장음표시 사용
471쪽
otiosum i Sed ille qui est semel in Episcopum eons
eratus, perpetuo retinet spiritualem potestatem conia
serendi ordines, & alia huiusmodi faciendi, quae ad Episcopale officium pertinent: quae quidem potestas otiosa remanere videtur in eo, qui curam Episcopalem dimittit. Ergo videtur, quod Episcopus non poLsit curam Episcopalem dimittere, di ad Religionem
Sed Contra . Nullus cogitur ad id , quod est s eundum se illicitum : Sed illi qui petunt cessionem a
cura Episcopali, ad cedendum compelluntur, ut patet extra de renum. e. Quidam. Ergo videtur, quod deserere curam Episcopalem non sit illicitum .
Respondeo dicendum , quod persectio Episcopalis status in hoc consistit , quod aliquis ex divina dii ctione se obligat ad hoc, quod saluti proximorum iniss stat. Et ideo tamdis obligatur ad Me quod eumm'storalem retineat, quamdiu perest subditis sibi eommissi proficere ad salutem : quam quidem negligere
non debet , neque propter divinae contemplationis quietem ς cum Apostolus propter necessitatem subdit rum etiam a contemplatione futurae vitae se differri patienter toleraret, secundum illud ad Philip. r. E re quid eligam , ignoro o Coarctor autem e duobus,
desiderium habens dissolυi, ω esse cum Christa mυι-
ro magis meliur: ρermanere autem in earne necessa rium es propter vos, oe hae confrins scio, quia m nebo . Neque propter quaecunque adversa vitanda,
vel lucra conquirenda et quia , sicut dicitur I x Io. Eonus pasor ponit animam suam pro ovibus suis. Contingit tamen quandoque , quod mi aptis impeditur procurare subditorum saltitem multiplicitis. Quandoque quidem propter desectum proprium: υνι conscientiae; sicut si sit homicida , vel simoniacus evel etiam corporis; puta si sit senex, vel infirmus vel etiam scientiae , quae sumiat ad curam regiminis et vel etiam irregularitatis ; puta si sit bigamus Quandoque autem propter desectum subditorum , inguibus non potest proficere. Vade Greg. dicit in a. ialog. c e. 3. a med. is Ibi aequanimiter portandi ,, sunt mali, ubi inveniuntur aliqui, qui astiuventur, is boni.: Ubi autem omnino fructus de bonis deest , ,, fit aliquando de malis labor supervaeuus . Undem saepe agitur in animo perfectorum , quod cum lari bomm suum sine fructu esse considerant, in locum
,, alium ad Iaborem eum fructu migrant . manasque autem contingit ex parte aliorum ἰ puta cum de praelatione alicuius personae scandalum suscitatur.
Nam, ut Apost. dicit. i. ad Corinth. g. Si esca Bond
472쪽
Iietat fratrem meum, non manducabo earnes in aete num : Dum tamen scandalum non oriatur ex malitia aliquorum volentium fidem, aut iustitiam Ecclesiae conculcare : Propter huiusmodi enim scandalum non est cura Pastoralis dimittenda , secundum illud Matth. Is. Sinite illas, scilicet qui scandalizabantur de veritate doctrinae Christi: eaei sunt, oe duces em
oportet tamen , quod fletit euram regiminis assumit aliquis per providentiam superioris Praelati, ita
etiam per esus au toritatem ex causes predictis deserat susceptam. Unde extra de renunt. c. c. Nisi cumfridem in si dicit Innocent. III. Etli pennas h eas , quibus sat agas in solitudinem auolare, ita tamen adnvictae sunt nexibus praeeptorum, ut liberum non babem absque norira peνmlisone volatum . soli enim Papae licet dispensare in voto perpetuo , qu quis se ad euram subditorum adstrinxit , Episcopatum suscipiens. Ad primum ergo dicendum , quod persectio Religiosorum , & Episcoporum secundum diversa attendi. tur . Nam ad perfectionem Religionis pertinet studium, quod quis adhibet ad propriam salutem et Aaversectionem autem Episcopalis status pertinet adhibere studium ad proximorum salutem: Et ideo quamdiu potest esse aliquis utilis proximorum saluti, retrocederet , si ad statum Religionis vellet transire, ut solum suae saluti