Carmina;

발행: 1832년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

th δ αρ' ἀκουούσης εὐδάκμυα, τήκετο ε χρως.205 ς ε χιών κατατήκετ' εν ἀκsοπόλοισιν Οὐεσσιν, ηντ' Eύρος κατέτηξεν, επὴν Ζεφυοος καταχευΓ, τηκομένης ' ρα της ποταμοὶ πλήθουσι ρίοντες, ως τῆς τήκετο καλὰ παρήῖα δακρυχεούσης. κλαιουσης εὐν ἄνδρα παρήμενον. αότὰρ δυσσείς 210 θυμῶ μεν γοόωσαν εὴν ἐλέαιρε γυναῖκα, ὁ φθαλμοὶ ' σε κέρα στασαν, ε σίδη90ς, ἀτρέμας εν βλεφάροισι δόλω δ' γε δάκρυα κεὐθεν. o ἐπεὶ os τάρφθη πολυδακρύτοιο γόοιο, ἐξαὐτίς μιν ἔπεσσιν αμειβομένη προσέειπε

veracitatem ejus expertur Penelope quaerit, quo tum habitu atque astitu fuerit UlγSSeS.

215 , Nu μεν δή σευ, ξεῖνε ω πειρήσεσθαι, εἰ ἐτεῖν δὴ κεῖθι σὐν ἀντιθίοις τάροισι

vera et de hoc reser Ulysses, in Eurybatis praeconis, qui cum ipso fuerat in bello, speciem describit.

220 ' δ' ἀπαμειβόμενος προσεν πολύμητις δυσσεύς' ,, γύναι, ἀργαλίον, τόσσον χρόνον ἀμφι ἐόντα

ἀγρῶστι Λυκάς itidem quo et 31. verba 404, . , 159 ubi V. nn alio enSuῖσκεν καστος ἀνὴρ hoc significant, pro dixit παρῆ ros tanων Il. ὁ , 142. eos dubitantes varie de facinore Ulγssis 10 - 218. ordo es δυμ- μεν λέαιρε

conjecisse ac SuSpicato 'SSe ceterum γυναῖκα etc., non θυμῶ γοόωσαν. P' idem est ἴσκειν atque ἐῖσκειν v. ann ponit animo commoto immotOS, Velut Or-

ad Il. λ', 7993 nec aliud 4 σκεν m. l. ii aut ferrum, oculos lyssis Sch. κέ quam confligebat , Virg. Aen. 6, 100. μα τόξα, I τεταμμένους ειχε obscuris era inuoliens. Ῥlautus Pseud. τοι ὀφθαλμους, σπερ τόξα. η ἄλλως 1, 4, 8. quasi posita, tabulas cum epit idque rectius), την φύσιν του κέρατος sibi. Quaerit, suom nusquam gentium περιέλαβε σκληρον γαρ B G, oppor- est reperit tameni iacit illud verisi tune contulit Maecilius Metellus hunc Nilo, quod mendacium est Arist0t. Oet versum de arcu, ex his panico anglicum 24. 4εδίδαχε ὁ μάλιστα 6μηρος καὶ factum her hiat is Lite assilυer like του ἄλλους ψευδῆ λέγειν, ὼς ει. urn her Iazed ye. Eich h. haec sub- CL - τήκετο, κατατήκετ O etc. V. scripsit illis Marotiis Aen. 4, 331 dire-136. - - κε ωπά P ισι ν Il. ε . 523. sic ille Iovis monitis immota tenebat

emend. D 'o Ἀκρ. - ρ. ταυτόν εστι Lumina, et , obnisus curam sub corde τω κορυφαῖς ὁρων. . δῆλον Ἀκ ων Dremebat s. et in serius 49Φ. - τάρ - παλαιῶν, παραδόντων , εἰς τρία διαι - φθη significatur voluptas illa, quae sa- ρεῖσθαι τὶ δρος, εἰς ἀκρώρειαν, εἰς tietatem Comitari solet, quasi dicas ger-υπώ0ειαν, . εἰς τέρμα, ων τ μεν O manicae machdem si sic. sattgelvetiit. ρυφῆ , o si πλευρὰ ρους, τί ὁ τε v. ann. ad , 99. - γόοιο genit. Ru-λευταῖον, o καὶ πὰ δε etc. Ap. ἀκρο- sae. - ῶσσα itam et B. vulgor ἄσ-πόλοις. ερήμοις - περι τα ἄκρα πο- α, ut ε . 188 etc. P nec aliter Ap. V. λεῖ τα ζωα quae mutila sunt, et sup ἄσσα, ubi haec laudavit. Matth. g. plenda atque scribenda in hunc modum 151, R . .

εικροπόλοις. ἰν - ζῶα οἰοπόλοις δὲ 221-233. ἀμφις ἐόντα δυσσέα, Γ, 573 ἐρήμοις - ποταμοὶ - ε h. e. χωρὶς Separatum a me, prosectum; οντες. m. S9. - καρήῖα. I , vel ἐύντα με, Separatum me ab illo.

