장음표시 사용
291쪽
plum. Sic etiam sacerdotali ministcrio non a nihil, sed a peccatim roila peccator poenitens mundatur, c animae nitor restituitur, seu splendor primaevus poenae etiam aeternae debitum in temporalem transemutatur, S deperdita restauratur sanitas laaec autem peccati macula non est quid mere negativum : secum enim invehit rei debitae absentiam , seu debitae rectitudinis privationem habet ad unciam : ideoque cum in poenas inserni vir iniquus conjicitur , tam grave tormentum
subit , quod is non sit, qui esse deberet ex ossici . seu imaginis
adoptionis divinae ornamentis non decoretur.
I, s T. Ves illa macula st quid reale, vel quid privativum, vel aliquid et negativum non est aliquid negativum : quia est absentia formae debitae non est etiam aliquid privativum quia illud formale
peccati non est idoneum ad justitiam capescendam , cum illi contrarie opponatur superest ergo , ut si aliquid reale. R. in coit futandis ejulcemodi licis non esse immorandum , cum ex omnium conscias occurrat in peccato materiale , ut aiunt , quod Raetiis humanus Q rinale, seu deformitas. Licet autem deserinitas illa , et rcctitudinis debitae privatio ut sic non possit ad rectam so mana componi materiale tamen , seu actus humanus qua humanus nitaris praestantia potest cohonestari. I, T. Malum naturale non est mere privativum sed in aliquo positivo consistit igitur nec morale , seu peccatum. R. malum, sive naturale sive artificiale sit, esse mere privativum. Sic v. g. coecitas quae malum est naturale, nihil aliud est praeter naturalis perscctionis debitae privationem, visus scilicet Artificialis paritet deformitas aliculus tabellae aut imaginis posita est in carentia perfectionis pcri cbitae.
Deinde vero malum naturale haberi quidem potest ut quid positivum, quatenus consentaneam naturae persectionem destruit aut inambnuit seu si sumaturi ut aiunt caul aliter. Sic calor, qui dicitur maliuaquae, quod eam frigore privet, est quid positivum : ipsa vero tir tio frigoris est blummodo quid privativum. 3. Longe dispar est ratio naturale malum inter morale quia nihil natur te vocatur malum absolute ; sed relatione habita ad id cui est infensum sic v. c. cicuta alicubi noxia alibi utilis est, ut in Tauri montibus , ubi pro delicato de salubri cibo a turri malim vero in
tale tale est absolute. N. 2. Si peccata dicantur merae privationes, erunt prorsus
ejusdem aequalitatis speciei quia eadem dc aequalis erit in omnibus privatio debitae persectionis; quemadmodiam eadem est in damnatis pri- .itio, licet ob varia peccata infligatur. Ubi enim totalis est alicuius formae privatio, ibi semper aequalis est rideoque nihil reser . sive morbo, sive gladio cecitas inducatur. Unde fit ut posita hac sc
292쪽
tentia peccata eidem virtuti opposita , . . prodigalitas de avaritia non distin ruerentur sed aequa an haberent iocralitatis privationem. R. ejus dei: qitalitatis aut specie non esse peccata licet privationes dicantur quia peccata quaelibet sunt varii rerum creatarum inordinati amores . qui a se invicem ratione graduum de objecti differunt specie, prout gravita aut levius, hac vel illa ratione a fine ultimo recedunt 'abentque adiuncta quae peccati gravitatem adaugent aut imminuunt, de speciem saepius immurant. Quamobrem quod a Ibi latio cinium est, in loco sacro fit acri lettium. Quae singula in decursu explanabimus. Talis vero non est visus privatio, quae semper eadem est aeqtialis, tum ejusdem speciei, qualibet ruione inducatur. Nec enim aptior est ad visum, qui morbo coecus faetiis est, quam ii gladio videndi facultas fuit repta. At vero peccatores, licet per peccati mortalis reatum iustitia penitus excidant, ab ea tamen non privanturae italiter racis. prodigus non tarn procul recedit a liberalitate quam
