장음표시 사용
311쪽
Hale est rediens Apostoli, scilicet mortem, quae peccati originalis stipendium est, etiam in eos regnasse, qui non peccaverant actu. Hinc addit etiam in eos e. Unde S. Augustinus ita disserit adversus Iul. lib. a. operis imperfeci cap. 22. Quid est ergo, regnavit mors, etiam in
eas , qui non peccaverunt in similitudine praevaricationis Adae; nisi quia regnavit mors, ct in eos, qui non peccaverunt; quoniam nulla peccata propria commiserunta Regnavit autem in similitudine praevaricationis Ada quia licet nulla ipsi propria peccata commiserint; pertinent tamen ad peccatum, per quod mors intravit in mundum, trahentes similitudinem praevaricationis a non pravaricationem peccato proprio perpetrando sed de praevaricatore, per quem natura humana tota est viciata, nas
Ttiplicem adhuc responsionem his Apostoli verbis adhibet animis
Augustinus p. 9. i. mortem dicit pr varicationis similitudinem, quae etiam illis inerat qui non peccarant actu, quamque auferre non potuit Lex naturalis, aut Mosaica, sed la gratia Christi Sed regnaυit, inquit, mors ab Adam usque ad Moysen, quia nec Lex data per Moysen potuit regnum mortis auferre , quod Iola Christi abstulit gratia. In quos regnaverit vide: ct in eos , inquit Apostolus , qui non peccaverunt in similitudine praevaricationis Ada. Regnavit ergo, in eos, qui non peccaverunt sed cur regnaverit ostendit, cum ait In similitudine proiaricationis Adae. Iste est enim melior intePectus horum verborum , ut cum dixisset Regnavit mors in eo , qui non peccaveratnt quasi nos
moneret , quare in eos regnaverit , qui non peccaverunt, adderet in
similituάine praevaricationis Ada id est, quia inerat eorum in membrissimilitudo privaricationis Adae. Primam hanc expositionem tradit quoque lib. i. operis imperfecti contra Julianum cap. 18s. a. Mortem in terra mortis regnum interposito discrimine, haec Apistoli verba exponit de morte spiritali, quae tyrannidem obtinet etiam in eos, qui necdum rationis ussim assecuti, praevaricationem Adae non sunt aemulatici additque mortem quidem temporalem originali peccato propagatam in omnes, etiam in ipse retiatos dominatum exercere , sed, illam nonnisi corpus depravare Potes iam, inquit idem S. August. eadem in Epist. 7 sic intelligi: Regnaυit mors ab Adam usique ad Porsen , ct in eos, qui non peccaverunt in similitudine praevaricationis Auc quia in semetipsis cum jam nati essent, nec ratione adhuc utere tur . qua ire utebatur quanae peccavit nec praeceptum accepissent quod
ille transgressus est sed sol originali vitio tenerentur obstridii, per qu.deos regnum mortis traheret ad condemnationem uno regnum mortis
in eis .intum non est , qui Christi gratia renati ad ejiu regnum pere nente quoniam mors rem oratu . 7Mamvis, ipsa de originali desidia propagata sit, corpus in eis interimit animam vero ad poenam non tra' hii ubi voluit regnum mortis intelligi c. 3. Responde interpolatos esse sacros codices: quae responso si constaret
312쪽
staret, omnis removeretur disscuhac: Non ili sane Codice . inc it idem, non habent in eos, qui non peccaverunt sed in eos qui pecca erant in similitudine pravaricationis Ad . Quibus quidem verbis nullo--d iste sensus au frtur secundum hoc quin intelliguntu perea se in similitudine praevaricationis Ada secundom quod supra dictis est
R. ad tertium, singulis hominibus Apostolum tribuere peccatum originales hcctutatu voce malit . ut enim disserit S. Augustinus lib. i. operis impersecti contra Julianum cap. 37. Omnes licit Apostolus, eosdemque multos non multos dicendo negat omines ne sibi sit ipse contra, ius , sicut estra aut fallit i robi - , aut fallitur caecitas quia enim utrumque dixit Apostol- omnes, ct multos ostendi et mn inter se duo ista pugn-re; quia ipsi omnes de etiam multi funi di iii
