L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

L. ANNAEI SENECAE

unctione contentum incidi, audio crepitum misae manus humeris; quae, prout plana pervenit, aut coma cava, ita sonum mutat. Si vero pilicrepus supervenerit et numerare coeperit pilas, actum est. Αdiice nune scordalum, et larem deprehensum, et illum, cui vox sua in balneo placet. Adiice nunc eos, qui in piscinam cum ingenti impulsae aquae Sono saliunt. Praeter istos, quorum, si nihil aliud, rectae voces sunt, alipilum cogita; tenuem et stridulam vocem, quo sit notabilior, subinde exprimentem; nec unquam tacentem, nisi

Almem. Et hie, et in his quae sequuntur, eisdem sere vitiis tenent uelibri nosui. quibus plerique alii. Tenui autem eum Rithhopsio emendationes a viris doctis iam olim partim ex ipsorum ingenio, partim ex veteris seripturae reliquiis allatas. S. Vnvitona Diueiani codd. aliiquersi e et Turnebus coniecerat Ad vers. VII, 4. Erasmus, edit. vet. , quae la rnen voce hae caret, et cod. Cod.ΡΗ-etione. Alii imitatione. Rufi . Pilierepus , ludens pilas. Lusorias autem pilas crepare et sonitum edere, quum datatim luditur, eertum est. Norem fuisse pilis Iudere in utermis uocet Inseriptio ap. Gruteri P. 637. N. I, ubi ei t: Vrsum Togatum intrea qui primus pila I si decenter mmeis Iusoribus . Lauitante P Pulo maximis clamoribus, Thermis Agrimae et Titi. Ruli L. Et numerare meperit pilas: id est. tot Pilarum , sine casu , laetus, quod ei hodie sit in imia r ut Petronius appellat, Uarsit a. Cf. Petron. a . Alii de iis qui sphaeris pice oblitis cura-hant, ne ignis halneorum extingitexetur. intelligunt, v. e. Mercurialis de Arte g3mnast. l. I 2. R. Seordalum. Plures libri sor Ialum, sed illa vox in Isidoro. et explieatur: aeordalus, serox: est et in Petronio: Red illaque seori lo υie . Noster iterum utitur Ep. Lxxxiii: Tullius Cim her et nimius erat in vino, et scorda ιus. Quod assidet interpretationi istis dori, significatque hominem in vino seroeulum et Iiberioris linguae fuisse. Plebeia WOx, et inter vulgi convicia aeui originem a Graeco σχωρ. alii a Dρου , allio, petunt. quasi foetidum dieas. Lysius. Rubh P. scorda tum simpliciter explicat litigiosum. Furem deminensum. μνποδύτην , quem graviter liuetebant. Si in ilia sunt Εpieteli in Enelii rid. e. IV, tibi λοιδορουυτις et κλεπτovτες quoque coniunguntur. Ruhk.

In balneo placet. Cantillabant illie,

reeitabant etiam : Iiam ut Horatius :Suia, e loetis voci resonat conclusus. Reetae . non saetae, aut fractae . quum alipilus volsellis pilos alarum evelleus, circumit balnea magna voce illam suam artem commendaus. Iu e .

352쪽

dum vellit alas, et alium pro se clamare cogit. Iam ilibarii varias exclamationes . et botularium, et Crustularium , et omnes popinarum institores, mercem sua quadam et insignita modulatione vendentes. O te, inquis, serreum, aut surdum, cui mens inter clamores tam varios, tam dissonos, constat, quum Crispum nostrum assidua salutatio perducat ad mortem. At, mehercules, ego istum fremitum non magis curo , quam fluctum , aut deiectum aquae ; quamvis daudiam, cuidam genti hanc unam fuisse Causam urbem suam transferendi, quia fragorem Nili cadentis ferre non potuit. Magis mihi vox avocare videtur quam crepitus. Illa enim animum abducit, hic tantum aures implet ac verberat. In his, quae me sine avoca

tione circumstrepunt, essedas transcurrentes Pono,

et labrum inquilinum. et serrarium vicinum , aut

Et alium Pro se elamare cogit.

