장음표시 사용
351쪽
quid divina virtute in homine sit flendum supra nais
Ex hoe autem quod anima corpori unitur , tano quam naturalis forma ipsius, convenit animae naturalis habitudo ad hoc , quod per conversionem ad phantasmata intelligat. Quod quidem ab ea non aufertur divina virtute in raptu ς quia non mutatur natus eius, ut dictum est. care. 3. δυ. quain. ad 3. Manente autem hoc statu , aufertur ab anima actu Iis conversio ad phantasmata, & sensibilia , ne impediatur eius elevatici in id , quod excedit omnia Phantasmata, ut dictum est. c artis. prae. Et ideos, in raptu non fuit necessarium , quod anima siem separaretur a corpore , ut ei non uniretur quasib, sorma: Fuit autem necessarium , intellectunt eius es abstrahi a phantasmatibus , & sensibilium perce-
Ad primum ergo dicendum , quod Paulus in raptu
illo peregrinabatur a Domino quantum ad statum , quia adhuc erat in statu viatoris: non autem quoad actum, quo videbat Deum per speciem , ut ex praedictis patet. ca. 3. bu. q. ad a. oe 3. JAd secundum dicendum , quod potentia animae vir tute naturali non elevatur super modum convenien tem essentiae eius : Virtute tamen divina potest in aliquid altius elevari : sicut corpus per violentiam fortioris virtutis elevatur supra locum convenientem sibi secundum speciem suae naturae, Ad tertium dicendum, quod vires animae veget bilis non operantur ex intentione animae , sicut uires sensitivae , sed per modum naturae . di ideo non requiritur ad raptum ab eis abstractio , sicut a potentiis sensitivis , per quarum operationes minueretur intentio animae circa intellectivam cogni-
EX art. habes pν imo e quomodo per rationem mstendas, merito insinuatum fuisse a scripturis , S August. quod non fuit necessanimn , animam Divi Pauli in illo raptu esse totaliter a corpore separatam. A D. August. quidem , ut tu arg. coner. Ascripturis vero ' ut Sap. q. & Exo. 33. secundum quod P nuntur, ac exponuntur in an Φ. Vide iis
nitur ibi: & inde comperies non tantum illud , quod in principio nune diximus i sed etiam, quod fuit necessarium , ipsam animam a perceptione sensibilium ,
352쪽
R usu phantasmatum abstrahi, id, quod fuit prima pars conclusionis huius articuli. Seeundo vides, Sc.
Utrum mutas Quoraverit, an anima eius fueris a eorpore separata. Ver. q. I 3. a. S. Et 2. Cor. Ia. IE . I. βAD Sextum sie proceditur . Videtur , quod Paulus non ignoraverit , an eius anima fuerit a corpore separata. Dicit enim ipse a. ad Corinth. I 2. Seio bominem in Ubrisso rapitim usque ad tertium coetum: Sed homo nominat compotatum ex animas H eorpore: Raptus etiam differt a morte . Videtur ergo, quod ipse sciverit, animam non fuisse per moristem a corpore separatam ; praesertim quia hoc communiter a Doctoribus poΗitur. I. Praeterea . Ex eisdem Apostoli verbis patet , quod ipse se ivit quo raptus fuerit , qura in tertium eaelum : Sed ex hoc sequitur , quod sciverit utrum in eorpore fuerit , vel non quia si stivit tertium coelum esse aliquid eorporeum, consequens est, quod sciverit animam suam non esse a corpore separatam quia visio rei corporeae non potest fieri nisi per corpus. Ergo videtur, quod non omnino ignoraverit , an anima suerit a corpore separata. 3. Praeterea . Sicut August. dicit ia. super Gen.
