장음표시 사용
121쪽
De Decio ad visionem beati cani
DIco primo, Deum non videri a beatis,
media ille aliqua specie impressa creata; imo talem speciem esse in i possibilem .i Prima pars huius assertionis est contradium a praesentatione , Augustinianum , qui nedum affirmat, talem speciem de facto dari, vera metiam non posse sine illa Deum clare videri . Opposi lina docent communiter alij Theoloni, cum S. Thoma , cuius doetrina ut ait A. 2 idius Romanus , eiusdem ordinis S. Au-ntistini, in sto defenserio art. 1. diuinitus suit inspirata , & coelesti rei te latione confir- mata : Nihilominus probatur haec pars ratione fundamentali: Ideo requiritur species in intellectu creato ad cognosccndum aliquod
bie iam , quia illud , vel non est praesens , aut, ni uim ipsi intellectui, vel non est intelligj-bile , propter sitam materialitatem; unde in Angelo non datur species napressa accidenta: lis ad siti cognitionem, quia eius substantia , cum sit intime praesens ac via ita eius intella Qui,& omnino immaterialis, iupplet vices .ciei, ut ostendemus in Tractatu de Angelis cap. r. Atqui Deus est summe immateriablis , sit bindeque persectissmo modo intelligitellis intime praesens ac vi itiis intellectui beatorum : Ergo non videtur a Beatis, m diante aliqua specis impressa creata, sed ipsa
122쪽
pices speciei . Et certe si trix creata x corporea non videtur ab.octi lo per ullam specie aa , quia seipsa visibilis est , de oculo intime praesens ; malid magis lux increata & incorporea diuinae essentiar, seipsa videtur a B atis, & non mediante aliqua specie creata . Eadem ratione probatur primo secunda pars c0nclusionas, quae asserit talem speciem esse .impossibilem: Species enim est vicaria obie et i , & sorma per se ordinata ad supplenduin desectiim aliquem ex parte illius, nimirum vel . proportionis cum potentia, vel unionis cum illa : At repugnati Deo defectus proportionis cum intellectri illustrato lumine gloriae, vel unionis cum it lo , ut de se patet; Ergo repu-
'nat species per se ad aliquem c his deiecti,
bus supplendinari Minata . Probatur seciuido eadmi pars quain
formalis speciei i ipressae est xedd)ere obiectum . proxime . intelligibile : Sed tepugnat Dei in fieri proxime intelligibilcm , per aliquas iso mam creatam 3c a se distinet in , cum sit per
ieantelligibilis, imὁ& si; intelligibilitas, v
pote summe. materialis: ; sicut ex.eo quod sit. sapiens per seipsum , ii no & sua. apientis , - . pugnat fieri dapienter lex sapientiam creseaam : Ergo repugna dari speciem impressaui
. sive aram , Deum H est in sς repraesentantem.
Probatur tertio alia raxi ue D. Tuomae hicari. .quae potest sub hac scssima proponi : Spe- - cie . & obieci uui debent , in eodem gradu im- , materiaiitati' constitui : sed a turma Ge ta, vel creabalis , potest esse ejusdem immate- . Luitatu Deo allaenin purus
123쪽
Fra at κ/ Ie&-epe per essentiam , sicut Delis: Erga uulla serina creata, vel creabilis, potest habere rationem speciei impressae , Deum qili4ditat,
Confirmatur primo : Quaelibet sipecies creata , vel creabilis, ma0is distat a Deo, quam species sensibilis a q iidditate rei materialis,&quam species a phantasina tibiis abstracta, a quid litate substistia Angeli: Sed repugnat per speciem sensibilem cognosci ostentiam 3 quid litatem rei materialis, S perspeciem a phantasmatibus abstractam, quid . ita ri-ue videri Angelum : Ergo a sortiori implicat per aliquam speciem creatana , Deum quidd,
latitie videri. Confirmatur secundo : Species non min rem debet habere proportionem, nec minus' conuenire in gradu immaterialitatis cum roquam ropraesentat , quam potentia intellectitia cum obiecto quod con natura liter intelligit: ' Ergo sicut repuenat dari intellectum crea- 'tum , illicon naturaliter videat Deum, quia nullus intellectus creatus aut creabilis, potest esse eius lem immaterialitatis cum illo, ut cap. praecedenti concl. r. ostendimiis; ita ob eandem rationem , M ob eundem excelsum imma, terialitatis & puritatis , quo Deus in immensum superat qliamcumque formam creatam di creabilem , implicat dari aliquam speciem Ereatam quae Deum quidditatiue repraesentet . Instantiae qtiae contra hanc ratiotiem D. Thmmae fieri selent, tolutae manent ex dictis loco, citato in resisv nfone ad primam obiectionem contra primam conclusionem.
