장음표시 사용
301쪽
hgit scribens, idcitcbVerbum facti esse hominem,ut Aod perditara miκAdam, idestscundum ima inem resimilitudinem asti Dei ho in Chri yes reciperemus. Et c. 3 . Adamum salutem fuisse consecutum testatus. hanc rationem affert quoniam nimis irrationabile est idum quidem. μῖ. pris cui ivitatem pasim est . dicere non eripi eo, qui vicerit inimicum, erepi. ver fio ej- , με in eadem captisnars teneravit Adamus autem non fuit alia captivitate liberatus, quam peccati captivitate. Cum igitur ex S. Iren in eadem captivitate generemur, eodemi tenemur peccato. Lib. quoque . c. s. scribit alia ratione hominem ab antiqua Serpentis plaga non posse salvari, quam per fidem inChristum: δῖε saliter, inquit,selvantur homines ab antisκά Serpentis pia ita, nisi credant in eum, qui hc ἐκ similitκ inem camis peccati . . . vivifica mortuos. Quae quidem in v baita disserit S. Aug. lib. I. contra Jul. c. s. id ne antiquum hominem Dei, quid de antirua Serpentu plaga sentiκ quid is similiturine camis co- ti. per ηam sanatur in Serpentis in eam peceat ' Denique lio. s. c. I 6. originale peccatum iterum aperte tradit his verbis: Dιum in prim quirim Adam essendimm . non facientes rim praeceptum in secunda autem
Aiam reconciliati summ.... neque enim alteri cuidam eramm drbiteres.sed sit c in preceptum transgressi fueramus a princip: at cap. 7. scrib et nos primi Praecepti transgressione inimicos Dei factos esse , xt Christum per suam obcdientiam solvisse nostram inobedientiam , delevisse nostrum chirographum, illud aflixisse Cruci, ut quem m.Lm per lignum facti sum- ῶbitares Ῥιν, ριν lignκ accipiamus nostri debit remisonem. Dcap. Is instituta inter Evam de Beatam Virginem comparatione, scribit non mod nos per Virginis Filium morte led protoplasti peccato, Peccati vinculis, quae mortem inserunt, eximi Sicut, inquit, ilia seducta est, ut e feret si hae fuas est bedire Deo : uti Virginis E Virgo Maria feret Ariarata. Et quemadmιdam adtrictum est, retia nus humanum per Virginem, solvatκ per Virginem , aqua aα si Mirginalis inobedisntia per virginalem ebedientiam. Adhuc enim pro via ip carum fler correptionem primogeniti emundationem accipiens. Serpea tis ρ ῶntia ovilia in Corumba simplicitate vinculis autem reselutis, per qua alligati eramus m/rti. Qui comparatione eae S. Irenaeo desumpta utitur Aug. adversus Iulianum lib. I. cap. 3. Tertullianus lib. de Testim animae c. 1. eandem tradit doctrinam scribens oliginis peccatum in universum genus humanum promanasses: Per S ranans, inquit, νmo a primordio circumtentus ut prece tκm Dei ex δε-ret, ct propterea in mortem datus, exinde totum genus e seu semine ins tum fue etiam damnationis traducem fecit. Lib. de Anima c. is distin duplici animae parte, rationali scilicet, de irrationali, divisionem hanc quam Platoni tribuit, ita exponit ut naturae non deputetur utrumque Natur ornim, inquit, rationati credo um est, quod anima a primordia sit ut
rum arationali videlicet autore. . . . oratianale autem .serius intruice --m est, Mad acciderii x Serpιntis instinctu, 'sum illud transgresso ia
302쪽
a m,atique exinde inoleverit, ct coadosiverit in anima adtasta jam naturalitatis , quia statim is natura primordis accidis. . a Diabola immissis ά licti irratianais autem omne delicium Cap. Is duo corruptionum geneta in Ethnicorun filiis dii inguit alterum ex superstitione asterum ex origini sordibus primum illud in fidelium filiis non occurrere ostendit, ut qui sanctitati destinentur, ab Apostolo Sancti dicantur; nec tamen omnis peccati expertes nasci, quia ex Adamo peecatore oriuntur,in ex illa earnis secietate runt immundi: Omnis anima, inquit c. o. e. Ati in Adam ει fetu , .nec in Deo recenseatur tanήiu immunda, quandiu recensatur. Peccatrix autem, quia immunda recipiens ignominia uam ex camissocietate. Cap. i. addit hanc ex originis peccato depravationem esse homini
Lib. de Cain Chri iti c. is aliud argumentum suppeditat docens, expeccato, quod quibuslibet hominibus ingeneratur, fieri peccatricem in illis carnem . si excipiatur Christus, qui depravatam originem non habuit ab Adam, de veram nihilominus h buit carnem quo ipsa , inquit, non peccatrix caro ejus fuit par, c ui erat peccatum genere, nmitti. δε ε Ἀνά. hinc etiam cinfirmamur eam se e carnem in Chrisa, cujus natura est in homine peccatrix Et sic in illa peccatum evacuatum, quod in .rsos, ecιato habeatur, qua in h. in sine pcccata non habebatur. Cuius rei hanc reddit causam c. quod natu quidem sit Christiis eam antiquisem ni fusi pta sine femine a liqM , S excissis antiquitatis sordibus.
