장음표시 사용
331쪽
uadit ipsemet S.Chrys. ut ostendit S. Auges. I. coni.Jul. c. s. sit verba: lGnfe lum est , quoniam non ipsum peccatum , quo ex Legis transgressione , sed istud peccatum quod ex Ad inoridientia hoc erat, quod omnia con δε- minabit. Et pullo post in illa Apost verba Sed non quemadms dum deli dium, ita j ia c. Qua Micit scilicet Apostolus inquit deni S.Chrys. hujus a. di si peccatum valuiti peccatum unius h ninis gratia Dei gratia, ct non solum Patru sed etiam Filii quemadmo i m ampliuimn praevalebo , multo enim hoc rationabilim. Nam alium pro alio damnari, nania Ide et i litur habere rationem e Pum autem pro alio salvari, ct decem
rim magis Frationabilim apparet. Si igitur isiud Dictum est, xnulto maguh.e. Et in ista ejusdem Apost verba Iudicium ex uno in condemnationemcte me id inest, inquit ipse s Chrys quod dicitur, quoniam quidem momtem damnationem potuit peccatum inducere gyatia autem non unum Alud tantummo i intescit peccatum sed etiam post illud introeuntia peccatae. Igitur, ex ipsonae s Chrys alterum ob Adam inobedientiam peccato rena
extitisse habet aliquam congruentiam, vel potius veritatem, quae non minus
constat quam per Christi iustitiam illud idem peccatum interfici. Eamobrem S. Aug. adductis hic ejusmodi testimoniis Julianum sic alloquitur: Num ruid jam dubitare poteris . Ioannem tam longe esse a sensu vestra, quam non recedit a sensu catholico Unde peccari originalis piopagationen non dis fiebatur S ipse Doctor, sed Adam peccati actualis raniinissionem negabat Respondent aliter ali id raditionis Apostolicae religiolissimi custodes N pio. pugnatores Theologi, qui proculdubio expositioni sua prς latam a nobis
Augustinianam explanationem non dolebuni. Quae S. Chrysostomi verba γronuntur, inquiunt, S. Patris sensum non rcferunt. sed oppositionem, quam sibi ipsi solvendam proponit Verbis enim, quae opponunturi mittuntur ista, quae objectionis speciem prae se ferunt Ac videtur qui iem quaestionem non pusillam habere, quod diritum es. Sed si quis a. curate attenderit, hoc quoque perfacile salvetur su uam igitur u stio fuerit 'dicere virilicet multos ob unius inobedientiam fleccatores extitisie illo enim peccameae, nortali esse io. qui ex eo orιisnt eos tales sie, nihil . UArdum. At eae illius inobedienti alterum peccatorem extitisse c. Addunt max nisi obiiceret sibi S. Chrysost pace tanti viri dici posset eum sibi non stares cum impugnentur duo ibidem a S. Patre plurib is asserta primum nempe ad Adami posteros transiit istum non fuisse originale peccatum sic indum .ii ullis poenis ob Adam peccatum subjiciendos esse homines Invenietur enim , inquit se nee poenas 3 idem δε-ere, qui talis erit; siquidem non ex seipso peccator .aetitit. Prius autem ab ipsius Homiliae initio probavit S.Chlysost scribens Apostolum saepius uti his verbis , . 9. Om. s. Quemad non enim per
inobedientiam unitu hominis peccatores constituti sunt mnitio c. ut, inquit,
cum tibi Distis dixerit, quo a Io uno recite agente Christo universus orbis salsus facim est possis illi re tondere, quo pacto uno non obediente Asam universi orbis condemnatus est Quae quidem S.Chrysost responsio originale peccatum penitus astruit. Posterius autem in ipsa responsione ad obiectionem ita coniicit ex Apostolo ..itore Adam mortuo omnes simus momtatis Gni , aperte ac multis demons alit scilicet Apostolus. Respondent alii non si contentioni locum , quandoquidem ad baptia
332쪽
ros sermonem faciebat S. Chrysost Hinc, inquiunt, nomine precitaris intelligi mortales scribit. lam responsionem probant tua ex antecedentibus, tum ex conlequentibus Scilicet paulo superius ita disseruerat S. Patera se gratiam Dei exuberantem non tantur supplicio liberatisimus, ct mitissitatem omnem deposuimm , ct de integra umerati sum m , ct resurreximus se ulto veteri homine , ct redempti sumui ct f ne i cati, ct in adoptionem ducti, ct fratre est . Et unieeniti Ἀνι redes, ct in eando corporis unitatem redacti , ut corpu capiti si illi unitisumtu Idem ostendunt, quae objectionis verba subsequuntur Nihil, inquit nocumenti accepimκ amorte hujusmodi ct condemnatioκe sis puerimus sed mortales fiat lucrum etiam fecimus QEod de non baptizati diccre verum non esset. Inst. i. S. Chrysbstonium removere non modo actu alea Adam iniquitatem , sedi peccatum oliginale. Haec enim APDstoli vel bac ad Rom. .