ad literam, c e. 28. to. 3. 3 υμ o rapiti vidit iusvistone Deum, qua vident Sanni in pareia: Sed Sancti ex hoe ipso quod vident Deum , sciunt ari animae eorum sint a corporibus separatae. Ergo & Paulus hoc scivit. Sed Contra es, quod dicitu' a. ad Cor. 72. Sive in eo pore, βυe extra eootis nestio, Deus stat. Respondeo dicendum, quod nuiusmodi quaestionis veritatem aecipere oportet ex ipsi g Apostoli verbis, quibus dicit se aliquid scire , scilicet se raptum esse usque ad tertium eaelum, & aliquid nescire , scilicet triam in eorpore , aua extra eoνpus . Quod quidem potest intelligi dupliciter . Uno modo, ut hoc quod
dicitur, Sive in corpore , βυe extra empus, non referatur at ipsum esse hominis rapti, quasi ignoraverit an anima eius esset in eo ore, an non ς sed admodum raptus , ut scilicet ignoraverit an corpus e ius fuerit simul raptum cum anima in tertium cne tum , vel non , sed solum anima et si eut EEech. 8.
353쪽
rusalem. Et hunc intellectum fuisse cuiusdam Iudaei exprimit Hieronym. in Pso O8o super Daniel. c υeν-
sui fu. oe est eps. reto. ubi dicit: Denique γ Apssolum nostrum c. scit. dicebat Judaeus non fuissse ausum .rmare se in corpore raptum , sed dixisse rSiυε in corpore, se ve extra comus nescio. Sed liune sensum reprobat Aug. Ιχ. super Genes. ad literam , ce. a. 3. 4. ω 28. tom. 3. per hoc quod Apostolus dieit, scivisse se esse raptum usque in te
tium coelum . Sciebat ergo verum esse tertium cc
tum id, in quos raptus fuit , & non similitudinem
imaginariam tertii coeli: Alioquin si tertium coelum nominavit phantasma tertii coeli , pari ratione dicere potuit, se in corpore raptum , nominans wrpus proprii corporis phantasma , quale apparet in M. initiis: Si autem sciebat, esse vere tellium coelum, sciebat ergq, aut esse aliquid spirituale, & incorporeum ; de sic non poterat corpus eius illuc rapi raut elis aliquid corporeum & sic anima non posset illuc sine corpore rapi , nisi separaretur a corpore . Et ideo oportet secundum alium sensum intelligere ; ut scilicet Ap stolus sciverit , quod R.
rit raptus secundum animam, & non secundum coris Ivis, nesciverit tamen, qualiter se haberet anima ad corpus, utrum R. suerit sine corpore, vel non.
Sed circa hoc diversi mode aliqui loquuntur . si uia, dam enim diruut, quod Apostolus scivit, quod ani Iha sua erat corpori unita ut forma , .sed pestiv utrum esset passus aliena ionem a 'nsib s , vel etiam utrum esset facta abstractio ab operibus animae vegetabilis: Sed quod fuerit facta abstractio a sentabus, hoe non potuit ignorare , ex quo scivit se r Ptum : Quod autem fuerit facta abstractio ab operibus animae vegetabilis , non erat tantum aliquid sui de hoe oporteret tam solicitam fieri nὶςntisnem. Unde relinquitur , quod nescivit .Apostolus , ut m anima eius fuerit coniuncta corpori ut sq,nia , vela corpore separata per mortem. Muidam autem hoc concedentes dicunt , quod Apostolus. tunc non Per i endit, quando rapiebatur , quia tota et M intentio conversa erat in Deum . sed uostmodum percepit ,
Considerans ea quae viderat . Sed hoc etiam contraiaxiatur verbis Apostols , qui distinguit in verbis suis
Praeteritum a futuro. dicit enim in praesenti se sciae, quod fuit raptus ante annos quatuordecim , α se in praesenti nescire, utrum in corpore suerit, mel
Et ideo dicendiam es , quod oe prius , . postea nocivit, utrum ejus anima fuerit a co pore δερ
354쪽
ia. Unde August. dicit Ia. super Gen. ad lit. c e. s. to. 3. post longam inquriri ionem concludens: Reis sat ergo fortasse, ut hoc ipsum eum ignorasse in te
Iigamus , utrum quando in tertium caelum raptustes, in corpore fuerit anima , quomodo es anima meorpore, cum corρus υiυere dicitur sυe vigilantis ,sse doνmientis , sυe in extati a sensibus corporis alienati , an omnino de corpora exierit , ut mortuum comtis iaceret. Ad primum ergo dicendum , quod per Synecd chen quandoque pars hominis homo nominatur ;& praecipue anima , quae e it pars hominis eminenistior.