Vilidum omnino argumenti genus continetur lib. r. contra Marc. c. 1 r.
Iniquitatis enim impotentiae labem Creatori Marcio inurebat quia hominem a sceleribus o morte noli servasset, nec lapso, ille auxiliatui; indeque conficiebat, iniquum csse illum Deum, opponebatque illi Christum ut Deum optimum qui hominem a scelere liberasset Marcionia
vero argumentationem ut confiitaret Tertullianus, eam retorquebat, ostendens Creatori anteponendum non esse Christum ut qui ab orbis initio homini lapso non subvenisset imo passus esset delictum eum aenis in Ada mi posteros dimanasse Ergo, inquit, nonfuit nat ratis bonitas, potuitali uando e Us ct si non erit naturalis jam nec aeterea credenda nec Deo par. . . . Nam ct a primordio nonfuit , primum enim hominem a primor-ἀi non liberasit. ct in finem sine dubio non eris . . . Quid vero tam ma-I nam, quam nolle prodesse, cum possit g m utilitate cruciari, Oxam .njuria snera Totum enisue Creatoris tuiμm in illum isse=ibetur, qui fastita ejus , nitatis με m. juvit. Nam in cuj-- u est, uid negat, ejus jam opulatu m jam t. Homo damnatur in mortem 4b,κia Musula Hii alion exindi preficiant delicii cum taenis, or ριγ ane ais omnes, qui Paradisi nullum cessitem norunt: ct hoc melior ali.qui Disses aut nescit, aut sustinet. Si ut ex hoc milior inveniretur, quam Crea tor isterior babeistur satis si si malitiosus, qui ct illum .ias, .n ratam operationibus ejur a is , seculum in vexatione detinuit. Quidia tali india judicabis, quin tria με m m. pr4sidii, jois, ruin
303쪽
tendat dilatione remevii Quod argumenta genus nihil fecisset jure Marcio nec in mentem Tertulliano venisset nisi unanimis fuisset hominum consensio,in ipsius Marcionis fides, Adam fructum vetitum degi istantis peccatum ab ipso cum poenis in pol ero long remotos fuisse transmissum. Cap. 18 ejusdem libri aliud argumentum ducit Tertullianus ex Baptis.
