Manuale thomistarum, seu Breuis theologiæ cursus, in gratiam & commodum studentium editus, ab adm. reu. patre F. Io. Baptista Gonet Riterrensi, Ordinis ff. praedicatorum, ... Tomus primus sextus

발행: 1681년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

cilint aliqtiam substantiam creatam ordinis na- ittiralis , tanqtiam proprium & connaturale si bieetum a cum inter potentiam &.aclum , pe

ieci ilium &pei se stibile, debeat, esse propor, eis; neque substantiam increatam Dei, cdiri filia sit aiyiis purus, & incapax recipiendi ae cidentia : Ermo illa accidentia non possitne habere aliud subiectum sibi connaturale, quam stibstantiam creatam ordinis sipernat

H Respondeo negando Maiorem , licet enim Iomne accidens dicat ordinem ad asiquod isse ihiectum , non tamen essentialiter respicit ali- Iquod sibiectiim sibi connaturale , ut constat in accidentibus quae educuntur ex potentia vi lenta sibiecti, vel quae introducuntur per artem. Vnde in rebus creatis triplicem potentiam receptiliam distinsuere solent Phil si rhi:. unam naturalem , in qua recipiuntur a cidentia connaturalia subiecto ; alteram yio- dentam, in qua subieci antur accidentia contraria repugnantia illius naturae , sicut se habet calor respectit aqtiae; aliam denique obedientialem , qua quolibet agens subditur De

ad recipiendas formas ordinis sit pernaturalis. Accidentia ergo supernainratia: respiciunt sub- istantiam seu potentiam naturalem , i non vim ituralis est . sed ut obedientia sis , de siubdita ιDem', seu capax recipiens V

supernaniralis . . . V

obiicies secundo : Non minus subit 'tia Dei participabilis est in ordine supern t a li , quam eius sapientia : Ergo sciit datur sapiet tia cieata vipernaturalis M infusa ; ita datur r es

112쪽

, oue Dei: vel saltem possibilis est stibstaiitra cieata super .

naturalis . .: Respondeo distinguendo Antecedens: Non miniis substantia Dei participabilis est in octi ine stipernaturali, participatione accidentali , quam eius sapientia , concedo Antecedens: participatione sit,stantiali, nego Antecedens. α eius consequentiasn Sicut ergo sapientia supernaturalis creata, participat rationem sapientiae diuinae, quae est sitit, stantia , licet non participet modum essendi substanti. iliter: ita pratia sanctificans est participatio sib stantiae Dei, sed accidentalis , Id enim quod subsantialiter es in Des , aceident aliter sis in anima , inquit S. Doctor I. a. quaest. I l . art. 2. ad 2.

Vnde illa non est sibilantia, sed accidens,pertinens ad genus qualitatis. Dico secundo , intellectiim creatium , litima-aalim , vel angelicum , posse supernaturaliter eleliari ad videndum Deum ut est in se. Concluti est certa de fide, definita in Florentino in litteris sanctae unionis , ubi dicitur, anima

plene purgatas intueri Deun xlare trinum est

' una, ut est in se. Quibus verbis pr scribitur Aror Armenoriim , qui dicebant humines be tificari in quadam claritate & fulgore Dei non tamen afi eius substantiae visionem periit nice: quod etiam asserebant aliqui quorum

. memin: t D. Gregor. 18. morat. cap. y8. . .

Cum visionis beatificae possibilitas si super naturalis, non potest nostra conclusio ratio maturali & euidenti demonstrari ipsetest t3men duplici congruentia D. Thomae hac art. .1. . probabiliter tua eii . Prima est : qmo pec

113쪽

sci, alias peconditionis caeteris crea, turis, quaruua Vua Uaenile potest ad suum nem & beatitudinein pectingere: Sed hominis beatittulo in vis one Dei, prout est in seipse .consistit , iuxta comitaturionem & veriorei sententiam; vel in aetii voluntatis, qui visi nem Dei, prout est in te ipso , stipponit: Ei go talis visio possibilis est ' Maior constat, Minor probatur. Suprema felicitas hoatinis consistidiit periectis inia conit histiane cura suo primo principio & vltimo finedi: Sed talis conuincticitit per visionein Dei, vel perjacti lira volunta eis illam stipponens, clim vi utra ex illis sit suprema hom: nis, operatio : Ergo in aliquo illorum si prema hominis felicitas est con sib

Secunda congi sientia D. Thomae in hunc modum forruatiir: visis effectibiis naturalibus, homo desiderat causam videre : Ergo visis esse ctibus Dei, illum prout est in seipso videre arpetit : Sed appetitus lianiralis hominis nequit rustrari: Ergo vi sio Dei, pi out est in seipso, homini supernaturaliter ad hi postibilis est.

