Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

lata sunt Deo; sic a pristinis quasi moribus non abducti, Dei o

i qui assuefacti fuerunt. Itiem docuerat ipse . Gregor. Naz. Orat. 7.sentini nempe ab idololatria ad Evangelium Jiuleis viam Deum str vise, quod quae violenta sunt, nec diu permanent; sed citius, velut rapidiora torrentium flumina ei fractis repagulis, proruunt unde Ethnicorum plerosque mores, instituta quaedina cus Olcravit, quaedam abrogavit quae tolerata fuerant, deindὰ penitiis abrogavit. Sic non in sacrisiciis di caeremoniarum usu sitam csse iustitiam, posterioribus temporibus per Prophetas tradidit. Q Iam pariter exponit oeconomiam . August. lib. r. cap. 3. de ει- mone Domini in monte , vetus scilicet Testamentum qu persemini, ac novum , non fuisse statim constitutum , quod a suprema discordia ad summam concordiam, nonnisi per medium transitus hi Suprema est pax

nolle vindictam, nolle injustitiam suprema vero est discordia velle vindictam δ acccpta injuria velle graviorem inferre. Ut igitur medio instituto ad supremam pacem , seu id veniam concedendam impellerentur ud i scripta fuit lex Talonis, qua in vindictam propensii comprimeatur, permissa istum eandem reberendi iniuriam facultate, sed a seni

tibiis obtinenda.

Alia ratione legis antiquae delineat impersectionem S. August. epist. i l. lib. . ad Bonifac cap. s. epist is r ubi sic loquitur: Danda itaque fuerat lex , qu manifestias sibi ipsum hominem ostenderat; ne super bus animus humanus as ipse sepoge M ultum putaret. ignorans Dei iustitiam , id est qua hominem ex Deo est , suam volens constituere , id est quasi suis viribus partam justitia di sub ectus non feret. Oportebat itaque ut addito mandato , cuIus vox est , non concupisces superba peccatori etiam praevaricationis crimen accederet , atque ita ratia medicinam non fanata e legem, sed convicta infirmit quareret.

p . Legem a Deo acceptam non posse imperfectam dici praese tim cum inter legis illius cultores fuerint viri perfectissimi, ut Moses David Samuel, c alii Prophetae. . R. legem veterem posse dici perfectam, quatenus a Deo fuit sapientissime constituta , tanquam Israelitis aptissima , ut Concl. I. exposuimus o vero perfectam omnino , quia persectiora justitiae opera non exigebat quae si exegisset, vires ad exequendum procurancio, non fuisset opus mediatore, ut docet S. Paulus his verbis : Si per tem justitia gratis mortum est Christin. Qui vero fuerunt in veteri Testamento Iusti, quique fuere tales ante Iegem datam , ii virtute legis justitiam non sunt consecuti; sed virtute gratiae ad legem novam attinentisci Lex enim nova quoad primariviri suum effectiun , si Spiritus sancti gratiam ab orbe condito obtinuit rUnus enim Deus, inquit S. August. lib. de perfectione iustitiae cap. 1'.

unus mediator Dei ct hominum diripus Jesus, sine cujus gratiammo a condemnatione lib. tur, De quam traxit ex illa , in quo om

62쪽

DE LEGIBUS.

Hem S. Aug. epist is . adoptat. ubi haec scribit Eadem namque fidis,

est re nostra , ct illorum , quoniam hac tili crediaiarunt futurum , quod nos redimus ficium. Unde dicit Apostolus Paulusci habentes eum-ά- 'iritum dei c. Ita quoque saepius alibi contra Pelagianos. aer i cur Lex statim post tam lapsum non fuerit tradita praequana lata fuerit Respondet I S. Irenaeus lib. . cap. o. Patriarchi legem Decalogi non fruisse injunctam , quia lex Justo non est posita, eamque in aniniis conscriptam gerebant, diligentes Deum proximum: μου fui/necesse, inquit, eos admonere correptoriis litteris . quia habebant in semetipsis justitiam eris.

