장음표시 사용
611쪽
sumptum me suadere sibimet ita valebat, inquit Agobardus, ut crederet in uno Domino nostra Iesu Christo duarum raturarum unitionem substantialiter facitam ct DeAm Verbum secundum subsistentiam carnitinitum sicut liquid in consequentibus ex verbis illius apparebit . . . Timens enim permixtionem Eutychetis , corruit in divisionem Nestorii. Et ideo censet ipse Agobardus, non frustra hic proscrti opinionem Nestorii : Opportunum est, inquit, in hoc loco ponere sententiin Nestorii. antequam ad hujus dicta ascutienda veniamus, ut prudens Ledior cognoscere valeat, quam consona Nestorio Felix penserit, ct ubicumque male utram- sue in L. Omina dividi subgantiam ct confugit iteram quasi ad unitatem persona dicendo Unus tamen in utroque, non duo, ct in hoc dem Nesarium imitetur. Postea exponit quaenam uetit Nestorii aer
sis, ex eius verbis in Synodo Ephesina relatis sic concludit Eece habι sententia Nestorii, 3κ-s ct in conjunIlione persona , ct in divisione naturarum erbi Felici conferas, invenies eos uno sensu incedere:
Quod iustis in toto libro probat. Et sic licet felix de lipandus uiri Nestorio verbo tenus unam in Christo esse presenam profiterentur
revera tamen duas cum Nestorio, unione tantum morali, non substantiali cor junctas admittebant. Eundem errorem illis vitio vertunt l- cuinus Caroli Magni Magister lib. 3. de Trin. cap. Ionas ute-lianensis lib. i. de Cultu Imaginum. Inst. Aliam aequior longe fuit Patrum Francosordiensum senten. tia. Scribunt enim in Epistola sua. Felicis alipandi errorem novum esse, de in Ecclesia inauditum in proinde nequaquam eos erroris Nestoriani reos esse suspicabantur: Non enim inauditus erat Nestorii error. nec tunc temporis novus, utpot jam solemniter Ephesi ad ann. 3 i.
damnatus Ideo nec Sanctorum Patrum testimonia congerunt, ut personae unitatem in Christo probent, sed ut adoptionem a Christo removeant. Nec etiam in Synodum amplissimam convenissent, de re jam JGluta definituri. R. Patres Concilii Francoserd hanc haeresim , Quam Nestorianae se tum noverant, dicere novam, inauditam , quia haeresim Nestorii immortuam sepultam renovabat, eamque de novo suscitabat. Id quippe
patet tum ex Epist. Concilii, ubi Patres Felicem alipandum alloquenates, sic aiunt Nonne olim eadem haeresis vestra ab unisersali celesia in Nestorio refutata st, ct damnati tum etiam ex libro sacrosyllabo ejusdem Synodi, ubi sic habetur: Elipandum namque' Felicem novos hostes Ecclesia sed vetιrnosa fere perfdia allutas cte idcirco Felici Elipando exprobrabant Patres illi, quod cum idem sentirent ac Nestorius, ad anathema huic Haeretarchae dicendum non potuissent adduci; licet Arium Eutrchetem, malios Haereticos anathemati subjicere non
612쪽
De naturae humanae Christi defectibus.
ALii sunt desectius, qui corpus corrumpunt, ut passiones dolores 8ce. Alii, qui animam depravant, ut peccatum c. De utroque genere hic disserendum.
ARTICULUS PRIMUS. Confutantur Haeretici qui docuerunt Christum corporis
defctibus, aut passionibus non fuisse obnoxium.
