Manuale thomistarum, seu Breuis theologiæ cursus, in gratiam & commodum studentium editus, ab adm. reu. patre F. Io. Baptista Gonet Riterrensi, Ordinis ff. praedicatorum, ... Tomus primus sextus

발행: 1681년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

constititit Deum libere volentem per id cuod dicit de connotato , sed per illud eluod dicit in

recto; alio itin Deus constitueretiir libere volens per solam denominationem extrins cam a creaturis petitam , non Vero per a liqtilii ipsi intrinsectim , quod est incidere in opinio nem Aureoli , conclusione prima confutatam rErgo terminatio illa debet esse defectibilis, non selum ratione extrinseci connotati, scd etiam ratione illius quod importat in recto. Contra secundo Decretum liberum est Deo

ratio cognoscendi craturas erit stentes aut futuras, Ut tractatu praecedenti Cap. q. b. a. Ostensum est Ex quo sic licet arguere . Ratio cognoscendi creaturas existentes vel suturas , debet esse libera, ac proinde deseetibilis, sib ea

ratione & conceptu , sub quo est ratio illas cognoscendi : At non est ratio cognoscendi creaturas existentes vel suturas, formalitas intrinseca, secundum id quod in obl iquo & terminatiue importat, sed secundum id quod importat

intrinsece& in recto : Ergo ut sic debet esse deiectibilis, seri deesse possibilis'. Maior constat, si enim ratio cognoscendi creaturas non esset libera , sed neceuaria , non esset medium ad liberam sed necessariam cognitionem . Minor etiam eu idens est ; nam id quod decret iam Dei in obliquo importat, est creatura existens vel sutura : Atharo non est ratio seu medium cognoscendi, sed tantum res cognita : Ergoi decretum Dei non est illi ratio cognoscet adicreaturas , secundi: m id quod in obliquo & extrinsece importati, sed secundunt id quod importat intrinseco de in recto

Contra tertio': Desectibilitas sub conceptu

312쪽

1 1 Πatres In intrinsecae terminationis, absqtie desectu enti- itatis persectionis , sa ullam aroiiit ina perfectionem in Deo , & alias illa admissa , melius facilius explicatur libertas diuinae voliti itis': Ergo illa admitti debet. Consequentia patet , antecedens Vero , praeterquam quod ex obiectionii sollitione constabit, bretiiter se ad tur . Solus persectionis aut entitatis descetus, i impersectio est : Sed desectibilitas sub concereptu purae terminationis, nec persectionis , nece illitatis defectum importat , ut constabit ex

infra dicendis Erso nullam arguit in Deo

impersectionem. Consi matri r : Ex defectibilitate illius te minationis intrinsecae , sub conceptu purae te minationis , nulla potest inferri mutabilitas in. voluntate diuisa : Ergo admittenda est . Conseqilentia patet, ided enim a Deo reijcitur perfecito vel entitas defeci bilis, quia ex illa sequitur realis mutatio, vel mutaDilitas in eo, ut sit pra argSebamus . Antecedens Vero probatur : Mutatio est transitus de non esse ad e fle, vel de ede ad non esse , & consequenter petit actuentum vel carentiam formae, sub conceptuesendi , s ibindeque sub ratione entitaris αἶ exsectionis : Eago terminatio desectibilis Quin sub conceptu terminationis, di indefeci, bilis stib conceptu entitat is, nullam infert mi rationem vel mutabilitatem in Deo .: Uod potest explicari ex mysterio Incarnationis: nam quia subsistentia diuina habet exercitium. terminandi intrinsece naturam humanam, sine addixione nouarentitatis aut persectionis,i licet eam desineret terminare , non propterea, l

313쪽

nis deperderet, sed solum desineret habere exercitium quod antea habebat . . Ex his habes solutionem huius dissici imimodi , qtiem initio huius capitis. propositi maus,& perseistam libertatis Dei cum eius immutabilitate concordiam . D eo enim riuod aettis liber Dei addit terminationem ad creatura S, deiectibilem sub rationem terminationis , Perfecte fatuatur Dei libertas :& indifferentia , quae exigit ut res ita sit , ut possit non esse. Ex eo vero quod illa terminatio est indefectibilis iub ratione entitatis & perfectioniis , subsistit 1iimma eius immutabilitast, quia mutatio exigit transitum de non esse ad esse , vel decesse 'ad