quia omnes aliqv.Dido dicuntur, pauci. Tu autem dicendo non om iras , quos omnes dixit vostolus , culdubio convinceris postulo esse contrarius. adcin repetit cap. is S. nec insequenter in Scripturis hae voces multi de omnes , idem des nandum usurpantur, ut Gen. r. 11. ubi Abrahae irandoque i Ommuntur omnes gentes, aliquandis multae. Quam respontionem adhibuit quoque s. Augustinus in eodem libro cap. i s. Potes dicere inq; ait Julianum alloquens, non omnes gen- i. semini Ab aha fuisse promisias , ubi dictum est semine tu ben dicentur omnes gentes qui. easdem dixit, multas, ubi legitur 'atrem multarum gentium posui te Potes, inquam, hoc dicere, O in eo quoque loco SO Utur pr nuntiant , quod rebus ipsis videmus impleri , tuo aniloqιιi contradicere , ct prohibere nos intelligere omnes gentes , ubi ramis sunt 'iii aliud quam omnes gentis quia per tuam dialecticam, omnes non pro omnibus, sed pro multis . me omnes non sent, positas atque intestigendas doces. Et addit Apostolum ideo voce, multi, futile uium, ne ipsi omnes pauci intelligantur quod in eo temcapite ita confirmat cui vere sunt omnes, ideo nonnunquam dicuntur multi, ut discernantur ab eis , quicunque ita sunt omnes ut sint tamen pauci Capilli quippe hominis omnes etiam multi sunt digiti ero
Ne ab Apostolo instituta Christum inter de Adam comparatio 'elagianis si vel Apostolus enim hominum . qui gratia Christi inantur non urget multitudinem, scd magnitudinem , ut docet S. Augustinus cap. 1i . lib. a. operis impc sectici Superari dicit Apostolus Malii δε-tisti copia gratia, ct corum, qui salvantur, numerum illis, quos ρυ- varicatione per se asscrit anteponit. Quam responsionem ita confir mat S. Augustinus in eodem sibi cap. 3. Iulio magis abundavit, dixi . non in magis multos , id est non in plures quis enim non ii. Aa plures esse is genere humano, in quos non abundavit cap. 8.
eandem responsionem ita concludic Cum ergo Ap .lui ita sit locutin, Tom. IL R
313쪽
sieu loquendum esse arbitratu es , videndum est, quis ei nostris eam
sentiat utrum ego qui dico verum esse quod ait per unius delicthmi omnes homines ad condemnationem O verum eo quod ait pertinius in bedientiam peccatores constituti sunt multi, quoni./m non γε gaeat , ut qui multi sunt , omnes qui omnes sunt, multi sint aniti ut dicis, ubi ait multos, multi sunt ubi ait omnes non omnes sent. Eadem Apostoli verba eadem fere ratione exposuerat cap. II. lib. i. de peccatorum mer Wremisi. Non magis multas , inquit, id est multue plures homines neque enim plures just cantur . quam condemnantur se multo magis abundavit Adam quippe eae n delicto suos ressa Μώit Christus etiam qua homines delicta Iropria voluntatis ad originale, in quo nati sunt, addiderunt, gratia sua fisit atque donavit. Quod ita expresserat Apostolus Rom. s. v. 6. Et non sicut per unum peccatum, ita, donum. Nam judicium quidem ex uno in condemnationem gratia autem ex multis elictu in justificationem. Si enim unius delicto morsreenavit per unum multo magis abundantiam gratia , donationis,
justitia accipientes, in vita Cn.ibunt per unum Iesum Christum. Ilitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem spe ct per unius justitiam in omnes homines in justiseationem vitae. Objicit . Pelagianorum nomine Iulianus Apostoli verba Per unum
hominem peccatum intravit in mundum c. in alienum sensum penitias detorqueri . cum seminibus transmissum dicitur illud peccatum , non ver moribus, seu Adam peccantis imitatione. Si enim de generatione sermonem instituere voluisset Apostolus, non dixisset, per unum, sed per duos virum scilicet, mulierem , peccatum in mundum intrasse
ostendit 'solus, inquit Julianus cap. 6. lib. a. operis impersecti