92쪽

οιπλῆν αὐτάρ οἱ περόνη χὐυσοῖο τέτυκτο αὐλοῖσιν διθυμοισι πάροιθε ὁ δαίδαλον επιεν προτέροισι πόδεσσι κύων χε ποικίλον ελλὀν, ἀσπαίροντα λάων το ὁ θαυμάζεσκον ἀπαντες,

230 ώς οἱ χρύσεοι οντες ὁ με λάε νεβρὼν ἀπάγχων,

αυτί ὁ ἐκφυγέειν μεμαὼς σπαιρε πόδε σοι. to e χιτῶν' ενόησα περὶ χροὶ σιγαλόεντα, οἷόν τε κρομύοιο λοπὼν κάτα ἰσχαλέοιο, τὼς μεν ην μαλακός λαμπ9ὰς ε ην, ελιος ως' 235 η με πολλαί γ' υτὰν θηήσαντο γυναῖκες. αλλο δε τοι ερέω, o δ' ενὶ φρεσὶ βάλλεο σύσιν ου Οἰδ εἰ τάδε εστ περὶ χροῖ οἴκοθ' δυσσεύς, τις ταίρων δῶκε θοῆς πι νηὼς ἰόντι, si τίς που και ξεῖνος, πει πολλοῖσιν 'Oδυσσείς 24 εσκε φίλος παsροι γαρ Ἀχαιῶν σαν ὁμοῖοι.

και ς. 162. . . et 3. αυτάρ τοι ἐρέω, quae διττογραφία placuit Altero.

ται φαντάζεται, νειδωλοποιεῖται.

περ εἴποι αν ὁ δυσχερῶς μεμνημένος τινός. - ου λην , διπλῆν, illosam, duplicem. ὁ , 5 etc. l. Κ, 133 i ἀμφὶ δ' ἄρα χλαῖναν περονήσατο φοινικόεσσαν, Βιπλῆν, ἐκταὁίην, os λη δ' ἐπενήνοθε λάχνη. V. et ibi ann. et ad Il. γ ,126, item inferius 246. E τ δε διπλουν αυτῆς κ. η μία περόνη μανδυοειδῆ αύτην εἰναιχηλοῖ, o κύκλω μα- έχουσαν, αλλὰ διπλουμένην umge-schlagen κατὰ τ εμπροσθεν . πι-οθεν διὰ των ἀριστερῶν, ἀτιεῖσαν δε ἄνετα τὰ δεξιά. V ann ad Il. β', 183. - αύλοι δε φασὶν, ἐνταυθα ραβδο

Didere , unde oὸ λάων hymno in Merc. 360. Sch. λάων ὁ μεν ρίσταρχος απολαύων, ἀπολαυστικῶς χων os Κράτης λά ων, φησιν αντι τωὐ λέπων, in εν κατὰ στέρησιν ἀλαῖς

κ ἰσχνόν tenuitatem) ὁ γὰρ χλωρὰς

παρὰ τον μένα οὐ λεπίσματος. ἰστέον δε ὁτι το ρηθεν λέπυρον κα λεπύχανόν φασιν εὐρῆσθαι παρὰ Θεοπόμ-πφ τω Κωμικω, εἰπόντι, ἐκ προσώπου os δυσσέως το χιτῶνέ μοι

93쪽

και οῖ γ χάλκειον αο καὶ δίπλακα δῶκα καλὴν πορφυ9έην, και τερμιόεντα χιτῶνα, αἰδοίως δ' ἀπέπεμπον ἐυσσέλμου επὶ νηος. και με οἱ κῆ9υξ λίγον προγενέστεsος αυτου 245 εἴπετο. καὶ τόν τοι μυθήσομαι, οἷος ην πελ' γυρος εν μοισιν, μελανόχρ0ος, οὐλοκάρην9ς. Esρυβάτης δ' νομ' εσκε τίεν δε ιν ξοχον αλλωνῶν τάρων δυσεὐς, ὁτι ι φρεσὶν αὐτια ηδη.

his signis persuasa mulier flet, amiciusque etiam habet hospitem.

' Zς φάτο τ δ' τι μαλλου φ' μερον ρσε γόοιο, 250 σήματ' ἀναγνουση, τά οἱ εμπεδα πέφραδ' δυσσευς.

δ' ἐπει os τάρφθ πολυδακρύτοιο γόοιο, και τότε μιν μύθοισιν μειβομένη προσέειπε ' ,, Νον μεν δή μοι, ξεῖνε, πά90 πε εῶν λεεινὰς, εν μεγάροισιν ἐμοῖσι φίλος τ' Glὶ αἰδοῖός τε 255 αύτη γα τάδε ε ατ Ἀγώ πόρον, Π αγορεύεις, πτύξαο εκ θαλάμου περόνην τ' ἐπέθηκα φαεM/ὴν, κείνω γαλμ' ἔμεναι τὰν ' οὐχ υπ0ὁ ἐξομαι αὐτις, οἴκαδε νοστοσαντα φίλην ε πατ2ίδα γαῖαν.

