장음표시 사용
181쪽
riaratus Ir. 'de D. Thomas 3. contra Gent. cap. a7 'Misionem beatam esse in partiessatione aeternita sis. Et in hac parte supra qlio Io. art. s. ad G dicit ouod ereaturae spirituales, quantum ad visionem gloriae, par icitanς aeternitatem
Didis, Essentia diuina , quae in visione bea . .
tifica gerit vices speciei, mensuratur aeternitate essentiasti: Ergo N: ipsa visio ; Respondeo iesi entiam diuinam, ut est in se, mensulari aeternitate essentiali, non tamen praecise quatenus gerit vices speciei in visione beatifica quia. Concursiis eius ad visionem incipit, & potest desinere , & illa potest modo ast maiorem
modo ad minorem visionem concurrere , qtuod totum importat aliquam mutabilitatem, salieni
ab extrinseco,ia ordina ad potentiam. Debabsolutam
182쪽
De scientia Dil. ΙN hoc Tractam agemus primo de obsis
cto formali tam molitio quam terminat tio intellectus divini . Secundo de sui n-tia Dei res,ecta possibilium , quae si licis notitiae seu intestigentiae appellati solet. Tertio de caiisalitate scientiae Dei. Qu arto descientia Dei respectu subirotaim contingentium . Quinto de scientia media,quae magnilia, ac celebre disi utandi argumentima est..
DRO pri mo , obiectum sormale de prim irium intellectus diuini , non est ens, ut commune analogice enti creato & increato, sed Blum ens increatliin. Probatur triplici ratione desiimpta ex D. Tl ao: I. contra Gent. cap. S. Prima est: IIliadsolum per se primo ab intellectu cognoscitur ,' F ς cise
183쪽
cuius specie intellectus inteli igit: Sed species qua Deus intelligit, est sola dii lina essentia :Eroci illa sola potest esse per se prinaci intel lecta'ab intellectu diri ino, & conseqΗenter crea isturae non possitiat pertinere ad obiectum primarium illius. Minor est certa, nam species
est simul cum intellectu principium intellectionis: Sed nihil a diuina essentia distinciuna, potest e Te principium intellectionis diuinae: Ergo nec esse species qua Deus intelligit. Maior autem sic probatur a D. Thoma : Operatio sermae qme est operationis pri=icipiunt proporti
natur, Sed species est formare principium intellectionis; Ergo haec debet cum illa pro portionali, subindeque non potest illam excedere: Sed si aliud esset per se primo ab intellectione cognitum, & alnid per sic prim baspecie reprysentatum , non seritaretur proportio
4ntellectionis cum specie : Ergo illud sol uni est per se primo ab intellectu cognitum; quod per se pmmd illi tepraesentatilr per speciem . Secunda ratio D. Thomae, quae est quinta in ordine, sic ab illo formatur: Primo & per se intellectum est persectio intelligentis, se cundi m hoc enim ii i et e filiis est perfectius, quod intelligit in actu , qtiod sic per boc quod est unum cum primo & per se intellecto : Sed nihil creatum potest esse pei sectio intellectus . diuini: Ergo nihil creatum potest esse primo intellectiim ab ipso , subindeqise obiectum illius primarium, non potest este ens ut sic , com mune analogice enti creato & increato. Tertia ratio , quae est septisa in ordine circhabet: Potentiae Ipecificantur ab obiecto sor-
184쪽
De fcIe ri Ia Doἰ Iosephi: Sed intellectus dii limis specificari ne- qtiri ab ente creato : Ergo illud non potest ei se eius obiectum ibi male & primarium , nec
lyer consequens eras, Ut commune analogico enti creato & indicato. Maior constat Minor etiam videtur manifesta , nam dare specificistionem potentiae, est in illam exercere vera & propri in causalitatem ; nillil autem cre tum potest e si e caiisa vera & propria alicuiuupersectionis diuinae, alias aliqua diuina perfectio , vere & proprie a creaturi, dependerct , quod implicat: Ergo intellectus diu uius ab ente creato specificata nequit. . Dico secundo , relationes & attributa non sunt obiectum formale motivum intellectus diuini, sed id conuenit sisti diuinae essentiae, ut virtualiter ab illis distineta . Probatur primo : Ilitelligere diuinum , cumst constitutilium naturae diuinae. vi Trael. praecedenti cap. 3. ostensiim est, nihil stipponit in Deo , seipse virtualiter prius Sedit relationes& attributa essent obiectum sormale motivum intellectus diurni , intelligere Dei stipponeret in Deo aliquid virtualiter prius seipso: Ergo relationes attributa non sint obieetum sor- male motivum intellectus diuini. Maior conridiat , nam de ratione primari j constitu tui est esse primum quod in re constit tria intelligittit Minor etiam videtur manifesta, nam obiectum motivum, virtualiter ab intellectione distinctum, est prius illa virinaliter : Ereo si relationes & attributa , quae virtualiter ab intellectui& intellectione Dei disti tiguuntur , essent obiectit in sormale motivum intellecitiis
