Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

521쪽

nglNCARNATIONE.

servatores praeceptorum Jesu. Item ex S. Greg. Naz. orat. in Christus homo dicitur . . . . ut per se Ianflitat hominem a ciat sementique instar universa masia sit , sibique uniens quod condemnatum fuerat totum illi, da condemnatione liberet, omnia , pro bis, qua nos sumus , excepto pe cato factus corpro animi mens 'Per qua videlicet mors perseverat. Quam rationem ita exposuerat Apostolus Hebr. a. e. o. Decebat enim eum propter quem omnia , ct per quem omnia , qui nullos filios in gloriam Eduxerat, autorem fatalis eorum per passionem confismm ire utilenim sanct cat qui an ii icantur, ex uno omnes, propter quam causam in confunditur fratres eos voca=e. Cum enim noli ae natura particeps fiet is est , suae naturae participationem nobis impertiit. Idem paucis si biicit S. Petriis a. Epist. cap. I. fideles hortatus, ut me- in ore sint beneficiorum collatorum a Christo, per quem, inquit, maxima, pretiosa obis promisia donatiit ut per c e lamini diυλὰ consortes natura. Q ramum donum, quo constituimur filii Dei. Dei forinem Unde in Ora seciei Dominicaeci . post Pentecostem dicitur nobis concedi divinae naturae con ritum, similitudo, docietas. S. rcg. yis orat Catechet. cap. a . ex divina Incarnationis oeconomia Omnipotentiam ii exornat Quod omnFotens natura potuerit descendere ad humilitatem humanitatis , id potestatem magis 'ndit, quam magna, qua naturam ferant miracula Nam quod magnum

quidpiam, xcelsum effectum sit a divina virtute , est quoda--δε

fecundum naturam ct consentaneum. Neque novum ct admirabile qui piam auribus attulerit, quod dicitur universam qua est in mundo crea turam ct quidquid extra ea qu4 c Mistur comprehenditur, Pelii tute constiti Ie , ejus voluntate, ut ei visum est , dedusta ad essentiam.

Ad id autem quod est humile, abjectum escensus , si quadam ins

gnis c redundans copia potestatis, qua minime impeditur in iis , oua sunt praeter naturam, Eemadmodum enim ignem, tit persemiitur ibidem S. Greg. yst . si instar graυium corporum videat quis deors ι tendere, ejus rei ducitur admiratione , nempe quonammodo ignis se ignis es veret, ct in modo motus excedat naturam tendens deorsum υργ. furi .m feratur quidquam , est admirandum Ita etiam divinam ct

supereminentem potentiam, neque coelorum magnitudo , neqite luminarium olendor neque universi ornatus , neque rerum naturalium perpetua administratio tant m ostendit, quantum quod se demiserit ac Meillitat in nostrae natura nempe quomodo cum excelsum extiterit, in humili or ab-jej, id cernitur , ne descendit altitudo ; quomodo humanitas connexis disinae natura, ct hoc fit , est illud. Ita quoque S Basil. lib. de Spit. Sanei cap. 8. Greg. Naa orat. 9 ubi pariter omnipotentiam in Incarnatione magis eluxisse scribit, quam in creatione me Salvato, feci , inquit, idque eum voluntate sola nobis, utpot Dei. salutem afferre postit, quemadmodum , universam rerum machinam solo jussu at- - imperio procreavit M tu autem , ct ad incutiendum pudorem ac-

522쪽

TRACTATUS

commodatim nobis contiuit , nempe commiserationem , atque honam aqua

litatem.

Et vero quid tam longe, quar condiminis conditor, quam ipsa sanctitas, caro peccati, quae in Incarnatione conjune a sunt 3 In his ita eminet Dei potentii, inquit Tertuli lib. de Cariae Christi Cip. s. ut hominem in credendo tam mirabili Mysterio pen impudentem. felicitet stultum reddat Credenda scilicet mandantur, quae pro sui D-tuitate mentem obstupefacere vidcntur. Natus est , inquit. Dei Filias non Mit, quia pudendum est mortum est De Filius , prorsa re dibile est, quia ineptum est sepultus resurrexit, certum est quia im

possibiis est.

