장음표시 사용
481쪽
is dinis ministrentur; ultima Clericis pro singulorum ,, meritis dividatur . G emo disti ueta sint dona, is quae debent in usum Episcopi cedere, ab his quaeri sunt pauperibus, & ni inistris, & cultui Ecclesiae e is roganda, & aliquid sibi retinuerit Episcopus de his,
is quae sunt pauperibus eroganda , vel etiam in uia ,, sum ministrorum, aut in cultum divinum expen- ,, denda, non est dubium, quin contra fidem dispen- ,, sationis agat, & mortaliter peccet, & ad restitu-
De his autem, quae sunt Decialiteν suo tifui deputata , videtur esse eadem ratio , quae es de propxiis bonis; ut scilicet propter immoderatum asse tum, reusum peccet quidem , si immoderate sibi retineat, & aliis non lubveniat, scut requirit debitum charitatis.
Si sero non sunt predicta bona distincta , eorum di νibutio fidei ejus eommittisue et Et si quidem immodico defetae , vel superabundet , potes Me fari abs ue bona fidei detvimento; quia non potest homo
in talibus punctualiter accipere illud , quod fieri oportet: Ss υero sit multus excessus , non potes lat M. unde videtuν bona mei repugnare. Ee Meo non es absque peceato mortali. Dicitur enim Matth. 24. quod se dixerit malus δενυus in corde suo , Moram facit dominus meus venire , quod pertinet ad diu iniiudicii contemptum , γ c erit percutere eonfervos suos, quod pertinet ad superbiam , mandueet autem , oe bibat eum ebriossis , quod pertinet ad luxuriam ηυeniet dominus μνυi illius in die qua non Derat, ct diuider eum , scilicet a societate bonorum , ω partem ejus ponet cum hypocrisis , scilicet in i
Ad primum ergo dicendum , quod verbum illua
Ambros non solum est referendum ad dispensati nem rerum Ecclesiasticarum, sed quorumcunque bois snorum , ex quibus tenetur aliquis debito charitatiέ lprovidere necessitatem patientibus. Non autem potest determinari , quando sit ista necessitas, quae ad peceatum mortale obliget; sicut nec caetera particularia, quae in humanis actibus considerantur. Horum enim determinatio relinquitur humanae prudentiae. - ' Ad secundum dicendum , quod bona Ecclesiarum non sunt solum expendenda in usus pauperum , sed etiam in alios usus, ut dictum est. eor. ar. Et ideo, si de eo, quod usui Episcopi, vel alicuius Ct ri ei est deputatum , velit aliquis sibi sibi rahere , Meonsanguineis, vel aliis dare, non peccat, dummo-ao illud saeiat moderate , idest ut non indigeant ,
482쪽
non autem ut ditiores inde fiant. Unde Ambros diacit in lib. t. de ome. c. e. m. eis. med. oe bab. e. En
aer proximos seminis tui non despicia' , se egere es-gnoseas; non tamen ut illos ditiores feri velis ex eo, quod tu poter eo Verre inopibus. Ad tertium dicendum, quod non omnia hona Ecis etesiarum sunt pauperibus largienda , nisi forte in artieulo necessitatis, in quo pro redemptione captivorum , & aliis necessitatibus pauperum , etiam vasaeultui divino dieata distrahuntur, ut Ambros dicit ec I. a. de Osse. e. 28. a prine. oe bab e. Aiarum ra. q. a. Et in tali necessitate Peccaret Clericus , si vellet de rebus Ecclesiae vivere ς dummodo haberet patrimoni Ita bona, de quibus vivere posset. Ad quartum dicendum, quod bona Ecclesiarum usi bus pauperum deservire debent. Et ideo si quis, necessitate non imminente providendi pauperibus , de his quae superfluunt ex proventibus Ecclesiae, possensiones emat, vel in thesauro reponat in futurum utilitati Ecclesiae, &necessitatibus pauperum, laudabi I iter facit et si vero necessi: as immineat pauperibus erogandi, supernua cura est , & inordinata , ut aliquis in futurum conservet: quod Dominus prohibet Ma
th. s. dicens: Nolite soliciti esse is erasivum. APPENDIX.
