L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

elara Epicuri sententia : Stutii est, quotidie noὐam Mitiam inci

Pro bre uiae et consilio mistolae non male res cessisse Nostro uideri debet. Nam non omnia remedia et praesidis , quiae alias Stoici contra mala asserre solebant, Delut puDisculo con--rrere Moluit nec de it in hoc teriori scribendi genere. Stoicismo tamm in omnibus quae protulit, se gessisse Palebit de

JHultum tibi esse animi scio. Nam etiam antequam

ius trueres te praeceptis salutaribus et dura vincentibus, satis adversus sortunam placebas tibi; et multo magis, postquam cum illa conseruisti manum, viresque expertu S es tuas: quae nunquam certam dare fiduciam sui possunt, nisi quum muttae dissicultates hinc et illinc upparuerunt, aliquando vero et propius accesserunt. Sic verus ille animus, et in alienum non venturus arbitrium , Probatur; haec eius obrussa est. Non potest athleta magnos spiritus ad Certamen asserre,

qui nunquam suggillatus est. Ille, qui vidit sangui-

Instrvares. Praeferunt vleriquems. Gruteri et Modii. l. e. antequam Philosophiae te dedisti. Confirmat diat. Qiiaest. Iv Praefat. med. liberalibus me studiis tradidi, quamquam paupertas alia suaderet, ete. qui lo-ctis hie conferri meretur. Antea in Ruli L. 5arta adversus. . . . Placebas tibi. I. e. te pro natis valido contra L ha has. Tacit. Hist. IV u3, via et arma alis placebaut, i. e. validiora esse uidetantur quam ut muuimentis se cingerent. Ris .

virtuti conveniens animi indoles roburque naturale experientia tantum ceruitur, praeter quam nulla alia eius obrussa probatio est Cie. Claν. Erv. R a. Haec eius obrussa e t. Sic ex vel insto eou. Erasmi. Plures eodd. Gris teri: haec enim res eius probatio est. partim hie eius mobatio obscura est, vel obtrusa est: lectiones quae ignorantiae, vel oseitantiae librariorvui debentur. Ruhk. - obrussa galliceo : Herre de lotiche. Suggiuatus est. Livida verbertim vestigia, μώπια, suggillationes sub .eilial toties, a cilio, i. e. parte sui, oculis. Festiis , quas pugiles cestibus unguisve sibi invicem instigere stilo-haut. nive pusilea eestibus contusi

132쪽

L. 4NNAM SENECAE

nem suum, cuius dentes crepuerunt sub pugno; ille qui supplantatus adversarium toto tulit corpore, nec proiecit animum proiectus; qui, quoties cecidit, Contumacior resurrexit; cum magna spe descendit udi Pugnam. Ergo, ut similitudinem istam prosequar, saepe iam fortuna supra te suit; nec tamen tradidisti te, sed subsiluisti, et acrior constitisti: multum enim adiicit sibi virtus lacessita. Tamen, si tibi videtur, accipe uine auxilia, quibus munire te possis. Plura sunt, Lucili, quae nos terrent, quam quae premunt: et saepius opinione, quam re, laboramus. Non loquor tecum Stoica lingua, sed hac summissiore. Nos enim dicimus , omnia ista quae gemitus mugitusque expri-imunt, te ia esse, et Contemnenda. Omittamus haec

magna verba, sed, Dii bonit vera. Illud tibi praecipio, ne sis miserante tempus; quum illa, quae velut imminentia expavisti, sortasse nunquam ventura Sint,

itiis auribus fractis , ωτοθλα liat,

, οι τα ῶτα κατ γοτες. Cf. Meuag. ad Diogen. Ladit. V 67. Wiue Imanu Monim. inedit. P. 76. De lueta et pugilatu, ex quibus pura. ratium constabat, vid. Λristot. Rhel. I S sin. Tom. IV Bip. Patisan. VIIIέo ivit. Fae. et ibi laudatus Philostrat. Icoa. II, 6. Λdversarium itaque Pugno male mulctare. eum pede ex loco dimoto prosternere 1. Ptian-laνου παλλε tu , et deinde Ollum premere et stilliscare Propria pugnae eravi. Ruti .

