Carmina;

161쪽

ambo sincere optant reditum Ulyssis.

2 ν δ αυτ προ σε ειπε βοῶν επιβουκόλος ἀνήρ 200 , Ζευ πάτες, H γα τουτο τελευτήσειας ελδω9,ώς ελθοι με κεῖνος ἀνὴρ ἀγάγοι ὁ ε δαίμων γν0ίη L, k μὴ δύναμις καὶ χεῖ9ες πονται. 'Se o αυτως υμαιος πευχετο πῆει θεοῖσι, τούτησαι δυσθα πολυφρονα δνδε δόμονδε.20 αυτὰ επε ιδ τῶνγε νόον νημερτέ' νἐγνω, εξαί τίς σφ' ἐπέεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν 'Ulyssis, agnos etendum illis se dantis, iratio.

Eνδον μεν od αυτὰς εγώ, κακὰ πολλὰ μογήσας,

ενείκot, ut Il. ' 147. Sch. εω εἰ te retranchement, indi quo un saga des και. Sic etiam . 2. et Hari. item p. tem p anciens qui me parali sor rem ar- . ἐνεῖκ αἱ Sed . . et plerique codd. qu able Aξομαι ἀμφοτέροις άλοχους, ἐνείκη, quod commemoravit Schol. Hari je ous donnera tous euae des epou- A. , , B: νείκοι Ε ενέγκοι, ni ore ses 'est-a-dire qu'il le a1Tranchira de Tecentiorum 4 Similiter variant libri l. c. 'es clavage, et es ad metira a 'honne urIliadis. ένίγκοι. ἀγάγοι. . si quis illum d 'avo i une famille. Felthius quoque deus rettulerit 4s. 201. - κραδίη . 2, 20, 6. quo capite agit de Ser Vis: θυμός. 3Φ2, α , 353, θ', 201 Il. ν , Liberabantur, inquit, , nonnunquam 78 et: tautol0gia emphatica dominorum potestate quod pollicetur bu-202. υ , 237. bulco ac subulco Ulysges, interfectis eo-205-207. Wημαρτεα α , 6 etc. rum ope procis, Odyss. I, 21 seqq. et κακὰ, μων ζ, 175 etc. Virg. Aen. lut Hellan Problem. 14. narrat, Telea , 59..: Oram quem quaeritis, adsum, machum Eumaeum ac socios libertate do- Troius Aeneas. - l. natos civibus inseruisse; unde Coliada-208. , 206, et , 484, ω', 321. f. p rum ac Bucoliorum genus in Ithace ce- 102, et Alli hersae vaticinium 170-76. lebratum permansit. sessi non invenio 209. Monibet. se Iereconnais que ous exemplum manumissionis, quod quidem Setit Parmi me servit eur ave destre certum Sit, apud Homerum neque enim mon retour. night supprimo es 7 vers illam necesse est intelligi in matrimonio sui vanis de ce disco urs 'Ulysse , qu' i et peculio donaoque propria, quae hic tro uve mal lies ave ceu qui precedent dicuntur sic Dolii uxor et filii Melan- etd'ailleur exprimant de sentim enis e theus aliique saepius memorantur co , Contarmes aux moeur de anciens. pro 210, 386-88 etc.) non item manumissio, Prie night.: 210-6. Ejusdem os Sed servos tantum Laertae dicit, , OT.:ιιατος esse, hiatus non suo loco, et ἔνθα ot i κος ην, - Ἐν τω τίσκον Sententia a veterum moribus aliena pia το καὶ ανον ὁ ἴαυον μῶες ne probant. dicit putem haec ejusdem ναγκαῖοι et de ipso Eumaeo et Phi- κόμματος ac versus 15 - 62. quos e loeti E ad 2l et μη μόνον κάρους, solito rhapsodorum studio amplificandi ἀλλα καὶ κασιγνήτους τω ηλεμάχ' orationes Profectos esse putat id quod τοὐς 50υλους σεσθαι, κολακεία juncturam satis ostendere. de ne Vois καίριος φανερά πῶς γαρ αν ἐσονται P0 en quoi es promesses qu' lysse κασίγνύτοι τω δεσπότη , δουλοι; fait u 2 pasteur sideles soni oppoSees vereor itaque, ne recentiori uevi morem Bux iis ages des siecies heroiques, at con Homero assii ixeriti viri docti ceterum traire, que e vers 14, compris dans vulgaris semorum, vel probatissimoium,

