Carmina;

131쪽

αῖετος ψιπετης, εχ ὁ τρήμων πελειαν. τοισιν δ' μφίνομος ἀγορήσατο, και μετεειπεν '

245 N φίλοι, οὐχ μῖν ξυνθεύσεται δε γε βουλὴ,

Tηλεμάχοιο φόνος αλλὰ μνησώμεθα δαιτός. Ρόδ εφατ' μφίνομος τοῖσιν δ' πιήνδανε μυθος. ἐλθόντες δ' ς δώματ' δυσσῆος θείοιο

χλαίνας με κατεθεντο κατὰ κλισμούς τε, θρονους τε, 250 οἱ δ' ἱέρευον ῖς μεγάλους, και πίονας αἶγας, Φευον δε συας σιάλους, καὶ os ἀγελαίην.cπλάγχνα ὁ α ρ' ὀπτήσαντες ἐνώμων, ε δε τε οἶνον κ9ητῆρσιν κεράσαντο κύπελλα δε νεῖμε συβώτης 'ειτον δε σφ' πενειμε Φιλοίτιος, o0χαμος ανδρῶν,255 καλοῖς εν κανέοισιν εω νοχόει δε Μελανθεύς. οἱ δ' ἐπ' ὀνείαθ' τοιμα προκείμενα χεῖρας Ιαλλον.Ulyssem prope limen 'considere, Irocos autem vim abstinere, jubet

Telemachus.

Tηλεμαχος δ' δυσῆα καθίδρυε, κερδεα νωμῶν,εντδ εόσταθεος μεγάρου, παρὰ λάῖνον οὐδὀν, δίφρον ἀεικελιον καταθεὶς ὀλίγην τε τράπεζαν,260 παρ δ' τίθει σπλάγχνων μοίρας, εν δ' οἰνον εχευεν

κεὐτομίας δέ τοι αυτὰς εγώ καὶ χεῖρας ἀφέξω

πάντων μνηστήρων, πεὶ οὐτοι δήμιος εστιν 265 ἐκος ὁ Ἀλλ' δυσῆος, μοὶ δ' ἐκτήσατο κεῖνος. υμεῖς δε, μνηστῆρες, πίσχετε θυμον ἐνιπης, καὶ χειρῶν, να μή τις ερις και νεῖκος ρηται.

132쪽

Antino irati vox.

- Καὶ χαλεπόν περ ἐόντα δεχώμεθα μυθον, 'Aχαιοὶ 'λεμάχου μάλα δ' μιν ἀπειλήσας αγορεύει. o γα Ζευς εἴασε Κρονίων, ω κέ μιν δηπαύσαμεν εν μεγάροισι, λιγύν περ εόντ ἀγορητήν.

populus sacrum Apollinare celebrat, epulantibus in regia procis.

κηρυκες δ' ανὰ στυ θεῶν ἱερην κατόμβηνηγον τοὶ δ' ἀγέροντο καρηκομόωντες χχαιοὶ αλσος π σκιερὰν κατηβόλου πόλλωνος. οἱ δ' πει πτησαν κρε ,περτερα, καὶ ρύσαντο,28 μοίρας δασσάμενοι δαίνυντ ερικυδεα δαῖτα 'πα δ αρ' 'Oδυσση μοῖραν θέσαν, es πονέοντο,

ἴσην, ς αυτοί περ λάγχανον , γαρ ἀνώγει Tηλεμαχος, φίλος υιὰς δυσσῆος θείοιο.

Ctesippi proci violentia.

Μνηστηρας δ' ου πάμπαν ἀγηονορας εἴα θήνη 285 λώβης ἴσχεσθαι θυμαλγεος, φρ' ἔτι μῆλλον os αχος κραδίην Λαερτιάδεω δυσθος.

272 - 275. μιν correpta posteriore, ut θ , 569. et alias. V ann ad n 372. et Q. I. - ου γαρ - γορητήν. Sententiam, quae continet causam, priore loco posuit, more Graecorum ideo enim τω propter minaces ejus orationes, δια το ἀγορεύειν μάλα άπειλήσαντα ) jam diu se silentium imposituros fuisse ait Telemacho; a Jove prohibente non potuisse. V. α', 337, ,17 etc. λιγῶν - ἀγορητην. l. ει 248 etc. - εμπάζετο. 384, 6, 488 cf. α 271. 276 278. ατ αστυ, in urbe

