Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

401쪽

tat sedulam in docenda juventute operam collocarent, muli Pastores E pulpitis Verbum Divinum tam accurate conarentur exponere.

Numquὲ id non satius esset in ignorantia Dei aegum homines dimitterea sic enim voluptatibus tranquillo animo servirent, absquepcccat formidine. Denique tam angustus non esset Electorum nu-

P . . contra tertiam propositionem mon magis excusat a peccato ignorantia positivae Legis, de mediorum ad salutem invincibilis quam concupiscentia insuperabilis, ex qua quodlibet pravum opus in homine rationis compote proscctuna peccati labe sordidatur, ut adulterium , aut homicidium c. R. disparem esse rationem; quod ea scilicet, quae fiunt ex concupiscentia, seu affectus inordinati vehementia , sint actus voluntatis . qui ipsa pariente concupiscentia precati Iabe foedantur, modo non sint motus primo primi quae vero ex ignorantia in vincibili oriuntur, ex v luntate nustomodo prodeunt. Und voluntaria esse nequcunt ideoque peccati labe non polluuntur. Ut enim docet S. August. lib. . de grat. de lib. arb. cap. io de lib. de duabus animabus cap. . non imp tatur ad culpam , quod quis invitus ignorat. Et in de vera Relig. cap. I . maculae omnis expers esse ostendit quidquid voluntatis opus non est. Igitur ignorantia , quae superari non p. test, culpam removet , cum ita is vertat voluntatis motum , at actus cessatio futura esset ommoda, si mens non fuisset penitus inscia. OPP. . adversus quartam propositionem Faeti etiam insuperabit ignoratio a peccato non eximit quoniam punitur, ut Genes. i. ubi dσPharaone Rege AEgypti sic legitur p. 7. Flagellasit autem DominiuPharaonem plagis maximis , ct domum ejin , propter Sarai uxorem Abram. Nesciebat autem Pharao Abram esse conjugem , arae se quip-Pe 8. Vocavitque Pharao Abram ct dixit ei Quidnam est hoc,

quod fecisti mihi ' Q are non indicasti quod uxor tua esset ' Eam ob

causam dixisti esse sororem tuam , ut oderem eam mihi in uxorema Gen. io arguitur pariter Abimelech Gerarae Rex, quod Saram, quam invincibiliter Abrahae uxorem esse ignorabat, ad se vocasset enim 3. Venit autem Dei ad Abimelech per somnium OLye ct ait illi: En moriem propter mulierem quam tulisti habet enim virum. Item Num. s. v. i. Si quidam nolintes sanguinem fuderint, pro ill refugii urbes conceduntur. Et Levit. s. v. I . Pro peccat ignoravita a crisicia funguntur. Injunguntur pariter cap. a. v. pro alienigeona, qui de Victa mi inscius comederit.

R. ad primum, culpae expertem non sitisse Pharaonem, utpot qui nulla inquisitione facta passus esset, aut jussisset aram, cujus egregiam Drmam, is laudabant Aulici in Palatium abripi, in uxorem sibi Parari. iramobrem poenis fili subiectiis , cum nonnisi castigatione

troia voluptatis exoptatae usu fuisset deterritus. Alia vero est Abir

402쪽

melech caula. Inquisierat enim , an Sara Abrae esset matrimonio con juncta, eampi sibi uri pserat simplici animo in uxorem. Unde cum apparuillet ei cus nilnatusque esset morIem, quod mulierem coniugatam haberet; respondit Abimelech Genescio. cap. Domine, num Gentem ignorantem, Iustam interscies ' In simplicitate οὐ mei,

e munditia manuum mearum feci hoc. Dixitaue ad eum Deiti Et go

si quod simplici corde feceru , ct ideo custodivi te , ne peccares in me. Et proinde non peccaverat Abimelech. R. ad secundum , assignari Num. s. Urbes Refugii iis, qui nolentessan minem fudistent non quod rei, seu nocentes revera essent, sed ut cautione illa ab homicidio quolibet avocarentur Israelitae.

