장음표시 사용
351쪽
nec acti sit, nec eam , utpote quae dimissa fuerit per ipsius Adamiple
Llam constituit Concilium Trident Scs r. i. Can. . ubi omnibus hominibus peccatum illiu inesse te finit, o an ubi statuit, in remissi
peccatorum veracile infantes baptizari, ut in 1 rege ne Mone mun- eri iodo e Mi ne odiitraxeru=t. At si originale peccatiim extrinseca tantum esset denominatio , aut actualis praevaricatio in iomodo ab utroque mundari dicerentur infantes, cum aut non inexisteret, aut nihil esset Eadem in eis cap. s. decernitur in renatis nihil odisse Deum: ergo in non rc natis aliquid odit Deus ' proinde non renatis aliquid est intrinsecum, propter quod Deus illos odit, nimirum peccatum oriasinite nati ex Sap. . Nihil uti tu eo μ' , u ριιι. p p. ex Rom. s. Per Mim deli Ectum peccatores con littit Ont mul-D quod fieri nequit, nisi actuale Adam peccatum sit de ipsum origi n. lc. R. Adam peccatum omnium hominuta fieri peccatum , si pro causa originalis maculae sumatur Per unum olim homo , inquit Apostolus
eat a tualis Adami in originalis maculi quia quod intrat, ab eo, per quod indiicitur, discrepat. CD N a. II. In originali peccato nihil occurrere videtur quod
materialis rationem obtineat. Peccati enim in ateriale nuncupatur actus physicus , qui prout a Lege deflectit, formae sibi debitae praestantia destituitur, qua si ornaretur, bonus esset. Sic v. g. fructus prohibiti comestio, quatentis coriacilio, fuit Adamici peccati materiale. Nullus alitem ejiismodi actus physicus paruulis tribui potes, cum in illis nihil Adamicae prae tricationis reiam.mserit, ut ostendimus Concl. I. nec quidquam egerint, sicuti patet exari. r. hujus quaest in responsionibus ad oblectiones ex ratione petitas. Nihil est igitur in originali peccato, quod proprie materialis rationem altequatur. Nec est stupor locus, quod illius peccati formale supersit, non remanente materiali, cum actualis peccati macula . seu sorinale, in adultis praeterito actu sine materiali remaneat, quandiu non dimittitur peccatum quod sic expressit S. Augustinus lib. i. de Nuptiis & Concup. cap. 26. Si quis num inquit sc erit adnit trium .etmmsi unquian Hi, e s Dii.it , reus est adulterii, onec reatus Uus indulgentia remittatur habet ergo peccauim quamvir ita quod am sit, jam non sit quia cum tempore quo factμm est pycteriit. Nam si a peccando desit hi re σe esset non habere peccata , fissiceret, ut se nos moneret Scriptura mi peccast , non adjicias iterum non autem fusteit sed ad it: de pristinis de recare , ut ιινι, mittantur. Et lib. s. contra Iulian. cap. r. aliud affert exeinplum iuitiam tale est, inquit, sacrificare
Idolis , ut opus ipsum cnm sit, praetereat, eodemque 1 aeterito reatus Ius
maneat venia solve idus Par est autem peccati originalis ursa originali
352쪽
alis enim injustitia transit in posteros, licet nihil quidquam ex materiali seu comestione fructi s vetiti traducatur. p . . August. originale peccarum saepenumero vocat coiicupi Dcentiam , quae nondum regeneratos cilici reos, ad mortem trahit Concus, centia , inquit lib. . de peccat meritis Wremiss cap . t. m. quam is peccat manens in membris corporis mortis hujus , cum parti si nascitur . in parvulis apti eatis a reatu solvitur ad agonem relinquitur: ante agonem mortuos nulla damnatione persequitur parvulos
non aptet ros res innediit, ct tanquam ir filios , et amsi partuli moriantur ad condemnationem trabit. Ex quibus . Rugustini verbis palam est peccatum originale nihil aliud esse praeter concupiscentiam