ν p. Illud, per quod violatur praeceptum negativum, consistit in aliquo positivo ; quia negatio non tollitur formaliter nisi per aliquid politivum: ccato autem originali praeceptum negativum in fingitur, illud nempe: Non comedes de ligno vetito Igitur peccatum illud vere est aliquid positivum seu in aliquo positivo consistit. R. praeceptum quidem negitivum , quale est istud : Non comede, de fructu vetito, infringi per aliquid positivum , id licet per peccatum commissionis, quod prout actum includit, est aliquid reale .positi viiij attamen sus cformit.is consistit in privatione justitiae quae non est reale quid c politivum. Unde licet originali peccato violetu pri-ceptum negativum ejus tamen formale non est quid positivum , sed iustitiae originalis privatio, quae tollitur per Baptismum Ab infanti bus quidem non elicitur actus, quo praeceptum illud: Non comedes dec infringitur quamvis perfracti illius praecepti conscii sint quia
cum in peccante Adam essent innes ejus lem commisitonis peccatia primo parente perpetrati sunt inamobrem gratia Dei privantur. T coque redduntur exos, digni qui aeterna ejus visione, seu beatitudine suprema non fruantur.
ARTICULUS ULTIMUS. uoluplex sit peccatum
P EccΛτυ dividitur ' in peccatum Angeli l hominis quadi Visio ita terminorum apprchensione innotescit. Pecca iuni hominis dividitur in originale, quod a primo parente posticos trans inittitur , in actuale, a quolibet homine sponte propria.
293쪽
elicitum miti habituale, quod est amor inordinanis perseverans, seu prava hominis voluntas ct rcatae tenacius qua ira par si adhaerescens, aut quae in res creatas nimium propensa in ipsis conquiescit tanquam in ultimo fines ut suo loco palam et ex S. Au uilini doctrina. i. Pecciatum vel est omimonis dicitur positiva Legis violatio vel commissionis, definitur ossicii erga Legem ut statum praeter
3. Peccatum actuale dividitur in mortale, quod est inordinatus rei creatae amor usque ad contemptum ci quo quidem amore spiritalis eripitur ani in vita aeternae damnationis coit mancipatur inveniale ouod est inordinatus amor, quo voluntas rei creatae paulo naci iis adnae rei, quam par esset non tamen ita, ut spiritalis eripiatur vita et destruatur cum Deo conjunctio. . Peccatum dividitur in peccatum infirmitatis, ignorantiae , icc-catum ex malitia, de quibus infra erit agendum.
s. In peccatum spiritale , quod ultra delectationem spiritalem non progreditur; sed in sola perficitur anima , cujusmodi est ambitus
supelbiaci 5 in carnale, quod ex anima profectum sciastis assicit 6. In peccatum cordis, oris,in operas quae tria in eodem c cato saeptiis occurrant: sic ultio ex interno motu ad verba tandem ad opus, seu ad perculsonem violentam effervescit. . Dividitur in peccatum contra Deum, seu quod cum ut primam veritatem , ut summum bonum, Qui supremum Dominum directe impetit, iijusmodi est haeresis, qua Fides odium Dei, quo Charitas desuperstitio, qua eligio evertitur. laeditur Divina Majestas deindΘin cccatum contra proximum, quo alteri fit quod nemo sibi vult factum olim in peccatum contra seipsum, quod soli peccanti noci
Denique circumfertur alia divisio in peccata , quae dicuntur in celum clamantia quod scilicet prae caeteris manis stam improbitarem contineant, divinam Oe provocent ultionem. Ea veri quatuor numerantur in Scriptinis, nempe homicidium voluntarium, Gen. . Peccatum
Sodomiticum , Gen. 3. 18. ' oppressio pauperum, Exod 1 a. mercedis operariorum defraud. Hio Dent. 1 . Hac. . Alia septem recensentur peccata, quae vulgo dicuntur capitalia, ad uae caetera tanquam ad radices reseruntur. Primum est Superbia, quae efinitur animi elata infatio se omnibus praecellere momnia sibi deberi censentis hunc arrogantis affecturi paucis exponit Sapiens Prov. 38 s . . ubi superbum ii exclamantem inducit inis est Dum in Secitndum Avaritia, quae dicitur ab Apost idolorum servitus S d. nitur immoderata res terrenas retinendi vel sibi comparandi cupiditas. Tertium, Luxuria , quae est inordinatus libidinis, presertim venereae,ptaeter Dei naturae Leges affectus, usus artum, Invidia quae est de bono alieno moeror vehemens, quo fit, ut collata aliis dignita-
294쪽
tes, nominis famam virtutum splendorem , dc ipsas viridies torvis LVidi oculis conspiciat quis imo de odio pro sic quatur immani Quintum, Gula quae definitur effrenata cibi potusque luxuries A. cupiditas. Sextum tia , quae est ulciscendi bido, seu ardor animi pertu ibatioἡe incitatus ad vindictam. Septimum Acedia, quae est de bono spiritali divinitus si bi concesso animi acerbitas propter consequentis inde laboris metum, aut vitae inertis de voluptuaria dimittendae necessitatem.