R. id tertium , peccasse fallem leviter Isrclitas, de quibus Levit. Ipsorum enim erat ad Legem sibi in unctam attendere, utpote qui non tenerenm offerre sacrificium, nisi iniquitate deprehensa quemadmodum

patet ex his verbis Levit. s. V. 17. Anima si peccaverit per ignorantiam,feceritque unum ex his qua Domini Lege prohibentur er peccati rea intellexerat iniquitatem suam, osseret arietem immaculatam de gregibis suis Sacerdoti, qui orabit pro eo , quia nesciens fecerit; ct dimitiatetur ei, quia ter errorem deliquit in Dominum. Item Levit cap. a.

immundum aliquid se tangere nescienti sacrilicium indicitur mon quod contaistus ille peccati maculam inureret, sed quia durae cervicis plebs iis remediis opus habebat, ut ex sacris Codicibus d antiquis Patribusqucit i. de Legibus fuit ostensum Quiritur quid sit, quibusque rationibus perpetretur peccatum allienum , quod David Pial m. S. v. ita subiunxit ignorantiae peccato: Desista quis intelligito ab occultis meis munda me, ct ab alienis parco

servo tuo.

R. alienum peccatum, esse ab aliis patratum scelus, cuius conscii s

mus i jussione. Sic homicidii reus sui David lib. 1. Reg. cap. i. v. s. quia Uriam hostium armis jussit objici 1' auxilio ad scelu, pictito Quamobrem prioribus hcclesiae seculis ab efformandis Deorum

Statuis avocabantur fideles, ne scilicet idololatriae, aut culius iliis Sta tuis delati a Gentibus rei crent eaque de causa Marcum Alethusium amplissimis laudibus exornat orat contra Julianum S. Gregorius Na-Σianχenus, quod ne gravissimis quidem tormentis potuerit adduci, ut pro diruto eorum cmplo quod concedentes impellente Juliano Arechusani excitare moliebantur, quicquam largiretur , ne idolatriae fieret particeps i consilio Sic Propheta Balaam Num 1 . . t . quod' o Bal a hiasisset filias sorma prς stantes in Israelitarum castra intrinlucere, ut eos in idolatriam impelleret , dusdem sceleris cum Rege concius suit. ' consensione. Tale fui peccatum Achab , ad quem ita Elias lib. . Reg. cap. i. v. 39. Haec scit Do ininis r In loco hoc in quo linxerunt canes anguinem Naboth, lambent quoque sanguinem

tuu L non adhibito auἰoii δta usu logitimo Tale fuit peccatum

403쪽

M. TRACTA Tus

Hes lib. i. Reg. cap. 1. Hinc Ezech. . . it. legitur Si a centema ad impium: Iorte morieris non annuntiaveris ei, inquit Dominus, neque locutur fueris , ut averr.itur avia sua impia , ct viva r ipse impius in iniquitate sua morietur, sane uinem autem de manu tua requiram. Is igitur, inquiebat S. Basilius in prooemio libri Moralium, qui maliιm ficinus reprimere sanareve potest, de industria vero praerastinatur, non immerito flem , quibus 'cinoris autor est fgpliciis punitur exemplo cultismodi Ain peccata Pastorum . 5 Principum de quibus Levit. . c. Iria veto peccatur, cum illud non praebetur exemplum , quod alios ex peccatis avocet dicunt autem in Traditionibus , inquiebat S. Clemens Alexand lib. I. Strom. Mathiam Apostolum inter catera divisse: Si electi vicinio peccaverit, peccavit eleiam Nam si se ita gessisset, ut verimm seu ratio jus vitam

ita est reveritus vicinus . ut non peccasiet. 7 silentio, occultatione peccati cum v. g. monitionibus peccantem ad poenitentiam non adducimus, vel delatione ad Superiores facta non comprimimus. Und&Lev. cap. s. v. i. Si peccaverit anima , ct audierit vocem ueantis, testi que

erit quod aut ipse vidit, aut conscius est nisi indicavit , pariabit

inlati talem suam. Dcni tu cum quis adulatur peccanti, ut monet S.

