장음표시 사용
71쪽
dei Vishnu gloriam pro caelo vero ineptissime suppositum fuisse, ac proinde aliqua vosabula ambigua & falsa, certis , sinceris verisque ex imperitia etymologiarum Samiardamicarum in linguis gentilitiis substituta, corruptaque fuisse, caelum enim VH--1da fictilium duit,risbω, gloriae locum ethoicis icelebrem pro veri Dci gloriae scide caelo. suppositum , fuit. Hoc idem accidit in dialecto Marashtica seu Marathisa supra allata.
tione Dominica Marashtica coli tis palam di aperte patet. Schul Eius eam pro Balabandica obtrudit tamquam a Marashtica diseserentem ntque observat int regno Balaga te, Bagiana , & Visapur dialectum Marashticam obtinere . Ita pariter Granthamicam linguam a Samserdam lea distinguit, tamquam duae & dbstinetae linguae essent, cum tamen una sola sit, ac Granthami ea solo nomine differat, est enim Gruo. Grantham liber Sam scrdamice, unde linguae sam scrdamicae Inhaesit appellatio Gro ibam, Granthamica. Grandon, & corruptissi e girendam quae nomina totidem linguas inter se diversas esse commenti sunt La-CrOZe, Chamberlayne , Schulatus , Baldaeus, Kircherus i . Diuitiaco by Cooste
72쪽
μῆο Ea rima ejam pus mna paranatiuganu . Haec dialectus obtinet in tota oraoorixae in regno Gol. condae δε in tota ditione Talingarum , quae Badua ut est,
Haec aliis minus corrupta est, servat enim omnes radices Samscrdamicas , . quamvis alphabeto suci peculiari gentilitio eas corrumpat. Hoc idiomate sunt conseripti plerique libri, quos Anquetit du Perron inepte Zoroas, adseribit. Libri hi Indicorum Samanaeorum varia eommenta de lumbrationes sunt, non autem Zoroastri. Assertio haee patet ex proprietate i linguac qua exarati sunt sex indola eius & phrasibus, ex lemmate librorum , ex vocabulis Samiardamicis , ex domina quam tradunt ,' quin rite expensa eadem est, quae philosophorum Sammaeorum de lapoinorum. Vide Zeia dissa, Ouinageide Zoroasre IOm. I.
. . ' . Biana Eua, jangadda de surga
73쪽
ard a uis sis mat pirataramadia Moad, am pinae aetam sta tu . Corruptionibus sublatis ad regulas grammatteae Samia dam leae ore Italico & ad indolem linguae Italicae legendum& set ibendum est:
nva nam e a pugianam bis dia . Vide numeros supra estatos . Haec igitur dialectus Deυ nagarica matri Samiardamkae linguae proxime accedit.
Haec orationia Damialeae initia in his dialectis deseripta st ni in sartis Indicis Alphabetis Romae editis, quae tam paullisper visere at a Sehulaianis. Corruptiones hae & di ver stares enascuntur , PH- , ex abusa litterarum Samserdamica.rum, unam alteri subinde minoris Maloris , potestatis aut sta litteram substituendo. Secundo, ex defectu elementorum ex qui bus alphabeta gentilitia ac tuique inminui peeuliaria constant, cum haec alphabeta numero elementorum suorum alphabetum Samserdamicum omnium lac te unum non atνingant. Tertis, corruptiones hae prodeunt eu ipso desectu linguarum ae linbecillitate litterarum Europaearum,.quae scino, Talari, ac pintestati elementorum Samserdamicorum raro correspondent. E. s
74쪽