SIrenaeo teste lib. I. cap adversus Valentin propugnavit Basilides . Christum nihil omnino fuisse passum, sed ejus loco Simonem Cyrenensem, qui forma Christi indutus, cruci fuit affixus Alios etiam Haereticos confutat lib. cap. o. idem S. Irenaeus, quod Christum non fuisse passum comenderent, sed Iesum quem Christus dereliquerat Circa idem Religionis dogma errarunt etiam Haeretici q. c. arr. i. ci jam impugnati. cc alii desuerunt Haeretici, Corrupticolae dicti, qui cum suo Principe Severo Antioch. Sed is invasere docuerunt Christi mortuis jam luscitati corpus fuisse corruptibile. Alii autem Incorrupticolae nuncupati asseruerunt cum Aurore suo Iuliano Halicarnassio, idem Christi eorpus ab ipsa conceptione fuisti incorruptibile. O c L. Communibus naturae humanae infirmitatibus ' passionibus statui Redemptoris non adversantibus Christus seipsum libere subjecit:
privatis autem homiluim incommodis non fuit obnoxius. Prob. prima pars Communes naturae infirmitates statui Redemptoris minime adversantcs, sunt timor, moeror, fames sitis, mors c. Christuς autem ver timuit. Nam Marc. i . . coepit paveret taedere. Ideo enixe oravit, ut a se transiret calix ad cujus conspectum timore assici batur Luc enim 11. p. 42. Pater se m transfer calicem istum a me. Imb, timoris aestu sudor sanguineus in eo sui excitatus ce- rorem quoque sui experius Mat l, quippe 26. i. r. Carpit contristari
moesius se. Tunc ait illis mp Petro, duobus Zebedaei filii, Tristis It anima mea uisue ad mortem. Suum maerorem lachrymis significavit ipse Christus Joan. i. ct ch matus est Ieseus Flevit autem Christus ex S. Balii tum ut lachrymis nostris modum prescriberet,
613쪽
tum ut ab Inhumanitate avocaret, simuli incitaret ad commiserationem. Ver etiam in deserto esui iit, Matth. . Sitim passus fuit Joan. s. e. 18. Morti tandem seipsum subjecit Matth. 17. Joan. 9. e. o. ubi sic habetur Et inclinat capite tradidit spiritum. Istas omnes infirmitates amoto procul peccato paucis complectitur post Heb. cap. . . is his verbis: Non hahmus Pontificem, qui non possit compati infirmitatibus nostris tentatum autem per omnia rosimilitudine absque peccato Addit alias rationes Apostolus in eadem p. cap dc sequentibus ubi haec habet iam ergo puera communicaverunt carnii anguini , ct ipse s militer participavit eisdem ut per mortem destrueret eum , qui habebat murti imperium , id est Diabolum si tiberaret eas , qui timore mortis per totam vitam obnoxii erant servituti. Uruam enim Angelos apprehen ii sed semen Abraha apprehendit. Unia deblut per omnia fratribus similari, ut misericor feret Adelis Pontifex ad Deum ut repropitiare delicta populi. In eo enim, in qua passin est ipse tentatus, potens
si is , qui tentantur, auxiliari. Alteram hanc rationem subiicit S. Petrus Epist. i. cap. a. e. 23. Qia, Chri tui passus est pro nobis, v bis relinquens exemplum , ut sequamini vestigia ejus .... qui peccata nostra ipse pertulit in corpore suo super lignum, ut peccatis mortui, justitia vivamus, cujus livore sanari estis Operaepretium erat igitur, ut se his passionibus obnoxium faceret, naturam nostram in pristinum splendorem instauraturus, it peccatis nostris justitiae divinae facturus satis, juxta illud Isai. 13. . . I re languores nostros i e tulit, dolores nasi tros ipse partavit 'se aut m vulneratus est propter scelera nostra. Ex his veto infirmitatibus tantum abest , ut quid detrimenti dedecoris Christo esset timendum, ut potius ea ratione se verum hominem probaret, quemadmodum exponit Tertul. lib. de fuga cap. 8 ubi sic scribit: Prusessis quidem, ipse est animam inxiam usque ad mortem in eamnem infirma, ut tibi ostenderet prima in se utramque substantiam humanam fulge ex proprietate anxietatis humana ct imbecillitatis areis naaliam , ut uuam nunc induxerunt, aut amem, aut animam Christi in-rιrpretareris. Dehinc ut demonstratis conditionibus aram, scires illas,