Quamvis enim possit intelligi, eum, quem raptum dicit, non tunc suiise hominem , quando raptus fuit, sed post annos quatuordecim . Unde dicit, Scio bominem , non dicit, scio raptum hominem . Nihil etiam prophiberet, moriem divinitus procuratam ra. pium dici. Et sic August. dicit D. super G m. ad li. teram : c. I. a med. tom. 3. J Dtibita nee in de Aposo . Io, quis nosirum inde certus esse audeat i Unde qui super hoc loquuntur, magis coniecturaliter , quam
per certitudinem loquuntur . .
Ad secundum dicendum , quod Apostolus sciuit , vel iIlud coelum esse quid corporeum , vel aliquid incorporeum a se visum in illo coelo; cum hoc potverit fieri per intellectum eius, etiamsi anima ejus
non esset a corpore separata .
Ad tertium dicendum , quod visio Pauli in raptu quantum ad aliquid fuit similis visionii Beatorum , R. quantum ad id quod videbatur : & quantum acialiquid dissimilis, sc. quantum ad modum videndi ;quia non ita perfecte vidit, sicut Sancti qui sunt iupatria. Unde Au uust. dicit Ir. super Gen. ad I iter. c e. 36. a med. tom. 3. ) Z amvis Volo ar episa carnis sensibus in tertium coelum hoc defuit ad plenam, per se tamque eos uitionem rerum , quae Angelis ines , quos sive in corpore, iiυε extra corpus esint. nesciebat. hoc utique non deerit receρtis eorporibus iure furrefctione mortuorum, cum corruptibile hoe indue-οι incorruptione .
EX art. habes primo i quomodo per rationem &ostendas, 3c recte intelii .s merito insinuatum fuisse a scripturis, quod D. Paulus ignoravit, an ita xaptu illo suo esset vivus in corpore , an totaliter mortuus. Ur a. Cor. 12. secundum quod in arg. cons
355쪽
3a6 QUAEST. CLXXVI. ART. I. Ubi nota, quod dicit ly βυe in corpore , sis exprucorpus: non autem dicit sive eum corpore , sive sine corpore . Per illud enim sic subtiliter ad differentiam huius dictum instruit nos Apostolus , quod non loquitur de nescientia raptua corporis fui : sed magis denotat , quod scivit , corpus suum non suisse raptum simul cum anima . Puta modo illo, quo Helias raptus fuit in coelum 4. Reg. a. Et hoc annotatum sit contra opinionem illius Iudaei recitatam in text. corp. Secundo vides 2 quomodo, &c.
De gratia Linguarum , is duos articulos divisa ἀDEinde eonsiderandum est de gratiit gratis datis,
quae pertinent ad Locmionem . Et primo de gratia linguarum is Secundo de gratia. sermonisi sapientiae, sea scientiae iacires primum queruntur duo iaPrimo ia Utrum per gratiam linguarum homo adipiscatur scientiam omnium linguarum, Secundo. De comparatione huiuk doni a1 gratiam Prophetiae α
AD Primum sic proceditur . Videtur , quod intqui consequebantur donum linguarum , non linquebantur omnibus lingvix. Illud enim quod divina virtute aliquibus conceditur optimum est in suo genere sicut Dominus aquam convertit in vinum b num . sicut dicitur Ioan a. Sed illi qui habuerunt donum linguarum, melius loquebantur in pi priLIingua . dicit enim Glos ad Hebris r- c orat, sum Argumentum in eam mi L. non essa mirandiam quod Epissola ad Hebraeot majore relucet facundia , quam alia, eum naturale sit unicuique ριπι im sua, quam in aliena lingua valere. eateras enim Epse
356쪽
fuit , hane autem scripsit Hebraica ιiugua. Non ervo per gratiam gratis datam Apostoli a set scientiam omnium linuuarum. a. Praeterea. Natura non facit per multa , potest fieri per unum οῦ & multo minus Leuς , t Iordinatius , quam natura , operatur : Sed p 'orat Deus facere, ut unam linguam loquentes eius dii ei-puli ab Omnibus intelligerentur . unde sup. illud Ac . a. Audiebat unusetiisque lingua sua illos loquentes , dicit Glos. ordin. Eeda ), quod linguis omnib&s Io-quebamur , υeI fus, idest Hebraica linqua , laqueu- res ab omnibus inreuigebantur, ac β ρropriis singu-Iortim loquerentur. Ergo videtur , qucid non habuerunt scientiam loquendi omnibus linguis. 3. Praeterea. Omnes uratiae derivantur a Christo
