Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

341쪽

σε , TRACTAT Us

tate sua Dem facit om raris , inquit S. August. lib. 2. de Nuptiis Concup. cap. 7 ct primos is p ccato ieros ob peccata, in Um p fundarum agitationum suarum. Sicut enim de ipsius Diaboli malista novit illa, quid ear Aod agit , iustum est bonum

quam et ubis, de quo agit, intusti Cr alii nec eum propterea creare noluit, quia malum futurum esse procivit ita de uniυer, eenere humano , quamv ns7m hominum me peccati sorde nascatur . bonum ille, qui summe boni est, operatur, alios faciens tanquam vasa misericordia, quos gratia discernit ab eis , qui hunt vasa irae , alios tanquam vasa se, ut noti faciat diviti, gloria sua in vasa misericordia. Ad secundbim responam, Adamum si primam originalis peccati causam , ut docet Apostolus Rom. s. ubi ait e. n. Per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit. Et I9. Pe inobedientiam univi hominis peccatores constituti sunt multi e quod Juliano probat . August. lib. 2. operis imperi et cap. io . his verbis in fano cerebro considerares humana ita miseria a primis selibis infantium usque. ad corremos gemitus morientium, videres profecto, quod nec eaeo, nec tu , sed ille Adam fiterit caput horum , ct causa malorum i qua nolens videre, clausis oculis ciama , ct ustum Dei esse judicium , ct non estioriginale peccatum uu duo quam sint contraria . proculdubio cer neres non dira , si horum malorum caput non esses, quia utique nones, sed si sanum caput haberes , quod habere pse , si Dociores sequendo Catholicos, caput Pelagium non haberes. Licet autem damus prima sit originalis peccati causa nobis tamen aliena Deus imputat: nam, ut disserit idem , August. lib. . de peccat merit de remus cap. 7. cc. se dicuntur ista aliena peccata, tanquam omnino ad parvulos non per tineant. Siquidem in Ait omnes tunc peccaverunt, quando in ejm natura illa insita , in qua eos gignere poterat, adhuc omnes ille unius Mereunt dicuntur aliena, quia non .m ipsi agebant vita propriai, sed quidquid erat in futura propagine vita unius hominis continebat. Et cap. s. idem repetit. Quam solutionem paucioribus de clarioribus verbis exprimi cap. o. lib. 6. contra Julia his verbis Parentum te cata ocio quodam dicuntur aliena , ct rura. modo quodam reperiuntur aliena quipp proprictate sunt actionis a nostra sunt autem contagione propaginis. Pa nitentia quidem damus veniam promeruit, ut ex Sap. o. probat s. Aug. lib. . opcris impersecti contra Julianum cap. o. Itemque tradunt Antiquiores, ut S.Iren qui Tatianum aliter sentientem Hr-

stringit ut haereticum' sed indo non sequitur cccatum , quo natu sum depravata in nepotes non fuisse transmimina , quia in soli per poenitenti .im profuit Adamus, non posteris nec ipse potuisset poenitentia licet accuratissima spicia rorem ablatum natura: cstituere , quia iii uriam Deo illatam hominum nullus valet restaurares ideoque inlata tore, ut Deus enci, opita sui;.

342쪽

R. ad tertium . iuscemodi cavill uionibus' non esse immorandum. Licet enim anu Philosophos constet, accidens non polle transne delubjecto in subjectum quod tamen quidam negant de accidente morali)an de , originale peccatum generatione non propagatur an non, ut

habet . August. lib. . contra Iulian cap. S. ejusdem gencris aut specie accidens de subjecto in sublectum transit 3 ualitas , inquit,mati non ibi substantiam de substantia , tannuam is co in locum H

trat ut deserat, ubi erat fuit L , ipsa si alibi ; sed alia

eju em generis quadam operante contagio, quod etiam e morbidis comporibus solet senire nascentibus. Sed quidquid sit de accidentiuna trans missione juxta Philoibi horum placita , profitemur cum Apostolo , licet

