Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

641쪽

DE INCARNATIONE. ic,

hom di sis tatu separatione moriturus nam im diviniti meriti libera sit, urique mors si non sterat, nisi vita di cederet cuia vita disinita.. 3. Sic pariter . Epiph Haer. 6'. in haec Christi verba Matth. 16 . D.-Dem metu, e in quae scribit exclamasse Christum , Cum hane ipsam

disinitatem cum anima velut in trocinctu Vodam si videret ut sam.

Elismum eorpus relinqueret. Non multo post illa tempora Christi carnem a Verbo fuisse relictam palam professus fuit Leporius Monachus in emen dationis suae libello, cui Aures ius Cartha S. Augustinus, alii Episcopi intacta illa sententia subsci ipserunt. Idem prosessi sunt pariter Vitalis& Constantius Hispani Episcopi in p. ad Capreolum Cartha Epist.

qui ergo ea in sententia versantur, Christum videlicet corpus suum per triduum mortis dimisisse, culpae omnis sunt expertes; cum ita senserint Patre eruditissimi, bc eam sentcntiam non improbarint alii. R. S. Hilarium,i Autorem Tractatus de Symb. apud S. Ambrosium, nihil aliud indicasse, quam Verbum Divinum divinitatis potentia cosporis Christi cum anima conjunctionem non sustenta si e unde mors fuit necessari secuta. Non enim a divinitate corpus fuisse dimissum unqtiam cogitarunt cum divinitati nihil possit subtrahi. Idcirco S. Hilariti, lib. io de Trin. ostendit advertiis Arianos naortem Christi se habere esui Dotestatis ejus insigne monumentum , quod nempe seipsum carne sp liarit, egeritque triumphum de potestatibus advel sis. Hinc inter aliato tentiam divinam his verbis illustrat Triumphus plane est . . . . eputara

intὸν iniquos sed Paradisum dares elevari in ligno sed terram tremere....exire e corpore, sed revocare animas in corpora sepeliri mortuum , ed saetere. Fusiis deinde consecutiones ab Arianis ex illis verbis D is meus . Deus meus, ut quid dereliquisti me icitias confutat, fi lem.

sic omnit meret dereli ti, morientis ins ita est. Promisso titem Paradisi viventis Dei regnum est. Commendatio stiritin , commendantis considentia est. Tra itio stiritus, morientis excessio est. Quaero itaque quis moritur Nempe qui tradit 1 ritum. 'Deinde quis tradidit Ibita-' utique qui Patri commendavit spiritum suum. Concludit tandem eundem Christum, qua hominem, mortuum esse , itemque sepultum ae seipsum tradidisse ad mortem , commendato Patri suo spiritu. Autor vero Tractatus in Symbolum nihil aliud tradit . nisi Christum non invite sed libet mortuum esse. Haec sisnt ejus verba Nam sui po uir non maris nolui siet, proculdubi , quia voluit, mortum. Quia dc probat ex vernis Cosost . 1 e ii a S. Hilario laudatis. Eadem est S. Epiphani argumentatio, nihil stilicet ex his verbis. Deus, Devi sin c. c. detrahendum esse divinitati Verbi Neque inquit, Dra Verbum animam destituit, nec illitus anima apti Inferos est

relicta.

SS. ver Aurel. August. c. cporii Monachi sententiam nostrae oppositim : aetcrmiserunt quidem illibatam sed hoc mirum non est. cum hac fuerit Sanctorum Patrum oeconoma, in illis solis firmandia

642쪽

dogmatibus quae oppugnarentur, solicitudinem omnem adhibere . de cae- telis silere nequenter. Unde cum Nestorianae, Pelagianaeoue incusatus haereseos Leporius emendationis libellum obtulisset , ad illarum haeresco ejurationem praefati Patres attenderunt , eamque subscriptione sua firmarunt de illa ver injecta recens opinione tacent, rati torsan non

capere Monachum, quae scriberet aut novis contentionibus materiam

non esse subministrandam Caeterum quid sentirent S. Aurelius Aug.

