장음표시 사용
391쪽
tum etiam ex Sophronio Patriarcha Hierosolymitano asserente in sexta Synodo Adh. I. Mariam ab omni contagione ct macula sibιram us . Denique idem sentit S. Bernardus p. 7 . his verbis puto quod eopiola sanctificationis benedicitis in eam descenderit, 3 ια si non sol m sanct caret orium. ι vitam ab omni deinceps peccato
eustodiret immunem quod nemini alteri in natis auidem mulierum e
ἁifur esse donatum item Scrm. a. de Assumpi. Beatam Virginem qui quam proprii inquinamenti negat habuisse iugant orident Patres sessi s an at ubi hominem semel justificatum, in toto vitae decu si peccata omnia , etiam venialia , vitare non poss) cfiniunt hae a Ljecta exci ptiones nisi ex speciali privilegio I ei, quemadmod. d. B. Virgine tenet eclesia. Igitur C est universa Ecclesiae sententia, ne pe Virginem beatissimam ab omni peccato actitati frisse immunem. ν r. Antiqui plurimi quae lana saltem levia vitia Beatae Virgini tribuunt, ut Origenes qui eam ignorantiae incusat ex hac ipsius interrodationem .ith. a. momodo et istud; qud nesciret estum Jeros ymis restitisses, Luc. a. u. R mansi Puer Iesi in Ierusalam,
non cognoverunt Parentes ejus , d cum ei QS Joseph respondisset Iesus Ibidem '. cio. Nesciebatis quia in his qua Patris meisunt oportet me uso Et ipsi non intellexerunt verebum quod locutus est apudos. Item , Bas in Ep. i ad Optimum, in Dominica Passone si antis animi anxietatem vitio vertit B. Virgini. S. etiam Chlysiost. Hom. at in Ioann scribit Christi Matrem in Nuptiis Cana Galil humanum aliquid passam fuisse,in nomini tuo ex miraculis Filii commendationem usuisse. Idem Hom. aS in Maili ex his Christi verbis, Ma est mater mea, colligit ipsam supervacaneae ambitionis aestu voluisse populis ostentares, eo illo tam eximia licet virtute praeditod minari. . quoque Cyrillus lib. . Comment in cap. 9 loan. r.
in haec verba Stabat autem juxta crucem mater ejus asserit scandolo sitisse Deiparae inexpectatam hristi mortem, a recta ratione pectaculo illo fuisse deiectam imo apud seipsam istud de Christo dixisse
cum aliis mulieribus, fallebatur , cum se icebat Deum. Addit, cum illam animi perturbationem Simeon Luc. 2. h. 3 . praenuntiasset M
ui providisse Christum, dat et Joanne in filium : Addo inquit. D minum Aratia qua in scan iam cecidorat, ct perperam de Passane mdicabat, provideri debuisse quia non ignorabar agitationes quibus tunco venerandam Crucem turbabatur eam optimo Praeceptori trado
dis nempe Discipμις, qui mysterii altitudinem exponere recte ct idonee poterat. Sapiens enim orat rosetcto, Theologus , quique eam excipitae deducit hilaris, quidquid de ea Semata j erat impleturus. R. Sanctos Patres laudatos de B Virginis Sanctitate nihil voluisse detractum nec in culpam referri posse quae hic arguunt . Origenes ignorantiam quidem in beata Virgine notat sed minimE
392쪽
S Basilius nihil aliud intellectium vult quam giavissimum momnium inolestissimum cetorem pallam esse B Virginem. Nec enim dolor adeo legitimus potest maculae notam timere. Ad S. Chryse stom. R. Hom. at in Joan ne verbum ullum habere, quod eatae Virgini non sit honorificum: Cum mater, inquit dixisset: Vinum non habent Respondit Christi Quid mihi, ibi mal err
udam venit hora mea licet ita responderit maternu tamen
votis obtemperavit. An S. Cht ysostomus . Virginis ambitui de quo penitus sici, ut de quo illa non cogito bat, morem pessisse Christum dixiste Expolii postmodum, cur Christus ita es pondeii ; non quod ipse temporum non sit dominus. temporum necessitati subjaceat sed ut significaret se ab ipsis convivis non esse notum pro Deo nec etiam
