Carmina;

141쪽

380 αλλος ὁ αυτ τις υτος ἀνέστη μαντευεσθαι αλλ' εἴ μοί τι πίθοιο, τό κεν πολυ κεὐδιον IV,

τους ξείνους εν is πολυκληῖδι βαλόντες

ε Σικελους πέμψωμεν, θεν κέ τοι αξιον λ φοι.

άλλ' ημαι παρὰ τηυσὶν Ἀτώσιον reo nent indis rem ment pay ne Serait αρουρης. similiter Nicander Θηριακῶν pas te seu qui eu porte 2 Oms La VerSi .: Ἀρπηστάς τ' 4χιάς τε, καὶ ille de Priam se nomme tanto Troiς, αχθεα μυρία γαίης, et lato Theasitet tanto Ilion mais Ilion ' po in donne P. 176.ν οτι υ λῆροί εἰσι, an Ἀλως te no de euple, et de Troi Seu te onciχθη, αλλ' ἄνδρες etc. a ait les Trogens certe γλιεῖς Ilien-381 formula dicendi persuadere inu ses, non Troiani vocantur generatim, Sed pientium. v. l. , 28 similiter . ibidem incolae Ilii agi, quem 'ξλιν appellari 48. η ρά νύ μοί τι πίθοιο cf. Il. ὁ , jussit AleXander M. v. Cellar ra. p. 52.

ipse, ut alii, in quibus in dissentit 8 cette isoque Certa inement iei

ερρiθη inprimis ann. ad ε 34. et Vigaverant Graeci Trojam navigabant 35.) εκῶν τερατευόμενος ποιητικώτερον, in Cretam, in Aegyptum quidni etiam ἐξετόπισε την πλάνην. και ν τοῖς ξῆς in Siciliam profecti fuerint nonnunquam, ὁ ω, 211, 366 389 Sicaniam nomi mersaturam facientes, se rapinarumna ib. 307. Σικελὴ γραις ἱστορεῖται, duεa, elut Taphii tam quibus ad of ,γυνε isos Goλίου etc. assentiri non 105.8 Ibi 'aud dubie Ithacenses omo-Possum Monibello, qui haec addubitat, rant, Vel Vi inde abduxerant, miculam Siculosque linc expellere conatur sic flam anum, Doli uxorem, cujus fit men- autem vir doctissimus Ensogons des ti libr0 24 , 0cis Supra citatis; eoque auae Siciliens. Rochelari Homeri inter nunc proci ejicere Volunt invisos hospi-pres francogallicus qui soutient riu' te quo quam longissime absint ab i-UlySS m' potnt voyage dans es mers Si , Venditλque Siculis cogitare de red de Sicile, et qui repousse opinion do tu Π0 P08Sint quod attinet ad locum ceu qui prsitendent que cle o Θρινα- illum de Ecbet rege, non simplex inn-κία dans Homstre doli 4'eniendro de da usa profesti Ibi agitur aut venditio Sicile Schol. ed. in utim. in Odγss. ed -upplicium dirum, quo affici cupit x, 106), is appule de is passage poli Irum Imp0tens irae Antinous, pessinius prouVer u Hom. connaissai te nom quo pr0s0rum ὁθεν - ἄλφοι. o , 452 Pori atriourd hul la Sicile, et quo par 'ς . mi, ut eue S. Thomae eniteat:

142쪽

qui nihil respondet insolentibus, sed patris nutum observat, matre ex propinquo auscultante.'Ως φασαν μνηστῆρες ὁ δ' υ εμπάζετο μυθων, 385 λλ' ἀκέων πατέρα προσεδέοκετο, δέγμενος ιεὶ, ὁπποτε δ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας φήσει. υ ὁ κατ' ἄντησιν θεμένη περικαλλέα ίφροναούρη καρίοιο, περίφρων Πηνελόπεια,

ανδρίν εν μεγάροισιν κάστου μυθον κουεν.390 δεῖπνον μεν γα τοίγε γελοίωντες τετυκοντο

ηού τε και μενοεικες, πεὶ μάλα πόλλ' ἱέρευσαν δόρπου ' ου αν πως ἀχαρίστερον αλλο γένοιτο,

οἷον δη τάχ' ἔμελλε θεὰ καὶ καρτερὸς ἀνὴρ

θησέμεναι ' πρότεροι γα ἀεικέα μηχανόωντο.