contra eundem, non a se die tum se , peccatum generatione transiisse quando nominans hominem, adjecit unum a unus enim numeri principium est ille explicans, per quem diceret intra e peccatum; non soliam eum nominavit, ver. etiam numeravit Per unum inquit, eminem peccatum in hunc mundum transiit hic autem unus praebendae imit rioni suscit, generationi implenda non suscit peccatum autem trosiit, sed per unum manifestum est. Imitationem hic, non generationem coargui,
qua nisi per duos seri non potest. Aut igitur senis per Adam solum
sitne muliere exerationem extii e nec hoc enim ab elegantia tui a horret ingenii aut eo quoniam vides generationem nisi per duos eoi stare non se assentire vel fero, ac satum non se per unum num rum os duarumci per unum, inquit, hominem peccatum intravit in hunc mundum qui dixit per Anum . intelligi per duos noluit radiit, rogo, quaerebat inter hac dogmata numer- , ut Apostolus tant curis,n solam hominem sed unum hominem nominaret .... Et certe primi homines ambo deliquerans, qui ambo merito vocantur forma posteri fuisse
peccati cur ne igitur Apostoli per uos ait transiisse peccatum quod ad sidem maris historia congruebat Et ut breviter quod
314쪽
uimus eoiligatur, facundita in primis hominibus is litui . nisi ,
auos agi non potest peccatum Mutem Apostolus intrasse pronuntiat, sid erunam. Ex quibus conficiebat Iulianus Apostolum non scripsisse peccatum in mundum per generationem intravisse, sed prava imitatione defectionis Adae. Respondet ibidem S. Augustinus retorquendo argumentum. Si enim peccatum originale per gerierationem non transmittitur , quia dixit Apo
stolus, per unum hominem, videlicet Adamum , ergo nec imitatione traducitur quia, ut Apostolus per imitationem propagari doceret, reuuireretur pariter, ut dixisset per duos nec enim solum Adamum imita remur, sed, Evam, cum ipsa prior peccarit: Numquid Evam, inquat, non imitantur peccantes , aut peccatum generis humani non malis
eae ipsa sumpsit initium D muliere initium Duum est peccati . propter illam, sicut scriptum est, morimur omnes: immo vero , inquit S. Aug. per nam cte scripsit Apostolus, quia non alia ratione, quam generatione peccatum illud invehitur in mundum. Cur ergo non vis attendere propterea petius Apostolum num dixisse .minem, per quem pe earum intravit in mundum , quia non imitationem, sed generationem molebat intelligi Sicut enim muliere initium peccati fuit , initium generationis a viro prior enim vir seminat, ut formina pariat ideo per unum hominem peccatum intravit in muri m , quia per semen generationis intravit quod a viro excipiens ancepit Demina. Hanc Iuliani argumentationem alio depelli argumento S. August. lib. i. de peccatorii merit. ει remiss . cap. 9. ostendendo videlicet Apostolum dicturum non fuisse per unum hominem peccatum intrasse in mundum, sed per Diabolum , si Originale peccatum imitatione propagarum voluisset cum Diabolus prior peccatit, eumque fucrint imitati primi parentes: Si Apostolus peccatum illud, inquit commemorare maluisset, quod in hunc munium non 8 Pagatione sed imitatione intraverit ejus principem non Adam, sed Diabolum diceret , de A serj- tum est ab initio Diabolus peccat de quo etiam legitur in libro Sapientia Invidia autem Diaboli mors intravit in orbem terrarum. Nam quoniam ista mors sic a Diabolo venit in ho/nines c, i quod ab ilio fuerint propagati, sed quod eum fuerant imitati j continuo subjunxit imitantur autem eum, qui sunt ex parte te s. Proinde Apostolus eam
allud peccatum ac mortem coν memoraret, sua a Mno in omnes propa
gatione trans se , eum principem fossis, a quo propagatio generis humani sumpsit exordii m. Imitantur qui rem Adam quotquot per inobedientiam transgrediuntur mandatum Dei; sed aliud est quod exemplumes voluntate iccantibus aliut quod origo est cum peccato nascentibus. Cuae argumenta invicta quidem non sola opponit Juliano animis.