Afiicani de quaestione proposita , demonstrat Capreolus, qui a Vitalidi Constantio interrogatus de fide tenenda circa Christi corpus in sepulchro depositum respondit nec animam, nec corpus a Verbo fuisse dimissi illamque doctrinam ab S. Aurelio de August. acceptam exposuit.

ARTICULUS SECUNDUS. Utrum Christus ad inferos descenderit, ibique damnatorum sustinuerit poenas '

DAmnatorum poenas ut omnimodam satisfactionis rationem impleret, necessari sustinuisse Christum scripserunt posterioris aevi Novatores quidam quem errorem sic proponere non puduit In inferos descendit liti iatus, inquiebant quia damnatorum pinnas expertus est. Damnatorum verblurnae alii id nihil sunt praeter anxietatem terrorem conscientiae Deum ibi esse iratum cogitantis. Pro impiis enim esse locum subterraneum, qui vulgd dicitur infernus, aiebant pueriles simul muliebres esse fabulas. Christus autem incredibilem passus est animi an tietatem 'ubd Dcum sibi propter nos irarum apprehenderet tinc Math. 16. dixit Tristi est ημma mea ussu ad mortem se tunc in inferno versari coepit deinde profundius descendit cum haec desperationis verba protulit, a Dco derelictus in cruceu Deus meus, Deus meus , ut quid dereliquisti me denique penitiis ad imum descendit cum irati Dei iudicium , tanquam mortis aeternae reus, in nostri commodum sustinuit. A qua opinatione , ut blasph re a postmodum recesscrunt illorum erroris Magistrorum discipuli. CONCL. Christus vere descendit ad Inferos; sed damnatorum

poenas non sustinuit.

Uttamque partem tradit s. Petrus Act. a. e. 1 . his verbis cum Deus Is ditavit salutis dolor bm inferni , iuxta quod impossibile erati.iseri illum ab eo. p. 17. Quoniam no derelinque animam meam in

IV -ο. Haec Catholica docti in extat in Symbolo Apostolico, eamque fuerunt post Apostolos prosessi S. Ircn. lib. . contra Valentin cap. s. Clem Alex. lib. 6. Strom. S. Athan lib. de Incain contra Apollin. S. Epiph n. lib. a. tom. . . Aug. Ep. 99. lib. 7 de Civ. cap. i. Prob.

643쪽

prob. 1 pars ex S. August. p. q. ubi si scribit: .hili ChriΠ-ι ex S. Petro dolores Inferni non quia ipsis alligatus fuit sed velut si

possunt que venantium, ne teneant non quia tenuerunt vel quia δεμ ii dolores, quibi Use teneri an poterat, sed quibus ab tenebantur. quas noverat ille liberandos.

Aliis de causis in Inseros Christus descendit, vidclicet ut adventus sui tempora r nuntiata Patribus ibi detentis impleta ostenderet, 4eccatorum veniam renuntiaret Q iodinti idem expressit S. Iren lib. 4dversus Valentin cap. I. ubi ait Dominum in ea, qua sunt sub terra descendisse evangeliet antem O istis adventum suum, remissam peccatorum existentem his , qui credunt in eum. Crediderunt autem in eum omnes , qui sperabant in eum , id est qui adventum ejus praenuntiaverunt, dispositionibus servierunt Iusti, o Propheta Patriarcha , quibus similiter ut nobis . remisit peccata, qua non oportet nos imputare his, si quominus contemnimus gratiam Dei. Quemadmodam enim illi non imputant nobis incontinentia nostras, qua operati sumus , priusiquam Christus in nobis manifestaretur; sic nos non est ustum imputare ante adventum Christi his, qu peccaverunt. Omnes enim homines egent gloria Dei. Jo eantur autem non a semetipsis sed a Domini adventu , qui intendunt lumen ejus. Item lib. s. c. I. docet Christum tribus diebus cum mortuis fuisse conversatum,in diem resurrectionis a Patre definitum expectasse. Aliam descensus illius causam proferunt alii, ut scilicet ibi constituti animi suam antiquam ostenderent poenitentiam. Ita S. Clem Alex. lib. 6. Strom. Quid ergo non etiam apud Inferos fuit eadem oeconomia aedispensatio, ut illic quoque omnes animae audita radicatione , At ostendan paenitentiam, aut propterea quod non crediderunt, justum fateantur esse supplicium Me autem non levis inuruitatis eos qui ante adientum Domini excessens, cum nec eis fuisset annuntiatum Evangelium, nec in credendo, vel non credendo ulla posti in eos culpa conferri belsalutem assequi, vel puniri Neique enim fas est illos quidem indicta cauissa fuisse eandemnatos Volis autem , qui fuerκnt post ejus adventum frusdisina licuisse Uιtia omnibus autem animis ratione raditis super dictum e thuuacumque vestrum fecit aliquis in ignoratione, Deum aperre non cognoscens, si ea cognoscens ductus fuerit poenitentia, ei omnia

