장음표시 사용
281쪽
lecti curiosius fuerunt per crutati. Haereticorum
ut certo declinemus aberrationes, religiosa Majorum imita
tione Sucri codicibus , Apostolicae Traditioni constanter adhaerebimus. Iunc lis, nasiitur non mediocris, tibipraesertim Originale peccatum expenditur. Nec enim a Pela giunis e Armenis modo δε ita a posterioris et Haer licii, aut partim, aut penitus fuit negatum e quod magis es dolendum non defuerant inter Catholios , qui T aditionis serie et miniιs licite, me alienis cui
investigati, vetemm Patrum non paraca momenta, PeI infirmarint, et ei negarint.
Haec fuit nostra hoc in Tractatu disserendi ratio. Plurimas adjecimus quaestiones ex Sanctorum Patrum Scriptis; caeteras et u δ tradit, autoritate Di in pro more sirma mimus. Ac ne uecro nostro ordini deessemus, si quas pro Immaculata miginis Conceptione molestas posteriorisculosi inuit praetermitteremus intactas; in et indicanda in domina. Iicet quassio nonpertineat ad Fidem pro
mirrum tenuitate lalorant imus praeter morem nostrum Andier urit Viri Catholici eruditi nomen appella tmui: sed ad Pud nos adegit Historiae series. Id etiam a no gscribendi ratione fruen et debitur alienum, qu)d tanta poseaerimus operam in disquisitione de Insidetium per
bus , quae nihil aliud, quam animorum curiosi exercitationem, Fu de re mox inutili contreetersiam aperemta dctur; attamen pertia latoris nostri non poenitebit The Iuum, ut mihi confido, ubi plurima ex Antiquis accepta, quae ad alias quaestiones definiendas non parum condu- ωnt, a nobis hac occasione data, si referri, deprehen
282쪽
QUAESTIO PRI M AARTICULUS PRIMUSAn, qui quotvis sit peccatum
CPR C A peccati existentiam errarunt Cajani, qui reserente S.
Epiphani tom. lib. I. dari peccata negabant, cur virtutibus, bonis operibus habebant vitia singula. 9 quidem errore factum est, ut ipsbs etiam Cain Sodomitas , Chores Esaii, sinules venerarentur i, imo S ipsum Iudam, quod Christum superioribus Virtutibus infensum interim curasset. Circa peccati naturam errarunt ex Haereticis quidam , propugnantes supremum quoddam esse malum, cuius permixtionem societate con
In his duobus confiitandis erroribus, ut qui sibi invicci adversentur, seque ipse destruant . non immorandum .praesertim cum eos tum Da. de Attrib. confutaverimus; iam etiam'. i. o. de Legibus, ubi fuit ostensum natura sua iniquum esse, quod Legibus aeternae naturali, necnon rerum ordinationi a Deo constitutae repugnat Unde peccatum definitur sui rerum creatarum amor inordinatus Inordinatum dicori potest enim ordinato amore seu recto se ipsium homo diligere dilectione sibi injuncta, propter Deum videlicet tanquam finem ultimum consequendum. Allatam a nobis i eccati definitionem tradit S. Augustinus, dum naturam peccati reponit in amore rerum creatarum longe majori quam par est , ita ut propter eas nimium laboretur contemnatur Deus. Sic lib. de Agone Christiano cap. 3. Nequilia est . inquit , mundum istum diligere, ct ea qua nascuntur transium pro ma no trabere, ct ea concupiscere , pro his laborare, ut acquirantur, itari cum abundaverint , ct timere ne pereant , contristari cum pereunt. Et lib. de tavit cap. 23. Fecerunt eisitates duas amores terrenam scilicet, a r sui usque ad contemptum Dei , coelest in evo . amor De Usu ad contemptum sui.
