장음표시 사용
291쪽
L. ANNAEI SENECAEborum cavillatio oripuit; captiosae disputationes, quae
acumen irritum exercent. Nectimus nodos, et ambi
guam significationem verbis illigamus. ac deindό dis
solvimus. Tantum nobis vacat3 Iam vivere, iam mori scimus 3 Tota illo mente pergendum est, ubi provis deri debet, ne res nos . non verba. de ipiant. Quid mihi vocum similitudines distinguis, quibus nemo unquam, nisi dum disputat, captus est Res saliunt: illas discerne. lyro bonis mala amplectimur; optamus contra id illa Od Optavimus; pugnant vota nostra cum votis, consilia cum consiliis. Adulatio quam similis est amicitiae t non linitatur tantum illam, sed vincit, et praeterit: opertis et Propitiis auribus recipitur, et in praecordia ima descendit; eo ipso gratiosa, quo laedit. , Doce, lyiem ad inodum hanc Similitudinem dignoscere possim. Venit ad me pro amico blandus inimicus; vitia nobis sub virtutum nomine obrepunt; temeritas soli titulo sortitudinis Ialet; moderalio vocatur tonais via; pro cauto timidus accipitur. In his magno pertia: culo ei ramus: his Certas nota S imprime. Caeterum , qui interrogatur, an cornua habeat, non est tam Stultus,
292쪽
ut frontem suam tentet; nec rursus tam ineptus aut
hebes, ut nesciat, si tu illi subtilissima collectione persuaseris. Si C ista sine noxa decipiunt, quomodo praestigiatorum acetabula et calculi, in quibus sallacia ipsa delectat: essice ut, quomodo fiat, intelligam: perdidi usum. Idem de istis captionibus dico: quo
enim nomine potius sophismata appellem 3 nec ignoranti nocent, nec scientem iuvant. Si vis utique verborum ambiguitates diducere, hoc nos doce, beatum non eum esse, quem vulgus appellat, ad quem pecunia magna confluxit; sed illum, cui bonum omne
in animo est, erectum, et excelsum, et mirabilia calcantem; qui neminem videt, cum quo se commutatum
velit; qui hominem ea sola parte uestimat, qua homo ost; qui natura magistra utitur, ud illius leges com
itide ab Erasmo vii ignium, sed reposui id ciui id dedere ed. R. et A
ntia habeat. Est argumentatio a. syllogismus notus, πιοατιυνγ 1. Oeatus, quem Eubulides dialeelleus invenis e dicitur. Diog. Ladri. Il, to8. ubi vid. Meling. qui im truti locum advertit. Nomen habet ex haeratione: Habes quod non a tuisisti, Nora amisisti cornua , ergo italae cur-ntia. RuhI. e svutem stiam tentet. Quod tamen fecit Diogenes Cyuieus Leetissime: Dam ratiocinatori tali, cou- eludenti ipsum cornua habere, manu frontem tangens, Εtiuidem, inquit, illa non video. nesciat. scit. an habeat cornva si tu illi subt. Sie ecl. R. erran mss. Pal. a et Col. Vulgo, iat mira hiaberesst nectat, quod eri illia e lc. tib Erasin. ex ingenio Puto. uoia ex vet. libro. Seh- Sie ista. Se ilicet sophismuta. Praestigialorum acetabula. Ludus hodieque uoltis. Praestigiatores eal -
illos s. nummos ira meusa P uunt,
deinde nee tabulis s. vasculis aut Pi-xidibus opertos tam dextro loco a no- velit et transferunt, ut quum hie esse censeas, alibi eoin Puteant. Graecivo ut ψηροπαικτας.
φηρολογους. Lms. Egregie describit his ne ludum Aleis tiron. Epistol. III.
Eusee... yerdidi iastim utilitatem .
commoda . Si semel est.eeris ut la- lentem artem coguoscam, iam istis non delectabor. LIoc nos do , beatum . ete. In his et ita sequentibus de sapiente stoicoaeLinonem me putes. Rufia .
