장음표시 사용
71쪽
oommentariis sitis primi libri 6qitia illis vel siti Saphiris , R gemmis ac lapidibus pretiosis, miraim in modum exornatur εc decora aur inuina natura sibstantia , quamuis nullam prorsiis cum ea fac iant compositionem, rimnstabit ex dicendis S. sequenti.
quandam formalem actualem, quam ex natura vel appellam , & volunt eam praecedere QR Nem operationem intellectus , ut clare seipsim explicat Doct subtilis in i . dist. 8. qu. . ubi ait quod talis distinctio os p=aecedens Drallea m amna modo . Nominales vero in alio extremo positi , asserunt attributa diu, Ba , tum inter se , tum ab essentia , sela rati Me ratiocinante distinguiue I solum con notat ne quadana ad res creata, ue ita ut eadem entitas increata Dei, ut connotat estectus a se
productos, dicatur omnipotentia , sapientiave o vel scientia, ut connotat res sibi obiectitie Dra sentes & a se cognita. Demum alij The Iogi omini initer docent, attributa distingui ab essentia Ad inter se, distinctione ration is ratiori natae , & cum fundamento in re a sed aliqui volunt talem distinctionem se habere per modum exclκ dentis &. exclusi, sicut senus dbi 'inguitur a differentia; alij vero existimant.
illam esse solem per um pliciti & im
72쪽
ens distinguit. r a sitis proprietatibus Dico primo , attributa diuina non distinguninter se , nec ab essentia diuina , disti iustione, fornaali, seli ex natura rei , quam ponunt Sco tus & eius Discipuli . Probatur primo : Quae ex natura rei & sora maliter realiter distinguuntur ab aliquo, non debent ab lute praedicari de illo , sed potius absilute negari: unde in semetia distinguente relationem a fundamento , distinctione reali sormali istae propositiones falsae ab lute censentur, abedo est militudo , generatic es paternitas : Sed iuxta Sanctos Patres attributa diui.
na , non solum in concreto, sed etiam in ab stracto, praedicantur de essentia r Ergo ab illa non distinguuntur distinctione reali sorinali ι seu ex natura rei, Maior est certa , Minor v ro constat ex SS. Patribus asserentibus quod Deus no him est bonus,sed est ipsa bonitas, non selum est sapiens, sed etiam ipsa sapim tia, ut declarat D. Bernata. serm. 8o. in Cantica,& lib. s. de consider. Vnde in Concilio Phemens requisit is ut eius propostiones scriberentii r Seribatur inquit J Jυιο ferreo , Gr
Probatur fecitndis conclusio: Attributa diuina non minori identitate gaudent cum essentia de natura ditiana, quam relationes et Sed
istae non distingiuintur , distinctione recli ma li ab essentia : Ergo nec illa . Maior patet. ratior veid demonstrari selet in Tractatu de Trinitate culligitur matulesteae Florenti
73쪽
relatio est eadem re eum mettira sol in v γ ε
sepostasiae ἀ tib auitaseiungitur . Qnae verbac stinctionem Scoticam maniteste excludunt , cum illa, iuxta Scotum supra citatum se, prae
cedeur intellectum omni moda. Probatur tertior Deus ex Lateranensi can.
