장음표시 사용
91쪽
72 anno circiter fio. aerae Christianae secum in Tibetum regi Ti-hetano nuptura attulit sponsa regia LansmisHisnari, hoc est , formosa puella Laelahmi, regis Nepalensis filia. Hoc nomen , ut alia infinita , corrupit auctor Alphabeti Tibetani. Vide chronotaxim Tibetanam in Alph. Tibet. pag. 208. 29ς. Aliam Budhae seu Fili statuam argenteam ex Sinis in Ti. hetum nuptura tulit sponsa Sinensis Iba-ci Concita, filia Imperatoris Sinici Chia. LMq-ιMesruhbeiung. I Vide Le. Hae statuae Mercurium exhibebant a puero brachia exertum , ut id palam di aperte docet Strabo, qui unam harum statuarum ipse vidit. Non igitur erant statuae Manetis aut Iesu Manichaeorum , quod linguarum imperitus inepte docuit De Guignes, & quod no. ster sustinet censor. Lingua Sinica , Tibetana , & probabilius etiam Aegyptiaca antiqua caret littera . B. , quae prima est in nomine MIM a . Lingua sacra Samserdamica , Malabarica , Tamulica , Deis vana garica aliaeque ex Samscrdamica descendentes destituuntur littera F. 3 . Igitur quemadmodum Sinenses nomen Bucta nequeunt scribere ob defectum litterae B., ita Indi nequeunt scribere nomen Rhi ob defectum litterae F. Igitur Sinae & Tu
heiani littera B. carentes nomen Bucta necessario corrumpere
debuerant ; & revera scribunt illud corrupte Fo pro Bodb vel Bucta; & Tibetani Rut, Poti, Poti, Put pro Busi vel Budha .
Eadem igitur deficientium Iitterarum ratio, linguarum antiqua. rum iam a prima sua origine corruptio, elementorum unius pro altero substitutio,unius eiusdemque litterae valoris & soni permutatio in iis praesertim gentibus, quae cultum religiosum ab alia gente acceperunt, in caussa est, cur Indicum nomen Budb seu
pag. OI. Alphabetum Tibetanum, parte
92쪽
73Budha apud Aegyptios mutatum suerit in Dib , Thout , vel
Teut. Vide cistema Bra anteum, pag. I 6. I 7. ubi de cor ruptione huius nominis iam disseruimus . Igitur falsa est opinio D. Couri de Gebelin, & Paulli Iablonsuli, quorum ille nomen Tholh derivat ab Hebraico mn Thoe , tracer dei signes, designers alter vero a voce Thoout, columna r . Profecto Buia vel Bucta nominis radicem esse mere Indico-Samserdamicam , multa istius nominis vocabula derivata supra allata aperte demonstrant. Nihil ibi de columna, nihil de signoris descriptione agitur. Tota significationis vis nominis Budb seu Bucta, ac dictionum ab ea descendentium, ad mentem, ad istellectam . ad spiritum reo fertur . Plato, dum. de apparitione dei Gib disserit, ait : δε- eem infritam animadvertis Thamus Aegypti rex e deus aliquis , e divisus bomo, velutI fama refert, huiusmodi hominem nomine Toth in Aeopto exstrisse. Heie manifeste Toth tamquam genius & spiritus per vocem infinitam apparere fingitur. De in . de liquet Platonem, & Platonis in Aegypto versantis tempore
Aegyptios ignorasse, quis ille Tab esset , quidve ipsa dictionib significaret. Vocabulum itaque Indicum Budb seu Budha,& eultus ipse huius dei ad Aegyptios per Indos Aethiopes perlatus fuit, atque dictio Indica Budb seu Budha ibi corrupta. in Totb, Touth , Te ut, Toith transiit, ut apud Sinenses in B, apud Tibetanos in 'ut vel Put, apud Scythas in Beth, apud Scandi navianos in Oden vel mod , & apud Suidam in
Ante Mee vero Deus Naut Uranum smitatus , de rum imagines croni, atque Dagonis ct aliorum , unaque sacros elementorum characteres expressit . Et infra e Cabia
ι Samserdamice Cavi vel Cabi doctus, poeta, sapiens
primi fuere, qui fuso Cauti posteris transmisere memoriam omnium harum rerum. Et Iching-ππ- u philosophus Si nensis apud am
93쪽
ctorem fragmenti epistolae supra citatae: Risi delineaυB Au. ras 64. quae naturae semulacra sunt hae autem sunt fons OprIncipium litterarum ac orationis secutorum omnium . En quomodo
