장음표시 사용
221쪽
prompta animo coram Imperatore subfribi Nicana Fide ι imo se iubente Imperatore juravit sed simulate uallaci eri in in expressit S. Zthan orat. i. coiitra Arian ubi ii disserit Arius Us aeriso Princeps, secuis Eusebii, ct opera Greg lium Eusebii vocatus a .lieis memoria Con stamino, ibique usi s , ut scripto ederet iraim dem . casti a H ADm suppressi sui imρistatibu , pratati tu , uti Diabolus solet. farrarum Literarum simplicibus uti simpla eram verbis, armulam Dasini conseris sit. Deinde a B. Constantino interrogatαι, nihilne aliud in
animo haberat, ipsamque veritatem testaretur; Dominum enim te jurii
τiudicem futurum miser jurejiirando rei ondit, se nihil habere praeire ea, qua scripto edidisset neque dixi e liter , neque cogitasse. ulus inrcrjurii poenam cum in i ccicutam Constantinopolitanam quasi victor
tuis stipatus Imperatoris autoritat pcrgerct, Ommunionem . holicam simi a S. Athan. Alexandro Constantinopolitano negatam cons cuturus , repentina morte sat oppressu. Et egressi statim . utpote paenam daturus , corruito atque ita suspensus medius diserepuit . uti efert S. Athan qui haec addit ininibus quidem homini bas communis et ita exitus, mors est . . . .sed tamen exitus Arii , quia non vulgaris est op ra pretium est , ut narretur Et )aulo post : Nondum enim sol exortus erat, cum necessitas Arium in eum locum detraxit, ubi compsus est , utraquere simul , ct communione, ct ita 1 oliatus. At ii mortem ita dc scribit S. Gtcgor Naa in orat funebri pro, Athan. 'eiulantis, ess aenalis ut in obscoenis, imparis locis extinctus est atque orationis, noumorbi viribus oppressus, ob eandem Verbi raditione diri plus est. Ubi
felic memoriae Constantinus, re statim audita , admiratione commovetur,
eam mi i , ita hominem in per uri ct deprehensumi oppresii mi c. Divina igitur Lione in subdolae mentis restrictionem palam factu nifuit, quam detestandi sceletis fiant conscii, qui sacram juramentorum fidem eiusmodi arte eludete conantur. Alierum exemplum refert S. Augustulus, simulque restrictionis mentalis iniquitatem exponit Ep. 1 . ubi Romanos laudat, qui post Canitensem cladem ordinis Senatorii gradu non solummovcrunt cos qui maluerunt OG tis tormenroiuinq; nactu peierare, quam Poenotum castra cretere, scd etiam
cos, qui a periurii catu ideo se putaverunt blutos, quod restito urei rando aliqua necessita: simulata . A quasi aliculus rei essent obliti,
redierant in castra. Ad haec addit: Non attenderant qui eos Senatu sepulerunt , quid ipsi juranda cogitossit; sed quid ab dis ii quibus j
raverant, expectarent mam ut ipsemet in eadem Epistola constituit, istud fine re iis, ni dis non ambigo . non secundum verba urantis sed secundum expectationem illius , ut juratur quam novit ille, qu/jurai, dem jurationis impleri. Nam verba dijc Gime comprehendunt, maxime breviter sententiam , cujus a jurante des eae titio. Reilrictiones igitur illae ut iniquae peccatorum ob vclationes . aut verba malitiae ut abc David, critas dedcrant poenas. Peccati ergo aliquitatem non
222쪽
ollunt immo vero peccati neqilitiam augent. Nam si aude illa tua-mentorum an titatem .snem penitus subveniati . In eo enim est jurament , nitri in titas finis, ut Deo anciliam teste invocato occultaveritas significetur ab hinni ne conapuli divini nominis reverentia: nimi, inquit post Hebr. 6. per majorem Mi u t, ct omni contradiversi eorum sinu ad confirmationem, est iuram itum. Illum autem finem restitistione sua homo destruit mentis enim sub lotae significatione occultatur veritas alitim enuntia ur Qui enim, inquit S.