Ithaca. - θεῶν - ηγον. V. Il. ,

99, Odyss. f, 14 etc. de hoc esto

diximus ann. ad 156. - καρηκομόωντες. o. - χαιοί. Itha- Censes, quos etiam in sequentibus dicit, non procos, qui est error Scholiastae Am. . et Eustathii transversos egerunt illos verba παρ δ' ἄρ' δυσσῆῖ μοῖραν θέσαν, o πονεοντο, quos seruulos tutelligebant procorum 'Pu- Iarum domi instructarum partem Jam ipse Telemachus apposuerat patri 26O.; nunc itidem bono omine praecones et ministros publicos de victimis Apollinaribus ei impertire jussit honori cauSa, tanquam regi, qui adhuc quidem lateret Sub persona vili, sed statim in pristinam dignitatem, cujus inter jura etiam jus προεδρίας v. l. ' , 162, , 321 et ), restituendus esset. - ἄλσος. ζ', 291 Il. β , 506, ubi V ann.279 80. O 65, 66. s. ibidem 470. 284 - 86. ' 345 - 47. sicut ibi scriptum est, ita et . . dedi Λαερτιάδεω οδυσῆος neque enim tolerabile est id, quod habent codd. δυχ αχος κραδίην Λαερτιάύην δυσῆα perperamin: - γουν να πεισελθη λύπη τον δυσμGεα κατὰ καρδίαν nusquam ita loqui tur Hom. quod sciam, nec vel ejusmodi homoeoteleuton admisisset. SaePe ς et, confusa librarii sorte scripserunt

δυσῆα, correctores de industria Λαερτιάοην.

133쪽

ην δε τις ἐν μνηστηρσιν ἀνηρ, ἀθεμίστια ειδώς,

Κτησιππος δ' vos εσκε, Σάμη δ' εν οικία ναιεν, o δη τοι κτεάτεσσι πεποιθὼς θεσπεσίοισι 290 μνάσκετ' δυσσῆος δην οἰχομενοι δάμαρτα. ος ρα τότε νηοτῆρσιν περφιάλοισι μετηυδα',, Κεκλυτέ μευ, μνηοτηρες ἀγηνορες, τὐα τι εἴπω lμοῖραν με ὁ ξεῖνος εχει πάλαι, ως πεοικεν,

287-290. ἀθεμίστια εῖδως. h. e. ἀθεμίστιος. . , 189 428, ibidem quoque 106, ubi habetur forma διμιστος,

ρ , 368, etc. - Σάμη α, 246. 41 εσπεσάσιαι, ingentibus sic A. 1. et , idque superscriptum est vulgatis πατρος oio in Isari r quare accipiendum duxere' et B. - μνέσκετο, ἐμνῶτo semel dixit. - δήν ἰχομένοιο α , 281., 29. 5. ora γαρ - κηται. φ 312 et 13. s. β , O, , 42 etc. 296 303. δῶ, dederim. . , 37. Sch. Pora rima λω νυν τω τὰ λουτρὰ παρέχοντι, η παρασκευάζοντι. Am. . ra. λω τινι προς τὰ λουτρὰ ποδεδειγμέ- P γυναικί. 'ους γὰρ βασιλικωτέρους

iit autem animo. - αὐδάν ιο μά- ια τοῖον, sardanium vehementer tale, . . . Valde αρδάνιον, σαρδανιώτατον,

θερμαίνοντα το τῆθος, περιπτυσσερο soci αυτούς' ἄν καιομενων κεῖνον

σεσημέναι. νιοι δε γίνεσθαι λέγουσιν ἐν Σαρδοῖ τη νήσω ἐλινον τοιουτον, τους φαγόντας ξένους μετα σπασμοs σεσηρότας ἀπόλλυσθαι ποιεῖ Tίμαιος ὁ φησι Tauromenitanus historicus tempore Ptolemaei Lagi. V. doctissimi rusti myth. - histor. IVGrterbue p. 21.), τους γεγηρακότα των γονεων ἄγειν αυtους Sardos dicit προ βόθρον, . καταβίλλειν εἰς αυτόν του ὁ ως μακαρίως ἀποθνήύκοντας γελῶν ἄλλοι ὁ εἄλλως ἄμεινον ε τον ἐπι κατ&μωκήσει προσποίητον γέλωτα, παρὰ et σε σηρίναι, o ἐστιν ἀνοίγειν τὰ χείλη etc., Pausanias 10 17 de insula Sardinia: πλην δε βοτάνης μιας καθαρεsει καιαπὰ φαρμάκων ἡ νῆσος, α εργάζεται θάνατον ἡ πόα ε ἡ λίθριος σελίνωμέν ἐστιν ἐμφερής τοι φαγοῶσι δε

γελῶσιν ἐπιγίνεσθαι τῆν τελευτὴν λέγουσιν ἔπι τούτω δε μηρός τε καιο ἐπειτα ἄνθρωποι τον ἐπὶ οὐAενι - γιεῖ Σαρδόνιον ἐλωτα νομάζουσι. meminerunt hujus explicationis E et Sch. , qui ad verba illa de Iunone Il. o , 101.