in corpus eius, quod est Ecclesia, secundum i Ilud Joa. I. De plenitudine eius omnes aceepimus : Sed Chri . Rus non legitur fuisse locutus nisi una lingua; nec etiam nune fideles sing ili nisi uni lingua loquuntur. Ergo videtur, quod discipuli Christi non aeceperunt ad hoc gratiam, ut omnibus linguis loque
Sed Contra est, quod dicitur Act. a. quod reptit fine omnes Spiritu sancto, γ eoeperunt loqui variis unguis , prout Spiritus sanctus dabat eloqui illis :Ubi dicit Glos. Gregorii, c hom. 32. kn Euang. partim ante med. quod Spiritus sanctus Deer discipu-Ios in igneis linguis appartite, γ eis omnium lingua. νtim seientiam dedit. Respondeo dieendum , quod primi discipuli Chrini ad hoc fuerunt ab ipso electi, ut per universum
orbem discurrentes, fidem eius ubique praedicarent, secundum illud Matth. ulti Euntes docere omnes se
res. Non autem erat Conveniens , ut qui mittebantur ad alios instruendos, indigerent ab aliis instrui, qualiter aliis loquerentur, vel qualiter quae alii Io- querentur , intelligerent et praesertim quia isti qui mittebantur, erant unius gentis, scilicet Iudaeae, secundum illud Isa. 27. 2Mi egredientur impetia a Imeob, implebunt faciem orbis semine . Illi etiam qui
mittebantur, Pauperes , & impotentes erant ς nec de facili a principio reperiment, qui eorum verκ Iiis fideliter interpretarentur, vel verba aliorum ei. exponerent; maxime quia ad infideles mittebantur.
provideretur per donum linguarum : ut sicut gent hus ad idololatriam deelinantibus, introducta est diversitas Iinguarum , sicut dicitur Gen. I i. ita etiam quando erant gentes ad cultum unius Dei reuoca O uae,
357쪽
dae , contra hujusmodi diversitatem remedium ad his
Ad primum ergo dicendum , quod, sicut dicitur
I. ad Cor. ia. 3manifesatio Diritus datur ad tit Iiam stem. Et ideo sum cienter & Paulus, Ni alii Apost Ii fuerunt instructi divinitus in linguis omnium gen. Iium , quantum requirebatur ad fidei doctrinam: Sed quantum ad quaedam , quae superadduntur humana arte ad ornatum , & elegantiam locutionis , Apo- notus instructus erat in propria lingua , non autem in aliena: Sicut etiam tu sapientia, di scientia fuerunt sum cienter instructi , quantum requirebat d Orina fidei, non autem quantum ad omnia , qua Per scientiam acquisitam cognoscuntur; puta de eo clusionibus Arithmeticae, veI Geometriae. Ad secundum dicendum, quod quamvis utrumque fieri potuisset , scilicet quod per unam linguam lo- .uentes ab omnibus intelligerentur, aut quod omnibus linguis loquerentur: tamen convenientius fuit , quod ipsi omnibus linguis loquerentur ; quia hoc peristinebat ad persectionem scientiae ipsorum, Per quam non solum loqui , sed intelligere poterant quae a, aliis dicebantur. Si autem omnes unam eorum linis Ruam intellexissent, hoc vel fuisset per scientiam ilia lorum qui eos loquentes intelligerent , vel suisset quasi quaedam illusio , dum aliorum verba aliter ad
eorum aures perserrentur, quam ipsi ea proferrent.
L ideo Glos. ord. Ee dicit Act. 2. quod ma- . . ori miracula faetum es , quod ira omnium lingua.
viam generibus loquerentur . Et Paulus dicit i. ad Cor. 24. Gratias ago Deo meo, quod omnium vestrum lingua loquor.