e priseis libris praeseruulvolgatae fudit Lipsius, Graterias, Modius. Prior conseri de Provident.

c. 4, , audacter Meterranus cruorem suum Veccat, qui scis se sume vicisse

Post sangMinem : adde ibid. 4. R. Constitisti. Recte e litori biis libris et vetere editione restituit Grou. qui egregie confert EP. XMx, I, at Ioue animum, adMersus formidata e n-

siste. De Ita II. 7, 3, ubi est vox λ- reus is quoque litigii, deeivata inde. quod in athletis et pugnantibus

etiam status observabatur, unde iri statu stare, similia. Comet. Nep. Chabria c. t sin. Antea ν extilisti . sensu Parum diverso. Rulia. Multum enim adiicit sibi Dirma lacessita. Crescit, et ut vetus Poeta, virescit vulnere virtus. Li s. Omittamus haee magna Derba. Nisi Lucilium stoleae philosophiae rudem fuisse statuamus, nulla suhest causa, eur stoiee Praecepta sua efferre no-Inerit. Caetervm tion irridet Stoae, opinor, sed laudat eam: nam dii ιiit i. e. prolaeto, non semper irrisionis causa tidhihetur. Cf. De eou stant. Scip. e. IlI. Rivh .

133쪽

ΕPISTOLA XIII certe nondum venerint. Quaedam ergo nos magis

torquent, quam debent; quaedam ante torquent, quam debent; quaedam torquent, quum omnino non debeant. Aut augemus dolorem, aut fingimus, aut praecipimus. Primum illud, quia res in controversia sest, et litem contestatam habemus, in praesentia dinseratur. Quod ego leve dixero, tu gravissimum esse contendes; scio alios inter flagella ridere , alios gemere sub colapho. Postea videbimus, utrum ista suis

viribus valeant, an imbecillitate nostra: illud praesta mihi, ut, quoties circumsteterint qui tibi te miserum esSe persuadeant, non, quid audias, sed quid sentias, cogites; et cum patientia tua deliberes, ac te ipse in- sterroges, qui tua optime nosti: Quid est quare istimes complorent 2 quid est quod trepident, quod contagium quoque mei timeant, quasi transilire calamitas possit 8 Est aliquid istic mali 7 an res ista magis infamis est, quam mala 2 Ipse te interroga: numquid

sine causa crucior, et moereo, et, quod non est,

malum facio en Quomodo, inquis, intelligam, Vana Sint, an Vera, quibus angor 2D Accipe huius rei regulam. Aut praesentibus torquemur, aut suturis, aut utrisque. De

praesentibus facile est iudicium. Si corpus tuum li-

Nondum Menerint. Satis erat non ven. quod est in rus. b. et Par. b. d. Alii nee Men. alii nunquam Men. Sch .

siones illae tres duplieiter enuntiatae: augemus mala magis nos torqnentia quam debeant; Praecinimust, i. e. -- eupamus antequam torqueaul; singι-mtia quae Omuino uota deheaut torquere. Mhk. Primiam. . disseratur se. nos Rugere dolorem. Stoicis autem est indi Tereus, quod Epicureis iuxtii ac Peripateticis al. malum est. Ideoque res adlive in eontroversia posita erat. Litis eontestiatio fiebat a re, de qua di s Ptabatur, ex Ponenda Praetori, si iii delude utraque parte consentiente. iudicem s. iudicium, s. actionem da

Postea Midebimus, utrum 1ata, quaetios magis torquent, quam debeaut .ete. R h. Illud praestra . promittas.

134쪽

I. . ANNAEI SENECA L herum est, sanum est, nec ullus ex iniuria dolor est;

videbimus quid futurum sit: hodie nihil negotii habet.

