장음표시 사용
421쪽
cator, vita aeterna dignus, de qui bres lana poenis obnoxius. Nam Eccles. 7. v. i. Non es hama justus in terra . qui faciat bonum , ct non peccet. Prov. 2 . v. is Septies in die cadet justus . ct resurget. i. Joan. I. V. . Si dixerimur quoniam peccatum non habemus, ipsi nos seduci-mκ . terit in nabis non est. Jac. . r. Si qui supereἀificat superfundamentum hoc aurum, argentum , lapides pretiosos , ligna furnum stipulam detrimentum patietur ipse autem salvus erit . sic tamen uasi per i nem. Hinc justi ut liabet circi liuin Milevit. Can. . pro se .pro aliis dicunt: Dimitte nobi d bita nostra. Quod pluribus urget S. Chrysost Hom. d. in Math Hieron Dial. i. contra Pelagianos, Aug. in Enchir cap. s. item narrat in Psalm i r.
tandem Epist. 8 . in qua dicit ipsos postolos vere dixisse: Dimitte nabis debita nostra. Eadem scribit tum Epist. D quae est Aurelii Ali pii, Augustini ad Innoc. I. tum Gib. 3. de Civit. cap. 7. ubi ait justos faciuicccare, si non facili operatione, certe labili locutione, aut volatili cogitatione. Sunt igitur in ipsis justis peccata ex se levia quae Dei amicitiam non dirimunt, quae regni aeterni acturam, aut
ex haeredationem non inserunt.
Probatur tertia pars Praedestinatorum quodlibet peccatum non est veniale Mortales enim fuerunt lapsus Adam , Davidis , Magdalenae, Sancti Petri , qui tamen x praedestinatis .ere. Hac in probatione diutius non haeremus illud quippe dogma ex sacris sontibus apertum est, ideoque nihil apud antiquos Patres occurrit, quod vel leviti r quaestionem illam recens excogitatam attingat, aut subodoretur. Opi'. adversus primam Conclusionis partem. Peccatis quibus ibet tribuitur inimicitia Dei, mors. c. ideoque Joan cap. s. v. s. ita Sancto retro comminatu Christus: Si non laver te . non habebis partem mecum nec tamen nisi leviter peccasse S. Petrum palam fit ex his consequentibus verbis v. o. in latus est, inq ut Christus, non indiget. νώ ut pedes iaυet. Igitur quodlibet peccatum , licet videatur levistimum , mortale tamen diceruium est quod aperte tradit S Jacobus in Epistola sua cap r. his verbis uicumque totam erem Prυaverit, essendat autem in uno, fastus est omnium reus. Unde . Augustinus mPAlm. 42. in quo ita Dominum precatur Propheta Ei non intres in judicium cum sermo tuo; quia non jus' scis bitur Aran 'ιEctu tuo erasenis i migraret, inquit, absque spe salutis aeternae adipiscendae, nisi accederct milericordia Dei. Et in p. '. a. S. Hieron scribit nemini elle spem in die Judicii, nisi misericordia De Judic uni silet- exaltet. Et lib. s. Confess . cap. 3 . sic habet: Vae etiam ias labili ita hominulis, si rem/tis mi ericordia disc tias eam. Quamobrem quaecumque peccata juxta strictae iustitiae seges discusta, qualia cunt iisl iudabili et vitain instituentibus ob inguzz pGnis aeternis c. a. t tir. Nullum est ergo peccat in veniale ex naiora sua. aod e constat ori si piccibus : ut enim ait Caelcstinas I in Epist ad Episcopos
422쪽
Galliae, in credendi statuit c supplicandi: cclesia vero ita solet orare pro quolibet irae tacto sive mortalis peccati reus u sive solius venialis Domine I sis Rex laris libera nim omnium fidelium defunctorum de frenis se , ct de profundo lacu iis erade ore ιι .ne Uur eat eri Tartarus, ne ad n in obscurum. Quae
totius Ecclesiae praxis nititur hac Divina Sanctione Eccles cap. . . . Si rei erit lignum ad Austrum, aut ad Aquilonem , in quocuniue creteide is, ibi estit. Si etenim in tertium permansurus sit in eodem statu, qui velivitatim peccati conscius obiit ergo poenis aeternis cl- dicetur de proinde quodlibet peccatum est mortale, cum aeterna dam-