mos te ibi cur ostendit aptiunum ideo conferri, ut regeneretur homo cum peccato generatus,in salvetur caro , quae ob peccatum salutis exorserat. Ex quibus colligere est cum Tertulliano, dari peccatum originale. Origenes seculo, licet, ut jam praemonuimus, de animarum ante o bem rcatione, in peccatum lapsu figmenta ex Platonis schola mutuatus fuerit, ut dogmatis istius abstrusissimi rationem exponeret, eandem
nihilominus Ecclesiae de originali peccato fidem cum caeteris proses is est Unde praetermisse illo Origenis consilio quod ei sicut, caeteris Divinae
Maiestatis arcanorum scrutatoribus gravi fuit offendiculo moctrinae Caatholicae, quam cum caeteris tradidit, haercbimus . cum illo profitebimur, ex jure neminem praeter Christum peccati originalis esse expertem Veni mus inquit Hom. r. in Levit ad arcana,s ct ille ipse, ut nascitur si virilis se remineisexus sit, pronuntiat ero Scriptura quia non sit mulsedus a seris, etiamsi unius diei sit vita ejus ct ut scias esse in hoc grande ne, cio quid, bal 'uod nulli Sanctorum exsententia venerit nemo ex omnibus Sanctis iuvenitur die estum, vel convivium magnum egisse in Henatalis sui nemo invenitur ha ijs sitiam in die natalis filii sui, vel sua 'a selime cataressuper hujusmodi nativitate tantur. Illum ideo diem Pharaonem c
Herodem celebrassi scribit, illi vero maledixisseJobum Jeremiam Idipsum probat ibidem ex avide Psalm so scia sipiaret , inquat audire . qui etiam alii Sancti de ista nativitate senserint audi Dasi diacentem e In iniquitatibuι, inruit, conceptu sum, ct in pcccati peperit
ni mater mea osten ens quod quηcunque anima in calvete nascitur, iniquitatis, sor e peccati polluitur ι, rapterea dictum se iliad, quod
jam superius memoravimus 'Mia nemo mundus a sorde, nec si unius diei
Fi ita ejus Addit de Baptisma in remissionem peccatorum dati parvulis secundum Ecclesiae observationem tum utique si nihil esset inpa ulis, quod ad remi solum ebereti indulgentiam pertinere, gratia Baptiseni Vesua videretur. Caeterum illud gravis est hoc in negotio monaeati videlicet quarto,
quinto,& sexto seculis, licet plurimi nominis summi; tum Pontifices, ut Anastasius tum Episcopi, ut S. Epiphanius tum Doctores, ut S. Hi ronymus tum Gynodi Oecumenicae, ut quinta, in Origenem insurrexissenes tamen de illo propter originalis peccati consessionem doctrinamque carpendo , non gitariint unquim, sicut nec alii Sancti attes in
dogmate citholico versati sunt. Unde superest collig.ndam hauc de non aliam fuisse de peccato originali fidem iecundo , tertio,in subsequentibus seculis, quibus aut Origenes floruit, aut multi rigenis noli in non
304쪽
Hae ade etat in Asia , Gallia, AEgypto , Africa , caeteraeque partibus Ecclesiae professo catholica , ut S. Cyprianus tertio seculo consultus a Fido eis opo, an ad octavum ab ortu diem Bapti sinus esset profrendus, rescripterit cum Synodo Carthaginensi p. s. statim post
ortum elle conferendum Baptisma, neminique negandum hanc autem affert rationem ; ut scilicet nemo prohibeatur a gratia, ac potissimum uisens, qui nihil peccavit nis quod secundum Adam carealiter natus contagium mortis antiqua prima nativitate contraxit qui ad rem Timpeccinorum accipiendam hoc ipso carnaliter facilius accedit quod illi remittuntur non propria, sed aliena peccata. Et infraci ui ho ipse Ave astra ae de divina misericordia plus merentur, quod in primo statim nativitatis sua ortu plorantes ac sentes nihil aliud faciunt, quam
Disimilis non est S. Firmiliani Caesarea in Cappadocia Episcopidisserendi ratiori Epistola enim ad S. Cypr. S. Stepnanum Romanum Episi opum, qui haereticos iterum baptizari, dum ad Ecclesiam accederent, non patiebatur, carpit acriter, quod haereticis antiqui, seu Adamici peccati liberationem tribueret. Supponebat igitur cum caeteris aevi sui Doctoribus peccato nos nasci obnoxios, cujus iniquitatis veniae conc dendae facultatem penes haereticos non esse contestabatur. Sanctus Athanasiis ex antiqua illa, priorum seculorum contensione pro Christi divinitate argumentum ducit in oratione a. adversus Arian ubi sic habet Sicut enim praevaricante Adam in omnes homines peccatum dimanavit; ita quoque Domino praevalente ct serpentem mertente in nos istiusmodi vigor transmanavit , adeo ut singulu nobis liceat dicere: Non ignorami illii cogitationes. Quod quidem noli
nisi potestate divina poterat efiici. Sanctus Basilius Caesareae in Cappadocia Episcopus lib. i. de Bapt.