insisteret , qui se obligavit aa hoc, quod non solum suam salutem, sed etiam ali Tum procuraret. Unde Innocentius III. dieit in Decretali praedicta, cin cor. a. quod saeuiss indulgeo νυν , tit monaehus ad Praefulatiam asenna , quam PMDI ad mσnaebaeum destendae. Sed si salutem avi Iiorum procurare non possit, conveniens est, ut suae saluti intendat. Ad secundum dicendum, quod propter nullum impedimentum debet homo praetermittere studium suae calutis, quod pertinet ad Religionis statum . Potest autem esse aliquod impedimentum procurandae sal tis alienae . Et ideo monachus potest ad statum E piscopatus assumi , in quo etiam suae salutis curam agere potest. Potest etiam Episcopus, si impedimentum alienae salutis procurandae interveniat, ad steligionem transire , & impedimento cessante , potestiterato ad Episcopatum assumi; puta per correctionem subditorum , vel per sedationem scandali , ves per curationem infirmitatis, aut depulsa ignorantia per in- 'structionem sum eientem , vel etiam si fimoniace sit Promotus, eo ignorante , si se ad regularem vitam
473쪽
Episcopatu dimisso transtulerit, poterit iterato ad ais Ilum Episcopatum promoveri Si vero aliquis propter culpam sit ab Episcopatu depositus, & in mon nerium detrusus ad poenitentiam peragendam , non Potest iterato ad Episcopatum revocari. Unde dicitur 7. q. t. c e. Hoc nequaquam 3 Pracipit sancta Sν. modus, ut quicunque dε Ponti ali dignitate ad mo. nachorum υisam , oe paenitentia descenderit tecum, nequaquam ad Ponti altim re sursat . Ad tertium dicendum, quod etiam in rebus nat ratibus propter impenimentum superveniens potentia remanet absque actu ; sicut propter infirmitatem oculi cessat actus visionis . Et ita etiam non est in is conveniens , si propter impedimentum superveniena potestas Episcopalis remaneat absque actu.
Ex art. habes primo ' quomodo per rationem Rostendas,8t in recto sensu intelligag, merito infi-Nuatum a scripturis, decretal , & Sanctorum exemplis: quod licet Episcopo curam episcopalem deserere, ut ad religionem se transferat. A Decretali quia dem : ut in arg. eontr. A scripturis vero per hoc,
quod Moyses praelatus populo Itidaeorum Ob malitiam subditorum motus cedere voluit tali regimini , t Ienaque cessioneat a Domino instantissimis precibus inquisivit , dicens Num. ir. ,, Cur afflixisti servum se tuum' Quare non invenio gratiam coram te Ees, Cur imposuisti pondus universi populi huius super
,, me Ere. Non possum solus sustinere hunc popus, tum, quia gravis est mihi. Sin aliter videtur; o di, secro, ut interficias me: & inveniam gratiam in M oculis tuis : ne tantis afficiar malis . M A figura ergo ista tu discurre ad figuratum : quoniam Moyses locum Episcopi tenebat, & ab huiusmosi figuris ar- sumentari ad figurata lieitum est : ut facto suo docuit Concilium Hsspalens a. secundum quod recitatue
Per veritates aureas super totam legem ueterem, Levit. 8. eones. a. A Sanctorum autem exemplis id i-Psum insinuatur per hoc: quod in gestis B. Ad alberisti Episcopi sic legit Ecclesia. E. Adalbaritis Pragenses misci factias, eum cerneret, gregem suum per abrumpto vitiorum De c nam clerici connubia ducebant; S unus vir plures habebat uxores , S Christiani captivi , & servi a Christianis ipsis vendebantur Ja-daeis sens, ae desperans, se posse quicquam facere , relicto episcopatu , Romam perrexit, ibique manaebus factus es. ibi. Item per hoc: quod in vita alb
474쪽
breuiata Alberti Magni sic legitur . Urbanus IV. ἐὰ tim B. Albertum fecit Ερ4copum Ratisponensem. Hane dignitatem cum tribus annis Iaudabiliter asmini rastet, videns vir sanctus , quod magnis De Ii tumultibus se implicabat , reservatis Iibi quibus .dam redditibus , Episcoρrii cura rentinctavit , Colonia ad ordinem νediit - Secundo vides : quon , do , &c.