Augustinus , sed, solidissima dissei cndi ratione probabilem specie
tenus ejus cciuod argumentationem On cili cap. 7. b. a. operis impcifecti contra eundem Julian. cmoniti atque Apostolum dixiste
315쪽
unt m cre id non per duos quia scriptum est Erunt duo in Ome una Unde Dominus ait igitur jam non In duo , sed una caro maxime quando mi adhaeret uxori, ct initur concubitu de concnbitu autem piolas i nitur, trahens originale peccatum . vitio ' opagante vitium,
Leo creant naturam quam naturam conjuges etiam ene utentes vitio,
non posthnt tamen ita enerare , ut possit esse sine vitio quod isse , qui sine ipso natu es vitio, eυacuat in parvulis, etiam nolente Juliano Laiulum rationem ita confirmat cap. i. Quid est ergo, jam sensum duo, sed una caro, nisi non sunt duo homines propter unam carnem Zaranente de animo obscurissima quastione potuit dici per unum hominem peccatum intravit in mundum etiamsi ad propaginem sola caro per tineat. Unde in tendum superest peccatum originale per generationena traduci, licet Apostolus dixerit per unum, non vero per duos. Quana responsionem duplici confirmat ratiocinio. Primum it, non polleo serri posterorum Adae casum ad imitationem; quia lim nondum erant. nisi in Adam, cum illius peccati facti sunt reici Quomodo enim , inqtiit cap. 76. Secuti sunt poster Adam peccantis exemplum, qui non ibi fuerunt, nec imum peccatum vel viderunt, vel audierunt, vel credid runt sed non hoc dico fuit enιm Adam ct in illo uim in omnes perit Adam , ct in illo omnes perierunt; propter quod in illo omnes m riuntur. Aliud ratiocinium repetit ex effectis Baptismi cap. tot Si nihil nocuit generatio, inquit , nihil prasia regenerati : si non est na- rura vitiati, non habent Christum parvuli Salvatorem si malum Obonum meritum singulorum in eorum propria est voluntate, quo merito Christus regnum Dei parvulu confert, qui in neutram partem sua το-luntate usi sunt Postremo quoniam duos posuit Apostolus, unum ad peccatum, non Diabolam , sed Adam ct Mum ad ustitiam , non Abri, sed Christum non exemplis imitatis , sed generationi re teneratio re-frretur si non trajicit peccatum in homines generatos Adam , non domu Christus parvulis regeneratis Iustitiam qiιia nec regenerati parvuli si ni ruria libertate. Et proinde quemadmodxam parvuli regenerati iustitiam Christi non imitatione consequuntur, sed vera sanctificatione: ita vere contaminati derant ab ortu peccato primi parentis. Et ut breviter urget idem S. Augustinus lib. a. de Nuptiis, Concup. cap. 7. Ide per unum hominem dixi post scilicet x quo generatio uti uὸ hominum carpit, ut per generationem doceret isse per omnes originale
Praeter datam fidem plurima hic aetulimus . Augustini verba; sed cum brevem, perspicuam Apostolicae doctrinae contineant expositio nem ad illius cxplanationis dignitatem nullarenus accedere posse nostra disserendi ratio iure visa est nec etiam eam in autoritatem adducere fuit in animo.