384. v. 275. 385 394. δέγμενος, erspectang. Il.

άντησιν putet D euphoniam intelligo,imo forte geminasse puto librarios osci tantes caninam litteram, ut in verbis II αρνησσὰς Κασσάνδρα, κνίσση quo

facto alterum in simile abierit Certe non αντηστις dicitur, non αντζοις. Sch. κατ αντη σι ν άντικῆυς Ουάνδρῶνος, ἐν τη γυναικωνίτιδι - λελοίωντες. V. 347. - τε Tυκον TO. θ , 61 Il. α' 467 etc. - μενοεικές.ε , 166 etc. - δόρπου, coenae. V. Il.

λ', 30. - καρτερὰς ἀνὴρ audit lysses, ut d , 242 et 271. - m. . rπρότεροι γάρ οἱ μνηστῆρες δηλαδή.E: - προ τ γαρ φησιν , . μη I. 'ου 'νεκεν δηλαδὴ καὶ ἀλοντο, O, κακῶν ποοκατάρξαντες. s. si tanti est, π, 7 etc.

143쪽

ΟΛΥΣΣΕΙΑΣ

144쪽

Πηνελόπη τω τείνοντι το τόξον μολογεῖ τον αυτῆς γάμον' - δυσοεἰς δε, υμαίω καὶ Φιλοιτί εντειλάμενος περὶ της των θυρῶν ἀσφαλείας, αυτὼς ἀφίηει, το βελος δια των πελεκεων, αλλουτεῖναι et τόξον δυνηθέντος.

145쪽

Promit enelope lyrsis arcum, quo ab Iphito donatus erat.

α ι δ' ἄρ επὶ φρεσὶ θηκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη

κουρλὶ Ἱκαρίοιο, περίφρονι Πηνελοπείθ, τόξον μνηστήρεσει θεμεν, πολιόν τε σίoη9ον,

330. - εὐκαμπέα aduncam, quemadmodum δρέπανον ευκαμπες dixit O , 367. V ann ad Il. M 456, Schn. V. κλεὶς g. 2. - χειρὶ παzείη, manu crassa, h. e. carnosa, quod est in parte pulcritudinis. MinerVae quoque χει se παχεία dicitur Il. 3. et 24. cf. ann ad Il. , 54. nec tamen temere est, quod ait E τὰ χειρὶ in I. πλῶς οὐτω κεῖται παραρριφεν επὶ u

Ῥῶ τε οδόπηχυν, quam hic noster ροδοδάκτυλον appellare soleo, και ει τι Tolostoν. διὰ και κατὰ ἀκυρολεξίαν οἱ παλαto ἐνταίθα κεῖσθαι τὴν λέξιν φασί.sed inepta sunt, quae hisce addidit: εἰδε

τοι ἀνδρείοις τοιαῶτα )ς επιπολῶ τὰ ακρωτήρια εἶναι - χρυσείην sic A. . et 3. quam Scripturam vulgatae χαλκεέην merit E praefert: χρυσω γὰρ οἰκεῖον, inquit, τὰ καλόν. propterea et Bumitu argentumque conjungi solet cum ebore, non item ae vel ferruim υ 199. - λέχος ξεον, - Ααιδάλλων

146쪽

βῆ δ' μεναι θάλαμόνδε συν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶν

εύχατον - δε οἱ κειμήλια κεῖτο ανακτος,10 χαλκός τε χρυσός τε πολυκμητός τε σίδη90ς. ενθα ὁ τόζον κεῖτο παλίντονον, ὁ φαρέτ0η ἰοδόκος, πολλοὶ δ' ενεσαν τονόεντες ὁ ῖστοί δῶρα, τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας, Ιφιτος υρυτίδης, πιείκελος ἀθανάτοισι.