cujus reatus in Baptismo solvitur , licet ipla maneat acti, ut locet idem S. Doctor lib. i. de Nuptiis de Concup. cap. i. ubi hoc discrimen actuale peccatim inter originale constituit quod scilicet peracto actuali peccato reatus supersit, nec nisi venia obtenta tollatur quo dimisi nihil peccati remanetri concupiscentia vero praetcrearreatu in Baptismo, Wremaneat actu. Unde conficitur aut in concita
piscentia, prout a suo reatu separat spectatur reponendum esse originale peccatum tanquam in materiali aut saltem in ipsius reatu situm esse illius peccati sormales fiod sequenti conclusioni repugnat. Hoc igitur unum superest, ut concupiscentia in liginali peccato materialis
R. negandas esse ejuscemodi consecutiones licet enim S. Augustinus reipsa peccatum saepenumero nomine concupiscentiae designet, cujus reatus in Baptismo solvitur, idcoque concupiscentiam non actu quidem, sed reatu prς terire constituat concupiscera: iam tamen ad peccati originalis naturam pert: nere non contendit; sed aliqualido causa ita accipit pro effectu, aliquando effectum pro causa. Ubi vero concupiscen. iam in parvulis nondum baptizaris pcctat eam peccatum originale vocat;
quia ipsus effectus est in ipsus poenam inflicta , eaque cum ipso
transit ad omnes Adae posteros, quos ratione adiuncti, nempe tiginalis maculae seu iniquitatis, trahit ad mortina blinc pluribus in o ei asserit ipsi S. Augustinus, in Adam concupi sic riam ante peccatum
vel futuram non utile in Paradiso , ut lib. . operis imperseeti contra Iulianum cap. io. cap. 38 ubi sic habet Agni si libidinem , qualem He mi in Paradiso futuram non se e si nemo pecCAEsset suis caro com dii et ahersi spiritum aut ii nituta fuiss)t, eam ore omnino a iionali voluntati subditam, ut lib. . contra Julian cap. 4. his verbis: Ita ibi ninurum in Paradiso latur carnesium sensium suus libidin is, hi omni modo rationali sub sita voluntati fuerit Erc. F lib. c. oberis impersecti contra eundem ulianum cap. o. Concupiscentia porra Tisi, inquit, aut nulla in Adam fuit ante peccatum aut in illo si , ala est per peccatum Ubi vero iserti ionem habet de concupiscentia, orout in baptizati rem rict eam sub precati nomin sci ibi induci
353쪽
qui , inquast , pereatum parit. Addit tamen verbis expressis lib. i. ad
Bonifac eam non esse peccatum , licet ita nuncupetur in Scripturis, in quibus ut 1 Cor. . Christus dicitur peccatum, quia hostia est prope cato OZeae . dicuntur Sacerdotes comedere peccata populi, id est hostias pro peccuis oblatas. Denique hanc utramque concupiscentiae pro peccato usurpationem it exponit lib. i. de Nuptiis WConcupisc. cap. 23. Sic autem videlicet concupiscentia Diocatur peccatum:
quia peccat DLia est, ct peccatum , si vicerit , ficit , cum jam in re g neratis non sit ipsa peccatum sicut vocatur lingua locutio, quam facit lingua mam vocatur scriptura, qtιam facit anm. Itemque sic vocatur peccatum , quia peccatum , si vincit, facit e sicut vocatur
steti pigrum more quod a pigris sat sed quo pigros faciat. Quemadmodum ergo licet concupiiuentia , cui consentiunt adulti, dicati actuale peccatum, etsi tamen ipsa ad essentialem peccati rationem nuru latenus pertineat; quia idcirco duntaxat peccatum vocitatur , quodie citi cauta iaci ita nec erit originale peccatum , quamvis peccatum in parvulis nuncii petur cum ipsa hanc blam ob causam ita nominetur ,