io,' nil si aliud signific ali nisi Sancti Petri obsisten
tiam, aliunde ex humili maequissilva demissilone profectam, laudabilem non ellit, sed ema et culpam. cstrum enim ei simplici animo quae divinusis nobis in junguntur, exequi, divm nirtui. Ide,vet tantam S. Petro poenain te immatus cst Christus Dom. quia nisi molem gessit set, stravissin peccallet obsistentia pertinaci. R. ad 1. de peccabis mortalibus loqui S Jacobum Nec eram alia ratione solius homicidii reus universae Legis in stactor haberi potest nisi quia homicidio instinetitur charitas, quae inversam Legem compi ctitur uenodmodsim ocet Christus Marth. I. v. o. id nolle Sanctum Augustinum venialibus peccatis Iustorum cum Deo conjunctionem dirimi sed justis hominibus, quantumlibet eximiae vitae derint, opus esse Dei misericordi ideo in eorum gratiam Dei cmanitatem eis implorandam, quam ipsen et pro matreui precatur Fundo tibi, Deus noster, pro illa funula tua longe alma Dch marum genμs, quod manat de concusso si ritu consideratione per culorum om-u nima, ua in Adam moritur. Et addit Licet laudetur,omen tuum in de moribus u 0Ms non tamen audeo dicere , ex qua. in regenerasti, nurum crbum exiisse ab ore Ius contr
: uni i sibi sit: ti laudabili hominum vitae c. quianmurum metuendum est , ne cui illi cccatum mortale ignis gehennae obno- 'um te petrarint. Abund v rt, si Deus a nobis ineritas poenas repet ne in sane posset ipsius aequestatis pondus sustinete ideoqueo i iid c ut in I rguotii locis remissius condoirentur Ut nim locet Au fimus, omne peccatum, aut a Deo vindicante, ut homine
si is talis est meramus sit te cum invcnire dulgentiae.
423쪽
rimi regi iam veritatis ejus, inquit lib. 2. de peccat mer o remiss cap. '. usti ciitur in consse tu Ius omnis vivens. Nemo enim est serme, in quo non sit quid detortum, aut obliquum; proinde si iecta illa regula applicaretur nemo esset qui posset Dei judicium sustinere: Si iniquitates observaveris Domine, Domine quis sustin bit Si enim infirmitatis nostrae nulla habita ratione, sed lumino jure in nos ageret Deus in excuticndis peccatis , certe nemini non esset formidandum Pauci quippe Deum toto corde diligunt, ita ut nihil cum Deo diligant. Neminem enim fere inveni: s, qui vel carnem suam, vel 1-rcntcs, aut villis , aut dignitates saepius long majori, quam par esset, amore non complet: atur uicet ea Deo non praeponat. Hos de semis si beneficentia singulari excusatos non haberet Deus; sed ob illo debitas a nobis poenas repeteret, ut ab Oza, Ananiam Saphira v. c. solorum peccatorum venialium Put puto in cis repetito poenas graves effugere quis possiet 3 Sed adeo pronus est ad clementiam Dominus, ut misericordia judicium superexaltet , nec quo instanti quis fratrem fatuum vocat, eum stipplicio aeterno addicit i quamvis sit scriptum Math. s. v. rr.
Qui autem dixerit fatu reus erit gehenna ignis. Attendit enim an ex odio, an ex invidia, an ut contumeliam in serret; an ver tantumrr cipiti irae motu, aut animi perturbatione subitanea abreptus, verbum illud protulerit Nec etiam si quis ex odio inveterato in fratrem contumeliosus i iecit, eum subitanc mori praereptum in Inferos praecipitem
agit sed ipsum ad renitentiam benignitate singulari expectat. Respond. ad . Ecclesiam quidem pro quibuslibet delibus orare,
ut eorum animas liberet a paenis Inrerni sive peccatis venialibus teneantur, seu mortalibus qui Ecclesiae preces reseruntur ad mortis tempus, quo earum futurarum habita ratione 5 peccatis Deus indulget, de de poenis debi: is remittit. Ipse enim q. s. de Attrib. art. . ex