δόνιο γέλως, ubi Schn herbam istam

134쪽

sZς ἔφαθ' is δ' o πάντες ὀδὰξ εν χείλεσι φύντες 'λεμαχον θαύμαζον, ο θαρσαλεως αγόρευε. 270 τοισιν ' ντίνοος μετέφη, Gυπείθεος υἱός

Antino irati vox.

,, Καὶ χαλεπόν περ ἐόντα δεχώμεθα μυθον, 'Aχαιοὶ, 'λεμάχου μάλα δ' μιν ἀπειλήσας ἀγορεύει. ου γα Ζευς εἴασε Κρονίων, ω κε μιν δηπαύσαμεν εν μεγάροισι, λιγύν περ εόντ' ἀγορητήν.

populus sacrum Apollinare celebrat, epulantibus in regia procis.

κηρυκες δ' αν αστυ θεῶν ἱερην κατόμβηνηγον τοὶ δ' ἀγέροντο καρηκομόωντες χαιοὶ αλσος π σκιερὰν κατηβόλου Ἀπόλλωνος. οἱ δ' πεὶ πτησαν κρε Ἀπερτερα, καὶ ρύσαντο, 280 μοίρας δασσάμενοι δαίνυντ ερικυδέα δαῖτα 'πα δ αρ' 'Oδυσση μοῖραν θέσαν, es πονεοντο, ἴσην, ως αυτοί περ λάγχανοπι ως γαρ ἀνώγει Tηλεμαχος, φίλος υιος 'Odυσσῆος θείοιο.Ctesippi proci violentia.

Μνηστηρας δ' ου πάμπαν ἀγηνορας εἴα Αθήνη 285 λώβης ἴσχεσθαι θυμαλγέος, ὁ φρ' ἔτι μαλλον δύο χος κραδίην Λαερτιάδεω δυσῆος.

263, 69. - 381, 82, c, 409, 10 Iarum. domi instructarum partem am

mis -- ipse Telemachus apposuerat patri 60.

, 248 etc. - εμπαζετο 384, , 488. s. α , 271. 284 - 86 6 345 - 47 sicut ibi scri-276 278. ανὰ στυ, in urbe tum est, ita et . . dedi Λαερτιάδεω Ithaca. - θεῶν - η γ o . . Il. α', δυσζος neque enim tolerabile est id, 99, Odyss. f, 14 etc. de hoc est quod habent codd. δυ αχος κραδίην diximus ann. ad 156. - καρηκομό- Λαερτιάύην δυσηα. perperam Er --ντως. α , 90. - χαιοί. Itha γουν να πεισέλθη λύπη τον δυσμCenses, quos etiam in sequentibus dicit, si κατὰ καρδίαν nusquam ita loqui- non procos, qui est error Scholiastae tur Hom. quod sciam, nec vel ejusmo-Am. . et Eustathii transversos ege dici omoeoteleuton admisisset saepe ος runt illos verba παρ ὁ αρ' δυσσῆ et, confusa librarii forte scripserunt μοῖραν ἐσαν, o πονέοντο, quos fa- δυσθα, correctores de industria Λα- mulos tutelligebant procorum epu- εὐτιάοζν.

135쪽

Κτησιππος δ' ονομ et σκε, Σάμη δ' ενι ικία ναῖεν,ος δη τοι κτεάτεσσι πεποιθὼς θεσπεσίοισι

290 μνάσκετ' δυσσῆος δην οἰχομενοι dάμαρτα. ος ρα τότε νηοτῆροιν περφιάλοισι μετηύδα ',, Κέκλυτε μευ, μνηοτηρες ἀγήνορες, φρα et εἴπω lμοῖραν με ὁ ξεῖνος εχει πάλαι, ς επεοικεν, ἴσην ου γὰρ καλὸν ἀτiμβειν, Ου ὁ δίκαιον,295 ξείνους ηλεμάχου, ς κεν τάδε δώμαθ' κηται. ἀλλ' γε οἱ και εγὼ δῶ ξείνιον, φρα καὶ αυτὰς ηε λοετροχόω δώγὶ γέρας, ε τω αλλωδμώων, es κατὰ ώματ' δυσσῆος θείοιο. D ειπών εὐριψε οὀς πόδα χειρὶ παχείη 300 κείμενον, εὐκανεοι λαβώw ὁ δ' ἀλεύατ 'Oδυσσεύς, ηκα παρακλίνας κεφαλὴν, μείδησε δε θυμω

οαρδάνιον μάλα τοῖον ὁ δ' εὐδμητον βάλε τοῖχον.