Ir. In qua omnes peccaverunt ita cfot uatenas omnes peccabimus di de
ab illotum verborum expolitione Humiliam auspicatus, sic scribit: Quo iti-t wpay a mors introiit, ac dominata it i perfeccatum unius , inquit Quid μον, Arbi illud vult, quatenus omnes peccavimus ' Illo lapso, ii item, qui dea Pi comede/Mit, s otii sunt ex ii 'o tempore omnes mortistes. Itaque S. . tofi non censet Adimi peccatum ad nos fuisse transmissum nisi quania iuni ad moriem. Hinc addit eadem in Hom. S. Paulum mortis causam non
assignasse illa vero causa, est Originale cccatum tamen, inquit, radi quaestionem cadit, est qua de caui . facilum ιβ sed nonuum ho addis vis.
stolus. Idcirco quum ostendit supplicium ex uno in omnes derisarum Gis, qιιata de cauta acciderit, nonium addidit. A de originali peccato litui ne Apostolo im dici nequit, nisi N illud peccatum negetur. l . . ad i. S. Chrysost his verbis pariter negare ad nos transmisi im fuisse actuale Adimi peccatum, ut Ud reposuimus altum qui Jum hujiis peceat tiCctum non designa praeter mortis iii pendium Ted idcirco peccatum ori sinati non inficiatur: imo cum mors si peccati cilectus, illius propagatione iam innuit originalis peccati transmissionem quam pustmodum aperte tra dit distincto duplici peccato ι mirum ex Adam alicro altero ex Legis Mo laicae transgressione . ita enimJudaeum alloquitus: Si igitur hoc peccatum in uis, ex Legis transgressione moracm FcΠri quo Pacto qui ante Legem
fisere , omnes interiere 'Si enim ex peccato mars adicem egit, Leae autem cum non est , peccatum non i putatur , quomodo mors dominabithe Uisiali 7iιet quod non Usum peccatum , quρia egi transgression ortum O . nil
illud, inquam, peccatum erat . quod omnia Perdebat.
R. ad 1. ex his vel bis aliud nihil polse confici, nisi juxta S. Chrysost. tunc temporis non institisse Apostolii iniexponenda mortis transmissae
causa, nullatenus autem negalle S. Doctorem Originale peccatum, ut osten dit S. Aug. l. i. contra Jul. . . Lege, inq' it, madmodum exponat idem, emi Iantitas eundem ipsum Apostoἰ Dcum, b Draptum est Per uisum heminem peccatum intravit η-μndum tb enim lucte artas in huiu,rabicatholicae veritate ematur. Quod, ostendax S. Aug. plurima S. Chryse noni verba laudat, ut mox fuit expositum. Licet ergo morte a causamo
tis distincta, caulam hanc nondum addere Apostolum scribat S. Chrysost. tamen origin te peccatum non mP . cfla in remius siluisse Apostolumi
333쪽
contendit; sed, positionem ampliorem non exigere Apostoli consilium innuit Neque enim supervacantus est Apostilus inquit S Chrys. sed ea tani ἡm Ieriequitur qua necessaria sunt. In i. i. Aded constabat S. Chrysostomo , peccati originalis expertes esse
parvulos qui nascerentur, ut Hom.47. in i ad Cor eos non propter Adae peccatum p. Vire, sed quem libri luo peccato destrui voluerit rid τοciam 3 Est propter Mium scilicet Adamum tereo certe noni o te ilium. Neque enim tu mansi I x an peccans I sed si non dem eccatum , alterum certe adimi υξι. Atio qu autem neque a lupplicio accepisti damnem, sed lu-e m. Iam sententiam confirmat Hom. o. in . ait Cor in haec verba: Si ut in dam emnes moriuntur . ibi quippe homines in Adamo peccatii norte non mori asserit, sed bla morte corporis: did, inqu:t, omnelns dic, quae ortu sunt in a quam morte Peccat omodo ergo No. 96tus V Ia et e rogo i omnesne vivi casu itur in Christo Et ubi sunt, qui a fauci mii in gehennama Nam si hec quidem diatum ' de ον - res, sta quo dici urcisi i autem de ui titia de peccato, nequaquam. Unde nihil alii id peccato Adam inductum esse praeter mortem corporis
censuit, nota vero ii ortem animae.