S. Augi istino exscripsimus, non aliter invocantes .vaudi , quam invocaturos videt.
R. adult nihil aliud ab Ecclesiaste tradi, nisi quemque, sive justum, siVe iniquum, eo in statu coram supremo Judice sisti, in quo decessit;
neutrumque a panis peccato debitis tunc eximi cita ut iniqui cum iniquis in ignem aeternum amandentur , qui vero iusti sunt , cum ustis collocentur in cales ita tamen ut si omnium sordium non sunt expertes , prilis in ignem , in quo maculae illa abstergamur, conjiciendi unt,q iam cum aliis ustis cotonentur. I, s T. Omne opus bonum vel minimum vitam aeternam meretur, ut ipsum calicis aquae figidae munus. Intur a pari vel levissimum pcc. catum morte aeterna est castigandum. Cum enim eo gravior iit offensi,
qu dignior st persona, quae offenditur . necessum est, ut in Deum, qui infinitae est dignitatis, quaelibet offensa sit infinita, & proindesinortalis,in aeterna na punienda.
R. quam esse paritatem, si levissimum illud peccatum ex damna-
424쪽
bili cupiditate oriatur. Quemadmodum citim bonum sus , vel levissimum iridem, vitam aetetnam mercia ob amplitudinem charitatis. quae illius est principium ita levissimum ratione materiae peccatum, si prosciscatur ex affectu adrnodii pravo , v. c. ex odio vehementissmo Poenam tunc meretur aeternam cinia ratione illius adjuncti, cinire odii illius vehementissimi, gravissima fiat offensa. Est igitur venialis offensa Dei dicatur infinita quodammodo, extrinsecus nimii sim , non tamen per eam infinite laedetur Deus. Nec enim omnis offensa ita ex obiecto specificatur, ut gravissima sit cum oblectunt nobilissimum est. Nam etiamsi versetur circa objectum nobilissimum tamen aut ratione circumstantiatum, aut ratione materiae levi essi potest. Sic qui Regis mandata non tam cito, aut tam recte exequitur 5 c. non proinde laesaei estiti, fit
Ois p. adversus tertiam Conclusionis partem. In Praedestinatis non deprehenduntur . saltem mortalia peccata: Nam qui natus est ex Deo 1. Joan. . . . peccatum non facit quo iam semν inius in eo manet. non patest peccare, quoniam ex Deo natus est. R. haec . Ioannis verba nullatenus adversariis favere. Nec enim de solis Praedestinatis loquitur sed de fidelibus per Baptismum regeneratis, qui licet omnes gloriam non consecuturi sint, nihilominus lapsumo itali non peccantri quandiu scilicet inquit ibidem ipse S. Ioannes, manet in eis semen Dei, quemadmodum ait in eodem capite . . Omnia , qui manet in Deo, non peccat i quandiu nempe manet in to imbquandiu in servando divino beneficio perseverat, gratiae motibus obsecutus , peccare non potest, ut habet idem Apostolus, nisi pravo suae voluntatis usu ab illo st itu infeliciter excidat. Non dissimili prorsus modo innocentiae status ita immortalem effecerat Adamum, ut mori non potuisset, quandiu permansisset innocens nihilominus tamen ipse sibi mortem peccato conscivit, excidit ex innocentiae statu, post ipsum mollisero quoque casu lapsi sunt David, S. Petrus, Walii di c. Unde colliges cum . August. in Enchir cap. 6 . bolnines quateniis filios Dei, licet venialia peccata committant, mortalia tamen non patiare, nisi quatenus sunt filii sicculi. Si quotquot diritu Dei aguntur,
inquit, ii sunt filii Dra . qua fili Dri a Deum prUciunt qua
fili homin-- θiritu fis , maxim aggravante corpore corruptibili, sciunt ad se ses stibus tonanis: ct iis peceam. Eadem habet lib. a. de peccat mer x remisi . cap. s. Fidi seculi, inquit cum S Joanne, si diverimus quia peccatum non habemus nos ipsos seducimus. Deinde vero ex illis verbis sensu adversariorum usurpatis confice. retur non modo in Praedestinatis nulla deprehendi peccata mortalia, sed etiam nullatenus peccare posses cum S Joannes scribat in praedicto e. v. . Et non otest eccare, quoniam ex Deo natus est. Quae consecutio a S. Joannis doctrina penitus aliena est cum universim definierit cap. I. v. Si dixνrimus quaniMm peccat m non alumus, ipsi nos
425쪽
cimus. st erit, in nabis non est. Und s. Augustinus Ecclesia si
dein exponens lib. 2. de pecc iam cita remiis cap. io duplicem dili in guit nativitateria, mali in prioi . pii sinum animam renovari, corporis promitti renovationem posteriori vero per resul enicorpus renovatum iri additque animam licet renovatam, qualidiu corpore aggravatur , obnoxiam cst pcccato quod de conficit exemplo No E. Daniel, d Job, qui licet eximiae ullitiae viri t te mi, dii erit Deus si nilis 'per irram Pleprolabebantur, de id is veniam cccatorum luppliccs posculabant. Et c. ii Ab linens , inquit, sit Iob ab omni per in loci mirum se a o nni merba, cogitatu malo. Lem cap. s. subjicit Zachariam ct coram Deo justum , non fui se tamen peccati expcrtcm PCim praeter Cliristum Sacerdos quilibet pro suis teneatur offerre peccatis Cap. etiam is sibi