De Angelorum peccato. ARTICULUS UNICU su quo situm uerit Angelorum peccatum ' , quae ejus fuerit origo
VI Angelos Deus fecerat, ut obsequio se permancniem felicitatis statum promererentur sed eorum plurimi voluntatis suae iniqua praelatione ceciderunt. Quae autem suerit tam inexpectatae aberiationis natura , non indiligenter a pluribus quaeritur. In Dei odio eam constituunt isti in immemoris animi vitio, seu uddincritas co grates non exhibuerint, reponunt illici pro invidia ob collatas homini dotes eximias stant alii. Nos vero pro more paucis reseremus, quod ex Scripturis Neteri
Superbiam uille primum Daemonum peccatum reserum sacri Codices: Ecclcsiast quippe o. p. 3. Initium omnis peccati est Superbia quod repetit Tobias cap. . e. q. In Superbia, inquit, .m sit omnis perditi e quibus verbis ne primi quidem Angeli
Illud dein super i a peccatum aperte tradit Isaias cap. o. his verbis: V., 6 ceciditu de caelo Lucifer, qui mane orieb tris '. . qui licebis in corde titor In eoelum conscendo jVer astra Dei exa
t. . bo solium meum . . Ascendam super alitudinem nubii m , similis ero titi si uo. ria ne in fernum detraheris in prosum tim loci. Cccidit Z ii psi: ius Anyclia . ut infert b. Airgustiniis a. t. p. in
Joan ibi cum Deo aequalitatem tribuere non dubitarit qudd.
295쪽
premam potestatem Divinae similem, seu uae Divina non penderet, c teris dominaretur, ambierit. Et lib. l. e civ. cap. I. perscrutatus,und Angelus in tam vesinam sui existimationem fatile inses iciter adductus . aliam non profert rationem, quam attentiorem xcclientiae suae conspectium. Eandem Angeli casus, quam attulerat Isaias, rationem rcddit rechiel 1 s. p. 1 ubi Principis Tyri superbia ratione ista exprimitur: quod elevatum est cor tuum , ct dixisti De ego sum. p. 6. . quod eleυaium est cor tuum quasi cor Dei; quod peccatum in ea complacentia non stetit sed ulterius progressa Superbia haec Invidiam pepetit adversus primum hominem. Unde Sap. 1. Invidia Diaboli mors iniuisit in orbem terram is videlicet holninis felicitatem lividis oculis infensis conspicatus , in calamitates ipse conlectus nihil non movit, ut Adamum de tam felici statu dejiceret, dejectu in sibi faceret non absimilem. Unde S. Augustinus lib. i. de Genes ad Liti cap. sic habet: Non au a superbiendi est λυidia ; te causa insiάend Supe hia. Ex eadem supervia originem habuit beneficionam acceptorum on nimoda oblivio , aut immemor animus. Equidem alia fuit opinio plurimorum Veterum , inter quo S. Cyprianus in scrin de clo, livore existimavit primum Angelorum peccatum fuisse Invidiam. Ex iis etiam non pauci censuerunt cum Clemente Alex. lib. 2. Paedag. lib. . Silom fuisse mulierum amorem, quo capti deliquerunt Angeli de ex illis, inquit Sulpicius Severus lib. i. Hi si susceperunt Gigantes. In hac autem consutanda sententia non est immor dum quia ex sacris Codicibus, e ex Antiquorum aliorum consensione Angelorum casus prohibitae illius commixtionis tempora pluribus seculis anteverterat.