287 290. ἀθεμίστια εἰδώς. h. e. ἀθεμίστιος. . , 189 428, ibidem quoque 106 , ubi habetur forma θιμιστος,

ρ , 368 etc. - Σάμη α, 246. νεοπε σάο ισε, ingentibus sic A. 1. et , idque superscriptum est vulgatis πατρὀς oi inmari r quare accipiendum duxere' et B. - μνὰ GRETO, ἐμνῶτο. semel didiit. - ην οἰχομένοιο α 281. 29. 5. συ γὰρ - κηται. φ 312 et 13. s. β , 90, ' 42 etc. 296 303. δῶ, dederim. . , 37. Sch. λοετροχόω τῶν τω τὰ λουτρὰ παρέχοντι, η παρασκευάζοντι. m. .eἴσω τινι προς τὰ λουτρὰ ποδεδειγμέ-ν γυναικί του γὰρ βασιλικωτέρους

γ, 464. λοετροχόον τρίποδα dixit θ',

sit autem animo. - σαρδάν ιο μάλα τοῖον, Sardanium Nehementer tale, b. e Valde αρδάνιον, σαρδανιώτατον,

si ita fas est dicere significat σαρκα-σμον, risum fictum et amatum, qualis est iratorum. m. B. Gα0dόνιον sic plurimi codd. scripti, sed editi fere σαρδάνιον, vel Σαρδάνιον ). εσηρὴς, αρ- καστικὸν , ἐπίπλαστον, παρὰ το μόνονοεύηρίναι τὰ χείλη, μη μέντοι γελῶν. Sch. σαρδάνιον τ ο ιον. σεσηρὰς

τους φαγοντας ξένους μετα σπασμοὐ σεσηρότας ἀπόλλυσθαι ποιεῖ Tίμαιος ὁ νησι Tauromenitanus historicus tempore Ptolemaei Lagi. v. doctissimi rusti myth. - histor u Orterbuch p. 621.), τους γεγηρακότα των γονίων ἄγειναυτους Sardos dicit προ βόθρον , . καταβάλλειν είς αυτόν του ὁ ως μακαρίως ἀποθνήσκοντας γελῶν ἄλλοι εἄλλως ἄμεινον ε τον επι κατρομωκή

σηρίναι, o ἐστιν νοίγειν τὰ χείλη etc., Pausanias 10 17 de insula Sardinia: πλην δε βοτάνης μιῆς καθαρεsει καί

ἀπ φαρμάκων ἡ νῆσος ὼ εργάζεται

θάνατον ἡ πόα ε η ὀλέθριος σελίνωμέν ἐστιν εμφερής τοι φαγοῶσι δε γελῶσιν ἐπιγίνεσθαι την τελευτὴν λέγουσιν ἔπι τούτω δὲ μηρός τε καιοὶ ἐπειτα ἄνθρωποι τον επὶ uJενι - γιεῖ Σαρδόνιον ἐλωτα ὀνομάζουσι. meminerunt hujus explicationis E et Sch. ,

qui ad verba illa de Iunone Il. o , 101. ὁ ' γ λ α σε δείλεσιν, οὐδ ε

άνθη Osto ὁ γέλως, inquit, σαρδόνιος καλεῖται, ταν τις μὴ ἐκ διαθέσεως γελῶ Cic. Epist ad Fam. 7, 25. r

ούνιος γέλως, ubi Schn herbam istam

136쪽

verbis eum castigat Telemachus, morique optat potius quam adeo un- digna sucta adspiciat.

Κτήσιππον δ' ἄρα ηλεμαχος νίπαπε μυθω ',, Κτήσιππ', μάλα τοι τόδε κέρδιον πλετο θυμῶ 305 υκ βαλες τυ ξεῖνον' λεύατο γὰρ ἐλος αυτός. γάρ ἐν ε ἐύ0 βάλον εγχεῖ ὀξυόεντι,

αλλ εμπqς τάδε μεν και ἔτλαμεν εἰ Iosόωντες, μήλων σφαγι ἐνων, οἴνοιό τε πινομενοι O, και ἐτου ' χαλεπόν γὰρ ἐρυκακίει ενα πολλούς αλλ ἄγε μηκέτι μοι κακὰ εζετε δυσμενέοντες. 315 ει non μ' υτον κτεινα μενεαίνετε χαλκω, καί κε το βουλοίμην. καί κεν πολί, ἐρδιον εἴη τεθνάμεν η τάδε γ' αἰεν ἀεικέα 'ργ' ὁράασθαι, ξείν0υς τε στυφελιζομένους δμωάς τε γυναῖκας ρυστάζοντας ἀεικελίως κατὰ δώματα καλά.

