장음표시 사용
201쪽
parare Imperatores asserit, quod Ecclesiarum commodis prospiciant: Et nos a idem ipsum impuserunt religiosi sim sanctissimique Imperatores tutari ni,ni cura ac provisione sane lis prospiciunt Leci sit . ut ipsi per celebrem nominis famam in perpetuum duraturam induconsequantur, ct suum Imperium ad summam esserant gloriam. Ejusdem Conclusionis veritatem demonstrant alia innumera Imperatorum aut Regum pro Ecclesiae commodis Statuta. Nihil enim re me ad Ecclesiam pertinet, de quo legem non tulerint Christianae pietatis studiosi Principes, probantibus de exequentibus tum Episcopi sutum Summis Pontificibus. Ita Iustinianus , qui Novell. 37. statuit duo Patriarcharum Concilia singulis annis esse habenda , .ibi de negotiis Ecclesiasticorum Monachorum agendum esse. Item Novell. 8;. Is de causis Clericorum oppellationibus sancit. Noveli quoque ii 3. decernit de residentia pisi oporum , de dispositione redituum Ecclesiae de fundationibus Ecclisiarum o monasteriorum de Clericorum numero, dc ut a ludisi spectaculis abstineant. Noveli etiam 37. Constitutiones facit de Psalmodia , de ossicio Epistoporum Sacerdotum in administratione Baptismi, Eucharistiae: itemque de Excommunicatione non fercnda, nisi urgeret legitima causa,
De Diaconissarum aetate Valentinianus, Theodosius. Arcadius statuunt in Cod. it. 3. de Episc. ut Diaconisi sint o. annorum Iustinianus Novcll. 13. vult ut sint saltem o Qui remyteri sint s. Diaconi QSubdiaconicis. Lectores is Carolus X in art. .
Decretor Aurelianens statuit, ut Sacerdotes sint o. annorum, Menricus III in art. 29. Decretorum lesensium idem quod Trid. Concilium de Ordinandorum aetate constituit. Majorianus it. 3. Novell. c. de SaΜstimonialibus, ne virgines , quae o annorum non sunt, velentur. sub gravibus poenis prohibet; Carolus Magn lib. i. Capitul
rum cap. 4ς. Io 7 ne ante is annos consecrentur juxta Africanum Concilium. Idem statuit cap. s. Capitulorum suorum Ludovicus Pius Carolus IX. in Decretis Aurelian vetat ne viri ante s. annos, de ne virgines ante io Prosessionis votivi emittant in Blesensibus vero Decretis statuit Henricus III idem quod Concilium Trid. Jam inseruimus ustinianum, Mauritium a Monasteriorum aditu, qui vel servi, aut Reipublicae variis titulis addicti essent, arcuisse, donec aequo.
examine probati essent Carolus Magia lib. i. Capitul cap. Iro liberos omnes homines vult arceri a Monastcriis, quibus eam non concesserit licentiam quae me uscemodi statuerunt Principes, quod plurimi, ut se oneribus Reipublicae eximerent, Monasticum habitum ambirenti Honorius Imperator Lege ix. Si quis Curialis in Cod. it. δε
is diis, Clericis vult in Clerum non admitti si o adsti ictos
etiam uine ii ii blicae bona sua cederent alterique egi crogat . q. . De- curionibus C ericatum amplecti licitum erat, modo bona Rcipublicae
202쪽
Magni se haec in rebus Ecclesiasticis jura sibi miniὶ a clite tribuere videri pollent Imperatores . nisi stylo longe magnificentio i hac . quae pro cclesiae commodis prcstiteriint, a Deo ipso illis esse iniuncta Drofiterentur Summi Pontifices Esset forsan quod reformidarent al: qui Theologi hoc in negotio, nisi solicitudinem illam pluribus prosequerentur laudibus Pontifices pietate, cruditione isel cominaeiada: stioni,va Imperatoribus illis animum ideo Sacerdotalem de Apostolicum ascribunt in epistolis suis, ut S. Leo , qui sepius epist ii occasione data ob Eutychetis heresim Theodosium Imperatorem