Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

is TRACTAT Us

dubitatae , ut s. Iren lib. I. Cip. r. Haereticos morum depravatores hac unica praescriptione consetet, quδd quae traderent , nec Scripturarum , nec Apostolorum Traditione niterentur. Similiter sui temporis Haeret cos eadem ratione convellit Tertuli lib. de prςscript cap. s. ubi sic scribit Nobis vero nihil ex nostro arbitrio inducere licet, sed νec etiagere quod aliquis de arbitrio , induxerit Apostolos Domini habemus autores , qui nec ipsi quicquam ex suo arbitrio, quod inducerent, elegerunt , sed acceptam a Christo disciplinam deliter nationibus assi

naverant. Item Vincentius Lirinensis in suo Commonitorio Conclusionis veritatem ita confirmi Annuntiare ergo aliquid Christianis C tholicis prater id quod acceperunt , nunqηam licuit, nusquam licet . ut 'quam licebit.

Positis iisdem principiis se scribit Innocentius I. Epist ad Victriarium : Non nostra pracepta imperantum sed ea, qua per desidiam ali-qMorum neglesia sunt, ab omnibus observari cupimus qua tamen Apostolicai Patrum Traditione sunt constitμta. Scriptum est namque ad Thegat Paulo monenter State , ct tenete niditiones nostras. Ois p. i. His positis principiis cuique aufertur de agendis constituendi libertas. Omnibus enim nec per otium , nec per ingenium , aut per eruditionem licet aut Legem Divinam aut Traditionem expendere, nec ad id suppetunt libri. Quid igitur fieri prudentius potest, quam in dubiis, aut animi anxietatibus eruditorum virorum libros consulere, ut quid sit suscipiendum resciatur R. r. privatis hanc studiorum necessitatem non imposuisse supremum Legissatorem , ut quae in Legis latae murtia edocerentur: voLmtatis enim suae sgnificationem tam aperiam iacit, ut remotis pravis affectibus, facit intelligat quisque quid sui sit erga Deum & proximum o cit ut enim habet Orig. b. . contra Cels Certe ipsi rapheta , quit quid erat opus mox ab auditoribus intelligi, ct quidquid ad corrigendos mores faciebat, abisue ullis involucris proposuerunt eis ita, ut Dues voluit. Idem tradit S. Basil. lib. 1. de Bapt. q. . ubi docet rccepta Dei, qualia sunt ista duo G iliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo c., proximum sicut te ipsum adeo simplicibus de apertis terminis esse comprehensa, ut cuique obnoxia sint. Quae duo mandatas impleantur, quaecunque mandata servabuntur, juxta illud Matth. 22. e. o. In his duobus mandatis universa Lex pendet , Propheta. Hinc ex Apostolo Rom. s. e. o. Plenitudo ergo Legis est dilectis. s. v. Et si quod est aliisd mandatum, in hoc verbo instauraturis Diliges proximum tuum , sicut te ipsum. R. a. ex S. Basilio ibiciem . omnem declinari errorem, cum ad haec duo attenditur, videlicet ad haec verba primae ad Cor. c., tr. Omnia mihi licent sed non omnia expediunt δε ad ista ejusdem pist. U. io. p. 1 . Nemo uod suum est quaerat, sed quod alterius. Quod ii haec omnem scrupulum de animis non eximant, rogandiu est Deus ne in

212쪽

peccati poenam patratur nos in errorem labi: quod Deo monente, prae filii Saulus ad Dominam sic confugiens , A . . e. 6. Domine quid di sis facere Mu'd ut prς stemus monet ipse Christus his verbis Math. . o. 7. Petite . dabitur vobis pulsate, ct aperietur vobis. Hinc ex S. Aug. lib. it de Civ. cap. 23. vigiliis continuis est excubandum ne, inquit, opinio verisimilis fallat ne d/cipiat sermo versutus a ne se tens bra alicujus erroris ossvnaant me quod bonum est, malum aut quod ni ι iam est, Donum se eredatur. Si vero urgeat agendi necessitas, Legi a S. Leone Epist. si ad Rustic. Narbon traditae insistamus ulla sempeμ conditione servata , inquit, ut in his, qua vel dubia fuerint, aut Olc se, id merimus sequendum , uod nec praeceptis Evangelicis contrarium, ne decretis anctorum Patrum inveniatur adversum.