venenatam vocat σαρδόνιον, Sardoniam herbam, . . atrachion, Seu ranun Culum. v. Harduin ad Plin. H. N. 20, 11, 45. Billerbeck. Flor class. p. 144. Loth. Σαρύονιον, quod alii veterum ediderunt, ab insula Sardo sic), quam

poeta ignoraverat, plane ineptum est. Mout bel. - uight croi que e motoαρδάνιον vient de 'ancien verbe σαρδαίνω , qui a la meme signification queGαίρω, rica ner, ire auec mertum e. Ontrouve de traces de ce verbe σαρδαίνω dans es mois σαρδανάταλλος, Ουἴ Π, et σαρδανος, triste, que nou R OnServes Hesychius. ni hi repou SSe avecraisonci' etymologie ordinaire, qui derive eo mo de 'i' de Sardaigne, o crois-sait ne herbe qui avait a propriete de contracte les leures CSchol. d. a Butim. h. l. Hu St. p. 18,3 l. 11 seqq. , aus. l. c., Luci an . Sino, t. 2, p. 592.), parce tu Homere ne Connaissait sint 'ile deSarda igne Au reste, quoi qu'il e solide I'origine di mo σαρδάνιον, 'est de

a ediscatum η, 11 etc. - νίπαπε. 304-3IO. μάλα - θυμω, nae hoe bene fuit de vita tua. bene cum Ctesippo actum esse ait, quod non serierit hospitem alioqui enim se aculo ipsum medium trajecturum luisse. θυ- μω, animae, itae, ut θυμο δευομένους Il. , 294, ubi Sch. ενοεομένους κ. 0 ζοντας οὐ θυμοὐ, o ἐστι της ψυχῆς, τεθνqκότας. f.' , 202 Il. , l17 etc. - εγχε ὁ ξυ εντι jaculo

mo νεῖτο. I l. st , 681. f. o , 46 etc. rnam idem est ἀμφιπένεσθαι atque α ι-τιπονεῖσθαι - ἀεικείας, ἀεικέω, indigna, injurias. l. ω , 18. τοῖο 'Dπόλλων ἀσαν se εικείην ἄπεχε χροῖ. cf. 314 317. variantem Scripturam ει κίην, ἀεικίας, commemoravit . . ann. ad Il. , 205. - δη γὰρ - τα. V. o 227, 28 jam se adolevisse ait, et intelligere, quid fas eiasve sit tamen e

fusiones procorum ferre neceSsitate cetera non item.

311-313. τέτλαμεν. perperam Cl. et Alterus ex suis codd. τετλάμεν, qui est infinitivus. V. Butimanti. Ald. 3,

Bernier et aliae edd. recte: τέτλαμεν. πινομενοι pertinet ad tro per Zeugma. - ερυκακέειν, cohibere. γ ,

137쪽

Agelaus placabili orations Optimo procorum nubere Penelopen jubet.

, Ω φίλοι, ου αν η τις επὶ ρηθέντι δικαίω

ἀντιβίοις πεεσσι καθαπτόμενος χαλεπαίνοι' μήτε τι τον ξεῖνον στυφελίζετε, μήτε τιν αλλον

32 δμώων, es κατὰ δώματ' δυσσῆος θείοιο.Tηλεμάχω ὁ κε μυθον γ και μητερ φαίην ηπιον εῖ σφωῖν 9αδί αδοι ἀμφοτέροιῖν. ὀφρα μεν μιν θυμὸς ἐν στήθεσσι εώλπει, νοστήσειν δυσῆα πολυφρονα δνδε δόμονδε, 330 τόφρ' υτι νεμεσις μενέμεν ' ν, ἰσχέμεναί τε μνηστῆρας κατὰ δώματ', ἐπει τόδε κέρδιον εν, εἰ νόστησ' δυσευς, καὶ πότροπος κετο δῶμα νυν δ' ηδη τόδε δῆλον, τ ουκετι νόστιμός εστιν. αλλ' ἄγε, γῆ τάδε μητρι παρεζόμενος κατάλεξον,335 γῆμασύ, στις ἄριστος ἀνῆς, καὶ πλεῖστα πόρυσιν,

εύθων, κα πίνων ὐδ' ἄλλου δῶμα κομίζη

cui respondet Telemachus, nec se impedire matris nuptias, nec domo invitam Xpulsurum ESSe.

340 ς που τῆλ' θάκης η ετθιται, η ἀλάληται,ουτι διατρίβω μητρῖς γάμον, ἀλλὰ κελευωγήμασθ κ' ἐθέλρ, ποτὶ δ' ἄσπετα δῶρα δίδωμι' αἰoiομαι ' ἐκουσαν π μεγάροιο δίεσθαι

mite, conditionem aequam. Ol. 288. r

etc. - νέμεσις, μέμψις α', 350. ἰσχέμεν α ι, εχειν, κατήχειν, detinere. Il. ι 255 etc. o liominis detinere procos apud se ait enelopen, cui invita assident quotidie conviviis domum regiam

exhaurientes. - πότροπος, reduX.