Eum elii aliis immodeste vellit , doloremque excitat. Lψrius. Libarii est ex emendatione Coelii Rhodig. l. l. silmagante Turnebo Advers. l. l. Praestat liaud dubie haeeleetio vulgatae librarii quae est lectioeodd. et edd. antiq. librarii non ad popinarum instit cires pertinentaeque ae libarii, holutarii et erustularii, qui lilia, holutos i. sarcimina et edulia mellita vaeuui proclamant. Euhk. Varias exelamationes . eogites de varietate soni, ex quo hodieque iamagnis urbibus Deile dimoseitur. quid quisque tinheat vaenale. Huc

speetant inprimis sequentia sua qtia-dam. mouulatione. Rubh. notularium. Qui botulos aut bretellos proclamat ; quorum duo seuera, vel ex ovis et Duel eis. Cepn sc porco

et pluribus apud Λ pleium lib. II,

cap. 5 , vel ex sanguinis viseerumqtie insaretis, in Tertullianci et Fe si Graecis a disten ioae, id genus est

frustum panis beae coeti, leviter mellili. Li sitis.

Mercem stia ex Erasmi emendatione est: nam eodd. et Priores edd. habent: stiam qtiandam insign. aut cum ed. vel suam quadam insign. ll.

quam memoretur, nee salutatiouis m

ille mos ricin sie solemnis Graecis fuerit, legendum suadet Lipsius: Cri iam . amicum Senecae, ad quem et Epigramma seriptum. Nam ilheod. suo iuvenit Crisimian, tili est in ed. veteri. Riah . Quamvis... non Poliait. Idem narrat Noster Nat. Quaest. IV, 2. R., Perrarium. Sie Pinetavi et Giutetii

353쪽

3o O L. ANNAEI SENECAE hunc, qui na Metam sudantem tu Dulas experitur et tibias, nec cantat, sed exclamat. Et iam molestior est si mihi sontis, qui intermittitur suhinde, quam qui continuatur. Sed iam me sic ad omnia ista duravi, ut nudire vel pati sarium possim, voce acerbissima remigibus modos dantem. Animum enim cogo sibi intentum esse, nec avocari ad externa. 3 Omnia licet soris resonent; dum intus nihil tumultus sit, dum inter se non rixentur cupiditas et timor, dum avaritia luxuriaque non dissideant, nec altera alteram vexet. Nam quid pro-6dest totius regionis silentium, si affectus fremunt Τe d. Erasmus tamen et ed. vet. seris rarium, uberratione facili. R.

Metam sudanιem. Fuit quidem Iioc cogitonienio in regione urbis lunria, apud Victorem et Notitiam imperii: sed et Baiis fuisse oportet, tibi haee seripia. Dio tradidit lib. XLum .imul aerunt Calypsus ibi si i-dasse, quutu Iinrtus ab Agrippa strue retur. An id metae isti imposito in . et itide cognoment Los. - Quum autem hie generaliter loquatur Noster, Mon opus est, ut cum Lipsis ham ad Baianam vitam reseramus. Rυὶδ. Tubtilia a experitur vi tibias. Vulgalum labialas et defendit, et interpretari couatus est Rub L. quas ei tabulas, quoniam placent. non invideo. Equidem ttibulas cum Gru- ero eorrigere ceu i et Piueianus, et Ni retus praei veront) non dubitavi. Asinii litur nohis Matthiae in Progr. Rupra laudato , p. I 8. SMw. -ntihL. qui lavias edidit, si e defendit: --bulas o mutum librorum est scriptura. Nuretus tamen tubas exhibet. e mera Pinciani eouieeti, ra. G t. emend. tu las, Lipsius lubtilia ad eam, et quum anuotatum vidisset, in veterec iee legi sevtilas. malit inde legiacabilio se e . nam hoc geuus iu- strumenti eum tibia etiam iungit Sileton. Calig. c. 5 S. - Tabulas de naufragis aliisque mala et ea lamitates perpessi intelligo. qui Heli in tabula, ut eum Persio Sat. vi, 33, loquar,

ad Metam sudati tem, calamitates su smonstratas decautiirent. tibiis, ut pota quae bule logubri decla inatioui eo n- veniebant, triore inli in re . e. c. iu heatro, satia frequente, a tueriti bus. Tubulas et tib as experiliar, te irint quaestus causa. CL Horat. A. P. 23.

Iuvenal. XI v. Ma. Ruhλ. Etiam mole εtior Eliam nunc m Iestior xeribe cum ed. R. et codd. Uses. Eo resertur de tu , .Seu iam me sic, etc. Schw. Pausarium qui vel portiseulo, i. malleo, vel voce modos remigibus dabat. CL Gronov. obsa. IV , 26 . p. 83a ed. Lips. Burinan n. ad Val. Flace. I, r36. Riah . - Ovidius r Et

qui requiemque modumque, a da bat nautis, animorum hortator Empeus.

omnia ista me eorrigentem circumstrepunt. ne serrario quidem excepto. qni per diem aures Auti luctu obiu uult. ITν.