Ptob. 1 dilatam fuisse legis promulgationem, ut homines diuturno suae coecitatis facto experimento edocerentur magnitudinem illius ben ficii, quod Psalm. . . David ita commendatri sui amuntiat Urbum suum Jacob iustitia ct judicia sua prael. Nan fecit taliter omni nationi , judicia sua non manifestavit eis. Acceperunt ex pacto ludaei debere Dei misericordiae voluntatis divinae cognitionem. Undὰ b. 1. Esdrae cap. s. e. o. in animi grati testificationem voce magna Hamaverunt Levitae selectici Spiritum tuum anum dedisti , qui docerea .. . Et ceri post Adam lapsum , hic gratia statim concessa, superbus homo donum illi id tanquam meritis suis debitum facile tibi triabuisset quod vel etiam causa fuit, cur lex statim post Adam lapsum

tradita non sit. Quo vero tempore lex sierit lata , vix potest assignarici attamen juxta vulgarem annorum computatio m , in Monae bina auabus in tabulis fuit Movsi tradites, anno x H. mense tertio. 1aer. 1. an lex vetus in Israclitarum commoda tantummodo scripta

fuerit Respondet Tertullianus lib. contra Iudaeos cap. 1 non ad selos Abrahae steros, seu Israelii ac sed & ad omnes gentes pertinuisse cum gentibus ad Synagoham acrius pateret. Nec indeminuitur Israelitis concessi beneficii dignitas quae praesertim describitur Deut. . . . his verbis: Ma est enim alia gens sic inclita, ut habeat armanias, fusaque iudicia. Hinc Psu. s. λ'.i in Iudaea Dem. Rom. 3. . . Quid ergo ampliasD- . 63 At qua utilita Circumcisionur multam per omnem modum primum quidem quia credita sunt isti eloquia Dei. Im ex Eusebio tib . . de Demonstr. Evang. cap. F. illius doni excellentia illustratur maxime, quia nonhisi per Isiactitas , seu per religiosam cum Iliaelitis

conlimis 'ionem, ab aliis participaretur.

Christianos praesertim spectabat ex illa ex S. August. lib. contra

Falist. cap. 1 lib. I. cap. a. cum a Christianis serventur agendae vitae praecei ta in veteri et se contentari si tamen Iceperis ea , quae sunt dum eaxat ad significandam accommodata.

Quaer. . cur Lex antiqua non abrogata fuerit quibusdam post ejus institutiouein seculis , cum tam imperfecta fuerit r

63쪽

o TRACTAT Us

Respondet. s. Just in diit cum Triph hanc fuisse causam, quδd nempe iisdem semper vitiis iubessent udaei Proind. . inquit seculi primcipi haec propter iti itates est . ct malitia funt imperata ita propter perseveranti D in ilia , seu potia ex ferationem eorum v iram, per eadem vos subinde oracula ad recordationem 2 notionem fui ; τοι Mutem duro corde, ct insipiens populus cQuxr. q. quid ad legis obicrvationem requireretur ut ad aeternam lutem conferret: ' An ad salu.em par fuit se externa legis observati, an ulteritus postularetur aeterna felicitatis expectatio R. ad declinandas temporales poenas, quas Deus sibi non obtemporantibus interminatus fuerat parem quidem disse illam externam veterum inlli tutorum obtervationem ominime vero ad salutem. Qui enim solo rei terrenae studio ais ci Legis Mosaicae praecepta servabant Legis naturalis primo prςcepto saepius in veteri Lege repctito cerant :Et si sersabant inquit S. August epist. sed sibi fersare videbit

rur. Neque enim siles in eis per dilectionem operabatur sed terrena ei pidita , metusque earnalis. Sic aittem pracepta, qu facit, proculdubio insitus facit masu enim omnino non facere Asccundum ea . quae cupit, ct metuit, permittatur impune ficere M per hoc in ipsa voluntate intus est reus. Ad consequendam ergo salutem in Vitam aeternam . praetet externum obsequium . oportebat non selum accedentes ad Deum

credere , s Hia est, inquit post Hebr. i. v. s. ct inquirentibus se, munerator sit. Sedin opus erat , ut ex amore Dei, qui praemium illud

esset, qu ae legis crant exequerentur.