V ann. ad ε , 72. E κώπην ὁ ἐλεφαντίνην τὴν λαβὴν λέγει, τοιαύτην os σαν διὰ τὰ τιμιώτερο - γὰρ λοιπαὶ ξύλινοι, ώς εἰκός. οὐ κουν επι ξίφους

μόνου malim μόνον ὴ κώπη, ἀλλ'

idos καὶ επι της δρεπανοειδ os ταύτης κληῖδος etc. Sch. κώπη φλαβὴ το ξίφους, ἡ κόπτειν υναμένη, παρὰ το κοπὴ, ναβιβασμω κ. τροπῆκώπη καὶ των ἐρετῶν κώπη λέγεται

prie dixit κειμήλια κεῖτο, siquidem κειμήλιον a Verbo κεῖσθαι appellatum est. Ap. κειμήλια απίθετα χρήματα.

nulli apud Cl. item' et ν τόξων

κεῖτο, quo Paeto Vox gravissima τόξον regionem illam Versus totam Xplet, cum in vulgatis libris, in quibus legitur τόξον κειeto, metri velut flumine abripiatur atque Occultetur sic in serius

γε, quod habet Parisiensis codex, non ετευγε, ut Vulgo pasSimque hoc artificio pondus addit vocibus illis, in qui bus praecipua quaedam vi sita est Sententiae. Ceterum f. insertus 59. et Il. o , 443. - m. 2 Λακεδαίμονι.νυν επι τ Αακωνικῆ χωρα, ης μέρος

κατὰ τους ρωικοῖς χρόνους Μεσσήνη διχασθῆναι δέ φασι την Λακωνικὴν της Μεσσηνίας ἐπὶ των ρακλει-5ῶν, οῖ μετὰ τὴν os γλίου λωσιν

κατίσχον τὴν Πελοπόννησον. similiter Scit et . nomen Lacedaemonis Et regionem et urbem significare hoc loco probat Geographus . . ann. ad ὁ ,1 et cf. 15. Ρarmi es aison quedoniae night Proteg. in Hom. g. 43. pota prouuer que 'lliade est plus unci eane que 'Odγssee 'est que dansi Iliade ilis est iam ais parte de a Messent ni de Messeniens, et isti en estici question au vers 1 et 18. Pausanias 4, 1. observe ussi que dans lecatalogue des aisse aiax, i re est pasparte de a ville de Messene, quoiqu'ilsoi fait mention de celle de Pylos et

de celle 'Αreue. Monibet speciosum quidem argumentum; sed dubitari vix Potest, quin mutatus multis in locis fusirit Catalogus navium, et quemadmodum versus II si , 558. studio Atheniensium additus esse dicitur a Solone vel Pisistrato, ita fieri potuit, ut locus ille , in quo mentio fieret Messeniorum, dio eorum induceretur ab aliquo διασκευαστῆ Lacone. -- Sch. Iφιτος Εὐρώτου με παις Euryti filiorum natu major nam plures ille habuit), Οἰχαλιείς ὁ τὰ γένος, fuit scit Eurytus rex Oechaliae urbis in Thessalia v. Il. β , 596. ἀπολομένων αυτ των Zππων περιῆει τὰς πέριξ ερευνῶν πόλεις, εἴ που φανεῖεν Πολυrdo δε οὐ μάν-εεως εἰπόντος αὐzν μη παραγίνεσθαι εἰς Tiρυνθα χάριν ζητήσεως, ου γαθειναι συμφέρον, λέγεται παρακούσαντα παραγενέσθαι τον δε πιακλ α μηχα- κῆ τινι καὶ στρατηγία συνεφελκυσάμενον αυτὰν ἄγειν εἰς ἐπίκ0ημνον τειχος, και κατα Grρέψαι aliterio m. 27. διὰ τὰ προς αυτόν χειν ἔγκλημα καὶ τον

