장음표시 사용
111쪽
aequalem habere maiestatem innuit; sies Sacerdos hoc ἰὴν san -- tio a sancta Triade beneuolentiam eapit , veluti si quis ieatio'e . cum Principe acturus laudis titulum praemittit. Deincepsirnxi it . Ist Introitus repetitur, ut per iterationem multiplicarito suspillei alii'' riorum, O clamoris ipsorum Patruum euidentius expria U-- ς 2- -ς nuatur. Quod plane desiderium Isaias his verbis expresti, Manda,remanda, expecta,respecta, modicum ibi, modicum ibi: se moram fecerit, expecta eum; quia veniens veniet, er non tardabit. In Missa pro defunctis celebrata assem tursemper idem Introitus : scilicet, I E IEM AETERNAM, quoniam totum istud officium praecipuὸ ordinatur iis Mae, eis requie defunctis imploranda. Ex his igitur, quae de in- .ehoru, Ditem debet colligi; γδ deum introiidin- introitus sanctorum Patrum desederium de aduentu Chriaeesd i rio: ςρηuenire, ut Sacerdos in Missa fo- eonuenit ad lemni ad altare accedat, nisi chorus introitum inceperit,..i θώηtequam Chrisus τeniret,primum fuit demeratus.
& quid significet. Cap. q. OvENA subsequitum supplicatio , vin
uem Angelorum agminibus per adue tum Christi consociemur. In qua privim ter profertur Drie eleisione Secundo i eo ter Christe elelon; rursum tertio loco ter Drie eleson. Et haec diuina mi- Iericordiae poctulatoria oratio a Graecis primum sumpta, Etiam apud Latinos Graeco Sermone prefertur. Significat autem Dris Domine, elefon Nerbum est Graecum imper
itui modi haud aliter significans, quam miserere apud Latinos, Drie elelon, Domine misereres christe Hession
112쪽
chriIle miserere. Ex quo protinus euadit perspicuum Xyrie eleison geminas esse dictiones, si perq; divisim, aesi paratim scribendas, atque proferendas. Similiter θ iste eleision duas esse voces disiun ctim ponendas. Quo in loco no sentest se Graeca ιμωροφσε seu costisonis nota intermitti possis
ruocalem praecedentis dictionis elidedo hoc pacto, Κυριελεί- te .
σαν; non es tamen ferenda illorum inscitia, atque imperilia, qui coniunctim latin8 putant hac vocabula scribenda hoc pacto: Drieleson, Christeseisin. Nam cerrὰ non munus refugiunt mutuam adinuicem composition m hae duae dictiones XVie elelon apud Graecos, quam hae duae dicti nes apud Latinos, Domine miserere . Sed nullas adeo ineptire credendus est, ut dicat hasce duas dictiones Domine' muferere unam seri dictionem per compositionem; aut Christe miserere adinvicem unam consituere vocem compositam. Neque igitur aquiualentes istis voces Graeca D-rie elei on ; neq; Christe eleison adinvicim admittunt compositionem . Quod se obiiciat quispiam antiqua consuetudi- Consiletudoni esse innitendum, illam , proaι thoritate habendam,quaaxo terdictiones illas coniunctim si mper protulit, cribendas ea
hibuit . Admittimus equid vi rectam consuetudincm, Orationi confientaneam esse jequendam. .At ista non est consuetudo appelianda,sed erroructi flos o crassa Uncrantia, qua prorsus ubi primum uti itas c butis cut aiunt manu
bus capescenda agnoscitur , eliminanda est, ct explodem D. Sed haec obiter, non tamen ob instituto nostro prors saliena. Redeamus , unde nostra illuxit oratio. Ex nous mdiuisa misericordia orationibus invocatorijs tres prima Deo Patri, tres media Filio Dei, o Domino nostro Iesu Christo, es vero ponremae piritui Sancto attribuuntur. Vbi praetermittendum non est eodem nomine, scilicet, D- ω, dc Spiria
rissupplicari Patrem, Spiritum Sanctum; quia uterq; 2Dζ..er eiusdem
113쪽
eiusdem sunt tantum natura . Filius verὸ sub alio nom, ne. licet, Christe seupplicatur; quia etsi sit eiusdem naturae, hoc est. Diuina cum illis. Hi tamen o alterius ,scilicet, humanae. Quare media vice Filium inuocamus, Ni duas in ipso naturo, diuinam, scilicet, ct humanam esse creder 2 sil.16. mus. In hunc cert/ modum Propheta loquitur, cum dicit: Benedicat nos Deus, hoc es Pater, Deus noster, ides, Filius ; Benedicat nos Deus, silicet, Spiritus sanctus. Ibi ait, Deus noster, ubi naturam nostram appellandi in Chri so locus accessit. Hactenus de nouena Aupplicatione, quam Sylvester dici instituit ex imitatione Graecorum nouo nario repetendam G ego ius. .
i HYMNI ANGELICI BREVI sexplicati, Cap. F.