p . Hos a se affectus internos exigi nullatenus noverant Israeliat: nam unde illud collegissent an ex lege promulgata' At nihil ejusmodi continebat. An x bonis propositis ac promissis, vel ex poenis intentatis sed haec ad sola vitae praesuntis commoda pertineoant, Deuteronom. II. Wr'. Quid igitur Israclitae poterant ex libris acris conficere, nisi parem ad salutem eis Legis observationem, seu ex metu poenae, seu ex bonorum temporalium expellatione 3 Et vero si quid alii id fuisset postulatii. divina sane culpanda esset bonitas , cum salutis aeternae beneficio privati fuissent serme omnes ; quod nempe finem sibi incognitum non expetiiss)nt uli ibi enim in Lege veteri traditur aeterna illa vita futura, altem aperte ita ut ejus cognitionein plebs Israelitica facile potuerit sic qui Quae si quibus sim fuerit cognita, solis viris illustribus nae sors fuit concessa, seu selis Patriarchis, Prophetis,

caeteris virtute in signi' us; non vero plebi durae cervicis , qui . hoc beneficium amplio iis erat perfectionis, ad Legem novam pertinebat, uela ad modii a expri sit . Aug. traist D in cap. i. o. ubi docet eum-em in utroqii Testimento percipi Decaloqui ; sed camdem non proponi merced inci Expellit , inquit, de codibus υ ρ carnatis cogita tiones . ut ver sitis sub gratia . t. ad novum Te tamentum pertineatis

ideo vita terna pronairtitur in novo Testimento. Lerite vetus Testa-mmium, istite, quia carnasi adhuc populo ea quidem precipiebantur,

64쪽

qua nobis sed quere mercedem , ct invenies ibi dici, ut experiantur hostes a facie tua, ct accipiatis eorum , 7:ι.tra promisit Deus a

tribus mst, is Et infra Ea ibi utentur in De V legis quo

bis; sed non promittuntur , quae nobis quid promittitii 3 ita aeterna. Item lib. contra Adimantum cap. 6. remissimae ct aperis ima duor. mTestamentorum disserentia, timori amor. Et lib. . Rctraot. cap. 22.

Regnum caelorum illi populo fuisse promisium non legimus in iis , qua promissa sunt lege data per o Vn in Monte Sina , quod 'oprie dicitur vetus Testamentum. Et in Pi alm. s. 'eus , inquit, se utrili Me T stamenti maluit esse authorem , ut terrena promitteret in veteri, ct caelestia in novo. R. i. Israeliticae plebi satis constitisse, non solam ex gi legis externam observationem 4cu quae ferct nactu a nae , vel se bonorum tem poralium iam ex S. August. eadem ipsis ac nobis praecipiet, intur Mysis pariter ac nobis injimgebatur amor Dei ex toto corcle, cx tota mense, ex totis viribus ridemque praeceptum saeptias repetitur in scrip uiis , ut in Resi ad III. Conci art. . os cndimus. No erant ergo parcna non esse .l salutem veterum institutionum externam ob scrvanti. am , scd cam, quae proficiscitur ex fidem amore Dei ita illos docuer.it Moyses, Deut. 26. 36. Hodie, inquii, Dominus Deus praecepit tibi, ut facias mandata se atque judicia ct custodias, ct imple. ex tot corde tuo, tota anima tua. Ecclcitast quoque cap. a. Crede Deo ct recuperabit te , ct dirige vitam tuam , ct spera in illum . . . . Qui timetis Dominum, credite illi non υacuabitur merae vestrit. Hinc u plures timc temporis alutem non fuerint consecuti nec legis, nec legislatoris culpa fuit; sed nolentium obsequi. Non habent ergo quod conquerantur, cum sibi desuerint, negata Deo dcbita dilectiones qui enim aliud priter Deum intendit, Deum ipsum inferiori bono posthabc quia noli

ageret, nisi moveret eiura teriena merces.