hi valere persemetipsa sine spiritu. Et iri pr ponit spiritus promptus,
tit utramque conditionem substantia utriviue respiciens intestigas, in ta esse tiam fortitudinem spiritus quomod infirmitatem eamis , ae jam hinc βιαι. quid unde faciaι. 47μid misubjicivi, infirmum scilicet fortibne, ut nune facis, de camis quidem infirmitate causeris, de spiritias autemfrmitate dissimules. Et lib. I. contra Marc. cap. 7. addit Christum ea ratione Maiestatem Divinam ad infirmas hominum vires accommodasse.& Mysteriorum firmasse fidem. Nam si fictitiae in eo viderentur passiones, sane fictilia hominibus apparerent Mysteria caetera , quae Dominus
implevit, docuit. Eodem argmenti genere usus est S. Cyrillus Ierosol. Catech. s. ubi sic scribit Passus est Iesu pra hominibus vere e non enim apparentia est crux neqην opinio iampti l non imaginara mors, α
614쪽
baiararia satas i τινὶ crucifixus est, ct non confindimur, necue ne amus,
Prob. secunda' pars His affectibus seipsum libere subdidit Chris sciNam oblatus est, inqui Isaias c. s. 7. quia 'se oluit. Hinc Ioan io. V. T. Ego pono, inquit ipse Christus , animam meam , ut iteram suma eam. Nemo tollit eam a me sed ego pono eam a m 'so, ct potestatem fabeo pon/ndi eam, re potestatem habes it/H.m sumen. eam. Inde S.Cyprianus Traist de dolorum vanitate sic loquitur Nam ct cruci us r 'ent carnisicis incio spiritum poni dimist Ac ne esse pr katio minus solida , ct de Christo delicata coxfessori per tormenta, per cruces, per multa poenarum genera tentantur, inempe Chrilli Praecones. Dolor, qui veritatis teriis est .a ovetur Putibri ius De Filius , non tantum praeconio vocis, sed, passionis Utimonio praedicaratur. Idem docet S. Aug. in Ps. 93 adduc is Matth. 16. verbis : Ergo tristis fuit Prorsus tristis sed vo&κtate fifripiens tristitiam, quomodo voluntate
fuscipiens carnem quomodo votantate amem veram . sic OIuntate tri litiam veram. Et in Psalm 96. Tu conditione moreris, ille misericordia. Prob. tertia pars Privatis hominum molestiis, ut morbis c. Chri . tu non subjacuit Rationcs hasce affert S. Athanasius lib. de Incarn. Verbi: A que morbo laborare Dominum decebat, ut qui aliorum arbos finabat neque etiam infirmitates aliqua corporis pati eum oportebat, in quo ct aliorum infirmitates confirmabat Sed quid An non Ouriit insumit an juxta proprietatem corporis; sed ob Dominum , sui cose pii istud gestabat, fame non interiit. Nc pariter concia viscentiae obnoxius fuit Christus, ut docet S. August. lib. . operis impellccti cap. 1 r. his verbis: Aliud est possibilita minandorum filiorum , quam Chrisii care defuisse non dicimii, sicut deis ecam novimm Eunuchorum: ct aliud est cupidit vitiorum , quam tu persuadere conaris habuisse Christum , ctoa lis te si Chri ianuis. Et lib. I. contra dua siclagianorum Epistolas cap. sic habet Vis eat irigitκ mortalibus corporibus nostris, non soli. ad peccantam consens nusta erit,sed nec ipsa, cui non consentiaver, carnis concuρiscentia remanebit uam spiritui resipentem non habore in came monali, illa tantu modo homo potuit, qui non per ipsim ad homines venit. Opp. . Christus depravatum corpus non sumpsit, scd simile comorrAdae innocenti proinde nulli passioni, tali obnoxium infirmitati imo corpus assumpsit, quod dotibus eximiis Adamitico corpori praecellebat, utpote quod naturae divinae coniunctum sit, .dcificatum. Unde ex S. Greg. yT. lib. . contra Eunom quidquid ex inferiori natura asisimpsit Christus, hoc, diυinum, incomiptum evasit. R. Christi corpus labe quidem peccati non fuisse detritum in in hoc integri Adae corpori Lisse simile; sed peccati poenis, seu calamitatibus stubjacitiise, ut oeconomia illa Christus peccati maculam clueret ut habet post Hebr. cap. . . io his verbis: Decebat enim eum p rapter