modum non capiamus, in omnes cum inorte transiisse peccatum divinam enim de peccati originis propagatione dem humano arbitrio non metimur. Contendunt videlicet Pelagiani non peccati merito, sed ii cessitate naturae omnes nasci mortales quia nimiri in talis fuit Adamus quomodo autem id fiat explanenti quam ipsi dederint responsio nem . eandem nos de originis peccato rcferemus. Sane mortali: ideo nascuntur homines, quia x mortalis Adam semita orti sunt, de proin. d ejusdem rationis , id est mortales. Non dissimili ratione peccatum illud in Adam posteros per viam seminalem transiisse dicimus; non quod emen Adae peccatores nos e sciat per se, sed quia nos ejusdem sociis ac natura constitissi, cujus erat Adamus, proinde peccati eos, inquantum omnes ratione illius senainis in Adam peccasse censentur: in illo enim si ii iis omnes, ut ante nos Catholici Doctores secundum Scripturas sanctas in saneta Ecclesia didicerunt, atque docuertant. Hinc omnibis tenitis , inquit s. Aug. .p. 73. dixi . quonia, quando pec- tkm est. m. illi unus fuerunt Nondum quipi erat Ilus in matrem seminatione transfusus, ct tiru filii a viris trans nae,n-

Qilibu Iu oram rutis, cum eodem s. Aug. conficitur cap. o. ejus dem libri . etiam nunc laudabius csse Vtias, qua non instituunt hoc

malum tu hominibAs sed inveniunt, is malo bene uruntur intentione nerandi quamuli trah.rn inde , qui generantur, originale cccatum propter a a. seunt regenerandi. Nec tiam amnandum esse matrimo

nium docet idem S. Aug. lib., operis impersccti contra Julian cap. 1i his verbi. Causam enim mali originalis, nec conjugim se, cadulteritim, satis res ipsa declaratis quoniam id , quod bonum est iis na-

rara hominis , Leo creant ex homine nascitur: ct id, quod malam ha- D t, . ter quod renasci debre, ex homine trae uitur. Causa porro hujus is quod per unum hominem peccatum ntravit in mundum , di per pec .itum morsu ct ita in omnes homines Pertransiit, in quo omnes peceaserinjt. Hinc nec ipsus matrimonii usus malus est, si praesertim non dominetur libido, ut ostendit S ipse Ocior lib. 1. operis imperseeti eontra Iulian taP. ι ubi sic t. Iarcntes quidem gignendo

343쪽

c TRACTAT Us

Dialum est quod pertinet ad in stitutionem Dei ct iit: A rue sine puden aui dine possis in Paradiso feri, si peccasset. 'udenda enim

libido nisi aut eccato exorta, aut peccato vitiata esset Laden .r en pro aut nulla esset omnino, sine l. ita prvirent genit.: ira gignentibus , ut man in erviunt operanti aut ita es et I in mini voluntatem . ut nunquam spe solicitare nolentem. Propter hanc ergo

it, inquit lib. i. de Nuptiis c Concup. cap. s. ut etiam de justu legitimis liι- Dei, non fili Dei, sed si seculi generentur quia

i , qui generant , si jam regenerati sunt . non ex hoc generant , ex quo

fili Dei μη . sed e quo adhuc silii seculi. Quae tamen hominis voluntas habet ibidem cap. q. non propter nuptias cadis in culpam, sed propter nuptia accipit veniam Und non aequo ui cum Petigianis assereretur aut homines non fecisse Deum . aut pro Diabolo fecisse: Hlit, inquit lib. 1. de Nuptiis de Concupisc. cap. 6 ut o quali cunque vel puerilis pietas suspicetur Bonitate sua Deus facit homines , primo sine peccata , ct cateros sub peccata, in usus profunda mcogitationum sua η - d laque cap. 7. Sic itaque creat malos, qua-mo o pascit, nutrit malos i quia quod eis creando tribuit, ad natura pertinet bonitatem quod eis pascenti es nutriendo dat incrementum , non utique malitia eorum, sed eidem bonae natura , quam re vi bona , bonum tribuit adjumentum. Inqu-thm enim homines uni, bonum est naturae, cuius autor est Deus e myuantum autem cum eccius nascuntur , perituri si non renascuntur, ad semen pertinent maledidiam ab initio, litas antique inobedientia vitio.