Aug. lib. de mendacio cap. 3. Ciud habri in anima , aliud orbis Oe quibasibet si nificationibus enuntiat, mentitur unde etia duplexo dicitur si mentiemis . id est duplex cogitati , na et Ius, quam merem esse et scit, vel putat, is non profert: θ ra ejus rei, quam prai a profert sciens fit m esse , vel putans. Et sic qui aliud agunt . aliud simulant, aliud ore proserunt, aliud rectore regunt intc pers- s. impios se malitiosos sunt amandandi nullaque illis adhibcri potest fides, ut senserat etiam inter ipsos thnico Tullius in fine lib. Dise.
Et revera qui consilium suum simulata veritatis proΚnione obvelarent, numquid non jure ab limana societate procli essciat removendi, ut quibus nulli posset habet fides, etiamsi uramento illam conte. starentur quis enim rescire posset, an illuderent an sincere intuerentur 3 licet enim veritatem testuentur iuramento, nihil ainen certi ab illis restra istionum sectatoribus posset expectar,
Addimus ex S. August, non modo ab humano consortio repellendos ejusmodi resti ictionibus addictos homines se quod dicere resormidarem . nis Doctor ille sanctissimus assereret in inter belluas . de rebus
humanis extri minandas esse cfercndos. Sic crin. a'. de verbis post.
Da alisim qui scit fisum esse . st dicit vera m esse, ct jura tanquam verum sit, quo scit falsum esset videtis quam detestanda illa bellua sit
O δε ιbus humanis exterminanda. se enim hoc seri velit 3 omnes hum nes tat a detessantur. Et lib. contra mendacium cap. 8 . temponim illorum , quibus restrictiones ejusmodi, aut decipiendi artem , de juramentorum sanctitarem vertendi quidam docuerint calamitatem sicci plorat Et sunt in eis docti, qui etiam re tuta figunt, ne rue constitnunt, quanil debeat, quando non debeat pejerari. O ubi estis snter lac marum ii quid . ciemus quo ib us ubi nos occultabimus ab ita eritatis . si mn selum negligimus cavere mendacia , se audemus ins se docere periuria o p . . Restrictione uti licet seu aliud in trederes, maliud praecli pete, cum Deus Reg. cap. M. Diabolum decipi re Abrahamuci iusserit itemque Iudith cap. i. r. posuerit Holoferni Christus ipse re stri stioni bus conciliarit sibi autoritatem , testatus Marc. 3. se nescire diem J dicit quem noverat tamen, utpote Deus Pariter dixit aliquari dia, cilicet Joan. . se non aicensurum die fello Hierosolymam , licet
astenderit. Sic o Luc. 1 . coram Discipulis Emmatis pergentibus pa
223쪽
se finxit longius Ire. Quibus momentis, ut gravissimis, In atri enim
tiam ex Antiquis plures clam Origene fuerunt adducti. R. ad primuna, Deum non jumst mendacium , sed permisisse , ut deciperetur Achabus Nani, inquit S. August. lib. 3. quaest. q. 13. I gimus deceptum Regem fas vaticinio Pseuδε-Pophetarum ., ita legimus , ut neque sine divisis judicio faelum inveniam, quoniam dignus erat Ile sic kecihi neque per eum Angelum, quem deceptionis incium suscipere an deceret; sed per Angelum erroris, aut sibi ultro ratista te imponi cum ratilia pastulavit. Igitur peri ut tantum Deus spiritui erroris .mendacii decipei Regem ἱ quia, ut habet S. Gregorius Magnus lib. 1. Moral cap. . Achab ex praecerint ibus peccatis dignus erat, ut tali deceptione damnari debuisset , quatenis qui sepe volens cociderat in culpam , quandomu nolens caρeretur ad poenam.