615쪽
quem omnia. O per quem omnia , qui multos filios in gloriam a duae
rat, autorem Hllitis eorum per passionem consummare. Nec xifica iam
dicitur Christi corpus . quasi de adita natura mutabili, & infirmitatibus obnoxia, in divinam immutabilem transierit , sed ratione con unctionis hypostaticae, qua fit, ut homo sit Deus. Alii non fuit S. Greg. Nysi . sententia di fides. Propugnat enim contra Apollin. integram remansisse in Christo naturam humanam, nec ulla proprietate naturali fuisse destitutam, cum divinae sui conjuncta Equidem quod in Christo fuit humanum, in divinam excellentiam feliciter transmutatum voluit S. Greg. Nysi . communicatis videlicet gloriae re surrectionis dotibus, ut seipsi explicat lib. i. contra Eunom. orat. io ubi scribit Christum se Deum probasse cum ea , quibus se hominem probaverat, hominibusque profiterat, dem suic subiungitque in nobis quid simile peractum iri, quia post resurrectionem omnes iusti fient quid unum cum ipto , seu . ur habet Apost Deus erit omnia in omnibus. Opp. i. Si haei et icae pravitatis inculari possunt Basilides, de alii septa relati, qubd Christum nihil fuisse passiim arbitrati fuerint Hilario Pietaviens . qui a Christo dolorem omnem amovit, eodem jure inuri potest haereseos nota. Disputat enim lib. io de Trin. non magis Chrillo
dolorem intulisse tormenta jiuciatus, quam aquae, aeri aut igni telum
immissum . quod elementa haec pervadit In quem, inquit nempὰ
Cht illum quam diis at ictus induere , aut vulniis descenderet, u nodicνncurrerent, aut suspensio elevaret Ucrrcnt quidem hac impetum passio nis , non tamen dolorem passionis Urrent ut telum aliquod, t aquam perforans , aut ignem coinpungens , aut ira vulnerans. Omnes quidem his passane natura sua infert, ut perforet , ut compungat , ut vulneret rsed naturam ιιam in haec passio illata non retinet , dum in natura non
est, vel aquam forari , vel ungi Incm , vel aera vulnerari , quamsis natura teli sit vulnerare, ct compungere, ct forare. Pasiis quidem D minus I sus Christus, dum caeditur, dum visenditur, dum cruciflgitur, dum moritura sed in corpus Dominicirruens assio , necnon fuit passio nec tamen naturam passionis exercuit cum, poenali ministem illa d
favist, ct virtus corporis sine sensu parn , vim poena in se desavieηii, excepit. Quod confirmat his verbis Naturam non habens ad dole
R. verbis illis, datorem passionis , Hiram passi'nis, poma sensum, removisse solummodo S. Hilarium a Christo eam debilitatem, qua nacti
homines animo deiiciuntur , dum tormentorum acerbitati succumbimi; non vero dolorem ipsum. Scilicet hoc argumentum Arianorum susceperat convellendum , Hilarius rad mortis, d tormentorum aspectum, inquiebant, Christus gravissimo terrore D: perculsus & proinde Dei non erat. Quod argumentum ut confutaret S. Hilarius, Christum pis. sonum iniuriis demutatum non fuisse ostendit, probatque distinctionem
inter patim dematari esse necessario agnosccndam : scribit quippe , aliud
616쪽
pati, aliud passione deincitari Verbum quidem pagum esse, sed non δε- mutatum seu aliud esse passionibus subjici, aut pati aliud passionuni
pondere opprimi Peuni nempe dolor nequit declinari, aut illius gravitati succumbitur. Eandem doctrinam iterum sic exponit lib. de Synodis: Non enim idipsum est pati, ct demutari quia omnem carnem passio cujussu generis demutet sensu, dolore, patientia, tolerantia. Terbum auiatem, quod caro factum est, licet se passioni subdiderit, non tamen demuratum est passibilitate patiendi. Nam pati quidem potuit passione ι sed passibilitate passibilis esse non potuit quia passibilitas natura , infirmitatis segnificatio est passio autem est eorum, qua sunt illata , perpessio.