yirm ter , est substantia omnium simplex: Sed non esset talis , si eius attributa distin fluerentur ab essentia, distinctioiae reali formali: Er-&c. MitUr probatur: Sicut enim si esset distinctio enestativa inter essentiam diuinam& eius attributa, restillaret ex illis compositio realis ensitatiua : ita si distinguantur distin- .ectione reali formali, rea lis formalis compositio ex illis resultabit. . Confirmatur & ma is illustratur haec ratio :compostio est distinctorum unio': Ergo scutvnio distinetorum distinctione reali entitati- ira , est compositio entitatiua realis, ita unioc in uorum distinctione reali formali , est CO...positio realis formalis. Respondent Scotistae, non sitissicere ad compositionem quod extrema inter se distingtiantur , sed insuper requiri quod inter se comparentiar pri modum actus & potentiae, quod non contingit in proposito. Sed praeterquam etfod hoc videtur omnino voluntarium , cimas oefinitio compositionis selum dicat, quod illaest inis disinaorum , cum aliqua sint coiis posita , in quibus extrema non se habent per inodum actus & potentiae, ut patet in composito ex partibus integralibus 9disc ipso quod
74쪽
di sista EIDn Da 'portiti: r ut realiter sem alites ab at tributis distinctii , hoc ipsis ponini ut ab illic ibri aliter ae dabilis & per sed ibi I x : ENi in comparatist ut porentia adactum , 8c periectibile ad perseetiuuna : vir de
Mam iis haec cona paratio ad. veram Composicionem esset necessaria , haec tamen non obsta ret, quia esset compositio in Deo , si ei iis natura realiter formaliter ab eius attributis distin. gueretur ' .
Probatur quarto : Sicut Deus est simmδfampleκ , ita & ssim me viaiis , 85 ut loquitur D-ferna dux, : Sed non erit sit nam Hunus, si euiseselitia distinguatur formaliter ehnatura rei, ante omnem operationem intelle diuit, a suis attributis: Ergo &c. Maior patet , Minor vel b sic ostenditur . Non mimissumniae unitati repugnat quaeliber distinctio realis , quain .siimmae simplicitati quaelibet compositio realis: Sed si esset in Deo aliqua compositio trealis ex essentia & attributis , qtiantumuis paerua , Deus non cset silmine sin plex ; nam ut ait D. Pernardus tib d conside r. Tum um estsimplex Pod vel ,ni suo, it
: Ergo similiter , si sit aliqua distinctio
realis, qua mitis parua, inter essentiam de attributa, Deus non erit summe unus. Denium suaderi potest conchisio,ex eo quod ratio formalis diuinae esse litiae, non minus est simpliciter infinita, quam eius entitas: Sed entitas diuinae essentiae ue ratione sta infinitatis , pediit non distingiti actu ante operationem intelle tus abentitate cattributi: Eroo etiam rati , sorma i ta natu iae Dei, ratione iuuae infinitas
75쪽
, postulat non distingui, seclusa operatione
intellectus, a ratione formali attributi.
Dico sectindo, attributa diuina distinguuntur inter se & ab essentia , distinctione rati
Probatur ptimor Distinctio rationis rati einatae est illa quae habet sundamentum in re: Sed talisis distinctio inter emntiani & diu iana attributa, & inter attributa inter se : Ergo illa est rationis ratiocinatae. Maior constat. Minor probatur. Virtualis multiplicitas ieiest sussciens fundamentum intellectui, ad ipsam distinguendam virtualiter ; Sed diuina essentia &eius attributa , licet stat formalitera parte rei una res , tamen res illa est virtualiter multipIex,utpote aequivalens pluribus persectionibus ereatis realiter distinctis, etiam ex genere siti ratione i formali ; aequivalet
enim absiluto' re respectivo , communicabili& incommunicabili, princi ias intelligendi& volendi, puniendi & miserendi : Erso&e. Dixi aeqitiualere pluribus ex genere Iuod si iactis in rebus creatis, quia adiundandam distinctionem virtualem in persectionibus diutius, non siisscit quod a qui ualeant perfectio nibus creatis realiter distinetis, s illae non Dertineant ad diuersa genera , vel , ut aliqui loquuntur, ad diuersas lineas: silentia enim diuina ad unicum attributum virtualiter indistinctum , de tamen aequivalet omnibus sti e ths creatis realiter inter se distinctis. Simi liter intalligere Dei aeqir uale. virtuti radicali& proximae intellietendi , speciei impressae, &operationi int lieituali, & tamen non distinguitiir virtualiter ab illis formalitatibus, qin