R. 1 solam a Mose temporalem mercedem Israelitis suisse tum primum aperit propositam ut terrenis illis pollicitationibus continerentur in ossici, necdum enim pares erant, qui bona caperent invisibilia, ut docet S. August. his verbis: Quia non potue an capere invisibilia, per visibilia tenebantur. Quare teneb/ntur ne penit. initerirent, ct ad iiola laberentur. Idem probat ex Israclitatum in vituli adorationem psit:

Toti inquit . spes eorum in homine posta erat, non in Deo: ecce mortui est homo risum quid mortuus est L eus , qui eruerat eos de terra E nti . . . Quibus ergo moais teneretur popuIus talis nisi promi sicarnalibus , doni tamen corporalia praemia proponebantur ut in illis tanquam in ultimo fine conquiescereiit , edit aeterna selicitas adumbra-Tetui ad quam esusmodi pollicitationibus honii ne illi nimiium addicti sensibus, qu si manu erant adducendi, ut lam exscripsimus in Resip. adult Conci ut 1. . . Nec opus erat ut a Mosi clarius exprim2retur

merces aeterna cum enim ei ex injuncta Dei suprema dilectione facilu

65쪽

1 TRACTAT Us

colligatur dignam tali amore compensationem non esse tem rate bonum nempe fucunditatem agrorum vietoriis de hostibus relatana, aut liberationemra captivitate suis erat, quod eorum commodis ita servierit Deus, ut dilata uberiori expositione , cos ad perfectionis rectitudincia in vitae aeternae desidet iis politam, mercedis temporalis promissione cnsim in stilucrit. Quid enim vir restiis amat in Deo nisi si 'reinum bonum caetetonim mens iram 3 Simili verri amori non resion ictioni temporalis allccutio, nec huius boni nossessione pie amantis affectus expleretui unq lim. Licet ergo legi ea fuerit economia, ut aeternae vitae felicitatem populo statim non pollicitus fuerit Deus Lad hanc tamcn consequendam enitendum esse noverant, mimpellebantur temporalis mercedis iniuitu. Poteiant etiam vel ex ipsa naturali altione accipere, in solo co consistere finem ultimum, cujus solius assecutione elicitate, se posse comparare novit homo clicet qua ratione fieri possit illa consecutio naturaliter non noverit proindeque Israelitis opus erat tantummodo, ut per bona temporalia ad aeternum illud lumen revocarentur. Unde qui cras scopum animo complectebmtur, intelligeb.int illico praemiis temporalibus aeternae vitae bona in observantiae pigmium exprimici certa hac erat Dei scrvis expectatio. Moses ipse pollicitationem hanc prςvcri e v lens , Exod si ita rogabat Deum ostende mihi gloriam tuam. Noverantis hoc Prophctae, inquit S. Aug. idque probat exemplo Davidisii versus Deum uspirantis Psalm. 16. v. I. Unam petii a Domino hane rerutram cc. Quid est , inquit S. August. quod cquirit hi habite in domo Domini per omnes dies vitae sua . . . . ut contempletur delectationem Domini. Hanc mercedem apertius postmodum exposierunt alii Prophetae, ut Isaias cap. 6 . v. q. his verbi. A seculo non audierunt, neque auribus perciperunt oculus non vidit, Deus absque te, quae praeparasti expectam-tibus te. Quibus verbis utitur post. i. Cor. i. v. s. ad designandams licitatem aeternam Sicut scriptum est , inquit, oculus non vidit, nec au=is audivit c. Longe clarius idem exposuit Danici cap. I. v. LSosipient autem Sancti Dei altissimi, ct obtinebunt regnum que ins Olum seculum secularum. Adeo familiaris erat haec apud Israelitis institutio, ut Obias cap. 2. V. s. parcntes sibi vehementer in calamiatate ii sultantes, dicendo ibi est spes tua, pro qua eleemosnaι, ct sepultura ficiebri his Vel bis compescuerit v. T. Nolιte ita loqui quoniam iii an forum fumus, ct vitam illam Vestamus quam Deus daturus est his, qui fidem suam ni nquam mutant ab ea. Lib. 2. Mach. cap. cum tanta constantia in hac veritate permanserunt emem fiat te cum mair ut quaecunque tisis tormcnta pararentur, despicerent. Unde se trum alter in ubi.no spiritu constitu.us sic Antiochi in alim uiu mi