Insuper Omnipotentia Divina per Incarnationem omnibus malis, quibus natura infestabatur, congruum remedium adhibet. Simile e simile repurnat, inquit S. Gre Naa. Orat. s. atque humana omnia, excepto peccato suscipit , conceptus quidem ex Virgine, animai corpora a spiritu praepurgata nam ct procreationem honore assci. τιμginiatatem referri oportebat Progressus autem Dem cum humanitate, unum ex duobus inter se contrariu , carne nimirum 2 stiritu , quorum alteram de cabi , alterum de catum est, ut vulnera, quae homini peccatum inflixerat contrariis remediis sanaret. Alteram hujus Mysterii causam reddunt Sancti Patres Ita s. August. tum Trach. i. in Joann. tum lib. de Fide cap. s. ubi se habet: Careem induit, ut hominibμ patientia exhiberet exemplum. Oporiebat enim , ct hoc justum erat, ut homines per patientiam humilitatis vinc reni di*cultatem Urmitatis carnis sua ; quia in eam per elevationem superbia ceciderant. Item de catechietandis rudibus cap. . . sit scribit Dominus Jesin, Christus, Deus homo, ct disina in nos diti lionis indietum est, ct humana apud nos humilitatis exemplum , ut magnus t mor noster majori contraria medicina sanaretur Magna est enim miseeria superbus homo ; sed major misericordia humilis Deus. Et Epist. r. ad Madaurenses ut magis hamo timeret extollifastu hominis, quam humiliari exemplo Dei. Praeterea cum totus homo corruisset per peccatum , ut utraque hominis pars renovaretur de resurgeret, conveniens erat, quemadmodum trach. 13. in Joan docet S. Aug. ut caro fieret Christus qui venit, ut exei-Deret corpus, animam hominisci utrumque quippe mortuum erat , o

pus ex infirmitate , anima ex iniquitate Resurgat anima tua ab iniqui tale per id qua Deus est. Resurgat corpus tuum a corruptione per id quod homo est. Anima videlicet non potest cri beata , nisi participatione vitae superioris .immutabilis. Ut enim corpus se inferius anima vivificat ita anima non fit beata, nisi per id quod est seipsa superius. Addit . ipse Doetor Ep. . ad Volus priusquam Verbum Divinum carnem indueret, in tantis erroribus implicitos ille homines, ut adorarent Damones, divinosque ipsi ambirent honores, ideoque, ut talem errorem

523쪽

DE INCARNATIONE. si

eximeret, eorumque consuleret infirmitati, maxime idoneam fuisse Verbi

Divini Incarnationem.

Adhaec accedit . ubi ex Inciuitationis Mysteii plurimum illustretur divina misericordia. Hoc enim beneficium non aliquo nostro provocatus ossicio, sed male meritis, ingratis inimicis nobis contulit Deus. Viae pro iusta quis moritur, inquit post Rom. e. . Nam pro bono fosta qui aiideat mora Commendat autem charitatem suam Deus in nobisci quoniam cum adhuc peccatores eismus, secundum tempus Chri ius pro Og mortuus est Cum inimici essemus . reconciliati sumus De per mortem flii ejiis Ephes. i. e. 3. Nos omnes ab quando consesari timus in desileriis camis nostrae, facientes voluntatem carnis coritationum . eramus natura fili ira, sicuti caeteri Deus autem qui dives est in misericordia , propter nimiam charitatem suam qua dilexit nos, cum es semus mortui peccatis, convivificavit nos inChristo,

'Qui gratia estis atriari 2 conresuscitavit, ct consedere fecit in eoel stibus in Christo Isi , ut ostenderet in peculis supervenientibus abundanies diviti, gratiae suae in bonitate siper nos in Christo Iesu. Inca nati qlioque Dei misericordiam quam magnifice commendant verba haec, omium animis altissime infigenda ad grati animi excitandam testificationem tale Deus dilexit mundiim, sicuti habetur Ioan s. is ut FAlii in suum unigenitam daret in omnis , it credit in eum non pereat, sed habeat iram aeternam. Non enim misit Deus lium suum in mundum . ut judicet mundum sed ut salvetur mundus per ipsum. Quae immensa charitas Deum ad servi conditionem Philipp. i. per exinaniti nem dejecit in ad mortem depressit indignissimam , ut in homine detritam Divinitatis imaginem rei auraret. Hic se sistat amor necesse est; cui in ultra non habeat, qud possit excrescere δε infra non habeat, quo possit se deprimere. Per spinosa malitiae septa cus homo transire non poterat sta semetipsum substernit Christias, ut super ipsum transeat. Hinc pariter elucescit vel maxim Dei sapientia. Cum enim Daemon facita Divinitatis comparandae spe. mortem primis parentibus inflixillet; maxi ne conveniens crat, ut non nuda divinitate sed occultata sub as pectabili mortalitate vinceretur. Nec est ut quis existimer, quemadmodum disserit S. Greg. y:r orat Catechet. Cap. 16. audi hane iamo rationem a Deo pro nobis fuiss excogitatam nam par pari pro meritis referre, per quod vicissim decipit r decePtor, estendit ustitiam.