Ubi jcies primo : Terminatio altius liberi Dei ad creaturas, sib conceptu terminationis . est entitas diuina inti inseca Deo : Ergo si potuit deficere , aut non esse in Deo, siis conceptu terminationis , potuit etiam deficere sibconceptu entitatis , vel si sub conceptu en litatis non potuis dissigere , non potuit pariter deficere sub conceptu terminationis. Simile argumenturia fieri potes: dei persee ii' se , non terminatio voluntatis diuinae ad syςaturas , di cit perfectionem iri Ergo si potuit Deo deficere sub conceptu terminationis , potuit etiam desi-cere sub conceptu pei sectionis .

Ad primum argumentum respondeo quod qtiamuis terminatio actu diueri Dei ad creaturras, sub conceptu terminationis P sit impi icite entitas dimina, non tameta explicat conceptum e litatis diuinae , ab illaquρ Histinguitur vir-

tu li distinctione, quaedistinctio suis iens est, v quaandi sedcliciat, vel Possit desic e , sub

314쪽

26 Tyanatio IH conceptu terminationis, non deficias , nec possit deficere, stili conceptu entitatisi. Sicut, quattulis deformitas peccati, implicite importet conceptum entitatis posititiae, quia tamen

illum non explicat, ab illoque distinguitur penes implicitum & explicitum , stat optime dessirmitatem peccati causari a Deo, sub con-Ceptu entitatis babsque eo quod ab illo causetur , sub conceptu deformitatis. Ex quo patet responso ad secundum argumentum , liceten ina terminatio tua perfectionem implicet , ratione entitatis inci gatae, quam transcendera taliter includit, eam tamen sub conceptu te minationis formaliter non exprimit . Vnde licet potuerit Deo deficere sub conceptu ter . minationis , non tamen sub conceptu Pers etionis. Dices, Exercitium voluntatis Dei vi liberae, reducens eam de actu primo ad secundum, perfectio ira exprimit: Sed terminatio illa est exei itium voluntatis Dei ut liberae , reducens dilam de actu rimo ad secundum : Ergo exprimit persectionem. Confirmatiir : Omnis actualitas exprimit seriectionem: Sed exercitium illud est actuatas: Ergo exprimansersectionem. Ad initantiam respondeo distinguendo maiorem : exercituum voluntatis Dei ut liberae, reducens eam de actu primo ad secundum, entitatiuuna, perfectionem exprimit , conced'

maiorem . Terminatilium, nego malorem .

Similiter distinguo minorem , terminatio Illa est exercitium rediscens de aetii primo ad si cundum , telaminatimina , concedo minorem sentitatiui in , nego' minorem, & consiquem riam:

315쪽

Ham: Ad confirmationem codem modo distinguo maiorem : omnis actualitas entitatiua dicit seti exprimit perfectionem, concedo naviorem . Pure terminalitia , nego maiorem . Haec enim, licet perfectionem implicet, rhtione entitatis ditiinae & increatae, quam transcendentaliter includit , eam tamen forma liter Non exprimit. Sicut relatio, sub conceptΗ relationis, & quantum ad rationem', non exprimit perfectionem , quamuis eam implicite includat , & ab ea persecte pfaescindi