Ad secundum Resp. Judith revera fuisse taeniitam . nec ideo vindicari posse mendacium. Iustorum enim facta omnia inculpata non sunt, seu iusta mon est enim homo mi non pecceta, de qui propterea Christo ipse autore Math. 6. I. in non dicat quotidieri Dimitte .bis debita nostra. Unde ex s. Joann. I. Epist. cap. . . s. Si dixerimus. auoniam peccatum nan habemus , Us nos seducimus, ct verita in nobis non est. Ideo non omnia Sanctorum opera , sed quae laminodb Divinae Legi sunt consentanea in exemplum fas est adducere estque declinandus gravis ille clagianorum error, qui omnis prccati quoidani homines expertes esse, aut esse posse nis contenderent. Equidem ad populi liberationem auxilio sua Deus . sed non mentienti, licet mendaciis viam sibi finxerit Iudith ad faciliorem Holoferni caedem. Sic justis Iacobi desideriis votisque favit Deus; non vero ejus mendaciis, quibus ipse Isiaco patri illudebat. Ad tertium Resp. Christum non finxisse, cum dixit se nescire diem Judicii nihil enim aliud innuebat quam nolle se illum diem gnificare. Unde intellecta Christi mente . Apostoli iterum petierunt illius diei cognitionem Wrespondit Christus, illorum non esse . diem illum nosse. Vel etiam dici potest , Christum innuisse se qua hominem ignorare diem illum qui eum non sciebat scientia humana , seu viribus naturae parta, sed revelatione divina. Hae sunt Antiquorum exposita
Ad quartum esp. Christum Discipulis dixisse Ioan . . . . Is
ascendite ad diem festum hunc ego autem non ascendo ad diem festum istum, quia tempus meum nond. impistum est re ipsa quidem s.cendisse, quasi in occulio nec tamen ideo finxsse. Non enim absolutὰ asseruit, se iis esse ascensurum sed se nonduin ascendere in Graeco im est πω αναβα νω , id est nondum asi endo. Ita innumeri pene Graeci Codices referunt Ar antiquissimus Vaticanus. Laetiam legunt S. Ch -
Ωstomus authymius alii vero ut Ambros S interpres Syrus prosis Veriunt οῦδὲν id est, non nunc.
224쪽
Ad quintium Re . nulla simulatio: e Christum fuisse usum cum Dis
ciluilis mirariis se iter faciendo corpus suum ita composui ut ulte- ii progressurus videretur, nil a Discipulis suis et retentus. Minc ex tholicis Erasmus, me Heterodoxis I lyricus bco nxit legunt
se ferebat. Quod quidem ae lis absque ulla fictionis specie, aut consilio, a lilii ulci ii iii hominibus factitatur, ut amicorum affectum probent, revera dii cclluri . si remanere ab amicis non urgerentur. Aliud
etiam erat s litasti propositum , ut scilicet illo corporis habiti Discipulis illis locum, occasionem praberet exequendi pii ossicii, iij is merito illam quam obtinuerunt, mentis illustrationein Onicquercntur, ip-s in que agno cerent. sextum Res p. iiosdam ex Antiquis, re non satis pondera a, ita censuisse qui si attendissent, ab ea sane recessi si ni sciitcntia, qua S. Hieronymus reccssit lectis . Aug. operibus. T. cndicii non incusantur qui non ad intermeantiu in , sed adstam occultam mentem respo: dentri v. c. Abrah.imus mend.icii non arguitur , cum Pharaoni enec Abimelech Genes. o. ab ipsa de Sara sciscitantibus, Saram suam esse sororem reposuit. Mens enim non erat Regibus illis rescire, an Sara citet Abraham soror aut ex eodem iure, vel eadem matre oriunda me postul .ibant an uxta Plebraeos . apud quos cognati dicebantur atrcs,a cognatae sorores dicerem soror sed num ei matrimonio esset conjunci a ' Par fuit Isaaci ad Abiimelech Regem Palestinorum in Gerara responsio de Rebecca, ex filio Nachoris fratris Abraham orta. R. Abrahamum Isaacum omnem quidem veritatem rcdiciis Regibus non aperuisse, ut scilicet vitae suae coiisulercnt scd nullatenus proptere fuisse mentitos. Certe quidem Abrahamus autor fuit Gen. D. ut ara ipsius serorem diceret itemque plenae Gen. ao dicit de Sara: Sora mea est. At illis verbis non est mentitus. Nec enim vel Pharao, vel Abimelechus, num 'ara uxor esset Abraham quaesiciunt; quibus an ejus esset coniux inquirentibus si respondisset, uxorem non esse , mendacii proculdubio mille reus ; sed interrogaverunt, quid ei
