장음표시 사용
151쪽
Quod cum animadverteret Uaarilaus , qui Iesum vocaverat, apud se reputabat cum , si Propheta esset, intellecturum mulierem illam parum pudicam esse ; nec paliurum te ab ea a tingi , atque inungi , ne quis inde ansam caperet male de eo judicandi. Quam rius cogita tionem animadvertens Jesus , hominem ita aggrellas est; Simon, inquit , est quod abs te curram. Simon vero paratum se este ad respondendum ostendit. Tum Jesus, crant, anquit, viro cuidam duo debitores; quorum uni mutua dederat denaria quin ima, alteri vero quinc uinta Ambobus autem, cum solvendo non essent , remisit debitum. Quaero nunc abs te, uter debitor majorem Fratiam ha bit creditori , di majore amore ejus beneficium rc -mtabitur At Simon, existimo, inquit, eum sere gratiore animo S amanti are erga benes Oorem, cui majus debitum fuerit rema sum. Certe ita ejus ossicii ratio flagitati Probavit Iesus hoc ejus judicium, S oculis ad mulierem conversis , viduvie, inquit, hanc mulierem λ In ea exemplum ejus quod dixisti spectare licet. Tu quod nullo magno b cticio te mihi obligatum ei te putares, non aliter excepisti, quam solent ocipi homino e vulgo, ab iis qui non multiau, aut nihil se debere iis exiliunant; at illa, quae se putat ingens beneticium a me accepisse, quod sit ad pudiciorem vitam a me adducia, marana a mim P uir gra
152쪽
s. Videns autem Phari saeus , qui vocaverat eum. ait intra se dieens: Hie . si esset Propheta , sciret uti sue quae Ee qualis est mulier. quae tangit eum. quia preeatrix est. o. Et respondens Jesus, dixit ad illum: Simon. h beo tibi aliquid dieere. At ille ait. Magister. die. i. Duo debitores erant euidam foeneratori: unus debetat denarios quingentos. 8c alius quinquaginta: et 4 a. non habentibus illis unde redderent , donavit utrisque : quis ergo eum
43. Respondens Simon dixit Estimo quia is eui plus donauit. At ille dixit ei: Rectὸ judieasti.
4. Et, conversus ad mu lierem , dixit Simoni : Vides hane mulierem Intra vi in domum tuam, aquam
te autem lacrimis rigavit pedes meos. Ec eapillis suis tersit. 4ς. Oseulum mihi noti dedisti: haec autem, ex quo intraTi . non cesavit oscuis lari pedes meos. 46. Oleo eaput meum non unxissi: haee autem unguento unxit pedes meos.
tibi: Remittuntur ei pe cata multa , quoniam dilexit multum. Cui autem minus dimittitur , minus di-ilit. s. Dixit autem ad ilialam : Remittuntur tibi De
v. Et eceperunt. quis mul aceumbebant. dic re intra se : Quis est hie, qui etiam peccata dimitistit so. Dixit autem ad mulierem : Fides tua te salvam licit r vade in pa-
ti animi argumenta. Ingresso enim domum tuam, aquam non Obtulisti qua, pro more, pedes abluerem; haec vero suis lacrimis eos abluit, & coma sua abstersit. Tu advenientis os nullo oculo excepisti; illa vero, ex quo hic sum, non desiit pedes meos osculari. Vulgare olivum, quo caput meum ungerem , non praebuisti; haec vero unguento pedes meos inunxit. Quia accepit i me poenitenti sibi igno i multa peccata, ideo summum amorem mihi testificata est; qui vero paucorum aut leviorum dumtaxat se veniam esse consequutum censet, is tanti amoris indicia minime praebuit. Hinc liquebat cur Jesus palliis esset a muliere olim impudica sibi pedes ablui, atque inun-si; quod, nimirum, ex pia animi affectione profecta ellent quae fecerat. Propter quam, assecit etiam Christus ei praeterita peccata remitti . Quod cum audivissent convivae, apud animum suum quaerebant, quo jure Jesus posset peccatis ignoscere, quod eis videbatur ad solum Deum pertinere. Quae eorum cogitationes cum minimὰ laterent Iesu , conversus tamen ad mulierem, eam hisce verbis dimisit: Fiducia, quae tibi in me fuit, ut i Deo millo, tibi saluti fuit. Abito felicitatis tuae secura.