Hanc rationem innEit D. Ariguit imis lib. . contra Itilia n. cap. 3. ubi sic 'ait': Π artarali Insi insu beati osse non telismus , nisi fumus. iobiicies primo, Deus in Scsiptiira dicitur inuisibilis , &ci nullo hominum videri posses dicitur etiam habitare lucem inaccessibilem rErgo niallus intellectiis creatus potest ipsitta idere ut est in se , de ad eius lucem infinitari

accedere .

Sed facile respondetur , quod quando Dei in scriptura dicitur inuisibilis,& a nullo hominum

114쪽

visione. corporea , vel de intellectuali, per v res naturae habita, veI de coinprehensiva, v 'Idenique de visione quae habeatur in hac vita mortali. Ut vero dicatur inaccessibilis, stistiacit qhiodmulla creatura possit per Vires natur ira ad illum accedere , qtiamuis Deus possit a

cessum ad se illi dare, seque illi visibilein fac

re , per auxili iam suae omnipotentiae; sicut ciuitas non desineret dici ab lute inaccessibi lis , si non nisi ipsa volente & iuuante, nulli irposset ad eam accedere. Vnde egregie Anselmus : Deus inaece bilis eism sit nostris Hrι-

bos , acceditur ad illum His muneribus .

Obiicies secundo : Chrysostomiis homil. r .

in Ioan. explicans illud Ioan . I. nemo γ'-dit unquam,subiungit: Ubim id quod es Deucieron mod. Prophetae non viderunt, sed neo Augε-li, nec Archangeli, &c. Quibus verbis videtur denegare Angeli beatis claram Dei visionem. Viide de illis dicitur 1. Petri l. In quem desiderant Angeli perspicere. Respondeo cum D. Thomahlcari. r. ad Chrysostomuin solum denegasse Angelis beatis comprehensivam Dei cognitionem, non vero intuitiuam quiddit alitiam; disponebat enim contra Anonae, . qui asserebant Deum ab intellectu creato comprehendi posi) . Nec valet quod in contrarium opponit VasqueZ, nempe verisimile non esse, illos haereticos adeo luisse stolidosa; insanos, ut comprehensuam Dei cognitionem sbi arrogarent.. Nam reue' xa illos ad hanc pe ruenisse insaniam , constat ex. Theodoreto lib. 4. haeret. sabul. cap. eNHieronymo in cap. ai. Matth. N ex Socra s

115쪽

Uranat s I . ib. I. hystor. cap. 7. De citro vide paronitin anno 366. Vnde i plenaei ChiTlbsromtia illos. passim stolidos & amentes vocat ,& homil. σp. ad populum, possibilitatem & existentiam visionis clarae ii Ruit illae Dei aperte docet, ait enim, Beatos, ipf m intueri , neu per

fod facie ad fariem . a Ad illud vero quod 1. Petri 1. de Angelis beatis dicitur , ni mpe quod desiderant in D Um prospicerz , respondeo, truitioncna beatisia Cam, qua paudent Angeli beati, vocari deside rium , ut indicetur eam ivillum generare fastis dium, sed continuam delectationem Ar gaudium , Ut egregie explicat D. Gregorius lib.

Obiicies tertio : Pius di ita: Deus ab intellectu creato , quam Angelus ab oculo corporeo: Sed ob hanc distantiam cuius corporeus non tolestes euari ad videndum Angelum : Ergo a fortiori nec intellectiis creatris ad videndum

Deum.