At enim futurum esti Primum dispice, an Certa argumenta sint venturi mali: Plerumque enim suspicioni hus laboramus; et illudit nobis illa , quae conficere bellum solet, sama, multo auteui magis Singulos Conficit. Ita est, mi Lucilii cito accedimus opinioni; noti coarguimus illa, quae nos in metum udducunt, nec excuti uitis; sed trepidamus, et sic vertimus terga, quemadmodum illi, quos pulvis motus fuga pecorum exuit castris, aut quos aliqua sabulusine auctore sparsa conterruit. Nescio quomodo, magis vana perturbant: vera enim modum suum habent; quidquid ex incerto venit, conte turae et paventis animi licentiae traditur. Nulli itaque tam perniciosi, tam irrevocabiles , quam lymphatici metus sunt; caeteri e uim sine ratione, hi sine mente sunt. In qui Pamus itaque in rem diligenter. Verisimile est, aliquid futurum mali 2 non statim ve

rum est. Quam multa non exspectatu venerunti quam multa exspectu tu nunquam comparuerunt i Etiam si su-

Plerumque enim .- corascere bellum.

Quod et suturum quotidie metris

movet: ut plus mali exspectaudo quam patiendo sit. Gysius. Lo maciei. Multa exempla terroris Panici, quem mox din turti cum vocat, in historia oecurrunt: quae hie uotare villil attiuet. De re es. Stob. Serin. VIII p. at o sq. Seho . Gataker ad Antonis. Iv, 3, P. t 28, a sq. Rufii.

135쪽

lumina est, quid iuvat dolori suo occurrere 3 satis cito dolebis, quum vela crit; interi in tibi melio Pa pro mille. Quid facies lucvi 3 tempus t Multa inici venient, quibus ivicinum periculum, ut Prope admotum, aut subsistat, aut dosinat, aut in alienum caput transeat. Incendium ad fugam patuit; quosdam molliter ruina deposuit; aliquando gladius ab ipsa cervice revocatus est; aliquis carni sici suo superstes suit. II abct etiam malusori tina levitatem. Fortasse erit; iactasse non erit ;in te vim non est; meliora propone. Nonnunquam nullis ii apparentibus signis, quae mali aliis lici pronuntient. animus sibi salsas imagines singit, utit verbum ali ni Od dubiae signissicationis detor Iu et in peius. aut inuiorem sibi offensum proponit alicuius, quam est; et cogitat, non quam iratus ille sit, sed quantum liceat irato.

Nidia autem causa vitae cSset, nullus miseriarum

modus, si timeretur quantum potest. II ic prudentia pDosit, hic robore animi cui dente ui quoque metu nixos piae ; si minus, Utio vitium repelle, Spe metum lem pera. Nihil tani certum est ex his cluae timentur, ut Don certius sit, et formidata subsidere, et spe Paladecipe Pe. Ergo et Spem ac metum examina, et, quO

lura rii Ecum coinmeiatabar miser as.

Vt, si qua invecta Hirtius casu so.

136쪽

L. ΛNNAEI SENECAE ties incerta erunt omnia, tibi fave; crede quod ma vis : si plures habebis sententias mutus, nihilominus in hanc partem potius inclina, et perturbare te desine. Ac subinde lioc in animo volve, maiovem Puriem mortalium, quum illi nec sit quidquam mali, nec pro

3 Certo suturum sit, uestuare ac discurrere. Nemo enim resistit sibi, quum coepit impelli; nec timorem suum redigit ad verum. Nemo dicit: vanus auctor e St, mnus est; aut finxit . aut credidit. Damus nos reserentibus; expavescimus dubia pro certis ; non servamus modum rerum; statim in timorem venit Scrupulus.