241. Λ. 1 καὶ τότ' ἐγω sordet prae hoc vulgatum illud κακόφωνον facile

Rutem Pronomen, interpretandi gratia adscriptum, expulerit τότε - δίπλακα. . anu ad V. διπλῆν 226. 242-48. m. . emend. τερμιό εντα ποδήρη, ως ἀσπὶς σῶν τε λαμῶνι χαμαι ἡ σε ras μιόεσσα Il. , 803, ubi V ann.). - ευσσέλμου 12 etc. - καὶ μεν, καὶ μην-- γυρὰς - o a. συναθροισμὰς, ut Terent Hec. 3, 4, 25 magnus, Tu bicundus, crassus, crispus, aegitis, a daverosa facie. m. B. γυρός. υκ ἐπιμηκης, αλλὰ στρογγυλος Sch. περιφερεις κ. τρογγύλους χων τους -

διε, και εστιν κειν του παρ' - μήρω σαφέστερον τουτο γαρ δια του

ὁλου τὰ μέρος φρασεν v. de hac figura Iloris, 238, , 51. o γαρ τὰ κάρηνον υλον, αλλ' αἱ περι ὁ κάρηνον τρίχες. Mi asait de arges pariles, Ia

Thomas lackwell, qui a ait de re-cherches fur a vi et Ies criis 'Homere, 'eXDrime ins ara occasion de ceportrait 'Eurγbate Traduci de uua- treme de Boissy, P. 355 Ses paules rondes et ramaSSees, Son teinthale, es heveu boucles et curis, prometient cette sorte 'intelligence etd aptitude poli te travat et Ios assai res qui soni necessatres dans u secon ro-Ι de la societe, et donnent 'idee 'unhomme qui ait subordoniae fies passions et se gosis a ceu de son attre. Certes 'est preter de intentions bienfines amomere. Ulysse ait Ici e por-trait 'Eur bate, colume, quelque Versplus haut i a ait a desceiption deSO V uenient, Our donne a enelope une de de la sincserit de se paroles. Monibet. - τ ι - δη - τι- τίφρων ω , 261 ην τοιουτος γαρ φρεσὶν αρτια εἰδώς. s. θ , 24O, et ni . ad Il. , 326. etiam hic αρτε potius intelligenda sunt hρμοσμενα congruentia, ut inter amicos.

ριώδη κ ἀληθῆ. 252, 3 213, 4.

254 - 256. τέλος 'ε. αἰδοῖός τε 191. - πόρον, dedi. δ', 130, 745 etc. - πτυξασ'. α 439 etc.

94쪽

Consolatur eam res personatus, et brevi lysset e Thesprotia multis cum opibus adventurum esse, Sancte adiurat.

Tον δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις δυσσεύς' ,, γυναι αἰδοί Λαερτιάδεω θυσῆος,

μηκέτι νυν χρόα καλὸν ναίρεο, μηδέ τι θυμδυτῆκε, πόσιν γοόωσα νεμεσσωμαί γε μεν ουδέ 265 και γαρ τίς τ' αλλ0ῖον θύρεται ανδρ' ὀλέσασα κουρίδιον, ω τέκνα ἐκ φιλότητι μιγεῖσα, η δυσῆ', o φασι θεοῖς ναλιγκιον εἰναι. ὰλλα γόου με παsσαι, μεῖο δε σύνθεο μυθοπι νημεὐτέως γάρ τοι μυθήσομαι, ουδ επικεύσω,

270 ς δο δυσῆος εγῶ περὶ νόστου ἄκουσα

ἀγχο Θεσπρωτῶν ανδρῶν εν πιονι δήμω, ζωοs' αὐτὰς γει κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ, αἰτίζων ν δῆμον ἀτὰρ ἐρίηρας ταίρους ἄλεσε, καὶ νῆα γλαφυ0ὴν ενὶ οἴνOrr πόντω, 275 Θρινακίης ἄπο νήσου ἰών. ὀδύσαντο γὰρ αὐτω

Ζευς τε κα Ἀλιος του γὰρ βόας κταν ταῖροι. οἱ μεν πάντες λοντο πολυκλύστω ενὶ πόντω τον δ' ἄρ' ἐπι τρόπιος νεὼς εκβαλε sμ επι χερσου, Φαιήκων ε γαῖαν, o ἀγχίθεοι γεγάασιν. 280 o δή μιν ἐρι κῆρι θεὰν ως, τιμήσαντο, και οἱ πολλὰ δόύαν, πέμπειν τε μιν θελον αυτοι οἴκαδ' ἀπήμαντον και κεν πάλαι ἐνθάδ' δυσύεὼς

ξην, ἀλλ' ἄρα οἱ τόγε κέρδιον εῖσατο θυμω, χρήματ' ἀγυρτάζειν πολλὴν πι γαῖαν ἰόντι, 285 ς περὶ κέρδεα πολλὰ καταθνητῶν ανθρώπων Οἶδ' δυσείς, οὐδ' αν τις ἐρίσσειε βροτος ἄλλος. ως μοι Θεσπρωτῶν βασιλεὐ μυθήσατο Φείδων