Ad tertium dicendum , quod Christus in propria
persona uni soli genti praedicaturus erat, scilicet I dae Is . Et ideo quamvis ipse absque dubio haberet perfectissime scientiam omnium linguarum; non tamen oportuit, quod omnibus linguis loqueretur. Ideo autem, ut August. dicit super Joan. c Tract. 32. ciri med. tom. q. J cum oe modo Spiritur sanctus a sinistων , nemo loqωitur linguis omnium gentium ,
quia iam ipsa Ecclecta linguis omnium sentiam Isin quitur ἰ in qua qui non es , non accipsa Spiritum
Ex art. habes primo: quomodo per rationem &ostendas, & recte intelligas, merito insinuatum
isisse a scripturis, ti Gregorio . quod Apostoli per
358쪽
donum linguarum divinitus receptum loquebantur omnibus linguis. A D. Greg. quidem super Am 2. Secundum quod adducitur in ars. contν. A scripturis vero I. Cor. I . Gratias aeo Deo meo, quod omnium vesrum linqua Ioquor. Secunds vides, dic.
. Utrum donum lingtiarum sit exeritentius, quam gratia Prophetia.
AD Seeundum sic proceditur . Videtur, quod do.
num linguarum sit excellentius , quam Rratia Prophetiae. Quae enim sunt melioribus propria, videntur esse meliora, secundum Philos in 3. Topie. e. I. in evI eat. Ioci I a. rem. I. Sed donum linis suarum est proprium novi, Testamenti . unde eanistatur in Sequentia Pentecostes: Ipse hodie Apossolos risi donans munere insolito , ω etin iis inaudito iaculis r Prophetia autem magis competit veteri T stamento, secundum illud ad Hebr-I. Μωltifariam, multisque modis olim Deus loquens Patribus in PGpbetis. Ergo videtur, quod donum linguarum sit exin cellentius, quam donum Prophetiae .
videtur excellentius esse eo , per quod ordinamur ad homines t Sed per donum linguarum homo o dinatur ad Deum , per P ophetiam autem ad homi-Nes, dicitur enim I. ad Cor. ia. Qui Iogtiitαν limSua , non hominibus ιoquitur, sed Deo e qui autem prophetat, hominibus loquitυν ad adiscationem . Ε go videtur, quod donum linguarum sit excellentius, quam donum Prophetiae
manet in habente ipsum , & homo habet in P, testata uti eo, cum voluerit . unde dicitur I. ad Cona4. Gratias ago Deo meo, quod omnitim υUrum ι ingua loquoν: Noli autem sic est de dono Prophetiae, ut supra dictum est. q. NI. a. Ergo donum limguarum videtur esse excellentius, quam donum Prin
tineri sub Prophetia ; quia Scripturae eodem spiritu exponuntur, quo sunt editae : Sed interpretatio se monum I. ad Corinth. ia. ponitur post cenera linguarum. Ergo videtur, quod donum linguarum fit exεellentius quam donum Prophetiae, maxime qua tum ad aliquam ejus Partem .. sin
359쪽
Sed Contra est , quod Apostolus dicit I. ad Corinth. 14. Maim est, qui propbetat, quam qui loqui-σuν linguis. Respondeo dieendum , quod donum Prophetiae eis redit donum linguarum triplicitee. Primo quidem , quia donum linguarum refertur ad diversas voces proferendas , . quae sunt signa alia cuius intelligibilis veritatis , cuius etiam signa sunt quaedam ipsa phantasmata, quae secundum imagina- Tiam visionem apparent. Unde & Augustinus lχ. s per Gen. ad lit. c e. 8. eo 3. ςomparat donum liα-guarum visioni imaginariae. Dictum est autem supra , c q. 173. a. a. 3 quod donum Prophetiae consistit in ipsa illuminatione mentis ad e nostendam intelligibilem veritatem. Unde sicut prophetica illuminatio excellentior est, quam imaginaria vilio , ut supra habitum est : q. 174. a. a. ita etiam excellentior est Prophetia, quam donum Iinguarum , secundum se consideratum . Secundo, quia donum Pro- Phetiae pertinet ad rerum notitiam, quae est nobilior, quam notitia vocum, ad quam pertinet donum linquarum. Tertis. quia donum Prophetiae est utilius. Et hoc quidem probat Apostolus I. ad Corinth. I4.ενψIiriteν. Primo quidem , quia Prophetia est utilior ad aedificationem Ecclesiae , ad quam qui loquitur linguis, nihil prodest , nisi expositio subsequatur. Leeundo quantum ad ipsum loquentem, qui si acciperet , ut loqueretur diversis Iinguis , sine hoc quod intelligeret, quod pertinet ad propheticum donum, mens eius non aedificaretur . Tenio quantum
ad infideles, propter quos praecipue esse videtur datum donum linguarum ; qui quidem forte eos, qui loquerentur linguis, reputarent insanost sicut & Judaei reputaverunt ebrios Apostolos linguis loquentes , ut dicitur Act. a. Per Prophetias autem infideles convincuntur , manifestatis absconditis cordis sui.