R. 3. Deus quidem quos ibet ad libestorum suppellectilem non adspit, sed eos remittit ad Ecclesiae Pastores, qui Scripturarum, Ecclesiae definitionem circa quaestiones propositas interrogantibus exponunt auts eos lateat quid fuerit definitum, ad Dioecesion Pontifices rem deserunt, juxta hanc Legis antiquae divinam economiam, cap. 7. Dcuto

. a.d 3. Si dissicile ct ambiguum apud te judicium si perspexeris

inter anguinem, sanguinem, causam ct causam, lepram ct lepram, judicium inter orta tuis ideris verba variari; surge, ct ascende ad locum, κem elegerit Dominus Deus tuus veniesque ad Sacerdotes Lesitis generis , ct adsedicem, qui fuerit illo tempore i quaeresque ab eis, qui indicabunt tibi iudicii veritatem e quod natantis, in dies crescentis Ecclesiae temporibus sui solicit ustirpatum. Quaestio Lit v. g. de Idolothitis removendis , aut cibis sine discrimine adhibendis cum autem negarent aliqui , assererent alii ad Apostolos Ecclesiae Pastores confugiunt is eorum stant udicio Variae de agendis postmodum suboriae fuerunt dubitationes, de quibus non privati, sed Episcoporum Synodi , advocato Spiritu sancto, perlectis ue sacris Codicibus , consultis prioni temporum monumentis, dcfinierunt. I9s T. i. Ad Pastores, inquis est in dubiis coniugiendum .sed ad quid confugietur Si enim altores illos nonnisi ex Scripturis, Traditione respondendi maneret neccoas, dubio procul obmutescentri cum in Verbo Divino sim scri tuo', tum tradito paucis exceptis, peregrini sint. Quis enim inter eos ira temerarius esset, ut prohibente supremo Pastore Christo , mentem suam exponere auderet Imo quis tam ali de se ipso capiet, ut se posse ad proposita reponere sentia quae in sacris

Codicibus de in Traditione veneranda continentura Obmutescerent igitur interrogati Pastores, si prudenter admodum, cum certo sibi detu-turi essent, araviter peccaturi: quae incommoda inde sequerentur ne. in non videt Pacandis enim hominum conscientiis eriperetur copia, niaximisque anxietatibus angercntur omnium animi fieretque deieci catorum innumerorum origo cum plura Patrarentur non ex fides; prortereaque contra consciuntiam.

213쪽

13 TRACTAT Us

R. alias dubitantibus vias non posse a me premonstrari praeter ali tas lini alias ex sacris inlicibus coraditi in non habeanta, dicam constanter Pastoris, Theologi ossicium esse , non quod sibi placitum est reponere, seu proferres haec est mens meari sed haec dicit Dominus haec docet Ecclesia mater. Qq rit enim ovis sit pretii Pastoris vocem ut eam audiit sequatur, Joan io non vero legati doctrinam.

Haec non mea responsio , nec quidlibet nisi ex sacrae doctrinae iant bus acceptum scribere in votis est haec, inquam . non mea responsio , sed .summorum Pontificum delinitio , ut S. Leonis in pist. D. ad Leonem Ravennatensem Frequenter quidem , inquit . in diversi mambiguo quaestionum titubantia atrum cornia spiritu Dei instruente. solidavimus, restonsionis for el ex s. nctarum Scripturarum disciplina . vel ex Patrum regulis colligentes. Haee est etiam responsio Felicis IV. Gregorii VII Epist. o. ad Henricum Regem, ubi sic loquitur : Ad sanotorum Patram Decreta doctrinamque recurrimm , nihil novi , nihil adinventione nostra statue resci sed primam, unicam Ecclesiastica disciplina regulam ct trisam sanctorum Patrum viam belltto errore repete dam ct se tantam se censuimus. Item lib. . Epist. p. ad quemdam Coinitem , cum ab eo regulae morum qu rerentur, ita respondei Nihil tibi prater quod saeri nones pr cipiunt, reston ere possumm. Et ii fraci Neque nos alicui licentiam peccandi dare possumus, aut debemus i cum ios in hanc licentiam non habeamus.