esset illa mulier meque enis utrum Sara eius intem strinus, non si respondit . inquit S. Aug. lib. 22. concra in cap. 2 . ed
cum ab eo quaereretur, quid ei eget illa mulier, indicavit foro une edit uxorem Tacuit aliquid eri, non dixit aliouid falsi. D Isaaco idem est lis bim . qui cognatam suam juxta Hcbraeorum morem so
p . . Coram dolis genu flectet licet, animo ad Deum diret sto. Naaman enim lib. . Reg. cap. 1. is obtinuit ab Eliseo , ut in Templo Remmon Regem Syria comitaretur cum c adorare sibi liberum esset Hoc autem solum est . inquit, de quo
num pro servo tuo , quando ingressietur Dominus in s Pt,ii .m , ut adoret, O illo in nitenu super manum meam, si adorazero in
225쪽
Templo Remmon, adorante ea in eodem co, ut ignoscat mihi Dem nussiwdio tuo pro hac re, qui dixit ei: Vade in pace. Rogabat igitur , ut Idoli adoratio sibi condonaretur Si adoratero, in i , in Templo c. Repulsam autem procii ldubio pallius fuisset ab Eliseo, nisi externum cultum intcntio pia, seu cultus ad Deum verum delati directio a culpa
R. Nunquam licitit, nunquam licebit dolum exteritus adorare
decernente Domino Math. Io. autem me negaverit coram
hominibus negabo ct ego eum coram Patre meo. Permisit quidem a
maia Eliseus, ut quod ossicium alias Regi suo Bennadabo praestabat, etiam in Templo prs stare non desineret scia Regem coram dolo proclinabentem sustentaret sed hanc Naamauo non fecit facultatem doli ad .randi, aut adorationem , quam Reminon praestaret exicrius ad Deum
Israc affectu interno reserendi. Quid igitur his verbis: Si adoraserocte postulabat ab Eliseo Naaman Nihil aliud scilicet, quam ut sibi
vitio non verteretur coram De illud dignitatis suae honoriticum osticium Regi exhibitum , dum coram dolo procumberet ouae prostratio adorationis nomine ollim mmcupabatur scut ex eo colligitur u lAbrahamus ipse Reges Geth . c. Agypti adorasse resertur. Nec etiam in animo erat Naamano, vel minimum honoris enirnon dolo exhi-bcre, scd Regi fio esse auxilio. I, s T. Eliseum liberam Naaman adorandi exteritas Idoli fecisse a cultriem . modo affectu interno in Deum propenderet fides fuit; cum ex tribus prioribus Ecclesiae secidis hoc exemplum secuti Patres passi fiterint servata interius fide , Idololatriam exterius coli, libellis emptis cenas Legibus civilibus adversus Christianos latas declinari. R. injuria sententiam ejusmodi Sanctis Patribus tribui. T quidem haec sui opitii quorum iam Haereticorum, ut Helcesaitarum, quemadmodum reser Eusebius lib. 6. His . cap. i. sed alac damnavit Ecclesia juxta Christi Apostoli verba Math. o. ec Rom. 3. mox relata. Hinc pro eis Idololatii habiti suerunt qui libellos eximerent, ut persectitioni se subducerent , licet iidem non jurassent , quia . ut
et Clitus Romanus apud S. Cyprian. 2. zi eri vult uictis, vel Legibus adversu Et angelii. satisferus , hoc ipso o paruit, quod miseri amisi se maluit. Hinc ex S. Cypriano lib. de lapsis cum i- deses aestuante persccutione, Idolis thus adolebant non expendebatur qua intcntione id esset gestum, sed ipsum fictum debitis poenis ast
O mi . . An non licet servo, qui hero morem gerere tenetur , ei scelus aliquod perpetr.ituro suam scram commodares modo sibi non crinacii, scd obsc qilium debitiim toponat R. A minis, sceleribus famulari non . scrvos; quia Deo potius os obreni draiadum quam homini: in sceleribus sibi ci atum uvat, sicci uni fi particeps, c cclcratorum poenis
226쪽