Opponunt . adversarii Pro dogmate catholico haberi nequit quod sic scmper, nec ubique viguit, nec ab intubus fuit adauctum sed de
316쪽
originali peccato doctrina tribus prioribus seculis nec ubi tu viguit, nec semper, nec ab omnibus admitta fuit. De illa enim doctrina silent Sancti Patres , qui Apostolica acmpora exceperunt , ut S. Ignatius, Polycarpus Justinus, qui lib. quaestionum ad Orthodoxos aliud
peccatu in non novit, nisi quod libertatis est foetus. Supponunt alii ejuscemodi cccatum non dari, ut Alexandriae S. Clemens lib. . Str mat ubi confutans Basilidianos , peccatum original negare videtur,
relatis verbis Jobri Nulli ej a sor mimalin , nec si sit quidem una
dies ita ejus. Dic.int ergo nobis inquit, ubi fornicatus est infins n. tiud vel quomodo Iub Adae cecidit execrationem , qui nihil est operatin' Restat ergo eu ut videtur , consequenter, ut dicant maiam ege generationem , non solum eam , qua est corporis , sed etiam qu est anima.
propter quam etiam corpus. Et quando dixit David in peccatis conceptus sumo dicit Prophetice quidem matrem suam , sed Eva mater fuit viventium: ct se in peccatis fuit conceptiu sed non ipse in peccato oue vero ipse peccatum. Et lib. s. cum ex illis ob verbis inferre Baiamides animas, antequam in corpus migrarent, aliquod in peccatum Iromisites; ne verbum quidem de peccato originali habet S. Clemens icet sinam occasio insignis, necessitas non levis occvtrerct. Alii vel, ut Tertullianus in Africa , mortem quidem peccati Proto parentis poenam agnoscunt, sed originis respuunt macillam : Nam si regni m mo
tu, inquit lib. de resurr carnis cap. 7. nihil operatur, ita carnis dissolationem ι proinde vitam contrariam morti, contrarium oportet operari, id es carnis redintegrationem uti scut devoraverat mors inυ. -
sescendo cita, mortali evorat ab immortalitate audire possit ubi est Mors aculeus tum ubi est mors contentio tua sic enim, gratia I esuperabundabit, ubi 2 iniquit abundaυit. Alii denique in Oriente, ut Lactantius Crispi Caesaris praeceptor quas enim calam latcs in originis labem ut in carum scaturigiem referimus; ipse prosecto soli a turae cum I hilolbphis ascribit rata lib. . instit cap. 1 ubi de vita
beata dissercns, corpus intcr .animam colluctationem, de ipsim h minis mortalitatem ipsi naturae assignat, ut esset homini tum sapientia: probandae, tum S immortalitatis adiplicendae ratio. Cur uisur inquit. cum mortalem finxit atque fragilemo nem Pu Deus hominem 2
ut proponeret homini virilitem, id est tolerantiam malo mi ac bono-um.
per quam post praemiit immortalitatis adipisci. Ex quibus certo conficitur nec a omnibus prioribus illis Eccidii seculis admissam fuisse de originali peccato doctrinam cum praescrtim , vel etiam consentienti bus vitis catholicis, aliunde cruditis, unicum reperire sit S. Cuprianum. cui primus inter Patres doctrinam illam clar profiteatur. Igitur qui H danii peccatum in posteros transna illum volunt, cum . Cypriano no vitatis sunt incusandi ut qui doctrinam majoribus acceptam, ori
bus prioribus seculis inauditam inducant in i cc siam. Quipp ad re movendum ex Traditione Apostolic Pctilum argumentum in re tarn
317쪽
gravi se in religionis fiandamento satis est ostendisse nullum traditi ni illius constans, certum prioribus seculis monumentum extitisse. R. S. Clamentis Rom. gratii, Polycarpi operibus originali quidem peccato nihil occurrere, sed nec etiam in iis occurrit
quiaquam de Baptismo, aliis pluribus Fidei articulis anne tamen ideo relicienda putant Pelagiani Baptismara alia dogmata catholica, de quibus nobiscum consentiunt; quia de eiusmodi dogmatibus apud illos Sanctos Patres nihil occurrit 3 Scilicet illorum Patrum propositum tunc non expostulabat, ut de illis Christianae Religionis momentis sermonem instituerent Christianos enim aut ad pacem , ut S. Clemens Romanus Corinthios . aut ad Martyrii gloriam, obsequi Pastoribus debiti observantiam. ad alia pietatis osticia; iam etiam ad unitatem Wnovitatum repulsam incitabant ut S. gnatius de Polycarpus Licet autem isti Patres nec de Baptismo, nec de originis macula disserant; tamen Baptismum suis in Ecesetiis in remissionem peccatorum confer bant infantibus, ut madultisci non alia sane de causa nisi quia AEatismi neces atem a propagationem originalis peccati in omnibus Adam posteris noverant.
