장음표시 사용
381쪽
imo suspensionis depositionis poenae intentantur Pontifici, si Concilium interturbare, di sibi vere, aut alio traducere moliretur Idcm quoque habetur ex est. q. in qua liget; ius cponitur vla Calcnd. Julii an . I. 39. quo tempore cum Urςcis Florcntiae hibebat Concilium. o. dem etiam anno xv. Caleii l. Octobris habita est cilio , proindeque tunc universale non crati sileente Concilium praesertim cum iam ab alictu tempore abcri coepissct Concilium , IV errarii ruin lo-rcntii de aliunde Itali leam renutilent convenire Grςci riti una votis, ob itineris molestias , de ut facilitas ad unitatem adducerciatur . --nuendum erat; in que etiam long major atinorum numerus, δύ' universi r ci florentiae cum piscopis conveni sic ni Adli. addunt, clim pariter plicii dii simul habita suissent Concilia, quorum alteri preer.it S. Cyrii l. s. alteri vero Joannes Antiochenus illo stirimum adversatus, oecumcnicam autoritatem obtinuisi Concilium 'raside S. Cyrillo abi: um , Min eo, in quo long major erat Patium numerus, iii probata fuisse quae in altera Syno 'o adversus . . yi illum, Memnonem Ephe 'inia in Malios Episcopos gesta fierint dii utrumque , inquiunt B sileense scilicet 'lotiminum vere fuerunt Catholicorum Episcoporum Concilia de tamen Basileensis Concilii cissiones ultimae non piobantur a Plurimis, quod in eis abdicat usi erit iginius, ommunione temoti fiterint 'atres Eugenii mandatis obtemperantes. Scd in his qliaestionibus deliniendis .inc temporis non se immorandum facile intelliget, si earum decisionen ex universae Historiae
Ecclisiasticae pervcstigata serie neccil .ri repetendam coc noverit. ln-tcrea hoc imo otuni disper manebit apud Cathciliciis, nimirum Conciliis uniuersali Ecclosiarum conseiisio' ficinatis absoluti liin uni cLrcndum esse ' sequium. Praetet ea noverant Basileenses Patres doctrinam de Immaculata Conceptione aperti Dci Verbo stabilii non posses nihil enim , quod illi
sentcntia aptat siveat, occurrit idcoque nullus ab illis Ludatur perspicuus elusce inocti locus.
Nec Basile risium Patriin nrens fuit ex Conceptionis esto, Ecclesiastico culm ducendum osse argumentum pro Immaculatae orcopitonis
fides novitatem cnim Fcsti apprime noveiani cum Innocenti III. cmporibus non celebraretur, ut patet cccodem Innoc cc Rona etiam i cmporibus P Ligii Alvari imis cum in Atielia Festum illud solemne haberi
coepit ab I cclesia oo nana non siit approbatum. Fq iidem Alvarias solemne sui sic cscit mense Decembi Romae in Sancta Maria M. iliui Festum sed quod esset lai ctificulonis P. Virginis in utero malo nO, Don et C nccptionis in m. culatae. Durandos Mima tensis inter Concilii Vienni iis an is 1 habiti Episcopos erudicione sui pi stantissimus libo de Ollic Diein haec hab Quidam factunt 'iam tum Festum,
scilicet de C inception Ira i , liceutet quod, sicut celabi tu de morte Sania rnm , non propter mortem , Ied quia tunc recepti sum in nuptiis
382쪽
aterno s Viter potest celibrari Festam Conreptione non quia sit concepta, quia in peccato est concepta: sed quia mater Domini es concepta a fremes hoc revelarum cuid. v Abbati inaus agi consito quod tamen non est autheaticum . unde non est a robandum cum concepta fuerit in peccato, scilicet per concubitin maris O foemiar. Item de consccr. Distin a. . Veruntamen licet fuerit con tia in pecocat i dimisium est illud peccati m originale cum in Piscata fieri iuutero sicut Jeremi.ti. Ioannes Baptista. Iesset. Iul. II Leo . de Alex VI. Religionem quandam sub
nomine immaculatae Conc ptionis institutam confirmarunt, cu .is Reguliteitia habet, animam' i rg:nis plina instanti creationis falle sani iam.