293쪽
L. ANNAEl SENECAE Ponitur, sic vivit tot nodo illa praescripsit; cui bona sua nulla vis excutit; qui mala in bonum vertit, certus iudicii, inconcussus, intrepidus; quem aliqua vis movet, nulla perturbat; quem sertuna. quum quod
habuit telum nocentissimum vi maxima intorsit. Prin-ingit, non vulnerat, et hoc Pa PO. Nain caetera eius tela,
quibus genus humanum debellatur, granditiis more dissultant, quae, incussa tectis, sine ullo habitatoris incommodo crepitat ac solvitur. Quid me detines in eo, quem tu ipse PSeudomenon uppellas, de quo tantum libro Puni compositum est ' Ecce tota mihi vita mentitur: hanc coargue: hanc ad verum, si acutus os, redige. Necessaria iudicat, quorum magna Pars SH Pervacua est; etiam, quae non est supervacua, nil, id in se momenti habet in hoc, ut possit fortunatu in hea tu inque Praestare. Non cnim stuli in bonum est, si quid necessarium est: aut proiicitariis bonum, si hoc nomen pani aut polentae damus, ct caeteris sine qui a b iis vita non ducitur. Quod bonum eSt, utique neces-
Necessat a iudicat. Vita Pro u initiativo subauditur. Atit Prolitamus bonum Dolio. cd. R. rursusque ed. Li s. et sqq. Ac
yroiic. ed. Er. et 3Iur. cum ms. c. et ed. A. Vnice verum erat utit, quod ex Senecae usu servari ut nissit Gru
teri. Sic saepe Noster: ut in Epp.
est. Stoicis haec ilesiuitio propcia est, Vertit. Seli . eonoert ex eis. R. Pul. 3 et Col. Vulgatam Linien ae I te Probat. T. Quiam quod Libuit teliam. vulgo quum in eum quod hisb. tel. Delevi
duo verbui ι eum, quae igitoralit codd. Ops. Grtit. euiu Arg. c. et Cis. A. D. leia iam a Rul L. denuo compari baut in ed. Matili. U. v. Pseudomenon. Argumentatua s. svllogisnius celebi rriinus in alitiquitate. i de quo adeo libros compositos esse Cotistat , c. c. a Tire Oidita to et Clii ..ippo. Habuit auiciu uom. ii u ineutietite . quia exempli causa sumituris , qui mentitur. Hoc modo: au ineu
litur is . qui ineutiri se .lieiir Cui si pondeas, linentiri; colligitur sta-ii tu , non iuunt iii, quod vere di-
294쪽
sarium est: quod necessarium est. non utique bonum est; quoniam quidem necessaria sunt quaedam, eadem vilissima. Nemo usque eo dignitatem honi ignorat, ut illud ad haec in diem utilia demittat. Quid
ergo Τ noni eo potius Curam transferes, ut ostendus, omnibus magno temporis impendio quaeri supervacua; et multos transisse vitam, dum vitae instrumetita conquirunt 2 Recognosce singulos, considera universos: nullius non vlla spectat in crastinum. Quid in hoc sii ramali, quaeris3 infinitumi non enim vivunt, sed victuri sunt; omnia disserunt. Etiam si attenderemus, tamen
nos vita Praecurreret: nunc vero Cunctantes , quasi
aliena, transcurrit, et ultimo die sinitur, omni perit. Sed ne epistolae modum excedam, quae non debet sinistram manum legentis implere; in alium diem hanc litem cum dialecticis diiseram, nimium subtilibus, et hoc solum curantibus, non et hoc. Vale.
ideoque diversa ab iis , quas Academiet , Peripatetici et Epicurei dede
runt. Statuerunt autem , bonum esse id, quod seinper et siue lilia mula istione anima utitius ratioue praeuitis
Quod nee sarium est, non utique boniam est. Vulgo Ianguille et iuvitis. Quod autem necess. est, u statim bonum est. Quoniam quidem necessaria sunt quaedam. Sic mssti et editt. veit. deinderunt. Vulgo quantiam quaedam ne cessaria sum. Schw. Quae non debet sinistram manum Iesentis implere. Hoc reseras ad nn-
gustias et minutain libelli formam . interpretante recte Lipsio in sua Institutione epistolica, Q. I. Ruhk. Et hoc solum curantibus,tionet hoc. Muretus de molestissiuiis et si in Osissimis sIllogismis et repugnantibus recte intelligit. qui sere ita confir-mvri solent: Non et licie et illud: mo autem est. non igitur illud. R. - ΛntePol elida est Lipsit tuterpretatio : Damnat, qui solam Dialecti- eam curaui, noti graviora ; et hane vi εργου habeut, uou ut παροργον. Debebant, in Diit . non hanc curare
tantum, sed et quoque hane: id est, in additamento, voti iv principali
295쪽
De libro Geta, milosophico ut Midetur, iudicat, laudatque eum.