PEccAτυ1 ab origine quidem , sed non ab Adamo transmissumi posteros agnovit Origenes lib. 1. de Principiis cap. censuitque homines teneri peccato antequam in lucem prodirent nerpetrato de inde causam repetit, cur Jacobus fratri sui fuerit antepositus.
296쪽
od Agenis systema hominum animas priusquam n corpora in
funderentur suillia creatas supponit, Alii erant et S. Augustino lib. io de Genes ad Lit t. cap. 33. qui
secimo- quarto tantum aetatis anno infantes delinquere cot te Z-llan ;
sicque illos ab originali peccato eximebant. Pelagius Monachus non mediocris ingenii 6 eruditionis vir, ac pietatis specie aliunde commendabilis, tum primi an ab hominibus culpam originalem longe removit meminemque non nasci purum a crimine disputavit nec alia de causa insantes Baptismo donari,' tram ut horuin Dei adoptionem astequerentur. Asseruit etiam Adaia una innocentena morti obnoxium futurum fuisse ; itemque concupiscentiam non maliun quoddam, aut poenam culpae , scd naturae bonum cita . August. in lib. de Haeretibus, Haercs 8. in lib. i. de peccat mer Win bris contra Jul Ad novitates autem illas comprimendas congregati sunt variis in Ecclesiae partibus Episcopi, ut Dio pol in Pal stina n. it quia his in locis diversabatur Pelagius, qui Patrum Dicit politMao- ligentiam elusit, Adam ui si in humano generi det timen o fini elucu uis: post inodum vero isti a suam propugnare perrexit tergiversationibus excogitatis quipp diccbat peccatum illud homini bus obfuisse, non propagatione , scd exemplo de imitatione sic Sanci. Augustinus lib. de peccato originali cap. s. alibi. atcbatur e lutius infantes in eo quidem non esse statu, in quo tum primum suis Atamus, ut refert idem s. Aug. b. . contra Jul sed ita mentem ex plicabat, ut infantes ad Adam perscctionem nunc temporis ron acce de re censeret, utpote qui nec ratione valercnt, nec praecepto audiendo e sciat .ires ex codcm . Aug. b. . ad Boni cap. solam mortem in poenam peccati Adam inflictam ad postcros transiisse con tendebat ex eodem S. I in tore sermQne z. de verbis post cis . c. peccatum in utero perpetrate infantes tradebat,in ideo morti sub
Juliinus Pelagi discipulus variis convitiis peccati oririnalis asseratores exagitavit , modo Manichaeos . quasi malum naturale dicerent modo Tradutianos, quod peccatum a primo parente traduci profiterentur, ita refert S. Augustitius lib. s. contra Julian cap. i. d. lib. r. de nuptiis .concui'. cap. 3 Peccati etiam originalis existentiam inficiati sunt Arinent, scuti ea
sert Guido Carmelita in summa de Haeres item Albigenses, ut tradit . Ant. . parte titulo . Wrostcrioris sic lim cretici.