Quidquid ad explicanaeuo. peccati lentiam a Sanctis Patribus profertur, ad hanc deam accedita seu definiatur a S. Clinunte Alex. lib. i. paedag. cap. i. quidquid est contra rationem seu dicatur a Te miliano lib. de Poenit cap. D id a quo Dei arceat; cap. s. actus quo comparatione inter Deum 5 rci creatana aut Daemonem .cta,
283쪽
Deus postponatur creaturae Comparatisnem , inquit, utitur ex Mecqui utrumque agnoverit; ct judicato pronuntiasse eum mcliorem , ius rursus si maluerit deii 1 S. Ambrosio describatur , Divinae Legis praevaricatio .coelestium inobedient mandatorum seu delineetur ab eodem S. Augustano lib. 6 de Music cap. i. sebversio ordinis a Deo constituti, qui positus in eo est , ut anima seipsa tota quod supra se est, id est Deum , diligat, socias autem animas , tanquam ieipsam , res vero inserioris ordinis propter Deum amore complectitues qui lcgitiamus ordo non solum subvertitur . cimi inferiora bona superioribus , seu Deo ipsi praeseruntur sed, violatur Lex aeterna , quae est , ut habet S. ipse octo lib. i. contra Faustum cap. 7. ratio divina, vel vetant, Dei ordinem naturalem consereari Iubens, perturbari vetans. Eadem etiam resertur peccati natura , cum definitur ab eodem S. Au
gustino lib. i. quaestionum . o. velle frui utendis, Qui fruendis: Res erro , inquit lib. i. de Doci, Christ. c. 3. alia sunt, quibus fruendum est Latia , quibus utendum est alia , quae fruuntur utuntur. Illa, quibi fruendum es, beatos nos faciunt. Et sunt, ut habet infra lateri, Filius, Spiritus Sanctus Uu quibus utendum est, tendentes ad beatitudinem
adjuvamur. quasi adminiculamur, ut ad illas, qua nos beatos faciunt, pervenire , atque hu inhaerere possim-. Nos vera quifruimur utimur, interutras u constitui si eis quibus utendum est, frui voluerimus imp ditur cursi noster , ct ali 7Pando etiam deflectitur, ut ab hu rebuι, quibus 'Mndum est, obtinendis, vel retardemur, vel etiam revocemur inferiorum amore praepediti. Sic etiam libro primo de libero actitrio cap. is ubi sis ibit peccatum nihil aliud esse, quam earum rerum , quibus per seipsam anima fruitur , neglectum in rerum vilium, quas per
partem inferiorem contrectanius, amorem. Cum enim, ut habet lib. s. de Trin. cap. s. propter se amatur creatura, tunc non utentem adjuvat sed corrumpit fruentem. Utimur autem fruendis, cum media loco finis habentur seu quae
per se de propter se instituta non sunt, propter se diliguntur . ut ipse docet lib. de vera elig. cap. 13. Media quidem possunt amarici sed si
finis loco habeantur peccaturri non quod res mala ametur, sed qudditialem inordinat ametur Habet inquit S. August. lib. de moribus Ecclesiae c. ai. Vir temperans in hujusmodi rebus mortalib- fluentibuς vita regulam uiroque Testamento malam , ut eorum nihil diligat, nihil ι se appetendum putet sed ad ita hujus atque Uici. m nece
xatem, quantum satu est usurpet utentis modestia nan amant assedim Alia quoque proserri solet peccati definitio ab eodem S. Augustino deducta li in contra Faustum cap. Theologis usurpari s lita; sed eodem coincidit Peccatum es . inquit factum vel dicitum, ciconcupitum contra Legem temam e quam definitionem fusius exponi:
lib. deictfect justitiae contra Coelestium cap. ubi scribit ideo peccari, hi quia ex naturalis , aut consuetudo, aut Leges positivae vi
284쪽
lantur tur qui lem desiniit inordinarum rei eat amorem sippo
nil Iclairco enim dicto facto , ves concupito .c aeterna , aut nati talis infringitur invia nimio sui, vel rei creatae amore reccditur a Legis aternae praescripto.