EX art. habes primo : quomodo per rationem stendas, & in sensu vero intelligas, merito insinuatum a seripturis, & Urbano, quod Episcop. mortaliter peccant ex eo, quod pauperibus de bonis e clesiasticis non subveni uret. A seripturis quidem perhoe, quod ad Episcopum primum, a quo alii exemis plum sumere debent, dictum est Io. I9. Pasce, pa-ice, pasce, oves meas . Ubi non tantum praeeipitue
Episcopo, quod pascat doctrina gregem, R exemplo , sed etiam quod ad propositum facit pane materiali , idest bonis temporalibus . Quod quidem praeceptum si non servaverit Episcopus quilibet pro suo posse fideliter, audiet a Deo, sanguinem eius de manu tua requiram. EEech. 3. id , quod sonat reatum mortalis peccati. Ab Urbano autem Papa , & mari. idem insinuatur , quod loquens de talibus rebus ab Episc. habitis, inquit . ,, ipsae res non debent in a- . ,, lios usus, quam ecclesiasticos, & praedictorum Chri- stianorum fratrum , vel indigentium converti. ,, quia vota sunt fidelium, & pretia peccatorum, ac
,, Patrimonia Pauperum , atque ad praedictum opus
483쪽
434 QUAEST. CLXXXV. ART. VIII.
se explendum Domino traditae. Si quis autem c quod se absit secus egerit, videat, ne damnationem Anais,, niae, & Saphirae percipiat, & reus sacrilegii e Scia- ,, tur, sicut illi effecti sunt, qui pretia praedictarum is rerum fraudaverunt, ,,ut legitur Actu. s. Seeundo vides: quomodo ex iis , bene, &c.
Utrum Religiosi, qui promoventur in Episcopos , reneantυν ad observantias regulares. p. q. 88. a. II. ad 4. E 4. d. 38. q. I. a. q. q. I. ad DAD Octavum si e proeeditur. Videtur, quod Reliis
giosi , qui promoventur in Episcopos , non teneantur ad observantias regulares. Dicitur enim IMq. i. c e. Statutum quod monachum eanonisa et
filio a iugo νQuia monassicie professonis absoIυir; σsacra ordinario de monaeis episcopum fatur Sed o
servantiae regulares pertinent ad 3ugum regulae. E go Religiosi, qui in Episcopos assumuntur, non tenentur ad observantias regulares. 2. Praeterea. Ille qui ab inferiori ad superiorem gradum ascendit, non uidetur teneri ad ea quae sunt
in serioris gradus; sicut supra dictum est , 88. a. la. ad i. quod Religiosus non tenetur ad observanda vota, quae in saeculo fecit : sed Religiosus qui a flumitur ad Episcopatum , ascendit ad aliquid majus, ut supra habitum est. cst. I 84. a. 7. Ergo videtur, quod non obligetur Episcopus ad ea, quae tenebatur observare in statu Religionis. 3. Praeterea. Maxime Religiosi obligari videntur ad obedientiam, & ad hoc quod absque proprio vivant : Sed Religiosi , qui assumuntur ad Episcopatum , non tenentur obedire Praelatis suarum Religionum ;quia sunt eis superiores : Nec etiam videntur tene ri ad paupertatem; quia, sicut in Decreto supra in ducto c in a, r. r. dicitur, quem saeva ordinatio damonaebo episcopiam facit, velat legitimtis haeres , ρ reν nam flbi hereditatem fure vendicandi potesse emlabet : Interdum etiam conceditur eis testamenta conficere . Ergo multo minus tenentur ad alias o servantias regulares.