laudat, addita ipsius animi Regii de Sacerdotalis in removenilis scandalis, schisma tibus 5 haeresibus commendatione. Item in epist as alias it Theodosii solicitudinem in conui, canda Ephesia Synodo tribuit Spiritui S. ut de in Epistola sua ad Pseudo F phcsinam Synodum , quae esto'. ali scis. In Epist quoque 3 alias i. ad Pulcheriam Augustam, res humanas non possὸ esse tutas testificatur, nisi quae ad fidei consessi nim speetant, ' Regia QSacerdotalis defendat autoritas Laudibus rariter frequentibus commendat Sacerdotalem Marciani Augusti animum, ut Ep. s. ad Anatolium Patriarch Constant cap ta p. 19. ad Marcianum Imp. 4 p. o. ad Pulcheriam Augustam. Idem ummus Pontifex in p. s. ad Leonem Imper cap. 3. sic habet Apud Christianissimum Principem g turis inter Christi Praedicatores digno
honore numerandum utor Catholica Fidei libertate , ct ad consortium re Apostolor iis, Prophetarum securus exhortor. Debes incun
ranter a enere Regiam potestatem tibi non solam ad mundi regimen, sed maxime ad Ecclesii prasidium sic statam is aus nefarios com pri-ndo es qua bene sunt statuta defendas, ct veram pacem his quae sunt turbat, restituis a depellendo scilicet per vasores turis alicni ct antiquae fdei Sedem levandrinae Ecclesia res mando Cap. s. Sacerdotalem Apostolicum ejus animum hortatur ad expellendos ab Urbe ab Ordine Clericos , qui haeresi faverent. Subsequentcs Pontifices eisdem vestigiis inhaeserunt ita Simplicius an . 6 . electus, qui in Ep. 4 ad Zenonem Imper simillic Sacerdotalem Regium Imperatoris animum laudat. Sic igilius Papa p. s. ad Caesarium Ar Iatensem de Theodoberto Francorum Rcge in in Ep. de Justiniano Imperatore Sic. S. Greg. Magia. p. D. lib. . lauricio Imperatori congratulatur, quod a Deo constitutus Dominus noster, inter caetera Augustorum ponderam curis . confieri and quo que Sacerdotali chamitati rectitudine studii spiritali iniuilabat videlicet i veraciterque considerans neminem po e recte terrena retere, nisi noverit d vina tractare ρacemque Reipublicae ex unitersat Ecclesta pace emlere Acidit nullum faturum esse hostem. qui adversus Impcrium insurgeret, si
concors Sacerdotum mens pro ipso, Qui oporteret, meritas exoraret,
nec grassaturum aisse hostem in fidelium necem , nisi nostra vita, qui Sacerdotes nominamur, ct non summ , a pravissimis gravaretur operib-
203쪽
Lib. . Indict. ii Ep. . ad Gennadium Praesectium Africae, ipsum di gavit ut Episcopum quem praesecerat inquisitulum in Africanae Ecclesiae
depravationem , tutaretur Scito autem, excelliniissime fili si vititoriis quaeritis, si de commissa vobis Provinciae securitate reatitatis, nihil Obumagis aliud ad hoc proscere , quam re ari Sacerdotum vitru ct intest na cc arum , quantum positu est, bella comvescere. Altius repetitam ex autoritate videlicet divina, hanc Imperatorum pro Divinis QEcclesiasticis Legibus solicitudinem . Aug. variis in locis commendat, eorum mandatis obsequium debitum, ut p. o. ad Bonificium his verbis a licunque Legibm Imperatorum . quae pro Dei veritate ferunturi, obtemperare non uis , acquirit grande supplicium. Idem scribit a Prophetis vehementer increpati Reges , qui Idolatriae cultum δε alia prava instituta non everterunt laudari vero, qui pro Dei cultu firmando constanter steterunt. Ita lib. . contra Cresconium cap. i. In hoc Reges, sicut e praecipitii , ideo servient in ruantum Reges sunt, si in Regno suo bona jubeant mala prohibeant, non solum quae pertinent ad humanam societatem , veriι etiam qua pertinent ad Divinam Religionem. Cum autem objicerent Donatistae , Leges