R. ad i. S Cht sostomum de adultis baptizatis disserere quibus ratio subest conquerendi de Adamo , cum jam illius peccati facti fuerint immunes sed de ieipsis ut exitii sui autoribus , quod non peccantes non manserint, quemadmoeliam reserunt verba quae opponuntur 5 alia admiserint Peccata. Qii amobrem dimisso per Paptismum originali peccato, propter Adamiltra non pelleuiri, sed propter peccat actualia. Quod autem baptizatos adultos alloquatur, patet vel ex illis ipsis verbis : Mettio 1 in autem n qu aoniicio c. episti duinnam, sed iactum. Et paulo post tuo autem neque mortale corpus impedimento ad virtutem sed capi et iurimiιm confe
tussit hi mile C demissum dissolvatur. Hie um cogitationes DFctum d castigandum oe deducendum ad moderationem. R. ad i. S. Chrysost ab omnibus removere sol iam ut ne finalem animae mortem originis labe inductam Pnon autem mortem ad tempus contractam in illis altem, qui iustitiae donum obtinuerint, ut Noe, Abraham. Job,&qui justitiae vitam per Christum fuerunt assecuti quemadmouum nec Omnes in Christo viviti cantur aeterna justitiae vita, qtramvis universali termino simili mee utatur Scilicet de morte cie surrectione corporis accipienda vuli S. Chrysost haec Apostoli verba i Cor i s. Sicut in Adam mura mo-νiuntur, ita in Christo im ne liviscabuntur. Quod ut conficiat, ostendit omnes homines non mori coinquinatos labe originali quemadmodum omnes non resurgunt per Christum justificati quaproptet ita disserit raulo superius: Hse quoque est per picuμm quod non loquebatur ii mirum Apostolus yde eriatis fed de resurretitione corporum vita p=aesenti 1 At, a. Et paulo infra : Si autem peccatorum icere resurret Ilox em, antem est absque peccat Duam Paulus dicit: Nihil mihi conseius sum, sed κοn in hoc usi eatussum quomodo erunt aliqui, qui resurgant conde- menter est, . sementιa ies eum esse locutum de corpora us hoo facereis e gnam, conii,nu Christηm adduci in medium qui in carna
334쪽
resurrexit. Dei κde etiam asser cacam Apostolus cranam en ergo causa acu Oniam arsissim per homirim mors per hominem re γγ et i mortuo arum S amem per hominem, per μm plane ut labe cortiti. Et paulo post: Videamus autem , inquit , diιit mollem sicut in Aream omnes moriuntur, La Chrasto omnes et ivificabuntur abitu omne, he dic
Uno verbo quibuscunque in Oriente adeo perspecta erat de originis peccato doctrina ut a novitate Pelagiana totus Oriens, pr tertim vero cclesia Antiochena , in qua institutus fuerat S.Chrys. siimmopere abhorruerit; ita ut in Palaestina piodiens ipsa Pelagiana Haeresis, in Dio sipolitatio Concilio Praeside Eulogio Caesar fuerit damnata ripicque Pelagius a Pallibus istius Synodi ad eundem errorem damnandum fuerit compulsus, quamvis illoruin Patrum diligentiam statim eluserit. Recepta igitur erat , in Orientalium animis longe antea invaluerat de labe origiatali fides . cum in eam Novatores ins irrexere. An ergo S. Chlytbst Antiquo talis studiosis imus hanc fidem vel leviter, annis ante Dios politanam Synodum laesiit et ran vero pepercissent adversarii, tam insensi, adcdque intenti ad conquirenda, quae ad eius dimitationem possent conqxi ire res Anne piae termisissent dogmata, quae omnium Ecclesiarum publicam professionem offen dcrent praesi: itim cum tot tam inaudita scelera confinxerint. 5 tam edulo in accusationis specie consectanda laborarint, ut inlbntem irae stantillimae virtutis Episcopum opprimerent. Aperta sane fuisset damnationis ratio, si quid si te peccasset S. Chrysost ipsiusq; abdicatio solemniter dicta, sed ab omnibus ferme Catholicis improbata, propugnari potuisset. Huiusmodi autem argumenti genere nusquam usi sunt ipsius adversarii nihilominus tamen in dogilia te catholico vertatissimi omnium consensu crant, ut Theophilus Alcx Acacius B croae