Itaque quia inde mutabilis est Deus, cum tamen Verbum caro factum sit, habuerunt in eo passiones materiam sine passibilitatis infirmitate Manet itaque indemutabilis, etiam in passione natura utor si indisserens . impassibios essιntia nata substantia Iaem docet Can. i. in Muth Unddconcludit lib. o. de Trin adversus Arianos, Verbum, licet in natura uanaana passum fuerit, ejusdem nihilominus esse cum Patre Deo naturae iquia non ex infirmitate passionibus seipsum subdidit nec ut Deus, sed ut homo, ad demonstrandam corporis veritatem Passionum est perimissa naturis , inquit, nec tamen ita ut passionis conscreetur injuriis. . . . Sed ad demonstrandam corporis veritatem corporis consuetudo suscepta est, ita ut natura nostra confiιetudine consuetudini sit corporis satis IIum vel cum cibum, potum accepit non se necessitati corporis, sed consu tudini tribuit. Habuit enim corpus, sed originis sua proprium , neque eae itiis humana conceptionis existens, sed in fommam corporis nostri vim tu is sua potestate subsistensi gerens quidem nos per formam servi, sed
a peccatis vitiis humani co oris liber, ut nos quidem in eo per generationem Virginis in6remus, sed nostra in eo per virtutem profectaeae se originis vitia non inessent dum homo natus, non vitiis humana
coneeptionis est natus Addit Christum fuisse tristem usque ad mortem, non quod mors illi esset liniori sed ob periculum, quod Apostolis
nobis hinc imminebat. Quamobrem tam conllanti erat animo, ut doloris vehementiam, qua homines saepius disiiciuntur, non experiri videretur. Rationem amplificat ex Martyrum animi firmitate, quae quandoque usque adeo elucescit, ut acerbissimus licet si dolor, nihilominus stet Martyr inter tormenta, quasi nihil molesti experiretur. Quanto prς- stantior, inquit existimanda est in Christo animi virtus: Aque eo sen- suis dei, perempto in corporibus ηturalis Urmitatis metu , corpora ipsa
ad sensum non sentiendi doloris mutat, ut per anima propositum si mi a corpori invehatur , animatumque corpus in se tanturi sentiat in quod anima studio commovetur, ut quod pati animus gloriae cupiditate contemnit, id se pati corpus anima vegetante non sentiat. Ait Scripturas conclamares, Christum doluisse, illisque fidem habendam esse eam autem, quae in Martyribus ex fide oritur , animi constantiam , in Clitillo ex omnip'reati esse proseistam , seu ex virtute, qua natus est Pasus
617쪽
risu unigenitus Deus est omnes incurrentes in se passionum nostrori misi irmitates te pagus virtute natura sua , uti virtute natura sua natus est neque enim , cum natμs sit , non tenuit omnipotentia sua in nati
mitate naturam Idcirco , inquit, sicut peccato non se subjecit , licet peccati poenis se subdiderio ita nec notiram in dolorum sensu imbe cillitatem ubiit, licet dolores fuerit amplexus. Fallitur ergo humana existimationis opinio, putans hunc dolere ,- aιitur portans enim peccata nostri peccati nostri scilicet corpm assumens, tamen ipse bis peceat. Misim namque est in peccati camis similitudine portans quidem in carne peccata, sed nostra, ct pro ob dolens , non O doloris nostri ἀulei sen . quia habitu ut homo repertus harin in se doloris corpuc, sed mis habens naturam dolendi, dum, hominis habitus est, ct oris, non hominis est , nato eo de conceptione Spiritus Sancti. Quamobrem ex comparatione a S. Hilario instituta nil, . conlici potest ad vel sus dogma
propositum mec enim in illa quaerebat aequalitatem, sed illustrationem vetitatisci quandoquidem cum Arianis de doloreis doloris sensu in Christo 'ub apertae essent Sci pturae conveniebat Smilarius, ut jamo itin sim est. Hinc addit: Non enim habet de periculum, ct omnis pia roses in occulto sacramenti Dei tuta est. Sed ut Chiisti divinita tem virulicaret, ostendenda erat illa divinitas inter gravissimorum dolo tum aestus immota, ad quod significandum compa taliones adductae illi
vitae suerunt admodum idoneae. .