ejusnodi a Regibus Apostolos non petiista respondet ipse Sanetus
August. Ep. o. seu lib. de correct Donatistarum, omnia suis temporibus uiue peragenda clunc temporis Imperatores Christianos non exstitisse , quando adhuc illud Propheticum complabatur quare fremuerunt Gentes, ct Populi meditati sunt inanii Astiterunt Reges terra ET Nondiam autem agebatur , quod paulo post in eodem Pyalma dicitur rErudimini qui judicatis terram. Servite Domino in timore cu'modo Reges Domino serυiunt in timore, nisi ea quae contra jussa oinini
fμnt, religiosa severitate prohibendo atque pis lenies aliter enim semie Rex , fui homo est aliter, quia est Rex , sicut echi. cte. prius quippe Prophetiae erant adimplendae. Et postquam implatum est 'adorabunt eum omnis Reges terra; quis mente sobrim egi dicat si curare a quibus in Regno tuo ιιιι timearur, et oppugnιtur cin Dei tui non ad te pertinet quis velit esse , sive scririm , sive religiosus e cur enim datum sit homini liberum arbitrium 3 Adulteri L
gibus puniantur, ct Dcricii permittamur. Addit etiam in eademi pist. Jare Romano testamenta vestra aisnt i testamentum Christi.
in femine tuo benedicentur omnes gentes, nan vatibi Z Serviant Reges
terra Christ , etiam seges ferendo pro Christes terror temporalium potesta tum , quando veritatem oppugnat , justis fortibus glariosa probatios
frmis periculas tentarii quando autem veritatem praedicat, errantibus
discordantibas utilis admonitio est, ct insensitis inutilis assi iis.
Autoritas illa supremae seculari dignitati ita divinitus annexa est, ut si eam Principes non adhibeant pro firmandis Legibus Divinis a clesiae Salutis , cum urgent necessitas, Ecclesiae preces , ossicio suo
Ver desint. Cum enim sint cesta suis, seu ejusdem coloris mem f
204쪽
; peccant nisi Legum Ecclesiasticariim observationi, morumque putaritati invigilent, omnemque suam adhibeant autoritatem in his boni, promovendis, cum Opus est , Leges constituant, temporalesque in nigant poenas Quemadmodum enim privatorum est, quae bono Ec clesiae conducunt consiliis facultatibus procurare nam eorum maiestas finibus illis continetur Regum pariter est in Divinis, Eccle fasticis Legibus firmandis omnem autoritatem curamque impendere, poenas in Idololatras, in apertos Haereticos , in chismaticos , in blas hemiae oliorum scelerum reos, qui Ecclesiae leges proculcant,
ον p. i. Iustinianus temeritatis incusatur, Wjure quidem, ut qui de rebus Ecclesiasticis tot eges constituere non dubitarit. Resp. non esse unde tam gravis animadvcrsionis capita repetantur. Etenim Iustinianus in Religionis Christianae splendorem propcnsus admodum, Legi is suis Ecclesiae Decreta honoris causa , de executionis procurandae desiderio profestus est, neque inconsultis Episcopis quid quam de rebus Ecclesiasticis anxii ideo a Concilio Occidentali sub Agathone in Epist ad . Concit caeteris Imperato libus praeponitur, praecellere dicitiir. Eius Leges servarunt Episcopi, reluctante nemine altem unum obsistentem Autores reserunt nec tamen in uir stione de tribus cipitulis reluctantes praetermittunt imo palam est Iustinia num monuisse Patriarchas ut liquid in ipsus Novcllis improbandum videretur, non acciperent. Igi ur ea blummodo scrvabant, de qui bii, non conquerebantur. Sic Eccl. si bonorum permutationem e ali nationem ii quovis praetextu ustinianus vetuerat. Sed Ecclesiae bono noxium illud Decretum rari Episcopi, temperamentum postularunt quod tum primum fuit concellum Patriarch Jerosolymitano, ut nempὰ quas aedes Ecclesia in suburbi haberet, vendere posset, aliosque indercditus comparare. Alterum etiam temperamentum concessum fuit caeteris Ecclesiis . exccpta Constantinopolitana , ut scilicet debita per solvere possent venditis quibusdam praediis. Non erg queruntur Epi seopi de usurnat autoritate , sed pro Ecclusarum neccilitate temnet