162쪽

215 οικία Ἀγγίς μεῖο τετυγμένα, καί μοι πειτα ' Tqλεμάχου τάρω τε κασιγνήτω τε, σεσθον.

εἰ δ', γε ὁ , καὶ σῆμα ἀριφραθες ἄλλο τι δείξω,

o φρα μ' υ νῶτον, πιστωθῆτόν τ' ενι θυμῶ, os λῆν, θν ποτε με υς λασε λευκῶ ὀδόντι,

22 Παρνησόνδ' ελθόντα σίν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.

eorum gaudia flebilia.

Ως εἰπών ράκεα μεγάλης ἀποεργαθεν ούλης.

κλαῖον αρ' ἀμφ' δυση δαῖφρονι χεῖρε βαλόντε, και κύνεον γαπαζόμενοι κεφαλήν τε και μους 225 ῶς δ' αὐτω Ῥουσείς κεφαλα και χεῖ9ας κυσσε. καί νύ κ' ὀδυρομενοισιν εδυ φάος ελίοιο, ει μη δυσσεος αυτός ερύκακε φώνησέν τε 'sors describitur verbis illis Eumae o 367. αsτὰρ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε ε ατ ε κείνη Καλὰ μάλ' ἱμ*ιήσασα, ποσιν δ' ποθήματα δοῖσα, γρόν da προαλλε φίλει δε με κηρόθι μῶλλον.2l1. sic nonnulli apud Cl. vulgo: με

35 etc. 215, 216. καί μοι - σεσθον. quid hoc sibi vult, pastores illos seniores in posterum Telemachi adolescentis sodales fratresque futuros esse, non ipsius lyssis aequaevi, et ejus, cui potissimum nunc pitulabnntura apparet in annotatione ustathii ad h. l. cujus annotationis partem in Superioribus perscripsi, eum ζλεμώr legisse in suis libris, non ηλεμάχου, quod quidem nunc habet in verbis poetae p. 1907, 2. , sed reficiis illis procul dubio ad vulga

tam scripturam, more librariorum Barn.

quoque ηλεμάχω se invenisse ait in nonnullis exeniplaribus fallor, an latet aliquid' nam ipsum ηλεμάχω non magis proficit quam qλεμάχου, sed viam pandere idetur emendationis scribamus καί μοι ἔπειτα ηλεμάχω τέρω τε, κασίγνητοί τε, σεσθον, et mihi postea et alteri Telemachi, et fratres, eritis alteros eos sibi Telemacho futuros ait, quemadmodum Cic. alterum Verrem dixit Verr. 5, 33. et Epist. ad avi. 5, 8. me sicut alterum parentem diligit. Sententia praeclara, qua per climacem patheticam se optimos illos pastores liberorum imo fratrum, loco habitu rum esse lysses dicit quod si divinavimus, non difficile dictu est, quomodo haec labem traxerint confundi enim solent αι et E in libris, ipsorumque Verborum τερος et ταῖρος permixtorum exempla protulerunt Iacob s. Antho l. alat. 3. p. 56O. L. Dindorfius indice Diodori Sic. aliique ita et h. l. rpso tranSi erit in εταίρω, cujus in locum metri gratia corrector aliquis rάρω suffecisse putandus est quo facto uni SenSu 3S- sum videretur Thχεμάχω scripserunt Tηλεμάχω , Vel quod etiam apertius tritiusque e SSet, ηλεμάχου. 217-224. εἰ ', VI. ι , 37. - Προ

,,Virg. Aen. 6, 37. D et fors omne α- tum traherent per talia tempus et 11, 201. - neque avelli posSunt, mox humida donee Iuuerti coetu ιιι. Cl.