ὰθλον τὴν Ἀλην γαμεῖν υκ δωκαν, ἀλλ' ἀτιμάσαντες πέπεμψαν λέγεται

νοκτονία προσῖταξεν Ἐρμ λαβόντατον Ἀρακλέα πωλῆσαι δίκην os τόνου ' ον ὁ εἰς ADJίαν γαγόντα τῆτῶν τόπων βασιλευούon 'Oμφάλη οὐ-

ται τριῶν τιμηθέντα ταλάντων. η

στορία παρὰ Φερεκύδη Sturg. n. S., P. 185. . cf. Apollo d. 2 6. Iphitus, Nauboli l. memoratur l. β', 18 et ρ, 306. - ἐπιείκελος θαν. l. , 394, , 485 etc. idem est θεοειδὴς,

147쪽

ος μιν ξεῖνον ἐόντα κατεκτανεν ω νι ἴκω,

σχέτλιος, ουδε θεῶν πιν δε σατ υδε τράπεζαν,

προ η των πρακλειδων καθόδου. hexameter Spondiacus, ut , 175.)

ω , 338 ὁ παις. παρὰ τὰ παίζειν,

πεμ*πῆναι ου παρὰ μόνου πατρὀς. αλλὰ και των γερόντων nempe nil ait decernere poterat de negotio publico rex Laertes sine interventu Senatus principumque thacensium . . ni . Ad α ,

τ άπλουν ν γλιάδι es, ul), ioν, ἱέσθην εαι στορι apud Peritum, arbitrum seu judicem πειρα ρ λέ- σθαι. αλλως δε γε εἰπεῖν μεγάλων επι ἴστωρ ἔργων ὁ παρὰ τοῖς στε-οον συνθίτως sγόμενος μεγαλουργὰς, ὁποιος και ὁ Ιακεδών λίξανορος.

ἔπι μεγάλοις ἔργοις ἱστοροέμενον, )

υδμῆτν, παρακαλεῖ ου ζητῆσαι τὰς βόας Ἐρακλῆς δε πιGχνεῖται, - ξενί- ζει μεν αυτὰν μανεις ε αυδις πὀτων ιρυτθίων ἔρριψεν αυτον Etrῶν. quod ita evenisse, veri Simile est propterea ilia bene volebat pliatus erculi, et Iolen 0rorem, prae inium Certaminis, victori illi tradi jusserat, Euryto ceterisque ejus filiis vetantibus, ne denuo heros insaniens liberos ex ea Sus cipiendos interficeret, ut ibidem narrat pollodortis. - εχ τ λιος. f, 161, Il. β , 11 etc. - θεῶν ὁ πιν, deο-rum vindictam , inprimis Iovis hospitalis. I l. f. 388. θεῶν πιν υκ λέγοντες. 82. Ου ὀπιδα φρονίοντες ἐν τρεσιν, ου δ' ἐλεητῶν et C. - τράπεζαν, Hensum , qua in hospiti illi ap-

148쪽

40 ιρε is Ἀλλ' αύτο μνῆμα ξείνοιο φίλοιο κἐύκετ' ἐν μεγάροισι, φόρει ὁ μιν ς επι γαίης.

quem arcum m3nibus Versans postquam se metu satiavit, desert eum ad procos, et certamen dicit., δ' ot δὴ θάλαμον τον ἀφίκετο, δια γυναικῶν, Ουδόν τε δρύῖνον προσεβήσατο τον ποτε ἐκτων ξέοσεν ἐπισταμένως, και επι στάθμην ἴθυνεν,

4 εν ὁ σταθμοί αρσε, θύρας δ' ἐπέθηκε φαεινὰς, αὐτίκ' ἀρ' γ' μάντα θοῶς ἀπέλυσε κορώνης,