inet opponenti perfectos quoidam est dici ustos, Respondet pec
cati non esse omnino immunes , scd ideo sic appes lario Cor. 1 quod ampliorem Mysteriorum intelligentiam, aut altiorem quemdam sanctitatis gradum assecuti sint. Inii. Justi, ut Martyres, qui charitate pet Dicta donantur, absque pe cito etiam veniali decedunt Igitur .pol Iunt vitam ab omni peccato
Respondet S. Augustinus lib. de Nat. ωGrat cap. 3 s. mortem sine peccato posse contingere, non vero diuturniorem vitae decursum Taltem nisi ex privilegio singulari Aut enim ex infirmitate , aut ex ignorantia
peccis vel etiam Justi ideoque flagitiis injunctum fuit, ut singulis die-Dus cccatorum veniam ps stillarent, dicerent Limitte nobis pe hoc enim quotidianum spiritu is quoi mm. incens. , quod ante Deum in altari cordis , quo fumum habro admonemur, infertur. Etiamsi non hic vivatur sine peccato , licet mori sine peccato A;inde enia d letur, quod subinde ignarantia vel infirmitate committitur.
Quaeritur 1 8 in quibus dis repent a se invicem veniale mortale
R. dis repare a se invicem , quod mortale sit amor creaturae siue ad contemptum Dei veniale vero sit amor rei creatae paulo tenacior quam par est; non ita tamen ut c struatur cum De conjunctio. Ut enim fusilis ostendimus . . veniali peccato imminuitur quidem charitas, sed non perimitur. 1 quc d peccato mortali reatus tein poenae contrahaturi ob veniale autem temporalis hic in Purgatorio poena solummodo irrogetur. 3 quc veniale possit abstergi charitatis internae ossiciis, precibus, aut desideriis. Hinc Proverb. r . . t 6 legitur: Septies cade jusses resurget impii auton corruent in natum. Utrum vero hoc vel illud peccatum mortale sit, an veniale, dissicillima prorsus videtur haec ind. gatio quod sic explessit S. Augustinus lib. ii de Civit. cap. ult. Di icillimum est invenire, periculosissimum νhe. i. cirri usique ad hoc tempκι cum inde satager ad eorum in
426쪽
allam pervenἰre non potui ct fortassis propterea latent, ne studium proficiendi omnia peccata cavenda pigrescat. Nec nisi ex Scripturis repeti posse illud discriminis ita tradit idem S. Doctor Ench. cap. s. sint levia , se gravia peccata, non humano , sed divino sunt pensanda russicio. Sunt enim , ut habet cap. s. quae et i sima utarentur , nisi in Scripturis demon arentur opinione graviora suis enim dicentem fratri sao fatue, reum gehenn. putaret, nisi veritas diceret ' . . . . Aut qui aestimaret quam magnum peccatum sit dies obse
mare, menses, ct annos, ct rempora sicut obsertant qui certis di bus sive mens ibus sis annis volunt, vel nolunt aliquid inchoare, eo quod secundam vana rictrina hominum fausta vel infausta eae ima,tiempora nisi hujus κli magnitudinem ex timore Apostoli pensaremus, qui talibus ait Mai. scilicet . v. i. timeo . . ne fora sine causa Liburate i in vobis' Et cap. So. Huc accedit, quod peccata, quamvis
magna re horrenda, cum in consistudinem venerint, aut parva, aut tilia e reditntur u rue ario ut non solum non occultanda verum etiam
pradicanda ac di manda videantur, quando sicut scriptum es P . 9. v. et . laudatur peccator in desideriis anima suae , O qui iniqua
terit benedicitur Sic nostri temporibus ita multa mala in apertam consuetudinem venerunt, ut pro his non solum excommunicare aliaruem laicum non audeamus, sed nec Clericum degradare. Quae tamen peccata licet scpe videndo tolerent homines , ipe tolerando facere cogantur; non minus ideo sunt peccata, sed pro dis abluendis effusus est Filii Dei sanguis, de ob illa , nisi remittantur, non consequimur coeleste regnum. Ex divino igitur judicio haec peccatorum distinctio ducenda est divini vero judicii cognitio ex Divinis Legibus. Nulla enim est alia justitiae, aut iniquitatis mensura, quam divina voluntas scripta, oradita, Wingenerata ex sed quia cge non semper constituitur, an peccatum illud sit vel mortale, aut veniale, nisi cum a vita aeterna dicuntur removendi, aut suppliciis aeternis addicendi qui haec aut illa prς stiterint Legis interpretationi studendum est ratione a nobis exposita . . de Legibus Adlungenda sunt quae deprecatorum gravitate aut levitate q. r. art. i. reseremus.