R. ab iliis Pontificibus doctimam hanc illius Religionis i probari ut
probabilem non vero ut Fidei doctrinam. p. 3. Sacrae facultatis Parisiicillis Theologi hanc de immaculata Virginis Conceptione sententiam pertinerr ad Fidem definierim ; a quo rum cntentia nemo id sciaticn rccedet prς sertim si alumnorum nil mero adscribi datum fuerit. Cum enim Facultas illa caeteiarum orbis Christiani facultatum alc labore pro re Catholica in icLsib, nidiatione in rebus suis singui, i sacris aequissim: adversus novitates en suris, pr claris ite ad Summorum Pontificum, Episcopo rima benaluum, praetcrtim cio Parisiensis, tum Principum , tum tegima, non modo christianissimorum, sed, cxlcrarum Gentium quq si ioncs respolisioni bus, tantum ii nomen pepererit pro L ge puri Catholicos, praecipud vero Theologos habeatur iaccessi est , quod ill credendum, aut leprobis.
dum iudicio suo constitui . Ea eneratione coque pictatis sciasci concitati Reges Christianissimi ab hoc ordine Fidei Catholicae articulos ad versus instantes posteriori seculo haerescs conscribi curarunt eosque jusserunt ab omnibus una e CLro, una ex aqui ratibus subscribi; dein singulis Ecc siis promulgari tonquam idci Catholicae tesseram, ut regnorum suorum utilitati cret consultum Facultas et illa certo saepius per ducentos annos ad dc pcri incre de Immaculata Virginis Conceptione cntentiam csmii, ut parci ex variis decisionibus, quas refert eiusdem s.crae acu atis Actcrum collictio a Magistris arisiensi bus Sancti Solpitii Palisi is cminarii cel betaim Rectoribus .iboriose
consedia, in qua extat ad an. 3 3 tunc cmi ris non in diocri animo rum contencione de immaculata C nccytion i iste motam . Cntroversam, statu umque a Univcisita. P.iritiens irro illa standuin elle con st.inter H nc ..ciaea cultatis ccisorum laudat Bernari mus eiusti in suo Mariano Tractatu imisue doctrinae adco constanter adii sit
facta .icultas, ut cum Ioanne, de Montesonia Dominicanus propugnasset iniri poscor. Tantum se con a facrum cristuram unum is
383쪽
quam gerere, sam fuisse simul beatam Oviatricem ab instant sua
conceptionisi sanctis ilionis constituerit apud Mathui in sacra Facultas an is 87 has propositioncs esse falsi .seandalo a , prasiti mptμUὸ serti , larum aurium issens t. Q iam censuram Odem anno D D. Parisiens sapis opus confirmavita, o Petrus de Alliac tunc eni-poris Magister commendatissimus, postmodiim Episcopus Cainera n-ns Nardinalis in Tractatu nomine Facultatis mito 1 Ionte soni argumenta confutavit. Denique cum a proscripta illa opinione non discederet Dominicanus Communione fuit privatus, instantem minorae Το- re in Unises tate. Anno sequenti cum Guillelmus Episcopus Ebroicensis, Regis Consessarius QParisiensis Theologus pro Monte soni de sensi re audiret , coram Rege .secretiori Consilio , ad Universitatis postulationem, quae verba adversiis acultatis censuram protulerat, revocare fili compulsus in sacrae Facultatis censuram iuramento firmare. testificariqtie se ab illa nullatenus recessutum. Universitatis solicitudine postmodiai nc impune tulit Frater Adam de Silestione Dominicanus, quem docere non iiduerat, in Inseros descendi item Virginem , quia in peccato originali fuit conccpta in carcerem iii coniectus est, de verba si ut A. Virgini contumeliosa, ct Antiquorum Deirma contraria oocavit. Sacer etiam ordo in eadem collectione ad an i 's. Concilii Oecumenici Basileensis de Immaculata Conceptione di finiti ni adeo constanic adhaesit, ut non modi ab ordine removeret qui aliter sentirent i scd adversam sententiam pro falsam erronea haberet, ideoque exigoet ab onanibus suppositis iuramentum cumque anno sequenti Joannc te Vert , juxta Sixti IV. Bullam astereret libe. tam esse alterutram sententiali, ipsius p lionem bacra Facultas pro scripsit ut impiam . s.c: Scriptur. 