venenum praebuerat Diabolus Phasm ico curationem procurat Servator.

In utroque cibo permixtio est Iethi fera prior ob venenum salutaris posterior ob ph irmaci virtutem commoda : in priori doluc in posteliori elucescit sapientia de benignitas. Has vero ferme omnes Incarnationis delineandae rationes ita simuleomplectitur idem S. Greg. Nyso orat Catech, jam laudata cap. H. Com ergo , in t homo voluntarie in hanc incidisset calamitatem, quin per voluntatem vit inimico subjunxerat quare mihi simul omma.

524쪽

D TRACTAT Us

qu conveniunt iis, quae de Deo sentiuntur, nitatem ρpientiam , UAriam , potentiam, incorruptionem, O si quid est meliori signiscationin

Tanquam bonus ergo movetur misericordia ejus , qui cecidcrar; δε quam sapiens non evorat motam re υocationis: sapientia autem est etiamum quod just-m est judicium. Quidnam ergo est in his usum ' non

aliqua tyrannica in eum , qui nos possidebat, uti autoritate , nequesumma vi rapiendo ab eo , qui dominatum obtinebat, relinquere justae est Aonii aliquam occasionem ei, qui per voluptatem hominem redegerat in servitutem. Et cap. 3. Vides cluemadmodum cum Oitia con uncta sit bonitas ct sapientia non sit ab eis separata Volus enim dare salutem est testimonium bonitatis. Quod aurem tanquam ex contraictu fecit redemptionem ejus . qui tenebatur dominatu , Ucndit justitiam. Quod autem id quod capi non poterat, subtiliter excogitans Oecit ης capi page ab inimico , id aperte summam arguit sapientiam Haec pauca ex Antiquorum monumentis ad Religionis ostensi nem excerpta inscrimus, ut Candidatis sint incitamento ad plenissimos illos fontes adeundos , ex quibus uberes aquas ore pleno ast uenter

haurire possint. Quod si praestiterint, inde fidei ei accessio plurima indeque magnifica Verbi Divini comparabitur explanati

ARTICULUS SECUNDUS.

fuerit Incareationis necessitas '

SU pro NrNDA hic est in necessitatem absolutam hypotheticam distinctio. Istud vero Mysterium qui bibluta vellet esse necessitatis.

fines praescribcret Omnipotentiae Divinae quae, ut habet . Leo tu i . de Pasi . Dona potui et humanum genu a dominat Diaboli, imperio sua voluntatis emere Deo quippe ad reparandum humanum renus invisibiliter multa sulpetebam, ut scripserat Serin 1. de Nativitate Dom. De hac veritate ita constiterat arua . Aug. ut lib. de Agone Christ. cap. ii dixerit stultorum esse asserere Divinae Sapientiae de nusse aliud mediunt, quo repararet hominem.

Unde cum Antiquis in sela Incarnationis necessitate secundum quid ostendenda haerendum est. Scilicet longe impar erat homo reus , qui debitas peccati poenas exolveret. quid venia dignum exequeretur. Ea enim erat hominis iniquitas, ut nihil levius mereretur, quam infinitae durationis poenam. Cum enim ex personae laesae dignitate repetatur offensae gravitas , infinitae Majestatis Deum homo offendisici sane maximi demeriti erat illius peccatum de proinde, post decrcto de

redimendo humano genere per accuratam satisfactionem neccssaria erat

Incarnatio Verbi, quod oblata infiniti meriti siti Dinone, expianda sus ccpetat hominum clicta,