quia cffectus est peccati: proinde materialis in originali peccato locum non obtinet i cum praesertim peccati materiale ipsius Grinali praesupponatur , nec idem sui ipsius causa cile queat. GO G L. III. Peccatum originale sorinaliter sumptum non est actualis concupiscentia, seu actus, quo bonum inscrius uapremo praeponitur. Precatum enim originale infantibus inest, non vero actualis illam inordinata dilectio. N cc etiam peccatum originale est concupiscentia habitualis . tu animae inordini: ad bonum inserius propens, cum ejuscemodi proclivitas, ut innumerispi opem iam in locis docet S. Aug. in baptizati remaneat, in adultis olus concit piscentiae consensus, non ipsa peccatum sit in idcirco ad agonem usque nihil nocitura supersit, modo illi non consentiamus ad illicita, uti retulimus e l. r. de peccat meritis 5 remiss . c. . quodi expressit S. ipse Doctor lib. i. de Nupt., Con p. c. i, his verbis: Nam ipsi quidem concupiscentia jam non es peccatum in regeneratis qua
dis illi a illicita opera non consentitur . atque , ut ea perpetrant, a resina mense membra non dantur. Et cap. s. eiusdem libri docet, mitti concupiscentiam carnis in Bapti non ut non sit sed ut in e catum non impu etur At vero si habitualis concupiscentia sic originale peccatum formaliter sumptum, aut ea dimittenda esset per Baptis
inum, ut nullatenus rem. aneret atri in regeneratis peccatum esset, quarn
vis ei ad illicita consensum non praeberent quod utiqu rum Sancti Augustini doctrinae adversatur , tum d definitioni Patrum Trides tino nim , qui cu . . cap. s. Sancti Augustini verbis utuntur: pr terquamquod ex eodem S. August. lib. i. de Nuptiis, Con p. cap. s. concupiscentia non est mera privatio sed a f. hi quaedam mala quali eatu, sci languor. Et lib. a. de Nuri MCOnc, P. cap. 32. Peccatum
354쪽
et, g nale per concupiscentiam traduci scribit: proinde ipsa conci
Nec denique peccatum originale formaliter limpium in concupiscentiae reatu situm est tanquam in sormali. Nam ille reatus vel sic cul pae, vel poenae at peccatum originale Dimallic, amplum non potest consistere in aliquo concupiscentiae reatu, qui sit culpaeci quia per se nullus est in concupiscentia culpae reatus cum ex S. Augiistino lib. i .
de Trin. cap. ' in Baptismate remittantur Omnia peccata, nec tamen
extinguatur concupi dentia. Neque pariter situm est in aliquo comes pisiacentiae reatu, qui sit poenae. Siquidem reatus poenae supponit culpam cum nemo obligetur ad poenam, nis prς supposta culpa. Haec autem culpa est ipsum oliginale peccatum. Igitur illud originis peccatum br- maliter sumptum non consistit in aliquo concupiscimiae reatu, seu cutipae . seu poenae. Et vero labes Originalis sita non est in aliquo concupiscentiae reatu qui sit poenae alius autem non est concupiscentiae reatus, quam poenae , quod scilicet in originalis peccati poenam in Adami posteris inflicta fuerit, ut scribit S. August. libo operis impersectica1' 88 ubi Julimo, qui damum peccati maximam suisse formam, seu exemplar annuebat primam vero fuisse negabat, utrilinque verum esse sic scribit: Unde ergo non prima sed maxima iis Mandoquidem propter exordium generis humani non negas primam , nec inienis cur dic, maaeimam . nisi fatearis tanto graviiis Adam peccasse . quanto ibi major non peccandi faciliti erat , uti vitiata natitra nondum enit , nec lex peccati in membris repug bat legi mentis cum qua poena omnis ιο-nti nascitur, perituru in temum, si non renascatur.