153쪽
1 o Annus Enatis Christi XXXI. Praeconii II. MATTHMUS. MARCUS.
C Ap υτ XXVI. Praedicario Evangelii, ct miracula Christi risens contra calumnias Pharisaeorum. Agiis ejusdem geri ris negas Chrsus miraculum, prater resurre honem suam, comumaciamque exprobrat. Docet quos consanguineorum loco habeat. Irsus postea perrexit, ut solebat, oppidatim & vicatim, per Iudaeam. nuntiare Evange lilim ; perpetuosque comites postea habuit duodecim nuper a se electos Apostolos. Quin &mulieres , cum aliae, tum etiam nonnullae , e quibus Cacodaemonia eiecerat, vel quarum morbos curaverat, cum quocumque iret sequebantur. Inter eas eminebant Maria, cui cognomen crat Magdalenae, ex qua septem Cacodaemonas eiecerat Jesus; tum etiam Ioanna, uxor Chutae Ministri Herodis Antipae Tetrarchae Galil eae; Sulannaque S aliae plurcs, quarum nomina non commemorabo. Hae Jesu & eius Discipulis, nuntiando Evangelio una cuml,lo occupatis, necessaria ex suis facultatibus suppeditabant.
Cum ergo Iudaeam peragraret, ut omnibus patefaceret Evangelium, oblatus est illi vir a Cacodamone ita insessus, ut Cacodaemon et oculorum ci linguae usum eriperet. Quem ille illico
154쪽
MATTHAEUS. Annus Atactis ChrisI XXXI. Praetanti II. MARCUS. LUCAS.
Daemonium habens. Careus Ec mutus. ει eutavit eum , ita ut loqueretur . Ec vide
riebat per eivitates de eastet la, praedicans Ze evangeli tans Regnum Dei; Ecduodecim cum illo. a. Et mulieres aliquae. quae erant euratae a Spiriti-hus malignis, de infirmitatibus: Maria, quae vocatur Nagdalene. de qua septem Daemonia exierunt. 3. Ee Joanna uxor Chu- . procuratoris Herodia. Et Susanna. Ee aliae multae.
quae ministrabant ei de s cultatibus suis.
13. Et stupebant omnes turbae. Ec dicebant: Num A P. III. quid hie est filius David 24. Pharisaei autem au aa. Et seribae . qui abdientes dixerunt: Jerosolymis descenderant , , dieebant: Hie . non ejicit Daemones. nisi in Beelaebub Principe mmm
niam Beelgebub habet, requia in Principe Daemonio rum ejicit Daemonia. ar. Jesus autem se res a 3. Et, convocatis eis. cogitationes eorum . dixit in parabolis dieinat illi, eis: in. Quomodo potest Satanas Miatanam ejicere Omne Regnum divi M. Et, si Regnum in se sum contra se desolabitur 1 dividatur . non potest R dc omnis eluitus . vel do gnum illud stare. mus diviti contra se, non stabit. a 6. Et s satanas Satan m El. s satanas con-Hieit. adversus se di isti, surrexerit in semetipsum. est: quomodo ergo stabit & dissipertitus est. non pote Regnum ejus rit stare. sed finem habet. 11. Et si ego in Beelembub Hieio Daemones. filii .estri in quo Hieiunt Ideo ipsi judices vestri erunt.
illico se curavit, ut vir ille videret & loqueretur, quemadmodum antea. Id miraculum cum multitudo, quae aderat, miraretur, proptereaque suspicaretur Iesum esse Regem illum, ex min
vidis prolapia oriundum , quem exipectabant Judaei; Pharisaei nonnulli & Legis periti, qui Jerosolima venerant, coeperunt dicere Iesum, non potestate a Deo accepta, sed a Cacotam num principe Beelaebule, ejicere Cacodaemonas; quippe qui ab ipso illo Cacodaemone obside
retur , cujus auctoritate utebatur.