Hanc non dicam modo Concili Oecumenici, seu tertii Constantinopolitani definitionem Fidei prostilionem , ut patet ex his verois et. o. cap. i. Ut rectam regiamque divina justitia iam sine

erroris of nsa teneam in sanctorum Patrum Lecreti, eluti inextincta

quadam semperque lucentes faces sequenda sunt. Quapropter Sanctiones Ecclesia Catholica ct Apostolica per traditionem A a Sanctis omni. que laudis pisconio celebrandis Apostolu t. ab Orthodoxi Oecum/nici ue, Proiincialibus Conciliu aut a quovis Deiloquo Patre Orcos lora Ecclesiae acceptas , servanda custodiendasque prositemur Traditiones enim sive per sermonem, sive per epistolam Majorum nostrorum, qui vitae sanctitate nobis r Dixerunt, accepta diserte magnus Apostoli tenenda mo-.

Quis ergo Pastor quis Theologus aliam sibi prς finire judicionim

suorum legem auderet an non pro Publicano ec Ethnico vici retur habendus , cum Ecclesiam non audiret Nec plerique Pastores, quasi Litterarum sacrarum acclesiae Can num rudes traducendi sunt illis enim injitria fieret non reliocris; cum alia .umne quae sunt Pastorum ossicia implere non possitit, nisi verbum Dei doceant Sc exponantri nisi frangant tactum Panem . divina clangant buccina , de quasi Dei Anscii quae Dei sunt annuntientis

Pulis ex ipsorum te quaerentibus. Quod si S. Paulo Timotheuin ab

214쪽

iii an ia in verbo Dei enutritum ad verbi hujus studia continua inei tanti non obsequantur Tareant saltem Ecclesiae eistionem eram iaporibus injungent , ut pares fiant cidonei ad implenda digit Deo sua munia. Ne vero populis dec sient, aut gravis labor, impensi ei multiplici librorum suppellectili deterreret illos ab ossicies, sua sagaei tale de spiritu suo movente huic formidando incommodo Ecclesia e currit, tum libris ritualibus scriptis, Quos si consulant Pastores quilibet. quid sit ad populorum quaestiones respondendum habebunt in promptu, idni praepositis Diceceianis piscopis, a quibus respondendi legem, de aliqliando responsiones accipient. Si Pastor non ita eruditus velit sibi ad solatium ad plabis sibi ere ditae institutionem quosdam , sed paucos numero libros comparare, nee tinctos Patres pro Licultatum tenuitate possit emereri in Evangelia pro derunt admodum Jansenti Gandavens concordia, vel S. Thomae a tenacitirca, ut Cornesius a lapide, vel Ian senius prensic in Epistola, S: Palili stius aut romondus, in rc liquam Scripturam Menochius, Vel irinus. Pro Traditionis Apostolicae doctrina de Ecclesiae Sanctio tibiis emant quoque sibi Concilium Tridentinum, cistius Concilii Catechismum, compendiosam Canonum Caranetae collectionem, atque S.Cuoli Porromae Decreta habita postremo isto seculo citem Pro viti, citha Concili i nimirum Senonense, Rothom agense, quense QPurdi alensia. Si vero majorem operam in studiis velint collocare, cinpellegendis quae ad plebis institutionem 4b rasque dubitationes sol vendas conferre possunt uberrime ibi comparent tum S. Cypriani opsta tum S. Augustini Epistolas, Libros Confessioni: m, Enchiridion de Lib. de moribus Ecclenae id S. Gregorii Pastorale, iam, S. Be