Baulius lib. 1. de Bapi quaest . sceleris alieni fit particeps.

ARTICULUS TERTIUS.

De Concupiscentra.

CON cupiscENTi . rei concupiscibilis est appetitus i qui quidem duplex est, ordinatus scilicet, seu in bonum sensibile, Mnaturae consentaneum inclinati, Minordinatus , seu habituale pondus ad fruendum rebus creatis Ita . Aug. lib. 21. de civit. cap. 12. Hanc autem inordinatam concupiscentiam describit S. ipse odio lib. s. contri Julianum eap. 7. velut infirmitatem ex morbo contractam eoq; dissiciliorem aperatu, quo vitiorum consuetudine alii iis animo Quis ceribus inseritur hanc etiam ipse confert malae, interius permanenti qualitati, quae non semper opus exterius emittit. Triplicem esse illam inordinatam concupiscentiam docet S. Joan. I. Epist. cap . . . his verbis: Omne quod est in mundo, concupiscentiaeamis est , ct concupi .entia oculorum. superbia vitae. Quam divisonem sic explanat . Aug. in Psalm. 3. Tract. r. in Epistolam GS Joannis ubi sic habet: Ergo dilictores mundi, mundus vocantur. 'si non habent, nisi tria isti, desideratim uenis , desiderium oculorum, ambitionem seculi. Et paulo post Desiderium carnis est, id est , desdem vi carum rerum, qua pertinem ad camem, sicut ciba ct Hie

404쪽

cub fui , ct e/ura ejuscem./i. Et desiderium oculirum Heli , curiositatem. Iam quam tale patet curiosita. Ipse in spectaeulis , taceatris . in ac menti Diaboli, in magicis artibus in malefetis

est cia, tosirin Aliquana rentat et i m feris Dei, ut velint quasi mi iaculum facere, tentare utrum exaudi tollos Deus in miraculis uri,sita

est . . . . Ambitio seculi superbia est jactare se ulli scilicet homo is honoribus magnus sibi videtur ἡρm. sive de disitiis , μι δε aliqua potentia. Et cuncta concludens sic habet Tria sunt ista, ct nihilienis unde tentetur cupiditas humMna nisi aut desiderio carnis, aut δε sideri oeulorum aut ambitiεne seculi. Per tria ista tentatus est Domianus a Diabolo.

GO G L. I. Inordinata illa concupiscentia , peccati originalis poena est ex illo proficiscitur. Conclusonem hinc probat Tertuli lib. de anima cap. c. ubi diastincto in homine appetitu rationali irrationali, irrationalem docet esse originalis peccati est ctuin n/na Irrationale autem post rius intelistendum est, ut quod accide is ex Serpentis instinctis , ipsum illud ians ressionis admisium atque exinde inoleverit, coadoles ritiis anima adinstar jam naturalitatis. Hi statim in natura primoMisaeeidit Et si nos etiam irrationale ψtur ad c perimus . . . aquei ationale de Deo erit utpote n rurale , quia natur Deus autor est. Sὸ Enim a Diabolo immisso clicti irrationale autem omne delictum. Igitur a Diabolo irrationale . a quo' cli dum extraneum a re riuo est irrationale alienum. Eandem conclasionem confirmat s. August. b. t. de Genes ad Liti cap. . ubi primos Parentes illius concupiscentiae inordinationis expertes fuisse asserit Primi Parentes, inquit, nudi emni, ct non confundebantur nullus erat motus in corpore , cui verecundia deberetisr nil patiabant elandum, quia nihil enserant refrenandum. Idem habet cap.