525쪽

n INCARNATIONE. 13

Addam adhuc cum . Aug. lib. . de lib. ari, cap. o. ubi animae

innocenti ipsa veritas cibus erat. A quo autem tempore in i ccatum prolapsa fuit anima, terrenarum enim amore capta, ea prioris dignitatis

gradu ita excidit ut rebus sciasibilibus inniti opus habuerit ad veritatem in t uligendam ideoque operaeprctium fuit , ut ipsa eadem veritas carnem indueret, seque hominum infirmitati ea ratione attemperaret, transitetque in aegrotantis hominis cibum quia nempe, ut scripserat S. Irenaeus lib. . adversus Valentin cap. q. solus cus veritatem docero poterat nosque ad fide: n dictis adhibendam adduceres: Deum stire nemo potest, inquit, is si Deo docente , hoc est sine Deo non cognosci Deum. Quaeritur i. cur Deus tqt ab orbe condito se ius tam necessarium remedium homini lapso negaverit Respondet ex Antiquis mob. lib. 2. illius morae e temporii intercapedinis rationem nobis esse ignotam. Ad sensum autem Apostoli Rom. . et pondet s. Greg. Nyss . Orat Catechet. .ap. II. orat de Nativ. Christum veni tempore opportuno, videsicci ubi ad summum gladiam pervenisset corrupicta. Has alii afferunt rationes quia, ut disserit S. Aug. Tract. o. in Joan per multam temporum seriem tam magnificus liberator Messias erat praedicendus: Onto major judex veniebat, inquit S. Doctor. ant, praconum series longior 'cedere debebat. Hinc Apostolus scripserit Hebr. s. Christum in consummatione secutorum ad destitutionem peccati venisse ad implatis videlicet Prophetarum vaticiniis 1 quia necessiim erat, ut homo superbia lapsus diuIurn experimento probatas haberet suas calamitates impo entiam, quo sibi aegrotanti quantum esset opus

ejuscemodi mcdico, noli t d postularet curationem 3 quia nonicis Propheticis preceptis paulatim instituti homines, ad Christi doctii nam capessendam facti iunt quodammodo idonei. Unde ut habet S. Aug. lib. 3. Quaest quaest. 3. mundus unius hominis instar a parvi lorum statu sub cleri Testamento, ad juvenile tempus sub novo trans

latus est.

Addit Orig. lib. . contra Celsum hominum curam singularem perpetuo gessisse Deum, semperque viros aliquos, qui publicae orbis saluti consulerent, misisse, ciij uicemodi fuerunt Moysic alii nec uir quam hominibus defuisse. Quae fusius tractat S. Leo Mag. Setin. r. de Nat.

Domini. Quaer. . num Incaritatio Daemoni nota suerit 3

R. latuisse Daemonem Nam , ut habet S. Ignatius in Epist ad Ephestria Mysteria clamoris , seu insignia Sc celeberrima videlicet Mariae

vitilinitatem. Christi ex Virgine ortum, ejus mortem non noverunt

Daeniones. Et ideo ex S. Aug. lib. s. de Civ. cap i. mirandis licet operibus in eam dubitationem adducerentur, serjan hie est Messas Tisis promisius , hanc tamen depon bant Opinionem , quando eiuscemodi

opera paululum supprimenda judicavit. Quanquam cum in illo sancti

526쪽

TRACTATU s

i item praestantissimam demirarentur, nihil non moverunt, ut eum aure sanctitatis fastigio dejicerent, aut iniquis opprimerent accusetionibus. Cluisto , inquiunt, subsistentiam humanam deesse noverat Dς mou, qui res nanes creatas habet perspectas proinde noverat eam per

Verbi subsistentiam suppleri , cum subsistentiae creatae vices nihil creatum gerere possit. Resp. nihil aliud intellexisse Daemonem, nisi rei creatae suam cuique esse subsistentiam. Quamobrem igiebat ipsuin, qua ratione in Chi isto humana natura subsisteret nec admirabilem per Verbi hypostasim sib- sistendi rationen subodorabatur.

