장음표시 사용
151쪽
latentionali&repnaesentativo . Secundum, rigaudeat tanta immaterialitate, quanta ipsiuna obiectuin . Tertium , ut sit idem cum intellectu , secunditian esie intelli stibile. Secundo responderi potest, quod licet esset tia diuina non possit oerere vices tor- malis in esse naturali & entitatiuo bene t
men in esse intentionali & intellio ibili : cium , enim forma physica, qualis est lumen gloriae , se teneat ex parte subiecti , tanquam ipstina perficiens , liba italti r& conrrahitur ab eo , i sqtie sebordinatur, & ab eo dependet . E contra vero sorma intel lio ibi lis, cum non se te neat ex parte subiecti, siue intellei tus, sed obiecti, tanquam eius similitudo , non subo di natur stibiecto , ut intelli' ibilis est, nec abo
eo contrahitur aut limitatur; ut patet in specie repraesentante naturam humanam , quae ab lcet in esse entitativo inquantum scilicet est
accidens , contrahatur siue indiuiduetur asio subiecto, tamen in estis repraesentativo ; cstaque Vniuersalis ac natura humana , Utpote cultum determinate ex lingularibus repi arsen ians, sed naturam ipsam secundum totam suam uniuersilitatem Est etiam alia disparitas inter sormam nzguralem inirentionalem , coi sistens in eo quod , cum sorma naturalis ad iioc itendat,ut ex sui unionectim materia fiat unum
ompletum , debet necessario esse aliqui4 incompletum : forma. vero intelligibilis , qui
CAEOntra non ordinatur ad componendum ex
sui unione cum intellina Vnum tertium . sed ν tantum ad ii iunx perficiendusium c plen-4sim, idque tanto melita fiat, quanto comple
152쪽
eomplens, species intellis ibilis potest esse sorma totalis & completa , & consequenter e stentia distina vices cius oerere, licet nequeat munus sormae naturalis praesta re .
Obijcies secundo: species impressa necessaria ad videndum Deum ut est in se, poteli esse finita : Ergo & creata . Consequentia patet, Antecedens probatur : Ad eflecti im fin- tum non exigitur virtus infinita : Sed vilio beatifica , ad quam species impresia ut virtus conctirrit, est quid finitum: Ergo non exigit speciem infinitam. Confirmatur: Ad repraesentandum infin tum obiecttim, finito m0do, non requiritur in finitas in specie repraesentante: Scd species quidditativa Dei non repta sentat et illum im finito modo , & comprehensiue , quia illum repraesentaret intellectui sinito: Ergo non de beret esse infinita. Ad obiectionem respondeo negando Ante cedens, & ad eius probationem, listinguo Maiorem : Ad effectiim finitum non requiritur virtus infinita, si alia se teneat ex parte potet tiae , concedo Maiorem. Si se teneat ex parte
obiecti, per modum similitudinis illius, nego Maiorem uniuersaliter sumptam; si enim illud obieetiim sit infinitum , sicut Deus, debet illa similitudo esse eiusdem naturae cum illo in esse intelligibili, & conuenire cum eo inesse entitatiuo quoad gradum immaterialitatis , sibindeqtie esis infinitar persectionis , ut constat,m si pra dictis. Uel secundo distinguo Maiorem: Ad effectum finitima non requiritur virtus infinita , per se primo , tram
153쪽
catum mortale in ratione offensae continere
malitiam extrinsece tantum & obiective infinitam , dicunt illud per se primo solim e o re satisfactionem simili infinitate , extrinseca nempe, gaudentem , quia tamen repugnat dari satisfactionem qnae infinitatem habeat, nisi a persena infinita procedat, &eo ipsis quod procedat a persena infinita, non potest non gaudere infinitate intrinseca , ided per se secundo infinitatem intrinsecam in satisfactione exposcere . Ita similiter dico, quod etsi visio beatifica per se primo selum requirat speciem impressam obiecti infinitis quia tamen omnino repugnat, talem speciem dari, quin sit in seipsa intrinsece in ita , utpote eiusdem persectionis&immaterialitatis cuna illo, petit fallem per se secundo ,'n specie infinitatem
intrinsecam is Ad confirmationem, concessa Maiori , nego Maiorem,repugnat enim dari speciem impresesam repraesentantem Deum quidditatiue , quae ipsum non repraesentet infinito modo, &comprehensivo , cum enim esset eiusdem ii materialitatis cum Deo, secum illo identificara , saltem in esse intentionali intelligibili ,
ei repugnare finito modo Deum repraese Atare, subindeque illum comprehendere. Obiicies tertio contra secundam conclusi nem D. Thomas I. p. qu. 27. art. I. ait quod omne intelligenr eo ipso quod intelligit formas erbum. Ergo censet beatos in visione beat, sica verbum producς re.