Pudet me. ibi sic tecum to Hii, ct tam levibus te remediis socillare. Alius dicat: sertasse non veniet; se tu dic: quid porro si veniet 2 videbimus uter vincat: rtasse pro me venit, et mors ista vitam honestabit.

conlineri assirmabant. Beueher, Hist. erit. Phil. T. IlI, p. 244, Stoicos esse putat. Ruhk. Comit M s. Uulgo coemnit. Sui . . Redigit ad Derum. Sic constanter loquitur Seneca , num Itiam redigere in . Quod genti eius ad Horciit. I, C irin. 37 , έ, elega uter animadvertit. laudato I. F. Geon ovio ad Liv. XLI. 23. Rufi .

Vanus muctor est, Panus est. Si Arg. b. c. et Par. a. b. tum n l. Po- tremum verbum aberat vulgo; qxia alteram υanua eum sqq. iunxit Mattia. vantis aut Iinait. et c. Iu ed. Ruhk. desunt duo verba re Petita . Manus rat. Schri . - Amanuensis repetitio mihi vi letur , quae in aliis eodicibus migrare potuit: his de te hiis Lauit iii-iuium nis,lis tribuendum, etiam ibonae notae. Nemitu in latent omni-gcia. typothetarum nae iida, vel quia me libro inus ex Presso ex xcribunt. Fac, ut umanuenses ali tua literni imsci eutia imbuti ad mauuberi Pium aliquo i quinquies vel sexies uniam ex

altero exscribendum accedant: deinde, Persecto orere. Primum exemplar curn Po twmo conseratur ; mira errorum multitudo facile exstabit. Hi Desacile quivis coniicere potest, qua raparum in locis dubiis, vel optimis qui habentur m satis sit iidendum. TrP. Damus nos reserentibus Rue

rendos et . A. cum mss. b. c. et Par.

a. b. d. de quo eogitet eruditus lector. Schw. - Sensitu est, tradimus nos de ei piendos quaelibet u arranti biis.

Ibi sie ieeum loqui Ibi. id est ,

in istis quae modo scripsi. Λ hest

s ut vulgatum erat ) tenui, ibi repotio

Pro me Uenit ex ed. A. et L. et nassii Aomui Lus, ilii ut tu ii ostio quide in Arg. b. non a Patebat, ulli decuitatu ui

verbum in liue lineae. Schw.

137쪽

Cicuta magnum Socratem consecit: Catoni gladium assertorem libertatis extorque, magnum partem detraxeris gloriae. Nimium diu te cohortor, quum tibi admonitione magis , quam exhortatione opus sit. Non in diversum te u natura tua ducimus: natus es ad ista quae dicimus. Eo magis bonum tuum nuge, et exorna. Sed ia in finem epistolae suciam si illi signum Q. suum impressero, id est, aliquam magnificam vocem

perserendam ad te mandavero. α Inter caetera mala

hoc quoque habet stultitia, semper incipit vivore. MConsidera quid vox ista significet, Lucili virorum optimo, et intelliges, quam foeda sit hominum levi

tas, quotidio nova vitae sundamenta ponentium, novas spes etiam in exitu inchoantium. Circumspice 6 tecum singulos: Occurrent tibi senes, qui se quum maxime ad ambitionem, ad peregrinationes, nil negotiandum parent. Quid est turpius, quam Senex vivo De incipiens Non adiicerem auctorem huic voci, nisi esset secretior, nec inter virlgata Epicuri dicta , quae mihi et laudare, et adolitare Permisi. Vale.

Conscit omnes sere libri et edd.

praesertitit vulgalae I u. Inam Mu- retus nixus Pitici aut iudicio introduxit. Mox Cronov. e nonnullis codd. qui habetit: tibeι tutis Mictor abstuleris, magnam , en eiulat: Catoni ςω-dium adseriorem libertatis υictor abstulerit , magnam artem detraaerit gloriae: intellecta ad prius membrum partieula conditio ali si , saepius a Seiae a Bl. suppressa: cs. ad III de Benes. 31. Victor M. Caesar. Ilauddubie Perquam egregia enaendatio. etiamsi in textuiu, vulgata te mere repudiata , reducere nou ausim.