Ald. . et nonnulli apud Cl. W, B. . 3. κομίζοι. Vulgor κηται Ε δρα τοἔσθων κ αὶ πίνων, εν ἶς ὁ τρυφη- τῆς Ἀγέλαος το ἀνθρώπινον περιγμά

τε καλόν. σημείωσαι ὁ και et ἐν τοῖς μνηστῆρσι πολυβουλον, o και στάσεως ην εἰκος γενέσθαι αν αυτοις αἰτιον,

εἴπερ τεθνήκει Ἐδ. γέμος μεν γαρ ἐθέλει τον ηλέμαχον πάντα πατ0ῶανέμεσθαι μετὰ τον της μητρὰς γάμον τ ρωθι δε τινι προ τούτων β , 335

τ πολλα δέδωσιν απὰ κοιτο γὰρ ληπτεον το ς fortius est δίδωμι, quanavis haud ex more Telemachus vel dona se praebiturum dicat ei, qui ducat matrem; quae res male habuit Clarkeum, conserentem 335 λ , 281. π 77, 392,ν , 161 et 2. quibus in lucis procorum dona memoralitur sed non fugit Barne-8ium, o δίδωμι majorem ostendere Telemachi alacritatem. - αἰοέομαι τελέσειεν. . , 398 et 99.

138쪽

essus videre procos tacit Minerva mentibus turbatis, mortemque praesagientibuS.

ασβεστον γέλω 90ε, παρέπλαγξεν δε νόημα.

μα, et mentem eorum alienavit. V. , tant les euc se remplissent de armes;

πρὰς βίαν εσθίοντας ἀλλοτρίοις ἐσθί- re son et L prophetique cle soleti qui

ειν γναθμοῖς, ως των οἰκείων δῆθεν χbscvrcit dans de cie uxi la nulla qui Oκνουντων. και εστιν ὁ τοιουτος γέλως Se precipite de cute paris 3 son laετερός τις παρὰ τον χαρδόνιον 302). de ' ces beautes quin me arcuum que Μαι αλλως ὁ φ0άσαι, o μη κατὰ προ- dans Homere, tu dans la Bibler et Ἀραίρεσιν, μη ὁ ηδέως ἐνεργοὐ μόριον repas de Baltagar Daniel, hap. 5, v. ουδὶ μέλος οἰκεῖον εἶναι λογιζόμεθα ' 1. et sui v. est te seul orcea de l'an- και - μνηστῆρες πάσχουσιν ετ δε liquit qui puisses inspirer unae emotion και αλλως, συμβολόν ἐστι , Ῥηθεν tu forte, uiae terreu plus profonde. του εξεστηκέναι τους μνηστηρας εαυ- Daniel I. secundum interpretationem των. . olo μηδε 4 σώμασιν ἐιαι Imman. Tremellii et Francisci Iunii: I. - ωσσοντο γαρ ηδη θάνατον αυτοῖς BeItschatZar rex Nebucadia et Zari nepos), αἱ ψυχαι, και αρμονίας φυσικῆς παρά facturus convivium magnitin proceribus λυσιν, καὶ μελων και μερῶν ἀποξέ Suis mille coram mille his vinum bibitu νωσιν etc. notavit Barn. Euripidem hu rus erat. 2. Beli. edixit ad gustandum jusmodi risum vocare vesanum, γέλωτα Vinum asserri aSa aurea, et argentea, παραπεπληγμένον, Merc. fur 844. l. quae eX portaverat Nebucad-n et Zar avus adhiberi jussit Gaiaheri annotationes ad Suu templo , quod fuerat erus cha- Antoninum 1, 15. B.r opportune con laimis ut biberent in eis rex ipse, protulit Riccius inde expressam oratii verba Ceresque ejuS, XOre ejus, et concubinae Sat. 2, 3, 2.)D quum rapies in us ejus. G. Tunc allatis Vasis aureis, quae malis ridentem alienis iacerius et Da eXp0rtaVerant e templo domus dei quae