Fespondet S. Thomas in . sent. dist. qu. 3. art. I. ad 7. plus quidem distare quoademitatem, iron autem quoad propor ionem habitudinis potentiae ad obiectum; Angelus enim continetur intra obiectiun specificativum

116쪽

Isus corporei ; quod est lucidum vel eo loci tum Deus vero elare visus continetur suo obieeto specificativo intellectus creati , quod est ens inquantum ens , it docetur m Mςtγphvsica . . Dices , quaelibet potentia potest naturaliter ferri in id omne quod continetur sub eitis obiecto specificativo, oculus enim potest nat iraliter videre omnes colores, & auditus per- .cipere omnes sonos : Ergo si Deus clarε vitiis contineatur intra obipetiim specificativum in tellectus creati , ille poterit non solum ex et natione Dei , sed etiam connaturaliter , yidere.

Deum ut in se est. Respondeo distinguendo Antecedens : F, tentia potest naturaliter ferri in id omne quod continetur sub eius oblino specificatiuo , proin

portionato , concedo Antecedens : impi oportionato, ratao Antecedens, re eius conleqtie tiam . Deus oleim clare visus, licet contineatur

intra obiectilin specificativum intellectus hi mani, quod , ut diximus est ens inquantum Cns, non continetur tamen sub eius o lecto. CGn naturali & proportionato , miod est et v co- nostibile per conuersionem aa phantasmata ;ἰdeoque ut videat Deum ut est in se, debet etyliari a Deo , & per lumen gloriar contortari.

'bi statim initio capitis, simile argumei tuni,ibi opponit, cui sic respondet: Diuina 'Uaneia non sic es extra saeuitatem intellectus ereat quasi omnino extraneum ab ipso , fenoes sonus α visis , ,el substantia immaterialis .et

sensu nam ipsa diuina substantia es ργimum intelligibile , b totius inieris furiis cognitionis

117쪽

Sur creati excedens virtutem eius , sicuti

Meetientia sensibilia funt extra facultatem sese P m in indiget igitur eonfortari intellectus ere 'mae aliquo diuino lumine , ad hoc quod diuinam essentiam videre pessir

Ex dictis colligitur primo oculum colporeum non pofie eleuari ad vadendum Deum , 'sem l etris clare visus sit omnino extra obieretnia hon selum proportionatum, sed etiam specificativum potentiae visivae, vel sensitivaemiod est ens materiale vel corporeum ; -nt

Ia potentia serri possit extra latitudinem sus obiecti specificatiui : alioquin ferretur extra propriam speciem dc quidditarent , quod implicat. Confirmatur: Deus ut in se est , magis dirustat ab omnibus obiectis sensibilibus , quam

unum obiectum sensibile ab alio, v. R. quam sonus a colore: Sed implicat senum videri ab culo corporeo: Ergo & Deum . Neque o stat quod ignis inferni eleuetur a Deo ad torquendos Daemones , dc animas rationales , illae sunt entia pure spiritualia . Eleuatur enim vepurum instrumentum , quod feci i potest extra

obiectum specilicatimim, modo illud in quod agit contineatur, intra obiectum princi polis

agentis, in cuius virtute operatur: potentia. ιl

rem videns Deum , utpote vitalis, debet agere t causa principalis , qtiae extra proprium spe cificatiuuna ferri nequit Colligitur secundb,no dari in homine appetitum innatum ad claram Dei visionem ; nam appetitus innatus est pondus quoddam naturae

in bonum quoddam sibi connaturaliter deb,

118쪽

ium , & proprijs viribi is assequibile: At in

homine non datur poncitis naitirae , sed duntaxat potentia obedientialis, ad cicaram Dei visionem i cum illa non sit con naturaliter illi debita, nec conseqiiibilis viribus naturae, sed si-yerexcedens improportionata, ut in prima colici usione ostendimiis: Eroo non datur in

homine appetitus innatus ad illam. Nec valet quod ait quidam Recentior insita Theologia mentis & cordis pagina i 8 I. intellectit in humanum pos e dupliciter considerari, nempe secundum rationem specificam, secundum rationem communem ilitellectus ut sic , prout abstrahit ab angelico, humano , rediuino; & stib priori consideratione non hab re appetittim innatum ad visionem beatificam , lisne tamen sub posteriori; sicut talpae in-ήuit) secundiam ultimam differentiam repu- .gnat Videre, quamuis sub ratione communi animalis , exigat habere potentiam visivam . Quam doctrinam probabilem reputat Marti