Inter eaelera malia.... Miruere. CL EP.

t S. Ruhk.- habet stultitia. vocuti. yro Priam. vulgo adiectum, ignorant edd. aute Lipsitim, curri ni ultoribus qui husque mSstis. Schw.ROOs Ues etiam in exitu trichoantium. Sic verbum illum inchoare apud Horat. Od. l, 4. υιtiae summa bre is spem nos Metat inchoare lon

Inter Dulgata E curi dicta, i. e. inter sententias eius ratas, quas tantopere laudat Lucianus. in. V , P. iosi. et Diogeues Lacitius. αιέ. .

138쪽

EPISTOLA XIV.

Etiamsi ollae cura agenda sit diligentissime , tamen ei non acrotendtim , ideoque non Propter comvs Nisendum, sed ita muti udum ebi , ut, si opus sit , ab eo facile discedamus. Enim-ὐstro eius cura Postulat, ut tum incommoda et pericula, tum inmiam, morbos, inPrimis Mero ea mala deuitemus, quae Pervim Potentioris ex eniunt, qu Pe quae maiori varietiatc et a Paratu terribiliori nos concutiunt. Qua re sensis Potentismιm inprimis Dulgi abstinendum est, sed ita, iat et apecie nocituram Potentiam Mitandi careas. Fieri hoc ita o time docet philosophia,

ut Pilentur odium , in idia, contem us. Itaque tranquille mocles steque otia agrenda est, et bene Midon fiam, an ciam successu meram tuam rebus tale ostieris: ψoe M. Cato melius forsan r

piablica abstinuisset, ut quae iamdtidum pessundata erat. Quoia consilium xi s ut ιs j eris, Plerumque te felicem Praestoli , nisi si quando fortuna Piliae itiae quaedam cidoctr5α admis oris. Dicurea sententia concludit mistolam: Is maxime diuitiis friai. tiar, qui minime dioitiis indiget. Aloica ρhilosπhia has egregias sententias Fostro sum dilaDit, quiρρα quae docet, corinore utendum esse inurumenti loco cf. 5implicitis ad Epicteti stantiale init. Antonin. IX, 37. Haec

gestiis I .aori. VII, lai. Cic. de Fin. III, ao. Cf. Senec. de 3tio Sapientis.

ateor insitam esse nota is corporis nostri caritatem;

Fateor inratam esse nobis. Est violis cum dogmnia' noliis insitus e t rio triuinor, Mna te ipsiim ut 'rima naturne conse Iuniis, et quae iis oppositasti ut e viles : quae quutu sine Corporis coiiservatione fieri Ilon Dossint, pli-nraim et necessarium est os licitim , natu iam adiuvu dieaiuliue cotiditione imsequendi, quae natiirae vel maxime cousentanea efit ἰ unde lamen quoque equitur, Corpus es e nil hibendiam ut in trumentum neces arium. CL de Fili. IlI, 6 Epictetus eat idolii Scia leuti.. ni de cura eorpoli adhibenda heue tuitiis est Dis eri. Atriau. II,

139쪽

EPISTOLA XIV

sateor nos huius gerere tutelam : non nego indulgendum illi; serviendum nego. Multis enim serviet,

sui corpori servit, qui pro illo nimium timet, qui ad illud omnia refert. Sic gerere nos debemuS, non

tanquam propter corpus vivere debeam iis, scd tanquam non possimus Sine Corpore. Huius nos nimius

amor timoribus inquietat, sollicitudinibus onerat, contumeliis obiicit. Honestum ei vile est, cui corpus nimis carum est. Agatur eius diligentissime cura; ita a tamen, ut, quum exiget ratio, quum dignitas, quum fides. mittendum in ignes sit. Nihilominus, quantum

possumus, evitemus in Commoda quoque, non tantum perierata, et in lutum nos reducamus, eX cogitantes

subinde, quibus possint timenda depelli. Quorum a

tria, ni sallor, genera sunt: timetur inopia, time ut DP morbi, timentur quae per vim potentioris eventiant. Ex his omnibus nihil nos magis concutit, quam quod ex aliena potentia impendet; magno enim strepitu et tumultu venit. Naturalia mala quae retuli, inopia atque morbi , silentio subeunt, nec oculis, nec auri bus quidquam terroris incutiunt: ingens ulterius mali pompa est: serrum circa se habet, et ignes ot catenas, et turbam ferarum, quam in viscera immittat humana. Cogita hoc loco carcerem, et cruces, et equuleos , et ε