. Aespondeo D. Thomam non loqui de omni
154쪽
si posito intelligere, per distributionem completam ex palle intelleetionum, sed perdi- siribtitionem accommodam ; ita ut sensi is sit , omne suppositum intellectuale , in aliqua intelli ctione format verbum . Ex quo insert. etiam suppositum intelli'ctuale increat , nempe Deum, in aliqua sui cognitione verbum producere Quae illatio , licet non sit demonstratiua , est tamen probabilis ; mysteria enim nostrae fidei , inter quae praxi pilum tenet locum prodiustio Verbi Diuitat, non possinterii denter demonstrari , sed probabiliter tam. tum & congruenter suaderi. Obijcies quarto: Verbum non distinguitur ab tutellectione; sed in beatis necessiario dotur istellectio creata, & ab i psis producta :
ior probatur : intellectio & verbum habent eundem estret In sormalem , nempe reddere intellectum intelligentem in aetii secundo :Ergo non distinguuntur. Resp5deo neganda Maiorem , verbum enim est terminus intellectionis, non vero ipsa ii tellectio, ut docent nostri Thomistae in Philo sophia. Ad probationem in contrarium dico , quod licet intellectio & verbum reddant ii tellectum intelligentem in a itu secundo , diuersimode tamen id praestant; intellectio enim reddit intellectit in intelligentem in actu secundo, per modum operationis , si sit cales etio reddit calorem calefacientem ; verbum autem id praestat, per modum termini prodi cti per intellectionem, & tanquam medium in quo ipsa intellectio, ut contemplatio, spinculatur obiectus n. a
155쪽
Dices, si intel lectio & ve i bum inter se .c m- Parentur per modum acti, in is, & termini per eam producti, sequitiir in visione beatifica dari verbum per ipsam productum , cilin repugnet dari actionein sine termino a sedistincto per illam producto . Vnde amor beatificiis producit terminum , qui vocatur impii istis, Pater aeternus format verbum in cogniti ne notionali essenti .e, quidni ergo paritese beati in illius visione de cognit one verbum Pro ducent λ. Respondeo negando seqirelam , de ad eius probationem dico cum S. Thoma I. contra Gent. cap. ICO. quod licet habere tenninum a se productum , sit de ratione actionis transeuntis, quae non est propter se, sed propter uisum terminum, ut calefactio propter calorem a se ploductum , non tamen de ratione actionis immanentis ; Ecce enim haec aliquando termis
mim producat, quando scit icet indiget illo , non tamen est de conceptu essentiali illius terminum productum, a seipsa distinctiim hab re ; quia cum non sit propter terminum , sed poti sis terminuς ordinetur ad ipsam , sicut psetet in verbo, quod est propter intellectionem , re ut illi deseruiat, selum producit terminum, quando indiget illo; unde quia visio beatisi, in eo non eget eo quod essentia diuina sit intime 'resen; & unita intellectui beatorum; non solum per modum principia ,sed etiam per modum termini actualisi intellectionis) nul- . tum verbum per eam producitur. Amor tamen beatificus imi uisem producit , quia timpulsus, qui est voluntatis terminus, non est vltima actualitas obiecti amati , sed ponitur
156쪽
voluntatis, comple e & persecte in obieci iniinclinet; unde qtiantumcumque perfectili risit obiectitim amatilin, adhuc impulsitis voluntatis admutitur: verbum autem poniPur. Vt vltima
actitalitaς obieeti intellecti , quare quando obiectum est in ultima actualitate ut contiris git in visione beatifica γ, verbum non prost
citur. Pater vero aeternus format Uerbum ineognitione notionali essentiae,non ex indigetv-tia , sed ex foecunditate; non enim illud pr ducit ut essentia diuina intelligatur, sed quia eius cognitio farciinda est ad intra ad Verbi
productionei I . Obiicies ultimὁ : De ratione verbn est esse semper actii cognitum , cum sit terminus in triniacus actualis intellectionis Sed essentia diuina non est semper & ab aeterno. actu co. gnita , saltem ab intellectu creato: Ergo non ritest habere rationem verbi seu species emptesis , respectu illius.