Parentes, inquiunt rursus Pelagiani , uti ot saepenumero baptizati ejuscemodi peccato carent ergo in posteros illud non pollim transiruttere, quia istino dat, quod non habet. Sed ab adversariis quaerimus cum S. Augustino cap. 8 lib. . de peccatorum meritis quomodo Pr putium , quod per cicumcisionem aufertur, maneas in ii, quos enuerint circumcisio seuomodo etiam palea . qua opere humana tanta diligentia separatur . maneat in ueti, qui de purgato tritico nascitur Et lib. . contra Juliui cap. 7. Trahit praeputium proles , uod jam non habet parensa caruit , di tamen tradiH ,

amisit. ct tamen transmisit: ct ne praeputium peccatum signis cat Eseipsum p. est in parentibus interire, re tamen ad lios pertra si Idem alio exponit exemplo S. August. lib. r. de Nuptiis

cui cap. 3 . Mus rei mirabitis , inquit, mirabile Oeator in litia ole. produxit exemplo m , ubi non joliis ex oleastri , mim et .r 3 ex olis se inine nonnisi te re exoritu ira es enim eorum, iregenerat fum , quia non peri spiritalem . se i per carnalem concupisce tiam ρ- .r ιν velut ex oliva quidam nostri generis leaster. Si in e

artim i trahit ui se a credo libeVari ab illa se an possit. Idcin argumentum testim atque iterui in Pelagianos ne recte stat lib. 1.

344쪽

de peccatoriam merit. remissi cap. s. Quomodo non de peccatoribmparentibin trahitur aliquod peccatum , si de Ianctis aliqua sanctitas trahitur, G immunditia de minuntiis Explicent etiam quomodo justum sit . ut senes eae fidelibiti γ' immundi ex infidelibιι nati, pariter tamen, si baptietati non aer ni re senum Dei non termittantur. latrare. Quid ero illis ista sanctita prodest nam si damnari faterentur immundos ex insuetibtis natos sanctos autem silios delium in Dei quidem regnum more non posse, ni si fuerint baptizati non tamen damnari , quia senti sunt esset qualiscunque distineti di nunc vero natos de sanctis an- fui, de immundis immundos qualiter dicunt, ct quia Peccatutis non habent, non damnari G quia aptismum non habent, a Dei regno separari. Et lib. . de piacat meritis cap. ' sit habet Cedii veritati,

virile; quia sicut feri potuit quod τοι fitemini ut de Christia8i,

non Chrisianus de membris Christi non membrum Christi Itafri potest, ut de mundatis non mundatus nascatur sui respondebitis' quare de Christianis non Christianus nascatur nisi eriιia non facit e ης iis , sed regenerati Christianos 3 Hanc igitur vobis reddite rati nem , quia similiter a peccatis nemo agi en. lo, sed omnes renascen et mundantur. Et paulo postri Potuerunt ρ.trentes ad posteros transmittere quod ipsi mininis habuerunt non sonum sicut frumenta paleam ct reputium circumcisus sed etiam so dicitis P deles insidelitatem in ρ feros tra iciunt quod non est jam illorum e spiritum re reneratorum quo in carne generati sunt mortales . seminis vitium. I ruitia ita ii: coutuntur argumento Pelagiani, ut fustius ostendit idem S. Doctor lib. 1. de peccatorum merit mremiis cap. s. Quia inquit, Isi non sunt nisi fili Dei inquantum autem sunt fili Dei, carne non gi nunt ρηia spiritu non carne rati sunm, sed ex hoc carare gignunt 7 ιicumque eorum gignunt, ex quo noniam in novitatem ριrfectam totas,

tustatis reliqui commutarunt. Unde quisquis filius de hac parte a citur vetusta ct insima , necesse est . ut etiam Use vetustus sit, in