4e Iride dii Diram , cui iudicio morem gessit Ioannes le Vert, carceris molestias antea idcircis passus. anno uer. 6. cum Lutherus scriptissici, non reprobandam esse contradi istoriam ipsius propositionem, Leata Virgo est concepta sine peccato Faculia reprobat in sua Censura hanc sententiam iit falsam, ignoranter impie contra honorem Imma lata I irginis assertam. Nihil apertius continua illa Fidei professione petita tum ex Censuris, tibi ex poenis de revocationibus, quas a Magistris sententiae suae non obsequentibus exegit. Exploratam vero secit vel maximi hali sacrae Facultatis fidem gravissima de Facultate a loanne Maldonato magni nominis viro ad annum is s. instituta querela, quod illa novum claram n aculata Conceptione Fidei atri ulum apud Antiquos inauditum, d contra Sixti IV. Trident. Concilii, iii V. placita constitueret adigeret ue aliam-
nos suos uramento ad illum propugnandum. Exarsit enim adeo contentio, ut ab Acadeii:iae ait Domino Rectore tinvocatis quatuor acultatibus unanimi conserui fuerit statutu in adversus d. lonni criminitionem habendam esses coram Domino Episcopo Pariscos Domino retio de Gorul ex ostulationem cum apud eum cauo cecidisset
384쪽
Facultas Hie is Febritati ejusdein anni in Comitiis universalibus Maagis si omnes . exceptis novem aut Octo declararint se tenere de fides.
Vi inem fuisse sine macula origi ii conceptam. Univei statis
contest.itione graviter commotus Dominus Episcopus Parasicam Dominum Ree orem, .Paris Academiae supposita praee pua Censerae subjecit. Cum vero graves ex tali Centura fuissent concitati motus, ipse mutata sententia Communione privavit nominatim M. Adamum S quar Decanunt, Jacobur Fabrum Syndicum , ut in sacrae Facultatis Actorum laudata collectione sic legitur fra quibus de eadem Eaec. municatione ad supremum Senatum . tanquam abus appetiarunt omnes
cultates Universitat in qua de causat Acta sequentia fatita sunt, ad Simmum Pontificem irecta per piscopum videlicet, in qua haerhabentur Repenta Dei roti- enatus cor immutavit , ut gnathema nul um atque inritum , tanquam ex iniusta causa , ac contra et ni vermiti Pritilegia. bris ordinem latum, sed, circa Conceptionem nihil innasandum pronuntiaret. Ex quibus omnibus idem colligimus. fioilin collegere hujus collectionis autores : Unde pressicitur, inquiunt,q iam fuerint Theolo i Parisienses implacabiles, impatientes erga sana ri trina hostes , quam non temer Conceptionis illius sine peccato originali , etiam ante Concilium a ense, crediderint quod cum anteas ope pie crediderint, postea tamen in testimonium dei, ne cui relinqueretur dubitandi lacus, voluerunt ab omnibm Facultatis membris uram ento firmari, ct opinionem oppositἀm falsam . i iam , si erraneam. tanquam vera sis contrariam atque dissonam haberi ipsioue adhaeren-
res a quam thnicos e consortio ejici. Quibus positis nulla potest 'de Facultatu seras dubitatio cum palam dae dogmate , quod ordini scis vitio vertebat Maldonatus, eoamenerit.