297쪽
ARTICULUS SECUNDUS in ad Fidem pertineat in omnibus hominibus exsere peccatum originale '
PEcc τυ M originale ita vocatur, quod a primo parente inis steros trans nissum , singulis hominibus ex ipso conceptionis in mento generetur. In illius autem peccati naturam exi dentia ex no nendis tot occurrunt ambages , ut varios in errores impegerint qui soli is rationis adminiculo illis animo complecti tentarunt. Quare ut monet S. Augiistinus lib. 1. de peccat merit. remissi cap. 36. Ubiae ita re obscurissima dissutatur, non adjuvantib Disinarum Scripturarum argumentis, clari que document. prohibere se debet humanap mpti , nihil faciens in partem iliam decli nati. Unde in abstruitium illo dogmate hoc unum quod manifesta ex Scripturis, Ir ditione documenta referunt, propqnam. Non enim capiet unquam mens humana , quo pacto primi hominis lapsu teneantur infantes priusquam detur illis in lucem prodire nec quomod ab annis c. millepcccatum illi ad cum poenis sibi adjunctis in posteros transmittatur. N cs humano arbitrio definiretur vinceret proculdubio Pelagi factio, ut aeteris Catholicae partis dogmatibus superiores essent Haereticorum con ederationes Istud igitur dogma humana rationi non permutaturo sed totum Dei dirimatur autoritate , quae de hoc capite
irob. i. Peccari originis nomine intelligitur scelus, cujus rei sunt quotquot nascuntur homines. Sacri autem dices aperte significant, inmem in lucem prodire, tu non fit peccati conscius qui non concipiam in peccato qui non gravi jugo subjaceat qui non peccari in Adamo, ideo morti non sit obnoxius. non ascatur filias irae Bis silues ' Pςςς- 0 non liter eximatur quam per Primum traditur Iob M ubi juxta o Interpretes haec habentur δ' ' munos a se de nec infans, ulm est uni die vita super temra' aut Juxta vulgatam cui potest facere mundum de imman comet u semii ea naune tu selis em locum Stib. o. de civ. Dci cap. 16 ut qui de solo peccato infantibus omnibu ingenerato possit intelligi. Cum autem irilem illam , Ceu labem Deus olus ex Iob possic eluere. mundum de immundo conceptum
cum nondum attonis usa polleant. Secundum habetur Psabia. o. hit 'inie. --- La Q. Lais emis: Ecce in niquitatibus en
298쪽
reptus sum , ct in peccatu ovcepit me mater mea qui contextus ad solum originale κ:ccatum referri potest. Quid enim intendit in illa oratione David 3 nihil aliud prorsus, nisi ut divinae misericordiae vis. cera commovere possit. Quid autem ad id poterat adhibere si quidem
poenitentis non elat incusare parentos aut conjunctionem ex qua sus.ceptus fuerat , damnare, quasi ex illa coniunctione ortae suissent cal mitates, quibus premebatur cum praesertim legitimo copulati essent matrimonio parentes nec sane quid ejuscemodi exequitur David , sed quorum conscius erat peccatorum dolorem significat, caeterasque animi ilamitates exponit, . conceptionis die reum se fatetur Ecce . inqtiit, in
iniquitatibu conceptus sum c. proindeque Propheta eo loci loquitur de originali peccato, quod plura si numero exprimit; quia multis dicem complectitur inesquitatem uperbia est illi , inquit S. Aug. Enchir. l. quia hom in sua potii s '.qμam in Dei potestate dilexit O sacrileg um, quia Deo non credidit i ct homicidium , quia semeti um p cipitavit in mortem fornicatio quia integritas ιntis humana serpentina suassione corrupta furtum , quia cibus prohibitus usu patus es; ct Oaritia, quia tu quam isti uincere debuit, appetitit. Tertium occurrit Eccles. o. ubi uc habetur Deu grave ope