3. .. .lib. 1. de peccomer dc remissi c. χι ubi hujus inordinationis in poenam peccati aequitat exponcn , ix cbellem illum appetitum alias viro innocenti su Hi tum cxperiri nunc hominem reum iusta Dei vindicis ordinationes Faciebat quipst , inquit, hoc ordo Iustitia , ut quia eorum anima Mettulum corp- Domi' acceperat sicut ipsa eiῶm Domino is illi coepi et obediret ' qua inobediens DE D. i.

recipisca poena nobedientem Veriretur carnem f. tium tia eum

sensu quodam confusionis, molestia AEquum nim est', ut qui ab Imperatore dc fecit, subditorum defectione puniatur. CONCL. . Concupiscentia peccatum non est, licet quid mali sit, peccatorum p rζΠ

Probatur prima pars Concupiscentia', se mila non est , ut mi sapienter fuerit hominibus ingenerata ad sectanda sibi bona congrua, quae aliter neglectui habuissent homines v. c. cibos ad vitam necessarios non comedissent, nisi voluptatis sensus appetitum incendisset. Ex Q iij

405쪽

ouo palam est, Iei creatae appetitum hominem ornare dc perficere, o do rebus creatis ut ad Deum mediis utatur quentadit om indicit S. Augustinus lib. . ConfesI cap. . his verbis: Si autem sta iliau, ut IIbjecta dilige ut famulantia dilige , ut arrham 'o si, ut munera amici ut benescia domini sic tamen ut memineris semper quid illi δε-beas me ista propter se , sed ista propter illum i per ista Eum, super ista illum alligM. Secunda pars ex Apostolo aperta est Non potest enim non dici quid

mali quod hominuit commodis est insensum adversatur Divinae Legi. Porro autem sic se habet concupiscentia in hoc pr senti naturae corruptae statu. Hinc Rom. . e. s. Video autem alii Legem in membris meu repulsentem Legi mentu me Item Gal. s. s. i . Graenim concupiscit Iersus spirituma spiritus autem advesus carnem e hae enim sibi invicem advesantur; ut non quacunque vultu , illa faciatis.

Et vero non solum Legi Divinae, rationi , piisque ad virtutem inotibus 4rogressibus repugna concupiscenti sed' in peccata impellit continuo, ut docent S. Paulus Jacobus Ioannes. Primiam S. Paulus plurima, quae ex inordinata concupiscentia pro deunt , sic ter rcfert Gal. s. st idi his verbis: Manifesta sunt autem opera camis, qua sunt fimicatis , immunditia , impudicitia , luxuria ,

insurum fertism, venescia, inimicitiae , contentiones , aemulationes orae,

rixa dis Ulanes se la , invidiae , homicidia, ebrietates , comesstiones , his similia. Quam ab Apostolo acceptam doctrinam sic exponit S.

August. lib. de continentia cap. 13. Cupiditas in vitio ponitur, nec tantum est corporis, verum animi. Etenim si cupidita corporis est in f icationibi ct ebrietatibus , numquid inimicitia, contentiones, aemu lationes , postremo animositates in corporis voluptaribuι, ac non potias in animi motibi ct perturbationibus exercentum Camis tamen opera hac

omnia nuncupavit Apostogus, sive qua ad animum, sive qua ad carnem proprie pertinent , ipsum scilicet hominem nomine carnis appetiam Opera quippe hominis sunt , qua non dicuntur Dei quoniam homo, qui haec agit , secundo se sum tavit, ita secundum Deum, inquantam haecogit.

Deinde S. Jacobus contestatvi Dco non ess e tribuendas in peccatum impulsiones, sed soli concupiscentiae vult ascribi ita lib. i. v. 3. N

cum tentatur, dicas, quoniam a Deo tentatur: Deus enim intenserator malorum est iis autem neminem tentat. Unusquisque vero tentitur a concupiscentia ha abstractus, illeλιs. Unde destructa post mortem concupiscentia, ut docet Sanct Augustinus Serm. 6 de Verb. Apost cap. r. nullum futurum est peccitura . Q 3.amobrem docet idem Sanctus Doctor tum lib. . contra Jesianum cap. s. um libro de Spir. 'iti cap. 4 nullum committi peccatum nisi concupiscindo. Haec sunt ejus vel ba ex cap. . libri de Spir. Liti deprompti:

Non figurat aliquid dicitur, quod accipiendum non sit secundum illa

406쪽

DE PECCATIS.

re sonum , cum dicitur Non concupisces. Sed apertissimum salub γλmumque prηceptum est, quod si quis impleverit, nullum habebit omni no peccatum. Nam hoc ideo elegit Apostolus generale quiddam quocundia complexus est , tanquam esset vox Legis ab omni peecato prahibentis, quod ait: Non concresces. Neque enim ullum peccatum, nisi conetipiscendo, committitur. Sic antea S. Hilarius in Psalm iis . Apostea S. Cyrillus Alex. lib. . in Joannem. Tandem S. Joannes hanc concupiscentiae inordinationem edocet, simulque tradit illam non esse a Deo Ira Fp. I. cap. 2. v. s. Nolite inquit, Uigere mundum, neque ea , qua in mundo sunt Si quis diligis mundum non es charitas Patris in eo , quoniam omne quod est iis manda , concupiscentia carnis est, ct concupiscentia oculorum pe si ilia, qua non est ex Patre sed ex mundo est. Haec concupiscentii triplex, non est ex Patre . sed ex mundo primi parentis iniquitate de pravato , ut sagacissime observatri Auili f. contra Iulianum cap. ita

tibi ponderans praedicta . Joannis verba sic habet : Apostolus Joannes non ait mitte uti mundo: sed nolite diligere mundum ubi ostiis

concupiseentiam camis sui enim non diligens utitur, quasi non urenstititum quia non ejus rei causa utitur, sed alterius , quam diligens in

tuetur ut etiam non diligens hac matur. Ideo clamant Scripturae pero, Apostoli Pauli r Cor. 7. v. i. Et qui utuntur hoc mundo, an quam non tantur in quem locum rursus idem s. Doctor sic seribit Quid est, ouasi non tantur nisi non diligant quo utuntur quoniam a te est, u bene aliter non tantur Et hoc quidem etiam in his rebo obsereandum est , qua in hoc mundo sc ρη sunt, ut tamen eas diligin, oporteat. Hinc idem Apostolus diserte praecipit Rom. 1 v. 1. No I te Onomari huic secula. Istud enim an Ore fit . quo quis amat se culum, seu rem secularem propter se , non ad aliud reserendo seu qliodidem it, tanquam finem dilectionis in quo quiescat quod fit in omni omnino peccato gravi: Nisi volunta , in Fit ipse . August. lib., de Trin. cap. s. Quidquid in eis nempe exterioribus Auis sevit, ad

meliorem verioremque vitam referAt AEtque in eo sne, cujus intuitu hau

agenda uiuicat, a 3uiescat , quid liη Dcimur, nisi quod nos Apostotas facere prohibι dicens: Nolite conformari huic secuti Et alibi ni mirum lib., cap. 3. Non ut conformemur huic seculo, finem consti ruendo in Mnis talibus, ct in ea detorquendo beatitudinis ne itum sed ut Midruid in usu temporalium rationAEbiliter facimus , aterno in adipiscendorum contemplatione faciamus, per ista transeuntes , illis Aia renter Alia plura retulimus tum q. . de Legibus, iam Qq. .hise

bina Tractatus. Oi p. t. Concupiscentia vocatur ab Apostolo peccatum Rom. s. v. ix. Non regnet inquit, peccatum in vestro mortali corpore. Et cap. . dicitur ab eodem ex menti repugnans , o captiv ns in lege peccati: Milo autem inquit v. l. aliam legem in membris meis, repugnante,

407쪽

αῖ TRACTAT Us

tin mentis Ur captivantem me in lege peccati. Unde fit, ut idem Apostolus ab ea liberari postulet ibidem . elix et homo, quum liberabit de corpore mortis hujus ' Quis autem ab eo quod bonurn est, postulat liberari ut habet S. Aug. lib. i. ad Boni f. cap. s. Et sanda leo est hominis bono insensa concupiscentia, ut si oppugnanda perpetuo iuxta illud S. Pauli ad Colost . cap. 3. v. s. Mortis care ergo membra vestra . qua sunt super terram.