cap. 2. non tantum cum S. Firmiliano peccati originalis maculam si
ponit sed cium de artismo illustrando tractatum suisset aggressiis, ex locis Scripturae sacrae a nobis laudati Job l . s. o. Joan. . Rom. s. peccatum originale probat exponit Illud igitur, inquit,
denuo emendationem praeterita nativitatis in peccatorum immκndit t. facta signiscare puto, dicentes, quod nemo puri sit a sordibus , etiamsimita si unius tantum diei; ct Davide lugente ac dice=:te, quoniam in iniquitatibi conceptus sum, ct in peccatis con 'it me mater mea ;Apostoloque contestant , quod omnes peccaverint, ct egeant ui a Dei. Lib. de Spiritu Sancto cap. illius peccati propagationem ita describit: cu reatus stilicet quoniam necessari in nobis est, dum perpetua tenore successionis usque aisne propagatur ideo in Adam omnes in rimur, ct regnavit mors ab Adam usque ad legis consummationem. Christi sientum. p. s. ex iccat originali Incarnationis necessita tem colligit, ut qui in Adam mortui eranius, vita donaremur. Lodem tempore S. Gregorius Naa. qui Constantinosolitanam Eccle- Tom. I. v
305쪽
sam rexit, eandem fidem suis ad populum concionibus saeptiis explicuit, ut in orat. I. de in Orat. s. ex eaque fide infert nullo in homine spem esse collocandam, cum nullus non sit ab origine hoc honore i dignus, utpote peccator: Cur tandem, inquit, in homine spem flamcollocem cum omnis homo fraudulenter incedat, ac fater omnis proximum suum omni arte supplantet, atque omnes ex eadem terra ct a coagmentati simus . eandem vitii a rem gustaverimus. Sic in orat. a. Qi . de pace, . in orat a se contra Arianos ex eodem dogmate pro Christi divinitate argumentum conficit, quod non expositione, sed sola relatione opus liaberri Et, majora proferam , inquit , communem a tionem , legem , Prophetαι, Usos Christi cruciatus, per quos omnes cit 'ullam exceptionem instaurati sumus, qui eidem Adam participas ut atque a FErpente in fraudem inducti, O per peccatum marte assecti, ope Caelestem Adamum sal ii restituti, atque ad vita lignum, unά -- ci eramus per ignamini lignum revocati sumus. Idem repetit tum in orat. g. in Christi nativitatem Ptum Worat. 3'. in sanista lumina, ubis habet: steriam fis ex aquis ascenti mundum enims cum in altum egeri . a carus quos Adamus 2 sui ct poteris, quemadm/dumi iam. me eladis Paradisum clauserat, findi atque aperiri cernit. Ita irat.
Eadem aetate . Gregorius Nyssenus Sancti as hi frater eandem fiadem profitetur b. de vita Mosis Nec alia fuit Sancti Ambrosii sub idem tempus ὀoctrina, quam sacrorum Codicum autoritate ita confirmat, ut ejus disicrendi rationi nihil possit ad uberiorem expositionem adjici lib. quippE . de Poenit cap. a. haec habet: Nam omὴes homines sub peccato nascuntur, quorum 'se ortus in vitio est , sicut habes lectum, dicente David Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, ct in d lictis peperit me mater mea. Ideo Pauli caro corpus mortis erat, sicut ipse ait Vis liberabit de corpore mortis hujus 8 Christi autem caro a navit peccatum , quod nascendo non sensit, quod moriendo cruci it, ut in carne nostra esset usi cario per gratiam , ubi ante colluvio per culpam. Et lib. i. de Cain Abel cap. 3. Et ideo in nobis ante nascitur Cain seipsum praeferent postea Abel generatur , in quo sit reverentia di- minitatis. Prius ergo irrepit quod minium est , postea agnascitur quod
bonum est . ubi autem OnMm, ibi justum di ibi justitia , ibi sanctitas kο est Abel, qui adhήret ea. Idem habet in lib. de interpellatione Job, David.