354쪽

omnia noetis erant placida composta quiete.

Falsum est i nulla placida quῖes est, nisi quam ratio composuit: nox exhibet molestiam, non tollit; et sollicitudines mutat. Nam dormientium quoque insomnia tam turbulenta sunt, quam dies. Illa tranquillitas vera est, in quam bona mens explicatur. Aspice illum, cui somnus laxae domus silentio quae- ,

ritur; cuius aures ne quis agitet Sonus, omnis servorum turba conticuit; et Suspensum accedentium propius vestigium ponitur. Huc nempe versatur atque

illuc, somnum inter aegritudines levem captans; quae non audit, audisse se queritur. Quid in causa putas , esse 2 Animus illi obstrepit: hic placandus est, huius

compescenda est seditio; quem non est quod existimes placidum, si iacet corpus. Interdum quies inquieta est. Et ideo ad rerum actus excitandi, ac tr clatione bonarum aritum occupandi sumus, quoties

nos male habet inertia sui impatiens. Magni impera-

Omnia noetis. . . quiete. ae Draterant latrare canes, urbesque silebant. Omnia noetis era ut placida composta quiete. . Hi duo versu sunt Varronis Atacini, eonservuli a Seneca Patre,

Controvers. III. is, at, Bip. Ille Varro Argonautiea Apollonii Rhodii expressit carmine, ante Ovidii aevum. Et hi versus imitatione libera deprompti anui ex Apoll. Rh. lit. νέου. 4s. Egit de hoe Varrone Rullukenius in Ep. erit. II, et herusdors P. L. N. Toni. V, l . HI, P. 338, sqq.

omnes. Schw. Disrmientiam. . . . emti tur. Bene

ait Letio, suum quemque pro etiam Posse sentire, si neque re turpi delectantem se, Neque euPientem neque agentem quid improbi iniustive per quietem videat, sed velut ici aequore ranquillitatis imperturbatae claro omnes animi Partes a ratione hilariores suetas esse observaverit. Rufi . Somnum ... D- eamans. Iuxta H ratii sententiam lib. III. Od. a r Diatrictus ensis cui super impia Cerseioa Pendet. non Sieialaa da a Dialoena elaborabiani saporem, Non αυium cythiaraeque eamus Somnum reducenti Iugni im eratores, etc. Exempl.

sit Alexander M. apud Curtium VII, 1, 4, prudens, otii vitia negotio discuti. ute. ubi ipM Nostri verba a

355쪽

tores , quum male parere militem vident, aliquo Iabore compescunt, et expeditionibus detinent. Nun quam vacat lascivire dist Pictis; nihilque tam certum est, quam otii vitia negotio discuti. Saepe videmur taedio rerum civilium, et infelicis atque ingratae stationis poenitentia, secessisse : tamen in illa latebra . in quam nos timor et lassitudo coniecit, interdum recrudescit ambitio. Non enim excisa desiit, sed satigata , aut etiam obruta, rebus parum sibi cedenti- ιο bus. Idem de luxuria dico , quae videtur aliquando cessisse; deinde frugalitatem professos sollicitat, atque in media parcimonia voluptates non damnatas, sed relictus, petit; et quidem eo vehementius, quo Occultius. Omnia enim vitia in aperto leviora sunt: morbi quoquo tunc ad sanitatem inclinant, quum ex

nbdito erumpunt, ac vim Suam Proserunt. Et avaritiam itaque, et ambitionem, et caetera mala mentis humanae, tunc perniciosissima scias esse, quum simulata sanitate si1bsidunt. Otiosi videmur, et non sumus. Nam si bona fide sumus, si receptui cecinimus, si speciosa contempsimus, ut paulo ante dicebam :nulla res nos avocabit, nullus hominum aviumque

Curtio in usum suum conversa vides.