R. haec singula de libidine . seu inordinato appetitu esse intelligenda in ideo concupiscentiam ab Apostolo vocari regnum peccati, legem servitutis, legem peccati ordinata enim concupiscentia rectae naturae est conditio ad bonum sensibile inclinans, 5 proinde ad alia

quid natur. secundum se spectatae consentaneum, seu in totius cujus pars est, commodum ita ut appetitus sensitivi motu voluntas recta ut tu ad procurandam individui salutem, rectam ordinationem, quae non occurrit, nisi cum insertorcs ficultates superioribus subduntur

hoc est animi, seu hominis parti superiori, utpote persectiori, duci. Proind inserior pars . seu appetitus sensit viis , si cetus sit , nullum aliud amplectitur bonum sentibiles, nisi quod amplectendum injungit

facultas superior, nem p voluntas, sic aversatur bonum voluntati re-pi ignans u ossicio suo nonracst. Ergo cum in bonum sensibile fertur contra voluntatis praescriptum , inordinatio contingit. Nam a Lege sibi injuncta tunc appetitus reccdit, Peccatque adversus totius bonum Ἀ-cut peccarent orbis partes , si privatis commodis, aut voluptatibus studerent nec scctarentur quae sibi ad universi regimen sunt iniuncta. Erat autem in Adam innoccnte appetitus ordinatus, illi dominabatur, nonnisi Ibera voluntatis electione, libero luc adversus uxorem complacentiae affectu . inquit S. Aug. fructum vetitum degustavit quod peccatum si non perpetr.isset, remansisset prosecto concupiiccntia ordinata, ut diximus. Quis enim egit futurum fuisse concubitum , inquit Sanimis Augustinus lib. 21. de civ. cap. 11. os etiamsi peccatum non prccessiilet 3 Sed sicut futurus fuerat aliis membris, ita etiam genitali-Dus voluntate motis, non libidine concitatis aut certe etiam ipsa libidine, ut non vos de illa nimium constristemus ι non italis nunc est, sed ad nutum voluntarium serviente. O p . . In cccatum primi parentis immerit refertur haec concupi siccntiae inordinatio, cum haec ejus sit conditio alioquin in solis occurreret hominibus, non vero in brutis. Quamobrem a Dc autore

fuit insita 8 in ea culpari nihil potest preter abusum. R. concupisccntiam ideo dici malam, non quod ipsa sit semialiter mala . ut loci iuntur sed quia ' ex peccato est,in ad peccatum inclinat, non sceleratos tantummodo , sed Qviros eximiae pietatis Undo cui hoc nato reci utuntur homines ideo si iactitate prςcellunt, de prosita adversus illam concupiscentiam obsistentia 4radum suae virtuti conia cruum, respondens praemium consequuntur, ut docetra Augustinus

408쪽

lib. . contra Iulianum cap. i. his verbis : Ego vera sic tua ista respondeo Concut enti carnalis qui modum tenet, malo bene utitur qui modum non tenet , malo mal utitur e qui autem etiam ipsum modum ian Z virginitatis amore contempserit, nato melias non utitur. Cons- dentia quippe divina opitulation muneris contempsit insima remι-dia , ut gloriosiora posset exercere certamina. Quae autem concupiscentiae est inordinatio Deo adscribi non potest. Quae enim a Deo ordinata sunt, non possisnt homini a Metum ingenerare, quo rebus creatis velit frui cum hominem propter se crearat, e in seips felicitatem hominis constituerit Jam vero in antimantium appetitu expendendo non morors sed unum dico rectum in omnibus videri, d ad fines naturales consequendos idoneum.

uaenam sint corporis calamitates in peccati

originalis poenam inpictae'