Hanc totius Eccles singulis seculis unanimem consensionem, additis S S. Chrysostomi micronymi autoritatibus, adversus Hagianos laudavit S. Aia ut peccatum originale probaret, ut lib. i. contra Julian. hancque catholicam consensionem universali Synodo comparavit lib. a. cap. it. Si Episcopalis 3nod- , inquit, ex toto orbe congregaretur , .mieum si tales possent illic facile tot sedere quia nec isti uno temporis
306쪽
Posterio tum purum adversus Pelagianos frustra bile congregarentur autoritates nec eniti ex eorum fide repeti vellent Pelagiani, quid esset sentiendum cum quotquot subsecuti sunt Pelagi fueritu insensi. Nihil vero pro hac illustrarula veritate potest adduci validius quam totius Ecclesiae adversus Pelagianos reclamatio , ubi prodire coepit eorum haeresis, quae primum accusatri Paulino Diacono Carthaginensi damnata sui Carthagine anno vi Dios poli anno is Witeria in Carthagine, Aurelio Praeside, anno Milavi iii Numidia eodem anno, Praeside Silvan, item Romae ab Innocentio I. Constantinopoli ab Attico Constantinopolitano Thessalonicae a Russo Alexandriae a S. Cy rillo Antiochiae a Theodoso anno si a Concilio Ephesino, an . 29. ab Arause in Synodo secunda Canoneri a Moguntino Caia a Synodo Florentina in Uecreto unionis; tandem a Tridentina est s. n. r. Unde ver tam unanimis fuit Antiquorum omnium Eccles arma consenses nisi quia ita omnes a decessoribus sitis instituti fuerant, traditio a Sanctis Patribus laudata erat in aperto Catholicam hanc veritatem adversus Pelagianos propugnavit S. Aug.
variis rationibus , quas hic inseremus cipes enim affulget Candidatis
placituras ejuscemodi argumentationes adversus Pelagianos iterum laudari, utpote quae tum ex Scripturis, tum ex Traditione repetantur: pauca vero ex ejus verbis referemus. Cum enim in capite isto Fidei Catholicae commendatissinius onmium, d acerrimus fuerit vindex maliunde adversus Pelagianos nullius ponderis essent ipsus verba, frustra
profecto ea in autoritatem adduceremus : nemo etera m adversarii verbis se facilem praebet Praeterquamquod amplissima eius opera essent exscribenda . si quae de originali peccato iadidit, hic rc iteritat in
animo. Unde praecipua ejus rationes in medium afferemus. Prima ratio exta lib. . de lib. arbit cap. o. ubi tradit eam ob causam originali peccato singulos teneri, ut Win ortu hominu originaliter appareret justitia pumentu, ct in profecJu misericordia liberant . Et infra ut meliores gigneret Adam quam Use est, non erat aerii i
Secunda occurrit lib. t. de pecc merit. remiss'. ubi laudatis his Christi Joan cap . vel bis nis quis renatus fuerit c. sic disserit
cap. D. Cur enim nascatur denuo , nisi renovandus Unde renovandus
nisi a vetustiue 3 Qua eiu Lit , nisi in qua vetus homo noster imul cruci us est quod non tantummodo de infidelium sed e fidelium filiis intelligit Rcient artis quippe, inquit lib. de pecc Orig. cap. Q.