95쪽

290 2 δ μιν πέμψουσι φίλην ς πατρίδα γαιαν. αλλ' με πριν πέπεμψε τυχησε γα εὐχ0μεν νηυς ἀνδρῶν Θεσπρωτῶν ς Βουλίχιον πολυπυ9ον. καί μοι κτηματ εδειξεν, σα ξυναγείρατ mδυοσευς. καί νυ κεν ς δεκάτην γενεὴν τερόν γ' τι βόσκοι 295 τοσσα οἱ εν μεγάροις κειμήλια κεῖτο ἄνακτος.

τον δ' ς ωδώνην φάτο βήμεναι, φθα θεοῖο εκ δρυὰς ψικόμοιο ιδ βουλὴν ἐπακουσα

οππως νοστήσειε φίλην ε πατθίδα γαιαν,

300 Δ ὁ μεν ουτως εστ σοος, καὶ λευσε ται δύαγχι μάλ', ου δ' τι τῆλε φίλων καὶ πατρίδος α ς δηρὼν ἀπεσσεῖται. εμπης δε τοι οὐ κια δώσω. ἴστω νυν Ζευς πρῶτα, θεῶν πατος καὶ ἄριστος, ἱστίη τ' δυσηος ἀμυμονος, ην ἀφικάνω, 305 με τοι τάδε πάντα τελiίεται, ώς ἀγο9ευω. τουδ αυτου λυκάβαντος ελευσεται ενθάδ' δυσσευς, του μὲν φθίνοντος μηνος, του δ' ἱσταμενοι0.

Ulyssem honeste excipi Jubet Penelope, nec impune habiturum ait, si quis eum dicto factove laeserit.

ν δ αυτ προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια ,,αὶ γαρ τοίτο, ξεῖνε, πος τετελεσμένον εχ l310 τω κε τάχα γνοίης φιλότητά τε πολλά τε δῶρα, εξ μευ, ς αν τίς σε συναντόμενος μακαρίζοι. αλλά μοι δ'Ἀνὰ θυμὀν δῖεται, ώς σεταί περ'

315 ἴ0ς δυσσευς σκε μετ Ἀνδράσιν, εἴποτ' ην γε, ξείνους αἰδοίους ἀποπεμπέμεν, δε εχεσθαι. αλλά μιν ἀμφίπολοι, ἀπονίψατε, κάτθετε δ ευνην, δέμνια, καὶ χλαίνας, καὶ ρηγεα σιγαλόεντα,

sane vera est dectio. librarus Arasin 312-326. et εται φαίνεται Interpre hanc, ἐπεὶ v. ignorantibus. probavittatur E sed intelligendum potius est τι igitur vir doctissimus id quod habento δεταί τί μοι ανὰ θυμον, praesagit mi 2 codd. illi Vindob. a Wolfio et Boisso hi liquid animo, germ. mir ahnde es ade propagatum, nec Balum, Sed mi immeist. - πει υ δισυλλάβως pro nus patheticum quam hoc, quod dixisso nuntiat dum est per crasin: Il. milii Videtur vate mOSter , - τεόξεαι. 777, dyss. ρ , 376 etc. sed Vereor ne o τοῖοι σημ. etc. non ferentes librarii haec infuscata sint, siquidem aliud alii asyndeton inferserunt, puto, απει, quo habent libri, Mart. τεύξη. ἐπεὶ Ουt facto scribendum fuit τε vin metri gra-σημ. A. 1. τεύξεαι, quod Commemora tia; is τοι autem scripserunt illi, quitur in scholiis Hari. . denique Ald. 3. Crasti ignorarent. ' μάν Σορες, et vulgo edd. τεύξη ἐπεὶ ου τοι, rectores. donlini. - εἴποτ' ἔην γε. et υτοι, σημ. , quo facile revocuveris V. Il f 180. - δέμνια - σιγαλό- Scripturam artrianam. praeterea ple- εντα. cf. δ , 297 - 299 γ', 34, 351

96쪽

ω κ' ευ θαλπιόων χρυσοθρονον Πῶ κηται. 320 ῶθεν δε μάλ' ρι λοέσσαι τε χρῖσαί-

ως κ' ενδον παρὰ Tηλεμάχω δείπνοιο μεδηται ημενος εν μεγά9ω τω ' λγιον, ς κεν κείνων τοὐτον ἀνιάζρ θυμοφθός ος' ὐδε τι εργονενθάδ' τι πρήξει, μάλα πε κεχολωμενος αἰνῶς. 325 πῶς γαρ με σὐ, ξεῖνε, δαήσεαι, εἴ τι γυναικῶν

ἀλλάων περίειμι νόον και πίφ9ονα μῆτιν, εἴ κεν αὐσταλεος, κακὰ εἱμενος, εν μεγάροισι δαινυύς νθ9ωποι ὁ μινυνθάδιοι τελέθουσιν. ος μεν πηνης αυτὰς si και ἀπηνεα εἰδῆ,

330 τω ὁ καταρῶνται πάντες βροτοὶ ἄλγε Ἀπίσσω ζωῶ, ἀτὰρ τεθνεῶτί γ' ἐφεψιόωνται παντες 'o δ' ἀν ἀμύμων αυτὰς ἔρ, και ἀμυμονα εἰδῆ, το μεν τε κλεος ευρ διὰ ξεῖνοι φορίουσι πάντας εα άνθρώπους, πολλοί τε μιν σθλὸν ξιπον.