Librum tuum, quem mihi promiseras, accepi, et,
tanquam lecturus ex Commodo, adaperui ac tantum
degustare volui. Deinde blanditiis est ipse, ut procederem longius; qui quam disertus fuerit, ex hoc intelligas licet: brevis mihi visus est, quum esset nec mei . nec tui corporis. Sed qui primo aspectu aut T. Livii, aut Epicuri posset videri; tanta arilem dulcedine me tenuit et traxit, ut illum sine ulla dilatione perlegerem. Sol me invitabat, fames admonebat, ni
Ex eommodo i. e. otiose, ubi commodum esset. Rnhk. Breois. edd. inde ab Erasino : ne acio an consentietili hus ins iis opsciis
mei et Piticinni. Noster c. quidem et Gruteri omnes elim ed. R. et A. imis exilibent: quod teneri sortasse debuerat. Sch N. Cor oris recte praelati Grui. equinque tuis co ld. et Gr nov. e suo cod. et tribtis edd. veil. Erasmus. te oris, quod Lipsius tuetur et commode explicate qui esset grau-dror, quatri But tuum, aut meum tempus ferret seri here, Rive legere. Vetus ed. remoris praebet - Quum esset neo mei nec tui cor oris. Salmas. de M. Vsur. e. X exponit: qua
les nee ego, nee in scribere fiolemus.
eoll. Cieeronis Epist. ad Quint. II. 33, ubi libri Callist lienix et Philisti
vocantur eorpora. Seneca de Tranq.Αn. VI. 6. Melius Gron. de ratione veterum legendi volumina explicat. qua volumiuia partem nondum lectam mento subiiciebant, reliquam
iitraque manu in oris comprehende. bant. Itaqtie volu maen tam granduae spissum, ut commode sic neque
ab ipso, neque a Lucilio tenori Dossit, vocat Seneca nec mei . nec tui Corporis. Tamen tanta me perscidit voluptate, ut hie vis videretur, etsi esset iusto spis ior. Ruhk. T. Lirii. Multa enim scripsit abolita, etiam philosophica. Et certe libri historiari tui nec ex quadratile exstant. L s. Vide Fabrieli Bibl. Lat. T. I. P. 276 sqq. Ruιk. Aut 'istiri, qui omnes philosophos copia lihrorum , quos scripsit, vicit. Praeter Chrysippum. Diog.
Laert. X. 26. Duos autem hos scriptores non solum multa , sed magna quoque volumina composuisse eo - . stat. Ruhh.
Sol me inoitabat. Ut posito lihro
inambularem, insolaremqNe iri geremque. Linsius.
296쪽
bes minabantur; tamen exhausi totum. Non tantum a
delectatus, sed gavisus sum. Quid ingenii iste habuit, quid animii dicerem. quid impetu si si interquievisset.
si intervallo surrexisset. Nunc non suit impetus, sed tenor; eompositio virilis et sancta. Nihilominus interveniebat dulee illud. et loco lene. Grandis, erectus es: hoc te volo tenere, sic ire. Fecit aliqui l et materia: ideo eligenda est sertilis, quae capiat ingenium, quae incidet. De libro tuo plura scribam, quia in illum re- , tractavero: nunc parum mihi sedet iudiciu in . tanquamati dierim illa, non legerim. Sine me et inquirere. Non est quod verearis; verum nudies. O te hominem se li
cem. quod nihil habes, propter quod quisquam tibi
tam longo mentiaturi nisi quod iam , ctiam ubi causa
sublata est, mentimur consuetudinis causa. Vale.