cognitum ab ipsis vinum deesse. Implevit tamen voluntatem matruci inquit, tum ut se tempori non subditum demonstraret thina ut matti honorem exhiberet. Idcirco ait matrem ministros accersivisse ut a pluribus rogaretur quia noverat non esse imbecillitatis excusationem , sed ne fastu quodam temere id suscipere victeretur. In Hom. S. in Math. . Chrysostomus Fratrum quidem . non verbBeatae Virginis , carpit quandam gloriae speciem quaesitam ex conjunctione sanguinis omnibus palam facta Quoniam, inquit, eum quare
bant, ut solum ostenderent quanto ipsi essent e teris conjunctiores; Ἀφmodo captarent vanam gloriam mei autem Virgine silet. Ad Sanctum Cyrillum dico, hane suisse privatam ipsius sententiam, thim quoad illam mentis perturbationem, tum quoad illam institutionis a S. Joanne accipiendae necessitatem. Et licet it senserit nihil propterea de sanctitate Mariae decessisse voluit illam enim intra animilaerturbationes se continuisse contendita, nec fluctuasse ejus credidit vo-untate ira, nec fidem, nec animi demisionem immutatam Parcat .
Cyrillus, si observemus in hanc suspicionem adductium ipsum utile. quod matrem Walias mulieres in lacrymas ciamenta proniam γseret: nihil autem simile occurrit in . Joanne. Etenim stantem Beatam Virginem proponit juxta Crucem non in terra tostratam , non
gemebundam, non vestes discindentem, non crinc lacerantem.
Et vero si S. Cyrillus consuluisset S. Chrysostomum anteriores Patres audiisset profect stetisse . Virgiliem , ut imbecillior sexus tunc fortior appareretri itemque Discipulo fuisse commendatam , ut Dii-cipulo honorem tribueret. Non igitur, ut mentis inscitiae, aut perturbationi culpabili consuleretur demandata est ejus cura Discipulo. Cur autem S. Cyrillus S. Chrsostomi doctrinam hanc non acceperit hiesilemus. Unictim adderem, si liceret nempe nonnisi jussam . Virginem coram Cruce stetisse, non modo filii laborum testem, sed participem futuram est pol cum ipso divinae voluntati Patri obla encil-smam ancillam. Non temere ista dico: dum enim Dei par facta, de vitae seriem expendo aliunde conscius omnem prςclarorum omni Tom. II. P
393쪽
splendorem etiam in ipso Christo ex Dei manduorum observantia repeti nihil aliud in B. Virginis vitae decursu , silentio . secessii itinermbus, singulis vitae discriminibus 5 adjunctis deprehcndo, pr te unicam Dei jussionem summa animi demissione expectatam' adimpletam quo majus nihil. 6 magnificentius ad lauilem ad cumulitissimum persectionis genus cogitari potest , nec ab ulla re creata superati , imo
Perspicii est caeterorii Sanctorum Patrum , quibus adli remus, eam rentia, ut S. Ambrosii, qui de Beatae Virginis. dum tormenta sit stineret Christus, doloris acerbitate convenitri hunc constantem ejus
animum in Deo in omnibus morigerum , plurimis extollit Ludibus ut Epist. 63 ad Ecclcsiam Verceli his verbis: G icntibus Apostolis ante Cratem stabat, ct piis spectabat ocAsir filii vulnera quia expect bat. non pi noris mortem, sed mundi fatalem. Et in Orat funebri se obitu Valentiniani sic habet ratantem iliam ego , sentem non ego. S. Augustinus adeo non humanum clii id in Cana nuptiis passam . Virginem scribit , quin imo elus charitater erga sponso die parentest indat Tract. s. in Joan nec asTrit Christum aequissimam jus postulationem repulisse his verbis Joan. i. Quid mihi, tibi est mali κ' Sed se. ut Dei Patris Filium, miracula edere significasse sicque Dei
Patris expectandum esse Decretum , nondis venit hora mea, inquit Christus. Quam Christi mentem perfeci intelligens Beata Virgo ni msttos monuit ut ab eo injuncta sibi velociter exequerentur : ιιοι cunarie dixerit obis facite. Beatam quoque Virginem ab inanis gloriae suspicione eximit . Lucas riefert enim nec earum Virginem , nec Fratres fuisse ingressos 'uia non poterant cum audite prae turba. Et observat S. Ambrosus ita respondisse Christum Quae est mater mea dcc ne affectus maternos paternis ministeriis r serre videretur. Deni- qu Orationis Dominicae recitatio non est nisi summae humilitatis obedientiae . tum d grati antim testimonium.