firmus idcirco portet, ut etiam ipse in aliam regenerat. ouem per remi sanem peceatorum spiritu ren et uri R. ad quartum , parvulos origitiali peccato teneri, non quod propria Voluntate , aut in ipsa generatione ceciderint sed anteacneraticuum , Waliena, seu primi parentis voluntate quod vix ac ne vix qu dcni cogitatione postumus assequi , scd tamen is credendum nobis injungitur, ut optime monet S. Augustinus lib. . despcccat merit. Wremissi cap. his verbis peccatum, quia illa in nulla infita propria voluntate contrahere potuit, restas inti ligere, vel si hoc non rip' mus saltem credere , trahere parvulos origi a te peccatum uia verbcredi re nolunt clagiani sed intelligere , quaerunt ipsi quoi nodo e care potuerint infantes, antequam alaercntur cum sine ope libcri a

bitrii nullum possit hominis esse peccatum inibus sit respondet S Autumnus lib. . operis imperiecti conἰra Julianum cap. o. Aurare

345쪽

ci TRACTATU s

p erat et i ex libera voluntate perventum est,m n eius propria, qui

nascitur sed ejus, in 7:to omnes originaliter fuerunt, quando communem naturam .ll. voluntate vitiavit. Non habent ergo parvuli tempore concept G s. et ei ortus sui peccandi voluntatem sed ille tempore praesaricti ionis si e ma num illud peccatum libera voluntare commisit, a qua originalis peccati contagium humaua natura contraxit. Et cap is quis

dem libri idem probat autoritate . Ambrosii his verbis: Voluntatem propriam in e rasce libus, nec Ambrosius dicit, nec Per primi hon inis tamen pr/varicatricem fastum esse concupiscentia vitium , undie per eo amixtionem sexuum nascentes trahunt originale peccatum, di Ambire ea. Quasi diceret . origmale peccatum ab infantium propria quidem volunt te non esse profectum, scd ex voluntate primi parentis, in qua nostiae originaliter, vel, ut habet alibi principaliter fuerint urclusae. Quamvis , inquit lib. . Operis imperfecti contra Julia-

nun cap. i. sonum quidquam vel malum non agant soluntate, tempὀparvuli Di amen quia induti sunt tiro , qui voluntate peccavi , trahunt ab illo pecc.iti reatum , morti que supplicium ess cui parvuli qui Christo induuiitur quamvis nihil boni fecera in sua volantate, sumunt ab illo participationem ustitiα, ct vita praemium sempiterna. Aliter etiam dissicultas illa solvi potest cum S. Augustino lib. . operis impersecti contra Julian cap. io . hac adlubita distinctione: Istad sinitio . a Juliano his verbis relata, peccatum non est nisi voluntas retinendi, admittendi iιod justitia vetat, ct inde Iiberum est abstinere. Ista desinitio inciviat S. August. peccati ejus est quod peccatum tantummodo est, non auod etiam poena peccati qua periit liberta non peccandi. Hinc ab. . operis impers hanc, quam Iuliano dederatie sponsonem . peccatum haeret sine voluntate nascensibus ita confimiat cap. S. haeret per coni lium non per arbitrium Non dissitetur tamen

S. Aug. peccatum illud libere fallite patratum iam statim addit c. 8'. Non est falsum quod concesseram, quia sine voluntate illius a quo es ori nascentium, non est facitum originale peccatum e sed ostendit penes parvulos

non amplius esse non trahere illud peccatum Potuit autem ad alios percontagium sine voluntate transire quod non potuit sine voluntate committi , ac per elim sine voluntate se non posset, ut eget, quod in alios sine voluntate transiret sicut frumenta sine radicibus e se non possent, ut sient, quae in alia loca transire sine radicibus Uent. Et c. io; adductis his S. Pauli verbis Rom. 7 9. s. Non quod volo bonum hoc ita disserit hanc necessitatem , ne liberum auferatis arbitrium , Paulum ibi ficisse contenditis, ct tale aliquid in natura humana factum esse non creditis is ex moluntate primi hominis, de quo est orie liumani eneris feret necessitas peccati riginalis in posteria Necessitatisque illius in poenam inflictae rationem hanc reddit lib. c. ejusdem operis imperscisti cap. o. quia scilicet hominis voluntas perdidit bonum , aus reddi non posset Loinii is voluntate, sed Dei. Quam rationem illustrat hoc exemplis:

346쪽

DE PECCATI s. '

suemaamoiam in corpore molantate hominis potes eiu usus auferri, quod se si sequitur caecitas , qu. m necessit.t ferat, voluntas non au ferat st in animo potes hominis τοlκnti innocentiam ejus perdere, oenon potest reddere.