Ad primum ergo dicendum, quod , sieut supra dictum est, c g. i74. ar. a. ad I. ad excellentiam Prophetiae pertinet , quod aliquis non istam illum in tur intellistibili lumine . sed etiam pereipiar imaginariam visionem Ita etiam ad perfectionem opera tionis Spiritus sancti pertinet, quos non solum im-PIeat mentem tumine prophetico , R phantasiam is maginaria visione, sicut erat io veteri Testamento; sed etiam exterius linquam erudiat ad varia signa locutionum proserenda οῦ quod totum fit in novo Testamento, secundum illud i. ad Corinth. I . Unos
quisque vegyrum psalmum habes , doctrinam habae,
360쪽
ιinguam habet, apoeri Um , idest propheticam revelationem , habet. Ad secundum dicendum, quod per donum Prophe tiae homo ordinatur ad Deum secundum mentem ;quod est nobilius, quam ordinari ad eum secundum linguam. Dicitur autem, quod ille qui loquitur lino sua, non loquitur hominibus , idest ad intellectuinominum, vel utilitatem eorum, sed ad intellectum solius Dei, & ad laudem eius; Sed per Prophetiam ordinatur aliquis & ad Deum, S ad proximum. Unde est persectius donum. Ad tertium dicendum , quod revelatio prophetica se extendit ad omnia supernaturalia cognoscenda . Unde ex eius perfectione contingit , quod in statu imperfectionis huius vitae non potest haberi persecte per modum habitus, sed.imperfecte per modum cuiusdam passionis . Sed donum linguarum se extendit ad cognitionem quandam particularem, sci- Iicet vocum humanarum . Et ideo non repugnat imperfectioni huius vitae, quod perfecte , & habitualiter habeatur. Ad quartum dicendum, quod interpretatio sermo num potest reduci ad donum Prophetiae; inquantum scilicet mens illuminatur ad intelligendum , R e Ponendum , quaecumque sunt in sermonibus obscuis xa , sive propter dissicultatem rerum signi Maiarum, sive etiam propter ipsas voces ignotas , quae prose runtur, sive etiam propter similitudines rerum adhibitas , secundum illud Dan. I. Audivi de te, quod possis obseura interpretari, oe ligata dispoisere. Umde interpretatim sermonum est potior, quam donum linguarum; ut patet per illud quod Apostoluc dieitI. ad Corinth. I mior in , ρυι prophetat, quamgtii loquitur liogtiis , nisi θνte intemretetur . Postis ponitur autem interpretatio sermonum dono linguarum, quia etiam ad interpretandum diversa linguarum genera interpretatio sermonum se extendit .
EX arti habes mimo et quomodo per rationem tiostendas, & in sensu recto intelligas , merito
esu insitruatum a Scripturis, quod donum linguarumia non est excellentius , quam Gnum prophetiae . Ut 2. Cor. 14. Secundum quot est λ armcomm. Pro cuius, & aliquorum aliorum hie dictorum , diflusiottnotitia, vide S. Thomae expositionem super epist Ias D. Pauli in e. illo M. fere per totum. Seeiandinvides , quomodo ea iis, si bene ponsentur, Sc. ἰ