Ceria intelligunt cachinnos effusissimos fuerat Ieruschala imis, libebant in eis

quod vix placet. similis nostra locutio recipSe, Proceresque ejus, uxores ejus, Nn ire Inprunte, tin ire, isne ole ' et concubinae eius L A. Bibentes vinum, emprunt, de risu aut gaudio coacto, non etiam laudabant deos aureos, et argen- genuino. latinis graecis verbis non te08, aereos, serreos ligneos et lapi-nlius est senSus; nempe, ridere non ex deo S. i. Eadem hora egressi digiti a animo, ridere ore quasi non suo. D. nu humanae Scripserunt, e regione ly- Montbel. - Ιis latent tin ire trange chnuchi, in tectori parietis palatii re-Mot a mot, se se iis latent ave de ma gu rege Vidente partem manus, quae choires intrangeres. Expression ad Scribebat. i. Tunc toto regis splendore mirabie four exprimem celte cie riui i. e. vultu qui radiabat gaudio immu-tenait u vertige, et doni Minerve elle tutori et cogitationibus jus conturbantimem avai frapp tous es pretendanis bus ipsum, cum cingula lumborum ejus Gest quae Mad. Dacter traduit par diε soluta SSent, Genuaque ejus collide- Cette phras vulgaire, iis latent a gorge rent alterum alteri. I. Inclamavit rex deployee , de ne crois sa mu'il existe Strenue, ut adducerentur astrologi Chalmeine dans 'Iliades uno siluation plus daei, et haruspices; et proloquens rex

terribi et qui luisse des impression plus dixi sapientibus Babylonis i Quisquis

path sitiques jamai l'eGόi des pressen legerit scripturam hanc, et interpretatio- timent me fui exprim&χ'une Maniere nem ejus indicaverit mihi, surpura in- plus sublime. Mes ommes qui devorent duetur cum torque aure ad collum ip- deS laudes AEncorae to utex sanatantes, ius ac tertius in hoc regno dominabi-

139쪽

οἱ δ' δ γναθμοῖσι γελοίων αλλοτρίο ισιν, αἱμοφ09υκτα ὁ δ κρέα ἐσθιον, οσσε δ' ἄρα σφεων δακρυόφιν πίμπλαντο ' δον δ' δετο θυμός.

isto Theoclymeni vatis.

35 τοῖσι δε καὶ μετέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής' ,, δειλοὶ, τί κακόν τόδε πάσχετε νυκτὶ μεν μέων ε λύαται κεφαλαί τε, πρόσωπά τε, νέρθε τε γούνα ' οἰμωγὴ δε ἐδηε, δεδάκρυνται ὁ παρειαί 'αῖματι ' ερράδαται τοῖχοι, καλαί τε μεσόδμαι' 355 ειδώλων δε πλέον πρόθυρον, πλείη δε και αυλὴ,

derisum illuni abduci in concionem jubet Eur1machus.

YZ εφαθ' οἱ δ' ἄρα πάντες π αυτω ὁ γελασσαν. τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος, Πολύβου πάῖς, ρχ' γορεύει 360 'Aφραίνει ξεῖνος νέον ἄλλοθεν εἰληλουθώς.αλλά μιν iψα, νέοι, δόμου ἐκπέμψασθε θύραζε,

tur. - 30. Eadem nocte interfectus est Belischalgar, rex Chaldaeorum. - ΤΟ

γ ε λ οέων πλεονασμῖν ἔχει του ἰῶτα ῶς απι του γελόων, γουν ἐγέλων, γενόμε- τον ἔστι γὰρ γελόω ρῆμα, ῶς ὁρόω, βοόω κ τά τοιαίτα διὰ και γελόωντες ἐρεῖ ν τοις ξζς 374), και αὐτ α ἐγώ γελόω κ. τέρπομαι φ' 1053, καὶ προῖὼ δε αυθις γελοίωντες ῖν εἴποι κατὰ μοιον πλεονασμὸν 390), ota μ' ἔχων εἰπεῖν γελώωντες μετὰ ἐκτάσεως της λο συλλαβῆς τὰ γὰρ διὰ του iam περ δύο συλλαβα βαρυ- τονα μακροὐ fort. μακράν 3 ἐλει -

λεμάχου ἀχθέντι απὸ τῆς Πυλου. ου γὰρ λίου ἔκλειψις ἐγένετο, αλλὰ Θεοκλ.

Ουτως ρῶ πό τινος ἐνθουσιασμοὐ, μαντευόμενος, τι ἐκλείψει , αυτοις ὁ

τοι osto θεωροῶντες, και ἐκβληθῆναι αυτὰ ἀξιοίσιν, es παραπαίοντα per perata liber: - μολύνεσθαι. Ῥυ τοῖς Πύλου δέδηε. - φαίνεται. εἰ δώ- λων δε αλ. - ἀπιουσῶν. o ς ἐξαπ. ου γὰρ λέου etc. collegimus disjecti membra Grammatici. - ὁσGR- θυμός. f. , 247. et 48. - δειλοί. , 431. - εἰ λυαται, εἴλυνται, circumfusae tint recte m. B. haec ita videri ait Theoclytuen vaticinanti. E ad 349. εδήλου ὁ ταυτα, inquit, τω μαντικοῖς ομμασι βλέποντι

χυσεις αιμάτων, . γόους, . δάκρυα, ων πειράσονται οἱ κακοί ως που καὶ

αφ Φαινε ι. παρανομεῖ, μωραίνει, πα-

140쪽

εἰς ἀγορὴν ὀρχεοθαι, πεὶ τάδε νυκτὶ εἴσκει.