nardi libros. Igitur non est cur timeatur silentium Pastorum, quos canes mutos de idola vocat Prophetari penes enim Pastores etiam imperitos erunt sontes limpidissimi, unde lintriant aquas ad extinguendam sitientium Fidelium utim idoneas, modo sibi de plebi velint esse consitani m. Utinam Theologi 6 Pastores quilibet affectu sincero profiteantur Wiod ore tenus testabatur aer laamus a Balac Rege Madian vocatus, ut populo Israelitico imprecaretur. Si daretur illis, ut tam pie assic rentur, cert Summorum Potiti licum ioncilii octavi definitiones nousi qui pud re ipsos, nec inter se disceptirent nisi de reverentia hisae sibus debita cicu quisque nemini ucstet hoc in capite inferior videruSi autem Balaam Num 12. .is. Si dederit mihi Balac inquit,pl

nam domum suam argenti ct auri non potero immutare verbum Dei mei,

x vel,plus vel minus D uar. Qui Pistores alid se propeiadcre sensetine, seu respondere aliud quilin quod Deus tradidit. Eabam lapsum tia meant, qui ut cupiditati suae faveret, nihil non molitus fuit, ut Balae Regis vota posset expleres Mercedem iniquitatu amavit Balaam iniquit S. Petpus a. Epist. cap. a. ic C.rreptionem cra habuit suae en

215쪽

ryx TRACTAT Us

Iania subiugali mutum animal, hominis voce loquens, prohibu; Proph

ta insipiens iam Cum enim Dei benedictionem in maledici um vertere non potuisset Regi Balac suasit, ut in Israelitarum castra mulieres sormosas induceret quae illos, in ornicationem, Win idololatriam impellerent. Unde S. August. lib. . in Num. q. 8. sic habet: Vid ηι Dominus ejus cupiditatem captam , devictamque muneribus permisit eum

ire , ut per umentum , quo utebatur, ejus avaritiam coerceret, hoc ipso

nonares illam dementiam, quod prohibitionem Domini per Angelum D iam iransgredi asina non audebat, quam ille cupiditate transgreri

conaretur, quamvis eandem cupiditatem timere supprimeret Cur

post i .im permisionem Dominum iterum non consuluit, ct post illam prohibitioilem iteram consulendum putavit, nisi quia ejus maligna sepiditas apparebat , quamvis timore Domini premeretur Ea est cupiditatis in avaros etiam Prophetas dominatio, quam ut a suis Pastoribus Theologis avertat benignitate sua Dominus, precibus assiduis p stulandum eae alioquin enim nonnihil tentabunt, ut Magnatum votis. aut suis cupiditatibus serviant. IN s . . Sed qui Sanctorum Patrum doetiinae voluerit adhaerere,

opiniones minus probandas pro lege sibi sumet v. c. barbae' pillorum abrasionem, sceleris loco habebit ita enim constituit S. Clemens Alex. lib. . paedagogi cap. 3. In eo ergo violando, quod est v rilis natura signum, eo scilicet, quod est hirsutum, contra legem facero est impium. Et infra uomodo non sunt impii, qui conserane Domino corpus injuria probroque a iunt. R. id Sanctorum Patrum traditionem dici, quod ab omnibus , aut a plerisque Sanctis patribus traditur, aliis non repugnantibus cum vero in exponendo Legis Divinae praecepto quidam ex Patribus t quod est admodum infrequens' privatam viam selegit absque culpa deleritur,

ut S. Clementis opposita sententia. Sic etsi v. c. ex Patribus quidam asserere deprehendantur, eos non posse interim qui in vitam conspirant, etiam defendendae propriae vitae causa , tamen aggressoris caedem illicitam esse non sequitur , cum nocturnum brem ut vitae insidiatorem oceidi Deus permittat Levit. 13. ex Patribus plerique ita sentiant, poenisque canonicis aggretarum interfectores eximant Synodi quaedam , ut Remensis prima an . so cap. .' etiam hominibus in vitae discrimine positis Leges civiles arma, quibus se tueantur, porri

gant. Und auioritate publica , Qquasi Reipublicae jussis manu

ejusmodi aggressbres occiduntur. Oi p. 1. Postin Theologi varias De Legis expositiones propon re v. c. de usura , cui adhibentur exceptiones lucri cessantis, ct an emergentis sciane usura censeatur percipi ubi periculum est, ne creditae pecuniae iactura atri quae tamen expositiones non occurrunt in Scripturis, aut in Traditione jam apud sanctos Patres sicuti in Scripturis

absolute prohibetur uisa ut Exodiar stris. s. i Pssi. e. λ.