R. 1 ad S. Justis eum scilicet de illo peccato non silere ut in probitionibus ostendimus. Et forsan doctrinam hanc aliis in operibus quae non supcrsunt quaeque ab Eusebio lib. . Historiae Ecclesiasticae, o S. Hicionymo lib. de Scriptoribus Ecclesiasticis laudantur, exposuerat. Nec iis temporibus solus S. Justinus de originali peccato fidem professus fuit: cam enim fidem exposuit aperte sub iisdem temporibus S. Irenaeus. In constitando quaestionum ad Orthodoxos libro . qui S. I
stini operibus immerito adjungitur, non immoramur, cum longe post i loris ut aevi. Pelagianis favere videatur.
R. 3 ad . Clementem Alex ipsum de solo a ali peccato loqui tunicum enim hoc sibi proposuit , nimiriam confutandum dogma antidianoriim , qui ut habet lib. 4. Strona peccati commisi conscias esse animas priusquam in corpora influaderentur, martyriumque in illius peccati poenam pueris aliquando infligi , itemque malas esse nuptias asser bant. Cui errori ut occurreret, peccatum, quod fingebant, ita removet. Dicant ero nobis ab frnicatu est infans natis ' vel quomodo sub Adae cecidit execrationem , qu nihil est operatus olius igitur peccati actu perpetrati reos infantes negri quod ad ejus propositum erat satis originalis vero peccati ab Adamo transmissi eos non facit expertes nec enim erat locus de illo peccato disserendi cum de illo tacerent B sili-diani, qui ut jam retulimus ex codem S. Clementes, ex actuali peccato
ab animabus, anteq iam infunderentur in corpora, perpetrato, non originali nuptiarum ducebant iniquitatem , aut martyrium in poenam
pueris instigi colligebant. Aliunde veto tantiam abfuit, ut originale Peccatum negaret . Clemens, quinimmo lib. r. Paedag. cap. 6. Baptium nos regenecati, illuminari, illuminatos in filios adoptari, cum iii
318쪽
muniversa Ecclesia profiteatur Multu autem modis, inquit, aca se hoc opus , gratia , istum natio, ct υacrum lavacrum quidem, per quod
peccata abstergemm e ratia autem , qua rem/ttuntur aena, qua peccatis debentur. Et intri scribit per Baptistara tolli peccatum, quod ex . coecabat item a Spiritu Sancto lucem, fidem infundi, qua Deum novimus. Igitur ex S.Clemente ante Baptisma erant in baptizando tenebrae , seu peccatum , dc poenae aeternae debitum , non quidem in cenain peccati actualis cujus infantes conscios esse negabat adversus Basilidianosci ergo in poenam peccati originalis. Quod etiam colligi potest ex Ecclesiae Alexandrinae praxi juxta quam baptizabantur infantes. Et proinde illius Ecclesiae haec erat sententia, scilicet peccat teneri parvulos. Quam huius muniversilis Ecclesiae doctrinam postmoddm professus est S. Athanasius oratione 2 adversus Arianos. R. ad Tettuli illum non minio mortis necessitatem, sedis re cati maculam ab Adam in omnes traseetam agnovisse. Quia vero desbia resurrectione loco in objectione laudato movebatur quaestio hinc fit ut de sola morte disserat , non exclusa tamen labis originalis iniquitate. Ibi scilicet impugnandos aggreditur Marcionem Basilidem, Valentinum in Apellem, qui cap. i. lib. de resurrectione carnis . corporis, quasi numinis improbi esset opus, resurrectionem negabant: porro autem contra hos falsitatis vindices probandum suscipit veruti. Deum esse corporis creatorem , Christum redemptorem corporis quod praesertim conficit cap. peccati originalis es eius inter collata nobis Christi morte Oeneficia