In unctem quoqtie sensiim recidunt definitiones istae , aversio a Deo de conversio ad creaturas aut voluntatis ad bonum commutibile indebita conversi , relicto bono incommutabili ves, ut habet lib. de Fide contra Manich. cap. g. eccare quid aliud est, nisi in veritatis , .e-Optu, vel in ipsa non stare veritate Et lib. de perseet justitiae coni. Coelestium . Resp. s. si cap. 7. Peccatum est autem, cum vel non essehajitis qua esse debet i vel minor es, quam debet , sive hoc Oluntatemitari usit, sive non possit i quia si potes prclsens voluntas hoc facit
sis autem non potest, praeterita voluntas haec fecit: ct tamen mirari ρο- rest, non quando voluntas superba laudatur; sed qκando Amilis adju-
Opp. r. Odium Dei peccatum est nec tamen est inordinatus amorsu aut creaturarum , nec eum includit nuda enim est aversio a lummo bono Actias autem aversionis essentialiter non includit prosectitio. ne alterius boni. Sic aversio ab amore divitiarum non includit amo rem dignitatum. R. odium Dei ut sic includere inordinatum sui , aut creaturarum amorem. Propterea enim tantummodo a Dc avertimur quia nobis, aut aliis rebus creatis fruimur amore enim fertur homo , quocumque
fertur, inquit S. August. neque potest re creata simul de creatore frui; a in utroque ultimum finem constituere , juxta haec Christi verba: Non potestis Deo servire , Mammonae. Hinc quo instrati in re creata tanquam in ultimo fine conquiescimus , tunc prior noster in Deum deponitu affectus quia duorum bonorum, quae supremi rationem habeant, nequeunt simul consistere amores. risitiarum vor contemptiis imam nil dignitatum non mediocri stat frequenter nec illi affectu si quod circa supremuin bonum non versentur se invicem includunt aut excludunt.
I T. In Dei odio rei creatae amor non includitur; sed ex eo amore sequitur tanquam a radice Dei odium. Ide enim tantum avertimur a Deo , quia nosmetipsb nimio prosequimur amore. Quamobrem amor
ille non est odii pars essentialisci sicut nec inferendum est superbiam peccatorum omnium esse partem essentialem, quamvis ex ea tanquam radice prodeant peccatara alioquin superbia esset omne cccatum, de ab aliis preccatis specie non distingueretur. R. Dei odium . sicutis alia peccata, sequi ex creaturarum inordinat amore, qui omnis iniquitatis pars est essentialis sicut enim justi ita omnis sita est in ordine, seu in Dei amore supremo cita iniquit axomnis in ordinis subversione posita est, sive in amore sui inordinato: Hinc tamen non licet colligere permisceri omnia peccata seu nullatenus.
285쪽
distingui. Quamvis in eo virtutes omnes conveniant, quod sint aequitatis mordinis amor , discrepant tamen a se in vici in olubd alia sit ordini executio in servanda temperantiari alia vero in exeicenda liberalitate. Ita licet in ordinis subversione conveniant peccata omnia,qu, sint amor sui inordinatus nihilominus quia circa diversam versantur materiam seu obiectum a se invicem disierunt, dc varias constituunt peccatorum species. Superbia quidem , prout tum prunum Angelos, Adam in peccatum impulit, pro radice peccatorum habetur sed minus stri iste sumitur, ' eo sensu accepta in omni peccato non
occurrit ex aliis enim sontibus depravatis oriuntur quoqu peccata, ut ex carnis oculorum concupiscentia I Joan. a. s. r6. si vero superbiae nomine intelligatur inordinatus nostri orcaturarum amor, a
peccati cujuslibet iniquitate non est distincta. p p. i. Idololatria, qua Judaei dolo Moloch filios suos tenellos