r. a. an peccatum veniale possit in mortale descere nummulta peccata venialia possint ad mortalis excrescere molem Ad primum Resp. i. venialem culpam non posse iniquitate mortali Ordescere; quia veniat pcccato res creata Deo lunquam anteponitur. R. r. veniale peccatum c genere suo in iniquitatem mortalem transire posse; seu actum, qui ob materiae levitatem aut perfecti consensus de te trum c. sola veniali deformitate macularetur, adjunctis quibus dani gravibus,in quae quandoque speciem immutant, fieri mortalem culpam. Sic licet v. g. ludere aleis, cx se scelus non sit ludi tamen a metuc immodicus in peccatum mortale evadit, vim ratione insignis ac tuta temporis, tum ratiori occasionis proximae uramenti, tum tiam obci
427쪽
tum spirinialium auditani scilicet monitionum contemptum Uine Can. i. Apostolico damnantur Episcopus, Presbyter Diaconus, aleis c ebrietatibus addicti, suoque gradu abdicantur si non cessent, caeterique Clerici, rici cietate removentur. Hinc etiam habitaxatione publici commodi ludos illos arct probabuit Imperator Leo Sapiens Constitui. 8 . it. . lib. . ita ut a collusoribus pecuniam lucro illo restitui jusserit , de reposcendi facultatem secerit haeredibus cimo de ovibuslibe si parentes, aut haeredes a Magistratibus pccuniam noni stularent olim non dissimili decreto rebus publici ci familiarum in
columitati conssiluerant Romani, teste Cicerone.
Ad sec dum Resp. i. peccatis venialibus ut sic, numerosis licet. peccati mortalis iniquitatem nunquam adaquari . nec per ea insigi aete
R. a. plura peccata venialia ex peccantis asse tu de negligentia posse
in mortale transire ita docet S. Augustinus tract in inJoan his verbis Minuta plura peccata si negligantur, occidunt minui sent guttae, qua flumina implent minuta funt grana arenae sed si multa arenis imponatur, premit atque opprimit. Hoc facit sentina ne te ii, quod facit actin irruens paulatim per sentinam intrat bea diu intrando, ct an exhaurienda mergit navim. Quid est autem exhaurire, nisi bonis v r bi agere, ne obruant peccata, gemendo jejunando, tribuendo ignoscendari Et Ep. ior. Si eollecta Mntra nos fuerint scilicet levia peccata nos gravabiιnt, oppriment, sicut unum aliquod grande peccatum. Quid enim interes a naufragium , utrum uno gran. sustinavis operiatur 'obruatur an paulatim subrepens aqua in sentinam ct per nul gentia, derelicta atque contruet impleat navem atque submergat' Unde verbpeccata venialia faciunt aliquod grande peccatum Hoc sane non obvonit ex eo quod peccati venialis natura mutetur, sed quod asseetii immodico rei creatae cum Deo conjunctio tandem evertatur. Hinc sanctus Doctor scribit peccata illa nos opprimere , obruere , occidere, ita gravare, ut submergant, scilicet propter regligentiam 5 contemptum. O p p. i. Plura furta leviora simul congesta, sicut, plures comestiones in die jejunii peccatum mortale conficiunt. Ergo plura peccata venialia possunt unum mortale peccatum efficere. R. peccata venialia ex genere suo, v. g. ita levia, ad iniquitatem mortalem transire posse non quidem ex se, sed ex peccantis affectu , nempὸs subripiens ita n affectus, ut pretiosiora , si posset, furaretur, Whaec omnia simul auferret, quae variis temporibus subripuit. ν p. a. Dei amicitiam destruunt simul uncta peccata venialia idcirco peccatum mortale essiciunt quia primum veniale Dei grariam imminuit, secundum pariter , sicque numerosa peccatorum veni
lium multitudine dirimitur cum Deo conjunctio, ut re detractione, ximus pius destruitur calor intensissimus.