Obi cies secundo : Si terminatio actus trullinae voluntatis ad creaturas, non existat nocessarid in Deo, sed possit vel potuerit illi descere , seli in illo non esχ, non solum secundum id quod extrinsece & in obliquo importat, sed etiam qitaimura ad id quod importat intrinsece &in recto, sequitur quod distin-Duatur realiter a terminatione necessaria , eo

apse enim quod possit deesse , potest ab illa

realiter sepa rari rea lis autem separabilitas est maximum signum rea lis distinctionis. Sequitur etiam , Deum posse vel potuisse mutari: nam mutari nihil aliud est , ouam aliter se habere intrinsece ac prius: Sed si talis terminatio non existat necesiario in Deo , sed possit vel potuerit illi deficere , Deus potest , vel potuit aliter se habere intrinsece ac prius: Ergo potest , vel potuit mutari. . Respondeo negando utramqlle sequelam, &ad probationem petimae dico, ad distinctionem realem requiri separabilitatem quoad entitatem , ctim autem terminatio necessaria & terminatio liber actiis diuinae alam, L M eam

316쪽

'Traartus eandrin entitatem nequeunt separari ab initicem secundum conceptum entitatis, sed tantum secundum conceptum terminationis.

Quod explicat i potest & suaderi exemplo re- Iationis patris ad duos filios, quae desinentevno , desinit te mainari ad ipsium, remanendo terminata ad alium supexstitem, absque eo cuod propterea terminatio quoad.Vnum , quae desinit, distinguatur realiter a terminatione ad alium, quae remanet, eb nimirum qiiod eadem sit utriusqtie realitas & entitas . Ad probationem secundae distingito malo rem: mutari nihil aliud est, quam aliter se habere intrinsece ac prius , per acqtiisitionem

nouae formae, entitatis , aut perseetionis . concedo . Per sistam nouam terminationem, nego. Solutio patet ex supra dici is, S potest magis illustrari exemplo supra adducto- licet 'enim Verbum Diuinum in Incarnatione aliter se habeat intrinsece ac prius, & fiat intrsias

. ce homo, cum .antea intrinsece homo non esset'; quia tamen hoc non sit, per nouae formae , entitatis , aut persectionis acquisitionem , sed solum per nouam terminationem naturae humanae , quam antea non terminabat , non mi latur per incarnationem, ut in tractatu de Incarnatione susius exponemus. Ἀ

317쪽

voluntate Dei z

De 'voluntate Dep antecedente , qua arvis

omnes homines fatuos steri .

CIrca voluntatem Dei antecedentem plu

res ac celebres sint dissicultates & controuersiae, breuiter hic ressiluendae. Prima est , an post Adar lap Cim sit in Deo voluntas generalis & antecedens saluandi pinnes homines 3 Secunda , an talis voluntas sit in Deo formaliter & proprie, vel solum eminenter , aut metaphorice ἰ Tertia, qua ratione Volun- tas illa generalis saluandi omnes homines, appelletur antecedens λ Quarta, in quo sensi dicatur conditionata Quinta , an ex vi talis voluntatis Christiis pro omnibus passis &mortuus suerit , seu mortem & passionem suam obtulerit & ordinauerit ad salutem , non paucorum tantum , sed omnium & sngui rum hominum i Sexta an per volun atem antecedentem praeparentur aurilia ad saltitem

sissicientia i

.atuor ργἰmae di ficultates breuiser

DRO primo , Deum voluntate generat i &

antecedente, velle omnes homine q,etiam

post Adae lapsum, saluos iacere . Est contra Iansenium lib. q. & io. de gratia Christi Saluatoris . Vbi docet Deum habuisse quidem tam Μ 1 lem

318쪽

, lem voluntatem pro otianibus & limininibus, consideratis. alam innocentiae, sed

non post Adae lapsum, & praeuisionem peccati

Probatur concitisio ex celebri illo testim

ni Apostoli I. ad Titan. 2. Deus vult omnes

Onii; ies fatuos sieri Oc. Vbi patet serinonem esse de homini biis in statis naturae t a psis con- fitutis,tum quia loquitur de hominibus prout nunc sunt, vult enim eis fieri orationes & ob-Ωcrationes apud Deum . Tum etiam,quia ibicena ait ad hanc voluntatem Dei implendam, Christhim se obtillisse redemptionem pro om- llibus: redemptio autem supponit lapsunt in .

ori in ale.