mactabant dimittebantque in statuam aeneam , concavam, .ignitam, ex amore sui non ricbatur sed ex debita Deo veneratione. Ac proin de omnis peccati natura positi non est in amore sui inordinato. Quem admodum enim qui orichalcum colligeret, putans esse aurum , non collecturus si orichalcum esse crederet, non censeretur amare orichal- .cum, sed aurum : ita Moloch adoratores esse Deum rati, non censendi sunt in adoratione soloch adoravisse creatura in sed cum . R. non alia de causa coram Moloch Ammonitarum dolo procubuisse Israelitas, quam quod rerum creatarum inordinato amore tenerentur, ut univerum . . de Attrib. art. . pag. 2 . cos ostendimus. Ipse Salomon solo depravato mulierum idololatrarum affectu in tam horrendum cultum sui actus praeceps, uti liquet ex his vel bis lib. 3. Reg. cap. ii P. Depravatum est cor ejus per mulieres, ut sequeretur Deos alienos. Non igitur ignorantiae tribui potest aberratio illa cum . . de Attrib. art. i. ci fuerit tam aperte probatum reclamare insita nobis veri Dei lumina, ex rerum creata tum conspectu verum Deum unicum nobis in propatulo fieri. Par autem sors non est
illius, qui orichalcum pro auro habet: nam facile decipitur qui rerum earum non est indagator, aut in illis non est versitus, ad quas dignosicendas nec lumine naturali juvatur, nec ad eas investigandas ulla Lege
INs T. Superstitio illa, sicutis quaelibet alia est nimius minordinatus Dei amor. Igitur ex nostri amore non proficiscitur. Etenim si amor Dei ordinatus inordinatum nostri amorem non includit ergo nec a sortiori stiperstitio, quae nimius est amor Dei. R. superstitionem oriri quoque cx nimio crealiuarum amore. Ideo enim in superstitiosos ritus proruunt homines, quod nimio sit amore ducti Deum pro arbitrio sit colere velint, nec iuxta divisiam ordinationem, qua Dei amor super omnia inlungitur, & continetur obedici ria, quae inordi ruin nostri amorem excludit.
286쪽
o p p. 3. Q baelibet cfinitio definito convenire debet. Pori auatem peccati definitio neque originali, clic habituali, ncque omissi nis, neque veniali peccat convcnit. 1' quidem originali cccato non congruito cum amor cogniti 'lac in supponat infantes vero nec sci psos, nec res creatas noverint. χ' nec habituali convenit; quia peccatum habituale mon est actus sed prava hominis voluntas , despcino Deo, rei creatae tenacius qui par est adhaercscens. q. cc oniistionis peccato, cum pariter non sit actus, scd actus csilio, vel acti s debiti negatio. nec veniali , consistit enim cum charitate, u pote quod non sit contra , scd praeter charitatem.
R. ad primum se catum originale in parvulis ipsis esse inordinanim rei creatae amorem quidem ab insentibiis elicitum, sed a primo parente transmissum in Dileros,uc exponeinus q. s. R. ad sccundum , peccatum habituale evera elle inordinatum Dei
amorem non quidem transcuntem, sed permanentem. At ima enim,
velut actus, est ieni per in actu scii semper odio ves amore proscquens objectili in quorum affectuum alterutro si perseveret, dicitur habitu amare, vel odisse. Ideoque peccati habitualis reus fit homo , cum rei creatae continii set vi , Deo conteinpto. Licet enim hunc flectum semper non significet exietius sequia semper non sese offert obiectum
quod 'oveat ita tamen OVetur asscitur, ut actum exterius elicitura esset, si quod est placitum , corana illa obversaretur , ut ipsa non attendete ad plura sic licet anima vitae actus in corpore bilito, vel penitus elanguescenti, N O. ibundo elicere non deatur; aetiis tamen elicit, qui remotis obicilius exterius piodii cnt. Igitur allata peccati definitio peccato habituali optime convcnit. Res p. ad tertiuin , peccatum ni issionis aliud non esse quam sui aut creaturanun amorem. Ideo enim quis, dum cssicio cest peccat, quia rem crearaia praesert observantiae Deo debitae. Si diei Dominicae observationcm quis piaetcrmittit , quia vult venationi operam dare,
aut alteri rei ludicri sicque voluptatem Dei ordinationi amore inordinato anteponit.