Respondeo essentiam diis nam, quantum est de se , fuisse semper actu cognitam ab intellectu creato , id est ex se fissicientem habuisse immaterialitatem &actualitatem , ad terminandam intellectionem creatam , &visionein beatificam ; non suis se tamen de facto amisemper cognitam , desectu connotati , id est intellectus creati, qui semper & ab aeterno nota sitit. Sicut personalitas diuina, quantum est de se, si per terminatiit humanitatem, hoc est mihil ei ex partesiit deficiebat, ut terminared;
157쪽
va necessitata luminis gloris ad Udendulis.
CEmim de fide est, intelIectum ci eaturi
devia ordinaria indigere lumine gloriae ad videndum Deum ; hoc enim definitur in Concilio Viennensi in Clementina Ad ns , contra Begardos & Beguinas, exist mantes intelle stum creatum posse naturaliter videre Deum. Ratio etiam id suadet, potentia enim quae ex natura sua est insufficiens ad aliquem actum eliciendum, indiget confortari& eleuari perialiquam virtutem in se rece .ptam . Sed intelletius creatus Vt cap. I. Ω-
sensum ess ex se & ex fisa natura insuffciens est & improportionatus ad videndum Deum ut est in se : Frgo ad hoc indiget virtute aliqua supςrnatui ali ei superaddita, quae lumen gloriae a Theologis appellatur . Neque . Valetu dicas , ad hoc iussicere essentiam diuinam . . unitam intellectui beatorum per modum speciei , nam species supplens vicem obiecti, non dat virtutem potentiae ad illud videndum , sed eam sipponit , ut patet in eo qui habet laesiam vel debilem potentiam visivam ; nam quata tumciimque species visibiles obiecti, perfeci ae& efficaces ponantur in oculo, non fanatur ne que confortatux visus eius: Ereci defectus vi
tutis qui est in intellectu creato ad videndum Deum, non potest sufficienter suppleri per ebsentiam dii linam, in ratione speciei intelligis hili, ipsi unitam.