216쪽

DE LEGIBUS.

R. usuram semper esse illicitam alim ex Scripturis, tum ex an rum Patrum coniensione nec quas ibet humanas exceptiones usurae labem tollere posse . ita ut humina sanctione fieri licitum unquam πις sit, ex mutuo ultra sorrem lucrum acceptum. Nec enim dcsnienti Deo, nec Ecclesiae autoritatem divinam continuis seculis juxta Majorum traditionem exponenti ulla humana prς scribere potest autoritas. Lici umquidem fit lucrum ex damno emergente , aut ex lucro cestantes ut cum ouis pecuniam suam v. c. mercatori credit ea lege, ut cum ipso periclitaturus, certam quamdam portionem ex pecunia , seu ex lucro nituro, percipiat tunc enim ad negotiationem inituro ietas , aut cui in poenam illati damni ob retentam incuria pecuniam vel non blutam,

ad aliquam quotannis solvendam mulctae speciem a Magistratu debitor

damnatur. ut resarciatur damnum illatum. Sed his in casibus non fit exceptio a mandato, quo usura prohibetur, seu uhra sortem mutuo datae pecuniae exactio; quia mutuum non occurrit. P p. 3. Licet in Scripturis injungatur, ut gratis enm gratis accepta, juxta illud Math. o. s. t. Gratis accepim . gratis a te: temque Act. 8 absolute prohibeatur usura; his aine Divinis Legibus exceptiones saepius apponuntur: V. c. ure Concordatorum Leonis X. Francisci L pto Episcopalibus, 4eneficiis seu pro Bullis pariter usiulaudabili pio sacris Pastorum muniis postulantur dona. Similiter pro Ordinum litteris S Beneficiorum ollationibus ab Episcopotaim ministris exigitur certa pecuniae summa a sici monasteriorum Praesectis peto Monachorum, aut Monacharum institutione imo' pro Legum Ecclesiasticarum immunitatibus. Quae singula , cum gratis Ecclesiae ministris data sint , ut gratis darentur, esset necesse. R. illi Legi Divinae exceptionem nullam fuisse adhibitam nec posse adhiberi summisque Pontihcibus gravem inferri calumniam , cum venditorum Episcopatuum incusantur, qud pro Bullis pecunia exigatur.

Nam ex convento probato vacantis Episcopatus unius anni reditum, aut reditus partem c. crcipit Summus Pontifex , ut glavissima, pro universalis Ecclesiae commodis impensas valeat sustinere, de Ecclesitae Romanae ministrorum subvenire necessitatibus. Ecclesiarum privatarum Pastoribus , maxime illic, qui laborant in Uet. , ex ordinatione Divina, de Apostolica interpretatione datur duplex honor; seu varia ratione pro variis locorum consuetudinibus Sacramentaministrantibus vii basis vestitus subministrantur, S a Fidelibus creduntur illis ut deposita , quae ad sublevandas pauperum calamitates sint illis subsi lio. Si pro his donis, aut eleemosynis ubi comparandis, Sacramentorum Verbi Divini administrationem suscipercii Pastores ouis eos cum Juda fui ei proditore, aut cum tirone Mago, ut rei sacrae violatores non damnaries; sique cupiditatis, lasciviae , aut ambitus aestu impulsi, quae pauperibus debentur, vel sibi servarint, es in prophanos usus impenderint

217쪽

0 TRACTAT Us

Nec piscopi vendunt ordinariones, cum ex litteris ordinationum aliquid postulant fatenduna tamen ex Concilio Triden in eos gravit peccare, si pro litteris Ordiniviti, dc provisionibus Beneficiorum ex gant plusquam cccssarium sit ad compensandum chartae pretium, aut compensandam Secretarii seu Norari operam , si aliunde suppetat ela,

undi suae Dioeceleos Onera susti eant.