Quam calumniam cum intellexisset Jesus ab iis spargi, quamvis eorum verba non audivisset, eam confutavit hisce similitudinimus, quibus ostendit non poste imperium Caco minnum ab ipso Cacodaemonum principe, everti. Si regnum, inquit, sit urbs, si domus facti nibus di dissidiis scindantur, lcgnum illud, illa urbs, aut illa domus diu incolumia esse non potiunt. Similiter si Cacodaemones inter te distentire incipiant, actum est de illis , diu nocere hominibus non poterunt; quod tamen concedere nolitis Dicitis me auctoritate Beelaebulis ejicere Cacodaemonas , nec ejus vestrae calumniae ullam rationem profertis. Quod si quis eodem modo calumnietur distipulos vestros, qui Cacoda monas etiam a se ejici aiunt, nullo argumento ejus rei edito , an jure iis detrahi existimabitis Quod pro se ejusmodi calumniatoribus respondebunt, id quas pro me dictum accipite, de scitote vos eorum responto damnatum iri.
155쪽
Si vero spiritu divino ex hominum corporibus sugo Daemonia, nec possit hoc negari; prinsecto a me vere Regnum Dei nuntiari apud vos, negare nemo queat. Potestne quisquam impune ingredi domum viri sertis, & ejus supellectilia, eo praesente ac spectante, diripere; nisi antea virum illum sortem vinxerit, aut quodam alio modo impediat ne possit se & sua tueri λ Tunc certe impune diripitur viri strenui domus , cum vinctus , aut alia ratione impeditus sua servare non potest. Sic & ego Cacodaemonum imperium veluti diripio ac vasto, iis ex corporibus hominum, quae insederant, eiectis. An nescitis quid soleat proverbio dici: cui non os mecum contra me eii, qui non ta igit mecum spargit; quo significanturai, qui neutrarum partium sunt, saepe haberi adversariorum loco λ Quod cum ita sit, quo jure si spicari possetis me Cacodamonum imperio favere ; qui non tantum non sum merus spectator malorum quibus homines vexant, sed malos illos spiritus dictis & saetis oppugno Cum ergo liqueat me Regni Dei fines, non Cacodaemonum , ampliare , scitote vos capita vestia scelere omnium maximo obstrinxisse; clim miracula mea , quasi a Cacodaemone Pros eia calumniati estis. Quodvis enim peccatum , & quaevis impia dicta hominibus poenitentibbus remittuntur a Deo; sed calumniae contra miracula, a me ope Spiritus divini facta, numquam venia concedetur iis qui ea spectaverint; quod eiusmodi homines ad eam devenerint nequitiam, ut vix ac ne vix quidem ad saniorem mentem umquam redeant. Qui mihi ignoto dctra crit, quod ignoret rationes, ex quibus liquet me a Deo esse missum; is si, iis cogi , tisa
156쪽
1s. si autem ego in spuriiti Dei ejicio Daemones. igitur pervenit in vos RGgnum Dei 10. Aut quomodo potest quisquam intrare in domum Fortis, & vasa ejus diripe re : nisi prius alligaverit For tem y rc tune domum illius diripiet 3 o. Qui non est mecum. contra me est: de . qui non congregat mecum. spargit. 3 i. Ideo dico vobis, Omne peeratum re blasphemia remittetur hominibus: spiritus autem blasphemia
xit verbum contra Filium hominis . remittetur ei: qui autem dixerit eontra Spiri tum Sanctum . non remitiatetur ei, neque in hoe culo. neque in futuro. a. Aut salite arborem bonam . re fructum ejus
lam , di fructum ejus malum: si quidem ea fructuaria r agnoscitur. 17. Nemo potest vasa Fortis, ingressus in domum, diripere . nisi prius Fortem alliget. & tune domum ejus diripiet. as. Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata . te blasphemiae quibus blasphe
as. Qui autem blasphe mauerit in Spiritum sanis Gana, non habebit remissi nem in aeternum. sed reus erit aeterni delicti. o. Quoniam dieebant: spiritum immundum h
34. Progenies viperarum, quomodo potestis hona loqui . eum filia mali ἱ ex unis dantia enim cordis os loqui tui