Tu quidem scolestissime . in 'senti ita nos peiais sed Ree mundi functos nos p 'is egibus in terna vita resurrectione suscitabit. Et te tius v. i. Propter Dei leges nunc haec is despicio, quoniam ab ipso

66쪽

DE LEGIBUS. 3

ea recepturum bero quartiis, cum jam csset ad mortem , sic ait: Potius est ab hominibus morti aras spem expectare a Deo , iterum ab ipse resuscitandas. v. o. Supra modum autem mater mirabilis pereuntes septem filios sub unius diei tempore conspiciens bono animo ferebat propter spem, quam it Deum habebat. v. 3. dixit ad filios : Mundi creator piritum vobis iterkm cum sericordia reddet, vitam, sicut nunc vosmet-'sos Opicitis propter leges eius. v. ita fiate junio ad Tyrannum . Fratres mei, modico nunc dolore sustentara , si testamen οαrerna vitae essecti sunt. Hinc post significat Hebr. i. Justos veteris Testamenti repromissiones aeternae naercedis aspexille. R. 3. Israelitas etiam in deserto hanc aeternae felicitatis non latuita pollicitationem , si Mosem audierint clim enim illius unic teneretur studio Moyses; variis eam rationibus exponebat populo, Wtanti beneficii expectatione peregrinationis aerumnosae molestias blabatur propo

sitis praesertim Job exemplo & doctrina seu Job librum ipsemet scripsisIet, seu a Job scriptum legendum communicasset hoc enim in libro

amplissimum, unicum Job fomentum, levamen erat Litur Servat ris in carne propriis oculis conspectus, concessa resurrectiones ita enim Cap. '. v. s. Scio quod Redemptor meus vivit, ct in nobissimo die de terra fumrecturus sum, ct in carne mea videbo Deum meum . quem visurus sum ego ipse oculi mei consterilari sunt, ct non Him . reposita se hae spes mea in sinu meo.

R. . timoreis amore legem veterem novam distingui, si lex vetus spectetur bla ratione praeceptorum caeremonialium Gudiciali una; non ver ratione legis naturalis , seu ratione praeceptorum moralium quae continebat, ut ex superioribus jam fit comperium. Unde S. August.

tract. s. in Joan jam laudato, scribit ab iis legem non impleri, qui solo temporalium bonorum fine eam servabant: Si inquit corporalia praemia concupier a Deo Ladhuc sub tege es , ct ideo ipsam legem non implrbu.

ARTICULUS TERTIUS. uid sit inter Legem nomam PF eterem i riminis

conmenientiae 'CONCLUSIO. I. Veterem iniet novam legem quinque intercedunt discrimina. I. Discrepant ratione Legissatorum Lex enim vetus per Mosem a cepta dit, Di dispositione Angelorum, ut loquitur . Stephanus Acit. 7. V. 3 seu ordinata per Ante os in manu mediatoris, ut habet Apostolus Galat. 1. v. '. Nova vero a Christo sancita fuit Hebr. i. Et ideo ad

persectius obsequium Evangelio deserendum teneri nos probat Apostol. in epist ad Hebraeos. i

67쪽

a Ratione modi quo latae fuerunt lex quipp vetiis lapideis tabulis insciilpta fuit nova vero tabulis cordis inscripta quod sic expressit Jeremi is cap. 3. V. t. Ecce dies venient, dicit Dominis , ct feriam δε- mui Israel, ct domui Dda foedi novum , mn secundum pastum, quod prpigi cum patribus eorum .... Dabo legem meam in visceribi eorum, ct in corde eorum scribam eam. Qiae verba de Lege Evangelica inter- prctatur post Hebr. g. v. a. hinciis Cor. 3. v. s. sic habet Mani

furali quod epistola est Christi, ministrata a nobis i scripta non air mento, sed piritu Dei vivia non in tabulis Isid.is, sed in tabulis eo di ornat bess. In corde lex nostra est, inquit Orig. Hom. 1 in sal. 8. instar radicis, quae germina verba iustitiae , verba sanctitatis, actus ει gesta.