posuerat. ξενίην dixit ξ . 158 et i , causa neque enim δε placet non eligum 155 cf. 35. - άππους κρατερώ sequente vocali. in arcum dici, non ν, χας Hl. , , G2 etc. Am. i. est obscurum, cum cis tota hac narra- τὰς Ἀρεων. ἀνερεύνων. ζητῶν. ὁ tione agatur. brevique intervallo nomi-μοίως - κνημοs Ἀξερίησι δ , natus fuerit, unicum Iphiti donum sed 337, ρ , 128. - Ἐν et ὁ ερεων ε' Ulyssis duobus illis procul dubio pro στὶ μεν ποιητικὴ λίξις, ,π' .stos δε tiosius. γίνεται to ira, νή, πενθίσει του 42 - 53. θ άλαμον τον ut ανδρακαι του , ποίω τοί πω καὶ το λαυ- ο κ 74., h. e. τουτον, illum, quem με ιν π του λάει ν γίνεται. ad diXit 8. θάλαμον σχατον nam plures di poterant, pariter inde derivata, ver et diversi erant θάλαμοι in aedibus. v. ba ερεείνειν et ξερεείνειν, quae saepe , 25, Π ζ 24 , Schn. V. θάλαμος

hic noster usurpavit. - συνήντετ o, etc. - ουδὼν δρυῖνον, limen quer- occurrit. ὁ , 367 Il. 34. - Sch. num, non eneum aut lapideum, pro- ἀρχὴν ξεινοσυνης αρχὴν ποιου Pter leVitatem , utpote in superiore par-μενα ξενίας προσκηδέος της ποι te aedium quanquam et coenaculi υ-

ουσης κηδεμονικῶς εχειν προς ἀλλ - δον μέλινον dixit 339. - Ο πο- λους. Αni. B. κηδεμονικῆς φιλίας τε - ἴθυνεν. ρ , 340 et 41. κήδονται γαρ αλλήλων οἱ φιλοι κ ξέ θύρας φαεινὰς fores splendidas, νοι. Ε - ναντίον δε τω προ κ. 0rtus Se auro, ut , 8 cf. C, 19,. Il. et δυσκηδέος ε 466 και κηδέ- , 169 etc. - m. Q. αυτίκ' αρ' ος ζ , 26 etc. J. ος - δωκε τρί- η γ' ἱμάντα ἱμάντα τον νοίγοντα

aperioribus adscrip Sem Proptesimilitudinem. quibus in ordinem rece numerus locorum, in quibus anceps Viptis ut feri solet, versus explendi gra detur ι littera. y ὀ Ἀε νοίγων Ἀκάτε-tia alius inculcaverit verba i o τ εδ ρος ὁ κρίκου τινὰς ε ξήρτητο Eυ- quod si divinavi. sic scribanius: Iφιτον ρύκλεια ουν θέραν απερυσσε κο-

149쪽

ἔν ὁ κληῖδ' κε θυρεων δ' ἀνέκοπτεν χῆας, αντα τιτυσκ0μἐνη , τὰ δ' ἀνέβραχεν υτ ταsρος, βοσκόμενος λε μῶνι τόσ' βραχε καλὰ θυρετρα,5 πληγίντα κληῖδι, πετάσθησαν δέ οἱ κα.

εστασαν εν δ' ὀρα γῆσι θυώδεα εῖματ' κειτο.ενθεν ὀρεξαμένη πὰ πασσάλου αἴνυτο τόξον αυτ γωρυτῶ ος οἱ πε9ίκειτο φαεινὰς, 55 ζομένη ε καταυθι, φίλοις επὶ γουνασι θεῖσα, κλαῖε μάλα λιγέως, ε δ' I9εε τόξον ανακτος. ὁ επεὶ οὐ τάρφθη πολυδακρυτοι γόοιο,

τὰς βαλάνους pessulos ἀντίας γίνεοθαι τοι της κλειδός γομφοις. η υροτὴ fort. αυτ οὐ ἀντικο κ εμπροσθεντης θύρας εστῶσα, . υzως Τοχαζομένη immittebatur clavis oro, quo fortius attrahi aut retrahi possent duo pessuli quod lorum appen Suin erat Ennulo minus perspicue hac de re dixit J. H. Vossius ann adoratu iu. V. Il. ,168, collatis sequentibus, itemque l. μ 121, 455. et 56. - Sch. άνέκοπτεν ἀνέκρουεν, ἀνώθει. Sch. ror ηας Il. μ 121 etc.). τυν τὰς λεγομένας βαλάνους τὰς εν et λεγομένωχελωνίω κοχλον dixit alter in in superioribus.), κατ' ἀντικρ της κλει ὁος, αἱ perperam liber ας περιάγονται