Addi potest cum eodem S. Aug. lib. . operis imper contra Iulian. c. tot. Diversis quidem causis originale peccatum esse posse sine voluntate N esse non posses nam sine aluntate non potest existere ut sit; sine utem voluntate potest eis, q:lia sine voluntate potest manere, quod existit. Ex responsio no exponi potest exemplo , quod occupat idem S. Aug. luidem libri cap. oo. Sicut intelligimus furtum ideo sine parentum exibus se non posse , quia sine his non potest existere, ut sit G ideo sine parentum si sexibus pus, quia sine his poto manere, cum jam sit: cur non ita intelligimus etiam peccatum C sine voluntate se non posse. quia sine illa non potest exist re, ut sit; ct sine voluntate si polis quia sine illa potest manere cum jam siti Ut enim cap. 7. scripserat

mi est, qui peccatum, quod sine voluntate non fecit , manere etiam velit' ct tamen manet nolente peccatore peccatum, quod a voluntate mmssim est. Qua posita solutione sic argumentationem resumimus cum eodem S. Doctore ejusdem libri c. II 6. Ideo concedo, inquit, non esse sine voluntate peccatum . quia sine oluntate non potest e sed alia ratione rursus recte dicitur se sine voluntate peccatum, quia manet, quandiu non remittitur, etiam desistente voluntate, qua factum est. Item concedo non esse sine voluntate peccatum, qui ct originale peccatum sine voluntare non factum est ejus, a quo ipsa origo sumpsit exorditim. Proinde cum etiam illud concedo , quod peccandi volunt non sit in parvulo, non ex his duobus conscitur tertium , quod peccatum non sit in parvulo Conficeretur autem, si quemadmodum concedo non esse peccatum sine voluntate ita concederem non esse cujusque peccitum sine V sp pria voluntate. Proinde peccari quidem voluntatem parvulus non tbct; sed peccatum non haberet nisi ille , de quo id attraxit, voluntate e casiet. Nam de ipsa quoque hominis voluntate tale aliquid dici potest. Si enim diceres nemo nascituris si ex votantate non sine ratione con cerium si autem diceres nemo nascitur nisi ex propria sua voluntate non concederem isto itaque ad , quia de peccato agimus p.rrvuli, ita

originale peccatum ejus , sicut ipse Ortus ejus , sine u luntate se noupetuit; ed non est. Ex quibus omnibus colligi potest discriminis ratio . cur actualia paventum peccata nobis voluntaria non censeantur, sicut primi parentis peccatum, nisi illis consentiamusci quia scilicet in Adam generis humani capitis voluntate , ex qua tanquam a causa essiciente peccatum propagatum est in posteros inclusae fruerant nostrae voluntates ratione seminis ideoque ostendit autoritate . Ambrosii Augustinus lib. a. opeiis impe Dei contra Julianum cap. io . originale cccataim non