R. i. maximam quidem Parisiensi acultat Theologicae reverentiam debeti cum prς sertim incredibili opera, singularique rerum sacrarum eruditione tanto Galliis semper fuerit ornamento, tantoque Ecclesiae Matii blatio, auxilio. Ipsa quippe Summorum Pontificum a Novatoribus impugnatam dignitatem . acceptumque divinitus rimatum summa solicitudine prorignavit , debitamque . Petri Sed venerationem firmavit Decretis suis. Jaec ipsa sacra Facultas omnium Faculta tum facit princeps pietati pacique catholicae tantopere consuluit, ut laboribus pro componenda summos inter Pontifices, qui Romae cAvinione sedebant dissensione susceptis, licet gravissimis aerumnas aiaflicta . deterreri non potuerit. Ad eius vero conamendationem conducit m)xime quc, alterius boni, prςter quod diligentibus se pollae tur Deus,
exi, ustatione non movebatur nec Dei beneficio movebitur unquam
viii licet se ad soli Ecclesiae commodi natam , instilucamqlle novit, uti p..um profitetur verbis simul opera. Hinc factum est, ut nihil aliud in oti habeat, quia veritatis divinae in sacris Codicibus , 8 Apost lici Traditione contentae studium tranquill a , suarum advelsus quasia T. II. O
385쪽
be novitates lucubrationum, elique pro re catholica manifestam probationem.
R. 1 iacitis a sacra Facultate Parisiensi sim adversus Monte num id adversus alios Decretis, tum de de postulato ab alumnis juramento non convenire nos non posse , scd a Maldonato novitatis dedincusanda non erat Facultas. Cum enim alumnorum M a Matris sententii sit sextim si ad pietatem conducat neutiquam recedere, ne Ordinis sui tranquillitatem novis dissensionibus interturbaret, coercendi erant qui in stabilita Beatae Virgini honorifica Decreta irreverenter insurgebant. Unde palam non est, quo pacto spectatae pietatis sacerdos in hanc criminationem proruperit , quo tempore Facultas tanta solicitudine in debeliandis posterioris seculi novitatibus operam collocabat. Sed Facultas ejuscemodi accusationibus nult. itentis depressa, honori suo consuluit non quidem accusationem depellendo ex ipsius Maldonati operibus, si quid in iis reprehensione foret dignum, inquisitione facta; sic enim motum scandalum non removisset, imo amplificasset iam
dum sed dilucida Majorum doctrina, simplici expositione Propulsavit calumniam Tractatu adversis Maldonati accusationes inscripto. io quo tum primum ad ordinis sacri doctrinam non attendisse Mald natum probatur, QSacram Facultatem ad idem Catholicam non vocasse suam de Immaculata Conceptione sententiam , sed ad idem privatam, quae a Catholica secernenda erat. Quod discrimen si coram Maldonati oculis fuisset obversatum, de intendenda lite nullatentis gitasset obvius tamen erat Sacri ordinis sensus, responsio ad Fidemenia Catholicam revocare nos potvrant Magistri Parisienses suam sententiam, nisi Majores sitos, v. c. Summos Pontifices antea Parisienses Theologos, ut Innocentium II. QV. Clementem VI dcc qui pro Beatae Virginis in matris utero sanctificatione pugnarant, damnassent, . Decretis Summorum Pontificum Sixti IV. Pii V. cocum nicis Tridentinorum Patrum Statutis rec stissent cum illi tum Ponti sices, tum S: Patres ridentini utriusque sententiam liberam quibusquesecissent defensionem. Ab ea vero agendi atione longe alienos fuisse Magistros Theologos nemini non constabit, si parumper attenderit advenerationem ab Ordine nostro Decretis Summorum Pontificiam conti
nuo exhibitam. Ordinem illum suis Censuris in sua Fidei Catholicae
articulorum adversus Herericos declaratione ubique vulgata, o quibuscunque in Regno suo scripta Patribus ridentinis praeivisse. Inde vero presertim clucescet Magistros Parisienses ad solam privatam fidem revocasse hanc de Immaculata Conceptione sententiam Ade ideo Sum mi Pontificibus jam laudatis, aut ridentinis Patribus obsequium Nirectasse; qiiod nempe in suo Tractatu adversus Maldonatum te sint juxta Sixtinas Noncit. Trident quaestionem hanc inde citat cssemindissi rentem, nec ad idem Cailrolicam, universalem pertinere; sed ad p.irticularem tantummodo Stat ergo , inqui mi, juxta Sixtinin
386쪽
Concilium Tridentimi indocisa, ct inde eranimetis, ct indifferentianneralis utriusque partis cum particulari sis , ct deteramnatione apud quosdam quam qui propter generalem indecisionem uicit, condemnat , damnandus dicitur, ct excommunicandiu , ut falci ex Sixtina ex- cammunicante eos, qui credentes improbant vel dammini.