De peccati originalis effectibus, seu poenis.
ui quo sint ejuscemodi essectu, '
A 'υν Ioris generis sunt poenae peccati originalis 3 - Prima omnium, gravissima , est iustitiae originalis privatio, , - qua ruinau ira Dei, de aptivitas sub Diab. α
394쪽
Secundi genetis sunt quatuor vulnera naturae inflicta , quae naturae depravationem cons quunt ut scilicet, rececknte luinines ignorant in ii tellectum subit. Item , rectitudui subversa in voluntate, iniq litas, seu naalitia oritur Partis quoque it filiolis erga superiorem subicistione seu ordinatione dc structa , exu git in appetitu sensitivo dc fictio stuconcupiscentia. Tand .m anima robore sibi concesso ii stituta . seu innocentiae dotibus privata, infirmatur in calamitates ilicidit. Postremi generis sunt morbus, mors de aliae innumerae aerumn. singula misericordiae divina bent ficio infli et e , ut experirentur homi nes, quanto studio declinandum sic peccatum tot malorum hac invita parens, 5 graviolum origo in altera vita futurum. Eadein mis ricordia continuo benefica Ecetiim est , ut non supernaturali dono
fuersi homo spoliatus , seu funditus naginis divinae lineamenta in ipso non fierint desotm.ites; sed voluit misericors Deus in eo supereste imaginis suae reliquias, quarum beneficio plurima prcstat homo laude digna ut ex quae it i. de Attribui art. I. quaen. i. de Legibus artiuit. inu 'i ultinia istius Tractatus fiet apertum, pr sertim ex , Aug. qui hanc a Maioribus traditam doctrinam acceperat olim enim em professus fuerat Tertullianus l. de Anima his verbis Malum igitur animae. Preter quod ex obtentu 'iritus nequam superstruitur eae originis vitia
antecedit naturale quodammodo. Nam , ut diximus , naturae corruptio
Alia natura est habens suum Deum, vi rem 'sum, scilicet cirruptionis tutorem tit tamen insiri bonum anime illud principale, illud divi m atque germanum , ct proprie naturale. Quod enim a Deo est. non tam extinguitur , quam obumbratur: potest enim obuinbrari ; quia
non est Deus extingui non potest a quia a Deo est. Origenes pariter Hom. s. in Genes sic habet L quia talis ae sanius est pieJor, im g ejus Nurari per incuriam poto, deleri per incuriam non potest: manet enim semper imago Dei in te licet tu tibi ipse superduc imaginem terreni, istam pisturam tu tibi ipse depingis.
ARTICULUS SECUNDUS.ie IgnorantiL
CON CL. Datur Ignorantia, quae poena est , seu erectus peccati
Originis Adamus enim donis omnibus instructus fuerat, pr sertim ab luti ma rerum cognitiones nunc ver nemo non in variis aetatis suae partibus experitur, quae Qquanta ipsum lateant Qquam graves rofici lcantur ex illa inscitia molestiae. Unde fit ex S. Augustino lib. t. peccat merit. Wremissi cap. 38. ut infantium status animantium conditione longe videatur deterior. Nec enim novit infans, quo pacto ia
395쪽
possit sibi comparare quae sunt vitae necessaria animantes autem , ut pulli . . de ea noverunt, di studio suo viribusque consequuntur. Illam qu ue ignorantiam aperte significant, de se vent in discendo a
ditas, dissicultas, ipsa quae quibusdam innascitur stoliditas, quemadmodum docet ipse S. August. dira Epist. H. tum clib. i. de pere.