163쪽

quos fletu abstinere jussos edocet lysses, quid faciendum sit.

- Παύεσθον κλαυθμοῖο, γόοιό τε μ τις ἴδqταιεξελθών μεγάροιο, ἀτὰρ εἴπύσι και εἴσω, 230 ἀλλα προανηστῖνοι σέλθετε, μηδ' ἄμα πάντες πρῶτος εγώ, μετὰ ' μμες. τὰ τόδε σῆμα τετύχθω. ἄλλοι με γαρ πάντες, σοι νηοτῆ9ες ἀγαυοὶ

os ἐάσουσιν ἐμοὶ δόμεναι βιὀν, ὁ φαρέτ0ην ἀλλα υ, δῖ' Ευμαιε, φέρων ἀνὰ δώματα τόξον,

235 εν χείρεσσιν μοι θέμεναι, ειπεῖν τε γυναιξ

κληῖσσαι μεγά00ιο δύμας πυκινῶς ἀραρυίας 'ῆν δέ τις η στοναχῆς ε κτύπου ενδον κου σύ ἀνδρῶν μετέθοισιν ν 9κεσι μητι δύο αζε προβλώσκειν, ἀλλ αυτο ἀκὴν ἔμεναι παρὰ ργω. 240 οι δε Φιλοίτιε δε θύρας πιτέλλομαι υλῆς κλη σσαι κληῖδι, θοῶς δ' πὶ δεσμον ῆλαι.

compacto illi redeunt in aedes.

Eurymachus, postquam et ipse laustra tentavit arcum, miseratur procorum ignaviam.

245 Εὐρύμαχος δ' ὁ τοξ0ν μετὰ χερσὶν νώμα,

θάλπων νθα και ενθα σέλα πυ9ός. ἀλλά μιν οὐδ' ς εντανύσαι υνατο μέγα δ' εστενε κυδάλιμον κῆρ, ὀχθήσας δ' ἄρα πεν, πο τ εφατ εκ τ' ὀνόμαζεν ' ,.s πόποι, α μοι ἄχος πε9 τ αυτο και περὶ πάντων 250 υτι γάμου τοσσ0ὐτον δύ9ομαι ἀχνύμενός περ εἰσι και αλλαι πολλαι Ἀχαιῖδες, μεν εν αυτ θἀμφιάλω θάκχὶ γ δ' ἄλλύειν πολίεσσιν), ἀλλ' εἰ δὴ τοσσόνδε βίης πιδευ ἐξ ειμεν ἀντιθἐου δυσῆος, ω ου δυνάμεσθα τανυσσαι 255 τόξον ελεγχείη ὁ και εύσομένοισι πυθέύθαι.

230-235. m. Q. προμνηστῖνοι 24, 259. ἐνώμα, tractabat. 393,

1 , 232) εις παρ' εις, α λεγόμενον, κ, 32 etc. - σέλα G, 353 etc. - Εr ἄλλος προ αλλου, o ἐστι παραμένοντες κυδ. si κατὰ ψυχήν - εἶπεν, ἀλλήλους - σῆμα, signum agendi at ὀνόμαζεν frequens rapud Mom. estque incipiendae μνηστηροφονίας. - illud 4πος τ' ἔφατ', Ἀκ ' Ἀνόμαζεν:άσχυ σαν τρισυλλάβως Pronuntiandum hic tertium συνώνυμον addit εἶπε pro- est. V. Il. ε , 56. - ἀνὰ δώματα, te majoreui emphasin A. tamen . et Per aedes. - εἰπεῖν τε Α 2 et 3. 3. S. Thom ienti ix εἶπε προς εἰπ δέ. o μεγαλήτορα θυμόν. - ἄχος ἐστί. 235 - 39. cs. 382 85. E: μενά - Vτον, ἐμαυτου - πάν ων μνη-ὐοιο. V γυναικωνίτιδος - θυρας ' μου semi. Fiat Sae.