Instabat Maldonatu. Ergo plures erunt Fides Catholica, sartia
Respondebant idem Catholicam , ct particularem non esse plures in
re, seu materialiter , sed eandem inchoari a particularibu , c ad unia versas serpere, ita recipiatur, ct flat Catholica Ideo fatentur fidei privatae non competere certitudinem illam, quae omnes ad consensioneni adigat; quia, ut habetur in eodem Tractatu, non tenentur sub peccato mortali aliis particularibus se conformare , donec innotueris ipsis, faerit rea elatum , seu propositum ab iis , quibi debent reiare Deinviquammis credendo Conceptionem quis non peccaret .si tamen pertinaciter C animo contradicendi in Ecclesia , in qua creditur , resisteret, non tantum mortaliter peccaret , sed per Sixtina Excommunicationem incurreret , de Schismate rei eget. Opponebat Vir tanti nominis non modo ad Fidem privatam, sed de ad Fidem Catholicam revocabat Facultas suam sententiam eam enim Concilii Basileensis apud Francos, d Universitatem Parisiensem Oe menici habiti autoritate firmabat.
At si tempora distinxisset Maldonatus, vitio nihil vertisset Facultati. Equidem Majores nostri Theologi Parisienses Conceptionem immaculatam, ut habetur in Tractatu laudato, pro Fidei Catholicae articulo propugnabano quia tunc temporis Concilii Basileensis , ut universalis autoritas erat apud Galliarum Ecclesias indubitata, ut vel ex ipsis Bituricensibus Comitii sub Carolo VII anno habitis patet. Sed cum postea moveri coepisset quaestio, num ultima Concilii Basileensis
Sessiones essent autoritatis oecumenicae δε cum a Sixto V. Sc Pio V. Tridentinis Patribus libera dicta bisset alterutra de Immaculata Con ceptione sententia 4acultatis mentem ad solam particularem fidem
vocarim Magistri Parisienses addideruntque Ecclesiis privatis semper
licuisse privatas sententias sequi, seu privaram fidem quam a Majori bus habere se contestabantur modo aliter sentientes Ecclesias non ineus arent, quas haereseo cujusdam participes de cesesiae ui iversalis definitio patienter expectaretur, illibato manente unitatis catholica: in culo. Illam autem sentiendi libertatem Ecclesiis privatis consequenter aliis hominum congregationibus luisse continui temporibus ictu tam contirmant ex variis, de Circumcisiones Legalibus 5 clivmolaira rum Suffocatorum usu , sententiis: In Eccosia Primitiva, inquiunt. Hai indecisum, inaeeterminatum generaliter, an Circumciso em n e hia, vel saltem licita ad salutem cum hac tamen is generali stabat de particulariam, In ais Primitiva Ita, si si i erat ea.
387쪽
dem in .serentia, ct indecim generali circa cibos quibus liceret ChrA anis mei eum hac tamen de stabat particularis multorum circa usum, vel abstinentiam a cibis Fueruntque polimod dira diversa variarunt Ecclesiarum placita de Paschatis celebratione. Aliter enim sani opinabantur Laliter ornani. Item ab Africanis Asiani amphss-mis Ecclesiis de Baptismo Id reticorum dissensi Ecclesia Romani. Diversae ver illae privatarum Ecclesiarum cntentiae ad litem Catholi
canni non revocabantur. Igitur, ut confici bant, Fides privata noti adversatur decisioni de rebus Catholica Fidei , imo vero, inqui bant, rantuin abest, ut haec privata Fides generali indecisioni obesset, ut Fides Catholica nonnisi ex relatis privatarum Ecclesiarum divertis sententiis conficia ur. Apud Majores enim in Nire positum ierat, ut qui ad Syncilla a cederent Episcopi, Ecclisiarum suarum circa quaestiones in controversiam motas fidem deseirent proponendam. Und anno Si. in qui Lens Synodo . Ambrosius Praeses Gallorii sententiam rangat, At Gallo iam nomine Constantinus pisi opus ita respondet: Hane impietatem ei hamin ncmpe Arii' semper damnavimin, ct nunc . . nnamus Parite potiunt S. Ambroinis ab Ai totum Legatisci Dicant
etiam Asta. um Leorati , qui omnium civium huc attulere sententiam.