156 Il. , 360. - ἄλγιον. ρ', 14, ὁ , φημίαν εἴρηκεν και ἀναφερεται ἐπι o292 π , 14 etc. - m. B. - στις κλέοςJ. λιγοχρόνιοι δε πάρχοντες id θυμοφθόρος Οὐτον ἀνιάζη, κάκιον ανθρωποι ὀφείλουσιν ευ πράττειν ἐναυτῶ θυμ δε σημαίνει ἐφθαρμένος et βίφ, και φήμην ἀγαθὴν περ εαυτην υχὴν φρενοπλῆ mente captus, τῶν ἀπολείπειν - ἀπηνὴς, durus, insanus) ουδὲν εργον ἀνίας νυσε κα- crudelis G , 380 etc. E ὁ δε πη νεατα os ἐνοπι εγὼ γαρ αυτου προῖστα εἰδὼς τεροῖος του πλως πηνέος μαι. Varians script ap. Er υδέ τοι ερ ἐστί. κ. ὁ ἀμυμονα εἰδὼς του - γον Ἐνθάδε τι πρήξει. E το ὁ δα- πλῶς μυμονος. ἀπηνεα μεν γὰρ καὶ ήσεαι καινῶς γενικ συνέταζεν - ἀμυμονα εργα οἶδεν ο περὶ τοιαίταποιεῖ ὁ τουτο καθ' μοιότητα του εἰ ηδ επιστήμω απηνῆς δε καὶ μυ- δίναι, o καὶ αυτ γενικῆ ποτε συντάG- μων ov ελανάγκης ὁ τοιοῖτος, αλλὰ oεται. v. Matth g 322. - πέφρο- καὶ ὁ μήπω τέλειος εἰς το κακὰν μη- να γ', 12 etc. ἐχέφρονα ὁ κατὰ τον ποιητὴν ρ , 226, s , 361 327. κακὰ εἱ μένος at nihil de ve- μαθὼν ἔργα κακά. indolem igitur

stiendo hospite regina edixit in superio significat απηνῆς, sum et consuetudiribus, et infra 507. lotus Ulysses pannis nem o εἰδέναι ἀπηνέα, eodemque modo operit Cicatricem ergo ponamus κακὰ distinxeris ἀμυμων et εἰδέναι ἀμυμονα, ῆμενος, h. e κακως, male collocatus, in de quibus dicere supersedit interpres; fimo loco sedens, non apud Telemachum, ii quod ex fine hujus annotationis intel- ut jussit 321 et 22. antea enim foris ligas, ubi in solo πηνὴς explicando consederat in limine V. ' 339 466, subsistit quare aliena vis uncinis in- et ' 159, ubi cheneus haea in Si clusimus ceterum f. 346. - τυ δὲ, mili causa: λκίνο' ου μέντοι τόγε κάλ- τω δή - καταρῶνται ἄλγεα do-λιον ουο εοικε, Σεῖνον μεν χαμαι ores seu mala imprecantur. - Sch. rησθαι ἐπ' ἐσχάρη ἐν κονί ζσιν. f. et ἐν et ιέω ν τ α ι 370.). καθάπτονται inserius 89 confusa et ει ut passim. . λοιδοροὐυται ' η ἐπιχαίρουσι κ ἐφή- recte . ann ad i. ὁ , 384. Iolaci δονται καθεψιῶσθαι eodem sensu dixit smus in liis codd. ει pro η peperit. inferius 72, ἐψιασθαι ρ , 53 et ,- restitui αυσταλέος, ut Ald. ., quod 429. - δι - ο 04ουσι disserunt,

ceteri scripserunt ἀυσταλέος, versui, o divulgaut tmesis E - διαφέρουσι, pinor, timentes, qui artus tectus est: V. διακομίζουσι πανταχοὐ. - σθλὰν Il. α' 193 etc. , incertum qua aucto ειπον. h. e. ἐώθλόν τι, ἐσθλὰ ευ Dritate risi στ αλέος , . κατὰ ιάλυσιν o sive ἔλεγον , benedicere illi solent. ἀυσταλέος, ὁ αυχμῶν, απὰ του eum esse homi sensum , ostendit IipO-

97쪽

recusat lysses meliorem conditionem, nec Vel pedes s suos abluendos alii quam anui honestae, quae et ipsa laborum experta Sit, permissurum dicit.