dici votivitatium propter arbitrium singulorum , sed propic originem

347쪽

ra TRACTAT Us

siminis uni omnes futuri eram . secitndum quam originem omnes nisi uno erant hi omnes ille uni s erant , Mi in seipsis nulli adhue erant. Ibique utitur exemplo Levi, qui ab Apostolo Hebr. 7. ψ. . decimatus dicitur cum Abrahamo, licet nulla clus voluntas tunc fuisset, cum nonnisi secundum semitris rationem tunc temporis esset. Proximorum cro parentum non est par ratio ut habet lib. 1. de Nuptiis, Concus'. caea illud peccatum i scilicet originale' valde majus atque altius Diabolus infixit, quam ista hominibus nota peccata Un illo magno primi hominis peccato , natura ibi nostra in deterius commutata, non solὴm DIJ. est peccatrix; verum etiam generat peccatores Illa: d ergo peccatum, quod ipsium hominem in Paradis mutavit in pejus, ari ia uiri est, nisius, quam judicare nos posivmus in ab omni nascente trahitur. Et lib. 6. operis imperfecti contra Jul anum cap. i. exponit, quare peccatum illud omnium majus haberi debeat Prohibiti enim omi usurpatio , inquit , quoniam sic indicata est is natura, qua potestatem non moriendi habebat, haberet moriendi necessitatem, proculdubio a icia excedit humana. Pomum quippe Lege Dei vetitum manducare leve videretur esse peccatum sed quanti hoc aestimaverit qui non

potest falli, fili vpa et granditate sipplicii.

Nec ad sua principia attendunt Pelagiani, cum nobis non peccantibus nocere non post inferunt Ada pcccatum, quia Christi iustitia non prodest nisi reiiciatibus. Nam ut animadvertit , August. lib. s. de peccatorum meritis cie missi cap. a. Coguntur parvulos baptι stos licet actu non credanto in credentium numero deputare, s autoritati sane ta, bique celsa consentire , qua sidelium eos nomine non censet indi-ίουσι , quibus iustii Christi, etiam fecundum istos , prodesie potest ηοη-

nisi re entibus. Sicut ergo ornm , per quo reMascuntur, justitia θiritus responsi senesis trajicit in eos dem , quam voluntate propria non-dkm habe 1 potuerunt sic eorum per quos nascuntur , caro peccati tra icit in eos noxam , quam nondis vita Propria contraxerunt. Qtiiudiceret Sicut Christi justitia per Baptismum prodest, vel aliena de

credentibus cita de primi parentis iniquitas infantibus nocet quia licet propria voluntate nihil boni aut mali egerint aliena tamen voluntate peccarunt in eo, quo omnes peccaverunt. Ideoque addit Et sicut eos iit spiritus in Christo Venera sicles se eos corpus mortis in Adam generaverat ec Atores . tua enim carκalis generatio est; hae spiritalii: illa ac filios arati Ἀα bilios spiritus filia sitos mortis hae filios, murrhestionis Lilla filio seculi hac filior Dei illa flios ira h. filios misericordia ac per hoc ita cccαι originali obligatos ista misis

eccati vinculo liberatos.

Fatetur quidem . Augustinus se quidem olim in consutandis Manichae. , qui duas naturas, unam cuicci bonam alteram malam profitebantur, scripuit peccarum ex sola voluntate oriri , non ex natui λ; quia tunc temporis Laicus de originalis mccati existentia dubita.

348쪽

bat postmodum ver Scripturarum, Traditionis Apostolicae, Eccles praxeos peritior factus, hanc retractavit sententiam lib. i. Rctract. cap. 9. Hinc si priori illi sententiae adhaeserint Pelagiani, cum . Augiastino eam nunc immutent, ut profectum in sua scientia cum ipso

faciant: Si quando libros de libero arbιtrio laicus inquit de dono persever cap. ix. Pres 'ter explι cavi, adhuc de damnatione in antihmno renasceκtium inde renascentium liberatione dolitarem , nemo , ut

opinor , sit tam inj us atque invidus , qui me proficere prohiberet alaris in hae dubitatione remanendum mih esse iudieii et Additque se hoc ideo scripsisse, ut ea ratione cfellerentu Manichaei: Cum tet , inquit, reditus esit intelligi, non me propterea de hac re dubitasse cred oportereri quia contra quos mea dirigebatur intintio sic mih et is sunt refellenἀ , ut si se poena se pecca i originἀlis in parvulis, quod meritas habet; sive non esti , quod non Iti errantes pinantum nullomο-d tamen, quam afanichaeorum error inducit duarnm naturarum boni

sciliceti mali permixtio crederetur. Deinde suam de originali peccato fidem ita exponit: ε - Uit, caesam parviliorum sic elinquamus , ut