S. Epiph. 5e alii adversus S. Chrylost consertis viribus diiuicantes Heniq; utri Cyrill qii nunquam potuit comparare sibi, unde Theophili avunculi
adversiis S Joaimem tueretur Synculi ad Quercum sententiam , nec valuit vindicare obsistcntiam omnibus exosam adversus Romanam de alias Ecclesias, quae S.Ioannis memoriam Venerabantur e viqimoine Dypticis inscribendum esse contcstabantur. Quamobrem cum S. August. de S.Chrysostomi circa originale peccatum sensu iure dico : Ecce cui vi ori quam magκ Christiana fati, atque hujus catho ic dogmatis deseasori volvitJulianus Pesagi
Opp. q. Thodoretias l. s. Haeret. Fab. c. i probat adversus Messalia nos, vim de et seacitatem Baptismo adimentes , alium esse ipsius eiseetum praeter peccatorum remissionem 'uia infantibus nullius peccati reis consertur haee sunt ejus verba : Susicit iis, qui cred, ni donum sanct sim Baptismatiscinoas km enim remissioκ em donat veι erum peccatorum oc stim etιam ingemii promissorum bonorum, sortifer Dominica esurrecti ex is es ci paraiicipes, O dom Spiritὐ participationem largitur et filios De reddit, nee filios soli. m, sed haereat ii autem haeredes Christi. Non eram , ut amenisi s putant fessaliani Novacidam tanti m imitatur Baptismis , praecedentia auferens peccata hoc enim ex operAEbundant largitur. Si enim hoc o. um opus erat baptiamatis, Morsum infantes, qui peccatum nondkm gustari, ni
335쪽
R. Theo loretum de peccato actuali, non de originali verbi facere; cum adversus est ilianos de originali peccato quaestio non moveretur , ted de solo ae itali cliniendebant cluipp Baptismo velut novacula tolli tantummodo aethi alia peccatari originale autem sola oratione liniit i. i inmobrem apto admodum utitur argumento Theodoretus. Nam si sola peccata acti talia in Baptis nate remittuntur iusti a bapti Eantur inrita es, q'ii eiusmodi ccca
torum suavitatem non perceperunt, seu er eiciat. nocla .c ta uri.
Ade non originale peccatum his verbis negat Theodoretus, a uini itio illud supponit si eo ita viro eruditionis tam vastae non negetur, in rendi ratio. Nam ad quid infantes dii lingueret ab ad id cis, nisi ut indecor ficeret ad vir- sus M sal inos, per Raptismum non modo actualia peccata dimitti, sed de originalta Quod iter iam ollem in opere c. ii suppo iiii. ex ptimit pertP. Nam ubi naturam totam, uno mccante, ut male si isto despeccito fuitIeconstitutam scripsisset de a cibo propterea sulci tam ut illi mederetur; ut jungit etiam ornignitatis diurnae in hoc munificentiam claresccre,in .od cum universum genus humanum uno peccant morti fuissi traditum , per unius videlicet Christi iustitiam omnibus salus collata fuerit Pir uniMs, inquit,
ci proposita 1 e flem. . . . Lex ia omnes suppliciat duc bat Omnes em ms .ccatores c stituti fumat Atqui omnes peccato subjicit, promcto neminem excipit, nec ipsos quidem fantes. Inst. i. Theodoreius omnes homines mortis debito in Adamici peccati poenam teneri, Ad amicae vero iniquitatis non esse conscios docet in Expolit. Epist ad Rom. ad haec c. s. verba Sicut per unum homini peccatLmun: ra- iii e Cuia Domiκus Deus Adam conditisset, , tione oraeas et unum
didit praeceptum ratio L. cm exercendam. . . deceptus a diatum traκύ-
gressus est supplicii aut in Legislator mandat conjunxit ab initio. Is it res ecum mortis drcreto facius fuso obnoxius, ita satis. Seth, ct alios genuit.