filio Adam a die exitas de entre matris eorum. Nec enim tam gravi jugo premuntur infriates , is ob peccata : Nam iustitia clamat, inquit S. August. lib. r. contra Jul cap. s. non ad se pertinere, ut Adam filii gravi iugo premantur a die exitus de ventre matris suae sine ulla me, uo peccatorum. Infantes autem illi nondum peccatorum actualia: a rei sunt: ergo propter peccatum originale elus emodi Ligora remuntiir. Quartum extat Rom. s. his verbis: Sicut per unum ominem peccatum in hunc mundum intravit, ct per cccatum mors ct ita in omnes
homines mors pertransfit, in quo omnes peccaverunt. Ex iis autem verbis ceri colligitur cos esse singuli is homi ncs quod nanc in Adamo Peccaverint itemque in poenam illius peccati mortem pertransisse in omnes nam Apostolus peccatum , 'anc peccati poenam aperte distinguit Uiide S. August. lib. . contra duas pistolis Pelagianoriima Bonifacium Romanae Ecclcs Episcopum his Rom. s. cibis adductis ii disserit a uices V quod equitur: in quo omnes eccaverunt i aut enim in P uno homine peccasse dicit omnes Apostolio, de
qua dixerat Per unum hominem peccatAm intravit in mundum aut in i a peccat aut certe in morte. Non primum movere debet quia non dixit In qui sed in quo omnes peccat ciunt mors quippe in Graca
Lingua , α ιι ιneris masculini ' quodlibet ergo eligant aut enimi i si homine peccaverunt omnes , quia generaliter omnium οἱ iam est, quod nascentes ira Iuri era m omnes aut restat , ut dicant, quod in illa morte peccaserint em es: sd hoc quemadmo um possit intestigi, nonpiane
ideo : in peccato nim moriMntur omnes , non in Morte pecc.int. Nam peccat pira et enim mor Icquitur non morte praccinIe te Quum . . . . .
299쪽
in quo metes peccavc An quia in Graeco, undi trans. ita est peccatiim neminin αμ αρ ii gcrare pastum ii restat ut is illo primo homine peccasse omn/s intelligantur; quia in illo fuerant omnes , fuit' is illa peccavit, Did peccatum nascendo Item ab i. de eccat. meriti, remiss in eadem Apostoli ci hat et Si enim vosο-lus p ccatum illud commemorare diuisiet sub in hunc mundum, . rpPop. Matiane sed imitatione i iti verit ejus principem non suam sed Diabolum diceret de ovo se iptum est ab initio Diabolus peceat de quo etiam legitur in libro Sapienti Insidia autem Diaboli mors imi adiit in orbem terrarum. Nam quoniam ista mors sit a Diabolo enit
rint imitati c.ntina se, iuniit im tantur autem eum qui sunt ex parte 'sius. Proin postilus cum illud peccatum ac mortem ammemoraret , qua ab uri in omnes propagatione transiisset cum princi: posuit, prU tio generi humani sumpsit exordium. Imitaquoque iam qualiquot tr inobedientiam ira ire tantur mandatum
Dei; sed aliud est, quo Memplum est voluntate peccautibus : aliu , quod risio est cum peccato nascen ibus. Quod argumentum pressi uc uiget Epist. 89 ad Hilar bis verbis: Contra hae Apostoli erba , fanumque intellictum, nemini a ruies, , si is Christo, in Christo i-τere. Nam si quemadmodam illi dicunt propterea ista commemora lat θυο .lus, ut intritigeremus ad primum hominem peccatores i. opertinere, quia non deli flum ex Io nascendo traximus, sed eum imitan do peccamus Cμ non sanctum Abel posuit, qui primus in ham ne u stu fuit, ac item jum omnes propter imitationem justitia pert nerent uit Iam, .ntra quem non posuit nisi Chri Am qui α cut ii homo delitIo ua iliaυit posterilat m suam , si ita Deus u litia sua salvaυit hereditatem suam . ille trajiciendo carnis immuκ- ditiam, quod non poterat impius Diabol-; ille dona. o pirites V ri. m. quod non poterat Abel justus.