p . . Restrictione mentali uti potest reus, qui coram Itidices litur, ut occulta iido limen. aut negando vitae suae consilit naturaliciis in Lege qui que vitae suae, quantuin potest, teneria consulare. R. teneri quemlibet mediis justis vitae consulere, non cro iniquis. Lex enim ipsa naturalis ordinem perturbari vetans violaretur, mendacio fieret autoritas, d bono publico privatarii anteponcrctiir. Undὸ prioribus seculis ab omni simulatione, mendacio Fideles ita abhorruerunt qu'madmo ium csert S. Justinus in pologiis, ut nec qi id quam simularent, etiam pro vita servanda persecutorumqtie immanitate fugienda, imo alicrit ipse his litius in utraque pol. Fideles cen- suille impium csse quoquo modo mentiti. Quod idem ito exemplo confirmat S. Aug. lib. de naendacio cap. 3. cmpe cum Firmus piscopus Thagast se domi occultasse reum fateri noluisset, ne hominem
I s 5 morti tradidisse videretur; nec etiam negaret E se occuli Di i ii ille, ne fieret cus mendacii ad Imperatorem ideo sui adductias quasi rebellic cultis animum adimittatus in I eruor utrique condonaVita
ARTICULUS SECUNDUS. An eruditorum hominum ententia in rebus, quae ad Eutem pertinent, adhaerere liceat an peccati perici tum ilia consultis dectinetur
x τ iuvisset M haec est quaestio eaque mota olim tum intelo Ethnicos, tum Judaeos, tum H reticos, inter Ecclesiae Doctores Scilicet pugnabant Ethnici ex Philosopliorum consciasione tutam sibi fieri ad salutem viam bimili argumento ex abinorum auroritate Petito utebantur Judaei ut a se removerent Christianae Legis amplactendae necessitatem rimo dc ut a Mosaicae Legis iugo semctipse liborarent Pari disserendi ratione usi ierunt prioribus etiam cculis Haeretici, Legibus proprio arbitra constitutis addicti. O m L. I. Eruditorum Virorum sententiae in rebus, quae ad salutem pertinent . non est adhi rendum. Haec fuit Sanctorum attuli sententia . tum adversus linicos, tum adversus Judςos, tum ad verius recens excogitata dogmata. Cum cnim sibi gratularcntur Ethnici, tum ex antiquo to ius ferme orbis consensu, eam praesertim ex Virorum magni nomi cruditionis probatae doctrina citemque ancirent Christianos Doctores, ut novo suo dogmate tianquillitatis perturbatores repellendos esse , imo de medio tollendos las rationibus pologistae pietate necnon eruditione in bilcs, .nc Ethniconisi inaiiem prorsus .exitialem in iam sentcntiam consita
ut, nempe indignos elle Philosophos omnes, qui pro Magis iis h
227쪽
berentur , ut qui graviter de in doctrinae sun lamentis hallucinarentur nec de Dei de animae existentia secum invicem pollent convenire. It1 S. Justin. in tu paraenetica ad Gentcsci si enim, inquit , lites suas componere nequeant , quomodo de ab eis veritas audietur; cum sibi ipsis verita icta suadet non pos)nt 3 Numquid etiamnum ab iis hi rendum ret, ubi res tanti momenti, quas nobis obtruderent didicissent antient ni momenti res ex se scire nemo potest. Impossibile enim est, inquit, eum qui a peritis non didicerit, res tam magna divina , nedum alios recte docere , sed ne ipsum quidem scire spe. Unde conficit ad Ecclesiae Doctores, Prophetas scilicet de Apostolos sic confiigiendum, qui eandem ut a Deo acceptam veritatem unanimiter tradunt: mppe qui omni contemtonis studi Ilionum dissidi liberi , laut a
Deo acceperant, ita nobis doctrinam tradiderunt. Q iamobrem illis instrumentorum instat Deo ministrantibus non fuit opus eloquentia ut mutuas opiniones aut debellarent, aut impugnandas susciperent; sed summa puritate, ut hac Dei impressione ornarentur. Sic pariter dis Ierit Laetant. lib. 3. Institui cap. 8. Quid ergo flerest, nisi ut missis litigationibus stiriosis ac pertinacibu , veniami ad Iudicem illum se licet octorem simplicis, quieta sapientia, ct qui non tantum for mare nos ac inducere in iam usu . verum etiam de controversiis ψο- πιιm ferre sententiam ' Idem ipse Lactantius cap. s. Philosophos Me dicis comparat, qui varios remediorum titulos vasis apponunt. sed quae nihil quod ad salutcm conferat, continent. Hoc addit Atqui nihi
interest, inquit, quo animo faci. quod fecisse viliosum est quia facta
cernuntur, animus non videtur.