Ioris litteram substituant, ex qua substitutione enascuntur viotia falsae pronuntiationis, illegitimae seriptionis , ae denique vocabuli torruptelae . E. g. voeabulum H,a Italico illo. re prolatum . quod cultum . sacrificium i, isneratia em linguaiasamserdamica sonae, Germani scribunt pudicia. . quod est filis , vel pud , vel Hisba, pusa ,-sba unctio &c., quae quamum a vera pronuntiatione aberrent ae desipiant, iam plane perspicis. Ex hac ipsa caussa lingua Guraratica scribit pus, & Tamulica piub quae vocabula corrupta a schulato allata inspice pag. 8 . 89. o. y a. in libro cit. Adde praepositiones seu postpositiones . inflexiones vocum cuique linguae peculiares , adde senoni mavaria linguae Samserdamicae in gentilitiis linguis Indicis , si ita dicere licet, inter se discerpta, distracta ae sibi invicem vario modo substituta , videbisque a nobis supra allatas dialectos omnes ex lingua Min ramis deseemlare . Non hamen inde descendunt liOsuae suae Indicae, quae voeum indici a Sam lardain, cis non utuntar, ae perinde Stamensis , Ρ uana vulgaris , Ma laica , Persica recens , Tiberina recens, Mongatica ae Tartarichseu Mythica hodierna a Samst Mamaea non dimmat 1 . n . '
Perspecto iam linguarum Indiearum inter se nexu de discordia, ae dictiomun maternae linguae eum filiabus exploratoeonsensu & dissensu , omneM de Mercurio doctrinam, quam Paullus Iablonsvius, stephanus Murmontius , Banier, Huetius , Mosheim , Braever , Momelinoniux , vossiua , machaee, de PaM , Coure de Gebet in , aliique multis voluminibus δὲ eommentationibus tradiderunt , in epitomen contrahamus . Ad
hoc praestandum , ea quae de Budia seu Mercurio ἰn Asemate Brabmanico contra sitne diximus pet. Tr . O M., 'Mie paullo apertius sunt repetenda. Ex iis uberius distussis , non selum omnis de Mercurio veterum theodotia elucestet, sed Brahma. Π , - n,
75쪽
naeae itheopimiae 'nexus eum theogonia aliarum gentium, libri Amaragdilia antiquitas & auctoritas variarum Indicarum gen. . doctrinae.& cultus concordia , ipsa deritquin finitarum illarum de Mercurio fabularum prima & antiquis sma j dct Ur origo , apepta & perspicua reddetur . Crenom timiὸu inpraei' indigitainelita' Mercurii afferam ex lib. o Amr AEnha: a R P. Uanne Hanxierin ex syngraphis Brali manum aca. mae visne uti H Malabaria sua manu descripto. Ea eon.
ptum, alia vero duo post quamvis vocem di cyclos gerant ad faciliorem cognominum isa indignamentorum lectionem . Atque his ad latusi apponitue eulgari lingua Malabarica ipsa vocabulorum Samscidamieorum, dicatio, quae a Nairmanibus traditur in ipsa academia Tricturicensi. iam Id, g 'A Ma 6 Hs 3 cm A M. I G em I a. sit
76쪽
oz λ A 2s En elasti:3 2 A Iccio a dio Halo 38 Gaudam a Sciarvabenditu scia-Mayadevi Sudasciasa. Sublatis elisionibus, syllabarum transpositionibus , & litterarum geminationibus, in versibus seu Sbleta frequentiis mis, haec cognomina, seu indigitamenta suae libertati ac solutae orationi restituta in vocabulario Amar laba di cyclis distincto , quod f)-Tam Mutta vocant, sequenti modo scribuntur.
I. aarhada , venerabilis , colendus , excellens . Odipheus hyinno in Mercurium t Adsis oranti cultu operum . Et, venerabile linguae praesdium . Hoc Mercurii senioris epithe tum pugnat cum epithetis Mercurii iunioris naua, seu astuti, furis, praestigiatoris , cuius indigitamenta incipiunt post asteriscum . Ex . quo iam palam & aperte patet . a Brah manibus duos Mercurios admitti, eosque per indigitamenta unicuique propria distingui: nnum senem , venerabilem , Dhermare gem , humana-aum institutionum auctorem; & alium iuvenem, magum, praestigiatorem , vaccarum pastorem , lyra instructum callidum, sagacem . Hop duos Mercurios vocabularium Cam curta rite distinguit , atque hune secundum Ha ae quidem deae filium , sed Veneris planetae familiarem esse dicit.