Demum eadem steunda pars studeri potest,
124쪽
Sc tilagis demonstram: impossibilitas speciei
creatae in visione beatifica , alia ratione citiali insinuat S. Doctor 3. contra Gent. cap. 69.
Species quid ditatiue repraesentalas aliquod biectum, debet habere cum illo similitudinem& contiententiam specificam, saltem in esse iii-tentionali & intelligibili: Sed haec conuenientia repugnat omni enti creato & creabili, comparative ad Deum : Ergo implicat dari spe, Ciem creatam , DeIlm quiddilatille repraesetistantem . Minor est certa , tum quia nihil potest esse eiusdem cum Deo immateriailitatis auim etiam , quia nihil potest esse idem cuni illo, nec habere cum illo uni vocam & specificam conuenientiam secundum aliquod esse ireale&non si istum: este autem intentionale& repraesentativum in specie intelligibili, non est aliquod este fictum , vel aliqua denominatio extrin seca, sed verum & reale esse intrins Tcum , quod in immaterialitate fundatur. M ior vero sic ostenditur : Species ad hoc datur , ut obieeti: in quod est extra aRimam , intra il- . lam ponatur in esse intelligibili, ut una cuna illa ad intellectionem concurrat, foecundando intellectum ad pactum intellectualent ver-hi : Ergo debet naturam obiecti continere,
saltem in esse intelligibili Sc repraesentatilio, v. subindeque in tali esse ei assimilari,& habere . . cum illo similitudinem seu conuenientiam spe ' cisicam. Vnde S. Thomas infra quaest. i. per hoc distinxit intelligentia amore intel- Iigentibus , quod illa possunt fieri omhia ,: ω - . Dimias aliaruno erum intelligibili er reeipe
TC - Et qu. s s. ait. a. ea ratione docuit, na
125쪽
modum speciei ad onquium rerum intelie 'io- nem ; quia cum sit limitata, nequit intentionaliter omnia aliorum oenerum en ta continere .
seu illis assimilari, Aristoteles de anima
textu 37. ob eandem rationem asse tu i animam quodammodo fieri omnia , nimirum inesse rationali & repraesentativo. Dico secundo: repugnat etiam dari in visio- ine beatifica verbum seu speciem expressamereatam.
Haec conclusio sequitur manis ste ex funda-inentis in praecedenti statiitis: cum enim sip eies expressa sit persectior actualior smi IN tudo obiecti , quam impressa , & illud ipsum quod repraesentat species impressa in acili primo , repraesentet expressa in aetii secundo ; si prima debet esse eiusdem immaterialitatis cum tobiecto G habere cum illo similitudinem &conuenientiam specificam , si item in esse intentionali & intelligibili , millili magis id debet habere secunda. Vnde si implicet dari speciem impressam creatam repraesentativam Dei iri est in se , eo quod nulla forma creata postet lesse eiusdem immaterialitatis cum illo , nec ei perfecte assimilari, seu habere cum illo similitudinem & conuenientiam specificam in esse intentionali & intelligibili s a sortiori repti Enabit dari speciem exeressam creatam reprae Lentantem quid ditatiue Deum . Addo quod Deus , cum sit actus purus in ordine intelligia
bili sta intelli ibilitas, non solem in actu
primo, & per modiim obsecti motiui,sed etiam in actu secundo, & per modum obiecti termi irati ii: Ergo siclitessentia diuina non potest
- , seri proxime intelligibilis pei aliquam sper
126쪽