Quaer an Christus forma corporis eximia, aut deformi fuerita Qui varias de quaestione ista veterum Patrum, recentiorum Auto rum sententias expenderit, subito conficiat quanti sit momenti rettudi cato quodam pictatis , ut videtur, sensu nunquam definite, quid sit opi nandum , . ex sacris Codicibus juxta Sanctorum Patrum interpretatio nem,m ex recepta apud Vc Icres sententia colligat nobiscum, non eximia, sed despicabili sortia fuisse Christum. io vili forma de despicabili futurum esse Messiam δε pulchritudine
destitutum iri praenuntiarat Itala Cap. 1. p. 14. his Verbis : Sicut obsta pueri is super te multi . sic Mistrim erit inter viros aspectis Uti
forma ejus inter filios hominum. Ex RP. 33. 2. Et ascendet sicis gutium coram es , ct sicut radix de terra sitienti non est species ei, oue decor. Et τι dimin eum , ct non erat aspect- , ct desideratimi. Quae verba non modo complectuntur calamitosum passionis Christi tempus, sed Melus Originem , stam , WVix rationem omnem , ut
pilam est ex Sanctis Patribus bic enim scribit S. Clemens Alex lib. 3. Paeda g. cap. i. Ipsum Domin m Dis offectu deformem restatA Di, itis, sanctus e Isaiam: Et vidimu Usium , ct non habebat peciem neque
pulchritudinem, Ed specie ej- viiii sciens yrae hominibus hi saus m Domino rastantior ' Scd non Arms pulchritudinem , qua isionea; - hendituri fed veram m ct corporis ostendit pulch, truditum ianim quidem benescentiam c-rnis vero immorialitatem. Similia repo
618쪽
ries tum apud Orig. lib. . contra Celsum tu in mapud San. 1 Gret Naz. orat. s. ubi haec habet: Non erat illi species, neque decor apud Judab sed apud D idem speciosus erat forma pra fili hominu . Hac oeconomia usum suisse Verbum , ut ejus divinitas obvelaretur ita colligit in Isai. S. Hieron. Absconditus vultus illius, atque despe
tus, ut huma et corρου divina potentia celaretur.
1 Hanc doctrinan adeo conllantem censuerunt Antiqui, ut alii vitem in Christo formam, ne quis in ea haereret, dixerint opportunam, ut S. Clem Alex. lib. 6. Strom ubi sic loquitur Jam ver Dominus H,n f ustra voluit uti vilii humili forma carporis , ne quis sperum Dudans , admirans pulchritudinem, absistat ab iis , qua dicuntur, G attendens iis, qua relin ruuntur , abducatur ab iis , qua percipit intelligentia. Non est erra versandum in dictione sed in iis , qua signi eantu=. Alii de illa vili forma cum Haereticis convenerunt, ut TertuI. lib. de carne Chr. cap. 9 adversus Marc. ubi ex vili forma, carnis humanae in Christo veritatem colligi : Quod argumenti genus in vititam eruditi mentem non venisset, nisi haec omnium Eccusiarum amb
Haereticorum fuisset consensi, sed earnis, inquit terrena non mira conditi Us erat, qua eatera mirania faeieb.rt, cum dicerent: Unde huic
Mesrina . ct signa ista ' etiam despicientium formam ejus hae erat τηχ. Adeo nec humana honestatis corpus fuit, nedum ea testis claritalis. Alii cum Ethnicis consenserunt de illa desipicabili forma , licet ex illo habitu externo tam humili conficcrent Ethnici Christo divinitatem isse abjudicandam Ita Orig. lib. 6. contra Cels ubi refert istud fuliadem Cessi argii menti im: Si Christus fuisset Deus, aut Dei Filius, inquiebat iste I hilosophus Religioni Christianae insensissimus proculdubio tum formae praestantia, tum eloquentiae facultate mortales omnes superasset , non vero, ut vos Christiani contenditis, parvus de deformis.
