iam Childerici scelus notatur λ an hqrcsic an in Ecclcsam grave peccatum Sed etsi filii te aliquod scelus, a juvetulis aetatis Regi vitio vertendum sitisset 3 an non potius Principibus praesertim ver Pipino Palatii Administro, penes quem universa belli pacis, aerarii, cierum omnium erat administratio Posito tiam aliquo gravi limine an indicta causa damnati potuistet Princeps. Regno sibi divinitus tradito privati tali abdicatione abhoi ruisset procul dubio Zacharias; Ἀ sitium existimasses authoritatis alienae invasori favere , seque per nefas occupatae tyrannidis participem fuisset arbitratus, si Pipinum ad usui randum I rancorum Regnum vel sua sententia iuvisset Peritior erat a crarum Scripturarum .d radi. ionis Apostolicae, quam ut juveni Principi Regnum eriperet ut traderet heri. Ab Antiquis enim, o sitae Sc lis Pontificibus acceperat, supremam Regum potestatem divinitus suisse constitutam , hominum nulli subditam esse institutasque a Deo suis supremas Potestates duas, Ecclcsiasticam scilicctis Civilem, quae ab invicem non penderent , ut tradiderunt mox laudati Pontifices Gelasius inritum rcgorius II qui annis circiter decem aliquot mensibus ante Zachariam sederat, sub quo ipse Sacerdotali praefuit rat dignitate. Alienissamus ergo erat Zacharias a deturbando childerico. Quod colligere est ex iis, qui Zachariae saeta accurati iis recen fuerunt, aliunde sanctae Sed addictissimis , ut Anastasio Biblioti c. Flodoardo iis qui Martiiologia olim instaurarunt, vandalber in si ilicet ac sualdo. Hi quippe de ejusmodi abdicatione penitos si lent. Sitcnt de alii alii hores , ut Paulus Diaconus, qui Pipini tempore solebat Silet ipsc Zacharias in epistolis omnibus. Unde quod ferme de Childeiici abdicatione a Zacharia Summo Pontifice facta , planὰ
suppositum est atque conficti ina. Praeterea tantum abest, ut Zacharias in suam mentem induccre o tuerit a se dc serri posse Pipino rara corum Rcgnum, ut imo pro Fran cotum Rege Carolum Mariellum Pipini palma habiterit quc ma lino
dum videre est ex ipsius ad Bonifacium Mogunt epistola. cc seliis ita sentiebat Zachalias, sed & omnes vulgo Romani. Hinc apud An
159쪽
stasium Bibliothecatiuiri in Zachari vita, Callona anno Pipi D. tri, ut Francorum Regis filio, Clericatum detulille refertur Poniis x. leo
Zachariae decessor Gregorius II a Catilio Marcello, ut a supremo Principe, auxilium postulavit. Et in epist ad poni fac Carolum Martellum nuncii pa Francorum Principem. D. 'voti a Zachariae liccestat
Francorum direxerant. Nec tantummodo Zachari .. dc Successores
Pro Rege venerati sunt Caroluin Mai clium , scd de jus filios initos in epistoli st. vim atque promotus fuit ipse Zacharias, vocat Galliarum Principes. Item epist. I. ad piscopi, A c. si minam Pipini authoritatem commendat, Principum esse contra inimicos bella girere scribit, Sacerdotum vero, consiliis, orationibus Principes iuvare i iiii Ep. s. ad poni fac suprenios Principc Carlom num de Pipinum commonuisse se refert, ne deposias Episcopis palatium suum in perfugium concederent, aut largirentur illis Ecclasias, Monasteria. Cum ergo Pipinum pro Rege ab uelit Zacharias, num de conferendo illi Regno cogitare poterat Z Ccri quidem pro Regibus adeo constanter silutabantur Cario mannus .Pipinus post Caroli patris mortem ut ipse S. Bonisa ius Mogunt in epist ad Zachariam , Carlomanni Ditionem Regnum vocet. Et reveri in Concilio Germanico quod convocavit Carion annus an a Ditionem suam Regnum dicit Episcapos qui in Regno meo sunt, inquit, congregati. Omnia tiam
nomine suo decreta constituit. Ita quootae an Concilium Lip tinens convocat Pipinus pariter Synocium Suessionem convocat anno omnia . ut Francorum Princeps , interatur. Quae quidem Concilia Childerici exaudiorationem, quae Zachariae falso tribuitur, septem
