Carmina;

121쪽

'Ως φάτο, κα ρά οἱ πνον επὶ βλεφάροισιν εχευεν ' 55 αυτ δ α ες πιλυμπον ἀφίκετο, δια θεάων,

εὐτε τον πνος μαρπτε λυων μελεδήματα θυμου, λυσιμελῆς. λοχος ὁ α ρ επέγρετο κέδν εἰδυῖα κλαῖε ' ρ εν ἐκτροισι καθεζομέν μαλακοῖσιν. αυτα επε κλαίουσα κορεσσατο ν κατὰ θυμὼν,6 'Αρτέμιδι πρώτιστον πευξατο δῖα γυναικῶν

emori cupit pariter vigilans Penelope, nec obdormit., Αὐτεμι, πότνια θεὰ θυγατερ ι ἰς, αἴθε μοι δυιδ ενι στήθεσσι βαλ osci εὐθυμον ελοιο αυτίκα νῶν η πειτά μ' ἀναρπάξασα θύελλα οἴχοιτο ποοφερουσα κατ' εὐόεντα κέλευθα,

ἐκ κακῶν, vi di, jam emerges e nor, hγperbato, quod uest in verbis ευ- malis. quod pertinet ad verba lyssis τε - Λυσιμελῆς. rite enim atque Ordi- dubitantis 43. πῆ κεν πεκπροφύγοιμι ne illiisset εὐτε τον υπνος λυσιμελὴς 56-60. ras τε ον υ πνος - , εμαρπτε, λυων μελ. . ut 342: τε σιμ ελη ς οτι εν ω 'ν ας τον οἱ γλυκὼς υπνος Λυσιμελὴς επόρουσε, δυσσέα εμαρπτε. λυων μελ. ., λυων μελεδήματα θυμοὐ scilicet ita Λυσιμελ φ ἔοικε παρετυμολογεῖν h. explicare solet poeta verba paulo obScue prava notatione derivare, mi videtur riora, ut cui perspicuitate mihi sit an- Eustathio, Gessi male τὶ λυσι μελῆς liquius, quemadmodum Il. , 124. dixit υπνος, ἄνα εχ τοιοῖτος ὁ λυων τὰς Ἀπους ἀθλοφόρους, o ἀέθλια ποσσιν μελεδῶνας, . oοιτο κατὰ μίαν εννοι- ροντο, et Odyss. β , 65. περικτίονας ἀν- αν και , σι μελή ς συνθέτως κ. δια- θρώπους, ι περιναιετάουσι ubi V ann. λελυμένως λυων μελ θυμου, ὁ αὐ- - πέγρετο, eaperrecta est. χ, 31, τός. και η αυτός κα αλλως 3 κα- l. ,124 etc. - ἐδν εἰδυῖα α , 428, λεῖται λυσιμελὴς παρὰ το λύειν τὰ με- 335 etc. - ἐλ αἱ Ουχα ii σσατο pro λη, ως δηλοίται 2x και ν τω λυ- κλαυθμοὐ, ut Herodot. 9, 39. ἄδην εiχονθεν δέ ci ci 4 α πάντα a , 7940. κτείνοντες. v. Matth. g. 549, 7 et g. 330. 1χ ὁ ῖν τοιοίτο και ὁ κάματος sed - πρώτιστον. , 462 etc. diVers Sensu), ει γε και καμάτω φλ 61-65. πότνα θεά. sic Ald. . et λα γυῖα λέλυνται Ιl. , )' ίστε Bergierus non item scripti, quod tradit ειυθις τω λόγω τούτω αλλως μεν λυ- NitZschius ann. ad ε , 215, quam Vide, σι μελῆ ς, ἄλλως δε λυων μελ ψυχῆς sed πότνια, ut vulgo libri, quos mecum λαυτός vides, optinem transversum a deseruit Elchhoss. Etudes r. Iur Virgi τω πολυσήμω vocis μέλος, quae etiam gite, . p. 162. ubi haec adscripsit il- μελεθημα, curam sollicitudinemque indi lis Maroni Aen. 9. 495. aut tu, a cabat antiquitus. nec alio hic sensu so gne pater divom, miserere, tuoque Inui mnu vocatur λυσιμελὴς', h. E. Verbo a sum hoc detrude caput sub artara teperto Orphei personati λυσιμέριμνος, ο de Diana seminas occidente V. i , quem cura fugit, ut ait Ovidius Met. 409 etc. - πειτα igitur cum res 11, 24 Euripides quoque, cum dixit ita se habeat, cum talis sit status rerum θάνατον λυσιμελῆ SuppL 45. idem o mearum. Male interpres: Postea. V. α ,