Si necessit esset, hinc Gnd pluribus ex Autoribus Iustiniani Iaudes congereremus. Adeo quippe sui eximia ejus nominis commendatio, ut Ioannes Scholasticus Patriarcha Const mi ipsius Leges cum Ecclesia Cinonibus contulerit. Hoc addam , scilicet plerasque ejusdem Imperatoris Sanctiones in . Gregorii Magni litteris occurrere ab co Pontifice laudati, ut Epist. 1 . lib. i. Und pio aninio de Imperatore Iustiniano esse sentiendum singulis elucesicit. 'P m. a. incinatus in epist. s. ad Carolum Calvum a Patre Cellotio relata in Concilii Duriacent edicione . Mauricii, maroli Mode libet is hominibus sine sua liccntia ad Dei servitium non con Ver
Dadis Leges impugnat ita iam Micu Lege disserit Sicut Juli
205쪽
nus, ct postea Imperator Mauricius decreverunt, ut qui se terrena militia signat m fuerit, is aut expleta militia , aut pro de bilitate corporis repulsus, in Monasterio recipi, ct Christo commilitare non liceat quod religio Imperatores, O S. Gregorii autoritate ρο- solici 2 generali Episcoporum consensu , Ecclesiastico vigore . a Reipublicae Christiana cohibente Relissione , cstruxerunt , velut in eji Epi-
solis ad Mauricium Imperatorem, O ad pluramos Epi copos direntis ostendituri gitur ex Hincmaro Juliani postatae vestigiis insisten,
Maur:cius Imper ita cCnstituit sed constanti an inu S. Gregorius Episcopi omnes obstiterunt ad revocandum dictum impulerunt Imperatorem sci ibi quoque incinarus ad ipsum Carolum Calvum a Carolo Magno retractatum fuisse Capitulum 11o quod ei non consensiis et Ecclesia , in Respublica: De liberis hominibus . inquit, quod dioinae memoriae avo vel, Carolo subrepsit , sicut Ma Ortim traditione. verbis, scriptis dialeimus. R. ad primum momentum, nescire me qua ratione factium sit, ut Uinemarus vir eruditissimus haec, similia protulerit. Nam priorem Legis a Mauricio Imper sancit pirtem pro avit c laudavit S. Gregorius Magia Scilicet jusserat Imperator i piscopis hostili calamitate pillus tibveniri in aliis Episcopis adiungi, non qui in autoritatis . edin solam bonorum putem venirent. Hoc autem statutum, ut Legi Dei consentaneum , . Gregorius Pontifex promulgavit Ratum igitur sit venerationi fuisse . Gregorio antiquis omnibus Summorum Principum autoritatem, quae pro Ecclesiae commodis Lege Drret, nihilque sibi tribueret aut fidelium saluti, aut Ecclesiae rebus contrarium i)r bavit etiam p. 61. lib. a. alteram Legis partem, qua aerarii publici rationiblis obstricti, milites, qui aut militiae tempus non expleverant, aut aliqua corporis parte non erant inutilati, a L. tero Monasteriis arcebantur , quia mutabant hi ficulum, ut ait, non relinquebant. Quod longe antea iterat prohibitum Can. S. primi Concilii Carthaginensis , citius haec sunt verba implicati negotiis alienis ante redditam rationem Ctirici non ordinentur , ne Ecclesia infametur. Et certe adeo ab H incinari mente a fleetii alienus atra Gregorius, ut Imperatoribus concessam a Dc autoritatem, qua