P. ωi . D.ῖ diem impressam creatam , ita nee actu intellecta , per verbum a Beatis expressiim , & ab illis produci um. Obiicies primo contra primam conclusi nem: De ratione speciei intellio ibilis est ii haerere intellectui , aptumque informate: Sed hoc, inuoluat imperfectionem, essentiae Dei conuenire nequit: Ergo illa non potest g rere vices speciei in visione beatifica, subindeqtie in illa datur species aliqua impressa
Huic obioetioni dupliciter responderi potest rimo negando absolute Maiorem r nam essentia diuina, respectu intellectus diuini, est vera species intelligibilis,&tamen illi non inhaeret, nec illum informat. Item sibstantia Angeli ut tenet ccmmunior Theologorum sententia )est species impressa , qua seipsitan intelligit, & tamen non inhaeret, sed pQse subsistit . Vnde egregie obseruat Caietanus hic art. 1. quod speciei impressae tria per acci dens totidem per se competere possunt. Primum quod competit per accidens, est quod se secundum suum esse natiirale substantia, vel accidens, subindeqne quod inhaereat vel per se subsistat, in Angelo enim , ut dicebamus, reseectu cognitionis siti, est substantia, in nobis est accidens. Secundum, quod habeat esse naturale, vel intentionaler in Deo enim di Angelo, resis ectii cognitionis sui, habet primum , in nobiς secundum. Tertium per accudens est, quod si idem in esie naturali cum potentia, vel ab ea distincta . Primum autem
dod per se competit speciei, est ut si formalis timilitudo sui obiecti, & idem ciun B, in eo
127쪽
IIo II. Intentiunali 3 repnaesentatilio . Secundum, gaudeat tanta immaterial itate, quanta ipsum obiectuin . Tettitim , ut siti dein cum intelle tu , secundes in esse intelligibile. Secunco responderi potest, qilod licet esset tia distina non possit oerere vices c uisae ibi malis in esse naturali & entitatiuo die ne tamen in esse intentionali R intellio ibili: cum enim forma physica, qualis est lumen gloriae , se teneat ex parte subledri , tanqtiam ipsium perficiens, limitatur contrahitur ab eo , ipsique subordinatur, Se ab eo dependet . E contra velo forma intelligibilis , cium non se te neat ex parte subiecit, siue intellectiis, sed obiecti, tanqriam eius similitii do , non subor- ldinatur stibiecto , ut intelli' ibilis est, nec ab ico contrahitur aut limitatur; ut patet in specie repraesentante naturam humanam , quae .licet in esse entitativo inqtiantum 4cilicet est accidens , contrahatur siue inditi id fietur asio subiecto, tamen in esse repraesentativo I cstaque Vniuersalis ac n ultra humana , Utpote cultum determinate ex singularibus repl aesentans, sed naturam ipsam secundum totam suam uniuersilitat: m ..Est etiam alia disparitas inter sormam nMuralem δί in tantionalem , coim silens in eo quod , cum forma naturalis ad hoc a tendat, ut ex sui unione cum materia fiat unum
completum , debet necessatio esse aliquid incompletum : forma. vero intelligibilis , qui
C contra non ordina ad componendum ex
sit unione cum intelle a num tertium , sed ν 'tantum ad ipsum perficiendiisti c a plendam, idqtie tanto melius fiat, quanto complet'
128쪽
eomplens, species intellio ibilis potest esse sorma totalis & completa , & conseqtienter e stentia distina vices eius oerere, licet nequeat munus formae naturalis praestare .