A M reflat sacerdoti nostro, ut exinstitutione Telesphoripeuoluat h3mnum Angelicum se dictum, quod in ' ati. uitate Domini Angeli post apparitione factum pastoribus concinuisse fiunt audivit, ut Lucas Euangelista testatur bis uerbis: Et subit)facta est cum Angelo multitudo militia calesis laudantium Deum, atque dicentium: GLORIA
TI s. Reliqua ππὸ praestentis hymni praeconia Ecclesia, sive chorus succinit, authore Symacho in hunc modum r
si Sacerdos dicat: O Angeli vos iubeti, ut Deo detur glo- ria, en obtemperamus quincuplicem ei promentes laudem. Laudamus
114쪽
r Laudamus te. ' l Benedicimus te ,
Adoramus te. Mus quinaria Glorificamus te. t Gratias agimus tibi propter magnam V gloriam tuam. Hae autem laudes quoniam ad insinuandam diuina με- stantiae pertinent unitatem ; idcirco ubiungitur unius Dei
inuocatio tribus personis communis his uerbis: DOMINA DEUS REX CAELESTIs : Nyn enim haec denominatio
aut Patri, aut Filio, aut Spiritui Sancto es propria; sed ipsis omnibus indisserens. caetreum quia eum unitate diuianae natura confitenda est etiam personarum Trinitas , ipsi propriis deinde nominibus exponitur . Taurii quidem pem
sona cum dicitur: DEVs PATER OMNIPOTENs. FAβtiero cusubnectitur: DOMINA FILI UNIGENITE IESU CHRI sT E. Denique Spiritus Sanciri innuitur Persiona,cum in calce huius omni adiicitur, CVM sANCTO SPIRI-T v .Catera uero omnia, pon expressam Filii personam, σante Spiritus Sancti nuncupationem Eie, posita praeconia adsolum diriguntur Filium Dei, duplicemq; illius naturam , ct diuinam, O humanam indicant. Diuinam quia dem utfaclides aduertere cum ipse Iesus Christus, Do-
DI TOLLERE praedicatur.Quis enim potest dimittere peccata nisi solus Deus Humanam uer),cum Agnus Dei numcupaturio ad dextera Patris consedere perhibetur. au tenus enim homo, eatenus immolatus est pro salute mundi Ielui, ct sedet ad dexteram Patris. In reliquis uerὸ lau. dibus id tantum omitti non debet,quὸd diuina naturs propria attribuuntur Filio Dei , cum ipse soLvM SANCTu S; soLvs DOMI Nus esse enunciatur.In quibus quidem πι- G b Ps
115쪽
mina di- bus Filii Dei telibrationibus particula illa, soLv s, non MR excludit reliquis duas personas diuinas , Patremsciliceter Spiritum Sanctum , quin potius eas amplectitur. Est enim o Pater Sanctus Dominus, ct altissimus, nec mi-rnus Spiritus ipse Dei Sanctus , Dominus, ct altissimus; quippe cum tria istacuGesanici uocant praedicata sint essentialia,er diuinitatis concernant substantiam;ac propte- reai sis tribus sunt communia. Qiwe manifestatum Q
turas alias ὰ Diuina, ut Angelicam, oe humanam hic e eludere . m es Angelus, o homo quandoq; dicam rursancti, attamen non fecundum eam rationem sancti
2. .' . dicitur Deus Ianctus ; propterea quod Deus ex dieun- sua natura, uel c ut pagm dicitur a Theologis P absolu- ata O formaliter est Sanctus, Dominus , o altissi-
Angeli, &rmus, tu sanctitatem habens, dominatam , O altitudi Omimhm ut Angrius, o homo nonsuapte natura, neque eae
vinonem. se sanctimoniam habet, dominium, O celsitudinem ,sed participatione o sola gratia 4 Deo dependente; perinde atque aqua caliditatem mutuatur ab igne per se calιdo, aut aer claritatem a sole per se lucido. Hactenus de hue Angelorum laude. Postremo praeter Apradictas particuius, adiecta sunt o alia ab aliis summis Pontificibus a macum subsequentibus ad omni sanctam Virginem Mariam attineηtes, cum de ipsa celebratur - sacrificium, quibus quoniam nussam h bent di*cultatem, consulto . super sedebia , ' L.