omnium hominum saluti consulant ita commendarit Ad hoc enim potest./Juper omnes homines dominorum meorum pietati caelitus data est, ut qui lona appetunt ari juventur , ut caelorum via largius pareat ut terrestre regnum caelesti regno famulatae Mauriciana quidem Legis temperamentum ab Imperatore postulavit Ponti P sed penes Imperatorem esse tum ferre, tum tinnista e Legem semper testatus est. Equissimis autem ejus votis amittit Imperator militibus triennio probatis Monachorum vitam ampli citi permisit quod Ep. s. lib. . sic refert S. ipse Greg. Qua de recitam Sereni simus, Chrisianissimis Imperator, mihi credite omni
mode placatur. 4binterciorum conversionem suscepit quos in ratis-
206쪽
publicis inplicatos non esse cognoscit. Cur igitur hanc Mauricio
Imperatori piissimo iniuriai comparatione cum Iuliano tam exosa inserat incnaarui Cur revocationem Legis a Mauritio latae repetere se profiteatur ex monumentis, quae nihil eius modi reserunt 3 o pro feci me poenitet expendere, inini de viro eriaditionis tam comme: a bilis agatur sed ut ita faciam me impellit veritatis amor, cum nullum extet revocatae Legis monumentum, im reclamen ipsi S. Gree
tu verba lib. . epist. i. ad rqci. Italiae, Illyrici Metropolitas. Mihi quidem seciuidum ipsam Carthaginensum Patriam sententiam in
votis miliet , innominat autore, celeberiim Episcopi opinionem confutare, imitarique pietatem Concilii Remensis o Patriam sub Sennatio, qui tacito incinari nomine , ab eius sententia recedentes sic constituerunt, ex Flodoardo cap. s. lib. a. Historiae ii ero uos publi
cus census spectat, sine permisi Principis vel Judici se mi; hbrifelare non audeant. Sed cum publici juris secit fierint Hincinari nora non potui quin veritati Imperatoris de ipso S. Gregorio :m ne meriti famae' nomina consulerem , fatererque hae ni nus autEHincinam excidii te, culus error forsan inde profectus est, quia Sancti Gregorii supplicationein pro Legis obtinendo temperamento habuerit
attenderat Hincmarus autoritate Apostolica S. Gregorium nullatenus usum iisse ; cum in sua ad Imperatorem Epistola profiteaturi se neque ut Episcopum neque ut Reipublicae membrum, sed ut obsequentissimum scrvum scriberes: Eoo autem inquit indignus pietatis vestrae famul- , in s suggestione ne ue ut Episco in , neque ut servus ure Reipublic , sed jure ribat lo ΡEt infra 'o Dio vero clarissimo statore veniem , dominorum meo mi se suscepi a quam fatigat μ ιμ- egritudine corporis re 3ondero nihil valui. MR ad alterum momentum, a me non posse conjici, cur a Carolo Magno capitulum lio revocatum dixerit, in arus an quia Resi-gioni erat adversum ex Marcui formulis , prioribus seculis apud Gallos invaluerat hoc institutum mineunte quinto seculo, ut pietati consentaneum a Concilio Aurelianens primo idem sancitum fuerat. Sed id me movet admodum , quod scilicet non videam quomodo Hinc-marus ita scripserit contra unanimem Ecclesiae Gallicanae consensionem, quae tum Caroli Magni, ii Ludovici ii Capitularia omnia, nullo excepto , in Concilio Meldensi an s. probaverat. Sic enim statuerat cap. 78. Meldens Concilium incinari temporibus habitum ut C*ituta re ramea a Domino Carolo Magno Imperatore, necnon a Domino Iudovico usto promulgata obnixe 'vari praecipiantur. Et vero ii quae fuisset Ecclesiae aut Reipublicae intercessio, ut scribit ipse incinatus proferenda sane filissi t ut a tam solemni Capitulorum omnium comprobatione abstinerent Meldensis Concilii Patres.