Felix autem Episcopus Legatiis dixit : Non solus ego Legatus totius A in canae Provinciae dami ori scies cunctin chorus Sacerdotasis, qui ad hunc coetum similissimum me misit, etiam ante damnavit. Et ista Synindus Aquileensis in Epist ad Episcopos Vicn ubnsis de Narbonensis Pr vinciae sic habet men medioeis acii distis pondus sententiis nostris, cum ovibus etiam velliae anctitatis conuenit professio licet ergo privata haec suisset Patis ensium Theologorum fides mitius tamen erat cum iulis agendum . donec universalis Ecclcsiae des ni io, aut consensio ab
retur, cum praesertim eorum privata sententia, ut ex allatis eorum re ponsionibus coiistat, Sixti IV. Constitutioni. rident Patium ta- tutis non adversaretur expectandumque fuerat tempus, quo congregata
Ecclesia partibus auditis . consultisque certarum Sedium Episcopis suae Ecclesiae fidem referentibus quid ut hoc in negotio tenendum constituisset. Haec propem vim iit Theologorum Parisiensium Maldonati
Instabat Maldonatus ierat se eonfirmare in omnibus Sed Apostoli- ea Rom. Cum eris Asa mn decidat de de si Conceptionem. Univem states non debent decidere ipsam esse de fide. Respondebant Magistri Parisienses Sedem Romanam , priusquam de cidat aliquid esse generaliter de de seu articulum Fidei Catholica bselere inquirere ebri particulari Mesiarum , ct Communitatum, ex qua generaum infert T concludit. C ON CL. III Originalis peccati debitum Beata Virgo contra XII. Prob. quia cum Beata Virgo caeterorum instar a parentibus fuerusi,scepta, locnaque poenis obnoxia sane ab illius peccati debito voli
388쪽
videtur eximenda; ciam praesertim illius peccati debito omnes homines via seminali genitos subjiciat Verbum Divinum , tam scriptum, quam
Eadem veritas ex aliis principiis art. i. quaest. t. expositis fit aperta. Nam diu in Chiilbim illius peccati misse immunem , ut qui per concil- piscentiam genitus non erit, ante Pelagianam haeresim exoltam traiadunt Antiqui unanimiter , ilibus adjungi laus S Leonem Serm. 1. de Nativitate cap. Scrin. . cap. 3. Germ. 2. cap. s. Item Gelasitim in opere contra Pelagium S. Gregorium Magnum lib. o. Morat in Job cap. r. Ideo cum Beata Virgo per concupiscentiae carnalem usum
orionem acceperio profecto originis peccati debito obnoxia bit. Et reto indubitatum est Beatae Virginis Salvatorem esse Christum; Angesus ideo Math. i. e. m. sic eam alloquitur: Uysalvum facie ρ pulum suum a peccatu eorum: Et ipsa Virgo Luc. r. ἡ Christum
adorat ut Salvatorem sum Exultavit histris me in Deo salutari in autem nomine Christus adverrus Beatam Virginem Servatotis munia obiret, nisi illa peccati debito teneretur Nam ea ratione an tummodo Servatoris munia obit, inquantiam aut a servimi peccati. seu a precato liberat, aut servat ab eo contrahendo. Sed Beatam virginem originali peccato non liberavit quandoquidem , ut probavimus
Concl. I. illi non ubjacuit. Ut ergo Christus ossicia Mediatoris erga Virginem impleret, debuit illam ab eo contrahendo servare & proin d illius peccati debito fili obnoxia. Hinc s. August. lib. s. contra Iulianum cap. s. Beatae Virginis carnem peccati earnem filisse dicit . . solumque Christum ab illo peccati debito eximit . uuod si mentis .st' uiseres Et sine dubia caro Christi non est ηυ peceat, sed similia ea iρMeatia quid restari, ut intestigamur . nisi ea excepta, omnem aliqua,. humanam ea em esse peccati. Et hinc apparet illam concupiscentiam per quom Christus concipi voluit, fecisse numere human propaginem