merit. δ remiis cap. 6. Eandem ignorantiam arguit in obliviscendo facilitas inquit idem S. Doctor lib. xi de civit. Dei cap. 32. Ipsam pariter deinon strat quaedam propensio ad discenda levia, inania, de noxia, ut scribit lib. o. Confessi cap. s. attamen naturalis ignorantia
non est; alioquin illius cinctus essent innoxii. Igitur aequissima est poena homini primo posteris inflicta, quod sibi coli ita scientia fuerit
abusus ut docet idem S. Augustinus ti t. de lib. arb. cap. i. lib. de nat. 4rat cap. 22. ubi sic habet : Nec cogitat praevaricatorem legis quam duo lux des rat veritati qua desertus utique fit caecus, plus neces est Gendat, ct cadendo vexetur vexatu que non surgat;
iit ideo tantum audiat vocem legis, quo admoneatur implorare gratiam
Hanc aequissimam scientiae privationem in homine qui illam sibi lubens eripuit, hac comparatione ostcndit , Augustinus lib. i. de si sica cap. o. primus homo , inquit , praestatuis status ratione rebus creatis supereminebat ut dominus, S de omni natura ferebat judicium: deperdita vero illa minentia factus teri enus, orbis pars , positus' in angulo, non magis idone is est ad dignoscendas orbis partes universas , quam qui in minima domus parte constitutus , de totius do mus structura posit iudicare Cu us poenae aequitatem indὰ ducit, quod,
ut habet, aequum est , qui gem agere noluit, a lege agatur quid- qu id autem legitime, utique Ue ct quidquid juste , non utique tu piter a itur. Etenim nemo si qui recedat a lumine, aut lumini, quo perfunditur , oculos subducat, qui non sibi tenebras offundat. . p . Ignorantia st conditio pure naturalis; dc proinde in primi hominis peccatum non est referenda. Non exigit enim infantilis aetas organa ad cognitiolium humanam idone , sed quae decursu temporis apta fiant. Nihil quippe aliud a Deo naturalis ordinatio postulat, quam ut infundendo animam animae Creator illam in corpore colloc t quandoque futuro idolico rubi videlicet adoleverit, morsan sinit .stionem debitam fuerint assecuta. R. hanc disserendi rationem ex hominis statu prς senti repeti non ver ex ordinatione prima Nam homo rectus creatus in perfectioni sibi concessa perseverans , ratione tua sui sic usus . suisque facultatibus naturalibus nullamque nec in dii ccndo , nec in retinendo molestiam passus fuisset, quamvis infans; erit aetate perfecta in lucem non prodiis set sed luce deserta sibi relictus cecutiat neces est. Cal imitosus isti tu hominis status in unicam hominis defcctionem referatur , qui bi si volens , status tam felici co rum digra itatem eripuit.