. Rarione temporum; quia lex nova veterem superat antiquitate cduratione tiam ex Euseb. lib. r. de Demonstr. cap. 6 priusquam lege veteri donarentur Hebraei, apud antiquiorcs Christianae Legis mandata lurima invaluerant : ejus enim instituta Noe Abrahamus, G us observarunt .circumcisione nondum praescripta . constans occurata eorum obsequii fules commendatur, simulque erga pauperes baritas Evangelica Tempore igitur superior est Lex Evangelica quae veterum mores rexerit, de debitis finibus cocrcuerit Lex insupet M saica lata selum fuit ad tempus, videlicet usque ad Salvatoris adventum, iuxta istud S. Pauli Galat. 3. Lex propter transgre sones posita est , donec eniret semen hoc est lex Mos lata si ut transgrelliones

comprimcret peccata, donec Christus, Abrahae semen, veniret Lex autem nova in perpetuum, seu usque ad mundi consummationem duratura est. Hinc novum testamentum dicitur aeternum, Hebr. 3. V. o.

quia nullo unquam tempore antiquabitur nullumque Testamentum illi luccedet , sicuti recte scribit S. Anselmus vel potius Helvaeus ad illud Cap. 3 epist ad Hebr. Ratione persectionis quaeiam eximia est in lege nova ut vires hum

ni longὸ superet ex ipso Tri Judaeo, a quo S. Iun. inrtio dialogi quae rit quodnam erat judicium de Evang. Lege 3 num a Lege Christi na abhorrere liceat ad quod respondet Tripho, ejus persectionis videri

Legem Christianam, ut vires humanas longe excedat. Novum est mentum antiquo persectius elle iii colligit S. Irenaeus lib. . . cap. 3r. quod Dei , de proximi injunctus amor novae legis ordinatione amplificetur: Donani, inquit, hominibus per adoptionem . Patrem scire Deum diligere eum ex toto corde , sine aversatione sequi j in verbum, non tantura abstinentes a malu operationibus , sed etiam a concupiscentiis earum Auxit autem, timorem filios enim plus timere op-tet, quam servos , ct majorem dilectionem habere in patrem. Addit He tam accuratam in Evangelio Verborum, cogitationum a n bis exigi rationem quod ad ampliorem, amorem, S timorem nos

impellat In qua magis probatur homo, si revereatur UT imcat

68쪽

DE LEGIBUS AE

Iigat Deum , ct propter hoc Petrus ait . No velam 11 um malitiabere nos liberrarem , sed approbationem, a ni utionem siris. Et S. Cyprian. lib. de Oratione Dominica sic habet Evangelica praecepta, Fratres dilectissimi, nihil sunt aliud , quam arseria divina . foeda menta ad canda spei, firmamenta corroboraniae dei nutrimentasvendi cordis , gubernacula dirigendi itineris , praesidia obtinenda salutis suadam dociles credentium mentes in terris instruunt, ad coelestia regna

per cunt.