peccata remittentur.

Haec pariter docet Orig. lib. 2. contra Celsum mam irrisori quaerent Celso, num in Infernum Christus descendisset, consecuturus h minum conversionem, quam in terra non obtinuerat, sic Respondetr O te ipse Celso scilicet invito novimus illum, in orpore tam multis persuasisse, ut ea de causa insidiis petitus sit, ct exutam corpore

animam cum aliis animabus similiter exutis habuisse o Loquia , ut Gn-varteret etiam ex illis quotquot sent dociles, aut propter certas rationes ipsi nota magis ad oc idonea. Sic quoque . Athanasius lib. de Incarn Chr. contra Apollin. I m. II, 1

644쪽

37 TRACTAT Us

Alias rationes profert S. Epiph haer. 6'. ubi scribit Christum ad Inferos descendisse, ut Patriarchas his in locis detentos de salute certos redderet, & captivorum loca penetrans Daemonis potestatem destrueret, simul, mortis dominatum Divinitis,inouit, omnia qua ad Passionis mysterium attinebant perficere decreverat, ct ad inferos cum anima desecendere , ut eos qui antea mortui erant , hoc est an to Patriarchas in

salutem pereret .... ac mortis dominaim et erreretur.

In Intreinum descendisse Christum docet saepius S. Aug. sed quibus auxilio fiterit, non definit, licet in quorumdam solatium descendisse profiteatur, ut in Ep. 17. ad Dardanum ubi sic scribit: qkaris tit, si nonnisi poenalia recte intelliguntur inferna, quomodo animam D. Christi pie credamus se ille in inserno. Sed bene respondetur, ideo sce disse, ut quibus portuit, subveniret. Unde . Petrus Am diei γοIsi dolores inseret, in quibus impossibile erat eum teneri. Et lib. i7 de Civ.

cap. i. nae habet Animam suam eruit de manu inferi quo propter ouorumdam solvenia infera vincula descenderat. Item lib. 2Ο. cap. s. docet, antiquos sanctos Patres , qui tenuerant ventur Christi dem,

locis quidem a tormentis impiorum remotissmis sed apud infra fuisse cdone eos inri sanguis bristi, ct ad ea loca descensus erueret. Opp. sententiam hanc ad fidem non pertinere nihil enim ad fidem spectare potest, nisi quod ex Scripturis de Traditione habetur: Quod autem proponitur de Christi animae descensu ad inferos, nec colligitur ex Scripturis, neque ex sanctis Patribus i nulla possunt pro ejuscemodi opinatione proferri verba Scripturarum aperta, nisi ea de causa dicatur Christus descendisse ad Inseros quod damnatorum poenas sustulerit, juxta illud Psalm i . r. c. Dolores infere circundederunt me a quibus doloribus liberationem obtinuisse Christum ita praesignificat idem Pt pheta Psalmo s. t. 13. rasi animam meam ex infere inferiori. Quam liberationem a David pr nuntiatam sic exponit S. Petrus Acti. x. . 1 . Quem Dem suscitavit solutis doloribus inferni, dcc Namque si dolores illos Christus non uiuet perpessus, qua ratione potuisset ab illis solvi 3 Quis enim eximitur e vinculis, quibus nunquam iit astii

tus Nec vero soret, cur ita exclamasset Matth. 17. Deus meus, Deus meus, ut quid me dereliquisti, nisi tunc damnatorum tormenta sustulisset.