3s Bonus homo de bono thesuum proteri bona :& malus homo de malothetauro profert mala. 36. Dico autem vobis. quoniam omne verbum otiosum , quod loquuti su rint homines, reddent rationem de eo in die judieii. 37. Ea verbis enim tuis iustificabetis. N ex verbis
IV .et Otis, resipiseat, veniam consequi poterit. At si quis conspecus miraculis, Spiritus divini po
tentia peractis. ca spreverit, nulla alii re ad poenitentiam agendam adduci poterit, nec proii, de ullam erga se umquam Dei misericordiam experietur. Quae a Jesu dicta sunt, quia Legis periti & Phari Dei calumniati fuerant ejus miracula, quasi potestate i ta daemone accepta peracta. Tum perrexit eos alloqui, in hanc sententiam : Aut ex bono tactu judicate amorem esse bonam; aut, si a vobis censeatur mala, ostendite fiuctum ejus csse malum. Nam ex fructu demum amor dignostitur. Si homines ad virtutem dumtaxat adhorter, hinc colligite ea quae secto ab animo v:rtutis siudioso proficisci . aut si malo animo ea fieri a me censetis, ostendere vos par est mali quidpiam esse in iis quae doceo. Verum, o homines, venenatis serpentihus nequaquam mcliores . dum inZnequitia vestra petie ratis , melius loqui non potestis.
Cum enim animus nequitia veluti exundat, ex ore erumpunt ejusinodi sermones. Vir bonus, ex animo virtutibus exornato, nonnisi viriuti consentanea verba emittit. Sed pravus ex vitiorum thesauro, quem inquinato animo regit, nonnisi prava prosert. At vos moneo omnium inanium verborum , quibus homines alios nituntur a virtute avocare , pravissimas
pcmas eos die judicii daturos. Si enim aliud nihil citet, ex sermonibus vestris iacile consis
tat bomne sitis, an mali. Haec
157쪽
His cum dixisset Jesus, nonnulli Legis periti ta Pharisei, non amore veri ducti, sed tantiim tentatuli eius gratia , dixcrunt se cupere videre miraculum quodpiam ab eo edi. Iesus vero, qui negare non solebat miracula indigentibus, di pio animo petentibus, prava inquit, aetas de aliena, quidquid si mulct, a vero Dei cultu, poscit a me miraculum, quasi nulla antehac secis cm. Verum nullum accipiet a me , quo ad fidem mihi habendam tutius ac ce Lus adduci queat; quam miraculum simile ei, quod contigit Ionae Prophetae. Quemadmodum enim Ionas per triduum mansit in istomacho Ccti, a quo de utitus fuerat, atque inde incolumis egrestus est : ita di ego per triduum in sepulcro jacebo, deinde resurgam. Die audicii, huic contumaci aetati obiicietur exemplum Ninivitarum, qui una resurgent, quo fiet ut damnetur loriae enim Prophetae eos ad meliores mores vocanti crediderunt, ac pinnitentiam ineri ni ;:at hodierni Judaei minime assiciuntur iactis aut dictis ejus, qui Jona multo major est Iis objicietur etiam exemplum Reginae Sabaeorum, quo fiet ut merito damnentur; cum ex ultima Arabia venerit in Judaeam, ut Salomonis sapientes sermones audiret, & quibus, non me admiratione. auditis, in regnum suum rediit; hodierni vero Judaei, apud se eum habentes qui sapicntia Salomone multo supcrior est, eius scrmones spernant. At audiant quae futura sit sors sua, si contumaces este pergant. Cum Cacodaemon est e corpore hominis egressus, nec potest id illico iterum subire, vagatur per solitudines, quaerens locum, in quo r
158쪽
s. Tune responderunt ei quidam de seribis Et Pha risaeis, direntes: Magister, volumus a te signum via
39. Qui respondens ait illis: Generatio mala Et a ultera signum quaerit : Ee signum non dabitur ei, nisi signum Jonae Prophetae. o. sicut enim fuit Immas in ventre ceti, tribus die bus, & tribus notabus: sieetit Filius hominis in eoiae terrae. tribus diebus, de tribus noctibus. i. Viri Ninivitae surgent in judicio cum generatione ista, de eondemnabunt eam: quia punitentiam egerunt in praedicatione Ionae. Et ecee plusquam Jonas hie. a. Regina Austri surget in iudieio cum generatione ista. Ee eondemnabit eam :quia venit a finibus terra audire sapientiam salom nia r ed ecce plusquam S lomon hic.