335 ' δ' ἀπαμειβόμενος προσεφη πολυμητις 'Oδυσσεύς ,, γυναι αἰδοίη Λαερτιάδεω δυσῆος,

ητοι μοι χλαῖναι και ρήγεα σιγαλόεντα

ηχθεθ τε πρῶτον Κρήτης ορεα νιφόεντα νοσφισάμην επὶ νηῖς ών δολιχηρετμοιο ' 340 κείω ὁ ως το πάρος περ ἀύπνους νύκτας Ιαυον πολλὰς γα δ νύκτας ἀεικελίω νι κοίτύἄεσα, καί H ἀνεμεινα εὐθρονον Η δῖαν. ου δέ τί μοι ποδάνιπτρα ποδῶν πιήρανα θυμωγίγνεται Ουο γυνὴ ποοῖς ψεται μετέροιο 345 τάων, α τοι δῶμα κάτα δ9ήστεις αι εασιν, εἰ μή τις γρηυς εστ παλαιὴ, κέδν' εἰδυῖα, ητι δη ἐτλVκ τόσα φρεσιν, σύ τ' εγώ περ 'τήνδε δ' αν ου φθονέοιμι ποδῶν ψασθαι ἐμεῖο.

quare urγcleam id ei ossicium praestare jubet enelope.

350 , ξεῖνε φίλ γαρ πώ τις ἀνὴρ πεπνυμενος δεξείνων τηλεδαπῶν φιλίων μόν κετο δῶμα,

Gθαί τινα, ασπερ υ δὲ γνωρίζεσθαι. quem nollem meliores Secutos FSe. Ceterum quaeras, cur ἐσθλον Ηom dicere maluerit quam σθλὰ sine ambiguo atque homoeoteleuto fuit sane cum id ponendum existimarem, Pro eoque Scriptum ἐσθλὰν menda tralaticia necdum poenitet conjecturae.

337 - 346. E: τοι - δολιχ. λίγει αὐτα o. ἐθελων ως αυριον ἐπι σχήματος personatus, habitu mendici μένειν, να μὴ πόθεν ποπτευθῆ, ὀκνῶν ὁ καὶ τί Φασθαι δια τοκατὰ των ὁμωχων res υνεσθαι. Κρήτη δ νοσφ. V. 579. - δολιχηρετμοιο ὁ , 499, θ' 191 etc. Ap. δολιχήρετμοι. μακρόκωποι κείω, cubabo. θ', 315 etc. - ἄεσα, requievi. γ, 151 etc. - ποδάνιπτρα ποδων dixit per pleonasnium,

ut βοῶν ἐπιβουκόλος, συῶν συβόσια etc. v. , 422. quae tamen mihi vi

dentur leniora quare haud pernerem, si libri 1 rrent, ἀπόνιπτρα ποδῶν, ut continue scriptum μοιαπόνιπτρα neglecto, propter o Simile, abiisse putaretur in μοιπόνιπτρα, dein sedulo mutatum Sensus causa In μοιποδάνιπτρα. Verba απονίζειν et ἀπονίπτειν satis frequentia sunt apud Homerum ἀπόνιπτρον autem habet Aristophanes ch. 582. fuit et cum inaltem πεδάνιπτρα, h. e. μεTάνιπτρα Sed eo SenSu, ut Commuitionem lavationis significaret μετὰ praepositio, quasi dicas a Mit-waschen quam communionem modestere u ficti nendicus personatus ejusinodi vocabula sunt πεδαίρω, πεδάρGιος, πεδ' ίχμιος, πεδάφρων etc., quae Verisi mile videtur magna ex parte corrupta

atque oblitterata esse a librariis. Am. B. ἐπιήρανα προσηνῆ ἀπῖτο ερῶν imo ab αρειν, Pro πήρανα, quemadmodum πάρ dicitur. V. Ian. ad Il. α , 572. - ὁ ρή σου εἰλαι, MNistrae. δρηστῆρας dixit n. 248 et

G , 5. - γρηυς παλαιὴ ut παλαιγενὴς 395 Il. , 386. emphasin habet additum similis significationis adjectivum, quemadmodum et nostrates dicant in alte reisin. - κέδν' εἰ-δ ια, bonarum sive utilium rerum Sciens. α , 428. r. ann ad Il. , 585

et hujus libri 329. 350 - 360. ου γὰρ - ἀγορεύεις. sententia causali priore loco posita, more Graecorum. V. α , 33 etc.

98쪽

H συ μάλ' ευφραδεως πεπνυμενα πάντ' αγορεύεις, ἔστι δε μοι γρηύς, πυκινὰ φρεσὶ μηδε ἔχουσα, et κεῖνον δυστηνον ευ τρέφεν, ἡ δ' ἀτίταλλε, 355 δεξαμεν χείρεσσ', τε μιν π9ῶτον τεκε VTV2, . σε πόύας νίψει, ὀλιγηπελέουσά πε εμπης.dλλ' γε νυν ἀνστῶσα, περίφρων υ si κλεια, νίψον σοῖο ανακτος ὁμηλικαὶ καί που δυσσείς ηδ τοῖόσδ' στὶ πόδας, τοῖος δε τε χεῖρας 360 αἶψα γαρ εν κακότροι βροτοὶ καταγηράσκουσιν.