Om .es ergo, ut ex tali pro euitι, mortalem habebant natu at ... a domet senim omines mors pervasit, ate a omnes peccaverunt: non enim propier primi Parentis peccatum me propter suum unusqu. que mortis decretum
j scitit. Quamobrem ex Theodoret mortis decreto quisque subjicitur racsubit peccati Protoparentis poenam ejusdem vero culpae conscius non est ob originem. R. Theodoretum ob primi Parentis lapsum subjicere omnes Adae posteros non modo morti temporali, sed etiam peccato. Sic enim ve: bis proximὰ sequentibus disserit 'Dici itaque itinus Amstolus quod cum te cinget q.lam, morta frue propter peccatum fastin esset, ut romqne adgerus ye
ma avit :a omnes enim mors pervasit, quateni Pomnes ecc.overunt. Qua .
propter cum ait Non propter tram Parthiis eccainm, eu propter sunmnnusquisque mortis decretxm suscipit Originale peccatum non iacgat, sed ad uale Adam peccatum in nos transmissum distitetur nosque alserit non esse mortales, nisi propter originale, quod nobis fit proprium. Inst. a. Theodoretus adeo abfuit a sententia quae mortem in Primi Parentis lapsum lapsus participationem refert, ut cum Eutychiano
336쪽
conveniat mortem nonnali ex peccatis actuali ius aut eo natur Q.:psi Ada. mi depravata de moriali facta prodire itelinque dirini prog. niem illius peccati non esse participem. Sic Eutychianus S Catholicus Ostri
nam isto de capite tunc temporis receptam exponunt Dialogo . qui dicitu impatibilis ita Orthodoxus Tibi autem quomodo ii lum Use
videtur sem damus mandata, violaverit subsequi
i. n. Sic autem respondet Erant sic : Etiamsi peccat Qui finem
partice ps s fuit . tamen alia peccata perpetravit, ct e hanc ea sommo se tem subiit Orthodoxus sic urget: At non soli peccatorer sed et amJusti , ct Propheta O OG q:ι variis virtutum mer ἴ- ῆustres faerunt , i mortis laqueos inciderunt. Ita vero rcponit Era .istri: 2 Omoia feri patuit, ut immortales permanerent qui ex . n. 'alibiu parentibus orti fuerant' Nam Adam post transgressionem, disinam sententiam mortis imperio subditus vorem cognovit, ct pater negatus est . mortalis autem cum esset, mortalium pater factus est jure ritur
omnes, qui mortalem sortiti sunt naturam, progenitorem sequuntur. O
thodoxus Optime ob ostendisti ai am , cur moretis utrius parti pes. Si ex tantile, seu Di ychiano duabus de causis poster Adae nascuo-tur mortales. Prinia quidem est, quia licet postem Adae non in peccati parentis sui participes , in alia tamen peccata labuntur Altera velin, quia generavit Adam mortalis sectus, ideoque mortales Has
ratione probat Orthodoxus adeoque alias non esse nostrae mortalitatis causa, conveniunt. Et proinde ecccatum Originale non novcram ranis, de orthodoxus, quos ita loquentes inducit Theodoretus. R. non negari rigmale peccatura ab Elaniste qua enim ratione vult mortales nos naici, utpote hominis mortalis filios ; sic eadem vult nos fieri articipes illius peccati, ut ex patre peccatore progenitos. Et ibidem tum Eranistes, tum Catholiciis peccatum originale pro fitentur. Cum enim adversus Eutychianos od ni in dialogo ratione divinitatis habita impatibilem humanitatis veri ratione plati bilem csse Christum ostenderet Orthodoxus; ruram laumanam a cibo acceptam a peccato omni immunem fuisse demotis lat. Unde morti non obii
xiam fuisse colligit proptereaque Christum corpus suum statim , seu triduo elapso ius citasses, ut quod per mortim iis , iste detineretur Non
hanc ver esse usto zum oricria exponit, P lio litastus liberationen
in ultima die pollicetur Christi ergo ab omni cccato liberi corpus
mors inique rapuit caeterorum Vcro hominum corpora iure abra it . quia nascuntur iiii qui omnes non aliund aurcia in omnes . seu in tantes, seu adultos derivatur iniquitas, .n si ex primi Oi Pinis di prIvatione
Igitur pugnat Orthodoxus pro peccato illo calamitatum omniurnis prae fertilio mortis scaturigine. Q lanx doctrinam videtur probare adversi cius, cum ab ea ut in a. iis T. Tli csset si tentiae, per generationem
337쪽
ba, quae exponit, tali explanationi lacum praebeant. Nihil autem ni nus exequitur Theodoretus, ut cum scribit in haec Psalmi 1 o. verba: Ecce in iniquitatibi conceptus sumis cateram , in lilii, per haec omnia discimis non peccati naturalem vim se nam si ita se halis, et Usm- liberi A supplicio sed naturam si ad peccatum proclιvem, ab asse rionibus turbatam e vincit tamen ratio laborum auxilio obnixa. Non igitur, o silidam suspicat funi, accusat nuptim , matrimonii iniquiis ratem vocat .... sed transgressionem principio a primi parentibus patratam in mediam profert istam harum me undarum Misi dicit.