- 1abamur. Poclea inductae. gimim et narrationum ad lectorem et suadebant exercere corpus ante ilicunde assiciendum: et opportuno pluviam. L sitis. Deo hoc lane i. e. suavis atque iv Non tantum stim. Vides hic cunda oratio adhibebatur: quae ine- disterentiam τοὐ delectar i et gaudere. dium tenet inter sortius et tenuiu .
Bi, lik. Quintiliano indiee, Instit. Or. XII. Quid im/wiust Impetum ait de- io. G. Betillei. ad Horat. Art. Poet. fuisse quod aequabilita igitur ser- ΣS. qui ei nostrum locum advertit. monis regnabat in Lucilii Ithto. Rυhk.MM. Grandis propter sublime argu Sancta, i. e. gravis , venerationem mentum. Ruhk. inclitiens. Sie Quintilinri. Itistitui. Tam longe. In tua provincia ali-Orat. X, t , post med. est: oratio quid potes. hie Romae nihil. Hie aneta et gravis Calvi γ. Lipsius ta- itaque nulla causa subest, cur tibimen emendat sana. Nec male. Vide. blandiar. Itulta. Ernesti Lexic. Teebuolog. Lat. sub. Iam ante etiam ndieci eum ed. voce Sanus. Bulik. R. et niss. o. Ops. et Grut. Ex eo, Dulce. . . . lene. Distinctum fuisse ruinde Iue librorum praescripto indicat serotonem virilem et gravem delevi particulam et post mentimur , v euustale et suavitate quadam ima- temere vulgo adiectam. Schw.
297쪽
CLEMENTER HABENDOS ESSE sERV .
Laudat amicum, quod cum semis familiarito agat Mimique. Hinc sumit occasionem , in consuetudinem multorum sui aeMi inuehendi, qui contraria tractandi seruos suos ratione utentes nonnisi superbissime vi crudelissime in eos grassantur. Docet deinde, iudicio esse aereos liberius aut sererius hahendos, pro indole et Mirtute cultisque. - De re, quae hac in mistola tangitur, cf. Bellemeter De servitute inter Graecos, etc. et maenia uscula acad. Vol. IV, p. Iao sqq. Caeterum mistolam hanc Macrobius Satur L I, ii, suo more descripsit.
Libenter ex his, qui a te veniunt, cognovi, familiariter te cum servis tuis vivere: hoc prudentiam tuam, hoc eruditionem decet. Servi sunt 3 immo homines. Servi sunt 3 immo contubernales. Servi sunt 'immo humiles amici. Servi sulit 3 immo conservi; si cogitaveris tantumdem in utrosque licere sortunae. Itaque rideo istos qui turpe existimant cum servo suo coenare: quare 7 nisi quia superbissima consuetudo coenanti domino stantium servorum turbam Cim
, cumdedit. Est ille plus quam capit, et ingenti aviditate onerat distentum ventrem, ac desuetum iam ventris ossicio, ut maiorempera omnia egerat, quam
E ditionem i. sapientiam, ut Stoici loquebantur. Vid. Lipsit Mauuduci. II. l. Ruhk. Quare ρ nisi quia nulla alia causa subest, quam quod eousuetudo sieiti L MM. Coenianti domino. Sic Era mus et quatuor Palat. eodd. Alii et editi vetus coenantem dominum. Statim equena υ-ιria est haud dubie a Seneca. R k. Est ille. . . licet. Comedit ille plus, quam prodest, ideoque labra iusto saepius movet: at servis ne lahra quidem movere licet. Reprehenditiam III de Ira, a , x; 35. u. Lipsius laudat Ammian. Nareeli. XXIII. 6, p. 363. Tom. II. Bip. ubi similia de
298쪽
ingessit: at infelicibus servis movere labra ne in hoc
quidem, ut loquantur, licet. Virga murmur omne compescitur; et ne sortuita quidem Verberibus excepta sunt, tussis, sternutamenta, Singultus : magno malo ulla voce interpellatum silentium luitur : nocte
tota ieiuni mutique perstant. Sic sit, ut isti de domino a loquantur, quibus coram domino loqui non licet. At illi, quibus non tantum coram dominis, sed cum