Haec eadem S. Augustini sentcntia illustratur ad modii ex ipsius ad Juliani viri acutissimi argumentationes responsionibus. Instabat quippe Julianus peccatum fore concupiscentiam, si reatus ejus in Baptismo remittatur, meum proin E autorem esse peccati respondet autem QS. Augustinus concuplicentiam, prout vitio labefactatam, non esse a Deo, ut videre est lib. i de Nuptiis, incul'. cap. s. sed esse a mala voluntate, ut scribit lib. I. Operis imperfecti cap. i. his vcrbis P eust mala voluntas, qua serpenti subdolo crederetur; secuta est maia
concupiscentia qua cibo inhiaretur illicito. Deinde reponit concupis centiam suum non habere reatum Multum m , inquit lib. c. contra eundem Julian cap. I 6. Omni enim peccato caret, non omni malo quod planius ita dicitur omni reatu omnium malorum caret, nou omnib-
massis. Cum iterum instaret ulianus ex ipso S. Augustino concupiscentiam cste peccatum inubd in Baptismo ejus reatus dimitta vir; cinde inferret a S. Aug. peccatum Deo Creatori asci ibi , sic re pondet S. Aus ibidem cap. 7. Sic argumentaris , homo acuti sim , tanqua α'sam concupiscentiam dixerim per Baptismum reatu liberari; 'Doniam
dixi, matu suo jam solutes velut si: ἀixerim, quo is rea es eo M. MIut ilia permaneat absoluta. 'μο ι tirue si sensisse , ea uom tam Po
355쪽
o se nou a cerem, sed fuisse. Igitur concupiscentiam reatu liberari pri
ritebatur S. Augustin is , non quod iniqua ciet peccati rea esset ex se sed quod per accidens haberet iniquitatem adiunctam , scit justitiae privaricationem hominis lapsu inductam, qua uitissa remaneta concupis centia non alio sensu mali, quam quia peccatorum parens est, Mori'
CD N CI. IV. Originalis peccati ratio sormalis posita est in prinvatione justitiae originalis. Ut enim ex articuli secundi probationibus d ex Concilio secundo Arausic cap. i. necnon ex Trident Seis palam est, originali peccato mors parvulorum animis insertur, mo illud peccatum a regno coe lorum patiuntur repulsam. Mors vel parvulorum animis illata , nihil aliud est praeter uilitiae originalis privationem, ob quam a regno celorum piocul exulant quandoquidem concupiscentia , licet per Adami Peccatum vitiata fuerit, ipsa tamen non est mors animae, nisi ex Sancto
Augi istino consensus illi r beatur. Et proind originalis peccati sor- male est ipsi privatio iustitiae originalis qua prior spoliatus sui Adamus, S inde ad posteros transi illa fuit haec calamitas, neu privatio, as Augustino concupiscentiae reatus die a. Hunc . Augustini sensum qui prae oculis habere voluerit, haud dissiculter assequetur si ad duo capita voluerit animum advertere S. Aug. ita fuisse affectium, ut sibi silendum crediderit, quoties a Majoribus de interrogatis nihil potuit accipere Melius est, inquit lib. s. contra Iulian cap. 7 hominem flera se nescire qu/d nescit, quam in haeresim ei damnatam incurrere,
vel novam condere dum temere audet defensare quod' scit. 1 S. A gustino controversiam fuisse cum Juliano viro acutissamo, ut fateri non dubitat ipse . Aug. eum vero Julianus ita traducebat, quasi concupiscentiam malam esse , seu peccatum asseruisset. Quam consecutonem ut depelleret s. Au Ecclesiae sententiam expendens, respondet concupiscentiam per se peccatum non esie, eamque ideo in baptizatis superesse maculae omnis expertem concupiscentiae quidem inelie rearum , quo parvuli erigit aliter rei fiunt reatum vero Baptismatis virtute
tolli non conciipiscentiam luando fit in illo plena re nisi peccat rum, inquit lib. 6. conti Iulian cap. absolvitur concupiscenti reatus, quo fictelia toriginaliter hominem reum , quamvis ipsa rem neat, contra quam rete κ. iri concupiscat Supponebat igitur concupiscentiae reatum ad ita remis esse referendum, nec esse ipsam concupiscentiam . sed qua ratione fieret, ut concupis entia reatum habe
ret nec ipsa esset peccatum, itemque ut reatus ille solveretur in Baptismo non ipsa concupiscenti aut quid esset justemodi reatus non e planat nec explicare se posse fatetur , quod nec intelligeretur, nec sentiretur: c ideo postquam dixisset illo reatu homines originaliter peccatores fieri, ad fidem quaestionem hanc sic revocat ibid ira Reatu autem iste, qui sela rege'er iiisu dimittitur, quemadmodum M ine et