Obijcies secundo: species impressa necessaria ad videndum Deum ut est in se, poteli esse finita : Ergo & creata. Cina se irentia patet, Antecedens probatur : Ad etaei lim finitatum non exigitur virtus infinita : Sed visio beatifica , ad quam species rapi ella ut virtus concurrit, est quid sinitum: Ergo non exigit speciem infinitam . t Confirmatur: Ad repraesentandum infin tum obiectum, finito modo, non requiritur infinitas in specie repraesentante : S c d foectes quidditativa Dei non repraesentaret illum infinito modo , & comprehensiue , quia illum repraesentaret tutellectui sinito: Ergo non de beret esse infinita. Ad obiectionem respondeo negando Ante cedens, & ad eius probationem, listinguo Maiorem: Ad essectum finitum non requiritur virtus infinita, si illa se teneat ex parte poteram tiae , concedo Maiorem. Si se tenear ex parte
obiecti, per modum similitudinis illius, nego Naiorem uniuersaliter sumptam; si enim illud obieetiim sit infinitum , sicut Deus, debet illa similitudo esse eiusdem naturae cum illo in esie intelligibili, & conuenire cum eo inesse entitatiuo quoad gradiim immaterialitatis , sibindeqtie esse infinitar persectionis , ut constat ex si pra dictis. Vel secundo diastinguo Maiorem: Ad effectum finitum non requiritur virtus infinita , per se primo , tram fiat Maior per se secundo, nego Maiorem, E . 3 co
129쪽
1'o Fra Iarus Π. intention i & repraesentatitio . Secundiἔm, rigat ideat tanta immaterial itate , quanta ipstina obiectuin . Tertium , ut sit idem cum intelle tu , secundum em intelli ibile. Secundo resporaderi potest, quod licet esset tia lilii na non possit r.erere vices caelsae thr- malis ita esse naturali & entitatiuo bene tamen in esse intentionali & intellio ibili: cdmenim forma physica, qualis est lumen gloriae , se teneat ex parte iubiecti , tanquam ipsum perficiens , limitatur contrahitur ab eo , i 'sqtie subordinatur, Se ab eo dependet . E contra vero forma intellio ibilis, cum non se te neat ex parte subiecit, siue intellei tus, sed obiecti, tanqriam eius similitudo , non subordinatur subiecto , ut intelli' ibilis est, nec abi
eo contrahitur aut limitatur; ut patet in specie repraesentante naturam humanam , suae dicet in esse entitatiuo , . inqtiantum scilicet est saccidens, contrahatur siue indiuiditetur asio i iiibiecto, tamen in esse repraesentativo I cstaque viai uersalis ac natura humana , Utpote et ullum determinatu ex singularibus repraesenta as, sed naturam ipsam secundit in totam suam lvmuersalitatem . ctiam alia disparitas in - ltersor; nam naniralem &in:entionalem , coim silens in eo quod , cum forma naturalis ad hoc tendat, ut ex nui unione cum materia fiat unum
completum , debet necessario esse aliquid incompletum : forma. velo intelligibilis , qui
C contra non ordinat ire ad componendum ex
sui unione cinn intellina num tertium , sed tantum ad ii iunx perficiendum &d plei dam, idqtie tanto melius fiat, quanto comple '
Vor, & actualior est forma, ipsim perficiens &
130쪽
mplens, species intelligibilis potest esse forma totalis & completa , & consequenter e stentia distina vices eius gerere, licet nequeat munus sermae naturalis praestare .
Obijcies secundo: species impressa necessaria ad videndum Deum ut est in se, potest esse finita : Ergo& creata . Consequentia patet, Antecedens probatur : Ad edictum fini tum non exigitur virtus infinita : Sed visio beatifica , ad quam species impresia ut virtus concurrit, est quid finitum: Ergo non exigit speciem infinitam.
Confirmatur: Ad repraesentandum infin tum obiecttim, finito m0do, non reqUiritu C in finitas in specie repraesentante: Sed sisecaesosii lditativa Dei non repraesentaret illum im
finito modo , & comprehensue, quia illum repraesentaret tutellectui sinito: Ergo non de beret esse infinita. Ad obiectionem respondeo negando Ante cedens, & ad eius probationem, listinguo Maiorem: Ad effectum finitum non requiritur virtus infinita, si illa se teneat ex parte pote
tiae , concedo Maiorem. Si se teneat ex parte
obiecti, per modum similitudinis illius, nego Maiorciri uniuersaliter simplam ; si enim illud obieetiim sit infinitum , sicut Deus, debet
illa similitudo esse eiusdem naturae cum illo in esse intelligibili, conuenire cum eo inesse entitatiuo quoad gradum immaterialitatis , sibindeque esse infinitar persectionis , t constat ex supra dictis. Vel secundbdi . ninguo Maiorem: Ad eflectiim finitum non requiritur virtus infinita , pes se primo , tram