Aon regenerat filios carnis, seu generat ; ac per hac in eo , non uod regeneratus, sed quod generatiis est, traiicit. Sic igitur sive reus insi-aelis, sive absolutiis fidelis , non regenerat absolutos uterque, sed eos r Omodo non solum oleastri sed etiam olea semina, non Das generant,
se leastros. Tertiam rationem iugc lib. i. per impers contra Julianum , ubi
307쪽
adductis his i. Cor. s. verbis: Unus pro omnibus c. ita ratiocinatur e I33. Si autem feondum Apostolum, sicut putas , nullum delictum habent pa
et uti unde ero secundum Apostolum mox tui sunt ' quia secundum te,
etiam pro ipsis mortuus est Christus : unus enim pro omnibus , ergo omnes mortui sunt, ct pro omnibus mortuus est. Juliane, non hoc Augustinus sed Apostolus dixit , im ipsi per suum Apostolum Christus Co-hib te a vaniloquio, cede es. Et cap. 33. Quacumrue te vertac, ab originali peccato non alienabis parvulos , nisi eos negaveris mortuos quod si feceris, mortuum pro eis Christum negabu ess autem ne hoc neges, mortuos parvulos consteris profecto in Adam martuos non negabis. Q artam rationem repetit c caeremoniis in Baptismo ad lubitis de
ait quoslibet etiam ipsos infantes, im de fidelium filios, in peccat tum remissionem Baptismo donari sic enim disserit lib. de pecc orig. cap. o. Non fallaci sed fideli Uerio baptisantur , etiam prius exorcitatur in eis, ct exsussatur potesta contraria cui etiam verbu eorum, a quibus portantκr, se renuntiare rubondent. Sic pariter lib. i. de peccatorum critis Gemiss . c. 3 . lib. i. de Nuptiis, Con p. c. s. ωlib. s. contra Julian cap. 1 ubi ait bis exsumari Diabolum . eumque cre exorci rari in parvulis, dum baptizantur. Ergo ver tenenturci Diaboli potestate infantcs: Diabolo autem non subsiciuntur, nisi ob peccatum originale impares enim sunt infantes, qui ama peccent. Idem argii mentum iisdem temporibus urgebat s. Hieronymus dies. 3. contra Pelagianos, qui illius argumenti pondete compulsi , necessarib
infantes bapti Eandos esse fatebantur , sicuti docet S. Aug. Serm i . deverb. post. Respondebant autem Pelagiani baptizari infantes . non quidem ut peccato liberarentur aut vitam aetcrnam obtinerent, sed ut adipiscerentur regnum celorum , quod non datur nisi baptizati ex Joan. 3. Cavillationem hanc iuditissime confutavit S. Augustinus rationibus mox laudatis, ostenditque , ut Serm i . de verb. post regnum coelorum nihil esse aliud prate vitam aeternam quod enim Christus --mine regni celorum donavit Math. s. p. 3 . Venire benedicti Patris mei, possidet paratum vobis regnum c. Id vitam aeternam appellat ibidem e. 46. Et ibant hi, inquit, in supplisium ternum autem invitam aeteream. Et proinde haec duo scilicet regnum caelorum, vita aeterna non distinguuntur. Illud idem ostendit S. August. ex eodem
cap. in quo, ut videre est, damnationi tum vita aeterna , tum regnum
coelorum promistud opponitur apud eundem Evangelistam, qui si ribit
iudicandos omncs, vel ad cxteram, vel ad sinistram esse constituendos, d mi it lados vc ad ignem aeternum, vel ad regnum aeternum. Aliud argimientiam ex calamitatibus tam animae, quana corporis ducit S. August. lib. i. de peccHorum critis cap. s. ubi sic scribit: Nonnet ni infrinitas animi, ct corporis , tanta rerum ignorantiaci tam nulla
omnino praecepti capaci/as a nullus, vel naturalis vel conscripta egissen-
308쪽
sui, aut matus nullus is alerutram partem rationis usus, hae peccatum scilicet origin. l. multo testatiore flentio , qκam se/mo noster in clamat atque indicat ' Haec autem mala, inquit lib. contra usian. cap. utique sub justo omnipotente Deo non it rogarcntur ejus imagini nulla ex parentibus mala merita traherentui. Cum ergo his miseriis infantes ipsi lint obnoxii, certe peccato abjacent originali, cum sub justo Deo innocens miser esse non possit. Und lib. . ad Bonis cap. . sic scribit: Si enim propterea morimur quia ille nempe Adam in mortuus est , ille autem mortuus est, quia peccavit poenam Acunt transire sine culpa, innocentes parvulos iniust judicio puniri,
trahendo mortem sine meritis nostris.
Opponebant i Pelagiani illud Erech. 8 p.rio Anima, qua e caverit, Us morietur stius non portabit iniquitatem patris, O pater non portabit iniquitatem siti justitia usti uper eum erit , ct impietis impii erit super eum. Paternam autem iniquitatem portaret filius, situm peccatum, tum poena peccati primi parentis transiret in posteros, praesertim in parvulos recens conceptos.