356쪽
c. sentiebatur; lia ui ablatio de creditur , non cam vel meret senat iuk. Quid inde confici possit, in aperto est, adiunctum videlicet con cupiscentiae reatum propugnasse S. Augustinum, peccatisque illum an numerasse. Et proinde concupiscentia non est ejus cemodi reatus; quan doquidem contra Iulianum dispurarit, concupiscenciam, etiam ante Baptismum , non esse peccatum in parvulis, eamque post Baptismum sine ullo eatu remanere. Ulterius tamen in explanancto illo reatu progres.su, non est sed ea de re mentem adversus Iulianum fusius explanandam judicasset, reatum illum proculdubio dixisset originalis justitiae privationem juxta generale illud Principium quod Enctiiridii cap. 1 o. alibi statuerat malum nempe boni esse privationem. At ne uliani armili, date locum, solis de cancellis controversiam dirimi voluit, liberamque Iuliano in hac obicuritate spatiandi fecit facultatem 4 uem
a uiuum . inquit, reatus ille, cum in et non sentiebaturis ita ejus abla tio de creditu , non carne, vel mente sentitur Lis in hujm rei obseu ritate te actas , ct adversu veritatem, μή silidi hominum maximὸ ea alium sensibus non Potest, 'μam magis, ut Puta acriter, tanto
magis infideliter pugnas. His addes Quae in probationibus Conclusiones
secundae retulimus, quaeque diximus de Ormali ecciat in genere. O p . . Omnem peccati originalis rationem haec justitiae pitvatio non exprimit, ni sim concupiscenti coniunga ur. Sicut enim plenior habetur expositio superbiae, cum dcfiniri u inordinatus propriae excet lentiae appetitus, quam cum vocatur humili alis privatio ita originale peccatum persectius dicitur vi tum, quo hQmo, quae Lege Dei prohibentur , conciipiscit, quam sciola nominetur originalis iustitiae priψa tio inimit sertim clip ur pc Catum illud ea ratione ubiiciant oculis, ut Rom. 6. e. 2. Non ergo Unc peccatum, inquit Apostolus, iis testis mortali corpore ut obe iAt concupiscentiis uin quae vel ba signi ficant concupiscentiam quandam abitualem actualium desideriorum
Parentem. Quamobrοῦ peccatum per mandatum , inquit cap. sequenti, operatum est in me omnem concupisceλtiam. Et Gal. s. Cara concupiscis adυersm piratum m Vis i. su/it autem opera ca=is c. Igitur originale peccatum est concit plicentia, quae idcirco peccatum v catur at Apostolo . utino n. 7. Peccatum n nnisi PQ Legem c. inaequidem ex omnem omnin concupiscentiana prohibet, ut patet ex S. Aug. Venn D de verbis post, ni cap. ubi sic habet . concupis .mui eis qua Lex uat. cam licit . . n conci Pisces: serva tamen arjud, .uod item ex se bet pri conci j mi ' non ea e mente spiritalis es carne ea itis. Huic. Di bina st ut . De creata non fuerit contacupiscemia, ut habet lib. 2. de i. p.lic Concup. cap. I. his verbis Opis Dei est homes; sed carni concusse ilia . . . . . non est a Patre
se eae μκ.ι est . eamquc iocula bi , nisi per se peccatum esset, astasimipsisset Chri illi . per originalis peccati sciv. i. cm exprimi omnem illius peccati:
357쪽
rationem sormalem , quae nihil est positivum, ut jam monuimus. Qii amaobiem,teponenda non est in concupiscentia quae ex S. Augustino quaedam est quesitas, sed ita Nec dissiculter peccatum originale comari: ehimur animo sine ulla materialis cuiusdam ratione quenladmodum de par ess. h. cc superbiae definitio, qua humilitatis privatio definitur, si unicum formale delineandum esset. Dum enim describitur animi quaedam elata inflati, se omnibus praecellere rac omnia sibi deberi censentis, tunc materiale silvul, formale continentur quod fieri nequit, ubi de tiginali peccato agitur cum actum prςteritum supponat, o iuxta solum culpae reatum , aut solam ruionem sermalem concipiatur; quae
ratio formalis est originalis iustitiae privatio. Unde peccatum originale definiri potest iustiti originalis mentem Deo subiicientis voluntaria
privatio, ex actuali Adam prς varicatione promanans.