Unde videre est nullum Hin aro revocationis argumentum praest
207쪽
fuisse eumque in principis tam insignis commendationis memoriam pecciiverit dicitur a quibusdam huminum quid passus, confi ta nimi rim huiusmodi revocatione , ut nepotis Hincmari Laudunensis Episcopi negotia promoveret . Qui as arolo Calvo um Laudunentis Ecclesiae dominium cuidam ex Aulicis viro nobili contulerat, donationis revocationem obtinere posset quipe solet agnatum animos occupare o mido, ne levitatis aut injustitiae labes eorum nomina inuratur, si iam sancita palam emendent. Ut autem incinuus istam tollerct formidia nemo ad hujus donationis revocationem facilius adduceret Augustum, ficto illo revocationis Capituli Caroli Magni exemplo utitur. Sed ab ejuscemodi oeconomia non modo Ecclisia Pr posito, sed & quolibet Christiano indigna, tanti meriti Archiepiscopo vitio vertenda lubenter abstineo.
De Legum interpretatione. ARTICULUS PRIMUS Unde petenda sit Legum Diminarum interpretatio
UAESTIO haec supervacanea videteriir, nisi in aperto esset ex Q fidelibus non paucos. ubi de ossiciis agitur, seu de Legum Divinatu ra observatione . quod sibi videtur bonum exequi sibique blandiri ex pio affectu, pia sua intentione in re suscipienda. Cum ergo de salute agatur, attento animo haec singula sunt expendenda, ut possit error
CD N C L. I. Nemini licet quod sibi rei bim videtur exequi ;sed quisque mandatis divinis, prout a Deo derunt injuncta, tenetur
Huius Conclusionis veritas tam aperte Verbo Divino continet , ut videatur nihil uberius inquirendum. Ita enim Deus sanxit Deut . . . . Non facistis .... singuli quod rectum sibi videtur sed 3r. Quod prae is tiών. hoc tantum fecit Domini nec addas quidquam, nec s-Neque superstitionem Michae matris , quae Iudic. c. 17. x argent sculptile curavit f ciendum . in aliam causam reser Deus , quam quod
quisque sibi placua exequeretur In diebui illis, inquit . . non erat
208쪽
am ; Uriel sed unusquisique , quod sibi rectum videbatuν hoe facie
bat. Quae verba repetuntur cap. i. estisdem libri s. 1 . Mater igitur Michae contra De Legem peccarat, ut 5 alii Israelitae variis in casibus, cum non ponderata De Lege , quod re in sibi videbatur facie
Ide tam aperte non modo Deut Ir prohibitum est, ne nobis ipsis morem geramus, sed, Proverb. 1 . p. in his verbis Est ii, quae videtur hominibusti novissima autem ui deducunt ad mortem. Hinc cap. I. . 1 monemur ad operis sanctitatem non esse de opere sit scepto re in serre iudicium cie alta sentire ocula quia superius est Dei Iudicis Tribunal, coram quo sisti nos oportet, ut fiat palam, an supremae voluntati fuerimus obsecuti: Omnu via viri recta sibi idetur adipendit autem corda Domin9s. Quod ita exponit Apostolus i. Cor. . Sed neque me ipsum judica nihil enim mihi conscius sum 1 sed non in hae justifieatus sum qui autem judicat me Domin est. Nemo igitur ex privato vel etiam pio sensu sibi blandiatur. Ad accuratam Divinae Legis executionem seu ne quique ouod sibi rectum videtur efficiat, conducet admodum quod Num is refertur de Core in Dathan in Abiron, Wx o Synagogae Proceribus qui tam
eximii eris meriti, ut per nomina Concilii temporibus vocarentur. Hi
eum essent ex populo sancto ex familia Levitica aeque ac ipse Aa ton de Moyses, de servata a Mose soli Aaron de ejus filiis sacrificii offerendi potestate conqueruntur,ac talem honorem sibi ex eadem stiriape Levitici oriundis ablatum pati nequeunt quid ad illos Moyses s . . Multum , inquit, erigimini filii Levi: nempe judicio vestro , quae Dei sent, definire non dubitatis, de vobis vindicate quae vobis Deus non tribuit. Quid ver de illis contigit perierunt calamitose, a terra dehis ente absorpti. Quamobrem qui rationibus licet in speciem videntibus adhaerere se posse confidet, damnationem non immitem v