396쪽
Q qtitur, num omnis ignorantia reos Adae posteros faciat Ut accuratior iit huius u stionis definiti, naultiplicem esse ignorantiam supponimus. Alia dicitur privativa, seu rei, quam scire tenemur, ignoratio alia negativa, seu rei, ad cujus cognitionem habendam
non adstringimur : alia vincibilis quae adhibita suffcienti diligentia depellitur alia in vincibilis, quae nullatenus superari potest. Alia quoque secemitur ignorantia luris , alia facti ut si quis percusserit Clericum, de Cleticorum percus res ex Ecclesiae Legibus excommunicandos esse non noverit vel si nescierit Clericum ess quem percussit. Alia divi ,sione ii plex etiam distinguitur ignorantia videlicet antecedens, quae nullatensis est voluntaria qua sublata non poneretur actus; concomitans , quae ctim actione ita conjungitur, ut ejus causa non sit, sed qua sublata non tolleretur actus consequcns , quae dire id , vel incii rectὰ semper c voluntaria , actumque sicquitur. His positis, R. i. nobis constare dari quaedam ignorantiae peccata: quam ob caua sim David suae ignorantiae veniam a Deo sic exor abat Psalm. S. Q. 13. Delicta quis intestigit Z ab occultis meis munda me. Et Psalm 1 . 7. Ignoranti, me u ne memineris. Hinc ici constituit Apostolus i. Cor i . Si quis ignorat, ignorabitur
R. r. culpabilem semper esse Dei Existentiae 'egis naturalis ignorationem. Rc sponsionem hanc u st. i. de Attributis , de ucst i de Legibus exscriptam prς termittititus. Iis enim in Tractatibus tam alid hominum animis Dei notitiam 'egem naturalem infixas esse ostenia
. dimus, ut nec prava institutione, nec silccrescente morum depravatione
obliterari possint adcoque confecimus lim ex sacris Codicibus, tum ex antiquis Patribus in Religionis Christianae Apologistis, nullum superesse excusandae ignorantiae locum cum Apostolo iterum conficimus Rom. a. uicunque sine lege peccaverint , sine lege peribunt.
R. s. ignorantiam Divinae Legis, mediorum ad salutem , cum eo rum cognitio comparari potest esticere homines cos. Hinc tam re quenti oratione postulabat David, ut manifcstam facere suam volunta-tatem dignaretur Deus: nam Ps lin. HS. P. 2. 46. Doce me, inquit, just rationes tu, Et Psalm i 2. P. H. Doce me facere voluntatem tuam, c. Ideo autem vitiosa est ejuscemodi divinae voluntatis ignotantia; quia illius cognitionem non postulant improbi, nec eam intelligere volunt. Hanc porro iniquitatem ira delineat Propheta salin. s. P. i. Dixit injustus, ut delinquat in semetipso non est timor Dei ante oculos ejin. Deinde s . . Noluit intelligere . ut bene ageret. Quae verba sic exponit S. Augustinus narratione in illum Psalm Non sem homin m. sed genus hominum iniquoreum dicit , qui sibi aries. intur, non intelli emdo, ut bene vivant non ta non Po 'um , sed quia nolunt. Aliud s. si quando quisque conatur aliqWid intelligere , ter infirmitas mica is non potest Aliμd ut m quando perniciosius agit adfersa is ipsam cor huma m , ut ηρ si sciligere, si bona voluntas acco
397쪽
deret, non intelligat; non quia di cile est, sed quia voluiit. a i sest. Hoc alitem sit, dum amant peccata sui, 2 oderunt praecepta ιι. Et infra Viitis quia voluntati illud tribuit quia sunt homines, qui volant intelligere, ct 'ssunt sunt autem homines, qui nolunt intellure . id O non intelligunt. Quibus verbis duplicem distinguit ignorantiam s.
Aligust alterana, quae ex pravo assictu ritur, dum amant peccata sua, oderunt praecepta Dei alteram Verca ex carnis infirmitate piose istam Prior culpabilis; inculpua vero posterior.
Mediorum quoque ad salutem ignorantia peccatum est , ubi potest vinciri quemadmodum probant haec Christi verba Iom. s. s. i. Sixon ensem locutus fusem eis peccatum non . berent nunc a
rem excusationem non habent de peccato suo, de infidelitate scilicet cujus bissent expertes, Chi isto ad se non veniente. Unde in illa Christi verba scribit s. Augustinus Trach. 89 eos excusatio m habere . a de omni peccato suo, sed de hoc peccato, quo in Christum non credid runt, ad quas non venit, vidclicet per seipsum, vel per dilcipulos ut explicat his verbis G stat inquirere, utrum hi , qui priusquam Christus in Ecclesia veniret ad Gentes priusquam Evangelium ejus audirent vitae hujus ne praeventi sunt praeveniuntur , possint habere hane excusetionem: Et respondet iterum: Vidit plane; Ied non iri pol ni Figere damnationem , videlicet ob originis labem, aut alia scelera, ut ipse S. Augustinus exponit p. ios ad Sixtum cap. 6 lib.