Sed Contra est , quod dieitur in Decr. I 6. q. T. c c. 3. De monachis , ρυι dia morantes n mon βενιι3 , se pos/a ad clericatus ordinam pervenerint s
484쪽
fatuimus , non debere eos a priori proposito disce
Respondeo dicendum , quod , sicut supra dictum est, c g. prae. a. 7. J status Religionis ad persectionem pertinet , quasi quaedam via in persectionem, tendendit Status autem Episcopalis ad persectionem Pertinet , tanquam quoddam perfectionis magisterium. Unde status Religionis comparatur ad statum Episcopalem, sicut disciplina ad magisterium, & diis spositio ad perfectionem . Dispositio autem non tollitur , perfectione advenienis : Nisi sorte quantum ad id, in quo persectioni repugnat r Quantum autem ad id , quod perfectioni congruit , magis eou- firmatur et sicut discipulo , cum ad magisterium pervenerit , non congruit quod sit auditor ; congruit tamen ipsi , quod legat , & meditetur etiam magis quam ante. Sis ergo dicendum ess, quod se qua funa in regυωνibus observantiis, que non impedianν Pon-riferie osseium , sed magis valeant ad yerfectisniscussoriam, sicut est continentia, paupertas , & alia. huiusmodi , ad hae νemanet Religiosus etiam factus Episcopus obligatus , & per consequens ad porta dum habitum suae Religionis , qui est hujus obligationis signum. Si qua vero fune in obse antiis regularibus, quae eis Pontiferii repugnana , sicut est solitudo , silentium , & aliquae abstinentiae, vel vis iliae graves
ex quibus impotens corpore redderetur ad exequendum Pontificale omelum , ad hujusmori observanda
,, In aliis autem potest dispensatione uti , seeunis dum quod requirit necessitas per tiae, vel ossicii, se & conditio hominum, eum quibus vivit, per is dum quo etiam Praelati Religionum in talibus tia' ,, cum dispensant . iri a primum ergo dicendum , quod ille qui fit dε monacho Episcopus , absolvitur a iugo monastieae professionis , non quantum ad omnia, sed qua trium ad ii Ia quae omeio Pontificali repugnant, ut dinum est. c su corp. m. Ad secundum dicendum , quod vota sarcularis viis tet se habent ad vota religio uis, sicut particulare ad universale, ut supra habitum est : c q. 88. a. ia. adti Sect vota Religionis se habent ad Pontificalem dignitatem , scut dispositio ad persectionem . Particulare' autem superfluit , habito universali : sed dispositio adhuc necessaria est , perfectione obtenta Ad tertium dicendum, quod hoc est per accidens, quoa Episcopi Religiosi obedire Praelatis suarum Rh
485쪽
436 QUAEST. CLXXXV. ARΤ. VIII.
Iigionum non tenentur ; quia scilicet subditi esse desierunt, sicut & ipsi Prael a ii Religionum: Manet tamen adhuc obligatio voti virtualiter ς ita scilicet
quod si eis legitime aliquis praeficeretur, obedire tenerentur , inquantum tenentur Obedire statutis regulae per modum praedictum , & suis Superioribus , si quos habent. Proprium autem nullo modo habere possunt. Non enim paternam haereditatem venis
dicant quasi propriam, sed quasi EccIesiae debitam. Unde ibidem subditur, quod pos quam Episcopus omdinatur ad altaνe, ad quod Ianctifeatur, oe intituis
latur, seeundum sacros canones, quod acquirere ρ rerit , restitiat. Testamentum autem nullo modo sacere potest: quia sola ei dispensatio committitur re rum Ecelesiasticarum , quae morte finitur , ex qua incipit testamentum valere , ut Apost. dicit ad Heb. p. Si tamen ex concessione Papi testamentum faciat, non intelligitur ex proprio facere testamentum ἰ sed Apostolica auctoritate intelligitur esse ampliata potestas suae dispensationis , ut eius dispensatio possit