Ita E Moiam Shuera' vamshattit ulla Shudh hana putren pura, id est et ex Veneris familia formosi, elegantis , nisAauli Mercurii nomina . Hoe eerte modo distincta esse videmus antiquissima Graeca ' Mercurii simulacra . Nam alia Mercurium illum senem Graeeis Hermam dictum, barba instructum , virilibus erectis, ac solo superiori eorporis trunco insignem exhi-yent ; alia Mercurium iuvenem , comptum . candidum, elegantem , acuti visux , nudum , astutum , toto corpore formosum , Venetis amicum , haude & dolis ludentem, ac iocantem. lyra denique instructum, aut nuinos ferentem repraesentant I . Hos
i InspIce & exrmIna' hare varia vIsana intra palasium exstantem , aerea Nereurii simulaera , & quidem primo eius simulacra plura in Museo Borgian insignem eiusdem statuam in villa GD- Ueliaris , & Romae in Rircheriano asser
77쪽
6a Hos duos Mercurios Orpheus & Diodorus non distinxit, sed indigi. tamenta seu sacra cognomina in vocabuIario Brali manico distincta . atque dactus Mercuriis peculiaria , inter se confundit , atque omnia uni talemque Mercurio affingit. Hoc etiam fecere Plu
to . Cicero, 'ovidius, virgi rus, Plutarchus, Lactantius, Ful. gentius, aliique mythographi, & scriptores supra citati r . Vi.
de supra pag. II. I 2. 13. a. aetania r v banna , bonis se se abdicans , magnanγε corde omnia flemem , Orpheo magnaiamum cin Mibens , nota pead omnia bona derelinquenda , qui primus philosophiae gradus est, cuius institutor & auctor fuisse fingitur senior Mercurius , Aegyptiorum sacerdotum & Indicorum Minanaeorum Gaput , deus , & praeceptor . 2 . 3. -- ῖ aghna, radians, 'neus Ammans , Orpheo aceeημι. mu saei aghni Ignis, no VI 2 aghna, igneus, radians . Cicero, lib. a. de Nat. deor. pag. a II. edit. Lugd. Mercurii uella σIλε appetiatur a Graecis, meque a suis longius in uam unius Agni ἐκ- aervallo di edis , ιum aut errens, sum NMe urer . Addit Carai Ste aeni dictionarium ti Horicum ac poeticum pag. 3 3. Merra HI uesia Asronomis σόλβων dicistir , quia es , radians . Prose Nepalenses Indi Budham seu Mercurium flavo colore pingunt , quo aperte demonstrant, Mercurium ex vetustissima traditione
crὶ Plato in Phaedro , Idem in Phia
Me eis Thol . kta parIter Buctae . seu inreurit Indici theogoniam intricarunt, dc Asurdis commentationibus totam quantum inviaverunt auctor observa .
78쪽
radiantem esse, atque deum hune gen um ad astronomiam referri debere, seu genium stellae Mereurii rectorem di vectorea ege . inserebulam Urorum βώem , voeamae barmonias ct natur isse aruit Mene ius . Duod. Sic. rem. I. pag. rs. erit. A α3. P. Constantinas ab Astati, in libro iussi , Nostiae Lac Nisbe , -m. xxx I. inter coa. bibl. Si Cong. de P. F. ad A. 3 6.,
quae est icon Mereurii, ait r Budbο Eudha γ di colo gitata. Et iterum ad A. st dam de Mereario, qui seriae quartae seu diei. Mercutii praesidet, agit, inquit: M--ι, ἄν ὸ δ gio nodi Mare ria, id o pso sona di an bianeo isone rapacitatis sycvbeso, , essen in ses di relin g is , idnis motu venerato , vole sine fla quel Rudso Budhai deseriteo Hia A. 36. , quae est si mulacrum Mercurii Mia seu radiantis coloris . Ipsi itaque Indi eum demum eolares aliquid indieant, ac proprietates dein una aua unciant, neque gentis, aut patriae, seu ludorum imdigenarum hominum colores tuat a patria, a climate , aut a
filia aqua omnem Terram, omnem vestem , ct nubes etiam netras reddit Diuitiam by Cooste
79쪽
reddit admixta . Et infra r Narrant Aegπtsi ... οῦ τ bouem fuis rufum, orum album, O ris nigrum . Numquid Aegyptii & Indi, simul & semel facie albi , nigri , virides , rufi, caerulei , &inflavi sunt 8 numquid a patria, a loco habitationi, , a cli nate, a faciebus suis faciem deorum suorum pingunt Virides ergo, albos, nigros, flavos , flammeos, facie radiantes habebimus Inados & Aegyptios 8 Quam bella res videre censorem nostrum in actis Martyrum de colore Indicorum deorum disputantem l Prumi qui colorem deorum mutarunt , deosque ad indolem' sitamefinxerunt, fuere Graeci, id quod censor noster ex Clento Alexandr. Stram. lib. 7. pag. 337. haud dissiculter colligere poterit .