Resp. ad quartum , peccato veniali convenire has peccati descripti nes. Licet enim peccari venialis reus ex justitia , scii Dei amore non excidat uam n advcrius Dei amorem affccturici cicatae paulo majori,
quam par esset . delinquit. Unde non modo praeter De Legem; sed de contra peccare di endus est peccatum enim quodlibet Divinae Legi adversatur sicu, ut habet . Augustinus pist. a. a. S. Hieron nemo peccat nisi faciendo contra charitatem. Hinc ex , ternardo lib. de praeci pt. A dis pcns cap. q. Veniat pcccatum eo ipsis , quo peccatum est , Legi Divinae adversatur cisa a re ut qui labitur venia licer. qu i invisin ali litibus a Lege recedat quia salva manet halitas , non desiliatralineis Legem implere. Nam qui ci creatae cuipiam adhaeret . vella ea ultimum fi cm constituit si quc Dc creaturam praefert, iueooe
287쪽
peccat mortaliter , vel ita creaturae adhaeret, ut licet eum amorem ad Deum actu non reserat, ita inen sit comparatus ut cum creaturae nous,ostponat imoin ab a recedere, si Deus iubeat, si paratus qui lapsus
icet levis divinae tamen repugnat ordinationi. Unde nisi inendatione eluatur . castigationi subjicitur , inquit S. Augustinus in Psalmo o. his verbis : Sunt homines omnino contemptores seculi ut quibus non est gratum qui quid temporaliter fluit; non harent dilectione aliqua terrenis operibit c. . . . Sunt autem alii, qui reb- infirmitati concessi. id est licitis , inhaerent alisquantulum dilectione : non rapit villam alienam sed sic amat suam, ut si perdiderit, conturbetvir: non appetit, v rem alienam si sic inhaeret Die si miscetur sua , ut modum non ibi reneat prascriptum .ibulis, liberorum procreandoram ausa non toliis
aliena, sed repetit sui ct habet cum fratre suo judicium cialibi enim Picitur jam quidem omniη delictum est in obis e. Et paulo post
Illi autem amantes res proprias domos propria. graviter conturbantur,
frenum , ct stipula is ligna ardent. Habent ergo ligni, faenum , iapulam super fundamentum sed rerum concesiarum , non isticitara m . . . . Cum autem dixeris tanquam per ignem c. Et inferius S diamen quia diligis illam ct contristari si perda illam, sive fundamentum posuisti non aurum , ut argentum , aut lapides pretioso sed ligna . senum . sipulam Salvus ergo eris , cum ardere coeperis quadad casti , si iamen quasi per ignem. Deinde addit: Nemo enim severfundamentum hoc aedificans, adulteria, blasphemias , sacrilegia . idololatrias serjuria, putet se Divum futurum per ignem , quasi ista sint ligna, taenum, stipula sed qui disica amorem terrenorum superfunda-imentum regni caelorum , id est super Christum ardebit amor rerum ιmporalium, ct ipse salvu erit per idoneum fundamentum. Cum igitur peccatum veniale, Judice Deo, sit igni obnoxium . non modo est praeter De Legem, scd contia ipsam , teste Apostolo QS. Augustino
Quam doctrinam sapius idem octo exponit ostendendo Tracit i. in f p. S. Ioannis, de lib. de bono conjugali cap. 9 in Legem peccare Iustum , qui rebus terrenis utens, iis plus ouo inhaeret proptet voluptatem , quam in illis percipit , quique in illis velut in lecto G uic scit, tanquam in bonis infirmitati suae attemperatis qui tanem dilectione non transitoria quidem , ut alibi docet, sed manseria illas prosequi ur. Quam dilectionem non satis temperatam facit apertam nimius dolor ex bonorum laetura proscctus. Ius r. i. Si veniale peccatum esset sui aut creaturarii in amor inordinatus, omne peccatum veniale esset etiam mortale quia qui peccat o nialiter, quiescit in re creata, tanquam in ultin. Iane. R. veniale peccatum non isse mortalem iniquitatem, inordinatus licet sit amor creaturae quod scilicet in illa ultimus finis non constitu nit , si non ita deseratur Deus, ut ejus loco substituatur creatura. Quamobren
288쪽
Quamobrem qui peccat venialiter . penitus non aberrat; sed parumpet depectit ab ordine , qui Lege aeterna praeteribituro vel enim rebus creatis ita adhaeret, ut nihil aliud abi proponat praeter voluptatem , quam ex illis percipi ; sicque mortale peccatum admittit vel ita adhaeret,
ut finem in rebus creatis non constituat, aut eas propter se non expetat; sed ita sit affectus ut haec bona deserere, caeteraque dimittere, si Deus uberet . sit paratus , tuncque venialite solii in de iacit quia licet acti non feratur in Deutes attamen habitu, seu affectu semper in eum
propendet. Aliud enim est pondere quodam in via praepediri ; aliud sarcina imposita a scopo avocari. Justo quidem ad Deum properanti sunt impedimento leves rebus creatis adhaesiones; sed ab eo voluntatem non abducunt.