R. i. peccatis veniabus destrui tuidem dispositive charitatem, quia
428쪽
αd mortale sensim concitant; non vero formaliter, ratiori sui quia peccati mortalis iniquitatem nunquam adaequant ut quae nullatenus sint rei creatae amor usque ad Dei contemptum. R. i. Esto calor intensissimus minima graduum ablatione destruatura,
quid ad res divinas spectat Destruitur quidem calor ille in aqua, cui
non est ad eum instaurandum virtus insita attamen si adesset, detrimentum illud sine dubio facila resarciretur. Cum vero Iustorum aniami venialiter lapsis insit Charitas, quae vel solis precibus, vel seu
Orationis Dominicae recitatione peccatorum levium veniam obtinet; eret damna illis illata, aut rimas resarcit. gr. 1 an peccatum veniale ad mortale disponat. viam sternat, R. vel solo rerum experimento manifestum omnibus esse, in peccata
gravia levioribus lapsibus ingenerari propensonem : quod paucis ita detini Scriptura Ecclesiast. 13. v. i. Qui θιrmi οδω paulatim decidet. Mala enim consuetudo non dissiculter in gravissimum peccatum inducit. Quam veritatem saepius antiqui Patres illustrant in fidelium commoda, scilicet ut a levioribus lapsibus summa cautione illos avocent. Sic Orig. Hom. 13. in Num. Sic etiam . Chrys. Hom. 37. in Math. ubi sic habet: Mirabiis quiddam at M inauditMm dicere audeo. Sotirmihi n/nnunquam non tanta studia magna videri peccata si vitanda quanto parva, vilia. Isia enim ut aversemur . ipsa peccati natura esset te hac autem hac ipsa re, quia parva sunt , desides reddunt Odum cantemnuntur, non potest ad expulsionem eorum animus generoιὸ insurgere. Unde cito ex parvis maxima sunt negligcntia nostra Habet quipρι insitum quemdam anima pudorem atque innatum, quemfu ii calcare atque proiicere non potes fise sensim atqu paulatim ex
negligentia perit. Ad quae declinanda pericula ante oculos eliciter obversabitur haec S. Hieronymi sagacissima ratio, tum in p. apud tesiphon tum min Ep. ad Celant ubi sic scribit Et sane nescio, an passim leve aliquod peccatum diceres, quod in Dei contemptum admiserituro sque ille prudentissimi , qui non tam considerat Ma justumst ouam aeum qui Iusserit; nec quantitatem imperii, sed imperamue ita dignitatem. Hanc cautionem vocat ipse . Hieron soliditatem
Petrae , stipe quam exstruendum est silutis aedificium.
429쪽
De peccato e pura maluia , quod irremissibile vocatur. ARTICULUS PRIMUS.
An detur peccatum cujus venia obtineri non
NOMNuxti ex antiquis Haereticis ita sensere. CD N C L. . Non datur ullum peccatuna tremissibile, seu cujus venia non possit obtineri. Probatur i. quia nullum est peccatum, quod Sanguine Christi non
abluatur Ioan quippe I. V. ' Ecce Agnus Dei, ecce qui allit e catum mundi. Item I Joann cap. 2. v. 2. Ipse est propitiatio pro pecc-- tu totii munH. Quibus verbis nullum excipitur peccatum. Prob. 2. quia omnes omnine peccatores ad cenitentiam, d spem veniae hortatur Deus, tum in veteri Testimento, tum in novo. Etenim Ezech. cap. g. v. i. Si impii egerit paenitentiam ab omnib/ pecca tu sus, . . . it vivet . non morietur. Et cap. 33. V. I. Nolo marte impii , sed ut convertatur impius a via suί, ct vivat Matth. i. v. 1 r. mire ad me omnes, laboratu , onerati estis reficiam vos Ioan 3. v. is. Sic Deus dilexit unaeum 4 ut omnis, qui credit in eum , non perea Rom. . v. i. Iustitia Dei per idem eis Christi , in omnes , ct super omnes qui credunt in eum. Cum ergo peccatoribus omnibus ad veniam via sit aperta cum omnes ad poenitentiam spe condonationis facta vocentur ; cumque tandem credentibus omnibus, invocantibus salutis spes fuerit promissa , certe nullo pe Cato ad veniam aditus intercluditur. Hinc peior Caino fieret qui cum illo diceret Genes. . v. 3. Major es iniquita mea , quam ut veniam
Prob. . quia generalem . nullisque nibus praescriptam solvendi potestatem in Eccletia sua Christus reliquit Math. is v. 8 his verbis:
fecunque astigaveritis super terram . erant ligata ct in caelo. Irem JOAn. O. V. 23. Quornm remiseritis peccata, remittuntur u quorum retinueritis, retenta sunt. Nullum igitur peccatum Deus excipit a veni Ideo Montanistas movatianos , oui hanc dimittendorum quorumdam saltem peccatorum autoritatem Eccleuae negabant, ut Hatericos ros iesit.