164쪽

diserri vult Antinous certamen in posterum diem, sub praetextu sesti Apollinaris.

2 ν δ αυτ υντίνοος προσεφη, υπείθεος υἱός , , Εὐρυμαχ', οὐχ οὐτως ἔστας νοέεις ὁ καὶ αυτός. νυν με γἀ κατὰ δημον εορτὴ τοῖο θεοῖο αγνή τις ὁ κε τόξα τιταίνοιτ' ἀλλα κολοι 260 κάτθετ . ἀτὰρ πελεκεάς γε καὶ εἴ κ' εἰῶμεν παντας εστάμεν ου μεν γάρ τιν' ἀναι9ήσεσθαι ota,

ἐλθόst ες μέγα sον αερτιάδεω δυσῆος. ἀλλ' γετ οἰνοχόος μεν παρξάσθω επάεσσιν,ὁφ0α πείσαντες. καταθείομεν ἀγκυλα τόξα. 265 ῶθεν δε κελεύθε Μελάνθιον, αἰπόλον αἰγῶν, ἐγας γειν, Q πῶσι μέγ' εξοχοι αἰπολίοισιν,οφρ' ἐπὶ μυρία θεντες Ἀπόλλωνι κλυτοτόξν, τόξου πειρώμεσθα, καὶ κτελέωμεν εθλον.

quod ejus consilium approbantes procos lysses petit veniam agit tandi.

ΡΩς φατ υντίνοος τοῖσιν δ' πιήνδανε μυθος. 270 τοῖσι ὁ κήρυκες μελύδωρ επὶ χεῖρας εχευαν, κουροι ὁ κρητῆρας επεστέψαντο ποτοῖο, νώμησαν ' ρα πῆσιν, παρξάμενοι δεπάεσειν. οἱ δ' πεὶ Ουν σπεῖσάν τ', επιόν θ', σου θελε θυμῖς,τοις δε ολοφρονεων μετέφ πολυμητις δυσσευς'

fo*0' εἴπω, τα με θυμός ενὶ στήθεσσι κελευει JEὐρυμαχον ὁ μάλιστα καὶ Ἀντίνοον θεοειδέα

bεrbaton pro hoc Ἀτὰρ και πελ γε απ. 275 i , 37 etc. εἰῶμεν εστ ηκα etiamque Secure - 276. versus haud iubie sublectus o , mnes quiete sinamus stare quod nun- 469, vel G , 350, tuo carent iidei scri clatum poeta sic simpliciter, nec mutata pii illi, quos nominavimus an n. ad 248, forma orationis, subjecori similibus illis, editioque Wolfit nec habet. quae antecedunt, αλλὰ κηλοι κατάθετε 277. Versus hyperineter. v. eicherii τόξον. πελίκεας κα στάμεν ut ιτῶ Cominent de versura permetro poetarum

165쪽

λlσσομ', ἐπεὶ καὶ τουτο πος κατὰ μοχ αν ειπε,

τυν με παύσαι τόξον, πιτρεψοα δε εο ισιμ

χειρῶν καὶ θένεος πειρησομαι, εἴ μοι τ' ἐστὶν Τς, οῖ πάρος εοκεν ενι γναμπτοῖσι μέλεσσιν, ηδ μ0ι λεσσεν λθ τ', κομιστίη τε.

illi vehementer irasci, praesertim Antinous, qui verbis eum castigat, et supplicium minatur.