Utrum liceat Episcopo propter aliquam perseeutionem
AD Quintum sic proceditur . Videtur , quod non
liceat Episcopo propter aliquam persecuti est et temporalem corporaliter deserere gregem si bi commissum . Dicit enim Dominus Io. Io. quod Ale es mera cenarius , m non vere pasor , qui υidet Itipum υenientem , ω dimittit oυes, oe fugit . Dicit autem Greg. in Hom. c. I 4. io Euang. aliqω. a pr. quod ιω- pus super oves υenit, eum quilibet iniussur , γ νa. pior fideles quosque, atque humiles opprimit. Si e go propter persecutionem alicuius tyranni Episcopus gregem sibi commissum corporaliter deserat. , videtur quod sit mercenarius, & non pastor. 2. Praeterea. Proverb. 6. dicitur; Fili, se spoponderis pro amico tuo , defixi i apud extrane&m maniam suam: Et postea subdit . Discurre, sesina , suseita amicum tuum : Quod exponens Gregor. in Pastor. par. 3. c. I. admonit. I. inter prine. oe med. dicit: Spondere pro amico, es animam alienam in perieulo suae conis attonis seemere e usisquis autem ad via sendum aliis in exemplum proponituν, nou Dium ustisse vigilet, sed etiam ut amicum suscitet, admone- turdi Sed hoc non potest sacere , si corporaliter deserat gregem. Ergo videtur, quod Episcopus non dein heat causa persecutionis corporaliter suum gregem
3. Praeterea . Ad persectionem Episcopalis status pertinet , quod proximis curam impendat: Sed non licet ei qui est statum perfectionis professus , ut mnino deserat ea quae sunt persectionis. Ergo videtur , quod non Iiceat Episcopo se eorporaliter su
475쪽
trahere ab executione sui officii, nisi forte ut operibus persectionis in monasterio vacet. Sed Contra est, quod Apostolra, quorum succes' res sunt Episcopi , mandavit Dominus Matth. Io. Si vis persecuιὸ fuerint in una eisitate, Dgite in ιν
. Respondeo dicendum , quod in qualibet obligati me praecipue attendi debet obligationis finis . obligant autem se Epistopi ad exequendum Pastorale officium propter subditorum salutem . Et ideo tibi subditoνum salus exigit persona Pasoris praefentiam , non debes Pasον personaIiter Dum gegem deserere , neque proin
pter aliquod commodum te orati, neque etiam ρν preν aliquod personale periculum imminens, cum bonus pastor animam suam ponere teneatur pro oviis bus su is.
- Si uero subditorum saluti possit suffieienter iuis abisntia Pastoris per atium provideri , tune licetis Pastori vel propter aliquod commodum Eeclefiae, ,, vel propter personae periculum corporaliter g reis ν, serra deserere . D Unde August. dicit in epist. ad Honoratum : c quae es I 8o. aliquis a prino rum. 2. M Fugiant de civitate in civitatem servi Christi, quanis ,, do eorum quisquam specialiter a perseeutoribus m quaeritur , ut ab aliis , qui non ita quaeruntur, , non deseratur Ecclesia . Dum autem Omnium es m commune periculum, hi qui aliis indigent , nonis deserantur ab his quibus indigent . Si enim per-- niciosum est proretam in tranquillitate navem deiam serere, quanto magis in fiuctibus' ,, ut dicit Nicol. Papa I. & habetur 7. qu. r. ce. Sciscitoris Ad primum ergo dicendum, quod illa tanquam me cenarius fugit, qui commodum corporale, vel etiam salutem corporalem spirituali saluti proximorum prae ponit . Unde Greg. dicit in Hom. c ein in org. Se σe io periculo ovium non potes , qui in eo quod vibus mos, non oves di igit, sed itiertim ererentim quaeris ; . Meo opponere se contra ericiatim ere, dat, ne hoe quod diligis, amitto. Ille autem qui ad evitandum periculum recedit absque detrimento gremfiis, nou tanquam mercenarius fuRit.
Ad secundam dicendum, quod ille qui spondet pro aliquo, si per se implere non possit, susti it ut per
alium impleat. Unde Praelatus, si habet impedime tum, propter quod non possit personaliter eurae su duorum intendere , suae sponsioni satisfacit , si per alium provideat.