Inde quoqu maxim commendatur Lex Christi, quod Sacramentis tantae perscctionis adornetur, Wiam eximiis praeceptis ut non modo Philosophorum animos in admirationem rapueri sed δε illis propositas morum leges ratione longe persectiori contineat. Unde nihil nisi divinum in ea lege occurrit nihil quod aut horem Deum non sapiat. Et vero lex vetus non nisi ustitiam legalem, externam confert cinternam vero lex nova jugum intolerandum imponebat lex vetust, nova jugum suave, Math. i. et is c Galat. . Hinc S. Aug. epist. S. Lei jussu Christi nos subdidit , ct sarcinae levi , Sacriimentis numero paucissimis , observatu facillimis, signiscatione pro.tntissimis , Io cietatem novi populi colligavit. Justitiam item a corpore inchoabat lex vetus nova vero ab anima. S. Iren lib. . cap. I. ejus persectionis esse legem novam assciit, ut nullum ei accedere possit additamentum cum sit ex Rom. . v. a. ex spiritus ita in Christo Iesu. Tandem haec non mediocris est nova lcgis eminentia, quod de mere civilibus .politicis nihil constituat , totaque sit in moribus ad aeternam vitam componendis. s. Ratione etainium differunt illae duae leges qui ex . August. lib. de Spir. ait cap. 1o Mosaica ex veteris hominis peccatum ostendebat, nec illud curabri reos vero liberat a vetustatis vitio nova lex. Et epist. ad Anastasiumri ex docendo, jubendo quod sine gratia impleri non potest, homini demonstrat suam infirmitatem , ut quaerat demonstrata infirmitas .ilvatorem. ymobrem apte admodum lex vetus speculo comparatur quod maculas quidem ostendit, sed non tolliti lex vero nova, aquae, quae non modo sordes valet ostendere, sedi ab stergere. Unde Zech. 6. v. s. Dominus fidelibus novae legis hanc fecit promissionem : Fundam super vos aquam mundam , o mundabimini ab omnibus inquinamentis vestris

Haec ferme singula utriusque Legis discrimina sic explicat S. Ambr. lib. i. de Osici cap. 8. Hic umbra, imago, illic veritin umbra in Lege , imago in Evangelio, verita in caelestibω. tu Agnus frebatur . erebatur vitulit; nunc Chrsm fertur, sed Fertur quas ο-mo, quasi recipiens passionem , ct fert se i e quasi sacerdas , ut peccata nostra dimittat. ἰ in imagine , ibi in veritate, ubi apud patrem pro nobis quasi Advocat intervenit. Hic ergo in imagine ambula

mm, in imagine vide 4 illi facie ad faciet ν ubi plena perfecti .

69쪽

TRACTAT Us

quia perfecti omnu in veritate est. Sic pariter . Hieron lib. I. eonta Pelagian cap. In Lege promittitur, in mangeli impletur ibi initia, ἰ peefectio est in illa operum fundamenta aciantur, h c deic gratiae culmen inponitur.

p . Discrimen inter utramque legem falso repetitur ex scriptione varia, quod scilicet vetus tabulis lapideis fuerit ascripi hominum vero animis insἰrta nova iam nova quoque scribitur scrvatur illia

R. non ex necessitate, ut in veteri lege Apostolos, Apostol rum successores hae oeconomia fuisse uses aedit infirmitati eorum, qui nimi sim sensibus iant addicti . consuleretur, quemadmodum exponit Euseb. lib. i. de Demonstr. Evang. cap. X. his verbis LMm ero , Christi scilicet, discipuli ad magistri sui morum , auribin titiorum doctrinam suam accommodantes, quaecumque quidem veluti ultra habitum progressis, a perserit ipse m magistro pracepta fuerant, ea iis, qui capere poterant, tradiderunt , quaecunque veri iis conmenire arbitrabantur, qui an mas adhuc affectibin obnoxia gererent, curationisque indigentes ea ipsi ad imbecillitatem multorum se demittentes, partim litteris . partim si is litteru, quasi jure quodam non scripto, servanda commendarunt. Hanc istius oeconomiae rationem subjicit S. Chrysost Hom. t. 4. in Math. Si enim, inquit, elus puritatis essemus, culus esse necesse esset, animis nostris Deus ipse illucesceret, sicque ad cor nostrum eonvertere. mur ut in eo, quae divina sunt, persiecta fierent sed quia delitescentes ad terrena , braibus obvolvimur . ideo ad citaracteres, quibus monea

mur, mittimur.

O G L. II. Licet ea inter utramque Legem sint discrimina; multiplici tamcn de causa , utraque dici potest una. i. Ratione fidei, quae in utroque Testamento est eadem quamobrem unum Di lcm est Testamentum, scutis una Ecclesia , quae ex an Clemente Alex. lib. I. Strom. Pr destinatis pro duce fuit Ecclesiam, inquit, in unitatem unius iuri qua est ex propriis testamentis, vel se tius ex testamento , qua est unum diversis temporibus . in quibus Dei voluntate per unum Dominum congregat eos . qui sunt jam ordinati, quos praedestinavit Delia, cum eos Iustos futuros cognoviget ante mori

constitutionem.