Q io spectat ad Apostoli verba, Res p. qua ratione de originali peccato intelligantur , me non videre Romanos enim apti lino donatos Baptizatorum seu Christianorum ossicia edocet, de incitamento est, ut toti sint in somovendo lustitiae regno . nec sese iterum subjiciant pec .cati dominationi, cum mortui sint per Baptismum peccato : Viventes
autem inquit , Deo in Christ Jesu Domino nostro. Hinc e i . Peccarum Obu non dominabitur .non enim sub lege estis sed sub gratia. Cap. 7 de Lege antiqua pariter loquitur. 4 Hor est, ut serviant Deo in novitate spiritus, non in vetustate litterae Quid ergo dicemio inquit p. 7. Lex peccatum est Absit , sed peccatum non cognavi , nisi per Legem : nam concupiscentiam nesciebam, nisi eae diceret Non comcupisces. Ibi proscct nihil legitur, quod ad originale peccuum pertineat Galat quoque cap. s. aptizatos Calatas monet, ut spiritu ambulent, .ne carnis pernciis desideria Nec capere possum quo pacto conciipiscentia dicatur peccatum originale, cum ab eo proficiscatur ipsa, non aliis de causis peccatum nuncupetur a s Aug. nisi quia peccati foetus S parens est, ipsaque sit a Deo prout est ordinata δε in baptis
Tatis remaneat expers maculae , si ei non pr beatur consensit ad illicita. Hinc Serm. s. de verbis post cap. i. adco non Omnem culpat concupiscentiam . Aug. scd eam se iam , quae eorum est, quae Lex prohibet. Ut enim observat , inculpata est illi . qua spiritales mente concupiscentiae Mailis motibus non obsequimur, seu non concupiscimus , ut habet, advertia prinum tab autem 1 de Nupt. Concup. loquitur ipse . Doctor de concupiscemia prout vitiata per peccatum haec sunt ipsius verba in Dei hamo sed carnu concupiscentia , si equa, si peccatum non pracesisset, tranquilia voluntati obedientib:M , cur catera membra genitalious seminaretur homo, non est a pati se ex mundo est.
Nec inde consectarium est conci piscentiam esse originale peccatum; quia Christus eam non assumpsit Christus enim ignorantiam quoque
non accepit, quia videlice ad caimendum genus humanum nihil pio,
358쪽
Risset nee tamen ignorantia est originale peccatum, vel a hiate Ue6vcro concupiscentia in non assumpsit Christi: quia sicut Adamus ei terra se st/, inquit S. Aug. lib. . contra Julian cap is sin tali
cupiscentia est creatus ex foemina Non itaque amem tabefeavit, in cujus canceptu tabes ista non it Caro itaque Christi mortalitatem
de mortalitate materni corporis traxit; qui mortale corpus ejus invenit e contagium vero peccati original nun traxit; quia concumbentis concupiscrntiam non invenit.