3 ad Boni f. cap. 3. Item lib. de grat. lib. atb. cap. ita distinguit inter nescire, noli intelligere est nescisse . inq; au , aliud; eir
κοω e. Voluntas quipp. in ea arguitur , de quo dicitur Noluit imtelligere, t bene ageret: sed, illa ignorantia , qua non est eorum, qui scire nolun , sed eorum qui tanqMam simpliciter nesciunt, neminem sic excusat, ut sempiterno igne non ardeat si propterea non credidit, quia non audivit omn no quid crederet 1 e fortasi ut mitius ardeat. R. ignorantiam facii , si ut antecedens, a peccato liberare in
divinis etiam rebus. Haec fuit S. Cypriani sciatentia p. 73 ad Juba-janum ibi salutem consequi posse existimat qui ex haeresi ad Ecclesiam accedens Baptismo non renovatur, ignorans scilicet in Baptisma ab H reticis collatum itcrari debeat Potens est Dominus, inquit, misericordia sua indu entiam dare, ct .s, qui ad Ecclesiam simplicito
admissi in Ecclesia dormierant, ab Ecclesia sua muneribus non separare. In eadem versatus est sententia S. August. lib. 1 contra Cres conium cap. 16. ubi sic habet: Si enim conscientia propterea Ddi non potuit quia nesciυit i nunc incipit di, quia scivis scilicet ubi pravam sui fuisse apti l H reticos consecrationem didicit, novam si non postulet delinquit. Aliis similibus exemplis hanc veritatem confirmat 5, Augustinus, ut exemplo tunicae latrocinio comparatae : Si quis es. cicns vestiretur inquit extra culpae periculum foret sed si fulto comparatam illam vestem resciverit, ex id si iniquitatii estis ita, n
398쪽
qua Vn merit; ct in intruus nisi ab ecerit Et qui nesciens ux re n. uxori alienam ex illo sit adester, ex quo didicerit, nisi discesse l. Innumera sunt apud Sanctos Patres ejuscemodi exempla, quibus es
undis supersedemus. p p. contra secundam propositionem sui Deum, aut Legem n turalem non noveriant, ignorantia culpabili non laborant. Nec enim Deum g ndunt, quem c sciunt, nec egena transgrediuntur, quam ignorant. Constat enim apud Theologos ad peccataclum formaliter squiri notitiam malitiae nemo enim peccat, nisi quatenus scit, peccati malitiam intelligit. Qui autem nec Deum, nec Leges sciunt, quique nec de Deo nec de Legibus cogitant , sui actus iniquitalcm non agnoscunt .proind a bonitu ignorari possiunt inculpate Deus, in ipsius Lex tiaturalis. R. a culpa non posse eximi Divinae Existentiae aegis naturalis ignorationem innata est nim omnibus hominibus tum Dei, tum L gis naturalis cognitio, ut quςst. i. de Attrib. ucst. i. de Legit usti,it probatum. Unde si de Deo non cogitent homines , eorum culpa est Deum enim sciunt; sed ad Deum attendere nolunt . ut nitrum
delinquant in semetipsis. Quam causam meritas sibi poenas , ubi est seimi stridor dentium, De Judice, pro sceleribus suis dabunt, ut aperi docet Propheta sal m. s. ubi conquestiis de Gentibus , quae
erusalem subverterant. immanuc peccarant contra Deum es frac-
Iitas, Deum rogat , ut ira in populum suum compreta gentes this, quae ipsum ignor ant, uec invocant, corripiar quippe s. sic ad Deum clamat: Duequo Domine irasceris in nemo accendetur velut ignis
et elus tuus ' funde iram tuam in gentes, qua te non noverunt, ct in regina, quae nomen tuum non invocaverunt e quia comederunt Iacob isticum ju d Maserunt. Quasi diceret Maiestati tuae placeat iram poetitis effundere in Gentes illas tot scelerum reas: Nam vene n in haereditatem tuam palluerunt Templum sane lum tuum i posuerunt Ierusalem
in pomorum custodiam a posuerunt morticina servor.Πn uorat , esca vo-iatisibin caeli carnes otiiorum tuorum , bestiis terra Seu aequissimasci iram tuam in se concitarunt, non modo quia non invocaucrunt nonacn
tuum se quia Templum sanctum tuuin pollucrunt c. Igitur nocentissimi sunt qui agunt inique, licet cum non novisse dicati tu , poe-riasque pro sceleribus dabunt, non temporales modo, si aeternas. Und Psalm 3. e. s. c. Infixa sunt gentes in interitu , crucm fecerum In quo isto quem absconάerunt , comprehensu est pes eorum.