comparatione. Unde cum ostendisset ex Apostolo nos in Baptismate cum Christo consepeliri, resut-gere carnis ita colligit resurrectionemri Per simulachrum morimur in Baptismate sed per veritatem resurgimus in came, sicut ct Christus ut sicut regnavit ι morte delictum ira, gratia regnet per jussit amin vitam sempitemam per Iesum Christum Dominum nostrum. Quomori ita si non aeque in camera ubi enim mors , ibi ct vita post mortem qui ct ita ibi ante, ubi postea mors. Et cap. sequenti his utitur Apostoli verbis i Cor is Si Chrsus praedicatur quod a mortuis resurrexit, quomodo qui .im dicunt in vobis, resurreisionem mortuorum non esse si autem resurre Iio mortuorum non est, neque Christus resurrexit. Si autιm Christus non resurrexit c. Ex quibus ita disserit quomodo ristus resurrexit in eam , an nam sine dubio si Oreuum, si pepubium audis . secundum Scripturas non alias quam in came, aeque res Pilatum in eam concedis Id ipsum enim quod cecidit in monete, quod ja- euir in sepultura , hoc resurrexit, non tam Christus in carne, qu mora in Christo Igitur, si ad exemplum Christi resurgemus, qui fuse rexit in ea ne jam non ad exemplum Christi osurgemus si non in ea mi ipsi resurgemus : quia per hominem mors, ct per hominem resu se rectio. Cum ergo de sola resurrectione ageret Tertullianus, non mirum si de morte, quae pur peccatum in omnes pertransiit , non de pec-
319쪽
cato sermonem habuerit hoc enim non cxpostulabat ipsius hoc in sebro diis rendi ratio me inde ita incusari potest, quali peccati originalis cxistentiam negarit Praetcrquamquod enim existcntiam illiust et citi eodem illo in libi cum Marcione supponit ait quippe cap. g.
lib. de resurr camis i.tro a luitur, ut anima maculetur, in Baptismo scilicet eandem adhuc veritatem postmodum probat tum it, i. adversus Malcioirem , ut in probationibus oltcndimus tum de lib. de Testim aium a cap. 3 ubi Originalis peccati maculam ita exponit adver
duram fecit. Et lib. de Anima cap. 6 probat Platonis sententia de rationabili cirrationabili in singulis homi: ibus, is defetioni I nos
R. . Lactantium pariter originalis peccati cxistentiam non negare,.sed .icitis Christianae cligionis pluribus dogmitibus, praescit imber, de originali peccato, Philosophoruin principia de rationes expendere,. ut Gentes hac reconomia deducere posset ad veritatis cognitionem. Hoc enim crat Lactantii propositum, ut cilicet adversu fhilosi,phos osten- deici hominem propter cum fuisse conditum, de urniversiam orbem propter hominem nihil eiu inquit lib. I. Instit cap. . ut pianor, quod si propci Hiplum factnm: quidquid omnino si , ad uom aliqu/m fieri neces est. Quod principium ubi confirmavit, solvit cap. s. ejusdem libri hanc ab Epicuro propositam quaestionem Si tam iam honor homin habMit c nempe Deus 2 inquiebat Epicurus
si ipsius causa mundum fabracaret instrue et iam sapie/itii, ut dominAm viventium faceret, eumqne diligera tanquam filum cur momialem agilemque constituitis cor omnibus malis, quι diligebat , ob -- cisci uni oporteret beatum si hominem , an qu im conjunct./m
proximum Deo ' perpetuum , sic.it in se Hanes inquam , solvit Epicuri quaestionem, d ait idcirco Deum animas primo agilibus de imbecillis corporibus illigasse, ut eas colli. uere inter bonum malum