qtie ex professo docet Herrera in manti scriptis tractat is de visione beata . Verrem illi non acet alijs Thomistis ,&hac ratione potest,reuiter consulari : Quod conuenit positi ite gradui communi, transteiadenti, aut generico. ne a uit repugnare specifico, clim omnia essentialia generi descendant ad speciem ; quare ratio animalis non potest contrahi per dissi Hrentiam aliquam, cui repugnet sentire , nec substantia per aliquid cui repugnet esse per se: Ergo si appetitus innatus in claram Dei visi nem repugnet graditi specifico intellectus humani, non potest conuenire conceptui commi

119쪽

intelle, tis ut sic. Vnde ad exemplum talpa respondeo, vel rationem animalis non eicigere posititie potentiam visnam , sed per anima8 1blum, in aliquibus sitis inferioribus: vel si ad illam positive incliner, non reptis' na. xe talpae videre, secundum suam essςntialem ἡifferent m , sed selum ratione alicuius indis- rositionis os pani accidentalis . Nec contra priamum obstat, si dicas, alpam dici pestiathie coe-cum : Sed priuatio est carentia formae debitae DTrgo potentia visitia illi delaettiae r At non st-cundum racionem disterentialemi: Ergo secundiim. rationem genericam . . Rςspolidetur

enim, non eme rigorosam priuationem, sed Ἀ- e acceptam , ad quam senicit, potentiam vifi-uam deberi gradui generico animalis , non se

cundum se, sed selum in aliquibus suis ins

rioribus.

Colligitur , ex viribus naturae non sedari i' homine appetitum elicitum esE-cacem ad claram Dei visionem , sed ineffica-εem dumtaxat & conditiona tum. Prima pars probatur : Appetitus elicitus e Dficax est illi qui fertur in bonum proprijs viribus de ex vi illius desid eri j conse luibile: Sed

visionem beatam non possinatis asiequi viribus naturae ut in prima conclusione ostendimus: Ergo nec habere ad illam . viribus naturae aprepetitum elicitum efficacem . Secunda Vero coiistat eκ diserimine quod inter appetituan ef- scacem & inessicacem repetitur: ille enim fertur in bonum ut actit assequibile, per certa media obtinendum ; iste vero fertur tu bonita tem rei absollite & nude consileratain , Vnde

appetitu inessicaci conditionato impossibilia

120쪽

ω - Per . appeti possunt , sicut plures appetunt semper vitiere, habere diuitias infinitas, & alia huiusemodi . De hoc appetitu ineficaci & conditionato intelligi debet quod ait S. Thomas hicari. I ne mira inesse homini natatale deside-xium cognoscendi caiisam csim intuetur eis clum . Nec obest si dicas, S. Doctorem ex tu.

I a'petitu probare possibi itatem visionis beatificar: ex appetitu autem. inessicaci N conditionato , non concludi possibilitatem rei appetitae r cum huiusmodi appetitus saepe ad inis ossibilia feratur. Respondetur enim, qu id licet appetitus inefficax metaphysice possit frustrari, moraliter tamen non potest , quando in tot sa pient ibus reperitur, quos in iudicio 'ra:- dictitur appetit uni egulante, Vnὸnimiter Ialli, moraliter imi,ossibile est , quamati non metam physice. Vnde ratio D. Thomae demonstratitia non est , sed istum quaedam congruentia

Mysteria enim nostrae fidei non possint de monstrari , sed probabili tantum congruentia stiaderi. Hoc pacto idem S. Doctor infra tu. α . Verbi ditiini processionem probabiliter ostendit, ex eo quod omne intelligen producit in se Verbum & conceptionem rei intellectae. Et 3. p. quaest. I. Rrt. I. Prob tincarnationem verbi dii lini ex ratione sitnin ibani, cui connaturale est se sumi modo coam

SEARCH

MENU NAVIGATION