Ex ii lem Principiis conficiebat S. Gregorius Naz. orat. l. contra
Julianum mp. ideo a Fide Christiana illum dc fecisse quod Philosophis quibtis lamis humanae rationi adhaesisset, limulque quod probabilius vi-dcbatur, ironii sicuae multitudini magis arridebat, ilicrit sectatus Aut si iiii vel leviter pro 'exit, quia non Deiιm , sed humanam rationem etur, ab eo quod probabilim erat pertracti est quodque pro ' mitti itudinem ob rapinquitatem magis alliciebat. Cum e go Gentilis licui collegerunt Antiqui ab errore vindicari non possent, licet virorum cruditione sua commendatissimorum sententiam 1 cini suissent quod scilicet homo errori obnoxius homini praeire nequeat in rcbus ad sibilem pertinentibus, sed solus suprcinus Legillator; pro Lege nunqua in es habenda hominu na opinio. r. Adversiis Judaeos, qui se tu: 'cribarum aut Rabbinorum sententiae institere praedicabaiar, propterea Religionem Christianam , ut
antiquae ociorum horum doctrinae adversam , procul esse amandandam contellabantur, varias proposite iunt ex Scripturis ipsis collectas lationes anti lii Patres, ut S.Justinus, cit. S. Cypr. 3, c. quibus conficerenta minum opinionibus non cite in rebus saturis inliciendum i ' plures fuisse
Plaudo Prophetas, qui Pro Legis Mosaicae magistris se gerebant, nos
228쪽
posse dissitet Iudaeos ostendebant Christiani illi Doctores audiendos
non est illos Pseudo-Prophetas contestabantur; quia non quae Deus iniunxit, sed quae sibi essent placita nuntiabant nitebantur autem Prophetarum oraculis , ut Isaiae, qui sic contra illos, authore Deo, constituit cap. . . o. Vae rus dicit malum bonum; ct bonum , malum ponentes tenebr, lucem , ct lucem tenebris panentes amarit in dulce, o dulce in amarum. Laudabant etiam Antiqui verba Ieremiae, qui nomine Dei sic populum monuerat cap. s. v. is. Haec dicit Dominia exercituum: nolite audire erba Prophetai m. qui prophetant vobis, ct ec piunt vos visionem cordis sui loquuntur, mn de ore Domini dicunt his, qui blasphemant me r scuti est Dominus r pax et it vobis: ct omni qui ambuti iis praυitate cordis fui dixerunt: non veniet super os malum. Et antea v. i . Prophetas illos, ut adulterat Verbi Divini cos, ut mendacii praecones, ut autores scelerum , quae univcriam tetra in contaminaverunt, ut qui ad Sodomorum pravitarem excrevissent , his verbis
perstringit idem Propheta Et in Prophetis Ierosalam, inquit, vidi s
militudinem adulterantium, ct iter men iacit; ct confortaverunt manus pessimorum, ut non converteretur unusquisque a malitia sua e fricti sunt mihi Omnes ut adama, ct habitatores eius quasi Gomorrha. Proptereah e dicit Dominus exercituum ad Prophet. Ecce ego cibabo eos absinthia, ct potabo eos felle a Prophetis enim Ierusalem egres est polluri super vinem terram. Igitur inter Jud os fuerant qui mendaciis siliqplebem in errorem inducerent, cordis visiones elocuti Petra erantaeandali populis, Win depravarissimam vitae rationem impellebant. In simile in Pseudo Prophetarum depravationem invehitur Ezechies notatque praesertim eorum artem .industriam in emollienda Lege dein temovendis tum poenitentiae , tum universae mandatorum observationis laboribus .molestiis. Sic itim loquitur cap. ;. v. 8. Hac λcit Domi ius Deus: Vae qui consuunt pulvillos sub Omni cubita manas: faciunt certicalia sub capite universa aetatis ad capienti anima papuli mei sis cabant mimra eorum , ct iolabant me ad populu=ni meum, propter illum hordei, ct fragmen panis, ut ut sicerentis; imo, quae non moriuntur: ct vivificarent animo, qua non vivunt, meu-tientes populo me credenti mendaciis. Propter hoc haec dicit Dominiis Delu: Ecce ego ad pulvillos vestros, quibus vos Pitis animis volam res, .im eos de brohiis vestris e dimittam animas, qu.: vos capitis. 