116쪽
Υ M N o Angelico expleto, sacerdos ad populum uersus eundem falutans dicite
bis Dei pissentia ipsi populo praecatur , '
qua fiat attentus, pius , o deuotus, atque sic oratio, quam eius uice ad D tim susurus es, escax reddatur. Est genus hoc salutati nis non humano arbitrio compertum, Ied ex diuinae scriptu -pulu vn-rae authoritate probatur ex is lotis fuisse desumptum, ubi 'saepius e singulariter, er pluraliter legitur positum . Simgulariter quidem dicente Angelo Matria, Dominus tecum. 3Item Angelus Gedeoni, Dominus tecum uirorum Dyris 3 φ e. Fluraliter uerὸ legitur, cum Booet messoribus suis es' P xit , Dominus uobi scum. Item ATam Regem Iuda cum Ruth.ca. et a uictor reuerteretur de praelio,salutationem recepisse a Propheta legitur , his uerbis et Dominus uobiscum , quia suis Ri ctim Domino. Populus autem respondet: ET Cv Μ SPI- Rr Tu T vo. Quasi dicar: Tu Sacerdos optasti nobis diuinam praesentiam, ut reddamur attenti, ad Deum erem, ρῆ: Identidem effr nos uici tibi optamus: ut Dom- . nussi cum spiritu tuo , idest, cum anima tua, quo sic oratio utriusque nostrum communis accepta fat, Ex impetra- . bilis. Est autem responsio haec ex D. Paulo accepta, quip seriorem ad Timotheum viliolam sic sinit: Dominus I sus christus cum stiritu tuo et Dominus nobiscum, Amen. Hanc alutationis , resalutationis modum non deerant, qui turbarent haeretici Priscilliani, contra quos Ecclesia, ut ne in modico quidem subsistorent , in Branearens Con-G a cilio
117쪽
m3 3'. ellis hac habet. Item placuit ut non aliter Tres teri, o aliter Episcopisalutarent populum, sed uno modosalutent dicentes: Dominus uobiscum,inui retondeatur a popu- Io, ct cumspiritu tuo. Hac ibi. Habita salutatione statim deuotissimus Sacerdos stimum una cum populo colligit adorandum, o RE M v s, inquiens, Quo in loco D praecatio, colle eis quam cesssectam uocant is colligendo, quod Presister non ας α - - oret solus, neque prose tantam; sed totum secum colitigat A popηlum.cum quo,qpro quo uelut communis aduocatus T se communem facit oratione omnium petitiones ea in oratio- e η' ςρη rudem. od ex eo praeter caetera col- ligi posse arbitror , quod dicit Oremus, numero plurali. o insonti Orationis autem ordo is est, eam primo dirigere ad Pa-φx40 qu trem Secundo impetrare per Chrsum: Tertio includere in Rom. Gi ia Spiritu sancto; quia-Apostolus ait: Ex quo omnia pro . Tatre, per quem omnia pro Filio, in quo omnia pro πι: P o xitu Sancto. Oratio igitur es dirigenda ad Pasrem ex D O mini Saluatoris nostri praecepto, qui Discipulos suos ita imBruxit, cum eum interrogarent, quo modo orare debuis,tista ' Γ'. cum sisibili , inquit ad orandum, dicite: Pater n
sier.concludimus autem orationes PER DOMINvΜ Nolay Ioa. m. i6.e TRV Μ, Patrem orando per Filium; qu)d ita in Euan
lio idem ipse Filius pracepit in hunc modum: Vsque modo non petistis quicquam in nomine meo, petite, - accipitatis , mi ct essestum nostris petitionibus, si per ipsum r
Mari. . 7.b gauerimus, promittit dicens rauodcuni petieritis PMirem in nomine meo, dabit uobis. Vnct er plurimas or tiones, uel penὰ omnes satis eo uὸ concludimus ad hune
ψης shq rciendum autem quod tu hac usitata conclusione per Dominum, Romanus ordo, O antiquissma exemplaria nomen Dei interponunt, ubi dicitur, qui tecum uiuit, regnat
118쪽
sACRIFICII LIBER I r. frugnat Deus quod tamen recentiores post nomen Spiritus sanctis biungere solent in hunc modum Qui tecum uiuit, ῆer regnat in unitate SpiritusSandri Deusint hae utis con 'suetuito inque adeὸ inualuit,ut si antiqua traditioni inbm . Airere velimus ,scaudatim videamur committere , quod in tam leuibus casibusseummo studio euitare debemus. Omnes autem astantes ex antiqua sanctorum Patram traditionent communem orationem, quam Saccrdos pro omnibus Domino libauit, confirment, mox reoondent; AMEN.stitie sanὰ dictio quoniam in ealce omulum orationum Eeclo
sticarumsubnectitur, quidnam illa signiscet, non es flemtio praetereundum.
significet. Cap. 7. et a s hitur par est,eam dictionem in
calce orationum positam optantis esse particulam,etsignificare idem qMdflat, ni, siciu siue compleatur illud , quod in oratione qanteacta postulatum est . Iu qua quidem Fgnificatione I tu; in sanctis sumitur pHpturis : ut ibi. Et respondebit omnis populus, o dicet.