Hine doctrinam aperi s. Basilius explicat in Regulis brevioribus, in Resp. t. his verbis : Quis esse tanta vesania percitus potest, ut alia quid audeat a seipse vel cogitatione ten. concipere , cum uisor sanctoc bono spiritu ηἐigeat, ut dirigatur in viam veritatis , cogitatione , merbo is opere erecus sit, ct in tenebris degat sine sole uestitia D mino nostro Jesu-Christo mandatis tanquam radii quibuslam h
mones Euminantura Praeceptum enim Domini inquit, Iucidum Eumi
Et revera errorum se Domnium origo ex humano sensi proficistitur, si Antiquis habeatur fides, ut Tertuli de Praescript cap. . qui ex Philosophia & temeraria Interpretum circa divinam naturam de ejus
oeconomiam opinione nasci haereses, errores omnes testatur. Similiate Arnobius lib. 1. contra Gentes relatis Idololatrarum erroribus,
quaerit und tam graves prolapsiones orirentur hanc autem ob oculos m. II, a
209쪽
ponit causam apertam, quod humanis rationibus divina penderent Non enim , ait, divitia divinu sed rationibus pendimus ct conjectamur humanis at 'ue ut feri meruisi quid remum, ira ege oportere contendimus. Item S. Basilius Epist. i. δεῖα ex Regum libris csert, nullo sedente Rege, in omne scelerum genus proruisse Israelem ut vetandὸ privatos cupiditatibus suis fuisse obsecutos pateret , quod non esset spissator, quisque sibi pro arbitrio I eges fingeret. Addit etiam hoc esse finiram eoruna, quae in Ecclesia contingunt , cum singuli, cserta doctrina Salvatoris Rcgis nostri propria sit autoritate sibi fingunt le-ses; cum malint impcrare Domino. quam ei subesse. In Epist. qtioque x. ad S. Greg. Naz scribit ideo grassari sicclera quod propriae cntcntiae servirent homines. Non licet igitur proprio arbitrio, sic sibimet etiam
pie sentienti, ut videtur, morem geIere.
CONCL. II. Divinae Legis explanatio aliunde petenda non est,
iam ex factis Codicibus, ex unanimi Sanctorum 'atrum consen
Prob. r. Nam qui divinis praeceptis tam accurate insistere jubentur. ut ab humano senium hominum placitis recedant omnino. ad Dei Legem WVerbum, tanquam ad facem unicam, ad supremum Iudicem perpetu attendant, profecto illis non licet arbitrio humano Dei Leges interpretari. Deus autem arbitrium proprium a nobis longξ
amovet, vultque hominem sibi addictuin ad unicam De Legem semper attendere tanquam ad solum verum ducem dc Judicem Jolue quippὀx. s. . dc . Ne declines ab ea ad dexteram vel ad sini am, ut i telliga cuncta quae agis. Non recedat volumen legis πιι ab re tuo; sed meditaberi in eo labiu ac noctibin, ut custodias, facias inrise, oua scripta sunt in eois tunc diriges iam tuam ct intestiges eam. Psalmo quoque ii g. p. ios. Iucem pedibus meis verbum tuum ,
Iumen semitis meis. Ioan etiam 2. s. 4'. Sermo, quem locutus sum ,
ilia judicabit eum in nosissimo die. Cum igitur oculis nostris continuo Dei ex sit proponenda, ne illius aut memoria excidat , aut aliud ejus loco substituatur Wregulis a Deo traditis tantummodo sit insistendum ad laviminum mores componendos, sane ex aliis sontibus Dia vinae Legis interpretatio non est reretenda , quam ex ipso Dei et scripto , aut ex Traditione Apostolica, seu ex Ecclesiae definitione, quae his Legibus semper est constentanea. Et certe vult Deus his nos inhaerere semitis , ne recὰns excogitatis
figmentis , aut hominum opinionibus a veritatis tramite abducamur
Und prohibet Apostolus, ne ullatentis ab illis deflectamus , etiamsi coelo se deserre doctrinam quis, vel etiam Angelus actitaret ideo 1. Tim. . sic alloquitur Timotheum : Tu ero permane in iis qua id est, ct credita sunt tibi, sciens a quo didiceris: ct quia ab infamia sis , L ittera nosti qua re possunt instruere ad salutem, per sdem
qua est in Christo-Jesu. Omnis Scriptura divinitus Uirata , utilia
210쪽
ast ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum erutBendum et ustitia , ut perfectis sit homo Dei ad omne opus bonum instrustus. Et, Thelsal. 1. p. q. Itaque atres state , ct tenet Tratditiones suas
didicistuc sis per sermonem, sive per epistolam nostram. Item Gal. r.