285 'SZς φαF Οἱ δ' ἄρα πάντες περφιάλως νεμέσησαν,

δείσαντες, μη τόξον ἐυξοον ἐντανυσειεν. jντίνοος δ' ενένιπεν, πο τ ετ ατ κ τ' ὀνόμαζεν ', A ειλε ξείνων, ἔνι τοι φρένες ου δ' ηβαιαί ου ἀγαπῆς, ο κηλος περφιάλοισι μεθ' μῖν 290 δαίνυσαι, υ δέ τι δαιτὰς ἀμέρδεαι, αὐτὰ ἀκούεις. μυθων μετέ0ων, καὶ ρήσιος, ου δέ τις αλλος η μετἐρων μυθων ξεῖνος και πτωχος ἀκουει. οἰνος σε τρώει μελιηδής, στε καὶ αλλ0υς

ερεῖ, νατιθεις πλῶς θελτὰ οὐ ρ- γου at vero id non dicit 265-68, sed opem tantum Apollinis κλυτοτόζo expetendam esse significat.), ἀληθῶς δεου ost μόνον, ἄλλα και τι ἀμ χα-

τοὐντες προκαλουνται τυ θεῖον εἰς σύναρσιν cf. 338. - πειρήσομαι,π-ωμαι. ἐνὶ γναμπτοῖσι μελ.

άκομιστά TI. γουν ὴ πλάνη, καιτο μη ἔχειν κομιδὴν ὁ ης τημελεῖταιτο σῶμα de producta penultima verbi ακομ. V. II. si , 518 etc.

14 l. επε ου ενι φρενες, οὐδ' - βαια l. V. ibi ann. - Ου αγαπας, non satis habes, non e contentus es. E το υκ γ. hoc quidem sensu, quem explicui. επεισε τους στερον ἐπι του o κεῖσθαι τιθέναι το αγαπῶν, και μετὰ do τικῆς κεινοι συντάσσουσιν. v. Clin. V. αγαπῆν. - , γουν O a. - Sch. υπερτιάλοισι. νυν

τοῖς κατ' ἀρετὴν διαφερουσι. Ε σημειοὐνται οἱ παλαιοι, ως περφιάρολους τους νοστῆρας ὁ ντίνοος επὶ επαίνω φησίν οὐ γαρ ὁ που ψεγει Τους κατ αυτόν. εἰ μὴ ἄρα βαρυνόμενος λεγει, ως ἄξιος κρίνη συνευωχεῖσθαι μῖν τοις, ως οἱ πολλοί φασιν, υπες φιάλοις hoc tenendum esserio , ut ipsa illa appellatione, qua Vulgo notabantur proci Penelopae Antinous latens famam publicam contemnat; quemadmodum olim Belgae, ab Hispanis arrogantibus vocati per coiit eiulum mendici marini, id ipsi nomen SSumserunt, tanquam honorificum praeterea hoc verbo Antinous Telemachum videtur

irridere, qui similiter si , t0. Ἀντίνο',

ου πως ἔστιν mini νιάλοισι μεθ' υ μ ν Λαίνυσθαι, cujus hanc dicas παρωδίαν. f. ann. ad 9 l. paulo modestiorem se praebet ur3machus 23. cs. 331 - 33. ceterum . Il f 106. ὁ ωίνυ σαι, - ἀμερδεαι χαρα κτηριστικῶς inculcat rem , quae ipsi et proci summum bonum Videtur. - μυ- θων , , και ρήσιος, NOStrorum sermonum et colIoquii tautologia stolidi atque arrogantis, cui magnum Ondus habere videntur utiles isti sermo

ne procorum. - Ε τρωει ἀντι του

βλάπτει. similiter Eurip. Cyclope 405.r

τρώσει νιν οἶνος Ennius apud Fulgentium Exposit Serm. ni. V. friguttire, Poet. cen Lat. 5, 2. . . nimirum sessore sauciauit Liberi. Martialis , 66 12. saucia vena mer etc. γίνε

166쪽

0ῖνάς ἀμήσαντες. oε, s εο ιν ησιν ἀασθεὶς ψεν ην ἄτην ὀχέων ἀεσίφρονι θυμω.