Amen. Et alibi. Cum , Omnes dixissent, Ameu, accesse' Tobiae. eam uni ad conuiuium. Praeter hancsignificationem, alteram quoque habet admodum frequentem acceptionem, qηa af Mitio. sertoria Geu Q matoria particula est; tantism ualans si cui ver8, quam praecipuὸ Dominus noster Iesus Christos qui summa ueritas est in Iapius unic8 semel nominauit a;assertionem eorum , quae protulit dicens: Amen dicio vobis, amen dieo uobis. Apud beatum ueris Ioannem femper in eadem sententia geminata reperitur , ut Amen P. G 3 Amen
119쪽
Amein He- terpretes vocem illam, .se mea, in alienam transferre limi Mese ,sed eam. Hebraeam ut est, illimiserunt ; id esse si rivultu. Etam puto, quatenus in illa utpot8 d Domino integre promlata, honoraremus socerius summam, O diuinam uerit tem ea dictione nobis assertam, atque comprobatam.
o c certe institutio osciorum exigere uia. detur,ut sicut ad unam Missam unam tautum Lectionem, Euangelium legimus, item unum Introitum , immo unum ostia cium celebramus,ita unam orationem dicamus. Quod etiam ordo Romanus e
postulat, ut Amalarius in prologo sui libri de σώθβ abi ipsis Romanis dedicisse fatetur.Sed haec iam pauci obseruat . quin potius plures sec orationes multiplicant, ut aiaditoressuossibi ingratos absiluunt , O populum Dei ρο- , quam ad sacrificium aliciant. Hoc autem mite si sapientibus mustum dolicet, qui ct si aliquando antia quam traditionem alijs morem gerendo excedat, in ipsa tamen sua excessione modum tenere, o rationem alia, . quam sit ηdere solent. Nam etsi non sempre una tanti m. oratione sunt contenti , septenarium tamen numerum in Cur aut orationibus non transscendunt. Quem titia: numerum nec s)ρiein ota Domἰ ἰca oratro excessit , quae cum soliueptem petit onι-TI έρηpstri, ct sinimae necessaria copraehendit. Hoc igitursummoperesolent obseruare,ut in Missa me una me ires,sive quinque , eseptem orationes celebrent; Unam, aint propter Deitaris unitatem,autpropter nymanam tra-
120쪽
ditionem. Tres, uel qb personarum Triniitatem, uel sua Dominum ante passionem ter orasse legitur . inque . propter quincupartitam Christi passionem fleptem,cam propter septiformem Spiritus Sancti gratiam, tum quia er postolos septem petitiones Dominicie Orationis ad concsecrationem eorundem msteriorum frequentasse legitur.
authenticae habeantur. Cap. μ.APIENTIOR Es alias orationes
nisi antiquas , ct a Gregorio confectas docil/ admittunt, utpote quas in aut quioribus, θ' emendatioribussacramem 1 tarijs maximἐ inueniuntur.Sed in VIII. fricana Trouincia Concilio, cui B. Pater Augustinus simul cum CCXIIII. Sanctis Parribus interfuit, itasam citum est: Nulla praces, Vel orationes,vel Misis,vel praefationes, vel comendationes, vel manus imposiviones dicat tur, nisi in concilio fuerint probatae. Item in III. Carthaginense Concisis,cui idem ipse Sanctus Augustinus praesens suit, haec habentur : Nullus ad altare Patrem pro Filio , vel Filium pro Patre nominet, sed semper orationem ad Patrem dirigat, nec qualibet oratione utatur, nisi probata. Ex bis igitur facile colligitur, nulli conuenire Saceia , ut sibi ex proprio capite quas uelit orationes legendas assumat sedeas tantum, quae uela Summis Pontificibus
traditae, uel a sacris Concilijs fuerint probata. C terum: orationes nos arbitramus eas omnes orationes uelut probatas, au- μάζ. thenticas accipiendas esse , qua in Missali ex Deo tos-henda.