Si eniis illi , inquit, non pecca ent, poenam peccati mortem non accepissent si autem mortales non essent, corrutione superiores fuissent,
cum incorruptione o uncta omnino perturbationrem vacuita foret si autem non essent perturbationes , peccatum locM non haberet. Sed qu mam peccaverunt, interitu traditi sunt mortales vero fasti tales procrearant Eos, talesque istos concupiscentia , O timores, valuptates,
O maerores, ct ira, ct invidia secutae sunt. Non ideo igitur infans in iniquitatibus conceptus , quod a parentibus peccatum hauserit; sed quod p/r te peccatores, naOrtalis, mperturbata mibus obnoxii . lios mortales susceperunt. R. ibi Thc oretum in vindicando matrimonii bono laborasse . oste dissique non ideo damnandas esse nuptias . quod ex illis peccatores oriatitur, nec etiam illud tribui risse matrimonio, sic primorem p rentui lapsui, qui poena cutis assecti perturbationibus fuerunt tr diti in sibi filios inites susceperunt. Insuper dicit quidem Adami peccatum ad nosteros imitatione transires sed propterea non negat propagationem illius peccari animo eam ibi tradit his verbis: Cum Ar jores nostros peccatum invasisset, iam quanda M. tramitem per pro centem escit. Exponit etiam ibi quoni o per concupiscentiam tra ducatur peccatum illud in posteros , quod nempe parentes concupiscet tiae obnoxii facti , filios iisdem affectibus lublebo procreent. Quae Theodoreti crba , si cum relatis ex S. Chrylbstomo in Psalmo o consciantur, eadem deprehendentur. Jam autem non modo S. Chri sis stomum ibi originis labem profiteri, scd oc iam , qua in posteros transferatur, dei non stravi miis. Qui uis . Chrysostomi sensus a n bis est traditus, is est Theodoreti chntra Haereticos nuptias desertit iis: alludere enim videtur ad Ju cujus error tam Imperatoriam Legibus f ierat proscriptus Caeterum ab omni errons circa originis peccatum sit spicione Theodoretum invicte vindicat illud inprimis, ubiltibi scilicet tradendi illius pcccati occatio sese dedit, illud antiquiorum sensu explicuit , ut in Epistola ad Rom. cap. s. e. ia in haec verba In omnes homines ars pertransiit , is quo omnes peccaverunt diei is que disiis Apostolus, inquit, quo cum Adam peccasset . mortali quapropter peccatum Ludus esset, utrumque ad genus perni omnes enim hominc inor pervasit quatenus omnes Pec ἰς MnIi non emis
338쪽
propter primi parentis peccatκm sed propter fium vn qui fue , metis
decretum suscipit. Sic non minio mortem, sedi peccatum in Oileios transmitti professus est Theodoretus quod liquet iam ex l. s. Haeret. Fab. c. ii tum etiam ex sermone . de Providentia, in quo maledictatri esse naturam nostram ribit utpote quae Legem in Adam transgress sit. Addit ibidem Chri itum mortem immerito sustinuisse . ut Adae posteros nortis vinculis iuste conitrictos liberaret. Unde ex Theodo leto mortem meruerant poster Adae, non alia ratione, quam peccando in Adam; cui peccato quidem non fuit obnoxius Christus, utpote qui mortem injust sustinuerit. Ab omnis erroris suspicione liberat etiam Theodore-