antiquissima haec fabula Phoenices , Aegyptios , Sinenses ludat i Hi Mercurii astronomicam originem , eamque fabulosam ignorantes, Toth , Budh , Fou hi philosophum , rege in & sapientem verum esse existimavere, cum genius sit planetae Medicurii rector , reliquia certa antiquissimi militiae caelestis cultus, genius beneficus , astrum , almiser , ac omnium moralium institutionum auctor fictilius. Cum viderent sellas perpetuo moueri, O in caussa nobis esse, ut solem lunam contemplaremur , deorum sis nomen fecerunt a cursu dictum . Plutarchus de placitis philosoph. lib. . r. Profecto caeli , & astrorum observatio Aegyptiacis pyra midibus antiquior erat, proinde Aegyptii deos suos ab Indis, a Chaldaeis primis astronomis accepisse videntur. Io. ωλmsH8 mermaragia . coid Dherma , viricis, beneficentia , bonum opus. ragia , rex . Graeci scribunt Herma, Hermes, , quem amo τῆς hoc est ab interpretatione interpretem dicunt . Idem Graecis est τροσεπιγκος Trismegisus , ter maximus, quod sacerdos, philosophus , ct rex esse crederetur . Statuae ipsae Mercurii Graecis dicebantur Hermae, & simulacra Mercurii statuis Minervae coniuncta Hemmathenae . Cicero I. I. ad Attici epist. a. Hermae solebant praecipue circum sepulcra erigi ad propagandam defunctorum memoriam , ut putabant Graeci i revera autem , quia Mercurius hominum censor animas ex sepulcris evocare , easque in alia corpora transmigratione transferre credebatur, quae opinio & sententia Indica hodiedum inter Indos viget. Fabulae itaque origo, quae Hermar statuas ad defunctorum sepulcra collocandas docebat , Indica esse videtur . Quid ipsum nomen Hermes vel Herma An & ipsum ab Indico Dherma non descendit Hermae nomen a sermone , a nunciandi ministerio , ab in te pretation: Graeci derivant. Vide Suidam, & Servium in illud Virgilii 4. Aeneid. Nune esiam interpres disum se Ime missus ab
94쪽
s . Herm s inquit Servius, Mereurius victis est a sermo ue . Iablon, ius hoc nomen ex Er I Meh compositum fuisse opinabatur, atque cum Aegyptio Armas unum idemque esse docebat . Eodum tempore quo Graeci Mercurii nomen Herma vel Hermes scribebanit , Hetrusci veteres illud 'rurm exarabant , ut supra ex IVinchelmanno duas pateras veteres hoc nomine insignes citante animadvertimus. Ouis igitur rectius hoc nomen
scripsit 8 An Aegyptii, an Graeci, an Hetrusci 8 An Aegyptii& Hetrusci de Graeca nominis Herma significatione inter se eonveniebant et An Indi conveniunt 8 An sermo , interpretatio,
statua, nuncius deorum, quas res omnes Graeci uno nomine Herma insigniunt, unam notionem exprimunt et An omnes hae dictiones, varios sensus includentes, uno vocabulo Hermade nominari pollunt, & quidem vocabulo, cuius radicem dc derivata Graeci non assignant 8 Nunc tum nomina disina , tum
preces vim stram amiserunt propterea, quod iam diu susque deque
permutarunt ea , ct adhuc permutant Graeci novatores ρο υiolatores ... Barbari ut sunt moribus graves , fle ct in vocabulis Armiater permanent. Iamblic. lib. de in ysteriis se I. 7. e. s. Herma cr. go corruptio est Indici nominis Dherma vel Dbarma , quod beneficentiam , virtutem , bonum opus significat. Inde pro manat Dhermartagia , beneficus rex , cognomen Mercurii, qui apud Indos allegoricus & fictilius est contemplator seu philosophus , rex ,& sacerdos, cuin Indi planetas omnes ordinis sacerdotalis esse Iodie dum doceant. Aneor quesio e di rango de' sacerdoti, ait P. Constantinus ab Asculo in Notietis Laconiche ad fig. 13. , ubi de Shucra seu Venere planeta disserit. Idem docet Sonnerat r. I. p. aro. edit. In 8. Graeci & Graiae caussae defensores nobis di. cant , quando & ubinam Graeci docuerant planetas philosophos , sacerdotes , & contemplatores csse Τ & , si non docuerant , edant, cur , qua ratione, ex qua caussa ipsi Mercurium Tri iamegistum , philosophum, sacerdotem, & regem esse credant, perhibeantque Τ Nonne fabulam hanc, ut nomen Dherma, ab Indis acceperunt, dc nomen quidem corruperunt, triplicis autem denominationis caussam ipsi semper ignorarunt Vocabulum Diuiliroo by Corale
95쪽