Stalionia. i. e. osse ii et numeris:

PIo sit Cieero eum multis aliis. It k. Me deseιι-Tales fuere et M x imi antis Diocletiniit collega, qui, 'Postquam Rese imperio abdieavisset. nulli Dei nori pepercit ut relietiam

imperium recuperaret; et reeentioribus temporibus Carolus qtiliatus, qui, qrium onus regendorum regu rum filiorum depostiisset, privatae

vitae soliuidinem uou seire potuiti Aut etiam allaeta. Sic vulgo inde ab ed. R. et consentiunt tres eodd. Ops. et quinque Grnt. Nee tamen satis aptum hule Ioeo id vethum. abirata in vet. eod. repererat Modius, unde abiurata corrigebat, quod minus etiam hue quadrat; obirata habet

ed. A., Misceta m s. c. Vnice verum

erat id quod ex optimo eod. Niecit. laudavit Opsopoeus, obruta ; quod

restitui Senecae debuerat. Λ a receylvi eminimus. Sapientem e turba et tumultu sese reserentem

comparat imperatori prudetiti qui tubas ieceptui cavere iubet.

356쪽

EPISTOLA LVI

concentus interrumpet cogitationes bonas solidasque, et iam certas. Leve illud est ingenium , nec se adhuc reduxit introrsus, quod ad voce in et accidentia erigitur. Habet intus aliquid sollicitudinis, et concepti ipavoris, quod illum curiosum sacit; ut ait Virgilius

noster: Et me, quem dudum non ulla iniecta movebant Tela, nec aduerso glomerati ex agmine Graii:

Nunc Omnes terrent auras, 4onus exciavit Omnis Suvemum , et pariter comitique onerique timentem.

Prior ille sapiens est, quem non tela vibrantia, non iarietata inter se arma ogminis densi, non urbis impulsae fragor territat: hic alter imperitus est, rebus suis timet ad omnem crepitum eXPaVescens, quem

una quaelibet vox pro fremitu accepta deiecit, quem motus levissimi exanimant. Timidum illum sarcinae faciunt. Quemcumque ex istis felicibus elegeris, multa trahentibus , multa portantibus , videbis illum

Comitique onerique limentem.

Tunc ergo te scito esse Compositum, quum ad te, nullus clamor pertinebit; quum te nulla vox tibi excutiet; non si blandietur, non si minabitur, non si inani sono vana circumstrepet. α Quid ergo Τ non

refert, dum comes sequeretur sinus

Ascanius.

Prior qui duobus prioribus

versibus deseribitur, est sapiens .ete. hic alter , aeqneutibus ver . da scriptus , imperitus est. et . Impulsae a machinis et molibus hostium eam oppugnantium. RMMVaria cireumstruet. Sie quidem vulgo ab Erasm. cum ed. A. et ms. c.

Sed praestat Mana quod habet ora Eia m. cum M. R. codd. Opsopoei IIIum erariosum. Quod invitis libris in ed. Matth. legebatur, illorum cia riosum , id idem vir doctua retractavit in laudato Progr. P. l. S. Diadum. Temere et invitis libris omnibus tuium scribitur in ed. Rohh. quod et in ed. Matth. propagatum. S. - Huiuscemodi literaruui Permittationes identidem fiunt a typothetis, qtii bos in Germania d pro e sonat. T. Et me. . . limentem. Virg. Aen. II, sqq. de Aetiea . qui trem Anchiseu ex urbe Troia libitassae se

357쪽

L. ANNAEI SENECAE

aliquanto commodius est, carere convicio3 M Fateor. Itaque ego ex hoc loco migrabo, experiri et exercere me volui. Quid necesse est diutius torqueri, quum tam facile remedium VIysses sociis etiam adversus Sirenas invenerit 7 Vale.

Aliquantra commodius est. Tenui percomnodam Matiniae emendati nem. Vulgo aliquando dabant Iibri quoad quidem novimus 3 omnes. Sin Vaniaque ego ex hos Ioco migrabor Baias dieit. R LVI esses qui cera Ohlevit aures sociorum, dum Sirenas Praetervexissent. Odyas. ει, tet . MALEtiam adsersus So remis. Satis erat et adri Sir. quod habent edA. R. et A. eum ms. s. Seli . InMenerit. Ignorant iidem libri eum allia duo verba cladem et, quae PT Geuterianis nonnullis primus issoluit Lipsius. Sta .

Turbido mari quum Baiis Neapolim Aa terrestri tenderet, Per crratam Nevolitaniam iter faciendum erat, quo nihil ιn alitis sibi accidisse scribit. In quo 'statu letum quidem animi,

mutationem quamdam, in sensisse ait, sed illum, qualis in m- tostiale nostra non est. Hos enim primos motus Mel tristitiae, et alacritalis nemo unus deuitare Potest. Attamen caνisse te statur, ne in timorem Misae amittendae incideret, etiam me immortalitatis iniecta.