Nec etiam venundatur ingrcssus Monasterii , si ad alendam virginem, quae elati exoptat, necessaria Postulantur, quando scilicet Mona steriis non suppetunt facultates si vero opulcnia sint Monasteria corDtra Leges in C. anonibus praescriptas peccatur si exigatur pecunia. Neque pariter dispensationes Romae vencula. , scd ut postulanlium a bitus comprinratur, in poenam quaedam ccuniae sui: lina pro univei salia Ecclesiae commodis postulatur.

Quaestiones similc fusiorem postularent expositionem; sed his non est hic locus satis visum est modis certa de illis de indubitata princia pia subindicasses alias uberius exponenda , si nostia opera Deus uti

Quaer. 'an non peccato eximatur, qui piae intentioni, aut piis asse

Ctibus in re uicipienda obsequitur ZR peccato non eximi fidelem his in casbus, nisi mandatum accura te servetur. Quod si attento anina per i cndantur quae tum ex clipt ris. tiam ex sanctis Patribus prima Concl. m. i. collegimus, jam clunividebimur agere dubiis enim vetat Deus, ne quod sibi rectum vid tu exequantur, sed quod ipse solus praecepit qucnda, ii certe a pia

sua intentione removentur. Et ver absque culpa vid rentur Michae matris superstitio, simul mathan QCcie consilium , si a peccato extimeret pius assectus cum hi omnes nihil nisi de honore Deo exhibendo cogitarent. Ad ampliorem tamen hujus veritatis illustrationem addimus quae Sauli Regi QS. Petro contigerunt, ut pro Lege constanti sint quae Deus de illis constituit. Quipp lib. a. Reg. cap. s. arguitur Samuel Saul ex perfracti adversiis Amalec mandati divini, quod scilicet Agag Amalecitarum Regi, de eorum armentis pepercisset in illis autem se non peccasse disputat Saul Immo , inquit, audivi vocem Domini, ct ambulavi in via , per quam misit me Dominiu, ct adduxi

1:. Regem Amalec, ct Amalec interfeci. Tulit autιm de praeda populus oves, boves, primitia eorum, que aes sunt, ut immolet mino Deo suo in Galgatu . Et ait Samiel: NumqAid vult Dominus holocausta Cr ictim, ct non potius ut obediatur oci Domini Anlaudari potest intentio sanctior quam quae tunc visa est in Satile ne scilicet subditis minus erga Deum affectus videretur , initi tum precibuo annuit in servandis tam opimis armentis, quae non in victorum commoda cederent, scd ad animi grati pro relata tam infigni victoria spui-ficatiotiem , amplissimis numerosissimis victimis Deo exhibendam conta rent. Has eo animo ne scrvaret victimas sibi vetitum non ins

218쪽

tat salil de hostibus triumphum agens Agag etiam Regi vitam ex HLmabat se posse servare , cum praesertim Regis nomen in Dei mandato non fuisset expressum cum Waliunde Regem Isi ac deceret adeo erga cala initosam Regis brtem commiseratio, nec levem hinc gloriae s lendorem nomini divino accessurum ex Regis capti conspectu expe statio erat. Haec tamen pia vota, Deo, ut videbatur, tam honorifica fatilem non liberarunt a violatae Legis peccato , quod Samuel ut ariolandi sce lus perstringit in cuius poenam regni privationem ita dc nuntiat Pro eo ergo quod ab ecipi sermonem Domini, abjecit te Dontinus, ne si ex. Quid etiam sanctioris pietatis speciem prae se serre potest, quam haec Apostolorum Principis ad Christunt responsio Ioan is Domine tum hi lavri pedes 3 non sabis mihi pedes in aeternum. Quid animo potest occurrete dignius illa S. Petri erga Christum reverentia , .demissi animi testificationes Nobis iarsa in Dominum peccasse vider tu S. Petrus, nisi hac in ut Christo se tam humiliter demittenti restitisset mens ni in . seu intentio S. Petri servum decebat, qui cinerem profiteri coram Domino debet audivit tamen hanc iam illam intentionem non minori poenae subjici, quam a Christi Regno e .