3. Cum autem immundus spiritus erierit ab homine, ambulat pera tota arida, quaerens requiem, re non invenit. 4. Tune diciti Reveristat in domum meam . un de exivi. Et veniens inve nit eam vaeantem. seopia mundatam. Ec Ornatam. s. Tune vadit. Ee ad
sumit septem alios spiri tus secum nequiores se, Ee Intrantes habitant ibi r hesunt novissima hoininis iliatius pejora prioribus. sieerit hc generationi huie pes
3 . Et veniunt mater i6. Vene uni autem ad ejus de fratres: illum mater ec fratres ejus,
stabant te, foris, quaerentes loqui ei. ris stantes, miserunt ad eum,
quiescat, nec ullum invenit, qui sibi placeati Tum vero cogitat de redeundo in hominis eo pus, quod instar domus habuerat, atque ex quo expulsus suerat, si modo sibi liceat. Reduxeso inpressum tentat, qui ei patet, si contigerit hominem diro illo hospite antea liberatum,acs meliorem seugem non rediisse. Tunc enim ejus corpus est Cacodaemoni quod domus diligenter purgata, atque ornata advenienti peregre hospiti esse solet. Itaque non unus codri
mon corpus illud subit, sed & multi alii eo deteriores ; quod fit justo audicio Dei poenas te
petentis ab homine , qui tantum beneficium in se antea collatum sprevit. posterior autem conditio ejus, multo deterior est priore, in qua erat, antequam primum Cacodaemon ex ejus corpore ejiceretur. Similia contingent hodiernis Judaeis, postquam enim omnia fecero , ut vitia ac scelera apud eos grassantia ex eorum gente eliminem; si nullam factorum nec diciorum meorum rationem habentes pergant affectibus suis indulgere, tum vero Deus eos ipsis tradet, nequioresque erunt quam antea, & graviores poenas sibi contrahent. Cum hanc orationem haberet coram hominum circa se sedentium corona, eo advenerunt mater ejus, & alii cognati, cupientes eum convenire ; qua de re per homines circumquaque sedentes jusscrimi eum moneti, neque enim eorum multitudinem ulla ratione submovere poterant.
159쪽
346 MATTHEUS.CAp. XII. Annus in fatis christi XXXI. Praemii II
Itaque aliquis eorum , qui non procul ab eo sedebant, monuit eum matrem & cognatos extra circulum stantes ipsum velle conventum. Respondit veti, Jesus t scitote matris mihi &cognatorum loco esse, &quorum commodis in servire debeo, omnes disti pulos meos, quales sunt hi qui me nunc audiunt. Simul circumspexit coronam, porrectique manu cum Amit Ios, tum ceteros circa se considentes ostendit Matris, inquam,' hosce S cognatorum loco habeo , quicumque libenti animo Evangelium audiunt, di mores suos ad id inagunt. HO-rum curam gerere jussus sum , non eorum qui sanguine dumtaxat mecum lunt coniuncti. CAPue XXVII. Parabola Δ iis qui audior Gangelium. EODEM die, Iesus domo egressus ad lacum Genesarethicum se contulit, in cujus ripa coepit Populum docere; cumque ingens multitudo eo constulasset, ne ab ea nimium Pre-
160쪽
AEdius inratis Christi XXXI. Practam II MATTHEUS.C A p. XII
r. Dirit autem ei quia dam . Ecce marer tua . te fratres tui foris stant, quae
S. At ipse respondens dicenti sthi, ait: Quae est
mater mea. requi sunt se tres mei 3 ρ. Et extendens manum in distipulos suos . dixit : ee mater mea Ee fratres mei. so. Quicumque enim se cerit voluntatem patris mei,
uter. Ec soror, di mater, est.