reddideris S generIoser Iacch tin Sor τὰ περι αίρα hoc verum esse, iudicat generios eri 'pris Zeugiem ei Toch versus sequens. - προχοῆς. 453tertein, Sorgenerioserin Giehi. laetitia otc. - άψ ορρόου, circumsui Selaguel gaudiis curas solvere dicit epigram activo. Am 2 eto κύκλω περινοστουν-niatarius Bacchum et senerem, morte τος τὴν γῆν, . et πάλιν επι τὰ αυτὰ autem podagram verissime. at ibi quo ἀφικνουμένου. ὁποιον εστι καὶ το ψque ut apud Homerum . , membra πεοιτελλομένου ἔτεος λ , 29 l).εolata propinant interpretes, salsi, Opi cf. Il. 6, 399.

122쪽

ως τε Πανδαρεου κούρας ἀνελοντο θύελλαι lτῆσι τοκῆας μεν φθῖσαν θεοὶ, αἱ ' λίποντοδ0φανα εν μεγάροισι κόμισσε ε δῖ' Ἀφροδίτη τυρῶ, καὶ μελιτι γλυκε9G, και δέ οἴνω 70 Hon ὁ αυτὶ σι πε9 πασεων δῶκε γυναικῶνε id ς, καὶ πινυτήν μῆκος δ' πο 'Αρτεμις γνήεργα δ' Mθζναίη δεδαε κλυτὰ εργάζε6bαι.ευτ υφροδίτη ῖα προσέστιχε μακ0ὀν ολυμπον, κούρεὶς αἰτήσουσα τέλος θαλεροῖο γάμοιο,

Am. quam scripturam praetuli vulgatae es δ' ot propter faciliorem conjunctionem sententiarum, Verbis ς τε - θυελλαι relatis sine offensione ad illa,

quae antecedunt, η πειτα - ώκεα

νοῖο, Cum ea , quae ceteri codd. hic habent: - κεανοιο. ς δ' τε - θυελλαι - μφιπολεύειw Ως μ' ἀῖστώ-Gειαν etc., vel ana colutho expedienda sint, vel parenthesi molestior τῆσι - ἀμφιπολεsειν notum est δε temere inculcari solere a libiariis, qua de re V. Jacobs indice Anthologiae Palat. Scha-fer Melet. r. p. 59 et 135. , OS Uoque ann. ad ι, 34 et passim ad scriptores scenicos Graecorum. Am. Q. et

Sch. Πανθάρεως ὁ ἐροπος καὶ πιμ-φης χρείας παῖς, μιλήσιος et γενος, γῆμα υρμαθίην την υμφιδάμαντος, ἴσχει Αm Q. ἔσχε παῖδας filias τρεῖς,

υηδόνα, . λεοθηραν, . μερόπην duas tantum novit Paus. 10, 30. Camir et Clytien) - τρίφοτ σινυτμοδίτη, καὶ θηνῆ, . Ἐρα loquuntur Graeculi, quasi id fecissent deae vivis parentibus puellarum, contra ac traditio merus T. et L; cui inepte obloquentes illi ann. ad T. ita garriunt: καὶ γὰρ

ou ὀρφανὰς αυτὰς νεθρέψατο υτροδίτη, ἀλλα προ ης ὀρφανίας. Πανδάρεως δε παραγενόμενος εις Κρήτην

ου ηνεγκεν εἰς Μίλητον, δείσας τον Αία, παρὰ αντάλ δε εἰς Φρυγίαν κατατίθεται, φάμενος ἄγειν ε Φοινίκης τοὐτον. Tάνταλος δεξάμενος ἐφυλασσεν ἔπειτα, κελεύσὰντος Αιὰς

εὐευνῶν τον κύνα, παραγίνεται προς

νός. ὁ ὁ Ἐρμης εὐρίσκει αυτὰν παρ' αυτω. ς ε . Πανδάρεως πύθετο, φεύγει εκ της πατρίδος συν τῆ γυναικι Αρμαθόη κ ταῖς θυγατράσιν, γάμοις υσαις, λεοθήρα τε, . ηδότι,