Quum a Baiis deberem Neapolim repetere, facile

credidi tempestatem esse, ne iterum navem experirer:

Aum a Baiis. Deleverat voculama et poterat illa abesse, aed

a siue in dedere edd. Tett. Cum ms. s. et Gruteriailia omnibus. Schw. Eiaeue creιυδ. . . ne uerum

e Perirer. Facile credidi direntibus

mare tempestate inrhari. quum nollem iterum navem experiri, quam lamio liciter paulo auis expertus xlam. Vide sui ra El. LIL

358쪽

sed tantum tu i tota via suit, ut possem videri nihilo minus navigasse. Totum athletarum satum mihi illo die perpetiendum suit: a ceromate nos haphe excepit in crypta Neapolitana. Nihil illo carcere longius; nihil illis facibus obscurius, quae nobis Prae Stant,

non ut per tenebras videamus, sed ut ipsas. Caeterum etiam si locus haberet lucem, Pulvis auferret, in aperto quoque res gravis

in se volutatur, et, quum

clusus, in ipsos, a quibus

Nihilominus haMigasse. In essedo videlicet, via inadida et inaequali, nutu ule identidem illo . ae quasi natante. Simili metaphoro , de hae ipsa via . Si otius Sylvarum IV : Nu.

qua rotias tellus , Ee plebs in mediis Latina eam is Norrebat mala navigationis. Emenda ibidem

ex ni eo libro sorbebalpae rotias. Lips. Athletarum satum quom m est Ce

romate, unguento ex cera, oleo et C.

constat te , ut corpora liant lubrien, Perfundi. et haphe, i. e. a reua delude

inspergi. Milii, ait, simile quid a eidebat, qui in via prima Iulo et Ii-

Iri Ore, velut crasso ceromate de Iihu

tu stiria, deinde in Cra pta arenis et Pulvere. Conser. Fabri III Ago

Grotta det Monte di Piati sui reo dieta,

Via est, qi ne per rupes et arenas huius montis aut ii Pisis in is te tu poribus, multorum stadiorum loligiltidine, ut nune dimensio est, Passuum IOO, agebatur, recta versus Neapolim dueeus. Quamvis bene strata est, tamen elimn utitie pulvere cibundat. CL

et molesta; quid illic, ubi

sine ullo spiramento sit inexcitatus est, recidit 7 Duo

edit. MM. Nihil illis Iaesbus obseuritis. Vulgo faueibtis exed. R. Recte saeibus dedit

ecl. A. Vitiose Iacilius m s. c. Miratos sum.nihil ex Aliis eodd. ad liune lo- eum Nnuotatum. Schw. - Ruli L. qui ut Lipsi iis faucibus edidit, sie expli- eat: Iatices int. Augustus transitus: Dou Obscurae erant Strabonis tempore, lumeu dicentis, Passim seue stellis tu montis superviciem iusta altitudine incisis, demitti obstructae itaque aevo aut neglectae fuisse videntur bae senestrae, sicut tempore

Alpitonsi primi Atragonum et Neap. regis, qui duus adhuc comparentes fenestras lucidi iussit. Ruhk. Nobis equidem lovge melior videtur ieetio faucibus. Nam non saces dici credimus, nisi de accensis luminibus; ite aliquid est, uude suspicemur ibi serri saces accensas quibus via alluia stretur. Si tamen legeris facibus, intelligendum est de istis seuestris supra deseri litis. Sed ue Φsas tenebras videamus . Similiter Miltoti inferorum teneb/'asseisibiles dixi . Sine ullo Uiramento sit inclusus. Nullam pulvis habet viam qua suessundat.

359쪽

L. ANNALI SENECA Linc unmoda inter se contraria simul pertulimus: eadem via, eodem die. et luto et pulvere laboravimus. Aliquidi tamen mihi illa obscuritas. quod Cogitarem, dedit: sensi quemdam ictum n nimi. et sine metu mutationem, quam insolitae rei novitas simul ac foeditas secerat. Non de me nunc tecum loquor, qui multum ab homine tolerabili, nedum a persecto ab-

sum; sed de illo, in quem ius sortuna perdidit: huius

3 quoque serietur animus , mutabitur color. Quaedam enim. mi Lucili, nulla effugere virtus potest; admonet illum natura mortalitatis suae. Itaque et vultum adducet ad tristitiam, et inhorrescet ad subita; et caligabit, si vastam altitudinem, in crepidine eius constitutus, despexerit. Non est hic timor, sed naturalis assectio inexpugnabilis rationi. Itaque sortes quidam, et paratissimi fundere suum sanguinem alienum videre non possunt: quidam ad vulneris novi, quidam ad Veteris et purulenti tractationem inspectionemque succidunt ne linquuntur animo; . alii gladium facilius recipiunt, quam vident. Sensi ergo, ut dicebam, quamdam non quidem perturbationem, sed mutationem; rursus, ad primum conspectum redditae Iucis, alacritas incogitata rediit et in-