tum aliud, nempe'ubd lares Pelagiana in Ephelino Concito inlibi dimnata, adversus Concilium Ephesinum, e S. Cyrillum Concilii Praesidem orta Ephesi simultate inter . Cyrill αJoannis Antiocheni 'r es t pro Joanne Antiochen Patriarcha suo steterit, nec medi cri cl a , quae S. Cyrillo haereseos notam possent inurere, undecumque tuerit consectatus tamen . Cyrilli, vel Synodo Ephesinae doctrinam de speccato originali nullibi vitio verterit ipse Theodoretus. Item posthiti' uptii, vel alii, qui a Concilio Chalcedonensi Theodoretum ut i ii defensbrem repellandum esse colu lainabant, S ab eo divella errorum capita damnari tam enixe postulabant , nunquam de originali peccato haeresim adversus doctrinam de finitam. ubique receptam Theodoret Obiecerunt cumque ipse ad Leonem Pontificem Rot nanum ante Concilium Chalcedonente confugit, animum suum ibomni errore alienum constanter est professiis. Noverat autem quae esset Ecclesiae Romanae circa peccatum originale Pelagii errores a strina: nec pariter latebat S. Leonem quae esset fides Theodoreti cupas patrocinium nunquam suscepisset, nisi elutata Peligiana Haeresi, si vel levissima suspicione laborasset Theodoretus. Plurimas nobis opponunt ex ratione petitas argumentationes Pelagiani, quas, cum idem supponant principium , simul ita contrabimus. Cuiuslibet effectus inquiunt datur causa triginalis vero peccati nulla est Nam si quae daretur . vel estet De is, vel Adarnus vel proximi paremes, vel puer Teneratus. Primum autem re pugnat divinae bonitati. Secundum etiam admitti non potest. Etenim qua ratione Deus, qui propria nobis peccata remittit, aliena imputarct 3 cum praesertim videatur exigere , ut quemadmodum cccati Adae uisseirius se in salutis oeniae, quas per pinnitentiam obtinuit, patveniremus. Nec tertium quoque verisimilius est. Qim enim peccatum non sit in carne tanquam in sublec O, sed in anima ilparentes animam generaret, vel saltem peccatum de ut
in 1 ubjectum, quod utique inpossibile est ce dici , lipet iam seminalcm qui , pr terquataquod nullam vim 1 i
339쪽
3 proinde malus erit matrimonii usus utpote tot maloni origo: ar i. inaniunt, ex fructibiis cognoscitur. Hinc quoque in lites
rito dicetur Dei, , quod vel cogitare blasphemuni est. Aliunde vero in parentibus baptismo donatis nihil ex Adamo superest, nisi concit piscentia, tuae peccatum in eis non est , nec iniquitatem parit , nisi consenses, cuius incapaces uni infantes, accedat. Cum ergo i eccatum originale non habeant parentes . illud transferre ii queunt Falsitatis adhuc quartum arguitur. Etenim peccati nemo fit reus, nisi volens peccatum autem originale in infalitibus non est voluntarium , cum ita niit quam conienserint. Quemadmodum ergo u-
stiri Christi nihil prodest , nisi credentibus nec peccatum Adami cuiquam pariter nocci nisi cccantibus actu, I volentibusci quod de ipse concedit . A ugusti s libris de lib. ari, in quibus peccatum non statuit oriri nisi ex liber arbitrio. Nec enim potiori jure infantibus voluntarium dicendum cst peccatum originale, quia ex voluntate primi parentis prodiit quam ir erit peccara patris generantis illis volu tati censeantur, quod abripi generante sponte admissa fuerint i nam ut nec in isto , sic nec in illo voluntates nostrae fitetant, cum nondi in existeremus. Qiamobrein nihil aliud x Adami cccato in omnes homines promanavit praeter lortem. .