moli, quia Maria corpus , quamvι in . venerit aramen eam non trajeciι
in corpus quainan nil concepit. At si beata Virgo originalis peceati debito non teneretur, certὶ nec ipsa peccati carnem haberet, nec mori tis debito fuisset obnoxiari quod utrumque negat idem S. Augustinus lib. 1. de peccatorum meritis ciemisi . cap. a . ubi ait S.IM Ch Astu peccarum nullum habuit unquam, ne umpsit carnem peccat , quamvis de materna ea e peccati. Et in conclusione in Psalm 3 . dati imortuus est propter peccatum Maria ex Adam manu est rotte p/cearum i eam. Christi propter delen a peccata. Igitur Beata Virgo, peccati originalis debitum contraxit. ν p. i. Non potuit originalis peccati debitum incorrere B Virgo. . di peccati sordidaretur macula. Debitum enim ex supra relatis pro itionibus ind petitur, quod in Adam voluntate voluntates nostrae istierint inclusa ,, ex illa via seminali prodierimus. At ideo pariter' transmittitur illa primi parenti culpa clierorumque i ista hominumi
389쪽
Beata Virgo in Adam continebatur, de duxit ex illo similem nostrae originem, uti lique ex S. Aug. l. io de Gen. ad Liti. c. io ubi sic habet: Secκndum rationem illam seminalem ibit id est in lumbis Abrahae fit
Levi , qua ratione per con bitum venturus eis in matrem . secundam
quam rationem non ut erat Christi cara , quamvis secundum ipsam ibi
R. peccati originalis debitum potuisse incurrere Beatam Virginem non inusta bi macula; quia licet concupiscentiae ulli fuerit suscepta potuit tamen ejus anima dum in corpus vitiatum immitteretur ab illa peccati macula divinitus servari: Beatae ergo Virgini mali fitutae contulit proculdubio Deus aliquid magnificentius , quam quod obtinuisset.
nec obtenturus esset nemo videlicet sanctilicationem, quae peccati ora ni labem procul removeret. Illa oeconomia r stantissimum templum& omnis expers maculae sibi paravit Deus: sic ex sanguine macul to Christus originem non accepit. I, s . . Non minus Dei matrem dedeceret peccati debitum, quam ipsa peccati labes aequaliter enim ex peccati debito profecta deformitas Beatam Virginem exolam Deo essicerct, ac ipsa peccati labes Gravissimum etiam inde sequeretur incommodum videlicet ex sanguine -- lato habere Christum originem, qua non leviter imminueretur Corporis ipsius Christi puritas, quae omnium summa debet cogitari. R. Divinam cum Deo amicitiam , cu coniunctionem peccati labe dirimi; sicque maculam illa in dedccere admodum Beatae Virginis dignitatem rcillam vero cum Deo necessi udinem peccati debito non destrui, sed divinae misericordiae commendari singulate praeli lium, quo eata Virgo ab omni labe quae Dei oculis molesta esse possct fuit servata. Quo enim momento eius anima in corpus illapsa cit , sanctitate suit donata, utpote ad omnium praestantissi: mam dignitatem promovetula ta quo quidem originis pcciat nisi custodita dicatur, aequali cum ipsa fruerentur praerogativa Ieremias, s. Joannes Baptista. INs T. 2. Long praestantior deferretur honos . Virgini Deiparae,
si tum peccato. iii in ieccati debito eximeretur.