430쪽
Deniqud idem probatur ex tam si lemnis pollicitationis executione Gravissimis etenim peccatoribus condonatum fuisse legimus tum in veteri Testamento, ut Manasse Regi Juda quandoque divini cultus hosti infensissimo; sim in novo, ut Sancto Petro, qui Christum negavit, de Saulo Christianorum persecutori acerrimo , ipsique incestuoso Corynthiaco.
Opp. i. Ex Christo Domino Math. 12. V. t. Omne peccatum
blasphemia remittetur hominitas spiritus autem blasphemi sic enim
legendum, non Dsphemi non rem ttetur. Et quicunque dixerit verbum contra Filium hominu remittetur ei qui aulam dixerit contra Spiritum an iam non remittetn ei, neque in hoc seculo , neque in se tuis. Quae verba interpretatus . Hieron Ep. i s ad Marceu adve sus Novatianum Christi negationem tormentotum m tu ex ortam condonari posse contestaturi scd eonvenit aliud pecati genus Christi e bis Math. 1. csignatum hic illa renus remitti, nempe iniquitatem qua quis Christi opera tribuit Daemoni, seu Beelzebuth, dc Chiistum nomine Beel rebulli compellare non dubitatri Unde inquit , de tor, ipsit Scripturae ordine convincen in est, non iis nemus bilem esse di Etam blasphemiam , qui tormentis compulsi, bari eviscerati cruci 1 bin , Dominum deneg. Fnt sed tu . qui cum in virtutib videant opera Dei , calumniantur ct clamitantiam'm esse virtutem, ct omnia strena, qua facta sunt, non ad divinam magni centiam se ad Diaborum erarinere raber ira rue Novatiantu aliquem de iis , qui sacrifica, ιο pulsi sunt ante Tribunal Judicis, reston isse omnia, qua in Evata L. scripta sent,ns a Fili Dei,sed a Melet ebur Principe Demonσγum
fui e Nfecti, Ἀκης fiterit apprabare irremissibilem in Spiritum S. 67 blasphemiam. Et intia manifestum est , peccatum in Spiritum S.
ii non esse dimitti , 7κα habeat blasphemiam , ut cum videas in vim ruti; Deum, rei Ebu , calumnieris in factis. Doceat igitAr aliquem negat.nem Beel Ebuth ac re Chri ultro referam gradum, num rorem non posse veniam consequi ui ruinam quia aliud est si menti cerire , se Christianum negare aliud Christum Diabolii dicere, fetitii, i a Scriptura , atque contextin sella attenti; potuerunt demonstrare. Quamobrem ex Christi verbis, interprete . Hieronymo datur ex piabile peccatum . cuius videlicet venia nequit obtineri. R. i. a S. Aug. lib. de corrept. 4rat cap. 2. p. o. haec Chiisti vecta Math. 1. de impoenitentia finali, seu de cordis usque ad vitae si nem duritia exponi: NAPum intcstigatur, inquit lib. expositiovis in choatae in Epist ad Rom. nisi perseverantia in ne uitia, in maligni- rate cum degeratisne indulgentia Dei. Hac expositione dissicultasiam ni tollitur namque praeter dubium est omni spe veniae destitui in pee cato perseverantiam, de qua scriptum est In peccato vestro moriemini, non quod peccatoribus illis condonationis spes adimatur I sed quia pecca tor cum misericordem csi icit.