EX art. habes primo : quomodo per rationem &ostendas, & recte intelligas, merito insinuatum fuisse a Papa, & Sanctorum exemplis, quod reliqiOsus Episcopus factus tenetur ad Observantias regula. res . A Ρapa Innocentio quidem 16. quaest. I. cap. De monachis , qui , ut in arg. contri Ab exemplis vero, ut sanctorum Martini, es Antonini. De. primo enim dicit Seuerus Sulpitius in vita eius .a, Iam vero sumpto episeopatu , idem eonstantissi- , , me perseverabat, qui prius fuerat i eadem in corinis de humilitas , eadem in vestitu eius vilitas fuit.,, At ita plenus auctoritatis , & gratiae implebat tam piscopi dignitatem . ut non tamen propositum m ,, nachi, virtutemque desereret . Da secundo autem ,, in ejus vita legituν. Beatus Antoninus ad Archie- ,, piscopatum Florentinum evectus Episcopi munus M ita egregie gessit , ut nullam suae prosessionis ob- servantiam praeteriret . Nocte ad matutinas semini per surgens.' ae deinde usque ad tertiam diei ho-D ram lectioni saerae , aut scribendis libris ineum-M bens : peracto hora tertia sacrificio, reliquum diem ,, totum c demptis corporis necessitatibus past ,, rati curae dabat . ,, Se/iando vides , quomodo s
486쪽
QUEsT. CLXXX v I. ART. I. I QUAESTIO CLXXXVI. De his, in quibus Resigionis fastis
praecipue eonsissis, in decem articulos divisa. DEinde considerandum est de his, quae pertineat ad statum Religionis. Circa quod occurrit quadruplex conssile ratio. Quarum prima est de his, in quibus principaliter consistit Religioni. status . Seis eunda de hix , quae Religiosis licite convenire posisunt. Tertia de distinctione Religionum: siuarta de Religionis ingressu.' Cirea primum queruntur decem.
Primo . Utrum Religiosorum status sit perfectus. Secundo. Utrum Religiosi teneantur ad omniaeonsilia. Tertio . Utrum paupertas voluntaria requiratur ad Religionem. Quarto. Utrum requiratur continentia. Quinto . Utrum requiratur obedientia. Sexto. Utrum requiratur , quod hare cadant sub
Septimo. De sit esentia horum votorum. Octavo k De comparatione Oorum adinvicem . Nono. Utrum Religiosus semper mortaliter peeincet, quando transgreditur statum suae regulae.. Decimo. Utrum, caeteris paribus, tu eodem genere peccati plus peccet Religiosus, quam necularis.
ARTICULUS I. 884 Utrum Religio importet flatum perfectionis.
AD Primum si e proceditur . Videtur , quod Reinligio non importet statum persectionis . Illud enim quod est de necessitate salutis, non videtur ad statum persectionis pertinere: Sed Religio est de necessitate salutis : quia per eam uni omnipotenti Desνe igamvν , sicut Aue. dicit in I. de vera relig. e. aut , vers. f. eo. I. J Vel Religio dicitur ex eo, quod Deum retiisimus, quem amiseramus negligentes, ut Aug
487쪽
436 QUAEST. CLXXXV. ART. VIII.
Iigionum non tenentur ; quia scilicet subditi esse desierunt, sicut Et ipsi Praelati Religionum: Manet tamen adhuc obligatio voti virtual iter ς ita scilicet quod si eis legitime aliquis praeficeretur, obedire tenerentur , inquantum tenentur Obedire statutis reis gulae per modum praedictum , & suis Superioribus , si quos habent . Proprium autem nullo modo habere possunt. Non enim paternam haereditatem venis
dicant quasi propriam , sed quasi EccIesiae debitam. Unde ibidem subditur, quod posequam Episcopus omdinatur ad altaνe, ad quod sanctifeatur, γ intituis
latur , secundum sacros Canones, quod acquirere minxerit , res ituat. Testamentum autem nullo modo sacere potest: quia sola ei dispensatio committitur reis rum Ecesesiasticarum , quae morte finitur , ex qua incipit testamentum valere , ut Apost. dicit ad Heb. s. Si tamen ex concessione Papae testamentum iaciat, non intelligitur ex proprio facere testamentum ; sed Apostolica auctoritate intelligitur esse ampliata potestas suae dispensationis , ut eius dispensatio possit valere post mortem.