158쪽
ωνῖone Der, ris' Confirmatur: Improportio quae est in intep. Iect u ad eliciendum aditim nilei, non suppi
turper solam speciem obiecti credibilis , sed
in stuper requiritur lumen fidei : Ergo a fortiori insilii Teientia & improportio quae est in
illo ad videndum Deum ut est in se , sini pleri
non poterit per solam unionem diuinae esse tiae in ratione speciei, sed debet itecessario confortari eleliari per lumen gloriae, quod duo praestat munia in visione beatifica: pr mum est , disii onere intellectum creatum ad unionem essentiae diuinae per modum speciei intelligibilis, ut docet D. Thomas hic art. s. alterum , illi: m confortare & eleuare ad eliciend in visioncm beatificam . Hoc pram sta . Quaeriintluc Theologi, an intellectus crea- tus possit de potentia absoluta elicere visioneni beatificam , sine lumine gloriae creato λ Partem affirmativam tenent plures ex Recentioriabus, inter quos aliqui existimant, Deum in ra-i tione Iuminis uniri posse intellectui creato, sicut ei unitur in ratione speciei, di per talem
- Vnionc m ipsum potentem reddere ad eliciem
dam visionem beatificam. Alij docent , Deum id poste prastare per specialem assistentiani,
vel colicuritim simultaneum . Alij vel 5 r currunt ad aliquam potentiam obedientialem , proxime immediate ac viam & prodiicti- uam actuti in & este: uum supernare alium, quam dicrent singulis rebus creatis naturaliter esse congenitam , & compleri per concursum, Dei simultaneum ordinis supernaturalis . Sententia tamen negans, yerior & probab, Iior videtur : csim enim intellectus creatus sit antrinseco insudiciens improportionatus ad E si es,
159쪽
tam elicere, nisi Fritis saltem natura fiat potens intrinsece& proportionattis ad illam: Sed non potest sieri intrinsece potens ad illam eliciendam , sine lumine gloriae creato. Ergo si-
.ne illo non potest, zelam de potentia absisluta , .elicere visionem beatificam . Maior constat, nana actas primus essentialiter praesupponitur ad secundum , unde est illa celebris regula in topicis, ab amo ad potentiaem optima es conse
quantia. Minor Vero probatur, , consutando
tres illos modos quibus Aduersarij asserunt, intellectum creatum posie reddi potentem ad eliciendam visionem beatificam , absqtie lumine 3loriae creato. Et in primis quod Deus in ratione itiminis gloriae non possit intellectui Creato Vniri, sicut ei unitur in ratione speciei intelligibilis , videtur manifestum er princi- . ei ja supra statutis ; magna enim est disparitas .anter speciem impressam & lumen gloriae , . . nam si' cies impressa est forma intelligibilis , se tenens ex parte obiecti, & eiusdem pers qionis de immaterialitatis cum illo ; Vnde ad illam non requiritur i thaerentia vel informatio, sed tantii in conuenietitia Se similitudo cum ςbiectos nam inhaerentia vel informatio pertinet d genus physicum, & per a jdens se ha-.beiit ad genus intelligibile : lumen autem glesiae est forma physica, se tenens eκ parte Pa tentiae , quare requirit inhaerentiam & inso in piculem: unde clim diuina estentia non piniit iniurmare intellectiim creatum, nec ipsi id . haerς e , non potest illi uniri in ratione lum
nis sed solum in ratione speciei & formae im
160쪽
QEod vero per specialem Dei assistentiani non possit intellectiis creatus reddi potens ad elicieiidain visionem beatificatri, sic ostenditii taVel ex tali assistent a deritiatur in intellectinncreatum aliqna virtus intrinseca , vel nulla eisii peradditur e Si primum dicatur , habemus intentum , nam talis virtus superaddita , debebit esse quaedam participatio diuinae intellectualitatis, subindeque lumen gloriae. Si voris fecitndum affirmetur, ex tal assistentia intellestiis creatus non poterit fieri intrinsece potens ad eliciendam visionem beatificam; impossibile enim est id quod est de se impoteras & improportionatum ad eliciendam aliquam operationem, reddi potens & proportionatuita ad illam producendam , nisi intrinsece mutetur, ac proinde nisi in se recipiat
aliquam formam aras virtutem intrinsecam quam antea non habebat; cati sana enim esis potentem ad operandum , non est aliqua denominatio extrinseca, sed intrinseca , a virtute aliqua & principio interno petita. Quod diximuq de speciali Dei assistentia ,
de eius concursit simultaneo dicendum est; cis in enim talis concursis, non sit in causam, sed in actionem, vel ellectum, eam intrinsece non immutat , subindeque de impotente non reddit illam potentem ad eliciendam aliquam operationem altioris ordinis, ad quam, ut docet Si Thomas 3. contra Gent. Cap. . 3. nulla
potentia ereata potest fieri potens & proportionata, nisi per alicuius nouae formae adeptionem, sicut diaphanum non potest illuminare., nisi fiat lucidunt actu , per formam lucis rece