diuini , intelligere Dei supponeret in Deo at
185쪽
r aetractatus III. litici victualiter prius seipso, Probatur secundo : Volitio est unum ex diuinis attributis : Sed volitioni diuinae repui stat esse obieetum forma Ie motivum intelle
dius diuini: Ergo & attributis . Maior coii-ξΙat, Minor probatur . Obiectiim motitium iritellectionis diuinae,est prius illa virtualiter: Sed volitio Dei non pote it esse prior virinalia ter intellectione diuina, cum intellectio praod1it volitione : Ergo repugnat volitioni diuinaeclle obiectum motivum respectu intellectionis
diuinae. Probatur tertio,& ostenditur relationes difflinas non esse obiectum formale motivum' intellectus diuini. Illud est obiectum formale motiuiim diuini intellectus, quod est species vel gerit munus speciei qua foecundatur ad intellectionem : Sed relationes diuinae nonia abent rationem speciei sincundantis. intelle elum diuinum ad intellectionem: Ergo nec rationem obiecti motitii respectu illius. M ior patet , Minor probatur. Species est principium quo intelligendi: Sed relationes diuinae non sunt principium quo intellectionis diu nae : Ergo non sunt species respectu intellectus diuini. Minor probatur , tum de intellecti ne essentiali , nam absoluta sunt priora notionalibus, & relatiuis , & consequenter nequeunt e te ab illis ut a principio. Tum de notionali , relationes enim filiationis & spirationis non sunt principia quo intellectionis. notionalis qua Pater Verbum producit, imb nec ipsi paternitas ; nam Verbum est simile Patri dicentito principio suo : non est autem iIli simile iuraternitate: Ergo i ta est principium
186쪽
. De scἰentia Deἰ. intellectionis notionalis, qua Pater Verbum 'pioducie . Confirmatur: Si relationes diu in non Ium ratione essentiae, sed etiam ratione siti es sent species quibus Deus intelligeret, sequere-ttir non. sellini virtualiter sed etiam realited
multiplicari rationem speciei in Deo : Sed hoc dici nequit: Ergo nec illud . Minor patet non enim minus inconueniens, videt uchruit iplicari in Deo realiter speciem intelligia
bilem,quam intellectum,vel intellectionem . Sequela autem Maioris probatur : Ea quae con- lieniunt relationibus. diuinis ratione illiustritiod addunt pupra essentiam & linearia ab Q-lutam , realiter multiplicantur: Ergo si ratio speciei illis conuenit ratione illius quod addunt sipra essentiam, realiter multiplicatue species in Deo. Dico tertio, relationes attributa non pertinete ad obiectum formale EM primarium,te
minatiuum' intellectus diuini, sed illud esse Elam essentiam , ut ab illis virtualiter di
Haec concili sio sequitiir cx sandamentis in praecedenti statutis. In primis enim obieci timmoti uim &terminatiisum , inter se correspondere debent , cum idem ordo sertietur inter obiecta in terminando cognitionem , ad in ter ' minando repraesentationem; unde quia ens rationis non repraesentatur per propriam speciem, sed per Ipecrem entis realis , ad cuilis similitudinem confinpitur, non primarib, sed secundarid, ab intellectu nostro cognoscitur inec alia ratione creaturae secundario c'gn'
styimur a Deo , nisi quia secundario reprae In
187쪽
TraΠης-s Mntur per speciem qua diuinus intellectila Io.telligit : Ergo si relationes & attributa , non siit obiectum primarium, motivum intellectiis diuini, idque competat soliditunae essentiae , v. vii dualiter ab illis distinctae, non etiam paritet' ubiectum primarium, term: natiuunt illius. sed hoc conueniet soli diuinae essentiae , ut virtuali. ter a b i Ili, distinctae.