I, s . Ex S. Aug. lib. i. de Nupt. Concupis cap. s. dimittitur
concupiscentia carnis in Baptismo non ut non sit, sed ut in peccatum 11on imp tetur. Ergo ante peccatum in parvulis est 'catum non quidem actuale ergo originale serinaliter sumptum quandoquidem ex
Concl. i. huius articuli materiali area Originale cccatulit. R. ad haec scilicet in non renatis concupiscentiam in peccatum originale imputari, prout nimirunt ad unctam habet originalis iustitiae pri vationem, quae selius Baptismi beneficio tollitur; sed non ratione sis seu quatenus est natura qualitas alias enim duo simul affirmaret S. Au sust quae simul non pollent consistere concupis entiani videlicet in Baptismo dimitti de non dimitti cum ex eodem S. Alig. in bapti ratis
remaneat illa qualitas idcirco igitur in non regeneratis concupiscentia imputatur in peccatum quia individuam comitem habet originalis justitiae acturam quemadmodum in renatis in peccatum non imputatiir; quia in eis non si perest labes, quam primi hominis iniquitas induxerat. Et proin id concupiscentia non est peccatum originales quod jam ostendimus Conci . . in p. a. Formale peccati non est ipsius poena , cum illam antecedat. Hujus emodi vero est in Adae posteris Originalis justitiae priva tio, a s premo inflicta Judice in ii solus gratiam tbtrahere potest, ut cillam conferre. Quae quidem privatio, seu iustitiae sitbtractio, cum phid Adamum, deinde nepotes coiistituerit reos in Adam fuisse originale peccatum dicendum ess t. in infantibus forma ejusi emodi Privarioni opposita in ejus locum per Baptismum esse anducenda.
R. csse quaedam panarum encra quae lina peccati , tum poenae rationem secum raserunt. Sic in coeatis actualibus cadem gratiae sanctificantis privatio rationem habet peccati simul, poenae est enim peccatum quatenus gratiae privatio , poena vero , quatensis justitiam de perdi iam resarcire homo non porcst nec absque illa salutem consequi. ideo tui . Aug. libri operis napersici cap. 7. tria distinguit, ein P peccatum iecori innum, quod ita cccatum est , ut sit ice aia peccati hocque sublici exemphim Carcita enim cordis, ira it pecorum non σι , injuste a gueretur arguitur autem ius , ubi diei tu Pha -isaea coeco, o aliis plurimis divinorum eis ιiorum locis. Ea
demque risus corcit in , si s eccati poena non siet, non diceretur eae-
. diu ni, , illos malitia illarum qii' si deici judicio non veniris .
359쪽
non eleremus Obscurentur oculi eorum, ne ideant. Et paul post Vei tinet ori inale peccatum ad hoc genus tertium . ubi sic pecc.uum est, uxipsam siti poena peccati. Quod Min originali Occurrit macilla, quae nos irae filios essicit justiti in originalem auferendo. suscemodi vero poena non infligitur a Deo . sed ab ipsemet homine, qui dimissa Dei servitute lubens altei Domino se subsicit mita respuit gratiam, quam Deus nonnisi homini sincer poenitenti restituit. Sic Adamus defectione sua justitiae originalis sibi abstulit ornamenta, perditionisque massam effecit; nec tamen in ipso fuit originale peccatum quia peccatum non ab origine, qua devina itur haec appellatio, sed a propria voluntate habuit ideo quae in alginali peccato formalis iniquitas, currit, ex primi parentis actitati lapsu prosecta est. Hinc quoque fit, ut quemadmoduin sincero poenitentis Adam sensu expuncta fuit labes, seu iustitiae, quam deperdiderat, amotio cita quoque i ptismi beneficio in parvi ilis oliginalis justitiae iactura resarcitur; non quidem cum illa intefritate, quae primi sui parentis, cum residuae sint in vitium propensio Gliae Cilamitates' sed quantum ad ius, prout scilicet in Baptismate consertur charitas , quae nos Deo gratos Ucit, A vires suppoditat, quarum beneficio renovationem illam de die in diem promoveamus , donec venerimus ad perseelum.