Cognoscetur I ominus judicia faciens in operibus manuum suarum com-rιhensus est peceas'. Convertantur Peccatores incinfernum mves gentes qua obliviscuntu Deum. Eadem ratione in Babylonios Israelitarum
hostes insensissimos expostula apud Deum Ieremias, ut ob eadem sic tera ple graviter eos puniat Est unde, inqui cap. D. 2.2s indignatio. W- tm msuper Gomer, P gnoverum super Protinctis.1
399쪽
quae nomen tuum non invocaverunt e quia comederant Iacob Oea. merrant eum, consum erunt illiιm ct deci eji dissipaveriint. Quibus verbis Gentium iniquitatem repetunt, tum David, dira Jeremias ex despceta Dei notitia, quae omnnium animis ingcnerata est simul in rebus creatis illucescit. Et proinde capital scelus est ignoritio
Nullius excusationis specie hanc ob vel Mi polle tum Dei, tum Legis naturalis ignorantiam ira conficit Apostolus Rom. i. . 3. Releiatur enim ira Dei de caelo super omnem impietatem, injustitiam hominum eorum, qui veritatem Dei in i ustitia detinent quia quod notum est Dei, ma, festum est in illis Dei enim illis manis sit. Insi ibilia enim ipsius , Pere.itura mundi per ea qu DEla sunt, intellecta , condiciuntur sempiterna quoque e M virtus , ct divinitas cita ut si ne inexcusabiles c. Et cap. 2. cuicunque sine lege peccaverunt, sine lege p.ribant. Relatis similiter Ephesiorum ante fidei beneficium sceleribus ut eos ad ampliorem grati animi adversus Deum significationem , seu amorem incitaret, infelicem illorum statum uno verbo itia fuit complexus cap. 1. r. 2. Erat sine Deo in hoc munda. Und3 autem sine Deor an quia long remoti erant a Deo At profitetur in Sermone Athcnis habito Act. T. V. 27. cum non Ionge esse ab unoquoque nostrum. In ipso enim vivis m, movemur. O forum. Undὸ igitur sine Deo a quia scilicet Deum, quem non poterant non nosse, si attendissent, non cognoverimi. Hinc addit phes cap. q. v. r. illam ignorantiam inmeriti libus ex cordis pravitate ortam suisse: G nio, inquit ambulant in manitate sensus sui , tenebris obscuratum habens sintelledium, alienati a vita Dei per ignorantiam , quae est in illis κηρ- ter caecitatem cordis ipsorum , qui desperantes semeti os tradiderunt impudicitiae . in operat onem immunditi omnis , in avaritiam. An verbGentes illas inscitiae de corcitatis insimularet Apostolus, easque ob si Glera sua a Deo alienatas diceret, nisi .aec ignorantia lini Dei . tum Legis naturalis esset culpabilis,& luscemodi scelera Divinam Maiestatem l derenes Et vero ii fons purus esset, sane ex illo puri admodum scaturirent rivuli sed tales noverant Gentiles , quos ut vitiosos, infames, de infandos detestatur Apostolus declinandosque monet in priori Epist ad Thessalon cap. ubi haec subiicit v. s. Haec est enim, tun a Dei, sanct catio vestra i ut abstineatis vos a semicatione, ut sciat unusquisque vestrum vas suum pusidere in sanies ratisne, ct honore non in passione desiderii sicuti Gentes, quae ignorant Deum. Constabat igitur apud Apostolum . ejusmodi sceleribus Deum graviter idi. Et certe si tolleretur iniquitas, ubi non cogitatur de Deo an haec de impiis proferret David Psalm. s. v. c. Non est Deus in constediue mi inquinata sunt via illius in omni tempore t An Iudices suaannae, qui