R. Prophetam non loqui de originis peccato , sed de peccatorum actitatium iniquitate, qua non brdidantur filii in ob quam non sustinent poenas aeternas , saltem cum a paternorum scelerum imitatione recedunt de abhorrent. Unicum enim sibi proponit Ezechiel Justorum solamen videlicet Exodi 2 o. u.I. deo . P. . si eleratorum parentum siliis varias poenas interminatus fuerat Deus . sive scelerum parentum aemulatores essent, sive non. Eadem De dcfinitio continetur etiam Levit. 16. . 39. Q o. Num. q. p. 3. Deut D p. s. Joc . e. r . Ex quibus locis inserebant impii nihil profuturam viris piis observantiam mandatorum, cum ob parentum peccata iram Dei non possentu clinare. Und Ezechiel eodem capite . i. st, inquit, quod intervas parabolam vertitis in proverbium seu in terra Israel, dicentes r tres comederunt uvam acerbam ct dentes filiorum obstupescunt Ide que in hoc Prophcta totus est, ut ostendat declinatum iri a Iustis iram Dei, modo a paternis peccatis continuo recedant, vel lapsi conterantur: Viis eo dicit Dominus Deus e si erit ultra ob parabola hac
in pro te tum in Israel. Ecce omnes anima mea sunt ut anima patris,
ira, anima filii mea estis anima, qua peccaverit, ipsa morietur p. 14.2 idens omnia peccata patris sui, quae fecit, timuerit, non sc rit simile eu c. p. 7. Dic non morietur in iniqwtate patris sui sed τί a iset . Et dicitis quare non foria υit Ilius iniquitatem patris' idelicet, quia filius Iudicium, justitiam operatus est omnia pracepta mea custodivit, ct fecit ista, vivet vita. Anima qua peccaverit, ipsa maristum siluis non portabit iniquitatem patris, ct pater non ora abit m Visai cm sitis justitia justi super eum erit , ct ι
309쪽
nec, ct frar; iudicium ct justitiam , vita vivet , ct non morienιr
omnium iniquitatiιm ejus , qu. Operatus est , non recordabor in justitia sua, quam operatus est, vivet. Numquid volunt.ttis mea est mors impii, dicit Dominus Deus , non ut convertatur a viis suis, ct ita ες. . Projicite a vobis omnes praevaricationes vestr.M, quibus praevaricati estis, O facite vob cor novam ct stiritum novum: ct quarem piemini domus Israel ' quia nolo mortem morientu, dicit DominM Deus, revertimini, ct vivite. Nostrae igitur conclusioni non adversantur e
ba Ezechielis a Pelagianis laudata cum nec de originali peccato nec de molle ipsius stipendio agat, aut aliis poenis temporalibus , quas in
locis mox laudatis Deus constituerat, ut parentes comminatione illa cautiore essiceret, . saltem naturali, quo filios prosci uuntur amore, ite illis calamitates obvenirent , a sceleribus deterreret.
Pesagianorum hoc argumentum in eos ita r flecti potest et secra Scriptura nemo dat alterius sceleris poenas; sed ex eadem Scriptura parvuli antequam actu peccare possint , morti addicuntur in peccati cenum sceleris ergo sibi quodammodo proprii, seu originalis conscii sint necesse cst, alioquin oppositas, quae nullatenus conciliari possent, inciderent in sententias e Lagiani: scqueretur enim infantes parentum peccato peccati poenis teneri , 5 non tenerici prius constat ex Job, David , Apostolo alii' ie locis laudatis posterius vero ex Ezechiele Unde negari potest minor propositio cum enim peccatum primi parentis commune sit totius natura humani pro peccato suo plectuntur ii fantes, dum poenas
shistinent pro originali peccato. Hinc S. Augustinus Iuliano haec a chielis verna obiicienti sic respondet lib. . per imper se isti cap. 4'. mi igitur poenarum in hac aetate patitur scilicet parvulus o uomeriis alitur, si nullum ex parentibus traxit memp peccatum cum justissimus Deus poenas immeritas nec insigat alicui, nec instri at; nec dici possit, ad exercendam virtutem parvuli, quae adhiι iue nulla est, hac mala eum perpeti. Et cap. o. Immo sic sit quod alio Deo dicit Dei. Reddam peccata patrum in Alios. Cum enim utrumque diear, id si patrum ad liοι non pertinere peccata; non potest utique sibi esse contrarim e syr ideo re te quaerentibiu , 7:tomodo utrumque sit verum , unum horum generationi alterum regenerationi intelligitur convenire. Tu qui pervertis cor tuum , cave illam , ct quod