uomod in posteros danu traducatur peccatum originale
VI, o nisi , qui singula vellent rationis modulo definiri , vota explere me polle hac in qu stione adco dissicili nulla enus mihi confido sed provident stim consultum mihi fututum censeo , si timinis eruditionis ac siimmae sanctitatis piscopo testifice ad exponendam hanc dissiculiatem me longe imparem esse: Ego istam quaestionem
pro niam censeo, inquiebat . Aug. Serm. de verbis Ap ,st 1 ad ejus fundiam rimandum vires meas idone non agnosis Ex variis nempe capitibus ardui pi 'u' videbatur expositio illa iam si per generatione n haberetur animoruin propagatio, sane rationis quaedam species menti obversabatur sed craten ta haec animorum naturae spiritali non videbatur consentanea. Si vero creari dicerentur animae , mini insunduntur . vix pioseet istud in ciligebat, ut habet cap. . p. g. a. s. Hieron aqκι ai , inqui , damnentur uim , si novae creata, nutat suo praeordente peccato, sed voluntate creatoris singulae si ulu a cent bus adhaeserunt , quibus eas animandis ille creavit dedit, qui
titirue noverat quod Mnaruaerit earum nulla sua culpa sine apii na
360쪽
christi de eo par fuerat exituri Cum vero popularibus admodum suis argutiis urgeret Iulianus , conclamans videlicet praeter rationem de ori- sinis labe dogma explicatu impossibile admitti sic respondet S. Aug.
lib. s. contra Julianum cap. Profecto aut utrumque vidclicet corpus de anima vitiatum ex homine trahitur, aut alterum in altero tanquam
in vitiato vase corrumpitur, ubi occulta justitia Divina estis includi iuri es autem harum sit , verum lubentius disco quam ne --am docere quod nescio Hoc tamen scis id horum esse verum . quod Fides vera antiqua, catholica, qua credituris asseritur originale peccatum, non se convicerit falsum. Ipa Fides non negetur, ct hoc, quod de animo latet, aut ex alio discitur, aut scut alia multa in hac mitis sine falutis labe nescitur. Non eo temeritatis Dei beneficio v nimiis , ut quod S. Augustino visum fuit adeo expositu arduum . nobi facile videatur, S in hoc profundo undum attingere posse arbis
De illius propaginis ratione siluissemus, nisi religio nobis esset reticere varias rationes .delineatione . quas a S. Patre nunquam satis laudis to Juliani disputantis subtilit.: variis Rhetorum figuris adornata extorsit , non vero nova aut nove dicendi pruritus inam breviter quae protulit S. Doctor referemus, eaque addemus tantummodo , quae in Antiquorum operibus ad veritatem hanc propitas accedunt cita ut discamus potius, quatri dicamus nec doceamus quod a , Partibus non audivimus. Si quorumdam animis curiosorcia illius peccati investigationem exoptantibus non fiat satis patiantur hanc S. Augustini responsonem lib. 3 conIrabulianum cap. 2 . Rimam quaeris, qua potuerit intrare peccatum cum tibi ostend. it Apostolus P.tulus non rimam , sed apertissimam antiam, diccns e Per unum homiWm mors intravit in mun
iv igitur paucis constituimus peccati originalis transimilitonem in animorum propagationem non esse reserendam cum animas creari des sit, quo instanti in corpus infuliduntur ut definit Concit Lateran . quartum , ubi enim homo posuit quod potest ponere , tunc Deus virtute Decreti ponit animam. Hinc Eccles. 7. 'P. ' Honora patrem tuum. ct remitus matris tuae ne obliviscari. memento, quoniam nisi per istornatus non obses idcoque hona generare dicitur hominc in mon autem
i Non arridciat quorumdam placita , qui vel censent riim abi late, mi ut aiunt hantccedentcr decrevisi , jusdem sortis futuros Ada- in posteros, cujus ciliet futurus ipse Adamuc vel existimant Deum cum Adam foedus ccissi quo statuerit iisdem poenis aut peccatis, quibus ipse foret obstrictus ejus posteros astrictum iri, aut sustitia eadem cum ipso donatum iri. Etenim ejus ccmodi decretum, aut paetum Antiquis ignotum fuit , in Wdecretum hoc in Deum quodammodo culpam rcferte , cum Deus rerum uti Murri non nescius constitutas decreto do Tom. IL