Latebat proculdubio Stephanum conscia illa Zachariae sententia. Cum enim conaretur inducere Pipinum, ejusque filios Rcges ad auxilium Sed Apostolica adversis Longobardos serendum lac gravissimi sane momenti ratione non utitur scd cpistolam nomine . Petri e caelo ad Pipinum filios missam esse confingit. Sic incipiebat ejus. modi epistola : Ego Petrus 'o stolus c. ut auxilia egent Steph.ino Ecclesi Romana c. At si Zacharias Pipino Regnum contulillet; tantum fine beneficium possitisset ob ejus oculos Stephmus , ut quo nihil esset validius ad commovendum Pipinum 'uia vero haec deerantra tomenta , longe minora refert ad pias fictiones se recipit Gregorium V. similiter latebat hujusmodi figmentum. Cum enim a LudoVici Pii filiis adversus patrem Roma in Franciam advocatus fuisset, ut Pio deturbato patre, sustacerentur filii . Ludovico internit- natus non sui Gregorius se erepturum ipsi Regnum . quod avo Pisino contulerat Zacharias, nisi morem gererct quae ceri comminatio ovicum, c invitum in Gregorii sententiam adduxisse , nec recla
160쪽
niue ausi suissent Franci adversus authoritatem tam solemni pipini in legem inauguratione probatam. Sed de potestate inaudita prorsiis, αsacto tunc temporis incognito tacuit penitus Sola excolurnunicati
ni minas adhibuit; nec tali usus est potestate . resistentibus constante Episcopis Gallicanis.& se illi non obtemperaturos contestistibus. Denique si de abdicato a Zacharia Childerico, instituto Pipino. vel levissima suspicio tunc temporis animos incessisset opportuna sane se se offerebat occasio confugiendi ad Pontifices Etenim debuisset Hur Capetius , qui Regnum ambiebat, revera inu.isit , a Romino Pontifice dignitatem illam supremam postulare ut vero sibi haereditatio jure servaretur, rogare potuisset Carolus Lotharingius Ludovici legitimus haeres, frater, ex Pipini prosapia ultimus. Neuter a
tem ad Pontifices consulit; sed ad arma uterque.
Ex quibus simul collectis suppositam esse hanc Chil letici abdicationem constat. Hinc authores, qui in illa confingenda laborarunt inter se non consentiunt Childerici abdic itioneta Pipini et isti nem , non Zachaliae, sed tephano III tribuit ginarius in vita a roli Mag. Et an uel mense Marti in Comitus Suessione habitis Pipinus fuit electus, priusquam Stephanus renuntiaretur Pontifex , qui postea venit in Franciam an ss. Theophanes, quem secutus est Oilio Frisingensis , Stephanum III a per rio in Childericum perpetrato pipinum c Regni Proceres absolvisse scribu Si autem a Zacharia Regnum Pipinus habuissct a Zachariae sicccssor Pipinum xeir isset aperiurio, cuius revera reus erat , occupato Regis filiis Domini Plin. cipatu i Institutionem Pipini Stephano ascribunt quoque Historiae Romanae Scriptor sub nomine Pauli Diaconi de Hermannus Contractus. Volunt alii jussu duntaxat Stephani Childericum fuisse detonsiim , in Monasterio inclusum. Nec in Legatione conveniunt Authores, qui Zachariam Chil letici
exauctorationis authorem ciunt. Eam enim ad an '. rejicit Loi- selianus ad an ueo Annales uidenses ad an s . alii. Nec in ratione lcgationis sectim invicem consentiunt , sic in mera confultatione legationem reponunt isti ut Loisilianus Aran.ilrsta, attramnus
Numbergens Episcopus, Sigeberius , Ac Otho in ingensis alii vero
plures in achariae aut horitatem rcferunt quidquid gesti in fuit. Quida in autem responsionem pro libito de indiguam penitus Summo Pontifice comminiscuntur, ut Joannes Aventinus.
Figmento illi . quod omnium primi Loisclianus, Annales Fuldensistam varie scripserunt, alias addidere fabulas alii , qui ab eis hoc factum
acceperunt, ut ginarius, qui de abdicatione tam iniqua aut horitatem
quaerens, primae prosapiae Reges socordiae inculavit . ut vel inde colli Cron feci ores, nonnisi ut Francorum Regno consuletetur, de alio susciendo Rege fuisse cogitatum. Sed prperquamquod iniquum esset maxime viam sic aperire dractuibandos a Deo constitutos Principes, prae