que medias, o con tantibm ex utriusque Mι uris virantem troponeret. . . . Ut ad illud aeternae vitae ne loquιιιl aem um summa cum di i-culia: ct m Mis laboribi pervenirent. Deind)tanc ratiotiem subjicit:
320쪽
ni I I interesset inter justam ct injustum Jouidem amnu homo natu ,
mmortali feret Addit ex corporum infirmitatiuus sequi hominem esse mortalem Quae ratio docet, inquit, mortalem nasci hominem : postea vero immortalem sera, ctim coeperit ex Deo vivere, id est justitiam sequi, qua continetur in Dei caltu cum excitaverit hominem Deus ad pectum coeli
ac ρLiuοά tumst, cum homo coelesti lavacro pur catus expani infamtiam cum omni labe vitae Drioris i ineremιnto divini vigoris accepto e homo persedius ac plenus. Hinc ex illo argumento cgativo non recte colli-gnur ccciatum originale negassi Lactantium tum praesertim non ager tu de causa, scii tot miscriatum origine , sed quaereretur quem in finem cum tantis mi eriis conditus fuerit homo S aliunde a nobis innuat de ejuscemodi peccato doctrinam, ubi ait una hominem feci ustum, cum in cortisti lavacro deponit omnem laberia vitae prioris. Ex his colligant Pelagiani quam immerito nobis opponant tribus prioribus Ecclesiae ccillis hanc non viguisse doctrinam, de originali peccato aut situ ille Sanctos Patres, aut illii non dari supposuisse, vel etiam negasse Etsi enim de illo dogmate non scripterint aliqui hoc tamen non susscit ad depellandam ex Apostolici Traditione argumentationem , cum nemo ca: holicus critatem hanc cgaverit, ut ostendimus de . Clemente Alcx.4 Laist &c. qui intra hoc trium priorum seculorum spatium foruEre: praesertim vero cum caeteri Sancti Patres quibus de illo pecca. o disserendi occasio data fuit, ejuscemodi dogma exprcssem sortiter stabiliant ut S. Just. Gren ex quibus plinima iam adduximus de hoc peccato argumenta, ut etiam Tertullianus quem doctrina ni hanc ut ubique, vel etiam ab H reticis receptam explanasse fusius demonstravimus. Novitatis ergo non im sciur . yprianus . quasi doctrinam tribus prioribus seculis perspicue non
traditam re iterit, nec ullum Traditionis illius citum, clarum . dc constans prioribus illis temporibus extiterit monumentum. lud enim dogma non prosoni S.Cyprianus, ed ex illi dogmate apposito, tanquam ab
omnibus admisso inconcussam conficit cum 6 Episcoporum Synodo argument tionem ut Fido Episcopo, qui Baptisma juxta Circumcisionis ritum ad oestivum, silue diem protrahendum censebat, Omnis eximeretur
scrupulus. Unde ita Fidum alloquitur Epist. 19. - tu putabis esse faciendum, nemo consensit, sed universi potius judicavimus nulli hominum nato sericordiam De O gratiam denegandam. . . . ci intum in nabis est se feri potest nulla anima perdenda est.... Caterk si homines impedire aliud ad consecutionem gratia poset, magu adultos ct provectos, ct majα- res natu is is impedire peccata graviora. Porro alitem si etiam gravi si nudelictoribu , in Deum multum ante peccanti biu cam poli ea crediderint, remisia peccatorum datur, ct a Baptim atque gratia nemo prohibetur; quanto magis prohiberi non debet infins, qui recens nati nihil peccasit, nisi quodsecundum 1 tam cari: aliter natus contagium mortis antiqua prima πativitate contraxit qui ad remis Fescatorum accipientam hoc ipse faciliis accedit . quod illi non remittuntur propria hil aliena peccata. Ex
quibus videre est primum hujus dogmati interpretem non est S.Cyptianum Antiquoium enim ii ς crrim veris Tertulliani, quem ut Magistruis