ut Deum nobis placaret iratum a silent de Alo descensu Antiqui, quotquot in exponendis Apostolicae Fidei articulis laborarunt, ut S. Ir

naeus lib. 3. adversus Valent in cap. 2. Tert. lib. contra Prax cap. 2.

lib. de Velandis Virg. Silent .antiquissima Fide Symbola ut Nicaenum, apud Rufinum Symbola Romanum , Aquileiense, itientalium. Nec illius articuli meminit S. Aug. in lib. de Fidei Symbolo. Ad haec addiderunt nec Christi satisfactionem ad summae justitiae leges fidisse adductam , nec a poenis insem liberandos esse homines, nisi eas poenas fuisset passiis ipse Christus. Hinc dolorum illorum perpessioniaeque ac mortis cruciatibus redemptionis nostrae pretium tribqit S. Hil.

645쪽

DD INCARNATIONE. i 3

tum lib. 1. de Trin. id S lib. . ubi scribit per illum Christi descensum id nobis bisse concessum . ut scilicet mors petimeretur: Hi ergo unus est . inquit mortem in inferno perimens. Item lib. o. haec habet: Futurus in Inferis Dominus, inquit , in Paradiso se futurus stapud Inferos pone quod aut, ct in Paradi o relinque quod pugnet. Igitur ex S. Hil Christus in Inferis passus est; non quidem iuxta naturam divinam i quandoquidem ut Deus regnat in coeles, scit ut homo. R. Fidei dogmatis rationem vere Ob: itrere hunc de animae Christi ad Inseros descensu articulum, utpote qui constet, cum ex Script tum ex unanimi Patrum consensione, acclesiae Symbolis. In Scripturis enim, ut Acit. h. e. 17. legitur. Non derelinque animam in infre : Quae verba , si praesertim accedat Antiquoriun in hunc sensium conspirantium interpretatio descensum illum certo tradunt is referendis illorum Patrum verbis abstinemus satis sit eos in probationibus laudavisse, tumquδd, ut jam monuimus, a sententia . quae Inserorum poenis Christum subsicit, ut omnibus horrenda, recesserint Novatorum discipuli , tum quod in infinitum excresceret responsio nostra, si Patrum ea de re testimonia referremus. Praeterquamqud verborum S. Petri expositionem plurimiam juvat verborum Graecorum proprietas. Vocabulum enim ψυχή pro anima proprie sumitur, nomen vero a inseros sempe , sepulchrum nunquam significat. Hunc etiam articulum continet Symbolum Apostolorum verbis quidem apertis, illumque ita exprimunt

Patres Conc Tolet. . . . Descendit ad inferos , ut animvi, qua illic tenebantur, erueret. Et Patres Conc Later sub Innoc. III. c. i. Descendit, inquiunt, ad Inferos, resurrexit a mortuis, ascendit in coelum rha defendit in animi, resurrexit in carne assendi pariter in utroque.

Nunc ver colligatur vel ex ipse Tertulliano, quam iniqua fuerit Novatorum de Christi descensi ad Inseros sententia quasi aniles fabulae sint Inferi, nec alio sensi ad Inferos descenderit Christus, quam quδd poenas damnatorum sustulerit tribu , inquit Tert. lib. de Anima cap. ss. Inseri, non nuda cavositas, n/c subdivali aliqua mundi sentinare duntur, sed in fossa terra, ct in alto vastitaι, ct in ipsis visceribus ejus abstrusa profunditas. Siquidem Christum in corde terra triduam montis te imus expunctum, id est in recessu intimo , ct interna , ac in ipsa terra operto, ct intra ipsam cavato , ct inferioribus adhue abyssis superstructo Quod si Christus Deus, quia, homo, mortuus secundum Scripturis . svultus secundum evidem, hic quoque legi satisfecit fomma humana mortis aput Inferos functus, nec ante ascendit in subtimiora caelorum, quam descendit in inferiora terrarum, ut illic Patriariari