de humilis fuisset. Ad haec quid c spondet Origenes Fatemur, inquit, seriptum d Jesu corpore despicabit quamvis non habeatur aperte adscriptum , parvum fuisse ac vile Addit Isaiam cap. s. portcndisse Claris. tum non prς stanti forma cile futuriam. Igitur hanc Christianorum unanimem fuisse sententiam fidem facit Orig. nec inde divinae Christi na iuiae injuriam inferri cum hanc, non aliam ex ipsis Prophetis v luisset induere vel ut in rei cuiuslibet terrenae despectum adduceret homines, vel ut ad dona coelestia contemplanda eosdem traheret. Ultimo si corporis prς stantia ad Christi dignitatem quid contulisset, ut volunt adversarii , an de illa siluistcnt Apostoli, Evangelistae Ad vertant insuper Christi consilio fuisse accommodatiorem formam vilem, ut ad solius anctitatis interioris considerationem, amorem Discipulos incitaret. Si nos in consiliorum participationem advocasset certe quidem ab habitu e forma despicabili, a Vita paupere, d crucis passionisque dedecore illum avocassemus, & cum Iudaeis Messiam prispotentem , comitatu frequentissimo rac exercitibus numerosis stipatum
619쪽
esse debere mens nostra fuisset sed alia Dei est. Et an adep, voluit Clitillus despici quae pluris apud nos hibentur, ut non fuerit pass.s Apostolos veritatem , cu suam docti inam splendida veste induere, sic in tra denda veritate splendido Meleganti verborum ut appar.itu: Aon inquit post. i. Cor. a. r. . in persuasibilibus humana sientia euv. Opp. Sententia . quae bristo praestantem formam tribuit Scripturae locis latioribus . Traditione universaliori nititur: l. quippe 4 . .
. dicitur de Cliti loci Specioseu forma r filiis hominum , dissus est gratia in labiis tuis. Quibus qui bem verbis non tantum Scriptura designat Christi pulchritudinem , sed etiam Oris ejus venustatem ex formae praestantia otiam Isaiae vero verba non ad Christi corporis formam pertinent, sed passionis referunt tempus, quo revera indecorus erat . inpol Eeorpore toto discerptus vibicibusque furimis affectus. Haec est Patriim sententia, ut S.Chrylis stomi Exposit in Psalm, ubi sic scribit kod,
de natura cilicet humana, loquatur ostendunt quc sequuntur. Cum enim
dis spei Speciosus forma pra fili hominum: I ubrunxit: Dissus est gratia in biis tuis. Dem autem non habet labia sed de naturae humana susceptisne agitur. Postmodum Isaiae 13 verborum sensum ita refert: Quomodo ergo dicit alius Opheta: Vidimus i um ct non habuit θε- ei m c. Non diei de deformitate , absit seu de Ius contemptione Daquoque scribit S. Hieronymus in Isai 13. Si non habebat speciem, noqu gloriam , sed forma ipsius erat ignebilis, desciens prae fili homin m . e ut habetur in Hebra . despectust novissimus virorum quo modo in Psalmis dic tur Accingere gladio super femur tuum, potentusme, pulchritudine es decore tuo Sic etiam Theodoretus in eundem Pi almum scribit Selandum est autem quod Propheticus sermo non divina sed humana Christi demonstrato Non enim hominabus Deum Verbum compara ret, neque hunc a Deo benedictionem accepisse diceret. Hic enim ab us
bonorum est , benedictionem delibus fundens Humana igitur Christi Drinini his verbis radixit Caterum nemo fusticetur ,hetas sibi
rant disisse , Isaiam audiens exclamantem: dimus ipsum,' non habebat 'eciem cte illa enim crucem, cruciatus radicunt. Eadem in sententia versati sunt .ii res subsequentes. Denique praeponenda est
semper sententia, quae ad Christi dignitatem conducit. Cum igitur oris venustac animi magnitudinis sit argumentum, ride a Judaeis tanti fieret Tan Christo non est deneganda. R. f. non corporis Christi formam de dignitatem, sed animi ccellentiam significari sibjungit enim Propheta Propterea benedixiste Deus in alereum . At propter corporis pulchritudinem benedictio in aeternum impertita dici non potem nullius quippe commendationis est apud Deum excellentia formae. Hinc lib. I. Reg. cap. Is Samueli testificatu Deus, se pro instituendo Rege nolle Eliab Isai primogeni. tum , vultu licet sermossim, praecellentem statura Quoniam ab eri eam , inquit Dominus, nec iusa intuitum hominis ego judico mis Tom. II.