Deinde , si relatione; & attributa non pos sint esse obiectum sormale motitium intellectus diuini, eo quod in ellectio diuina , utpote ni ttirae diuinae constitutiva nilii I siupponat ita Deo seipsa vix tua liter prius, ob eanόem ratio, trem non possunt esse obiecttim sormale terminata utina illius L obiectu enim terminatitium ab
liuellectione virtualiter distinctum est prius illa , quandoquidem est veluti caiisae illius
obiicies primo coutra primam concitisio . Dem : Qua a liqua potentia est perfectior , eo niuersalius habet obiectum ,. quare sensitis in terni uniuersalius habent obiectuin, qua exter aii ; & quia inter internos praeeminet sensita Gomi minis, uniuersalitis isti correspontat obie-o lim; item quia intellectiis excedit in perse-etione imaginativam , uniuersaliori gaudeasbiecto , unde clim intellectus diuinus sit po- entia persectissima , uniuersalissimum debet
tabere obiectum : Sed ens abstrahens a creatox increato, uniuersalitis est ente increato: Ergo obiectum formale intellectus. diuini,. noncst ens increatlim , sed ens ut sic , abstrahens 4
Respondeo distinguendo maiorem: cvid ais
'η- ppient ia est persectior, eb habet obiectum niuersiliis , uniuersalitato sontiventiae
188쪽
De Amia Dei . 797 causalitatis, concedo maiorem: uniuersiilitate
praedicationis , nego maiorem , ex sub eadem distinctione minoris,nego consequentiana . EX
eo igitur quod intellectus diuiniis sit persectissimiis,solum sequitur eius obiectilim debere esse se uniuersaltu continentia cauta liter, non autem praedicatione ; nam Vniuersalitas continentiae eminentialis, perfectior est uniuersalitate praedicationis, cum haec in potentialitate illa verra in actualitate fundetur . Obijcies secundo contra secundam conclusionem : Ideo natura diuina est ratione si si species, subindeque obiectum motitium intellectus ditiini, quia est aetiis purus, omnem potentia litatem excludens: Sed etiam attributa relationes, ratione sui, & ut vulva liter abestentia diuina distincta, sunt actus purus, Oln-nemque potentialitatem excludunt, alias summe perfecta non essent: Ergo sunt species qtia diuinus intellectus intelligit . Respondeo esselatiam distinam non habere rationem speciei, & obiecti motitii intellectux diuini , ex communi ratione actus puri, sed quia est actus purus primordialis, omnes Dei
persectiones radicaliter continens, quod non conuenit relationibus & attributis . Sicut ergo, licet natura Angeli , & illius proprietares in gradu immaterialitatis conueniant; ola tamen natura unitur eius intellectui ut species, quia est radix caeterarlim. persectionum ; ita quamuis attributa & relationes cum natura d:-uina in ratione actus puri conueniant, lota tamen natura est species quam intellectus diuinus omnes Dei forma itates cognoscit, quia est
radix omnium illarum, & consequenter fini
189쪽
TI 'Tranatus III. ciens ad omnia repraesentanda . O. ijcies tertio c6tra tereram conc Ilisionem e Fris diuinum ut sic est coinmune relationibus attributis, S omni emidi itino , non veroditrina essentia, ut ab attributis At relationibus
uiriti aliter distineta, cum de illis non praedice-- tur , quatenus ab illis distinguitur : Ereto ens diuinum ut sic, debet assignari pro obiecto sol mali primario terminatiuo intellectus diuini, non verbipsa diuina essentia , ut ab attributis& retarionibus virtualiter distincta Respondeo ens, diuinum ut sic esse commune relationibus & attributis, & omni eriti di-tlino , communitate rationis, sicut ens creat iam ut sic est commune' omnibus creaturis; essentiam vero diuinam esse relationibus &attribuatis communem , comm:nnitate reali, utpote actu vi aliter &radicaliter ea continentem. Vnde citin ista continentia sit perfectior alii nam commune per rationem,potentialiter adsia inferiora se habet, & concipitur ut ditii sibi-Jec multiplicabile in illis esieritia diuina as fgnatiir a nobis pro obiecto formali primario terminatiuo intri lectus diuini , non verb ratioentis diu ini yisc.
190쪽
tra Aureolum,Deum cognoscere creatu
ras secundum illud esse proprium & particula re quod iii seipsis habent, veI habere possunt, non solum secundum illud esse eminens Se increatum quod habent in Deo. Cum enim scientia Dei sit infinite pcrsecta, debet se e etendere ad quodciimqtie cognoscibile, distin-5e in particulari ; 8e cum sit causa rerum , ut ostendemus capite sequenti, sicut illas pr 'ducit, secundum esse proprium&particulare quod habent in seipsis, ita & illas cognoscit
Sed celebris es: controuersia inter eos, de mo- 'do quo Delia' illax cognoscit, an scit icet eas co gnoscat immediate , independenter ab es- stlatia diuina prilis cognita, an vero solum me-χiate, & in mentia diuina tanquam in causa ,& medio prilis cognito Primum asserunt plures ex Recentiocibus, secundum Thom istae: aliqui vero, ut ab hac dissicultate facilliti se expediant , Vtrumqtie modinar cognoscendi creaturas in Deo admittunt. . ' Dico primo, Deus cognoscit creaturas possibiles in sita essentia tanquam in causa, de medio Prius cognito. Hanc cohelusionem Jacet expressὰ Dionys. c. 7. de divin. nona in . ubi ait qliod Deus ex se