Propheta compotes sui faceret tabes, regionem inferum subterraneam credere e Qua de re plurima legere est apud S. Iustin Dial. cum Tryph. Iren lib. cap. 3i adversus Valentin ubi eos confutatiri mundum hunc Inferos assereban. Item apud S. Hieron in cap. 4.

pia ad Eph. apud S. Aug. lib. a. Retrali cap. 2 . lib. ia de

646쪽

ir TRACTAT Us

Gen. ad Liti cap. 3 . cc. Sed haec consulto pr termittamm, utpotδquae non sint huius loci: Addimus solummodo Davidis verba Ps. - . non de Inferni doloribus , sed de poenarum , quas hic et tuli: Christus, acerbitate esse intelligenda me ex S. Petri verbis Assit a quia adversum nos posse confici. Sensus quipe illorum verborum hic est ea mortuis Christum revocavit Deus , solutis inferni doloribus nota quod iis teneretur, sed ne teneretur quemadmodum , ut habet S. Aug. Ep. yy ad Evod Solvi postant laque venantium, ne teneant , non qui

renuerunt.

Humanam quidem infirmitatem expertus Christus tot inter aerumnas exclamauu Deus meus, Deus meus, c. sed ut infirmis hominiabus esset solati, sicut quando Patri obedivit utque ad mortem fuit illis exemploci illius vero animum nuIquam occupavit desperatio; sed significavit se ad summas si Gnte adductit angustias , quibus se potuisset liberare, si voluissct. Unde b. Au in Psalm. 9. ita scribit:

Occultus erat Deus eorum, ct voces edebat magis eae compassione ορtra, quam ex majestate sua. Unde enim illa voces nis ex nobis af- sumpta meus , Deus meus, ut quid me dereliquisti ' Mand. Miem Pater Filium dereliquit , aut Filius Patrem nonne unus Deus Fuius o Pater ' Nonne verissimum , egoi Pater unum sumus 3 Unde ergo Deus , Deus meus , ut quid me aereliquisti , nisi quia in carne infirmitatis agnoscebatur vox peccatori Qui enim suscepit similitudinem casenis peccati cur non susciperet similitudinem vocis peceati

De illo animae Christi ad Inseros descensu nonnullos Antiquorum fluisse non dissitemur. Silent, Symbolum Nic. tria Symbola Rufino relata sed exinde colligi nequit, hunc descensum ad fidem non pertinere. Sunt enim de alia plurima dogmata, quae nec in illis Sym- Dolis nec in Antiquorum strii: i reperiantur, saltem explicite quaeque nihilominus , quia per Apostolos nudae traditionis voce a Christo ad nos pervenerunt, ad fidei rationem accedunt. Ille ver articulus de animae Christi ad Inseros descensu in Symbolis implicite saltem conti. netur, videlicet in articulo de Sepultura, uti monent S. Augustinus QRufinus.

Neque vero ut cumulatissime pro nobis Christus satisfaceret, opus sui ut Inferni poenas subiret; cum pretium, quod pro nobis obtulit. longe superari hominum iniquitatem, ut jam monuimus. Nec alia fili: S. Hil uti mens Hinc ita scribit lib. io de Trin. An ne tibi metuere

fereum chaos, ct torrentes flammaι, ct omnem poenarum ultricium

ab sum credendus est, dicens latroni in cruce Amon dico tibi, OZameeum eris in Paradiso Natura hujus potestatem . jam non dices metus, sed ne insere sedis regio est concludens , qua descendens ad Infera a Pa, dis non desit. Et paulo post ita iterum urget aducti alium Orominus communionem ei latroni videlicet Paradisi mox poliicetur; tu

647쪽

ARTICULUS ULTIMUS

De Resumctione is Regno Chrsi.