ipsis erat sermo, quorum Os non consuebatur, parati erant pro domino porrigere cervicem, periculum imminens in caput suum avertere. In conviviis loquebantur, sed in tormentis tacebant. Deinde eiusdem arrogantiae proverbium iactatur: α Totidem esse hostes, quot servos. . Non habemus illos hostes, sed . facimus. Alia interim crudelia et inhumana Praetereo, quod ne tanquam hominibus quidem , sed tanquam iumentis abutimur: quod, quum ad coenandum digessit. Hune morem illustrant illa temetiatur, ait, cui interceditur. Senecae Cousol. ad Helu. IX, tot aut quod eontinuatum abrumpitur: Uomunt ut edant , edunt ut Momani. inter latur. quod in aliam formam Cic. 'ro Deiot. α I. Rufi . mutatur. sic tamen, ut ipsntu eorpus Viro. . . commatatur. Hine fuere maneat. Cf. Tertullian. advers. Mar- servi, quorum erat, silentium hoe monem V, 3 . Non. Marcell. I, t S
praestare. ideoque silentiarii dicti. qui alti Inremotam est tmetum ah ida Salvian. de Gubernat. p. 96. arte stillonia i qui poliendo diligeuter Bittereh. Et ne fortuita. . . singultus. vetera quaeque quasi in noVam 1 Cl. II, de Ira. 25, 4. Resia. eiem mutant: add. Cie. ad Quinta
Ste Mamenta. Vulgo alernula in Dalr. Epp. II, Σ. Riah . mentum , a Nisreto. Ploralem dedit At illi. e rebant. Exempla affert ms. c. eum edd. Vett. Sternuamenta Macrobius i. I. RM .aeribitve in ed. R. Forsan aternu- Totidem esse hostes. qumr ae m.
menta debuerat; qnne forma nominis Fuit hoe Catonia maioris dietnm. Plinio etiam frequentat apud No- Lipsina Festum in Quoe servi de hoestrum in vetusto eod. a. oeeurrit ipso adagio laudat. Conferri quoque Epist. cI . meretur Terentii Andr. III, 4. 4. Interpellatiam. NonnuIli libri, an- ihiqne Westertiov. RAEI. remotarum, item reete. Li s. - Cui Atis abutimur. Sie Plin. N. tamen iudieio Gronov. Obas. 1lI. xx. H. XVIII, 3, vincti pedes, damnatae P. 47s, subscribit: ιn- manus, inseri Ptique vultus, arva
299쪽
L. ANNAEI SENECAE scubuimus, ullus spuin detergit, alii is reliquias te inu lentorum subditus colligit, illius pretiosas aves scindit, et . per pectus et clunes certis ductibus circumferens s Cruditum manum , in frusta excutit. Infelix, qui huic uni Dei vivit, iit altilia decenter secet: nisi quod miserior est, qui hoc voluptatis causa docet, quam qui necessitatis discit. Alius, vini minister. in muliebrem
modum ornatus, Cum ne late luctu tur: Non potest
effugere pueritiam: retrahitur: iamque mili iuri habitu, glabe P. retritis pilis. aut penitus evulsis, tota nocte
pervigilat; quam inter obrietatem domini ac libidinemn dividit, et in cubiculo vir, in convivio puer est. Alius.
Cui convivarum censura permissa est. perstat infelix, et Oxspectat, quos adulatio et intemperantia aut g I-
tita detergil. . . . excutit. Eadem
sero de Brevit. vit. XII, 4. Iuvenal. Sal. V. Isto. Ruhk. Et Per pectus es clunes , ete. Sie
percommode ed. R. cui assentiunturn . c. et ed. A. nisi quod et omittant. Vulgo duae voces ei et Per de- iderantur. Stain. In muliebrem modum ornialias. Lipsi iis recte: comatus et in veste
longa. idemque calamistratus et tonitu lii A. Ap 'tilol. Metam. II. post med. p. tu 3. 8 Εline aliorsit Settulentinistrantes pueri. calamistrati, pube lite indusiati s indusium autem erati titerula seminariim linea isssiuave. Salmas. ad Script L. Hist. Aug. T. I. P. ira γ. Rusik. Retrahistilia scit . in Prieritiam.