76쪽
ii miriim illae pertinent ad candem lineam intellectualem. Probatur secundo: Nomina attributorum& essentiae diuinae, non sunt sinon ima , sicut ista, Mareus, Tullius, Cicero,ssed suiat diu ei cirrationis : Ergo licet omnia eandem perfectionem, entitatem , & formalitatem significent, non tamen illam si nisi cant sub eadem omnino ratione, & conseqilenter conceetibus , his nominibus expressis, corrosi ondent in Deo di . tiersae rationes obiectivae : At huius diuersitatis ratio non simitur solum ex noli ro intel lectu A sed sundatur partim in eminentia perfectianis diuinae, partim in debilitate de impersectione nostri ilitellectus, non valentis illam uno conceptu concipere , nec consequenter viro nomine nominare , ut egregie declarat D. Thomas in is dist. qu. I. art. 3. his verbis:
ralitas sorum nominκm non tantum es ex parte intellecti s n s=i formantis dine as conceis litones de Deo', inquae dicuntur diuersae rationes,
sed etiam ex parte tisius Dei , inquautum fiat cet est aliquid in Deo ccrrespondens omuibus i ii cρuce tion biss , scilicet pliana est omnimoda ipsius serfectio i Ergo distinctio attributorum inter se , & ab essentia , non est rationis ratiocinantis, sed rationis ratiocinatae. Dico tertio, distinctio rationis ratiocinatae Gquae est inter attributa & essentiam, vel inter attributa inter se, non est per modum excludentis & exclusi, sed solum per modum expliciti& impliciti. Probatur ratione sundamentali: Essentia diuina non potest concipi cum sundamento in re, nisi vi includens, saltem implicite , attributa ia Om. I. C ncc
77쪽
hecumina attributum, nisi ut includens implicite alia : Ereto inter essentiam id attributa , vel inter ipsa attriblita , non potest dari cum fundamento in re distinctio rationis per modum excludentis & exclusi, sed solum per modum expliciti de impliciti: Consequentia patet, Antecedens probatur. Non potest essentia Dei , vel eius attributum concipi , saltem cum fundamento in re , nisi ut actiis purus, simpliciter siue in genere entis infinitus : Eino cum de ratione actus puri sit quod non possit concipi ut perfectibilis per addit ianem alterius, & in potentia ad illud o & de ratione infiniti simpliciter , siue in gener emis, quod in se sornialiter includat Omnem rationem entis, quae aron inuoluit limitationem de imperfectionem , inlinito enim nihil potest addi in illo genere in quo est infinitalm : manifestum est , essentiam diuinam non poste concipi cum fundamento in re , nisi ut includentem, saltem implicite , omne ira perfectionem& entitatem attribliti, nec unum attributum, nisi ut includens , inplicite periectionem , Ela
entitatem essentiae, mutumque aliorum attributorum .
ijcies primo contra primam conclusi 'nem: Cum definitio explicet naturam rei, quae diis nitione differunt, ex natura rei
distingui debent Sed natura Der, attribu-x , ipsaque attributa inter se , desinitione dif-
78쪽
De attributis diuinti serunt, natu a enim definitur id, quo Deus est radicate suarum operationaim & attributorum
principium,intellectus id quo Deus intelligit voluntas id quo Deus amat, & sic de aliis attributis, quae definitiones sunt distini'ae: Ergo natura Dei & attributa, ipsaque attributa inter
se, ex natura rei distingtiuntur.
Respondeo distinguendo Maiorem : Quae differunt definitione, data de re prout est in se,
ex natura rei distinguuntur , concedo Maiorem . Data de re non prout est iu se, sed prouea nobis concipitur , nego Maiorem, & sit beadem distinctione Minoris , nego consequentiam. Natura ergo diu a & attributa dupliciter definiri possint, scilicet definitione data de litis prout mi in se , qualiter solum de . niri possunt a Deo, vel ad silmnuun ab intellectu beati ; vel definitione data de illis, non prout sunt in se, sed prout a nobis viatoribus,
imperfecte de per alienas species concipitii tur . Si primo modo Gefinirentur , non haberent diuersis definitiones, sed unam ; secundo autem modo diuersis definiuntur definitionibus ; ex quo tamen non sequitur illa distin uiante intellectiis nostri considerationem, distin- . ctione reali formali, seu ex natura rei , quia cnin definitio a nobis detur de illis , non prout .