κτείνει σὐν τ γυναικι, ταῖς δε θυγατράσιν stos τὰς ρπυίας φορμῆ αὶ ὁ ἀνελόμενα Ἐριννέσιν αυτὰς ιδοα- σι δουλεύειν. ου μην αλλὰ και όGοναυταῖς ἐμβάλλει εsς καλεῖται δε υ-τη κύων quis sit ille morbus, scio cum ignarissimis, putoque Scholiastas dedisse huc et καλεῖται ὁ ἀντέκυων, h. e. λώ-πζξ Hesych. ἀντίκυων, λώπηξ. Si autem intelligenda ἀλωπεκία, desuvium capillorum, ut Callimachus hymno in Dianain 77. το δ' ἄτριχον είσετι καὶ νυν Μεσσάτιον στ ρνοιο μένει μέρος, ῶς τε κόρση Φωεὰς δειδρυνθεῖσα Ο-μην ἐπενείματ' ἀλώπηξ si αυτ in

ἀντη mutare visum est , 104, cum constet, ν et v litteras permisceri solere in codd. nec minus sibi ossee rint propter tota cismum quod si divi navimus, ocus subesse videatur huic narrationi, quasi punitis ἀντέκυν virginibus ἀντὶ κυνὼς, pro cane isto, quem

furatus erat Pandareus. Ceterum f. ann.

ζεσθαι ὁ ἐλεὰν αὐτὰς αἱ θεαι νε- θρέψαντο, ἀγνοοίσαι το πεπρωμένον

μόνος γὰρ ὀ εος ιδ μοῖράν τ

οφ - οἴνω Cibus delicatus, ut quem dea praebeat. . Batrachom 38. o TU-ρὸς νεόπηκτος απὰ γλυκεροῖο γάλακτος, ου χρηστὸν μελίτωμα, το και μάκαρες ποθio υσιν Eurip. Bacch. 112.: ε δε γάλακτι πίδον ρεῖ δ' οἴνω, ε δε με- λισσαν νέκταρι. Cl. - πινυτὴν, prudentiam , ut Il. η , 288. Αἶαν, πείτοι δῶκε θεὸς μέγεθός τε, βίην τε, ι πινυτήν. aliter λ , 443. αλλ' υσοίγ', δυσεs, φόνος oGεται εκ ου γυναικός Aίην γὰρ πινυτὴ etc. Sch. μῆκος δ' ἔπαγε κουροτρόφος

123쪽

75 ἐς At τερπικέραυνον ὁ γαρ τ ευ οἶδεν παντα, μοῖράν τ . ἀμμορίην τε, καταθνητῶν ἀνθρώπων) τόφρα δε τὰς κούρας Uρπυιαι ἀνηρείψαντο,

ὀσσομεν κα γαῖαν πο στυγερην ἀφικοίμην, μηδε τι χείρονος ἀνορὼς ευφραίνοιμι νόθμα. έλλα το μεν καὶ ἀνεκτὰν χει κακόν, ὁππότε κέν τις ηματα μεν κλαιη, πυκινῶς ἀκαχῆμενος ητορ, 85 νυκτας δ' υπνος λζαν' ὁ γαρ τ απέλησεν ἀπάντων, ἐσθλῶν, δε κακῶν, πε α βλέφαρ' ἀμφικαλυψιὶ, αυτὰ εμοὶ καὶ ὀνείρατ' πέσσευεν κακὰ δαίμων. τῖδε γα α μοι νυκτὶ παρίο0αθεν εἴκελος αὐτω, τοῖο εών, οἷος εν ἄμα στρατῶ αυτὰ εμὼν κῆρ 90 χαιρ επε ου ἐφάμην ναρ εμμεναι, αλλ' υπα ηδη.

lamentantis uxoris vocem exaudiens lysses fausta omina poscit OV em,s revera sibi sit propitius.

μερμήριζε δ' πειτα δόκησε δε οἱ κατὰ θυμον

ηδη γιγνώσκουσα παρεστάμεναι κεφαλύφι.s χλαῖναν με ξυνελών, καὶ κώεα, τοῖσιν νευδεν,ες μεγα00ν κατεθηκεν επὶ θρονου, ε δε βοείην

θῆκε θυραζε φέρων Αί ὁ ευξατο χεῖρας ἀνασχών ,,Zε πάτερ, εἴ μ' θελοντες επὶ τραφερήν τε και γ PVν,

ραις et, δουλαις γενέσθαι; V. m. Q. oblivionem inerre solet. 455, ε , 324. et Sch. ad 66, praetereaque o , 53 etc. - ἀμφικαλυψ bene habet in sen-- - Ἐν οσσομένη. Ἀγγου- ἀνειδωλο- tentia iγpothetica. E: ἀμφικαλυψει, ποιουμένη, . svi ἐκλαθομένη αυτου. cui non erat quod aures praeberent viri καὶ γαῖαν νόημα τουτέστιν, να eruditissimi. - π έσσευεν , inρutere θάνοιμι, ἔχουσα μνήμην τον ἀρίστου sive Immittere solet. i. 25, etc. ἀνδρὼς εγγετραμμένην μοι ἀνεξάλειπτον παρέδραθεν accubuit ann. ad εἰς ψυχήν. . πάν- δε σεμνῶς εἴρηται Il. , 163. , o Io correpta Prima, ut τ μη χείρονος - νόημα ἀντὶ του η , I 2, II. , 275. - ναρ, παρ.