ω18 Dberma vel Dharma Samserdamicum in ipsa gentilitia i Deυanuarica Indica lingua valorem & sonum perdit, in ea enim scribitur darmm , opus bonum , &-Adarmis, operator mali . Vide p. 93. O 96. in Alphancto Bromiihanico seu Indo no. At vero lingua Samserdamica characteribus Grant hamicis exarata , fert Dberma seu Diarma ; & nin o Adbarmishda, cum prima littera a privativa , quae sensum facit rhomo non operans bonum, vitiosus, a virtute alienus. Littera prima Samserdamica co valet latinum G, seu forte & cum aspiratione. Vide Alphabetum Samserdamicum p. 27. Quae quidem, cum nec Graecis, nec Aegyptiis, nec Tibeticis aut Hetruscis elementis illi sono aequi pollentibus exprimi possit , inde nata est corruptio dictionis Dberma , ita ut Graeci Herma , Aegyptii Armat , Hetrusci murm , vel Cumi scriberent . De Mercurio
itaque omnes gentes inter se conveniebant, de nomine autem lis remansit, cum numen & nomen non patrium ac nata litium,
sed aliunde , id est, ex India allatum esset , ac incerto sono ubique gentium proferretur . Grammaticae sunt hae tricae , fastidio & asperitatibus plenae, sed expediendae erant, ne aliqua ambiguitas superesset , quae Oedipo indigeat . Confer supra pag. q. I. 6. T. D. risu in Z agada seu ageda Ore Germanico prolatum..c Ida 8 gada , ambulans , pergens, mobilis . n Q 8 agada,cum littera prima a privativa, non ambulans, immobilis, non incedens , id est, sedens, contemplaror, quietus , meditans , immobilis , quo modo & forma Indi , Tibetani, Peguant, Stamen. ses , Sinenses Mercurium, Fo, Saman seu Budham exhibent. Vide supra quinque simulacra musei Borgiani, systema Brahma.
de Gebet in rom. 3. planche II., ubi ex Montefalconio Mercurium sedentem exhibet gallo & ariete eidem adstante. Quare in littore Malabarico & in insula Ceylan ioci gratia dici solet i Sedes Diuitiaco by Coral
96쪽
sede S totus cogitationibus absorptus eo modo, quo plurima simulacra Bud hae in viis publicis , in nemoribus sub arboribus ex marmore constructa repraesentantur . iuvenalis satyr. 8. trunco millimus Hermae , Nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod Ilii marmoreum eaput est, tua vivis imago . Hoc igitur epithetum in caussa est , cur deus Mereurius Terminus dictus sit, quod simulacra eius vias & semitas termi. Darent , ex utroque latere collocata viatores ad terminum suae peregrinationis dirigerent, viamque Mercurio duce commostra. rent . Vide Natalem Comitem , aliosque . Itaque risu ic, H, a vada, immobilis, truncus, terminus, id est statua Mercurii, qua viae terminabantur, in deum Cerminum apud Graecos &Romanos transiit. Neutri tamen sciebant hoc numen ab epitheto Mercurii, sans, contemplans , Immobilis , non ambulans , pro cedere . Mercurius enim ideo immobilis dicitur , quia apud Indos ut contemplator exhibetur . Vide opus inscriptum : Lepit- ture antitae di Ercolano. Napoli I 76 . tom. q. tab. XLV. II. Samanda ubique praesens , omnia invisens , omnes inundi plagas inspiciens , caelum , terram , in sernum penetrans ut deorum legatus, aut ut censor & iudex hominum animas in caelum aut in sernum relegans. Vide supra pag. I 3. Virgilii versum , & pag. r . P. Marci a Tumba textum. et 3. S R Bhadra , bonus, excellens , unde Tatapoinus Dherin marisi uru supra pag. r s. scribit: Alr eccellente dio Godama soprotesti is mie adorarioni. Iq. Sicilia Am, Bhagavan felix , beatus , sanctus , Orpheo beatus. Vide pag. I 3., ct p. I . Orationem Indico-Peguanam,
Namo lassa Bbagaia . I . Maragit, evidinis victor, eti8 Mara , cupido, EVIM, gil , victor. Cupidinem eodem die natus palaes
97쪽
superaυit. Natalis comes, qtbol. I. s. e. s. p. 433. Verum haec cupidinis & mundi victoria potius in sensu morali est accipienda. Mercurius enim cupidinem & mundum vicit, dum philosophis cupiditates & mundi illecebras superandi scientiam tra.didisse fingitur. Quare Samanaeorum & Budhistarum Talapoinorum praecipua officii pars est a fornicatione, a tactu etiam animalium abstinendi, mundi illecebras omni conatu fugiendi. Vide s syrma Brabmanicum pag. 33. 34. II 6. & cod. mg. de re gno Siam sine nomine auctoris in museo BOrgiano, cap. IV. De precetti delia morale de' Sumes . I 6.-eas G SI) I36 Logagii, mundi tactor , quia philosophia, quam instituit, mundum vincit.