in se sunt, sed νrout a nobis concipiuntur, sufficit ilia ratione nostra distingui, ut diuersis
gaudeant definitionibus . obheses secundo: Illa distinguuntur actuante operationem intellectus , saltem sormal,
ter de ex natura rei, de quibus contradi oriaverificantur actu, ante operationem intelle-
79쪽
s Tra ratu Iuntate, ante operationem intellectiis, veris cantur propositiones contradictoriae , puta
quod intellectus est principium generationis Verbi, voluntas non est principium generationis Verbi: Ergo distinguuntur actu ante oporationem intelleistus, distinctione saltem so mali & ex natura rei, qualem Scotus &eius Discipuli admittunt. Betipondeo negando Maiorem, ut enim contradictoria velificentur actu de ajiquibus, a nae operationem intellectiis , sufficit quod distinguatitur virtualiter inter se; quia sicut calor virtualis in sele , potest id totum praestare , se- clii sis imperfectionibus , quod calor formalis praestat in igne: ita distinctio virtualis id omne praestare potest quod i acit distinctio actita- Iis. Illa enim fundatur in eminentia rei vi tua liter multiplicis', & 'aequivalentis perfectionibus diuersis ; unde sicut anima ration lis ; quia est eminenter Vegetatiua , sensit tua , de intellectitia , aeque bene gradum vegetat,
Eum, sensitiuum, &.rationalem confert, ac Pra 'starent tres animae realiter distinctae, quibus illa aequipollet . Ita distinctio virtualis tam b*ne potest iundare praedicata contradictoria , quam distinctio formalis & ex natura rei, quam Scotus admittit inter diuina attri- l
obiicies tertio eontra secundam concili si nem : Non datur in Deo compositio rationis cum fundamento in re : Ergo nec distinctio xationis .iAntecedens constabit ex dicendis capite. sequenti . Consiquentia vero probo it,ir : Non minus opponi videtur distinctioe etiam rationis stimulor Dei unitati, quam com p
80쪽
De e i ἰbviti diitDiis aeositio rationis silmmae eius simplicitati : Ergo si non possit dari in Deo compositio rationis eum iundamento in re , non poterit etiam inter ditiina attributa rei et iri distinctio rationis habens findamentum m re , quae rationis ratiocinatae appellari solet. Respondeo , concesib Antecedente, negando consequentiam & paritatem. Tilm quia compositio rationis fundatur in potentialitate obiecti , in quo debent esse duae forma litatesseti concelRus obieetiui, quorum unus se habeat ad alterum, ut potentia ad actum, perfectibile ad perseitiuum: distinctio vero rationis inter diuina attributa sundatur in sit in-ma persectione & eminentia entitatis increatae Dei , aequivalentis pluribus perseet ionibus creatis, quae simi dispersae in rebus inferioriqbus, ut antea declarau mus. Tum etiam, quia
compositio rationis debet esse ex pluribus conceptibus se nisi tub exclucientibus, clim de ratione partis metaphysicae sit a suo concepta aliam partem excludere, ut constat in compositione ex genere & differentia : distinctio v ro rationis quae est inter essentiam diuinam & attributa, vel inter ipsa attributa , hanc mi
tuam conceptuum excllisioneni non requirit , .
sed ad illam sufficit , quod unum non includ tur explicite in alio. Idem contingit in ente θ& eius proprietatibus , quae vhetualiter. & r tione ratiocinata inter se differunt, quamuis i
se mutuo includant , & non possit inter illa
Ex dictis colligitur, distinctionem rationi; attributorum ab essentia , non fieri ab inteli Dei de beatorum , videntium Deum ut est ι