124쪽

ηγετ' μὴν ε γαῖαν, πεί μ' κακώσατε λίην,100 φήμην τίς μοι φάσθω γειρομένων ἀνθρώπων

tonat Iupiter, simulque in aedibus ancilla molitrix operi suo etiam noctu intenta, ceteris dormientibus, Ulγssi lacit omen.

Sὸς φατ' εὐχόμενος του ' κλυε μητίετα Ζευς' αυτίκα δ' εβρόντησεν απ' αἰγλήεντος 'Oλύμπου,105 υς ὁθεν κ νεφεωπι γήθησε δε δῖος δυσσεύς.Jς γ μην ὁ ε οἴκοι γυνὴ προέηκεν ἀλετρὶς

πλησίον, νθ αρα οἱ μυλαι εἴατο, ποιμένι λαῶν, τγῆσιν δώδεκα πῆσαι ἐπερόώοντο γυναῖκες, ciλφιτα τευχουσαι καὶ ἀλείατα, μυελὰν ανδμῶν.

αἱ μεν ρ' αλλαι ευδον, πεὶ κατὰ πυρὼν ἄλεσσαν 110 ε μί' υπω παυετ', ἀφαυροτάτη δ' τέτυκτο. ρα μυλην στήσασα πος φάτο, σῆμα νακτι '

preces ancillae.

,,Zε πάτερ, στε θεοῖσι και ἀνθρώποισιν ἀνάσσεις,

νε, Ma γρήν. h. e. ἐπὶ γῆν κ θα memorari, quas nullas apparere dicat λασσαν. . ann ad Il. L 308. - i molitri 114. quibus respondent Am. 2,μην φάσθω proprie dixit, usurpatis intelligendum esse locum nubium. h. e. nomine et verbo ejusdem originis, ut ζ , coelum: Ἀκ os τόπου, που εἰώθασιν 61. et alias φήμην, omen eae voce. εἶναι τα νέφη sed recte i. Anight , Montbel. V , L mot τήμη, dansio adstipulante Monibello: Ineptum et immere 'enten ta presage qu'on 'irait portunum commentum: donitrua enim AEdes paroles de elui qui pari ait e re Coelo sereno in αιγληεντος ολυν-mier, Omme On petat En voi u exem- oo sic non iubilo prodigiosa pie a me con chant de l'Odyssee 35). erant; atque infra 114. Serva αλετρις Eustathe explique φήμη par λόγος δη- observat, os δε ποθι νετος Gτι. ' Virg. λωτικὰς p. 1432 l. 22.), λόγος μαντι Georg. 1, 487. di non alias coelo cecide κὰς p. 1439, t. ), disco ur qui sertis uni plura sereno Fulgura Lucan Phar manifester. disconrs prophetique ies sal. 1 , 530.es fulgur fallaci micuerunt petitem scholies Brev schol. in Odyss. crebra sereno. E l. ad 113. Iupiter β , 35 et 4 100 l' expliquent par κλη- per purum tonantes egit equos Volucrem-δών, resage, et les scholies ambrosi en que currum prodigialiter loca nonnul-nes si , 35 lui donnent te me me sens tu adposuit admorat. 1. Od. 34, 6. Beni-Il 'aciam ais, dans Homere, I'acception ejus sereno tonuisse inter proditia retu- de renommee, de Iam de Latins . Me lit ut obsequens. igitur unci impinpendant a'auteum des Meuvres et des gendi erant huic Versiculo. - προέηκεν Ioiars Op. et D. v. 758 s, d. ais emisit. dixit. - μυλαι 104. lard. lui donne cette derniere significa Sch. εῖα To φιλῶς non taro, sede-

125쪽

μεγάλ' ἐβρόντησας απ' ουρανου ἀστερόεντος,

ουδ ποθι νέφος στί' εὐας νυ τε τόδε φαίνεις. 115'κρῆνον νυν καὶ μοὶ δειλύ πος, ττι κεν εἴπω ' μνηστη9ες πυματόν τε και στατον ματι τωδεεν μεγάροις 'Oδυσζος λοίατο δαλ ἐρατεινην,σὶ δη μοι καμάτω θυμαλγέ γουνατ ελυσαν,

ἄλφιτα τευχουσy νυν στατα δειπνήσειαν.