' os huius gerere tutelam. Nam . ait Epictettis Di saert. X l. lib. IV, si equum natura lilii et edidisset, taciti

Proratis elim taeglexis es. Ergo ntine etiam puta.corpus tibi tanquam eqtrum esse traditum. Lava id, absterge, sa- cito ue quia aversetiir, nequis abhorreati Semlemiam nego. Nam ut Sallu- xlius t Animi imικιέο , μι μοι is ser Mitio magis tuis rar. Sol. ... aine re. Iuxta piover hium: Mendum ut vivas, non vivendum ut edas.

140쪽

uncum, et adactum Per medium hominem , qui peros emergeret, stipitem, et distracta in diversum actis curribus membra; illam tunicam, alimentis ignium et illi tam et textam; quidquid aliud, praeter haec,

commenta saevitia est. Non est itaque mirum , si maximus huius rei limor est, cuius et varietas magna,

et apparatus terribilis est. Nam quemadmodum plus agit tortor, quo plura instrumenta doloris cxposuit specie enim vincuntur, qui patientiae restitissent :itu ex his, quae animos nostros subigunt et domant,

plus proficiunt quae habent quod ostendant. Illae

pestes non minus graves sunt, samem dico , et sitim , Ct praecordiorum suspirationes, et febres viscera ipsa

torrentes: sed latent, nihil habent quod intentent, quod praeserant: haec , ut magna bella, aspectu paratuque vicerunt.

ad veritatem exprimen tam , cui u xii in tetuliabantur. Rωhk. y aeum , instrumentum serreum, instit liaini. quod gutturi eorum, qtii in careere necati erant, impingehitur, ut ad Tiberim pertrahe-reritur. Rahk. Qui per os emergeret. Sic edd. vett. enm msstis. Vulgo emergat. Selim. - . uo i Graeci vocant σκολοπιζltu, sive

insigere, familiare supplicium hodie Asiati eis. DPs.

Cumbus. Ap. Era mrim . ul. cruribus scripti fere tuentur, ut ornu es P. Griiterum. Seusus tamen idem est: agitur, autem de iis noXiis , quos cruri hus s. peditius ad eurrtis alligatis , in diversum actis equis distraere soletinui. Ruhh. Tur1ieam. alimentix ignium. Hanc deseribit Didor iis . etsi male culleum appellet. Ait titui eam fuisse ex sparto, in rii oditrii erumenae saeta in . et No

litam liniri pice et bitumine. Hac

miseros illos induebant, et tu ea stetisti, labant. Molestam tunicam vulgo appellabant, tit Martiat. lib. X rvtitim clicatur tunica Praesente molesta, Ure maniam trius est dicere, non δε- eis. . Et Iiivenulis: Ausi qtio I Iιeeallianica punire molesta.

Textam. Uulgo intextam . iuvitismis lis. Seh . Agit. Fortasse erat angit, quamquam vulgata bene defendit r. Ruhk. Pallentiae ex uno cod. Palat. BP. Gruler. et Lipsiavo, Grutero et Lipsi suadetilibus, restitui. Patientia est seusu ; cs. ad Ep. IX, 2. Aut ea patientia. Buliv.

Praecordiorum stis rationes edd. voti . cum Arg. b. c. Par. a. d. et m s. Gruit. Vnlgo sti Diral ones ab Erasmo, cui sit Magantem uncim Par. b. e

gnori. Praetuli autem isti it , utpote minus quidem alioquin in promptu ,

SEARCH

MENU NAVIGATION