um audi non vocabis caυisium. Et cap. Eandem responsionem ita confirmat Absit ut dicamus aliorum atrum in filios Deum peccata reddere eum Scriptura divina toties nominatimque testetur, pro quibus
patrum peccatis , in quos eorum lios vindiEcta processerit , usque adeo ut quod tam peccatum grave Regis Achab parcens ei Deus, in ejilium indicare distulerit. Sed quis modus , quae sit divinae ratis mensura Uitiae, de aliorum patrum peccatu ut reddantur in lios, sedata re potest Propter quod Dem sibi tenuit ista judicia hominem Ny judicantem sic vindicare prohibuit. Sed apostasia primi hum
310쪽
voluntatu tam magnum peccatum fusi, ut ruina ejus natura humanae se tota collapsa quod indicat humani generas tanta miseria, qua apri- ploratibus vagientium, usique ad exstirantium novissimos halitus omnibi nota est. Ob iciebant a Pelagiani. Ex Rom. q. p. s. Ubi non es eiu me prasaricatio sed infantes nulla tenentur Leges ergo nec peccato Un de ex Rom. s. v. ι . Regnavit mors b Adam usique ad Moysem etiam in eos , qui non peccaverμnt in similitudinem praevaricationis Adae. Igitur non idcirco morti sunt obnoxii parvuli, quia peccati cujusdam sunt co , scii sed quia mors Adam inflicta in posteros fuit transmissa. Hinc peccatum singulis hominibus non tribuit Apostolus non enim ait omnes, sed multos per unius inobedientiam fuisse constitutos peceatores. Quamobrem comparationem Christum inter de Adamum ita instituit v. q. Sicut per inobedienti-m vim hominis peccatores .nsiluit soni multi ita, per unim obeditionem busti constituuntur multi. Sicut igitur Christi beneficio singuli homines gratiam non consequim turri nec etiam Adam dc sectione illam amiserunt immo addit ibidem Apostolus v. i . longe lati iis Christi beneficium promanasse , quam Adae peccatum : Si enim unii delicto, inquit, mors regnavit per unum i multo metu abundantiam gratia, ct donatienis, ct justitia accipientes, invita regnabunt per unum Iesum Christum. R. a primum. Legem de non comedendo fructu vetito fuisse in hibus in primo parente injunctam, quia ex eodem Apostolo in h. eram omnes sese cadente paritc dcliquimus omnes. Quo pacto quod legitur in Psalmo, inquit S. Aug. lib. 6 de civ. cap. 17. verum est praesaricatores aestimavi omnes pcccatores cre/, nisi quia omnes L gis Iicujus praevaricata sunt rei, qui liquo peccato tenentur obseriesii '
Profecto eo modo, quo suu peccatores , etiam praevaricatores Legis illius . quae in Paradiso data est , agnoscitntur ut verum sit utrumque. nua scriptum est 'P'r varicatores aestimavi omnes peccatores terrae
ct ubi eae non est . nec pr varicatio. Et p. s. Nisi aliquam pravarie en Legem, non 'estarentur pr varicatores ubi enim eae non est nec praevaricatio. Praevaricata ergo Lege, quoin Paradiso data es nascitur homo cum Lege peccati, mortis. Pr rere , ipsis fatentibus Pelagianis, cum universa Ecclcsia , Lege aptismi Joan. s. his verbis Iata , nisi quis renatus fuerit c. cnentur infames ; de proinde falsa est minor propositio. R. ad secim lum Apostolum his verbis: Regnavit mors ab . dam cte neminem ab originali reccato eximeres superius enim , nempe v. 11. sci ipsi rat omnes esse illius Uccati cos ideoqii omnes morti su jacere Per unum hominem peccatum in hunc mundum intrasit, ct per peccatum mori; ct ita in omnes homines mori pertransiit, in quo omnes