DE Christi mortuomini resurrectione doeitinam aegi patiebam

tu Ethnici. Eam Athenis et. 7. ut irrisone dignam plures exceperunt. Cap. quoque 26. 2 . cstus Judaeae r se Paulum de Resurrectione disserentem alloquens , magna voce dixit Asanis Pauleo Resurrectionem negabant inter Iudaeos adducaei Matth. Er. Negabant Winter Christanos primis Ecclesiae temporibus Simon Magiis Cerinthus, Basilides, Saturninus, Carpocras , valentiniis Marcus , Cerdo, Apelles, de quotquot Christo corpus phantasticum Unxerunt aut conjunctione ab serpiam iisse humanam naturam dixere Regnum Christi perenne negavit Photinus Episse. Sirmiensis, quem modii patet ex Epist. Orientalium Episcoporum in Fidei Formula ad Italos missa apud Socratem lib. 2. cap. 9. O N i. s. Post mortem tertia die resurrexit Christus. Rationem in auxilium adversus Resiurrectionis hostes incassum advocaremus : Conclamant enim Philosophoriam Scholae, a prioatione adlabitum non dari regressum. Pioinde unis ex sacris Codicibus repetitur cfensiori cum enim, ut q. r. Ostensum est, monum ntis illis sacris

fide, hibenda sit, profect de illa Resurrectione consentiendum erit, apert in illis proponatur.

Hane vero dem indi ibitatam faciunt resationes variarum apparitionum Christi, qui Apostolis suis, ut habetur Act. i. pauit seipsum itum post Pasionem suam in multis argumentis , per quadraginta die apparens eis Christus quippe post Resurrectionem iam videndum se praestitit, tum Mulieribus , videlicet Mariae Magdalenae, caeteris quae curii illa erant Matth. 23. tum Discipulis Emmaiis Luc. 1 is tum undecim Apostolis simul congregatis, ibidem . 36. tum etiam cum coram illis undecim Discipulis se contrectandum pr bule S. Thomae Joan. o. a . Quae singula e certiora quibusque videbuntur quo penitius introspexerint emimnim illorii adjuncta Scilicet referunt mulieres Christi Resurrectionem , sed illae delirare videntuc inpostolis Luc. a . e. i. illiusque opinationis causam lubcns confiteatur . Ioannes cap io videlicet siu.im c aliorum ignorantiam hdερ. sic ab , Nondum enim sciebant Scripturam , quia oportebat eum a mortuis resurrere. Accedi illorum Discipulorum stupor ad Domitis conspectum: Nam aut se videre spiritum hi censebant aut terrore gra-

.issimo isti percellebantur. Sed gravioris est momenti quorumdam, uet

648쪽

ν 6 TRACTAT Us

Thomae de Resurrectione illa non solum dubitatio, verdisic pertinax ad removendam hanc dc obstinatio. Nihilominus tamen iidem illi Discipuli in asserenda Christi Resurrectione postmodum se Dei ministros professi sunt, morbem universium de inaudita luscemodi veritate certiorem fecerunt. Hinc Act. i. cum de substituendo Judae proditori alio Apostolo inter se convenissent Discipuli: sic locutus est Petrus r.

21. Oportet ergo ex his viris . . . . testem Resurrectionis nobisium erilinum ex istis In eaque propugnanda Resurrectione constantissimam ubique vel medios inter cruciatus animi fortitudinem ostenderunt. Quis