120 ' Ω ἄρ' εφη χαῖρεν ὁ κλεηδόνι δῖος δυσσευς, Ζηνός τε βροντν φάτο γαρ τίσασθαι ἀλείτας.

mane Telemachus quaerit de Gysse, an hospitaliter acceptus sit.

A δ αλλοι δμωαὶ κατὰ δωματα κάλ' δυσῆος, ἀγρόμεναι ἀνέκαιον ἡ ἐσχάρ ἀκάματον πυρ.Tηλέμαχος δ' ευνῆθεν ἀνίστατο ἰσόθεος φως,125 εῖματα ἐσσάμενος, περὶ δε ξίφος ο ξ θέτ' μω,

ποσσὶ δ' υπὰ λιπαροισιν δήσατο καλὰ πέδιλα,εῖλετο ὁ ἄλκιμον εγχος, ἀκαχμένον ὀξέ χαλκῶ or δ αρ εα ουδον ιών. προς δ' Εὐρυκλειαν ειπε ' ,, Μαῖα φίλη τον ξεῖνον τιμησασθ' ἐν οἴκφ130 ευνν, καὶ Uίτω, η υτως κεῖται κηδῆς; τοιαυτη γα εμοὶ μητη9, πινυτή περ ἐουσα εμπλήγδην τερόν γε τίει μερόπων ἀνθρώπων χείρονα τον δε τ' ἀρείον' ἀτιμήσαο αποπέμπει.

Eurycleae responSio.

To δ αυτ προσέειπε περ φρων Εὐρυκλεια 135 ,ου αν μιν νυν, τέκνον, ἀναίτιον αἰτιόω O. οἶνον με γαρ επινε καθήμενος, φρ εθελ' αὐτος,11 - 124. εω τινί. Il. π, 227. - - αυτως, ἰe, male. librarii hic quo- κρῆνον. a. a. I. I. et nonnulli ap. que, ut solent αυτως. V ann. dat. α', E κρήηνον, ut Il. α 4 et 504 simi 133. - Sch. ἀκηδής. n. ω 554. literque κρηήνατε dixit, 418, o , 242, ἀτημέλητος. - m. Q.: τοιαύτη et κρηῆναι Ιl. , 101. sane carere Os μήτηρ o διαβάλλει την μητέρα, αλ- sumus τω νυν et εὐφωνότερον est κοή- λὰ λέγει, i τι οὐ μεν πτωχοs ευαγηνον καὶ μοὶ quod malim. νυν addide γελιζομένους περὶ δυσσέως τιμα, καί rint metri gratia, ex quo scribi coeperat περ ψευδομένους, τους δε ἀγαθους διακρῆνον ita plus ponderis habet νυν 119; o μη ψεύδεσθαι τιμάζει. - μ- nec magni resert contra ac sentire vide λλή, δη, κατὰ os παλαιοί το tur quod κρῆναι legitur aliquot lo κρίτως παρὰ et εμπελάζειν l), η μ'

cis, velut ε , O. - πυματόν τε καὶ πλήσσειν , τοι ἐμπίπτειν, πως ν τυρου στατον. tautologia emphatica, ut Il. χοι, τοι πράγμασι - εμπληκτος δε χ, 203. - Os νατ ελυσαν. a Con αστατος κ. οἱονεὶ σω πεπληγμένος, . sequente lassitudinis. V. G, 212. - α - ου κατὰ φύσιν φρονῶν. σπε εκπληρολ είτας, sontes. cf. Il. 28. - ἀκά- κτος ὁ ξωθεν πεπληγμένος, κατὰ τους ματον πυρ. ' 181. m. etc. - ἐμβροντήτους - ἐκπεπαταγμένους κ.

ἐσόθεος τως. h. e. θεῖος, χῖ0ς, di ἔκθαμβος, κατὰ την κοινως λεγομίνην Minus, mobilis. AEL , , 324. n. β , 565 1κπληξιν etc. Ap. emend. ν εμπλήγδην etc. ovid. Epist. e Ponto 1, 2, 120. ἐμπληκτικῶς, χυ μετά κρίσεως. ἐν Maequandi Superis, viri. Cl. της δυσσείας Ἀπομνήματι. ὁ χε125, . , 3, 4, 6 , 308, 9. ρίσταρχος, vμεταβόλως. 127. Il. 135. 136. ἐπινε sic K in commentario,128-132. 'στ η - ἰών φ 124 etc. p. 1836 l. 1. iam in lemmate habet

126쪽

prodit Telemachus in concionem; servi servaeque operari Incipiunt; pastores adsunt cum pecudibus mactandis.