I, s . . Tunc pro ultimo fine habetur creatura, cum ejus amor ad Deum non resertur Amor autem creaturae inordinatus , utpote
peccatum, ad Deum non potest reserri nihil enim ad Deum refertur, nisi quod ab ipso emanat.
R. in re creata , cujus amor ad Deum non refertur . finem ultimum non semper constitui vel enim res illa creata finis ultimi rationein reia pectu peccantis venialiter involveret ex natura sua; vel aestimatione, judicio appetentis non prirnum cibius enim Deus finis ultimi rationem habet ex natura sua nec etiam secundum i licet enim homines, dum, ut ait Tertuli lib. de cenit constituunt se iudices inter cuna, res creata . quarum amore linentur, solemni judicio creaturam Deo saepius anteponant, causamque adiudicent creaturae tamen ea non est Justorum venialiter peccantium sors. Nam etiamsi res creatas plus aequo diligant nihilominus eorum iudicio de existimatione finis ultimi rationem non consequuntur. Non enim sic affecti sinit, ut velint eam Deo anteponere qidnimo, si Deus lege levissimum molem illum prohibuiss)t, ita ut qui levi affectu rem creatam prosequeretur, justitia excideret sane amorem illum essent cautissime declinaturi. I, s . . Nulla est actio, quae non habeat creaturam, aut Deum pro fine suo ultimo. R. nullam esse actionem, cujus Deus , aut creata non sit finis ultimus , ut aiunt, negativd quia rem illam ultra creaturam, nempe ad
Deum justi non referunt: non vero positi v I quia Deo illam non pra ponunt de ipsis est semper in votis ad Deum progredi. Continuo enim assed hi in Deum fertur, qui peccat solummodo venialiter nec ulla ratione pateretur se ab co divelli. Ton . II.
289쪽
ARTICULUS SECUNDUS.A; ratio foruralis pectati sit reale quid di positi dium '
HU quaestioni locum dedisse videntur Haeretici quo S. Athan:
orat contra Gentes reser fecisse malum rem subsistentem.
Com C L. Ratio formalis peccati non est quid positivuna. Prob. quia sic tradunt Scripturae sacrae, in quibus peccatum mod3
nuncupatur vanitas, ut Eccletari. s. 2i modo nihilum , ut mos
2 i . ubi sic habetur latamini in nihlis. Praeteie quidquid reale est , bonum est, dc a Deo profici citur Genes quippe i. p. i. Vidit Deus cuncta qua fecerat , erant valde bona. Item Sap. i. v. s. Diligis omnia qua sunt , ct nihil odisti Ortim quae fecisti. Peccatum autem non est a Deo; imo odio est illi, juxta illud Sap. 1 . . . Odio sunt De impi ct impietasHis Igitur malum non est quid politivum , sed mera rectitudinis a tioni debitae privatio. Hanc doctrinam ita apertam supponunt S. Patres , ut S. Pasit Hom. 1 in Hexam. ex ea colligat hallucinari gram ter omnino Haereticos, qui si- premum quoddam mahim agnoscebant cum nihil aliud sit malum, quam animi affcctio, cujus quisque sit autor Quid igitur est dicendum' inquit, ne vi serum , non 'ntiam viventem , animaque praedita es sed si ictionem anima virtuti contrariam , desidiasis ac inertibius propterea quod a bono deciderunt inditam. Noli itaque malum forinsecus circit 'icere atque is uirere, neque quandam naturam principem mali nitatis imaginare se maliti iri is Me sua seipsum aut aram qn eat. Ex eodem principio conficit quoque in Hom. Dei malorumno est ii or Deo nullatentius tribui posse peccati originem. Par estium S. Gr g Nyss . in priori tractatu in Psalmos disserendi ratio, tdiri s. Ambrosi qui lib. de Isaac cap. 7. malitiam nonnisi boni indigentiam csnit. Ead ira est S. Aug: istini sententia b. . Consess . cap. . ubi sic