τηρ ζμένως φ V, ὼς του ταύρου τότεω π τρυφης νοβράχοντος μάλιστα indicat autem stridor iste, difficulter apertas esse lares propter gravitatem alvarum X cel Surum, quales Sunt e dium regalium. - πληγέντα, PersυSSaclavi fortiti immissa et velut incussa in pessului seu vectem, quemadmodi me ἀν κοπτεν dixit T. - ictilion . ann.

ad Virg. Aen. 7 607. Sunt geminae

belli portae, sic nomine dicunt, etiagione Sacrae et saevi formidine Mortis. Centum aere claudunt vectes aeterna que ferri obora, nec custos tib qistit limine Ianus. Ias, tibi certa sedet patribus eritentia pugnae, Ipse quirinuli trabea cinctuque Gabino Insignis, reserat stridentia limina Consi l. - Tum reo in deum, coelo delapsa, morantes Impulit Usa manu portaS, et cardine

vera telli ferratos rupit ultimi P0stes.): is ous te appor de rharmonio imitative, es vers latins Superieure' ment imites ac Milion Paradis, ch. 2, v. 879 et par lopstock Messiade, ch. 9 V. 7503, euvent se compare Ri'entre de Penelope dans te depol desarmes 'Ulysse, Od. 21, 46 - 50.

Gανίδος, ανιδωματος. . Clin. V. σανίς. accessit enelope ad tabulatum quoddam, in quo arcae vestium erant repositae. - ἔνθα ε , . q. - θυ- 54 α ε ανα ε , 264. gaudebant veteres unguentis. s. ὁ , 121 etc. απὰ io σίλου. l. ', 209. cf. Oddiss. α , 440 etc. - αἴνυτο, cepit.

ξ , 14 etc. interpretantis est εἱλετο, quod habet A. 1.

54. versiculus affectus neque enim tolerabilis est trochaeus, Pro dactylo Seu pondeo usurpatus medio hexametro -τω, ς). hoc ponamus, Suad me αυτ, τω Πωρυτω , una cum theca illa pretiosa et celebri, in qua conditus erat arcus offecit articul - τω antecedens Sch. Πω υτω. τύ θηκ τουτόζου. Ap. γωρυτίς η οζοθῆκss, O Oνει χω9υτὰς παρὰ το τόζον χωρεῖν.Gυγγενες γαρ το r. οἷον χώρη - μα οὐ τόζου. τῶν ἄπα εἰρημἐνων. cf. Schn. h. V., ubi tamen male miscet γωρυτὰν et φαρέτραν. 55 56. καταυ 4, ut, , 567 et Il. ν, 53, ubi V ann minus bene codd. rκατ' υθι, ne serendi sunt Henr. Steph. et Cl. , qui praepositionem ad alterutrum participium referendum putant. - δ' Iρεε τόζον. . . et 3. ηρετο fraus Scripturae continuae, mendaque generis Contrarii atque illa, cui modo medicati sumus omissam vocem similem restituendo hic τό - sequens forte geminatum est: ρεετόζον, ηρε ετ οτόζον, θρετο τόζον.