Ad tertium dicendum , quod ille, qui ad Episcopa tmn amnitur, assumit statum persectionis lacundum
476쪽
QUAEST. CLXXXV. ART. VI. r alaquod perlictionis genus; a quo si impediatur, ad
aliud genus persectionis non tenetur, ut scilicet neis cera sit eum ad statum Religionis transire. imminet tamen sibi necessitas, ut animum retineat intende di proximorum saluti, si opportunitas adsit, &necensitas requirat.
EX arti habes pνimo: quomodo per rationem mstendas, & in recto sensu intelliqas, merito insinuatum fuisse a Scriptur. , & Sanctorum exemplis, quod licet Episcopo propter persecutionem tempora Iem deserere corporaliter gregem sibi commissium. A Scripturis quidem: ut Matth. ro. seeundum quod est in arg. eont. In cuius Scripturae, & consequenter magis intelligendi textus , gratiam , vide veritates aureas super totam legem veterem , Exod. a. eonet. 6. Multa enim scitu necessaria ibi declarantur ad praesentem materiam optime facientia, quae longum etiant hie recensere. Ab exemplis vero Sanctorum, quiae ipsi spiritu Dei in factis suis aguntur, Rom. 8. insinuatur idem: ut de fuga B. Episcop. Io. Chrysosto- mi , Athanasii , Thomae Cantuariensis c secundum quod in vitis eorum Ecclesia legit. Seeundo vides: quomodo ex iis bene pensatis , & applicatis, &e.
ARTICULUS VI. 28 rQνum Iisen Episcopo aliquid proprium
AD Sextum sic proceditur. Videtur, quod Epist
po non Ileeat aliquid proprium mmdere . D minus enim dicit Matth. I9. Si vis perfectus esse, vade, oe vende omnia q- Aaber, oe da pauperibur ,εν ven , oe seqωere me . ex quo videtur, quod vo- Iumaria paupertas ad perfectionem requiratur et Sed Episcopi assumuntur ad statum persectionis. Ergo vi detur, quod non lieeat eis proprium possidere. 2. Praeterea. Episcopi in Ecclesia tenent locum Rinpostolorum , ut dicit glos cois. Bedae sum inad Deo segnavia oee. Lue. m. Sed Apostolis Dominus praee pit, ut nihil proprium possiderent, secundum illud Matth. Io. Notate posmeris aurum, ne e argemum snequo pecuniam in Eomo vesris. unde' at Petrus P
477쪽
fe, & pro aliis Apost. dicit : Ecce nos reIiquimur mnia.ω secuti fumus te, Matth. I9. Ergo videtur, quod Episcopi teneantur ad huiusmodi mandatἱ ob. servantiam, ut nihil proprium possideant. 3. Praeterea. Hieron. dicit ad Nepotianum : c vi La. inter priue. oe med. Cleros Graece, Latine sorx,, appellatur e propter quod Clerici dicuntur , quia , , de sorte Domini sunt, vel quia ipse Dominus sors, ,, idest pars Clericorum est i Qui autem Dominum M possidet, nihil extra Deum habere potest o Si a D tem aurum , si argentum , si possessiones , si v M riam supellectilem habet , cum istis partibus non dignatur Dominus fieri pars eius. ,, ENO videtur,
quod non solum Episcopi, sed etiam Clerici debeant
Sed Contra est, quod dicitur ra. q. i. cc. i'. Eρ scopi de rebus propriis, vel acquisitis , vel quicquid
de proprio habent, haeredibus suis , β -Iueriint, derelinquaut .
Respondeo dicendum , quod ad ea quae sunt supers TORationis, nullus tenetur, nisi se specialiter ad ilis Iud volo astringat. Unde Auetust. dieit tu Epist. auPaulinam & Armentarium: c Epi'. 43. non remote as. to. 2. uuia fam vovissi, iam te obstrinxifi, aIiud ribi facere non litae 1 Priusquam esses voti reus, libera m fuit, quo esses inferior . Mauiis stum est autemst quod vivere absque proprio , supererogationisust . non enim eadit sub praecepto, sed su b consi lio . Unde Matth. Iq. cum dixisset Dominus adolescenti. Si vis ad vitam ingpedi, serva mandata, postea superaddendo subdit : Si vis perfectus eme, vade, γ'νende omnia quae habes, is da pauperibus, Non autem Episcopi in sua Ordinatione ad hoc se oNigant,
ut abique proprio vivant: Neque etiam vivere absque Proprio ex necessitate requiritur ad Pastorale officium, ad quod se obligant. Et ideo non tenentur Episcopi ad hoe M quod sine proprio viυant .