Quintum repetitii ex Dan. . ubi sic loquitur Christus Nisi uia
renatu. erit ex aqua st Spiritu Sancto, non potest intrare in re Tei lare vero infantes regenerantur, cc nisi rcgenerat rcgnumpcssunt sic liti nisi quia mortui fuerant per peccatum qu nasci. contraxerantes UndE dicitur . natum est ex ea ne , an est
Eramim natura fili irae quomodo natura , inquiebat S. Aug. lib. c. contra Jul cap. ira in Joannem, quae per I mala non est .sumtu ire filii Non titur alia de causa, quani peccante primo Omine vitium pro natura inolevit. Hinc cum non iuppetete Pelagiania unde ea villarentur, nihil magis accommodum illis occurrit, quam
cis illius e Codicibus factis abraso quae quam sit impia temerito,
300쪽
rtiis adde tum illud I. Cor is Eleut in Adam πναι nur uacu Lisaii, Christ. -κι vivificabuntur tum mistud a Cor. s. st i . uημι pro emnibus mortuμι est: Ua omnes mortui sunt: Ex quibus ita insert S. Aug. lib. c. contra Jul cap. i. Si unus tro omnibus ortum est et ergo em ne moraui unt pro quibiis mortuus est Christus: sed pro Uantibus qui baptii ηtur, mortuus est meum7Me enim Ium scin C.risto, in mort erus baptit i fumus. Ergo infantes illi per peccatum mortui sunt, non actuale ergo per peccatum originale. Hanc ex Scripturis acceptam do,strinam ante Haereseos Pelagianae tempora continuo tradiderunt Antiqui, ut S. Iustin. S. Iren Tertuli. Orig. S. Cyprian. S. Firmi l. S. Athan. S. Basil SS. Greg. Naa. m1 ff. S. Ambr. de Ioannes Chrysost qui unanimi consensione de temporum eontinuata serie docuerunt omnes, excepto Christo, teneri peccato Adami omnes periisse cum Adamo, licet fructum cum ipso non gustaverint Pomnem animam ex illa carnis cum Adamo secietate habere peccatum, donec per Christum renascatur in idcirco omnes homines praeter Christiam egere Baptismo, ut illius peccati antina expers fiat. Quamobrem addiderunt disserendam non esse Bapti sim administrationem, ne insans illius solius ab Adam transmissi peccati reus pereat. Quod quidem de origiatali peccato dogma Scriptoribus antiquis ade familiare idit, ut illud tanquam veritatem inconcussam stipponant, doceant, varii scue illustrent delinea mentis, ut ex selectis eorum testimoniis cuilibet palam fiet. S. Iustin. i. seculo de originali peccato fidem uestradit ex Baptismi necessitate Eo, inquit in Apolo id Antonin adducuηtur a nobis , ubi sarua Datque eo regenerationis modo , 7M ipsi regenerAE: omu . regenerantur: Non regenerantur autem, nisi qui sunt mortui per originale peccamin. Quam fidet in fisius exponit in Dial cum Tryph hocque Circumcisionem inter de Baptismum discrimen interponit, quod Circumcisio in signum tantummodo esset data, Raptismus vero sit aqua vitae Addit etiam Circumcisionem spiritalem . qua circumcisi fuerant nota, Noe, WV iii
justi, κos per Tatit mum , quandoquidem fueramus ecciitores , accipere
item Christum Baptismo fuisse donatum . non quod illo egeret, sed humaei teneris cauta, quod per Adam in mortem Ieduelion mque Serpentι -- civisset ut intcrim propriam pro se maligne agentis Mj qμ culpam taceam. Quibus verbis originale peccatum distinguit ab actuali, nec de maeirca originalis peccati existentiam sententia dubitandi locum relinquit. Idem S. Martyr Baptismi essetitiam cum Arca Noe conserens ait Sicut Noe alterius mundi pater suit; ita Christus est principium alterius generis regem rati per a tuam. Igitur ex S. Justino omne genus humanum tenetur peccato: pro in omnes si Christus excipiatur egent aptismo, ut
S. Irenaeus eodem seculo eandem fidem ut ubique receptam, dum contra sui temporis Haereticos pugnat, frequenter supponit, ut lib. . adversus Haereses cap. io ubi ex illo peccato Incarnationis Verbi necessitatem col-