67 nobis dicamus incerium , mium in chi isto Ucnerati, si moriaκ turror uti transean in aeternam salμιem , non regenerali autem transea tin mortim fecundam quod quoniam quod scriptMm est Per unum

hominem peccatum intravit in mundum in per peccatum mors cita ct inemne homines pertransiici aliter elle intelligi non iste t. Lib. 1. R

traist observat etiam se dixisse lib. i. de Gen. contra Manich. nulli naturae nocere I eccata, nisi sua ; quibus verbis ne abutantur adversarii, ait se non scripsisse , homini, sed nulli naturae, ut ostenderet nullam ex se naturam esse malam. R. denique . non solam mortem ad Adam posteros transisse Num. quid enim iniquitas est apud Deum, ut amas infligat nulla praecedente culpa an ita docuit Apostolus Rom. s. nonne, ut in probationibus ostendimus , utrumque aperte complectituri distinguit 3 ιν

unum, inquit, hominem peccatum n hunc Andum intraetit. per peccatum mors Dor ita in emnes homines mors pertransiri , n quo em. κει

peccavero Et ut habet S. Aug. lib. . contra duas Epistolas Pesagianorum ad Ponis cap. 3. Si propterea morimur quia mortuus est Adam ;a Ie mo=tuus est , quia peccavit ergo de morti sumus obnoxii , quia peccavimus aliis innocentes injμ , ut abet , Diplicio punirentur, traheκ do mortem sine meritis mortis quod de uno solo mediatore Dei es hominum homine Christo eo Catholica Fides notit, qui pro ιeis mortem , hoc ι peccati coam sim peccaro subire dignatus est. Sicut enim solus ideo facti sest hominis situs , ut nos per illum Dei sit se remuit ita solus pro obis sesceti sine alia meritιVtcrnam , ut nos per illum sὴ bonis fritis consequi mul gra ιι am. Idem cap. 4 ptubat ium toritate . Hilarii, tumis Baptismatis ustu. Interim bonis per mortem Plurimum boni consertur Uκde, ut re .

349쪽

7'. TRACTAT us

i et s. ligust ibidem κοκκ ulli congruenter etiam de bono mortis dissuat. ιυιr: utra Amen Ur hinc , quae praeuicanii est misericordia L H qi . iis bonos usus c,nvertitur λση peccati Licet autem v c. iii glo-tiam cedat mors Martyribus, nihilominus semper ipsis est poena modioenom, ut docet idem S. Doctor lib. 3. de civit. .ip. . perpessi utiqueno fui en , si iuvquam peccass=it. Aliunde vero si bonis in bonum cedere nequiret, nonnisi malis deberct contingere; , ut monet ibidem cap. . Aerum est per illorum poenam, ne veniretur ad culpam: Ha

quod i ta est quae intea malum fuit; sed tantam Deus D iis a Zitit 'attam , i. mox a quam vita conina esse contrariam . Uxumenisitim fieret , per quod transiretur ad vitam. Unde paulo antea dixerat: IIa ore C mirabiliore gratia Salvatoris sitici Gai poena ontem e. l. Tunc enim ιIInmisit homini e Iorieris, si peccareris r uaec dicitur Martyro: forem. ne pecces. Tune dictum est S mandaram transtres fueritis , morte moriem ni nunc dicitur Samortem reis cusa teritis , mandatum transgrediemini. Quod tunc timendαm fuerat. ut non peccaretur . Isnc os /ptendum est , ne peccetur. Sic per inestali-lim Dei is ricordiam, in poena vitiorum ransit ma=ma Diutis f rusti meritum , etiam supplicin m peccatoris. Tunc enim mors est acquisita per ando istinc impletur Iustitia morae Io.