a. N illo die exiens Iesus I d. domo
s x. Et sedebat elaca eum turba ,
te dicuntei : gere mater tua Ee fratres tui foris quaerunt
33. Et, respondens eis. ait: Quae est mater mea, te fratres mea 3 . Et eireumspiciens eda. qui in circuitu ejus sedebant, ait : Ecce mater mea, ec fratres mei i3 s . qui enim seeerit -- Mater mea. luntatem Dei . hic frater di sint res mei hi sunt. cui meus. ec soror mea. & -- verbum Dei audiunt. &t, ter est. ciunt.
& non poterant adire eum prae turia. Io. Ec nuntiatum est illi Mater tua. rc statres tui stant foris . volentes te vi
ar. Qui respondens, duxit ad eos:
debat secus mare. x. Et congregatae sunt ad eum turbae multae . ita ut in naviculam adscendens sederet:
turba stabat in littore: i. E T iterum ecepit d
D eere ad mare: te eongregata est ad eum tu ba multa . ita ut navim adstendens sederet in mari. 8: omnis turba eirca mare super ter ram erat: 3. Et loquutus est eis muti a in parabolis dicens: rece exiit qui seminat seminare. 4. Ecdum seminat, qua dam e iderunt secus viam.
8c venerunt volucres ereli. Ec eo mede runt ea.
s. Alia autem ceciderunt in petrosa, ubi non trabebant terram multam: de continuo exorta sunt. uia non habebant altitudi
a. Et docebat eos in parabolis multa . . te diectat illis in doctrina sua:
3. Audite: Gee exiit seminans ad seminandum; 4. Ee . dum seminat . aliud ceeidit eirea viam . te venerunt volueres cceli, Ee eomederunt illud. s. Aliud vero ereidit se per petrosa, ubi non habuit terram multam. Ee statim exortum est quoniam non habebat altitudinem terrae: . 4. Cum autem turba plurima convenirent. Et de civitatibus properarent ad
dirit pers militudinem r. s. Exiit qui seminat s minare semen suum: re dum seminat aliud emeidit secus iam .
lueres eoeli eomederunt illud. 6 Et aliud ereidit supra petram Ee natumga
meretur, nere a nimis paucis audiretur, conscendit scapham, atque in ea paul Iulum submota a ripa sedit, stante populo in ripa lacus , cumque docentem illinc audiente. Interea consuentibus illuc multo pluribus auditoribus, similitudinibus uti coepit; quibus describebat v tias hominum indolas , qui Evangelium audiunt, variosque effectus, qui ejus nuntiationem consequuntur. Aures, inquit, attentas mihi p bete, ca dicturo quae vestra interest scire. Quidam vir sementem in agro suo facturus egressus in domo, ut in eum se conserret. Dum autem sereret, pars cjus sementis cecidit secundum viam publicam, Dequenter calcatam, nec ulla sepe , aut fossa ab ejus agro sejunctam ; quo factum ut ea pars seminis a commeantiabus partim conculcaretur, partim etiam ab avibus absumeretur, cum nulla terra esset co
Alia vero pars, in loca petrosa conjecta, paullo post orta est , cum non alte in solum demissa esset, quod illic multa non esset terra. Verum illa ardore solis exsiccata est, quia ea imea humore destituta erant, nec radices ullas egerat sementis.