17. Shadabhigna sex scientias possidens , sex
scientias & artes sciens, quia Indi omnes scientias ad sex reducunt , quas Malabarenses aarusba ram , magistri vero Sam-scrdamicae linguae V o si188 Shashda sliastra compellant. Vide Grammaticam Samserdamicam pag. 74. 73. 76. Conser P. Marci a Tumba, Osse aetioni fora te relaetioni Ae fa M. Hobwell, p. a. , ubi scribit: Selaser, vel Sobab , cte non e altrimemtἰ un libro a parte , ma bein Sastrali υuot dire scientia . Hol eliseribit Masab, librumque esse asserit , in quo quantum uter que desipuerit, infra ostendemus.
I8. 2, OQ. 8 Dashabela, decem potentiarum deus , decem potestatibus praeditus . Vide supra cod. Peguan. num. III. de sex potestatibus seu attributis Mercurio Godamae affictis, quae sunt: in commutabilitas, impeccabilitas, a transmigrandi necessitate immunitas, gloriae fruitio , scientia certa, animas sal vandi potestas &c. I9. tu MED I , Advayavadi, dissertur, veridicus, in diseserendo nemini secundus. Orpheo , sermon s mulser , Interpro variae linguae. Mercurius sermonem impertis . Macrobius , se supra cit. Haec Disitir Corale
98쪽
Haee ratio est, cur vetustis mi Aegyptii & Indi libros suos,
leges, praecepta Mercurio adscripserint , eumque in principio scriptorum , poematum , ac statutorum suorum invocaverint. Vide supra pag. I . I s. Item, Examen codicum Indicorum p. 26. sub nota r.& a. Ab illo autem auspicatum esse Sanchonia tonem quem ab Aeoptiis Thoth , ab Alexandrinis Tolli , nominatum Graeci Ερμῆν, hoe es Mercurium reddidere. Euseb. praep. Evang. lib. r. f. ς. p. 3 o. ct seq. En itaque quomodo Indi cum institutis alia rum veterum gentium conveniant i Non Maneti, non Henoch, non Siphoae, non Apollonio Tyanaeo, non Persae alicui circulatori, sed Mercurio codices, scientias, de leges suas inseri. bunt. Inde Orpheo quoque et LocuIue , Aje, beate, atque operum Titule Io. Iuciam 8 Vinaraga , DomAui , magnuι ct snsignis
muni, Ventiarsus a A I G2 ma una Arentium , non autem a seu μοννοι solitarius, derivatur. Censor noster ubique ad eomminiscendum velox perperam arguit in actis S.M. Panesnivp. 233., Indos a Graecis haec vocabula accepisse. An unum & idem est
vocabulum solitudo de Gentium 8 A quonam ergo Indi acceperunt suum vocabulum rhm vel Hies, quo philosophum contemplatorem significant 8 An hoc etiam e Grajo caelo in Indias delapsum est Uide de antiquissima communicatione In dorum cum Aethiopibus Nubiis , Bruce , Traisti to discoυer theseurae of the Nile , vol. I. Edinburgh , I 79o. lib. a. cap. I. pag. 36s. Ofthe Indian Trade se in earlles Ages, & c. s. p. 67. Martini , Archaeologia litteraria I. H. Ernesi , Lipsiae I 7yo. P g. a I P. 2 I. a I 2.3 2 o. Goguet, De rorigine des Dis, des Aras, cte. to m. I. pari. I. lib. p. a 38. & seq. Censor rationibus pro In. dorum vetustate, artibus, scientiis , & religione antiquissima
99쪽
ibi allatis prius respondeat, deinde eum Graeeas & Manichaleas