3 a volandum; ct irumpam e vicalia vestra, o liberabo populum meum de manu vestra neque erunt ultra in minibus e-srri ad praedandum , scietis quia eg Cominus. Pro eo quod murrere cor tisti mendaciter, q:tem ego utri avi ct confortastis lis impii, ut non reverteretur a via sua a P. st viveret: se terea ana non videbitis, ct divinationes non divin. bitis ampli ιι, ruam populin meum de manu obae, scietis quia ego Domini L.
Ex quidus omnibus sic colligcbant adversiis ludetos Antiqui an- non,
229쪽
Pseudo Doctores vos in morem pollunt nunc temporis inducere, a Christo agnoscendo avocare, merroris esse magistri , ut olim Decimi illi, de quibus locuti sunt girii liominil ut silere non est habend sed Deus solus est a. l lamis , sive in sacris Coclicibus, sive in Apostolica Traditione, sive in Ecclesiae definitionibus.
3. Cum proelirent inter Christianos qui novas imorum Leges aut proponerem, aut antiquas subvcrrerent , hos Novatorcs istis rescrip ionibus compressemnet canisti Patres, ut S. Hieronymus hoc loquendi in do Docere nos niteris quod ante nesciυimus cur profers in medium
ouod Petras, Paulus edere noluerunt' usque ad hunc diem sine ista dis i in mundos Christi.mus fuit illa senex tenebos . in qua porrnatus in Aut a ratione conabantur illos ab erroribus avocare, ut Arnobilis lib. a. contra Centes vidclicet nihil aliud, nisi ouod verisi mile est , humana ratione proponi , Aristotclis artem,' iamdam esse decipiendi artem Jommumque opiniones nonnisi uand.im veri speciem prae se ferres vel etiam peccandi pcriculum non tolli. cum quisque quod sibi aut aliis , inibus rectum apparet amplectitur . ut . Aug. lib. . contra Cademicos Cap. o. his Verbio: Cum agit qui ue quod ei probabile idetur, nec peccat, nec errat, inquiebant Academici quos sic im-rugnat: Iat is itur audiens adolescens insidiabitur u licitiae uxoris aliemes iste constitu arce Tulli de adoleycentium moribus vitaque rasti reus, cui educan atque instituenda omnes illa littera tua vi ila:
riint , quid aliud dicturus es , quam non tibi se probabiis it tu aetat silescens' At illi probabile est: nam si ex alieno probabili it imus, nee tu debuisti a ministrare empublicam , quia picuro visum est non
esie faciendum. A ultenibit ille juvenis con gem alienam Sed et os me ocari arbitramini libet dejerare per omne divinum . nescire me prorsus quomodo iste peccaverit, si Mi quis id egerit, quod 'robabile videtve, non peccat Taceo de homicidiis . parricidiis , acrilegiis omnis seque omnino, quae feri aut cogitari posiunt sagitiis A fa inori bus, it et ei lit. nod est gravius, apud sapienti simos adices a fi ai VMomodo autem κε facerent, quod probabilemisum est Qui autem non putant ista probabiliter posse persuaderi , legant orationem Catilina . qua patriae parrici tum , quo una continentur
omnia sceleri persi Ut Illud est capitale . illud formidolosum . Llud primo cui'ue metuendum , quod nes omne si h c ratio probabiliseri eum probabile cui Main mi um f. erit esse faciendum non sonum sine cetiris, sed eti/m sine erroris vituperatione smmittat. Cuique igitur pro Lege non d ipsi est probatum. Nam pio licitis