τὰν υ o. εἰς ἔνδειξιν κεῖrαι του καὶ τους ἀγακλυτους ἀχρειοῖσθαι et οἴνω. epitheta heroum non ad vivum reSecan-sia esse, sed fere Onanium Communes do-tos vel virtutes significare non fugit viros doctos praeterea iseriinent ad orbem epicae orationis. et δε α σεν

2, 455. Bianotante Cl. Laeehus et dei, jam causas dedit cille furentes Centauros leto domuit. Rhoetumque. Pholumque, sit magni Mylaeum lapithis

cratere minantem vid. Met. 12 219. retram tibi, saevorum saevissime Centaurorum, Euryte, quam in pectus, tam Cirgine visa Ardet, et ebrietas geminata libidine regnat. Eurytum Vocat, quem Homerus et alii Mur tionem, . ut liberigunt poetae in hoc genere, Metro Servientes; quemadmodum ipse caprarium modo Melantheum, modo Melanthium appellat, et Plautus eosdem totum et Dolonem. Tranium et TrEnionem. sic etiam Sch. in vulgatis libris: ic, o καὶ Κένταυρον Ζακλε ιτό ν. Eυρυτω

ενα et Am. Q.: μαινόμενος κ α κ ἔρεξε 'θελε γαλ συμμιγηναι et γυναικι το Πειρίθου rectius fuerit ρεζε in actione, quae non venit ad finem. AEL CO haec verba etiam l. β 400. confusa sunt, mees ita raro librarii et et 4 litteras termiscuerunt; qua de re videsis Basilum Epist. erit. ad BoisSOn ad p. 13. , OS ann ad Aeschγl.

ρῶον ἀποκόψροντες. o. καί τι φυτὰν ἀμώμενον. - τρεσὶν ησιν ἀασθεὶς, mente sui laesus ebrietate. 496. 97. ὀχέων, ferens, tolerans . , . 297. E:

167쪽

μετέρω ν δήμω ἄφαρ δε σε νυ μελαίνηεἰς Ἐχετον βασιληα, βροτῶν δηλήμονα πάντων, πέμψομεν ' ενθεν δ' οὐτι σαώσεαι ἀλλὰ κηλος 310 πῖνε τε, μηδ' ερίδαινε μετ' ἀνδράσι κουροτio οισι

hospitibus incommodari vetat Penelope, negatque metuendum esse, mahospes ille se uxorem ducere cupiat immodeSte, etiamsi tendat arcum.

εἰτους ηλεμάχου, ς κεν τάδε δώμαθ' κηται.ελπεαι, αἴ χ' ὁ ξεῖνος δυσσῆος μέγα τόξον 315 εντανυσοὶ χε0οί τε βίηφί τε et τι πιθησας, οἴκαδέ μ' ἄξεσθαι, καὶ ἐθν θήσεσθαι ἄκοιτιν; ουο αυτός που τουτό γ' et στοεσσιν εολπε, μηδέ τις μείων os γ' εἴνεκα θυμὸν ἀχεύων

respondet Eurγmachus, tamen procos famam ignaviae pertimescere, si tendat.

κουοὐγκαρίοιο, εὐίτ0ον Πηνελόπεια, ουτ σε τίνο' ίζεοδαι Γόμεθ', υ δε εοικεν, αλλ' αἰσχυνόμενοι φάτιν ανδρῶν, ὁ γυναικῶν, μὴ ποτέ τις Ἀγὶσι κακώτερος αλλος 'Aχαιῶ

325 πολ χείρονες ἄνδρες ἀμυμονος ἀνδρὼς ἄκοιτιν

μνῶνται, υθέ τι τόξον ευξοον ἐντανυουσιν,

αλλ άλλος τις, πτωχὰς ἀνηρ ἀλαλήμενος ἐλθών, ρθῖδίως τάνυσσε βιὰν διὰ ' κε σι θήρου.

168쪽

quem irridens regina arcum dari jubet hospiti robusto nec ignubili de ipsius verbis, praemiaque Promittit homini, si res Successerit.