seribit Aratum Eu, quod quaerebam unά esse , non est si stantia si substantia es et bonμm usto aut enim esset incorruptibili, tib-
stantia, macnum utique bonum aut sub i. ntia corruptibilis siet i su
nisi bona I t, corrumpi non poset. Itaque vidi, O manifestum est ilia . ,ma bona tu fecisti prorsus Ma substantia junt, qua tu non fessi Cip. 6. Et cru sivi quid esse iniquit. non inti ni subsuti iam niaci tradit lib. r. bolitoq. cap. i, ubi laudaticum quod
290쪽
suis aperiat alii nihil esse. Item lib. de motibus lanichaeorum cap. i. malum nihil aliud esse docet, quam defectum , seu non ens Enchir. quoque cap. o. scribit malum esse privationem boni, non substantiam. Lib. etiam s. quaest. q. i. ob coni. p. indamenti cap. s. idem prorsus asserit. Hoc ipsum pariter repetit iam lib. de duabus anima-Dus contra Manich. sinam lib. 1 ce civit. cap. 7. ubi rationem hanc affert: Quia ne ita. vidclicet iniquit. is octio est , eae definio a sicere iam rite ab eo quod si mme es , ad id quod serus est , hoe est incipere habere voluntatem malam Causas porro defectionum istarum, cum e cientes non sint, ut dixi, sed de cientes , veste invenire, tale est ac si qui 3uam velit videre tenebr. v. vel ait ire silentium. Et cap. g. Descitur enim non ad mala, sed .rly id est, non ad mala nat ras sed de male , quia contra ordinem naturarum, ab eo quod sus m est, ad id Z sod mini est. Quae adeo sunt aperta, ut expositione
Aliae plui imae mali explanationes ex Scripturi Patribus repetuntur, sed quae in idem plane recidunt ut cum appellatur mors animae, nitoris aut pulclaritudinis privatis , immunditia averso a Deo , gratiae scia bonitatis in voluntate privatioci nam ex pravo voluntatis motu tr alitia de mors animae, .pulchritudinis descinus, caetcraeque privationes prosciscuntur.
Dimuit . Quod expcllit aliquid positivum , dcbc esse positivum
in i liut is vero habitum Justitiae destruit, simul, in uilitiae habitum producit initur peccatum est aliquid positivum. Idcirc peccata dicti sit ut quae solvuntiir, morbi qui creantur. R. politivo ion semper depclli positivum. Sic v. g. ccccitate depclli dicitur videndi facultas 5 tenebris lumen nec tamen carcita tenebrae sunt aliquid positivum. tanquam, si proprie loquamur, peccato virtus non expellitur ex virilitis depulsone, quae contingit cuiuhominis voluntas arbitrio suo a recta via dei lecti , nccessivio sequitur peccatum. Iniquus vero habitus producitur a mala sic detorta hominis voluntate, quae tandiu eo in statu permanet, quandiu a Deo suo aver titur. Unde nomine vinculorum moiborum clinzan: ur peccata non
quia aliquid sint reale sed quod poenis homines obstringant addicant . . ubi animam sanitate sua seu gratia destituant. P. T. Posita illa peccati natura, quae nihil positivum secum inve hat, homo propter nihilum damnaretur item a nihilo solveretur citina Sacerdote absolvitur tandem a nihilo liberaretur, cum gratiam obtinctet seu sanitatem quae omnia non 'γssunt consistere cum doctrialia de, ni inferni de clavibus Ecclesiae 5 cI . non damnari cccatorem propter ibilum; sed quod Dei maginem deturpuit , Deo praetulerit res creatas debito Divinae Legi obsequi negato Christi sanguinciri proculcarit, violaritque Dei cu