haberentur quandoque adhiberia, perjuria, h, inicidia . scelera i Nera, ut tam aperie probat S. Doetor Alia disserendi ratione vetita in eandem confirmat S. August. Conc. I. in salin. 8 ubi tradit non aliunde proficisci privatas Oininum de agcndis intentias, quam ex illo quibuscunque innato affectu per-
230쪽
Vers declinandi debitum divinae voluntatis obsequium ire est in ba
minibus, inquit, magna ct sitiata persersita. quia cum debeant visere ipsi fecundum voluntatem Dei, Deum volunt vivere fecundum v luntatem suam , cum ipsi nolunt cerri ei, illum alunt depravari,
retium non arbitrantes quod ille vult, sed quod ipsi eliint. Aliud etiam colligit ex illo principio , placitis vici licci hominum non esse adhqrendum, cum illorum sententia Iudicis postremi non sutura sit Lex, sed unica Dei voluntas ita lib. de Catechisandis Rudibus cap. s. Cum
sideris , inquit , nullos non solam haec fisce e , sed etiam desndere, atque suadere , tene te ad Legem Dei, ct non sequaris pravaricatores ejus non enim fecundum illorum sensum , sed secun um illius meritatem judieaberis p ec hac in parte , ut addit S. Doctor, quicquam promovet securitas e sententia nostra, vel ab ho vinibus petita, ii Divinae Legi non consonet cum non sit attendendum qiii homines, sed quid Deus dixerit. Nullibi enim fuit scripti im sententiam hominum calculo comprobatam, malitiae quum dilucre Ecce, inquit S. Aug. Hom. l. exueo dat tibi securitatem procurator quid tibi prodo . si paterfamilias non acceptet Pracurator sum, servus sum tis ibi dicam PG: ριιο- mori vitris Dominus te non perdet securitatem tibi procurator dedit: nihil valet securitas procuratoris. Utinam tibi Dominus securitatem daret, et te solicitum facerem l Domini enim securitas vale, etiamsi nolim mea nihil valet si iste noluerit. Et vero si venire posset in cntem ejuscemodi doctrina , hoc est , si quis ita ratiocinarcius valcbit saltem plurimorum in eandem sentcntiam conspirantium opinio Dan in i l giti in citet illa concluti, mini vero alioquin igitur valuisset contra unicum Eliam Oo Pseudo- Prophetariam consentiori valui flet totius orbis serme adversius Religionem Christianam Philosophorum .plebis concordiaci valuisset quandoque contra paucos Catholicos variis in locis Hereticorum in Eccle si in conjuratio Quidquid igitur audeat de tentet humana temeritas,
immutatae remancbunt Divinae Sanctiones audien qiae continuo opinionum novarum Autores quae Scribis, dicente Chi isto , non mediocrem intulerunt molestiam : Quare, inquit Math. Is ct os transgredimini mandatum Dei propter tra iiDnem vesit .st. Et v.' Sine cacisa autem colunt me, docentes do trinas, mandiit. hominum. Non inodo
, a reprimit Christus Scribas sed math. 13. eos alcaicto subiicit. quod interpretationibus suis Dei in data subverterent: Vae vobis, inquit v. 6 duces caeci, oti dicitis: cuic inque juraverit per Templam, nihil e i qui autem juraverit in aura Templi, debet. Sta hii coeci. J enim majus est, aurum , an I 1llam , quod sanctificat rurum ψ.2r cuicunque juraserit in Templo, urat in il o ct in eo qui habitat ini o I tu miti quod animam peccandi periculo eximat possunt ex
se moliti lio: nines in tigrim Divinarum expositione ad obsequi uniq:iii,p divinum postillatur divinae voluntatis agnitio, quam ipse Ucus incit mantiastam.