330 ' αὐτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια , , EUPύμαχ', υπως στιν ευκλεῖας κατὰ δῆμον εμμεναι, es δὴ οἰκον ἀτιμάζοντες δουσιν ανδρος ἀριστῆος τί ' λεγχεα αὐτα τίθεσθε; Osto ὁ ξεῖνος μάλα μεν μέγας ηδ ευπηγῆς. 335 ' πατρος ὁ ε ἀγαθου γένος ευχεται εμμεναι υἱός. αλλ' ἄγε οἱ δότε τόφον ἐυξooν, φ9α ἴδωμεν.

. δε γαρ ες ερεω, το δε και τετελεομένον εσται '

εῖ κέ μιν ἐντανύσγὶ δώρ δέ οἱ ευχος πόλλων,

Ἐσσω μιν χλαῖνάν τε , χιτῶνά τε, εῖματα καλὰ

340 δώ6 ὁ ὀξίν ἄκοντα, κυνῶν ἀλκτῆρα και ανδῖῶν, καὶ ξίφος ἄμφηκες δώσω δ' υπὸ ποσσι ἐδιλα, πέμψω δ', ππλ μιν κραδίη θυμός τε κελεύει.

contra Telemachus sibi arcus potestatem esse ait, matremque in gynaeceum Se recipere jubet.

Tn δ' tis ηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηυδα' - μῆτερ ἐμὴ - τίξον μεν Ἀχαιῶν ου τις ἐμεῖο 345 κρείσσων, ω κ' ἐθέλω δόμεναί τε, καὶ ἀρνήσασθαι,

ουθ οσσοι κραναὴν θάκην κατακοιρανέουσιν,ουθ οσσοι νησοισι προς Ἐλιδος ἱπποβότοιο των υτις μ' ἀέκοντα βιήσεται, αἴ κ' θέλωμι

- 1 yr te, probra. l. λ , 314. δῆγα ἐλεγχος Ἐσσεται, εἴ κεν νῆας in κορυθαίολος Ἀκτωρ ξ , 40. et saepe alias id dicit ἐλεγχείην, λέγχεα ero

homines probro S0s praeserti tu addito κακὰ, Velut l. , 787. - ευκλεῖας. Il. κ', 281. - 4, ων T. ὁ Ουσιν. β , 237, α, 250 etc. - ιστῆος. ζ', 3 etc. - : τὰ εὐπυλὶς Εὐπαγῆς φασιν οἱ μεθ' Oμηρον. Sch. :ευ πηγῆς. ευπαγῆς. m. Q. εν τραφῆς. AP emend. ευπηγῆς. ευ τεθραμμένος nostrates id dicunt Ohl-gebaut, Francogalli bien ait idem est ευπηκτος, in rebus illud usurpari solitum. 335. π α A. . et 3. 3IS. h. Bentirii, , . ceteri: νδρός. E - trumque memorat nolui auctoritatem defugere virorui doctissimorum; ceterum πατρος Speciem habet interpretationis, non contra. ἀγαθοὐ γίνος, boni quod attinet ad genus h. e. nobilis, non probi, aut strenui ita haec explices, quae male habuerunt Ernestium et oli in i Eustathium, uim alterum verborum γίνος et τι o sufficere orationi existimarent nec diffiteor, desiderare me in hisce et tacilitatem HomerI, et ευφωνίαν, suspicorque hoc eum di-Xisse: ανδρὰς ' ξ αγαθο γένεος - μεν υχεται υἱός. forte scripserint γε- νος, dein metri gratia μμεναι, et vocibus trajectis υχεται ἔμμεναι, de du

ritie sermonis atque homoeoteleuto ge-

169쪽

καὶ καθάπαξ ξείνν δόμεναι τάδε τόξα φεψεσθαι. 350 λλ εις οἶκον ἰουσα τα ' υτῆς εὐγα κόμιζε, ἱστόν τ' , γ λακάτην τε, καὶ ἀμφιπόλοισι ἐλευε ε9γον πbίχεσθαι. 'όζον ὁ ἄν ὁρε σύ μελήσει

introit Penelope cum ancillis, tandemque ope alladis obdormit.