620쪽
enim videt ea qua parent , Dominus autem intueta caro Haec igit non de Christi exteriori pulchritudine sed de divinitatis ornamento intelligenda sunt Peaque ratione hunc locum interpretantur laudati Patres,
quibus favet omnino S. Basilius Hom in Ps. ubi exponens illum versiculum Speciosus forma c. ita scribit: Non pulchritudinem usiai; nam scribitur Vidimus ipsum, ct non habebat speciem, erue sem eo a sed ejus jecies ignominia, dedecor plena fuit. Nec Isaiae locus cap. 1; ad totum Passionis tempus coarctandus est , ut jam ex Antiquis probatum fuit. Idem suadent Versiones sim o. Interpr tum aliolum , qui non desiderabilem , sed deformem Christi faciem his Isaiae verbis expressam eserunt. G. Chrysostomo hac in quaestione nos dissentire non diffitemurci sed an ideo peccemus in reverentiam tanti nominis Episcopo debitam Nobis cert non videtur, nisi Win eum peccas. dicantur ipsius coaetanetin subsequentes Sancti Patres, qui anteriorum Patrum expositionem ipsius S Chrysi,stomi explanationi praeposuerunt, ut S. Hieronymus, qui in cap. 13 Isaiae objectionem propositam ita solvit Inclytus erat, decorus aspectu, quando ad Pas
nem ejus terra contremuit saxa dirupta sunt refutente Sole ternam noctem elementa .muerunt. Et in Psalm 4 .Q. 4. utrumque Prophetam sic
exponit rara et Isaias ex personώJudaorum dicit hoc Pia illi humanitatem camis, quasi purum hominem se crediderunt. Sed hic Pr plata praesciebat per Stiritum sanctum illam humanitatem a foris quam siderunt Iudaei sed intrinsec. divinitatem non potaerunt intelligere. Idem octo haec ejusdem Psalmi vetba, Specie tur pulchritudinetus, reddit aliis hisce et bisci Sancyitate atque justitia vel ad divinitalem, inquit, ertinent. Item Theodoretus , ali d S. Chryseilom partibus indictissimus, etsi laudata silmi verba de humanitate Christi exponat, hoc tamen addit, in quo ab ipsius S Chysostomi explanatione recessit Psalmus autem ejus pulchritudinem vocat, non corporis, sed virtutis ct totius justitia, qua non admisit labem peccati, sed fuit ontinis macula expers. A S. Chrys expositione in hunc Psalm recessere pariter s. Aug. tum in Comment in eundem Ps. sim in Trach. I38. in Io S. Greg. M. l. c. in I. Reg. 6 S. Bem in Tract de Pass. Dom. c. s. ubi sic loquitur:
Sunt nonnulii, qui haec verbi, Speciosus forma . c. non ad exteriorem. sed interiorem hominem retorqueant, id est ad animam , sis ad divinitarem, in Mibus nimirum non solam Alios hamiκum, sed etiam filios Dei, id est 'sor Angelici spiritus praecellabat Tanto enim melior Angelis Octus est, quanto disserentius prae illi nomen haereditavit. Ne ergo huic
sententia contradicere videamin, ad manum autoritates habemus . licet
plurimo esse sciamus, qui nondum omnino spiritales effecti aliud sentiant. Ingentes sibi quandam spiritalem pulchritudinem in corpore Domini, si quandoque audiant Dominum Usum despicabilem fama vis . non
patienter sumnent res lingua taceant , an rei motu animi contra
H nt, non alte cntes ad quod scriptum est Spiritus si ui vivi i*t,