Haec omnia ex S. Aug. exscripsimus, non quod tam praestantis D istoris autoritati, ut jam monuimus, cessuros bre Pelatianos sit exapex talio sed quod rationibus tanta perspicuitate, methodoque tam ac- curua expositis coarctenturi adeo ut effagiis nullus superest locus videatur. Caeterum scrvata Scholae methodo , cx Theologicis principiis consectitiones juxta Logicae formam colligendo tum a veritatis lilii strationem , tum ad Candidatorum commoda doctrinam Catholicam solemus proponcre sed cum sancti Patres subtiliis exquisita argumentatione H reticorum argutias tam eleganter, tam dilucides, .im aptξ depellunt , profecto venerationi debitae eximiis illis veritatis Doctoribus deessorius, si demisia nostra, populari dicendi ratione veritatis divinae dignitatem deprimeremus.

ARTICULUS TERTIUS.

Qid sit originale peccatum, seu in quo sita sit

ejus natura 'CU, jam profiteri nos non puduerit, nonnisi de divinae admia

niculo intclligi posse ubi originalis existentiam, indubitantea etiam fatebimur impetu iam nobis esse lius natur.imri cui de illa

trant scripturae, sileatin Apostolica Tradivo Ideoque nihil quidquam

350쪽

de quaestione illa proferremus, si liberum siet, aut de vulgaribus quaesionibus praemonendi non citent Theologiae Candidati. Quod ut breviori quantilii fieri poterit , dc certiori via exequan ur i' quaestiones, oua hii instituere solent Theologi subjiciemus oculi. deinde quid de illis sentiendum , juxta Sanctorum Patrum doctrinam , ubi dabitur, constituemus Circa originalis peccati naturam duo quaeruntur , videlicet, in quo reponcndum it tum illius peccati .ucriale M in deformale , an situm sit ejusmodi peccarum in actuali, vel habituali concupi Dcentia, tanquam in materialit an in concuplicentiae reatu , vel in iustitiae originalis privarione tanquam in formali sit reponendum Dan m tb extrinseca sit tantummodo denomitiatio , quae ab actuali primi parentisprqvaricatione ducatur CO CL. I. Peccatum parvulis omnibus inexistens ab origine, non est extrinseca denominatio , quae ex Adam praevaricatione peratur, aut ipsa actualis Adam praevaricatio, quae in posteros transierit i aut ipsius peccati effect is videlicet reatus panae . . Quae enim hucusque de originali peccato ex sacris Codicibus, ex Traditione Apostolica retulimus, non denotant solam denominationem exteria am ex actuali Proto- parentis praevaricatione petitam , aut unicum ipsius effectit . uti falso voluere nonnulli; sed significant aliquid animae intrinsecum in surgulis hominibus occurrere, ut constat twJo i . Psalm. o. Rom. s. c. Ex quibus locis me aliis innumeris Sanctorum Patrum testimoniis compertum est, nos ita peccari Adae nasci consci Is, ut reipsa maculemur, c sordc contrahamus, quae Baptismi solitas aquis ablui possunt. Haec opinio rursus consulari potest ex instituta comparatione Rom.

s. inter iustitiam, quae Christi en ficio animis illabitur, WAdae iniquitatem, qii omnium animo depravat Sicut per obedientiam unius horninis, inquit Apostolus, pecca:ores constitui sunt multi ita, per ius obeditionem ulli constituuntur multi. Quemadmodum ergo peractitatem Christi justitiam non justificamur, sed per eam, quae nonis Christi beneficio inhaeret justitiam ita nec per actualem Adam praevariculonem, quae in nos transierit, irae filii seu peccatores constituimur, sed per inaculam ex illa praevaricatione , cui consensimus, dum in illo peccante eramus, profectam.

Repeti quoque posset augumentum ex illa Arausicani Concilii secundican a dennitione qua anathema dicitur ei, qui dixerit Adae peccatum in omne ginus non transiisse quis fot Aa a pravaricationem suam ct non jub propagini sex ι nocus , aut certe mortem tantum corporist qua poena pecc-ti est, non autem' peccatum , quod mors est animaeo per unum homiriem in omne genus humanμmorar*seoc statur, in usι-tiam Jeo dabit, contradi en Apostolo dicenti Per unum hi min misee catum intravi in mun G m. Et vero si originale peccatum sic actualis

Λdain ptet varicatio nunquam an in nos transisse dici posset , clim

SEARCH

MENU NAVIGATION