Iiam quantilitaι thabuti. Ille ut uiuislier ornatus, a rvns sormam militis robustiori hi, lint, sed ut Puerili una re trullat effugere volentem. pilo de stringit aut penitus evellit. CL Εpi t. TCV, 18 sqq. Ruhk. Retrius y Itis. ete. Probavi hoe . quod dedit ed. R. cum m . Pal. Re . et aliis. Restrictis via. A. et ed. Erasin. Rest metis Mel retitis sie ms. e. Destristis vulgo ex Mureii ingenio.. Schw. Inter ebrietatem. Dicit totam n
ciem vigilare . sed partitis mi aistet iis.
Priorem partem tu coli vivio esse, ebrio domi uo cyat bis autem : alteram
in leeto. virum illi agentem. Et tales nenipe graudes i. ti pueri, quos Aeliit
Ies vocitabant, et in iitramque veneis reio Labebatit. Lys. In eoni isto. Sie ed. R. cum vis. c. vulgalae et tu cora Mi . Scli κ.
stinum. I. u. Epectat, ii bs ovat qui
sint digni tum ob adulationem, tum ob gulam aut procacem linguam quo, ita tutu doruinus in Vitet.
300쪽
lae, aut linguae, revocet in crastinum. Adiice obsonatores , quibus dominici palati notitia subtilis est: qui sciunt, cuius rei illum sapor e te t. cuius delectet aspectus, cuius novi tute nau e mundus erigi possit, quid iam ipsa sutietate fas sat, quid illo die
esuriat. Cum his Coenu Pe non sustinet, et maiestatis suae diminutionem putat, ad eamdem mensam Cum
servo suo uecedere. Dii meliust quot ex istis dominos habenti Stare ante limen Callisti dominum suum vidi, et eum, qui illi impegerat titulum, qui inter ridiculam uncipi u iroduxerat , ut iis intrantibus excludi. Retulit illi gPatiam servus, ille in primam decuriam
Gula intemperantes amabaut qui pascerent aut e nare ut, quibus es,et, tit loquitur Iuveualis, usus ademti et lingua in te inperantes, ob vernilita rem seu dicaritatem. Setiee. ΕΗisti cxAI , I u. Martialia Vl. 4έ. Quot ed. R. cum ms. c. Perperam vulgo q&od . inde ab ed. ven. eum ed. Scli .. - Qtim ex istis dominos hvibent. Irit. quot ex istis eorum domitii fieri Possunt i quot senti ut seque uti exemplo probatur. Stare ante timen. dominiam. Vtelieululum, PgreFsus exspectautem. Lipsa
Callisti Calliati ed. R. et A. et si e deinde Catiatum et Coliatus. S. - Callisti praepote utis Iiberti Claudiunt. Cf. Tacit. Atinat. XI, 29. XII, I. ete. Simillimum Epictet. Di M. Atrian. I, I9, Is sqq. ed. SeliWeigh. memoratur de Felicione quodam aut Mevi, quem ibi ut in iuua upud Taei L. Antiat. lib. XV . 34 al. memoratum liaud temere eredidit Vse totius. Rula. Impegerat lilialum. Velial illis liliatus vel tu seriptio collo pectori quot ingebatiar i. e. alligabatur, unde nomen, Patria, et bona malave eorum coguOscerentur. Vilissimi autem et
Propter multa vitia ridie uti venalitii tu prima decuria producti sunt amatigonibus; Cie. de Ostie. III, 23,
t. et Rei temeter. l. I. RtihI. Ridieulia omnium librorum et seriptorum et editorum aeriptura: Donretieula, quod tam eu Lipsius Geuterusque probant. Sunt autem ridi- Ia propter titulos s. indices morborum et vitiorum euiusque mauei-Ρii: et risu loeisve exeipi solebat, ab ipsis etiam Praeconibus. ΛΡPu
Lipsius. Eadem harum vocum varietas occurrit a'. uosi cum de Brevit. vit. VlI, έ. Riahk. -Rι uicula tueu tured. R. et cum in s. c. M lim. Re titit illa gratiam. Ironice. In με imam decuriam. Servi ve ua les setiu et Per decurias Produce-hautur, ultimi nutem . optimi reseris
vati ; vilissimi in primo agmiDe expositi; ut ex Maii tali patet lib. IX:
Inspexu molles pueros, oculisque -- medit . Non hos quos primae Prosit tuere casae. Li Ps.