EX art. habes primo : quomodo per rationem Rostendas, & recte intelligas, merito insinuatum fuisse a Papa, & Sanctorum exemplis, quod religiosus Episcopus factus tenetur ad observantias regula res . A Papa Innotantio quidem 16. quaest. I. cap. De monachis , qui , tit in arg. contr. Ab exemplis vero, ut sanctorum Martini, es Antonini. De primo enim dieit seuerus Sulpittur in vita eius .a, Iam vero sumpto episcopatu , idem eonstantissis, me perseverabat, qui prius fuerat i eadem in coris ,, de humilitas, eadem in vestitu eius vilitas fuit. M At ita plenus auctoritatis , & gratiae implebat Eri piscopi dignitatem e. ut non tamen propositum m ,, nachi, virtutemque desereret . Da secundo autems, in eius vita legituν . Beatus Antoninus ad Archie. D piscopatum Florentinum evectus Episcopi munus M ita egregie gessit , ut nullam suae professionis Oh- servantiam praeteriret . Nocte ad matutinas sem. Per surgens ' ae deinde usque ad tertiam diei ho-
,, ram lectioni sacrae , aut icribendis libris ineunt-M bens : peracto hora tertia sacrificio, reliquum diemis totum c. demptis corporis necessitatibus past M rali curae dabat . is Goando vides , quomodo s
488쪽
De his, in quibus Resigionis fatus praecipue conlisit, in decem articulas divisa.
DEinde considerandum est de his, quae pertinent ad statum Religionis. Circa quod occurrit quadruplex consideratio. Quarum prima est de his, in quibus principaliter consistit Religioni. status . Geunda de his , quae Religiosis licite convenire poLsunt. Tertia de distinctione Religionum: siuarta de Religionis ingressu.' Cirea primum queruntur decem. Primo . Utriim Religiosorum status sit persemis.
Secundo . Utrum Religiosi teneantur ad Omnia consilia. Tertio. Utrum paupertas voluntaria requiratur ad Religi ouem Quarto. Utrum requiratur continentia. Quinto . Utrum requiratur obedientia. Sexto. Utrum requiratur , quod haec cadant sub
Septimo. De lassicientia horum votorum. Octavo . De comparatione eorum adinvicem . Nono . Utrum Religiosus semper mortaliter peccet, quando transgreditur statum suae regulae.. Decimo. Utrum , caeteris paribus , tu eodem genere peccati plus peccet Religiosus, quam saecularis.
ARTICULUS I. 884 Utrum Religio importet flatum perfectionis.
AD Primum sic proceditur . Videtur , quod Religio non importet statum persectionis . Illud enim quod est de necessitate salutis, non videtur ad statum perfectionis pertinere: Sed Religro est de necessitate salutis : quia per eam uni omnipotenti DesνHigamur , sicut Aue. dicit in I. de vera relig. e. ει r. vers. f. to. r. Vel Religio dicitur ex eo, quod Decim resigimus, quem amderamus negligentes, ut
489쪽
Aug. dicit in Io. de civit. Dei. e. q. ante med. est.
s. Ergo videtur, quod Religio non nominet perinsectionis statum. a. Praeterea. Religio secundum Tullium c I. a. de 'Inveni. alutisnt. ante si est natura diυina
cultum, εν cieremoniam. Here: Sed afferre Deo curutum, Et caeremoniam masis videtur pertinere ad mysteria sacrorum ordinum, quam ad diversitatem statuum , ut ex supra dictis patet. cimplic. q. 8 I. a. a.