150쪽

βῆ ' ἴμεναι μεγαρόνδε μετὰ μνηστῆρας γαυους

τίζον εχουσ' εν χειρι παλίντονον, o φαὐετ0ην 60 ἰοδόκον πολλοὶ δ' ενεσαν στονόεντες LGτοί .etu δ αρ' μ' ἀμφίπολοι φέρον γκιον, ἐνθα σίδηρος κεῖτο πολὐς, καὶ χαλκῖς ἀεθλια τοῖο ανακτος. di δ' τε ὁ μνηστῆμα ἀφίκετο δια γυναικῶν,στ ρα παρὰ σταθμὰν τέγεος πύκα ποιητοῖο, 65 αντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα, ἀμφίπολος δ' αρα οἱ κεδνὴ κάτερθε παρεστη. Jαυτίκα ὁ μνηστῆρσι μετηύδα, και φάτο μυθοπι,, Kἐκλυτε μευ, μνηστῆρες ἀγηνορες, es τόδε δῶμα ἐχράετ Ἀσθιίμεν και πινεμεν ει μενες αἰεὶ 70 νδρος ἀποιχομἐνοιο πολίν χρόνον, Ουδε τιν' αλλην μύθου ποιησασθαι επισχεσίην δύνασθε, αλλ' με ἐμενοι γῆμαι, θεσθαι τε γυναῖκα. αλλ' γετε, μνηστῆρες, πεὶ τόδε φαίνετ' αεθλον lοήσω γα μεγα τόξον δυσσῆος θείοιο 75 ος δε ε η ατ εντανίση βιον εν παλάμύσι, και ιοῖστεύσν πελεκεων δυοκαίδεκα πάντων,

58. sp τὰ μνηστῆρας, ad proeos procorum. Ipse antinous significat ', ά, 151, , 184. 305. - μυθου ἐπισχεσίην h. e.

6O. versus iners, quem ex superiori πρόφασιν πράγματος, praetextum ejustius irrepsisse arbitror. V. 12. rei. nam quod seudodiddimus et vete-61 62. m. . : γκιον προπαρ res illi apud Eustathium μυθον . . οξυτόνως ο γκιον εστι ὁ κυ0έως interpretantur στάσιν, prorsus id abhor- τὰ δεκτικὰ των γκων Il. 1513, et ab usu Homeri, qui μυθον nihilo oti ακίδων Hesych. oγκιον. γ aliud novit nisi λόγον, seu πραγμα γεῖον ἐν ακίbες. η πλέγμα κι- conSequente dicendi de re, quae agitur; Grosι5ες, εν ω ἀπίκειντο ci πελέκεις. quemadmodum illea 288. θεοῖσι Mυ- similiter Ap.: γκιον ἀγγεῖον ἐν θον ἐπιτρέψαι. de gotier Debertasso πελέκεις κεῖνται, quae interpretati das geschust, ut reddidit ossius ideiu haud dubie ex hoc loco ducta est. recte h. l. tin die ogar nichis An-άn του εγκεiσθαι. i παρὰ το ὀγκῶ deres h dem egirinen nur orauit en-ὁες εἶναι nescio quis apud Sch. oa de vermoget Aeolum quidem vox suis- κιον. - των ἔγκων ἀγγεiον, ως κρεῖ Se Videtur μυθος non μυθος pro omo, Il. , 206, ω κρεοδόχον ἀγγεῖον. θος tumultus, unde Anacreon στασια- ἀέθλια. I. στὰς dixi Sse Iutatur μυθιήτας D v. , 6, 66 i, 332-35 G , 207-210. Sch. et ad eum innotata a Butim anno, postremo horum Versuum carent A. 2. Et item Ap. V. μυθος et Hesγch. V. μόθ-3. et S. Thomae enitrii, nec habe αρχοι ob προεστῶτες 'ων στάσεων.

σασθε. ἐβαρησατε. ann. ad ε , 396. υτως, ου δέ τινα ἄλλην πρότασιν ποι -- ἐσθιέμεν και πινε με δῶμα, σασθαι σχετε, ἀλλὰ το με 'εσθαι eo medere et bibere domum, ut Teren γῆμαι A. 2. αλλά με Alterus αλλάtius Eun. 5, 8, 57. secundum Nonium με errore haud insolito. v. orgoni v. Propinare hunc comedendum et i Advers. p. 252, 257, 260. - m. B. bendum vobis propino, ubi Bentlejus ad 106. τόδε φ. εθλον. o γῆ- ebibendum, nec male. V. ibi Linden μαι την Πηνελόπην πρόκειται νικητη-brog. Plautus seud 4, 7, 25. Iamne ριον. εἰ γάρ τον ἀγωνισμὸν λεγεν ut illum comesurus es BALLIO Dum , 576 et ), ἀρσενικὰν ν φη. cf. receris est, Dum datur, dum calet. de 106 109.