1. Ratione doctrinae, quae sui ex S. August. lib. 6. contra Faustum cap. 18. eadem Christi Domini re Moysis servi , nihil enim ferme nova lege continetur inquit lib. 9. cap. a. 43. quod antiqua non proposuerit licet non tam apertZ Quam utriusque Testamenti oeconomiam . August. se exponit. Lib. qq. s. q. 13. orbem universum, ut unum hominem, Deus in vero sui cultu suscepi instituendum quia verbidorici non erant Israelitae, qui r itione persectiori traditas leges caperent, aut rent; ideo praeceptis qrcinonialibus & judicialibus eo sal, ecit iudit ita instar Sicut autem ad eundemici cultum addu-

70쪽

DE LEGIBUS U

cuntur infantes his preceptis, istis pueri, adolescentes aliis alii qumque vitici sit licet diveis fuerit Israclitarum institutio a Christimis Legibus . eadem tamen Israclitarum . A Christianorum lex est dicenda: cum eadem in diversis illis praeceptis sucri doctrinaci eadem enim scmper sancita iit in utroque cit. imento Dei, proximi dilectio, quae est picnitudo legis omnis. 3. Ratione finis quia utrilis ue finis est Christus. . Ratione sustitiae: nam eadem proponitur in utroque Testamento, quemadmodum ex sacris paginis facile potest colligi. Dcnique ratione Decalogi, qui idem sancitu in lege veteri , licet

ad novam pertineret.

P . . Polyg miae, sacrificiorum quae in lege veteri erant licita, usum lex nova prohibetri et g lex vetus nova non possunt esse una lex ratione doctrina . R. i. eundem Legillatorem diversa posse prccipere ob varias necessitates, obque varia commoda unde Eulebius ait lib. . Demonstr. cap. s. permistam fuisse Antiquis polygamiam , quod ad Rempublicam suam singularem frequentandam , de propagandam eligionem uxorii multitudo conserret quae nunc non incumbit neccsti ac cum universum orbem ministerio Doctorum Christus illustrati Evangelii doctrina. Hinc alia est novi Testamenti sanctio. R. 1. Legem Christi sacrificia non prccepisse ; quia iis opus non est ut abducantur ab idololatria Christiani, vel ut quae sunt Christi

adumbrentur.

Op P. 1. Novo vetus cstamentum adversatur penitd ratione praeceptorum nova enim lex Odrum inimicorum in veteri non modo lici tum , scd iniunctum, prohibet Math. s. v. 3. Audistu quia dicJum est niti ruis odio haribu inimicum tuum. Ego autem dico vobis: Diligite inimicos vestros. Sic de vindicta constituit . S. Audistis, quia dictum est Antiquis: cuia is pro oculo , ct dentem pro dente. Ego autem dico vobis non resistere malo; sed si quis te percus 'erit is deaeie-- maxillam tuam, praebe, ilii, alteram. Ergo per vetus cstame tum inimicos odisse . S ab illis ultionem repetere liccbat; non vero per novum. Ideoque verus Testamentum livo adversatur ratione prae

ceptorum.

Lege veteri non injunchim fuisse odium inimicorum; quia legem

naturalem continebat, proinde proximi dilectionem. propterea inimicoluiti. Et vero tantum abcst , ut lcx vetus odio haberi velit inimicos, quintino beneficium illis anscrti jubeat imperat enim id err bundum iniiDic bovem c. ad initiacum reduci., alia amoris c cha ritatis ossicia illis pic stati. 5 singilla q. r. ari. . in Resp. ad Inst. ol jecti ni si cundae exposuimus. Nec etia in vindictam patitur repeti ab inimae: lcge rationis: iam ex Tert. lib. I. contra larc cap. id. Non injuria mutuo exercetida licentiaran fuit ita lex, sed in totutu cohiben-

SEARCH

MENU NAVIGATION