vero intelligeret , quomodo Apostoli 1. 3 Discipuli 1. alii tam

acerba tormenta subiisscnt pro asseveranda eiusmodi esurrectione, nisi de illa evidenter eis constitisset,i similis gloriae expectatione facta ad vitae contemptum fuissent concitati mihi certe stolidius excogitari ponset, quam quod pro commento mili stabiliendo non modo fortunas dimittere, patriam . parentes sed, labores gravissimos suscipere, saevissimamque perferre vortem vellent Iomines sanae mentis. Sed etsi quidam adeo immaniter desipere posse viderentur anne fer centum deviginti hanc in insaniam adduci potuissent, de illa propugnanda convenire , cum tam gravia mala sibi hinc imminere rescirent rande etiam potuisset dubitationi vel minimus suboriri locus 3 Nemp Domini conspectu frequenti fuerant donati eum quoque Scripturarum sensus sibi apelientem suerant miratia ab eo pariter docendi orbis univers,i baditia ar di, ac peccata solvendi acceperant facultatem , item mirabili miraculorum potestate donati fuerant eamque de sua Resurrectione veritatem tot invictis argumentis comprobavit Christus , ut sic concludat Apostolus i. Cor. 3. . t . Si autem Christas non resurrexit, inanis

est ergo radicatio nostra, inanis est, Ades vestra: Invenimur autem falsi teste Dei i quoniam testimonium diximus adversus Deum , quod

fuscitaverit Christum , quem non suscitavit, si mortui non resurgunt. . . .

u. si Christus non resurrexit, vana est fides vestri adhuc enim estis

in peccatis vestris. Erga, qui dormierunt in Christo , perierunt. Si in hac vita tantum in Christo sperantes fumus , miserabiliores sumus omnibus hominibus. Nec revera quidquam esset vitae Christianae instituto calamitosius , si removeretur futurae gloriae spes.

S. Ignatio gravis adeo momenti ad fidem de Christi Resurrectione faciendam visae sunt ille Christi apparitiones . ut iis adversus Cerinthum ipsius discipulos ii sus fuerit in Epist ad Smyrn. Variis argumentis, inquit, convictu seipsum percipiendum Christus Apostolis praebuit

ut Resurrectionem suam illis reddae indubitatam, Qui nihil in postearum sibi timendum pro ea propugnanda haberent. Has autem argumentationes x ejuscemodi apparitionibus petitas cum non posset ullatensis convellere Celius, Christiani nominis insciis stimus hostis .

Philosophus clarissimus, has Christi apparitiones dixit illusorias Quam cavillationem congestissimul argumentis confutavit Origenes, prςsertina

649쪽

D INCARNATIONE.

ostensione ex s. Thomae pertinacia ducta. f. propter, inquit lib. c. contra Celsi non dixi nempe Thomas, nis videro , non credam sed adjunxit olla verba : Nisi misera manum meam in vestigium L

varum . . . . Habuit post Resurre Iionem corpus quoddam me tum in ejerassitudinem illam, qua ante Passionem inerat, ct animam nudatam illo carpore. Cum vero nugMori instare Celsus Unde igitur Pilato

caetet iique Judaeis non se praebuit aspectabilem Christus 'itandoquidem

eos ab errore avocallet Sic respondet Origenes Quis consiliatius fuit Omnipotentis Anne hominum est haec perscrutarici Unum novimus, videlicet Pilato, aliis se videndum non praebuisse; quia indigni erant, quibus haec gratia fieret. Alterum scimus, nimirum pro vario Discipulo nim affectu eorum oculis se conspiciendum objecisse, ut ea rati ne illis prodesset mo non oportebar, inquit, eum conspici ab eo, a quo damnatus fuerat , nec ab insultatoribus, nam utrisque parcebat, ne pe carerentur tali caecitate . quali perculsi sunt Sodomita olim insidiatores forma Angelorum exceptorum Loth hostitio, sicut refert Scriptura. S. Athanasius in lib. de Incar alia Resurrectionis argumenta, eaque plurima congerit, praecipua ex sophetiis, ex totius orbis ad Clitis

tum conversione.