η δ αυτε δμωῆσιν κεκλετο δῖα γυναικῶν, Eυρυκλει', AZπος θυγάτηρ Πεισηνορίδαο - Αγρεῖθ', αἱ με δῶμα κορήσατε ποιπνύσασαι, 15 ράσσατε τ', εν τε θρόνοις ευποιήτοισι τάπητας βάλλετε πορφυρεους αἱ ε πύγγοισι τραπεζας

πῖνε, ut libri editi sed notum est, καχλυνατε fortasso a κέρειν sive εἱ-

lemmata scholiorum saepe mutata esse ρειν, auferre sordes ' θεν. και κόρημα inculcatis vulgatorum codicum scripturis. τ σάρον scopae), δι' ου φιλοκαλε minime autem necesse fuit dici πῖνε, ται γη. - ἰστέον ε, τι το ρηθεν cum augmentum non modo reciperet ver σάρον, τοι σάρωτρον, και φελμα sus, sed expeteret, ne rh thmo eodem καλεῖτο κατὰ Ους παλαιοὐς εν ἀντι- decurreret atque antecedens atque πράσει' ου γαρ τίλλονται, τοι αυ- metri inprimis rationem habet Hom. in ξονται τα σαρούμενα, δι και o Gά-- hoc genere, nec πῖνε posuit nisi initio so παραιρεῖ, μειοῖ τοιουτον δέ τι versus, vel pede 5. hexametri post com και το αὐοῶν δια το πρωτότυπον σαί-

ma, vel denique in formula αυτὰ ὁ ω, ε ο και σήρανε γης, . σεση- πῖνε καὶ σθε. . , 94,4 , 109, 163 ρέναι ρῆμα, . χείλη σεσηρότα, ν'

etc. ων πάντων σχίσμα τι φαίνεται . μεμ13 - 147. σίτου πεινήμεναι, σις λότητος etC. - ποιπνύσα- ut πεινPν χρημάτων p. Xenophontem. σαι, νεργήσασαι, lacriter opus fa- v. Schn. v. πεινάω. E. - ψεύδεσθαι cientes, germ euch tummelnd ut redis δεσποίνης το ψευδος τῆ Osλll. και ασατε αντι του ρανατε, ς μ λι

127쪽

πάσας ἀμφιμάσασθε, καθήρατε ὁ κρητῆρας,

και επα ἀμφικύπελλα τετυγμενα τα ὁ μεθ' δωρερχεσθε μήνηνδε, καὶ ἴσετε θῆσσον ἰουσαι. 155 ου γὰρ ἐν μνηστῆρες ἀπέσσονται μεγά9οιο, ἀλλα μάλ' o νέονται, πει και πῆσιν εορτή. ΡΩς φαθ' αἱ δ' ἄρα της μάλα μεν κλύον ήδ' ἐπίθοντο. αἱ μεν ἐείκοσι βησαν επὶ κρήνην μελάνυδρον αἱ δ' αυτου κατὰ δώματ' επισταμένως πονέοντο. 160 'E δ' λθον δρηστῆρες Ἀχαιῶν. o μεν πειταε καὶ πισταμ ενως κέασαν ξύλα ' τα ὁ γυναῖκες

ηλθον ἀπὸ κρήνης, επὶ δε σφισιν λθε συβώτης,

τρεῖς σιάλους κατάγων, O εσαν μετὰ πῶσιν ἄριστοι. και τους μεν ' εἴασε καθ' εὐκεα καλὰ νέμεσθαι,

165 αυτὰς ' αυτ δυσῆα προσηύδα μειλ χίοισι

suo quisquo modo Ulγssem appellant Eumaeus, Melanthius et Phi

ovis et σε μῆλλον Ἀχαιοὶ εισορόωσιν, ε ' ἀτιμάζουσι κατὰ μέγαρ', hi et πάρος περς Toν ' ἀπαμειβόμενος προσεφη πολυμητις δυσσεύς', α γὰρ ' Ευμαιε, θεοὶ τισαίατο λώβην,170 ην M' βρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανόωνταιο, εν ἀλλοτρίω, οὐδ' αἰδos μοῖραν χουσιν. 'SZ οι με τοιαυτα προ αλλήλους ἀγύρευον. ἀγχίμολον δε σφ' ηλθε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν, αἰγας ἄγων, es πῆσι μετέπρεπ0ν αἰπολίοισι,175 δελτου μνηστήρεσσι - δύω ' μ' ποντο νομῆες. και τὰς μεν κατεδησεν υπ' αἰθούσγὶ ριδούπω, αυτὸς δ' υτ Dδυσῆα προσηυδα κεὐτομίοισι '