ab 3. oe a. 4. Ergo videtur, quod Religio non u minet perfectionis statum. 3. Praeterra . Status persectionis distinguitur eonistra statum incipientium, & proiicientium : Sed e iam in Religione sunt aliqui incipientes , & aliqui proficientes. Ergo Religio non numinat persectionis
4. Praeterea. Religio videtur esse poenitentiae I cus . dicitur enim in Decretis p. q. r. c e. Noe n quaquam is Praecipit sancta Synodus, ut quicunque ,, de pontificali dignitate ad monachorum vitam , ,, & poenitentiae descenderit locum , nunquam a D Pontificatum resurgat : ,, sed locus poenitentiae opponitur statui persectionis. unde Dionys. in o. e. Ecclesiast. Hierarch. c parum a princ. ponit poenitentes in infimo loco , sc. inter purgandos . Ergo videtur, quod Religio non sit status perfectionis. Sed Contra est , quod in Collationibus Patrum c eollat. I. c. 7. a med. dicit Abbas Moyses de Religiosis loquens: se Ieiuniorum . inediam , vigilias ,
is labores corporis, nuditatem, lectionem , caeteran ,, que virtutes debere nos suscipere noverimus , ut
,, ad persectionem charitatis istis gradibus possimusis ascendere: is Sed ea quae ad humanos actus pertinent, ab intentione finis speciem , & nomen recipiunt . Ergo Religiosi pertinent ad statum persecti nis . Dionys. etiam 6. c. Eccles. Hier. c loci eis. Jdicit, eos , qtii nominantuν Dei famuli , ex Dei puro servitio , oe famulatui, uniri ad amabitim pem
Respondeo dicendum, quod, sicut ex supra dictis
Patet , c ρω. 1 I. a. a. id quod communiter multis convenit, antonomastice attribuitur ei, cui per exin cellentiam convenit: Sicut nomen fortitudinis veα- dicat sibi illa virtus , quae circa difficillima firmitatem animi servat : & temperantiae nomen vendicat sibi illa virtus , quast temperat maximas delectationes. Relidio autem, ut supra habitum est, cρω, 8I- ars. a. est quaedam virtus, per quam aliquis ad Dei
secvitium, di cultum aliquid exhibet . Et ideo a
490쪽
tonomastice Religiosi dicuntur illi , qui se totaliter mancipant divino servitio , quasi holocaustum Deo offerentes. Unde Greg. dicit super EEechiel. criom. ao. inter med. oe sn. m Sunt quidam, qui nihil si- ,, bimet ipsis reservant ἱ sed sensum , linguam , vitam ,
,, atque substantiam, quam Perceperunt, omnipoten- , , ti Deo immolant.
In hoc autem persectio hominis consistit , quod totaliter Deo inhaereat , sicut ex supra dictis patet. c. q. I 84. a. 2. Et secundum hoc Religio perfectionisi altim nominat. Ad primum ergo dicendum, quod exhibere aliqua ad cultum Dei est de necessitate salutis : Sed quoa aliquis se totaliter, & sua divino culti deputet, ad Persectionem pertinet. Ad secundum dicendum, quod , sicut supra dictum est, ce. 8 I. a. i. ad I. ω ar. Φ. ad I. ω a. cum dec virintute religionis ageretur , non solum ad Religionem Iertinent oblationes sacrificiorum , & alia huiusmo-i, quae sunt Religioni propria.; sed etiam actus omnium virtutum , secundum quod reseruntur ad Dei servitium, & honorem , efficiuntur actus Religi nis. Et secundum hoc si aliquis totam vitam suam divino servitio deputet, tota vita sua ad Religionem pertinebit. Et secundum hoc ex urta religiosa, quam ducunt, Religiosi dicuntur, qui sunt in statu perfectionis. Ad tertium dicendum , quod , sicut dictum est , c q. I 84. a. S. ω 6. γ Religio nominat statum persectionis ex intentione finis. Unde non oportet, quod quicunque est in Religione , iam sit perfectus , sed quod ad persectionem tendat. Unde super illud Ma th. I9. σου vis perfectus esse, Sc. dicit Origenes , c Tram 8. in Matth. aliquant. a med. quod illem qui mutavit pro divitiis Paupertatem, ut fiat per- ,, sectus , non in ipso rempore , quo tradiderit b na sua pauperibus, fiet omnino perfectus, sed ex se illa die incipiet speculatio Dei adducere eum adis omnes virtutes . ,, Et hoc modo in Religione non omnes sunt perfecti, sed quidam incipientes, quidam
Ad quartum dicendum , quod Religionis status
Principaliter est institutus ad persectionem adipiscendam per quaedam exercitia, quibus tolluntur impedimenta perseetie e haritatis. Sublatis autem impedimentis persectae charitatis, multo magis exciduntur occasiones peccati , per quod totaliter tollitur charitas . Unde eum rud poenitentem pertineat causas Peccatorum excidere, ex consequenti status Religi