R. generatim cum . Aug. lib. c. contra Iulianum cap. de originali peccato doctrinam istius rationis adminicillo intelligi non posse; 1ed non . citc negandani esse illius peccari existentiam quia ipsius naturam causas, d propagationis naodum non complecti inur animo: Asmenta , quae profertis tum nisunt, inquiebat Pelagianos alloquens, haec munimenta diυina sunt deli Ja quis messis ntim uid ideo deh- non sunt 'Ita, originale i. quod in parente regenerato ν mittitur e tamen transit in manet, nisi e ipsa regener
rur quis intelligit g nummulcide non est delictum. lib. . a peccatorum crit. remisi cap. 4. Et si refllere istarum telagianorum
scilicet umenta non valeam , video tamen thhaerendum esse iis , quae in Scripturis sunt aperti ima, ut ex his revelentur bscurari aut si mens nondum est idonei qua possit ea vel demons, ata emere , vel a fleus ih vesti an , sine ulla hastatione credantur. Fide igitur tenenduin quodicus secit manifestum, nec mu stigam i a nobis fidis exigatur, ne Deo negetur bl lieri, a
subditis Reges sibi non delatum aegi. I il lik, iri. L .nt in
punitum. Hi a me quarta, inquiebat . Augii simus lib. . contra Julianum , qu sit fastum modo, cum videas fictum esse quocunque modo, si , post is credi alitu moti c. Et libro . Licet nullo fermanop sot explicari labes ilia . eruutamen es t antiquith, eraei ido otu praedicatur, a creditur per I iit Iotam,q: Gilios fiἀe litam nec exorcidaret, nec ex dia et , si non eos de potestate enebra ram ct a principe mortis emeret.
340쪽
Cum Iuliano fortasse quis responsionem hanc it suggillabit Qu is
sibi induceret, mentem Deum infinita benignitate cominendabilem, de dogmate, quod nullatenus explicari queat, fidem exigeres Annone ratione Gentibus ad Ecclesiam aditum omnem intercluckret Deus Quis enim rationis compos primarium illud Religionis fundimentum audiens nullatenus explicari posse , non latim collig.i divinam non esse Resigionem , quae elut modi principiis praeter rationem nitatur
Quod autem Iuliano reponebat . Augustinus , idcira, nos reponemus, videlicet impossibile o nobis non videri u us mysterii aliq: lem ex iositionem, sed dissicilem penitusci qua responsione ut iis est S. Aug. lib. . contra Julianum cap. s. Cum enim Julianus mend.iciter insitiatus his . Augustini verbis ex lib. i. de Nuptiis, concus'. cap. is desumptis : Quod dimissum est in parente , ut trahatur in prole. miris quidem nodis sit, sed tamen sit .cst quia modus ipsi non facilimG etur , nec sermone explicatur, inprilibus non creditu in-tia i L l . . um illud nulli ratione, nulloque s rmora ex ,licari posse;
I scripsisse nunquam quastionem hanc explicatu est impossibileni sic asserit ipse . Augustinus: Prorsus, quod in libro meo dixi, cui res ij. verum est . . . . Atiud est nulli, quod tu dici aliud non aeui. a.de o diaei. Et cap. . eandem rei 3 ansionem urgens haec uliani verbircinit , isti curiositatem , qua comprehenderit , minus olere mirari Cr id esus eam disi,itus fui e provisum , ut multa de terra innumeris
disicreta 'prie atibus ignerentur. Dcinde ita diit crit adversus ulian.
laudatis Ecclisiastae verbis cap. . s. 1. Et revera, inquit, ta est itilitas occuliorum operum Dei, ne prompta vilescant, ne comprehensa λ
sistant. Scriptura dicit: Sicur ossa in venire pra-gnanti . ita non onoscis opera ci, quacunque faciet universa. Recteua uel ipse dixi contra curio Matem . qu minus solet m. rari , quoa
potuerit coin lere Ea quidem non, ut tu calumniaras dixi. -Ea
ratione com p e , sed dixi facili ratione non posse. Et tandem illius pecc; ti propagatiotiem pluribus illustrat clincacionibus. Alduum igitur licet videatur de peccati originalis expiatiatiove tentare sermoncm fide tamcn supiκ sit. potest utcunque suscipi. Unde cum S. Augustino et pondeinus ad ingula momenta in obiectione proposita. R. ad primitin , cum illius peccati, sicut nec caeterorum , et I au torem nec ibam eiusmodi peccatum causam .ibere taxter voluntatem ii iura mi tanquam permissiua , ut loquuntur , illius causa dici Pi lari eas eos, uos noτit, non ad te in As Diabolo Giuros, ut habet . August. lib. c. contra Julian cap. sed sic re a sero , non desinit creare, nutrire . testire . seque per i uitare pec .rntib vitam Aluremque subministeare. Nec illi L, Adam , si Hermittente Deo . nec ipsus 1 cccato posteritcncieinu , ius Deus i sua bonnate condidisset illos: idcoque boni