128쪽

,, εῖν', ἔτι καὶ νυν ἐνθάδ' ἀνιησεῖς κατὰ δῶμα, ἀνέρας αἰτίζων, ἀτὰρ υκ ξεισθα θύραζε;

180 πάντως ἱκέτι νῶ διακρινέεσθαι ita, πριν χειρῶν γεύσαοθαι επεὶ συ περ υ κατὰ κόσμον αἰτίζεις εἰσὶν δὲ καὶ ἄλλαι δαῖτες Ἀχαιῶν. 'ἈZς φάτο τον δ' οὐτι προσέφη πολύμητις δυσσευς, ἀλλ' ἀκέων κίνησε κάρη, κακὰ βυσσοδομευων.

185 in δ' πὶ τρίτος ηλθε Φιλοίτιος, ρχαμος ανδρῶν,

βοs στεῖραν μνηστῆρσιν ἄγων, και πίονας αἶγας πορθμῆες δ' ἄρα τούσγε διηγαγον, οῖτε και ἄλλους ἀνθρώπους πέμπουσιν, τις φ ἐας εἰσαφίκηται. καὶ τα με ευ κατέδησεν υπ' αἰθούσν ἐριδούπω,

190 ότὰς δ' αὐτ ερέεινε συβώτην, ἄγχι παραστάς 'riri δη δε ξεῖνος νέον εἰλήλουθε. συβῶτα, ημετερον προς δῶμα τίων δ' ξ ευχεται ἐναιανδρῶν πο δε νύ οἱ γενεὴ, και πατρὶς ἄρουρα; δύσμορος η τε ἔοικε δέμας βασιλη ἄνακτι. 195 ἀλλα θεοι δυόωσι πολυπλάγκτους ἀνθρώπους, ὁππότε καὶ βασιλεsσιν ἐπικλώσονται δῖζύν. 'H, καὶ δεξιτερῆ δειδίσκετο χειρὶ παραστὰς, καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα 'bubulci oratio pathetica.

χαῖρε, πάτερ ῶ ξεῖνε γένοιτο τοι ς περ πεσσω2ολβος ἀτὰρ μεν νυν γε κακοῖς χεαι πολέεσσι.

Zε πάτερ, οὐτις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος ου ἐλεαίρεις ἄνδρας επὴν ὁ γείνεαι αυτὰς,

princeps virori na, vir praestans. γ', 454 me est emblabi in uot notre mas-ξ 24 etc. - βουν στεῖραν tres Ulysse inferius cogitat 205.522. λ', 30. - Am. B. βουν στεῖ - m. Q. L δυόωσι. εἰς δύην καιρ α των γαρ τόκων et κρέας κάλ- κακοπάθειαν βάλλουσι. in δυῆν. semel λιστον. EL βους ἄγεται στεῖρα βιωτι dixit. verum esse ait pastor, quod Vul-κῶς victus causa), επεὶ τὰς τοκάδας go dici soleat. deos rumigere homines, περιέπεσθαι curare alere, χρή quando ne ipsis quidem regibus pareant, διήγ αγον, trajiciebant, trajicere so quibus comparavit hospitem ἐπι-lebant, quoties opus esset pasceban κλώσοντ αι ἐπικλώσωνται m, tur hi greges boum et caprarum in in 17. - δειδHa κε o. a , 41 G , 120.