Hulat anus , de reditu pii domini desperans, cui persimilis specie esse videtii ipsi hospes.

In tio εφη γρηυς δε κατεσχετο χερσὶ πρόσωπα, δάκρυα ' ἔκβαλε θερμὰ επος δ' ὀλοφυδνον ειπεν , s μοι εγὼ σεο, τέκνον, ἀμήχανος α σε περὶ Ζευς ἀνθρῶπων χθηρε θεουδέα θυμὰν χοντα. 365 υ γάρ π τις τοσσα βροτῶν ι τερπικεραύνφπίονα μηρί' κη', οὐδ' ξαίτους κατόμβας, ' σσα- τω δίδως, ἀρώμενος ως κοιο γῆράς τε λιπαρὰν θρέψαι τε φαίδιμον υἱόν ωs o τοι, οἴω πάμπαν ἀφείλετο νόστιμον μαρ.

- τηλεδαπῶν. , 27 etc. - ευ 5 etc. - θεουδέα. O9. de totavi αἰ ζωή, eloquenter. Simili Ulγssem sententia f.' , 435 558,Gl. ' 306. Iaude celebrat Eumaeus s . 513 - 521. πέ os α μηρί' ἔκηε ae 76 etc. -- εστ δε εστ δη - πυκινὰ - 4 α ίτου ς, lectas, eximias. I, 30 etc. ἔχουσα. l. ', 28 etc. - ὀλιγη 367. ἀρώμενος ως κοιο γῆ- πελέουσα, debilis. ε , 57. - αἶ- μα ς. εως interpretantur ώς, πως,

εμα - καταγηράσκουσιν. Simili quo sensu nusquam legitur praeterea

ter Hesiodus O. et D. 90. πριν μεν non est ferendus trochaeus εως r- pro γὰρ ζώεσκον επὶ χθονὶ φυλ' ἀνθρώ- dactγlo vel spondeo usurpatus extremo πω μύτιν ἄτερ τε κακῶν, καὶ ἄτερ Versu. V. ann ad i. α , 193 igitur χαλεποῖο πόνοιο, μίσων τ' ἀργαλέων, corrupta haec esse arbitror, malinaquociῖ τ' ἀνδράσι γῆρας ἔδωκαν ' ρ. ως αν noto, vel εἰ - . , . .

δἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγη facileque enim fieri potuit, ut vel

ράσκοvσιν. Oμηρος μεν ουτω mitteretur, sequente , quae litterao

φυσικῶς εἶπε Θεόκριτος ὁ 12. . similes sunt in libris v θ , 56O), olro μηρικὸν αἶ vi εἰς μίαν μέραν εἰ abiret, aeque proclivi lapsu, in

ματι sic γηρ σκουσι παίζει ὁ ζ . 144 λίσσοιτ', εἰ δείξειε πόλιν con- καὶ μικὰς Plut 1039 διά τινος sidenter εως κοιτο pro πως κ. γραῖς, πολιὰν ἐκείνην ταχυ διὰ μιας dictum esse ait Attice. v. ann ad ημέρας γενέσθαι λέγων π δῆθεν ἄλ- O. γους τινός o ὁ Λιβάνιος καὶ αυτὀ 368 379. γηρας λιπαρόν. 1 1', ἐντευθέν ποθεν λέγει κατὰ σχῆμα βερ 135. - νυν δέ-σι, oi ω, πάμπαν. βολης, άς υπὸ λύπης ἐσχάτης και o A. . et 3. OG Ald. et quidquid λιὰ, ἐξαίφνης Ἀφυσα. idem invenisse est paulo vetustiorum editionum νυν δέ

dicitur olim nescio cui comiti alatino. τοι δέ σε πάμπαν - nuperae: νυν 361 - 366 κατὰ σχετ o. Sch. d. δέ τοι Γω πάμπαν etc., quasi Ulγssesant. quam utim adhibuit: κατέσχεθε, Solus non redierit, ' cum multi heroum

quod facile tuearis. - ὀλο φυδνον occisi sint apud Trojam fraudi fuerintil. 1 , 683. - μοι ἐγώ σέο μή ei, qui mus ita scripsit, illa α', 13. r

99쪽

370 υτ που καὶ κείνω φεψιόωντο γυναῖκες ξείνων τηλεδαπῶν, ὁ τε τευ κλυτὰ δώμαθ' κοιτο,ώς εθεν αἱ κύνες αῖδε καθεψιόωνται πασαι.