R. Esto longe majoris sutura esset dignitatis . Virgo si ab originali peccato de peccati debito fuisset libera. Esto exinde illi major deferendus esset honos quippe cum ex Traditione habeamus solum Clini stum a peccati debito vacuum fuisse, hanc sane B Virgini praerogativam tribuet non audemus. Nec enim sensu nostro, sed divino arbitrio metienda sunt tum Dei dona, tym quis honor illis respondeat , idem omi S. Bernardo p. ita profitemur: Valde honoranda est mater Domini, bene admones sed honor Reginae judicium diligit Virgo Regia Dis non indiget honore, veri cumulata honorκ titulis. Caeterum qui de Beata Virgine sentite voluerit ut oportet in hunc eundem S. Lernata sensum rapietur; si praelertim apud se reputet, cujus excellem
ii sint divinae benignitatis adversus P. Virginen beneficiari statim enim
390쪽
e Adim posteris filiae nihil potuisse concedi magnificentius, conj ciet. Ea quippe caeterocii instar via seminali prodiit, proinde peccato subjicienda erat sed ita singillari privilegio a peccati labe servata
suit, ut ne levissimam'aidem inde maculam fiterit experta. Insuper tot tam pristantibus aliis praecessuit divinae beneficentiae muneribus, ut
ea cum non ossit animus capere, in eorum veneratione admirabundus
consistati deo magnificat B. Virgo Dominum .exultat in Deo saltitari sito. Nihil ergo de B Virginis dignitate decedit, etsi a peccati
debito liberata non dicariir. p p. 1. Immaculatae Conceptionis puritatem ab aetii de debito
supponit Festum ab Ecclesia institutum , indicatque palamis aperte Ossicium ab Ecclesia ordinatum. R. ex illius est institutione tum originalis peccati, tum debiti in munitatem in B. Virgine non posse confici alisquin eadem esset saltem consecutio in . Ioannis Baptistae gratiam , cum illius Conceptionis stalemnitatem celebrent Orientales 2 . Septembris, uti patet ex Menol
gio, idemque piae stent Latinae quaedam Ecclesiae , sicuti palam fit ex
Bedae M suardi Martyrologiis. Porro autem nec Gr ci, nec Latini Sat Cti Joannis Conceptio in ab originis peccati debito, imo nec ab ipsa peccati macula liberant. Unde cum Festum illud in Anglia, Liigduni paucis in Ecclesiis celebritatem invcnit; de . Virginis sanctificatione post conceptionem sententia plurimos habebat defensores, ut conclusio ne siperior ibit relatu D lgini ex Conceptionis Festo nihil potest confici, quemadmodum nec ex Ecclesiae inci, quod nunc temporis a cautione celebratur, ut in eo nulla B. Mariae Virginis Conceptationis Immaculatae vel Sanctificationis fiat inentio. Equidem referente Alvaro Pelagio, Conceptionis Oiscium juxta ordinem Romanum complendabat Ecclesia in 'raefatione Missae his verbis e tem Dem ιγ Chri stum' ominum no um c in originis matru Conceptionis solemniadmotis mentibus recalentes . κ magnificentia rami non racemim,
quam ante ortκ ita .incti casti, ante conceptu sic hiritas Sin, ti, strati,ne ct virtute Altissimi obumbrasti , ut Templum Domini, Sacrarium Spiritῶ Sancti , Mundi Domina , Coeli Regina , Sponsa Christi uis e filii tu actu mater Fc Post parium . nitate 1 frni perpetualiter meruisiet decorari. Sed nunc temporis solummodo significat Eccl sa, Concertionem illam se annua celebritate colere; quia per eam gaudium univeis orbi contigit rideoque ita canit Orius se Sol fustitia Christi Delis sqer. aeritur an eata Virgo omni peccato actuali eximenda sit R. eximendam esse, tum ex doctrina . Ambrosii in Psalm ait de lib. 1. de lignibus, ubi universiam eius vitae rationem complectitur tum ex S. Augustino lib. de Nat. Grat capras superius relato; thmeae Proclo Patriarcha Constantinopolit in orat. . qui propterea eam peccantiae Sacrarium WArcam intus es extra deauratam nuncupati, i