vero te , non habebis partem mecum. Ad quam comminationem exhorrescens S. Petrus sic humiliter reposuit r. 9. Domine, non tantum pedes

meos, sed, manus, aput lava, Ex quibus . Basilius in Motat. intentionis rectitudine culpam non tolli collegit, ubi, quae divinitiis iniuncta simi, non exequi munIn ea sententia nobis praeiverunt Antiqui, ut Tertuli lib. de Poenit. Cap. s. Sed aiunt quidam, inquit, Deum satis habere, si cor ei anima uscipiatur, licet actu minus at , itaque se salvo metu ac de re care hoc falsa castitate matrimonia violare Sic ergo

P a venia in gehennam detrudentur , dum frit m tu Peccant. Proea et tentia stetit quoque saepius S. Cyprianus contra Libellaticos praesertim , qui persecutionis immunitatem numerata ccm: emebant,dcliniitq. e ncgare Christum . qui Christum negare videretur. Veritatem hanc memorandi exempli relatione confirmat S. Gregor. N a L. Orat . quae est I. coni. Julian videlicet iussisse Julimum Deorum Imagines suae coniungi , is militibus stipendium ea cautione dari, ut thus coram illius Imagi inibus adolerent; eo scilicet consilio, ut qui Augusti tatuam veneraretur . simuli eos censeretur colere in m. consilium ne suspicarentur milites , solius laesae Maiestatis rei dicebantur qui officio illi deerant. Et cis , ex Christianis milites non pauci ad hanc caeremoniam non attendi runt, utpote lona usu receptam. Cum vero posita commilitonibus suis in convivio assiderent, quasi nihil omnino mccassenta de juxta Christianorum morem sumentes aqua focμlum,

subiatis in altum culis , Christum cum Crucis sign. pyeliarent

219쪽

rdis TRACTAT Us

cumque eantubernalium quidam id miratus fuisset, dixissetque , quidnam h. est 3 Christum post abjurationem invocatis ' illos alim his me, bis

exanimatos di se quo tandem modo abjuravimus is uinam hie novus sermo est hunc ver res Ondisieci Moniam ad ignem thus adoletistis rquad idem omnino est , a Christum abnegare mea ivis flatim in τι- ras excurrerunt , clamantes Christiani sumin Chrsian anima sumus rFidem non abjurat imus Persuasum igitur erat Fidelibus omnibus externo Idololatriae opere idem jurari clicet aliunde recta esset intentio :seu quamvis qui opus illud externum exequebantur , averso ab dolis adorandis essent animo tamen non alia ratione externam illam dot latriae prosessionem posse restaurari constabat, eoque aliter posse fieri satis, quam professione Fidei Christianae publica , seu actu penitus co trario. Quocirca Julianum Imperat palam adierunt milites illi Mauro coram Majestate projecto monaurium contulisti Imperator, inquiebant, sed mortem infixi rici Christiani sumus Martyrii honorem his militibus invidens Imperator eos in exilium relegavit. Hoc fictum ut ab omnibus probatum Ecclesiae pateret ipse S. Gregorius Nar non modo ut praeclarum facinus meritis laudibus extollit , de militum , qui commilitones increparant, rationes , sedi militum , qui peccarant inscii. fidem de fidei testimonium exhibitum posteris vult commendatum Unde qui aliud sentiret , a S. Gregorii Nar omnium Sanctorum Patrum S. Gregorio coaetaneorum M Martyrum illorum fide, communione prorsus recederet.

Tandem ad boni operis rectitudinem non blam finis praestan iam requiri, sed Qui omnia quae sunt ossicii quisque impleat, vel inde admodum lucescit, quo omnibus constet in Ecclesiae tuae commoda peccaturum assurem, qui pietatis specie quadam motus , in Loca sancta peregrinationem susciperet , aut otium omne meditationi sacrorum Cossi cum impenderet ovibus enim indesinenter tenetur invigilares nec ab ovili diuturno tempore abesse potest, is aut suae . aut universalis Eccles non mediocris moment negotia vel ipsi persecutio illata , gregem

deserere cogant.