Traditis firmiter inhaerendum esse docet . cclinandosque novos Evangelii Interpretes sic enim habet Q8. Sunt aliqui, qui vos tam turbant, ct volunt convertere Evangelium Christi sed licet nos , aua, Vel de caelo evaneelie et vobis r terquamquo evangelii vimiuvobis, Anathema sit. nathema igitur ei, qui aliud quam quae in Evangelio circa Dei Legem continentur praedicat, cujuscunque sit sortis, etiam Angelicae. Prob. 1. Haec fuit Antiquorum unica sententia, omnem scilicet vitae tectitudinem esse petendam ex Evangelicis prςceptis .in per Traditionem acceptis sic S. Clem Alex. lib. 7. Strom. Is ergo solin qui est cognitione pr ditis, cum in ipsis consenuerit Scripturis, Apostolicam Eeelesiasticam se an Gematum rectitudinem, rectissime vivit cons
menter Evangelio , Haemonstrationes ita ut qu rit, invenit, ut qui emittatur a Domino , a Lege, ct a Prophetis. Nam vita ut opinor.
6m qui est praediim cognitione, nihil st aliud quam fictai verba
qua quuntur Traditionem Domini suanquam non est omnium cornitis.
Aliam non proponit regulam Tertuli car. 3. Scorpiaci, lib. N Spectae cap. io derii ubi sic habet: N quam, nunquam licet, quod sempe ubique non licet hac est veritatis integritas ct quae ei debeia disciplina plenitudo, ct Iu ilitas timoris, ct fides obsequii, non immutare sententiam . nec variare judicium: non potest aliud esse , quod ire quidem est bonum seu malum: omnia autem penes veritatem Deis a seunt. Ethnici , quos penes nulla est veritatis plenitudo quia nee Do io veritatis em , malum ac bonum pro arbitrio ac libidine intemphetantur, alibi bonum, quod alibi malum. Nec abam quoqtie regulaminoser Origenes Hom. i. in Cant ubi sic loquitur : Et ideo regulam quamdam directam ponam in esse quitatem , ut si quid in nobis iniquitatis est , hane adhibentes, Verducentes, directoriam mandato mT ei si quid tortuosum est , ab ψω regula linea resecetur, ut post
de nobis dici OEruit, dilexit te. Nec aliam pariter adhibet morum legem S. August. lib. 1. de Bapi cap . Non feramus ergo , inquit, pateras dolo , ubi appendamus quod volumus , quomodo volumus pro arbitrio nostro , dicentes hoc grave, hoc leve est; sed asseramus i minam stateram de Scripturis sanctis tanquam de thesauris Dominicis, in ista quid sit grasius appendamus imo on appendamus, ed a Domino appensa recognoscamus. Unde palam est removendas esse ii inano sensu confictas stateras, quibus appcnduntur quae gerimus sed unieam adhibendam esse divinam stateram biodisserit quo lite S. Greg.
Prob. 3. Hae morum regulae aded suerunt olim apud Catholicos in