Nec mirum , colorum varietatem apud Indos de Aegyptios ad varia naturae phoenomena, atque ad deorum suorum proprietates exprimendas assumptam fuisse, quando hodiedum inter nos ad sanctos discernendos, ad significandas certas rerum propri
tates , quin immo ad arbitraria symbola inter se distinguenda
varii colores assummuntur. Deos ea facie novimus, qua pictores oresque voluerunt; neque solum facie , sed etiam ornatu , aetate atque vestitu. Cicero lib. I. de nat. deor. p. a T. & pag. 2o6. Qtiis tam caecus in contemplandis rebus umquam fias ut non vi deret species istas hominum collatas se deos ais consio quodam fmplentum , quo fatilius animos imperitorum ad deorum cultam a vitae pravitate eonverterent: aut supersitione , ut essent Amulacra , quae venerantes, deos ipses se adire crederent g auxerunt autem haec
eadem poetae, pictoreι , opi ora. Et infra et Quid enim attinet, eum una factes Ar, plura esse nomIna quot hominum linguae, tot nomina deorum. Non enim, ut tu Veli ejus, quocumque veneris, μ dem in Italia Vulcanus , idem in Afrisa, Mem is Hispania. Ceterum , vocabulum agna , cum syllaba gna non Italico, sed Germanico more in hac voce ad , prolata , oscitantia amannensis in eodice Francisci Texeira mutatum fuit in marnanna bonus. Hunc errorem nos offendimus, dum codicem illum eum codice P. Hanxleden contulissemus; quare cognomen bonus, nanna, quod ex codice Texeirae in systemate Brahmi
80쪽
substitui debet epithetum omma agna , Igneus, radians, accensus, ut habet correctus codex R. P. Hanxleden . q. rast Q ῖ Shramana , diligens, labori, induser ae deditus, tentans, Orpheo multivolus. Quisque me etiam tacente, ex hoe epitheto facile arguet, Mercurium hunc palestrae , nautarum , & mercatorum deum esse , cum hae artes cumprimis
diligentia, industria , & exercitatione perficiantur . Eximia imgenti perspicacitate se excogitandis vitae humanae eommodis in M. ctus fuit uercurius . Diod. Sic. r. a. pag. Io. edit. Ams. II 6. Minus recte Rhodomanus O inesselingius ad hune Diodori locum Mereurium in Aegyptium & Graecum distinguunt, nam ambo Indici Mercurii utrique genti erant communes , sed diversis inter se simulacris exhibebantur. Vide notas in hunc Diodori locum. Confer Natalis Comitis mythologias, i. s. c. s. p. 3 a. & seq. de Medi euris . Graeci latinique has artes iuniori Mercurio adscribere videntur, sed quia senior iste Mercurius omnium scientiarum artiumque honestarum auctor fictilius est , hute potius attribuendae sunt. Mercatores omnes Mercurissacrificant. Macrob. Ist. lib. I.
s. gramia G2 Givagit, viυμcator , vitam, animam, O semsum tribuens , rebus animationem conferens , Orpheo almifer omnium, almus, ut sol, vel tellus alma , quae res animat & nutrit.
Hoe epitheton antiquissima Mercurii timulacra exprimunt, dum eum erectis virilibus exhibent . Vide in museo Κircheriano,& in Borgiano Velitris plura istius formae aerea simulacra. quae non figuram comicam aut scenicam repraesentant, ut satis inepte plures mythologiae imperiti circulatores & Schoen6.batae per musea oberrantes cantitant, sed Mercurium almiferum atque animali quodam spiritu res terrestres animantem significant. Mercursus oleae plantam invenis . Diod. Sic. huc rem. i. pag. a . edit Amst. I7 6. Confer eod. mss. In fol. P. Marci a Tum. ba pag. Π6. Ia 7. ubi ex Indorum sententia Venerem planetamst rem esse, seu in terrestria influere, astrum Ursa ma re dictum Muni