CONCLUSIO. Morbi, labores, is terae calamitates imo cipsa mors, peccati originalis poenae sunt. Prob. Quia amplissima erat felicitas hominis recti Genes 1 descripta, isque unico prςcepto interposita mortis comminatione ab unius cibi usu deterrebatur scd mulieri morem gerens, legem observat facillimam infregit rideoque laboribus, morti iusto Dei judicio subje ius fuit inuemadmodum patet sim ex his Dei ad Evam lapsam vet-

vis, ex Gen. s. v. 16. cp;omptis Multiplicabo aerumnas tua , ct conceptus tuas in dolore paries filio , ct sub viri potestate rem, see dominabitur tui tali etiam ex isti, ipsius ci ad Adam . i . audisti iacem uxoris tuae maledicta terra in opere tuo: in laba. ribi comedes ex ea cunIiis diebus vita tua sudore vultκ tui meseeris pane c. Inde morti factus est obnoxius Adam juxta illud v. v. mi pulvis es, ct in pulverem, mίω Hinc Apostolus Rom. s. r. n. Per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, per peccatum mors. Item Om s. e. o. Si autem Christin in vobis

es corpiu 'Midem proptς peccatum a spiritus vero vivit propter justi- feationem. Quod si spiritimum . qui suscitavit Jesum a mortuis, habitat in obii qui suscitavit 'sum Christum a mortuis, vivificabit, O talia corpora vestra , propter inhabitantem 'iritum ejus in vobis. i.

etiam Cor. I. v. l. Per hominem mors , ct per hominem resurrectio

mortuorum. Quibus Apostoli verbis quemadmodum opponitu Chii stu, Adimo; ita Gesurrectioni per Christum mors, quae per unum homi Tom. IL R

409쪽

uo TRACTAT Us

nem est intromissa. Igitur mors de aliae calantitates sunt peccati origi

natis poenae.

Hanc doctrinam profitentur Antiqui, ut Tert. lib. de Anima cap. si .

ubi sic habet : οὐ autem primordia hominis novimus audenter deteriminam is mortem non ex natura secutam hominem sed ex culpa, ne ipsa

quidem naturali. Item Novatianus poenam illam misericorditer inflictam fuisse observat lib. de Trin. cap. ii ubi ait hominem, nisi morti fuisset addictus, in aeternum Deo exosem futurum fuisse, nec peccatum fuisse unquam intermoriturum, seu destruendum. Idem explanat S. Augustiniis lib. i. de peccat merit mremissi tum ex eo quod Deus Ada tia dixerit Genes a Terra es, ct in terram ibisci tam ex eo quod vehementi mortis timore concutiamur, meliorisque vitae desiderio teneamur. Si enim , inquit cap s ejusdem libri, ex illa innocentiae fclicitate non decidisset homo . mortalis quidem fuisset, sed non moriturus. Aliud enim est moti, taliud posse mori; sicut aliud est vulnerati aliud posse vulnerari non enim ide vulneribus subjiciuntur qui sunt vulneribus obnoxii Poterat quidem anima hominis a corpore ejungi ; sed numquam haec sejunctio contigisset nisi pro hominis arbitrio donatus enimnierat alimento ad restaurandas vires idoneo , nempe arboris vitae fructu. Ubi autem in peccatum lapsus est, poenam illam expertus est. Et lib. i. de peccato orig. veritatem hanc funus probat adversus Pelagium Caelestium , qui damum etiam innocentem nisi , sicut, nunc molli obnoxium clisputabant quem errorem damnarunt Concilia Dios politanum, Carthaginense Mileuitanum Romanum. Hujus etiam judicii aequitatem ea ratione commendat S. Augustinus. quia, ut habet lib. de vera Religione cap. r. aequitatis fuit, ut homini eriperentur bona liberaliter concessa , quae cocl.irgitori retulerat .proinde ut auferrentur illa, quibus corporis robur sustentabatur adjumenta; juxta divinam comminationem viribus illis destitutus, mortique factus obnoxius, debilitaretur in dic t & tandem penitus de ficeret. Hinc corporis dolores , morbi, caeteraeque molestiae, id ultimum