S. Augustinus his rationibus alias adlici lib. a. de Aetis cum Felice Manichaeo ap. o. ubi scribit Christum suscepisse carnem ut duas no . bis ostenderet vitas, ncmp laboxiosam patiendo, resurgendo glori iam & se spem nostram moveret, firmaretque patientiam. Et Epist. II'. oro. cap. 9. docet mortuum esse Christum in hominum otii

pectu, quia mors ad hominem omnem pertinebat Reiurrectionem vero suis tantum demonstravisse, ut a tempor.ilibus suos avocaret.

in C L. II. Christi Regnum perenne di aeternum suturum est,

nee se mundi finem est di siturum. Prob. quia ea de re aperta sunt Scripturae verba Nam Dan. . aeternasere Christi potestas praenuntiatur, 'egnum ipsius sempitereum. Item Luc. i. de Christo legitur: et nabit in domo Iacob in aeremum. 1 quoque et r. l. ii. Sic enim abundanter ministrabitur vobis introitus in aeremum Regnum Domini nostri, Salvatoris Iesu-Christi. Apoc. etiam ii. s. is. Et regnabit in secula seculorum. Hunc sacrorum verborum sensum , ut dogma catholicum tradit S. Cyrillus erosol Catech. s. circa n. vidclicet adhuc juvenis, nccdum promotus ad pisicopatum, ut scribit S. Hieronym. lib. de criptor Eccles. Ean lim vetitatem unanimi consensu definiit Synodus Constantinop.

prima an. 38i eamque his verbis in vo Symbolo expressat e is, non erit finis. Quam definitionem probarunt Latini. Adeoque de illo

dogmate constabat iis temporibus, ut an . . Si haec verba Nicqnae Syno

di Symbolo fuerint inserta, quod nimithim ad Nicaenam Professionem referrentur singula dogmata utpote quae in ea implicit continerentur. Opp. s. odi. Sede a dextris cis donec ponam inimicos tuos sca

650쪽

bellum pedum fusrum. Hoc igitur scabello positio, desiturum est Christi Regnum. Quae consecutio ita confirmatur, interprete Apostolo t. r. x s. e. as Oportet, inquit, illum regnare , donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius . . . . Cum autem sufecta fuerint illi omnia , tune P in Filius subjectus erit ei, qui subjecit sibi Omnia cte. R. articulam, donec, eo loci non significare desitionem Regni sed regnandi rationem esse immutandam me enim Hic ius regnatur , quam devietis hostibus. Neqtie huic responsioni adversantur laudat Aptato liverba, quae dicunt tantummodo Christum in membris suis Patri subiectum ideoque sic scribit se. 16. 17. Cum autem dicat David nimiruirin Omnia subjecta sunt eis sine dubio praeter eum, qui subjecit ei

omnia.

APPENDI QU. EST IUNCULARUM. De S. Iosepho , . Virgine QChristo D.

haec usque tempora istos intra limites nos constituimus, ut . o monente Tertulliano non tractaremus nisi quae ad firmandam contra haereses Religionis veritatem conducerent Regula enim a Christo instituti, inquit, nullas habet apud nos quaIliones, nisi quin haereses imferunt. Nec ab eo proposito recessimus, cum quaestiunculas istas adiicere fuit in animo. Praetermissis etenim fere innumeris quaestionibus, quae tum de singulis B. Mariae dotibus, tum de variis Christi vitae adjunctis institui queunt eas duntaxat attigimus, quae aut ad haereseon confutationem, aut ad dilucidationem Scripturarum conferre valcnt.

PRIMA PARS

DE S. Ios EPHO.

CUAER. i. quisnam uerit Sanimis Iosephuc cur, quomodo B, Virginem luxerit 3 R. ad i. S. Josephum suisse fabrum lignarium, ut apud Tertul. lib. de Carne Chr. cap. 7. .apud Orig. lib. t. contra Cels conveniebant Christiani. S. Hilar in Matth. Can. opificem ferrarium fuisse an- in Josephum existimat. S. Ambrosius in cap. 3. Lucae nihil apertEdefinit Natalibus tamen nobilis imus sui S Josephus, ut qui exstirpe Davidica esset oriundus. R. ad

SEARCH

MENU NAVIGATION