Ad primum ergo dicenaum, quod, sicut supra habitum est, c. e. t 84. aν. 3. persectio Christianae vitae non consistit essentialiter in voluntaria paupertate ;sed voluntaria paupertas inurumentaliter operatur ad persectionem vitae. Unde non oportet, quod ubi maior paupertas. est , ibi sit maior perfectio. Quinimo potest esse summa perfectio eum magna opulentia. Nam Abraham, cui dictum est Gen. 37. Ambiain
Ia coram me, γ esso perfeλιι, legitur fuisse dives. Ad secundum dicendum , quod verba illa Domini possunt tripliciter intelligi . Uno modo mystice ; ut non possideantus neque aurum , neque avgentum ς
478쪽
idest ut Praedicatores non innitantur principaliter saapientiae, & eloquentiae temporali , ut Hieron. exponit. Dp. illiad Matth. Io. Neque duas eianisas Ilo modo, sicut August. exponit in lib. 2. de consensa Euang. c e. 3 o. a med. eo. 4. ut intelligatur, hoe Dominum non praecipiendo, sed magis permittendo dixisse. Permisit enim eis, ut absque auro, Sc argento, & aliis sumptibus ad praedicandum irent, acceptari sumptus vitae ab his, quibus praedicabant. Unde subdit: Dignus es enim operarius eibo suo : Ita tamen quod ii aliquis propriis sumptibus uteretur ita praedicatione Euangelii, ad supererogationem perti in neret; sicut Paulus de se ipso dicit i. ad Cor. 9. Tertia modo, seeundum quod Chrysost. exponit c bom. a. in illud Ro. 36. Salutate Prisivam aliqv. a prine. ut intelligatur illa Dominum praeeepisse discipulis , quan tum ad illam missionem , qua mittebantur ad praediis candum Iudaeis ; ut per hoc excitarentur ad confide dum de virtute ipsius, qui eis absque sumptibus Pro-Nideret . Ex quo tamen non obligabantur ipsi , vel successeres eorum , ut absque propriis sumptibus Euangelium praedicarent. Nam & de Paulo legitur a. ad Corinth. ia. quod ab aliis Ecclesiis stipendium acincipiebat at praedicandum Corinthiis . ti si e patet,
quod aliquid possidebat ab aliis sibi missum. Stultum
autem videtur dicere , quod tot Sancti Pontifices, sicut Athanassus, Ambros, & August. , illa praecepta transgressi fuissent , si ad ea servanda se crederent
Ad tertium dicendum, quod omnis pars est minor toto . Ille ergo eum Deo alias partes habet , cuius studium diminuitur circa ea quae sunt Dei, dum iri- tendit his quae sunt mundi . Sic autem non debent nec Episcopi, nec Clerici proprium possidere, ut dum curant propria, desectum faciant in his, quae Pertis rimit ad cultum divinum.
EX art. habes primo quomodo per rationem ostendas, merito suilla insinuatuin ab Urbans I. Papa , quod licet Episcopis proprium possidere. Hie enim in Epistola sua decretali ad universos Episcopos , inter alia dicit; Fideles caverunt pridia, oe agros, quos mendere solebant, matricibus Eeetesiis tradere, oe desumptibus eorum υivere . Ipsa vera res in ditione sa- gratarum parseriarum , Episcuorum , qui locum eo πισπι ΑρUOIsrum , erant , oe fune usqua adhuc, σ
479쪽
reeitantur Ia. q. I. e. videntes. Item a Concilio gmabense, & a Concilio sub Μartino Papa, & a canoniis bus Apostolorum .' de quibus per ordinem patet I a. q. I. e. Episcopi, e. manifessa, finx manifes . S eundo habes et quomodo per rationem illam articuli destruas, meritoque damnatos ostendas fuisse ab Urbano, & Conciliis, atque Apostolis praedictis, errores duos Ioannis Uvirim dicentis, quod ecclesiasticos viros habere possiessiones , est contra sacram scripturam: &, quod ecclesiastici , st. Papa eum omnibus clericis possessionem habentibus, sunt haeretici, eo, quod possessionem habent , & omnes consentientes