Theoclymeni responsum male ominatum.

To δ' αὐτε προσεξιπε Θεοκλύμενος θεοειδης' ,,Eυ9υμαχ', υτι ' ἄνωγα μοι πομπηας ὀπάζειν 365 εἰσί μοι φθαλμοί τε καὶ Γατα, καὶ πόδες ἄμφω, καὶ νόος εν στήθεσσι τετυγμενος οὐδεν ἀεικής. τοῖς ξειμι θύραζε, πεὶ νοε κακον υμμιν ἐρχόμενον, τό κεν οὐτις πεκφύγοι, οὐδ' ἀλεαιτο,

μνηοτήρων es δῶμα κατ' ἀντιθέου δυσῆος 370 ἀνἐρας βρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανάασθε

pergunt proci hospites deridendo irritare Telemachum.

Z εἰπών, εξῆλθε δόμων εὐναιεταόντων, ἴκετο δ' ς Πείραιον, o μιν πρόφρων πεδεκτο. μνηστῆρες δ' αὐα πάντες ε αλλήλους ὁρόωντες, Tηλέμαχον 9έθιζον επὶ ξείνοις γελόωντες.

sci*ρονεῖ. B. - τὀ ούδεν ἀεικὴς προς τὰ τετυγμένως κολλῶται, α εἰη os ου τετυγμένος ἀεικής. mentem quoque suam haud male comparatam esse ait. ἀεικῆς, indecorus, imminutus, vel interprete Clarkeo incongruus membris Sani S. Cf. , 308, Il. , 483 etc. - Οἰνε λας - μηχ γ 207. cf. 170 etc. - δόμων vis. 0 , 28 etc. - 0όφρων ' ξ , 52, 5 etc. ες αλλ. ὁρόωντες gestus irridentium. v. 320. - 44λιζον , irritabant, germ si nec te thri. , 493 etc. male Ald. 3. ἐπι ξείνοιο γελόντες, cum de duobus hospitibus agatur.

376 - 379. αὐὐξεινώτερος. o nendum videri κακοξεινέστερος, significavi ann. ad β , 350. quo remitto lectores, nec jam probo illa, quae dixi de Homero literdum σολοικίζοντι ad Il. ρ',

446. codd. Vindobonenses κακοξεινότε-sος VerSu pessumdato. DUStra quoque, BArnesio auscultans, Cl. Xcusat originem του κακόξεινος κακόξενος, Criu cum legitimus sit comparativus κακοξενώτερος, propterea Iones etiam κακοξεινωτερος dixisse autumat, ut haec et similia, τεθνειῶτος pro τεθνεῶτος, χαλκείη pro χαλκέη at horum verborum non eadem est ratio, me Ioue cum proprius ejus modi formas reperiunt, diversam a Communi Graecorum usu nalogiam Sequuntur. - Αm B. επέμαστον λ ἐν-δε ἐπαίτην, παρὰ τὰ μαστεύειν Τρο- τήν - κεχρη μέν ον indigum, avi

dum. V. α , 13. - εργων, Perum,

inprimis rusticorum V. ω, 388 etc. quibus operibus Opponit procus βίην , vim, h. e. bellum, quasi dicens, nec domi nec foris utilem esse hospitem. Ε ἔμπα ως ὁ ὁ εμπειρος κ εντριβῆς, παρα τὼ παίω ὁ πολλοῖς δηλαδὴ προσπεπαικώς πράγμασι καὶ νῶν μεν εν αρχῆ στίχου ἡ λέοις κειμένη δόξοι ν vGrίλλειν την παραλήγουσαν κατὰ λόγον δακτόλου ποὁός' hinc nonnulli scripserunt μπεον. m. B. ἔμπεον. πὀeto παίω τὰ τύπτω δια ὀ μέτρον γράφεται ψιλὸν τ αε item Ap. εμ-

πεος ἔμπειρος κακων ἔμπεος -

λήτης ν , 400), cum isto quidem loco

metrum postularet ἔμπαιος corripuit Hom. diphthongum, ut in o Dς. V ann.

ἔκδηλος η διὰ διφθόγγου γραφή ' ιδ

και ἐνταὐθα Οὐτω γραπτέον . μετρss τίον τὴν λέοιν κατὰ πόδα σπονδεῖον κουνιζήσεως. αὐτως, sic sine ullo fructu eorum, a quibus alitur' et ιε