Opis Ex Chris Math. c. p. 1s oculus tuus fuerit simpleae

totum corpus tuum lucidum erit. Ergo qui recta intentione , seu procurandi boni desiderio exequitur quod non ita rectum videtur , non proinde peccato tenetur. Intentionis enim rectitudine iniquitas omnis rem

vetur.

R. de indifferentibus rebus, quarum recto, aut usu perverse Dei gratiam aut odium meremur , vel de petibus piis, quae finis inordinati ne d pravaritur, Matho fieri sermonem ut de eleemosyna non vero det operibus pravis, quae recti finis institutione a malo vindicari nas quam possitnt. Ibi enim Christus occultam Pharisaeorum iniquitatem omnium oculis exponit, qui externorum operum piorum splendore ab hominibus gloriam quaerebant viduarum auxem dc virorum Pulcnt

220쪽

turn bona simul studebant aucupari;& sic a Deo alieni penitus erant, licet studiosos Legis se cultores profiterentur: Ubi enim est hesturus tuus . inquit Christus Math. . ibi est, cor tuum. Lucem carporis tui est oculus tuus. Cui cupiditati columbarum simplicitatem opponit Christus, seu unicum Deo obsequendi desiderium , quod praecipit Evangelium: Estote , inquit Math. o. io simplices scut columba. Quam Christi doctrinam Romanis exponit Apostolus paucis verbisci Corde, inquit Rom. o. e. o. creditur ad justiti ci ore autem si confessio

ad salutem.

Quaer. 1 num viri pi affecti, ut opus aliquod externum contra Legem pugnare, intentionis recta directione, seu restrictione mentali peccatum declinare possinta, cujuscemodi essent qui persecutionis vitandae causa, Idololatrarum conventus adirent,d thus Offertent; non qui

dem animo Idolum colendi, sed Christum ipsum interno affectu adorandi sim restrictione illa se non in Idolum, sed in Christum intento

esse animo R. non declinari peccatum ejusmodi restrictione mentali; quia ex Christo Math. o. p. i. Omnis ergo qui conserebitur me coram ha minibκs confitebor, ego eum coram Patre meo, qui in eoeta est quia tem negaverit me coram hominibus , negabo ct eum coram Patre meo,

qui in caelis est. Et Luc. st 26. Qui me erubuerit , ct meos sermonesti hunc Filius hominis erubescet, eum venerit in Majestate sua, ct Patris, sanctorum Angelorum. Et Rom. IO. . o. Corde credituγad justitiam ore autem sit confesto ad salνtem. Qui ergo aliud a sententia sua profitetur exterius, quam quod Christus docuit, adversus Divinam illam Legem peccat. Alio argumenti genere restrictiones ejusmodi sancti Patres impugnarunt i quia iis deluderetur quaerentis expectatio : de jure autem n turae est, in omni quaestione ad quaerentis mentem respondere, ut habet

Tertuli lib. . contra Marcionem cap. 38 his verbis Justat digna praescriptis est, in omni quasti.ne ad propositum interrogationis pertine re debere sensum restonsionis Caterum aliud consulem , aliud respondere

ἁementis est Ad veritatis hujus confirmationem laudarunt Veteres non tant sim mortem Ario divinitus inflictam in poenam ei jurii quod restrictione vitare se posse crediderat seduc vindictam Senatus Romani Decreto

repetitam a Senatoribus, maliis post Cannensem cladem pacis doli

consciis.

Atius ex Ruff. lib. 3, cap. 1 socr. lib. t. cap. s. ab exilio G vocatus scripta Fidei Formula Nicaenae simili, diverso tamen sensu, Constantino Imperatori sic illusit. Cum ab eo quaesiisset Imperator an Patribus Ni ni assentiretur an idem scripto, animo haberet monuisset quoque, ut sibi a Dei vindicta in perjuros caveret simulate iuravit se nihil aliud sentire Sine mora , inquit Socrates, alacri

SEARCH

MENU NAVIGATION