Dan cap. s. v. . Et exarserunt in concupiscentiam ejus , O merte ne
fensum suum, O decliuaverunt ocul, pust , ut nou viderent caelum, neq;
400쪽
recordarentur judiciorum astorum i a De Legibus tam graviter abere rasse vili fuissent, vel ipsoruni hominum judiciis Quid autem de ejusce modi hominibus, qui inter peccandum non cogitant de is, constitura sit suprema vetitas, attendamus. cmpe Math. 11. Congregabuntur ani eum scilicet iudicem 2 omnes gentes, separabit eos ab invicem. . . satuet oves quidem a dextris suis haedos autem a sinistru . . . . ibunt hi in supplicium aeternum busti autem in vitam aeternam. Numquid Etlinici tot horrcndis sceleribus insigne , quia dum tam inique agebant, non cogita ast de Deo, sedebunt inter lectos 3 An non potius dicetur eisci te in ignem ternum Falsum est igitur Deum ab iis non laedi qui cccando de Deo non cogitant. Nec minus abhorret a vero illa propolitio Ad peccandum formaliter requiritur notitia malitia. Hinc adversus portentosam illam doctrinam: Non peccat nisi qui scit peccare se ut falcam, quae viam aperiret ad excusandas excusatisne in peccatis, omnium prima pro more Facultas Theologiae Patisiensis reci amavit anno 6 I. Reclamavit quo- ou Facultas Theologiae Lovan anno I 6 17. Reclamarunt etiam omnes
fermὰ piscopi, Sedesque tandem Apostolica anno sues in proscriptione huius propositionis : Sine libertatis usu peccatum non est nec tibere vitatur peccatum , nisi ab eo, qui novit peccatum quod menti pro ponitur. Quae do luna non potest prodire, nisi ex viris in Verbo Dei penitus peregrinis. Si enim peccans nosse debeat se peccare, ad quid clamat David Psalm. 8. v. s. Desidia quis intelligis ab occultu meumunda nu, ct ab alienis arce sere tuo. Ad quid climat Apostolusi Cor . Nihil mihi conscius sum e sed non in hac justi teaius sum An passionum aestu abreptus ad peccati gravitatem' naturam abndit. ut actus sui malitiam noveri non peccant illi, de quibus ita in ne Christus Joan. 6. v. a. Sed venit hora, ut omnis qui intersci vos, Mitretur obsequium se praesare Deo. Tandem iam a quinto seculo reprobata fuit universali consensione haec inaudita ad illa tempora propositio. Hoc enim erat subtiliter a Pelagianis excogitatum ac versus originis maculam principium cita ut cum illis sentiret nunc, qui ab illius propositionis doctrina vellet stare. Item super qua palam diceretur divina uaterna Dei erga nos soliacitudo Linutilis propalaretur charitatis divinae ilium unigenitum pro hominum salute dantis commendatio dia ut vani quoque abjicerentur Apostolici pro revocandis ab errore hominibus labores, si hoc ejus cemodi principia valerent. Ad quid enim Dei Verbum incarnatunn
Ad quid Apostoli in universis in orbem missi 3 Ad quid Verbi Divitii
Pr dicatores tot in Regiones sic tran, seiunt dissitas admodiam si Gemit Christianotum dogmatum insciae nullatenus de salute periclitentur; imb& in salutis discrimcn vocentur incitamentis Concionatorum , qui adeogitandum de Dibi de Lege Divina impellunt quam tamen infringere
non desinunt 3 Non sic proculdubio cur parentes salutis suae solio i