eis, st. domini temporales, & caeteri laici. Per eandem etiam articulr ratiouem Ostendas , errores eos dem merito damnari a supradictis meis. num. 2 θώaso. Item a veritatibus aureis super totam legem veterem, Leυit. 13. coueI. 2. Ω e. 23. comes. Io. Item ab
AD Septimum sic proceditur . Uidetur, quod Episcopi mortaliter peccent, si bona Ecclesiastica, quae procurant, pauperibus non largiantur . Drcit ea uim Ambros exponens illud Luc. I a. Romino euiusdam divitis tiberes θω pus ager attulis Serm. 64. de Temp. versus fi . Nemo proprium dieae, quod e communi, plus quam fusciat, fumptum, oe vioIenisere obtentum es. Et postea subdit Neque minus esseriminis habenti resisνe, quam eum ρην, or abundes, denegare indigentibus . Sed violenter tollere aia Iienum, est peccatum mortale . Ergo Episcopi moris taliter peccant, si ea quae eis supersunt, paupexibus
aeon Iargiantur. ia. Praeterea. Super. illud Isa. 3. Rauens paupertim in domo in f, dicit Glos. Hieron. ordim quod θ ns Eectoassica sunt pasperum t Sed quicumque ia quod est alterius sibi reservat, aut aliis dat, peccat mortaliter, & tenetur ad restitutionem. Ergo si Epi kopi bona Eeelesiastica, quae eis superfluunt, sibi rellineant, vel consanguineis , vel amicis largiantur, videtur quod teneantur ad restitutionern .
480쪽
3. Praeterea . Multo magis aliquis potest de rebus Ecelesiae ea, quae sibi sunt necessaria, accipere, quam superflua congregarer Sed Hieron. dicit in epist. auDamasum Papam . c quid Amile hab. in Regula misnaeb. Hieronνm. adferipta . cap. de Pauperi. a med. Vid. c. CIeνicos l. qu. a. ,, Clericos illos convenit sti- pendiis Ecclesiae sustentari , quibus parentum , &,, Propinquorum bona nulla suΠragantur : Qui au- ,, tem bonis parentum, & opibus propriis sustentari,, poliunt, si quod pauperum est , accipiant , sacri- ,, legium committunt, & incurrunt . iando susis dieia I. ad Tim. s. Si quis fidelis habet viduas, si subministret illis, &non gravetur Ecclesia, ut his, se quae vere viduae sunt, sum ciat . Ergo multo magis Episcopi mortaliter peccant , si ea quae eis suis perfluunt de bonis Ecclesiasticis, pauperibus non lar
Sed Contra est, quod plures Episcopi ea quae superinsunt, non largiuntur pauperibus, sed expendere videntur laudabiliter ad reditus Ecclesiae ampliandos. Respondeo dicendum, quod aliter est dicendum de propriis bonis, quae Episcopi possidere possunt, & de bonis ecclesiasteis . Nam propriorum bonorum ve rum dominium habent. D Unde ex ipsa rerum convi,, ditione non Obligantur, ut ea aliis conferant; se sed possunt ea vel sibi retinere , vel etiam aliis D pro libito elargiri . Possunt tamen in eorum di-M spensatione peccare propter inordinationem ame-m ctus ; per quam contingit , vel quod sibi plura ,, conserant quam oporteat, vel aliis etiam non su is veniant , secundum quod requirit debitum charia is talis i Non tamen tenentur ad restitutionem; is uia huiusmodi res sunt eorum dominio deputatae . Sed Eeelesiasticorum bonorum sunt dispensatores , vel procuratores. Dicit enim August. ad Bonifacium:
c Epis. Io. inter med. γ fio. rem. 2. Si privatim possidemus quae nobis is iant, non illa nostra sunt
sed pauperum , quorum procurationem quodammodo erimus . non proprietatem nobis ustimatione damnais
Hi vendicamus. Ad dispensationem autem requiriis tur bona fides, secundum illud T. ad Cor. His iam Misiεων inreν GDensatoνεν, ων fidelis quis insent me. Sunt autem bona Ecclesiastica non solum in uincus pauperum, sed etiam ad cultum divinum, & necessitates ministrorum expendensta. Unde dicitur in m. a. ce. 28. De reditibus Ecclesiae, vel oblationem fidelium , sola Episcopo ex his una portio remi is latur, duae Ecclesiasticis fabricis , ia erogationi pa