129쪽

μισγεμεναι κακότητι καὶ αλγεσι λευγαλεοισιν. ἴδιον, ς νόθσα, δεδάκρυνται δε μοι οσσε, 20 μνησαμένω δυσῆος, πεὶ καὶ κεῖνον ἱωτοιάδε λαίφε' χοντα κατ' ἀνθρώπους ἀλάλησθαι, εἴπου τι ζώει, καὶ ρα φάος ηελίοιο. εἰ δ' δη τέθνηκε, καὶ εἰν Ῥῖδαο δόμοισιν, ω μοι πειτ' δυσῆος ἀμυμονος, ο μ' πὶ βουσιν 210 εἴσ τι τυτθόν εόντα Κεφαλλήνων ν δήμω. νυν δ' αἱ μεν γίγνονται θεσφατοι, Ῥυδε κεν αλλως ἀνδρί γ' υποσταχυοιτο βοῶν γένος ευρυμετώπων, τὰς δ αλλοι με κελονται ἀγινέμεναί σφισιν αυτοῖς εδμεναι, ουδε τι παιδδ ενὶ μεγάροις ἀλέγουσιν,2 15 υδ' πιδα τρομέουσι θεῶν μεμάασι γὰρ δηκτήματα δάσσασθαι δὴν οἰχομένοιο ανακτος. αυτὰ εμοὶ τόδε θυμὼς ενὶ στοὶ Πεσσι φίλοισι πόλλ' πιδινεῖται μάλα μεν κακὰν υἱο εόντος, αλλων δῆμον ἱκεσθαι ἰόντ' υτισι βόεσσιν 220 ανδρας ε αλλοδαπούς το δὲ ρίγιον αυθι μενοντα, βουσὶν is ἀλλοτρίyσι καθήμενον, ἄλγεα πάσχειν.

ητοι γενναν - μισγέμεν α ι πια κε - Τη πιι, miscere calamitati, ut Pind. Nem.

1, 25. λαὸν - λυμπιάδων φύλλοις

των πλοίων αἱ ὀθόναι, τυ δε α πα-χία μάτια E: λαίφεα κἀνταὐθαπτωχικὰ παχεα ἱμάτια, ως και τὰ σπειρα ἐν τω σπεῖρα κάκ' ἀμφω μ ι σε ὁ 245). κυρίως δε λαίφεα ci των πλοίων, φασὶν, ὀθόναι ὀθεν

εόντα invenerat τάξ', τι et ἐ., quo tamen Verbo haud utitur Homerus contra εἴσου

passim legitur, velut δ' 531 V, 169, καθεῖσε Ιl. , 382. - Κεφαλλήνων. v. It si , 631. 211 - 225. ἀθέσφατοι ne desquidem FabiIes, nedum homini, innu

aliter cuipiam succrescat boum genus latifrontium modesto dicit ἄλλως pro ἄμεινον, melius, felicius. Er o πο- σταχυ-τo sic plurimi codd. sed . 2. Ald. 3. W, B: υ - οιτο. αντὶ του αυξοιτο δίκην ταχύων, ἄν ε κα-στος ἐξ ενὸς κόκκου πολυχους γίνεται τον καρπόν. εκ ου στάχυος γὰρ τουποσταχυεσθαι οὐδεν δε ἐκώλυεν εἴπερ θελεν, εἰπειν και ποσταχύοιτο - ου δ' πιδα aes. θεῶν. cf. ' 82 Il. π , 388. - όδε, hoc, quod dicturus est. - επιδινε ιτα ι, volvit, considerat medium pro Clivo. V. ι , 538 etc. Sch. εν τοι στήθεσιν ἀνακυκλεῖ λογισμὰς πολλὰς τGoφὰς λαμβάνει - μάλα μεν κακὰν ἄλγεα πάσχε ιν duas Se eH Sivis duplicem agendi modum expendiere et Secum reputare dicit utrum fugi.at superstite herili filio ipsosque boves furto abigat in peregrinam terram a maneat apud alienum gregem βο 1σιν α' ἀλλοτρίησιν , . . eum, cujus fructum

alieni, proci, intercipiant id quod multo isti aut intolerabilius p videtur servo

130쪽

καί κεν δη πάλαι λλον περμενέων βασιληων ἐξικόμην σευγων, πει ουκέτ' ἀνεκτὰ πέλοντια ἀλλ' ετ τον δωτηνον ὀχμαι, εἴ ποθεν λθών 225 νορῶν μνηστήρων σκέδασιν κατὰ δώματα θείη.

cui jurat personatus hospes, statim ijssem adfuturum esse.

ν δ' ἀπαμειβόμενος προσεφη πολύμητις δυσσευς'

τούνεκά τοι ἐρεω, καὶ επὶ μεγαν Οὐκον ὀμουμαι '230 ἴστω νυν Ζευς πρῶτα θεῶν, ξενίη τε τ0άπεζα, ἱστίη Dδυσῆος ἀμυμονος, ην ἀφικάνω, ὴ ἐθεν ενθάδ' ὁντος ἐλεύσεται οἴκαδ' 'Oδυσσευς,οοῖσιν ὁ ὀφθαλμοῖσιν πόψεαι, αἴ κ' θέλγησθα, κτεινομένους μνηστῆρας, o ενθάδε κοιρανἐOυει.

vota faciunt ambo pastores, id ut fiat.

datur mea sinistrum procis, dum in aede Ulγssis conveniunt.