ar. Shastam uni , censor , hescbasa coligans , eensoria virga instructus , Orpheo , Ianguineum gesam caduceum , pacis amicus . Virg. q. Aeneid. Tum virgam earpit Oc. Vide supra p. II. Duo itaque illi serpentes invicem impIexi, qui in virga Mercurii visuntur, vitae & mortis , belli & pacis symbola sunt, non autem astronomiae , temporis , & q. anni partium signa , quod ariolatur Couri de Gebel in tom. 3. pag. II 3. Neque eidem suffragatur Macrobius Satum. lib. I. cap. I9. Nam hic Mercurium orientalis mythologiae imperitus solem ei Ieexistimat, quod omnino a vero abest. Sba a censor, vindex, iudex, cuius est vitam & mortem decernere . Cum igitur hie censor in caduceo duos serpentes implexos gerat, quid nisi vitae & mortis, belli & pacis signa sunt Τ Unde Orpheus primo sanguineum ponit caduceum , deinde Mercurium pacis amicum compellat . Vide Systema Brahmanicum de cultu Indico animalium, pag. Io 3. Virgae huius censoriae vim & proprietatem , ac proinde symboli explicationem Virgilius in aprico posuit , dum virga illa a Mercurio animas istas ad orcum pallentes mitti ; alias hilares eX orco evocari docuit . Vitan istis, mortem illis tribuit Mercurius. Somniat ergo D. Couri de Gebella, dum varias easque novas phantasmatum formas videt,& haec doctrinae suae terricula nobis objicere cupit. Vide supra P. Marci a Tumba textum de Budha censore pag. Iq. Haec igitur sunt epitheta sacra seu cognomina & indigitamenta Bu-dhae seu venerabilis illius & senioris Mercurii , quae Bud istae omnes Indici & Tibetani ex corona recitant , eisque Buctam principem suum deum laudant. Sequuntur cognomina iunioris Mercurii, ab illo priore diversi . I. M, SI)8 Maba , astutus, indagator , praestigiator ; item Gallice aυenturier , augur, bonae & malae sortis genius index ,
magus, sortium, novitatum, bonae malaevae fortunae deus.
Vide dictionarium D. Pimenteli sub voce Shahase, supra p. II. in
100쪽
3IIn hoc opere, item pag. 9. Io. II. I 2. & Examen radicum Inis dicorum , pag. 6 o. in notis, & pag. 78. , ubi de hoc cognomi. ne iam disseruimus. Orpheus in hymno Mercurii: Quem fraus, quem eertamina adulant. Et Ovidius de Mercurso Fast. s. Ablue praeteriti periuria temporis inquit , ablue praeterita perfida verba fide.
a. Staba baia , fraude , vi , magia ἐpraestigiis, dolo, certamine, rapacitate ut leo rapiens. Unde Indi Nepalenses, ut vidimus apud P. Constantinum ab Asculo ad A. si ., idolum huius Mercurii leoni , rapacitatis symbolo,
insidens exhibent. Orpheus et quem faus, quem certamina ad lant . Et Homerus : Surripuit Mercurius Phoebo vaccas mox sole cadente.
ri, quae omnia unam eamdemque personam significant , purus, mundus , nitidus , elegans, firmosus, quod se saepe in Gange fluvio lavisse & lustrasse credatur . Ex eo quod in . hoc fluvio ante auroram se Iustraret , gallus vigilantiae symbolum, ei. dem affictus fuit. Unde fabulae Indicae origo et Indi a deum
Iovem Godamae seu huius Mercurii uxorem Ahalyam sub forma galli compressisse. Quare Graeci apud Montesalconium , & in aliis multissmulacris Mercurio quidem gallum adstantem assctumque exhibent, huius tamen rei nec fabulam norunt, nec quid gallus ille significet, explicant. Vide Cartari, Imagini de I deI degliantichi tab. ad pag. 26 I. Padova I 626. Mercuriogi ane feneta barba , tutio nudo ... insime con un gallo. Ad hunc itaque Mer.
eurium & ad lustrationes eius in Gange factas, atque ex India deductas reseruntur etiam ii lustrationis ritus , quos Ovidius lib. s. Fasi describit , dum de juniori hoc Mercurio agiti EN aqua Mercurii portae ricina Capenae
Si iuvit expertis eredere, numen habet. me venis Incinctus tunica mercator, O urna