Q U AESTIO NARTA

Utrum non peccante homine Verbum Divinum naturan humanam induisset ε

CONCL. Non delinquente homine, carnem non induit et e

bum Divinum. Paucis rem absolvemus cum praesertim hic de occulta Dei voluntate moveatur quaestio . huic tu locum praebuerit non Scripturarum obscuritas, aut Antiquorum in diverses sensus abeuntium dissens, sed si es, tilis disquisitio Theologorum Aperta est enim Scriptura, .unari Patrum, qui de hac quaestione sermonem habuerunt, consensio. Quamobrem cum non aliter de Deo rebusque divinis, ut docet S. Hilarius. loquendum sit quam ut ipse ad intelligentiam nostiam locutus est iam ibiam suisse Incarnationis causam dicemus, quam ipse per Prophetas nobis praenuntiavit, quamque Apostolim Evangchstae nobis exposuerunt. In Prophetis autem hic unus occurrit divinae miscricoidiae nis videlicet ut populo in tenebris , de in umbra mortis ambulanti lucem admirabilem concederet, daretque filium, qui patris iram placiare nosque a peccatis eriperet. Haec propemodum est Isaiae dicendi ratio capitibus o. '. i. Apud caeteros Prophetas occurrunt similia se nune temporis satis fuerit indicasse, quae adversiis Judaeos . . exscripsimus, ut obvia fiat illa veritas. Sic Danielis'. non alia redditur advenius Messae ratio, quam ut consummetur pr/ varicatio, ct sine accipiat peccatum, deleatur iniquitas. Eam ipsam, micam incarnandi Veibi rationem exposuit Angelus Joseph Mam. i. e. zo de Beata Virgine occuli dimittenda cogitanii Joseph fili David, inquit Angelus, noIi timere accipere fariam conjugem tuam quod enim in ea natum se, da

527쪽

DE IN GARNATIONE . . s

enim silvum faciet V lum Pu a peccatis eorram. Et ipsemet Christus de adventu suo disserens Matth. 3. e. ii sic habet: dis rinquit. lius Oininis salvare quod perterat. Et Luc. 9. e. o. Veni enim lius hominis Iu rere, salvum facere quod erierat. Pervesti-rantur caetera Domini, aut Discipulorum de Christi adventu verba sane illi aliud deprchendetur. Unde Apost. i. in cap. i. p. s. serilis sermo, omni acceptatione dignui, quod Chri im Iesu venit in hunc mundum peccatores salvos ficere. Aperta pariter munanimis ei hoc in capite Antiquorum consensio Si , haberet inquit S. Iren. . lib. s. adversus Valentin cap. q. carasa Ioari, nequaquam Verbum Dei car factμm spei. Si non sis N peeea-ium, ait Orig. Hom. 24. in Num non necesse fuerat Filium Dei visuri, fleri, nec pus aerat eum in κως pultum N Pilari sed, inquit, amyis hue quod in principio erat cui Verbum. Ita S. Athan orat. 3. contra Atianos: Cum homo e citur inquit, tum causa substituitur eareum oporteat carnem sare custa qui e in Lentiaque hominum an e/ior est quam illiiι n. tivitas, qua sublata carnem non induisset. . . . V homines excitaret, atque Diaboli opera dis olderet. Salvator enitatque illa causa est adventus iura in come Iresurrectio enim non obti-1st, nisi morso et bice; iam S Ambros lib. de Incain cap. 6. erat, inquit, causa Incarnationis, is ut caro, qu peccatierat, per se sedim restir Quod expresSi tum ci Aug. Serm. b. de verbis post . . . tibi se scribit: Si homo non feri. et Alius hominis non venisset tum ' S. Cyrill in Assertione is The auri, bis verbis: Si homo ad magis m similitudinem Dei factus in sua honore natur man et , nec lege sibi sta per concupisccηtiam vivi sic cator munia , creatura non Dist. Cum igitur sacri inlices hei ius non meminerint Incarnationis causae, quam ut salvum ferct cnus humanum , cum pariter Sancti Pa tres unanimi sensu definianz, homine non peccante ventutum non sitisse Christum , certe inconcussa manebit nostra conclusio. Alias enim timen dum semper esset, ne quod iniquς S. Augustino Julianus vitio verte bat, nobis oppona: ur Credamus, inquiebat, legimus, ct quod non legimus nefas credamus huere D quo principio, utpote in Ecclesia indubitato conveniebat S. Augustinus. O p . . Si Dei Filius propter unicam hominum salutem mitteretur