deliquium, seu mors, promanant. Hinc anima, qua antea viribus ac

ceptis prς valida, robur in corpus diffundebist suaque clicitatis bona

cum corpore habebat communicata, infelix casu voluntario facta pec cati poenarum calamitosam participationem cum eo quoque habet coni

munem imbecillior facta corpus nequit sustcntare. ι quia, ut dis serit ejusdem lib. cap. 1. imbecillitate inflicta, morte, a corporis

voluptati sus ad aeternum veritatis amorem advocamur, dc in hac re

nomia justitiae simis benignitatis pulchritudo ornamentum esu eescit bonorum enim inferiorum dulcedine d cepti, poenarum amari i dine erudimur quid inter lcgem neglectam, insactam di peccuum intei sit discriminis. Hinc ob utentis castigationem labore, leo, testi orti sunt ex istis bonis, quae in solatium fuerant creata, ne videlia cc in detrimentum saepius ccdant. icut Lim Sol etu nihil malia,

410쪽

beat, si tamen attentius, quam par est , conspiciatur, sequitur obcoecati, sic terrena bona, qtiae modost utentis affectu possessa , justum non vulnerant, si amore paulo malori diligantur; quia male amantur, fiunt noxia implicant aerumnis deludunt fallacibus voluptatibus, quae cecpermanent nec sutant, d certis torquent doloribus variarumque sp

cietum multitudine ab unitate Dei per carnales sensus divellunt , mutabili varietate multiplicatos injiciunt affectus, cibi dantiam laboriosam, .copiosam inferunt egestatem. Quamobrem addit lib. s. de Genes ad Liti cap. s. hominis innocentis laborem , qui liturus fuerat voluntatis exhilaratio, nunc molestissimum esse. 3 quia, ut habet p. o. cap. s. cum Deus sit incommutabile bonum. homo mutabilis, sit homo melior ad Deum accedendo, A necessarii, deterior recedendo in idcirco necessario puniendus est quM a Deo se averterit. Hinc aequissima iustitia factum est, ut qui amisit quod amare debuit, amittat etiam cum dolore quod amare non debuit; qui Legem imperantem agere noluerat, a Lege quoque vindice ageretur. Eandem reddit rationem lib. . de Genes ad Liti cap. s. irrisoribus impiis quarentibus, quare Deus sic hominem lapsum punierit Iespondeterum non posse, quin summi boni deserto in grave malum non cadat. o. p. i. Si peccatum originale esset mortis causa; sin illo sublato, in baptizati tolleretur mortis neccssitas sublata enim causa tollitur

effectus.

R. condonata originali labe non tolli variis de causis a Deo misericorde mortis necestitatem cum praesertim ex s. Augustino lib. i. de peccatorum merit. remiss. cap. i. tum ad fidei exercitationem, sim ad removenda mala plurima, hypocrisim v. c. conducat. Plures enim ad fidem accederent, aut poenitentiam lapsi amplecterentur declinandae mortis expectatione, potiusquam vitae aeternae desiderio. Quid Gim Inc it , magnum erat , videndo non mori eo , qui crederent, credere se non morituram' chlanta est majus , quanto fortius, quanto Dudabilius ita redere ut seuperet mariturus sinesne victurum ' lias causas retulimus ex Novat ne videlicet immortale fieret scelus.

I, s . Si morbi mali calamitates essent poenae peccati originalis omnibus aeqv reis aequaliter infligerentur, M aequales remanerent post apti sinum 'uod tamen falsum est. R. poenas ejusmodi variis de causis inaequales esse , di ob tempe. tamenti diversitatem cisim ob sanitatis negleetiam insigniorem tum ob privatorum peccata in variis graviora. long plura otium denique id

uberiorem exercitationem et ut sit locus ampliori merito. p. i. Mors .morbi, naturae mortalis conditiones sunt ideo

enim mortalis est homo , morbis obnoxius, quia ex qualitatibus contrariis componitur.

R. cum . Augustino, hominem quidem ex natura sua mortalem fuisse non vero sutile moriturum, licet ex clementis sibi invicem D

SEARCH

MENU NAVIGATION