τάων νυν λώβην τε καὶ αἴσχεα πόλλ' ἀλεείνωνουκ άας νίζει Ἀμε δ' οὐκ ἀέκουσαν νωγε 375 κούρη καρίοιο, περίφρων Πηνελόπεια. τω σε πόθας νίψω, αμα τ' αυτῆς Πηνελοπείης καὶ σέθεν εἴπικ ἐπεί μοι ὀρώρετα ενδοθι θυμὸς

κηδεσιν. . αλλ' γε νυν ξυνίει πος, ττι κεν εἴπω '

πολλοὶ ὁ ξεῖνοι ταλαπείριοι εν 'άδ' κοντο,380 λλ' ὐπω τινά φημι ἐοικότα δε ἰδέσθαι, ia οὐ ἔμας, φωνήν τε πόδας δυσῆ ἔοικας. Tην δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις δυσσεύς', o γρηs, Ῥύτω φασὶν, σοι ἴδον ὀφθαλμοῖσιν ημίας αμφοτερους, μάλα εἰκέλω ἀλλήλοιis 885 μμεναι, ς συ περ αυτὴ ἐπιφρονεουο αγορευεις

inter lavandum Euryclo agnoscit lyssem e cicatrice, quam olim in

venatu acceperat, cujus occuSionem narrat poeta.

'πις αρ εφη γρηύς ε ἐβηθ' ελε παμφανόωντα,τω πόδας ζαπένιζεν, δωρ δ' ἐνεχεύατο πουλί ψυχρόν επειτα ὁ θερμόν πη φυσεν - αὐτὰρ δυσσείς Iζεν π εσχαρόφιν, ποτὶ ε κότον τ9άπετ' αἰψα 390 αὐτίκα γαρ κατὰ θυμὼν οἱ σατο, μη ε λαβουσα οὐλὴν άμφράσσαιτο, και ἀμφαδὰ εὐγα ἐνοιτο. νίζε δ' ἄρ ὰσσον oso ἀναχθ' εόν αὐτίκα δ' ἔγνωουλην, την ποτέ μιν sς λασε λευκῶ δούντι, Παρνησόνδ' ελθόντα μετ Αὐτόλυκόν τε, και ἴας,

rioribus ἔνθ' αλλοι μὲν πάντες, σοι ψέγον αἰπυν ὁ λεθρον, οἴκω - σαν olla dixit per parenthesin, ut si , 255. αλλ' ὀίω , και δηθά καθήμενος άγγελιάων Πευσεται, quo et ipso loconi alim olla, nec jam οἱ sero , 27, et O , 31, cum id tot aliis in locis mediam producat. s. v , 261. similiter etiam ὁ ῖομαι illatum est παρενθετικῶς et 140. cf. Aristoph. γs. 81 etc. ἐφεψ. 331. - κώνεις ae 91 etc. ειν ω TE. edd. fere ἀνώγει, ut Il. O ,321. - ὀρώρεται. 524. v. Matth. g. 244. - ταλαπείριοι , ζ , 193. 387 - 400 ε ξαπένιζεν, abluere solabat. - ἐπῆ νυ σεν ab ἐπαφέσ

δε et θεραπευθέν. Er τι δε η υ-

λων γίνεται. - probat hanc notationem vocis ost Butimantius Leaeil. 47. ., quo loco et cognatum verbum οὐ λειν hei sein gestin sein Commemorat, unde υλε, salve, Odyss. ω , 402. -

ἀμφράσσαιτο ab ἀναφράζομαι ,ἀνανοήσοι. - ἀμφαδὰ manifesta. adverbium ἀμφαδον frequentat hic no- Ster, et eodem sensu ἀμφαδίην dixit ',121 et bis in Iliade, μ*άδιον autem γάμον , 288. - ,,τήν ποτέ μιν - ddν te. Bion in Epitaphio Ad

nidis hinc sumsit epithetiam, neutiquam tentandum: μηρὰν ὀδόντι Λευκ λευκὰν ὀδόντι τυπεις. - μετ' i'. iad Autolycum. - Αὐτόλυκος Ἀρμου, inquit Apollodorus I, 9, 16. nec aliter Hyginus fab. O2. et Pseudodidymus auctore herecyde sed aus. 8, 4, 3. et

παῖδα ε Περεῖ Arcadis nepoti αὐρε-

100쪽

395 μητρος ης πατέρ' εύθλῖν, o ἀνθρώπους ἐκεκαστο

mam sequi videtur poeta; certe patrem tres fori , estimees Ulysse qui- memorius haud novit Mercurium , cujus filium 'est pas scrupuleux quan ilis' agit de appellaverint utolycum Versutiae causa, mentir Eustath in 'endroit cit si ob- qua excelluit. - ἐκέκαστο Il. SerVe Vec aison qu'il ne dit quo des

Platon Rei p. 1, p. 160, t. 6 d. Bi p. tolyci pariter aes nightius, qui tamenentendati e passage; 'est Socrate qui et antiqui Mimum, putat, nec Mediocris parier . Sans do ute Uui Voleur ou Poetae opus. y narrationis quae sequitur

SEARCH

MENU NAVIGATION