sine praeposterus esset amoris divini ordo. Filiis enim adoptivis pol poncretur filius naturalis filii naturalis dispendio filiis adoptivis pro videretur in hominum salus esset Incarnationis finis Medio autem ante ponitur finis cum medium non expctatur, nisi propter finem. Igitur etiam sublata petaati labi, venisset Verbum Divinum,in carnem induis se ad suam gloriam hominibus inani Litandam. Resp. aliam esse omnino illationem hanc Deus quidem si diisti mundum, ut filum seum unigenitum daret. Sed idcirco praepolletus non est aniolis divini ordo, nec unigenitu filius adoptivis postponitur; licet

528쪽

TRACTAT Us

pi opter unicam homir uni salutem missus fuerit tot qui u madmo di in Verbo Divino ex Inca a. ionis mysterio nihil dignitatis ac cibi ita licet homine non peccante non sunt i sisset humanam nam nccprosecto quidquam de ipsius dignitare dcce silici tum quia cae Incarnationis finis intermedius, hominis salus est finis et ultimus, benignitatis divinae adversus homi ues commendatio. Scilicet ut orbi, creatione omni ire tcnNam si gnis caverat crbum Divimina; fiet humi nae filuti instauratione manifestam fecit incisabilem suam pro hontini bus charitatem. In utroque u cm p r omnia propte semet pseM

P. r. i. Si citetit adc in divinae On Natis gloriam natura hii mana assumpta latiam, nulla Osua Omini, iniquitate Deus Incat ni tionem fuisse cxccutus cum se neccssasi diligar praesta missimo amore sectetur, quae ad glori. splandor in amplius consertant alias enim sibi de stet, nec incilia convenientior adis cuiandam sui nominis com mendationem eligeret quod cer c d De ncutiquam sentiendum. In statu quoque innocentiae pili: Iu a iud commoda uiisent prosecta si militiis nempe suisset Dei cum hominibus4c assumptam cat nem con suetudo, beata elus orae lentia bona stultus csset , de cilest ii situ, insti uetus fuisset exemplo, oandem cultum Majestati suae consisti neum', id est divinum percepisset cus , co nimi rem homine facto

colente Deum.

Res p. hos ensus humanos, an Deum decere possent, me non expen deres Ouis enim consiliarius ejus fuit In sapientia omnium cumula ii simiaxequitur Deus incta. Qui propter providentissimam hanc dico nomiam venerabundus suspicia quitque, nc ulterius progrediatur Ab solutissimo quidem seipsum D us prosequitur amore i sed ex rerum extriti secarum positione illatenus perdet iii amor ; alioquin de mundii, ab aeterno fuisset e nihilo educcndus, d ex rebus externis aliquid commodi perciperet Deus, ex se, ab aeterno &necessario summus Ad hominem. inquiunt, innocentem voluptas ex convictu cum Deo homine facto di manassci. Verum familiaria colloquia, qu cum Adam adhuc integro miscebat Deus , haud ipsi fuissent lac gata, etiamsi naturam humanam non induisset Verbum, aut ratione altera nobis occuba in fonti homini Deus consuluis et nec eguisset homo rectus divino aspectabili exemplo. ut ad ejusmodi exemplar mores suos componeret nec ut debitum Deo cultum ratione sensibus obvia disceret Nam in amore praestantissimo Dei cui tum praestantissimum constitui rescivisset. Nec, ut quaest. i. de actam. ait. i. probabitur rebus sensibilibus fuit homo factus obnoxius nisi ut peccati poenam sustineret, superbiae fastus domaretur qui rerum Do minus fuerat insons consiturus, rerum dominatui peccator factius su

jiceretur.

Opp. 1. Adae cum Eva in statu innocentiae conjugium, ex Eph. 1.31 fututi aliquando conjugii Christum interra Ecclesiam erat signum.

529쪽

DE INCARNATIONE.