Aliquid tamen. . . . dedit. Ex consuetudine laudanda . quam SuPra ut-

latiunt A. Gell. XIX, ε, et Manuductionem suam Hl. I. Rufi . Vultum adducet ad tristitiam. Utiivium lilitorum lectio. Stepliauus tamen Epist. xvri ad Dalecham p. pro interpretamento, quod ex margine irrepserit, liubet. Pineianus a ducet malit. Gruter usque ad ear ad tristia. Sed nulla nullatione indigemus. Ruhk.

Caligabit. Iul. illius oculi caliga

bunt. Suceidunt. Sie recte edd. rv. Ven. et Erasm. vitiose auctedunt ed. R. et

eum ms. e. Praeter rationem mm

eidunt editio Mureti, et seqq. Schw.

360쪽

EPISTO LX LVII

iussa. Illud deinde mecum loqui coepi, quam inepte

quaedam magis ac minus timeremus, quum omnium

idem sinis esset. Quid enim interest, utrum supra aliquem vigiliarium ruat, an mons 7 Nihil invenies:

erunt tamen qui hanc ruinam magis timeant, quamvis utraque mortifera aeque sit. Adeo non effectus, sedes licientia. timor speCtui.

Nunc me putas de Stoicis dicere , qui existimant , animam hominis magno pondere extriti permanere non Posse , et Statim spargi , quia non fuerit illi exitus liber Ego vero non sacio: qui hoc dicunt, videntur mihi errare. Quemadmodum flamma non

potest opprimi nam circa id diffugit, quo urgetur :quemadmodum nor verberg aut ictu non laeditur, ne scinditur quidem , sed circa id , cui cessit, restin-

ρ giliaritim ruat, an mons ' Sic Gruleti codd. et Erasm. At in ed. vi t. haec sic liabentur: Uecula-

Vitile facile est videre. Digiliaritim luod et in aliis mss. re Peritur, horiam esse lectionem. Denotat autem locum et specillam, ubi vigiles sunt, ad aualogiam valetudinarii, Voliarii, Nisarii composita vox. Emendatione ita pie neque Lipsit is tiariuut, niit υιgilum atrium, neque Gronovit nubilarium indigemus. Ruhk. --- Videtur Lagrange secutus fuisse Lipsit coniecturam, qtii vertit: ora imporia quora soli m/ yar la eritite illane tuiti d'tine montagne' ieientιa optime ed. Mur. et sqq. luoa in Appeud. Coin mendaverat Erasm. ex vetere libro, ut videtur. Vitiose esseientiam daut edd. vett. et nas. c. Vnus Rul L. esseeli eotisum scripsit. ex Pinclaui eoaieci. S. Fiatre me Putus... liber. Seu tentia Laec a scito illo, animam esse Cori'us ideoque pati eadem qtiae eorPus,

alitigi, dissipari et solvi, derivariata est. Diog. Laert. VII, ab6, i hi suu

Quam tamen hic stare nou i, osse lectionem putans Piucianus coniecit Permeiare ; probaruntque Muret, Lipsius eL Grui. Riah . - Permanere, λιμοειν , διαμνεω , i. sorida et integra manere. Fueruut it a lite Stoici. qui putarent quidem animos post mortem durare, sed siqua udo eo i,us eius ita obtereretur, ut ne partes quidem superessent, nec illum in corpore eontineri , sed syarsi , ii. e.

in elementa alia recedere, igneum in ignem, ete. εις - χαι γγενη.

εἰς ut eum Epicteto Λrtiani Diss. IlI, 33. t . Vptonus quae dam notavit, loquar. Si Proinde uti imus Permen erit, etiam Permanebit: ut adeo permeare, quod Piticianus aliique reposueruu in textum e eou. iectura, et Wrmianere eodein rcdeant.

SEARCH

MENU NAVIGATION