Nec solum Apostolus assertionem nostram aperte docet, sed etiam eam probat triplicia atione quam insinuat verb:s istis,quae ibidem

es mediator I et O bominum , qui dedit seme ipse m pro omnibus . Delus er o vult omnium Ilominiim taltitem , primo quia est Dens ScDanatinus omnium, qui Omnes aeque condidit omniumque curam & prouidentiam iret it Unde Ignatius e ist. q. ad Philadelph dicit

Is homines se luci fieri , froster quod of tem

Iron sciliari, , quia est mediator

319쪽

Do voluntate Dei. prsi , sed ex eo qucii γuus est mediator Dori hominum , ad reconciliandum homines. Deo , ill ωui incumbio mediare inter Deum Oomnes homines . Tertio ,, quia est omnium hominum redemptor, & pro omni,is mortuus

est . Unde iuxta Apostolum , voluntas Dei antecedens falliandi homines , & voluntas

Christi moriendi pro illis, sunt vel ti para N

I elae , & sibi initicem correspondent . . Dico secundo , Voluntatem antecedentem , qua Deus vult omnes homines fallios fieri,proprie tu formaliter , & n n tantum metaphorice, vel eminenter, ςsse in Deo. Probatur primo: voluntas antecedens, qua Deus vult omnes homines fallios fieri, est v luntas beneplaciti, & non tantum signi, ut

docet S. Thomas quaest 23. de verit art. 2. his verbis : kχluntas de Deo proprie haee est Ῥοluntas beneplaciti, quae per anςrcedeutem ct consequentem distinguitur . Idem alierit in cap. 2. epist. r. ad Timoth. Ieci. r. ubi exponens verba illa Apostoli: Vult omne rhominςσfatu's sieri , hanc voluntatem redacit ad voluntatem beneplaciti: Sed voluntas ben

placiti formaliter & proprie reperitur in Deo, ut docet em S. Doctor hic quaest.

artic. II. Vbi sic ait : Voluntas 1 roprie dicta

iocatur oluntas beneplaciti , volu utas autem

metaphorice dicta es dioluntas signi : Ergo voluntas antecedens qui Deus vult omnes homines fatuos fieri, proprie & formaliter reperitur in Deo, & non tantum metaphorice , Vel

eminenter .

Confirmatur : Idem Doctor Angelicus ibidem ad i. comparat voluntatem ans

320쪽

2 o nanatur IV. tecedentem quam Deus habet de salute om . nium hominum , voluntati antecedenti qui iudex dicitur .velle homicidam , inqliant ima hominem , vivere. Et lech. I. in cap. 2. I. ad Timoth. voluntati antecedenti conseruandi merces absellite consideratas,quam habet mercator, imminente tempestate : & certissimum est , pium & iustuna iudicem velle proprie &formaliter, eum qui est homicida , ut

hominem vivere, qnamuis ineis caciter : sinat- Iiter mercatorem, imminente tempestatis periculo , velle proprie &formaliter , quamur inefficaciter , conseritaret suas merce, , ratiO- ne sci licet coni modi quod earum conseri latio quantum est de se affert: Ergo pariter voluntas antecedens quam Deus habet de salii te omnium hominum, qua mitis non sit efficax.

respectra omnium , est in Deo proprie Mforma liter . Probatur secundo , obiectum Voluntatis a, itecedentis, nempe salus omnitim hominum , fecundum se considerata , est proprie & sor- maliter volibile, clim sint, hac ratione sit bonum, nec consideretii r ut impeditiuum maioris boni , mani Ditationis scilicet diuinae iustitiae erga aliquos, suae misericordiae ergae. alios: Ergo est a Deo volitum, proprie & sor- .

m. aliter non tantum metaphorice, vel eminenter.

Dico tertio, voluntas Dei non d: nominatur antecedCns, ex eo quod consensum , merita vel demetata nostrae voluntatis , eorumque praeuisionem antecedat , nec consequen ex eo

quod utrumque praesupponat : Sed ideo dici . , tur antecedens, quod vel setur circa bonimi

SEARCH

MENU NAVIGATION