Sed ex Gen. r. r. istud conjugium cccatum antccessit Rel nouerhom patrem suum, ct , inquit Deus, ct a crebit χορ sua O erant duo in eare una. Quibus verbis ita subjungit Apostolus - Sacramentum hoc magnum est ego autem da, in Christo, in retica Quod confirmat S. Aug. lib. i. de Nupr. Conc cap. 3. ubi ob scrvat in primoium parcntum matrimonio varia bona fuisse futura fidem ilicet, prolem. sacramentum. Quamobrem, permanente illo

statu, crbum carnem induassct ut ignum sequeretur veritas. Resp. nihil ind pro Inc linatione no in statu futura pote confiei

tum iii inter Christum qua cum, non qua hominem QEcelo conjunctionis signum in statu innocentiae aluium fuissiet matrimonium. tiari enim coniunctione spiritali non minus arctamco adhesistat homo quam Angelus, cujus coniunctionis signum scii sibus obvium fi isset, trimonium tum quia ex sola novi aderis davina destinatione comu gium Sacramenti dignitatem habet, Dei hominis secti cum Leeldsii unionem adumbrat. Nam dubio procul, permanente statu illo felieissimo, filisset patentum cum filiis persectam unanimis consensio nee fi pa parentibus, ut uxoribus adhaererent, ' Priv. Mis familiarum rebus orci viderem, recessissent. Quamobrem damus Prophetae personam sisti nens casus futuri omnino inscius haec protulit aut potius Deus insem ex Mattho'. st. s. dixit Propter hoc dimittet homo patremissi, bis adharebit uaeor suae ct erunt duo in carne una, Quod ut impleretur

or p. 3. S. Cyrili Alex. lib. Thes. si ertione is scribit Deum diri mundi initium constituissi Christum salutis indamentum Coroth s

priusquam iuinam nostram praescia irci: Nam inte ruinam iacitur undamentum. Igitur decretum de Incarnatione peccati postionem ante.ertit Resp. innuere tantum ibi S. Cyrili parata nobis finis hae botia priustuam laberemur, non cro priusquam lapsuri praevideremur Unde in eodem lib. lice homine non peccante, Verbum non incarnandum festa scribit.

530쪽

u TRACTAT Us

De humanae naturae assumptione. ARTICULUS PRIMUS. De Pe= na semente.

CUR R. r. an quaelibet sanctissimae Trinitatis persona, an tres simul humanam potuerint induere naturant Et an solus filius eam in

duerit Et quare 3

quaestionibus istis, nisi ventilarentur in Scholis, plerasque libentet praetermitterem, cum nihil in odicibus sacris, de apud Antiquos de illis occurrat, quae de illo mysterio fuerunt revelata occupandis Candidatorum animis, exercendae fidei abunde uisciant. Quapropter de illi, idem mihi sentire liceat, quod de quibusdam a Nebridio viro mi cissimo propositis quaestionibus olim protulit S. Au g. p. 168 ad eund

Illa namque nee satis ad beatam vitam obtinendam mihi videntur peritine, e ct si aliq/ιid asserunt voluptatu cum investigantur metuendam est tamen, ne occupent tempus rebus impendendum melioribus. Quia tamen consiletudinis imperio serviendum est, paucis

Dico . pinuisse quamlibet divinam personam carnem fieri Nihil enim repugnare videtur cum in iis quae sunt ad extra eandem habeant potestatem. Unde quo jure filius bius carnem assumpsit, eodem jure illam assumcre poterat quaelibet Persisna divina. Dico a tres quoque personas eandem simul naturam bi conjungere potuisse Naturam enim assumere nihil aliud est, quam eam habere hiam, totamque facere sui juris: quod utique in tribus Sanctissimae Trianitatis Perlbnis non repugnaret. Nec enim ideo tres essent homines.sed tres habentes naturam humanam, munus homo. Q iemadmodum licet iis dem Perlinis communicetur divinitas, non sunt tamen tres Dii, sed tres habentes divinitatem, Munus Deus. Nec ea in hypothes Pater futurus esset Filius propter communicationem idiomatum in eadem

natura. Nam Patri ea tantummodo communicarentur, quae communicari possent, scilicet naturae humanae persectiones, non vero personalitates relativae, qu. communicari nequeunt.

Dico 3 solum Filium naturam humanam assiimpsisse Solum Veiatim ea, tum est inquiunt Patres Concilii Tolet. . in Capitulo .

cum tota Trinita cooperata sit format m suscepti hominis, quoniam in Varabilia

SEARCH

MENU NAVIGATION