Η με θαμβήσασα πάλιν ικόνδε βεβqκει' 355 παιδός γὰρ μίθον πεπνυμένον ενθετο θυμν. ες δ' περῶ ' ἀναβῶσα συν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶ κλαῖεν πειτ' δυσῆα, φίλον πόσιν, φρα οἱ πνον

os ἐπι βλεφάροισι βάλε γλαυκῶπις Αθήνη.

interea subulcus aufert arcum et sagittas, procis indignantibus.

Aυτὰρ ὁ τόξα λαβὼν φέρε καμπυλα δῖος φορβός'

360 μνηστῆρες δ' ἄρα πάντες ὁμόκλεον εν μεγάροισιν.ώθε δέ τις εἴπεσκε νέων πε9ηνορεόντων , , Πλ ὁ καμπυλα τόξα φέρεις, ἀμέγαρτε συβῶτα, πλαγκτί; ά αν ' φ υεσσι κυνες ταχέες κατέδονται,

νον ενταίθα εν τω πια θέ, ω ζεί- ν δόμεναι at Cur, quaeSo, tam dure locutus fuerit omerus, cum OS-set leniter και καθάπα δόμεναι ζεί- νφ, Vel και ζείν καθ οόμ. I sane vel alterutrum hortatu ponendum arbitror, vel hoc και καθάπαν ζείνω etc. Scripserint καθάπῶζείνν, mox, temere geminata littera, ut saepe factum Scimus,

καθάπαζζείνν. 350 458. haec itidem leguntur, , 35, 36ι, nisi quod ibi Telemachus

μυθον dicit pro τό is praeterea id. 3. babet φ γὰρ θάτος etc. : τι προαγαγών πάνυ ἀναγκαίως - την Πηνελοπην της γυναικωνirido εφ' -οον χρην , κοι νύσας δι' υτῆς την τοὐ τόξου κατάθεσιν ευμ εθόAως, εἶτα διαγνους, ουκέτι χρεία λως ciύτης επι τοῖς ξῆς, συστέλλει amovst αυτὴν οὐ λοιnos δεζιώτατα Ου μηνδε, αλλὰ και κοιμίζει βαθυ- ώς αν, μηδενις των γενησομένων αισθομένη, ὀτε γίνονται, παραδόζως στερον καὶ μετ εκπλῆ ζεως ἀναγνωρίσοι τε ματον ἄνδρα κ μάθοι ἐζολωλότας τους κακούς. Butim annus ad 353. ,,Post

ρίφρων Πηνελόπεια, quem ante illud

με ex more Homeri tantum non neceS- Sarium esse puto. mihi non sic videtur, sed brevitatis poeta studiosus, ubi res urget, intelligendum auditoribus reliquit illud ως φάτο, ut alias λεβε, λέγων et ζmilia. v. , 429 μ , 207, ω , 374, ο , 44, 30, Clin. v. πω. legerat versificator ille, quisquis fuit, ε , 16. ω φάτο ρίγησεν λυψώ, δια θεάων, et ibidem 171. ως φάτο ' ρίγησεν ὁ πολύτλας δῖος 'Odva-Gευς, fortasse et illud l. ' 34. ως φάτο ' ρίγηοεν ὁ βοῶπις πότνια me,

Cumque metti inisset Saepe Occurrentis

περ ἰωρονος Πηνελοπείης, inde novum, si diis placet, versiculum procudit, Donni inus explodetidum quam istum aliuscujusdam librarii Vindobonensis, quem postis, 329 inserere n0 dubitavit, itidem sucum faciens uti manno, Sed magis nobismet ipsis, qui nugas istas expolire studuerimus mecum sentit Mont bellit S.

359 60. τόξα κάμπυλα. 362,

ι, 156 etc. - ἐψε, auferebat. -

διάνοιαν, ου μην ταθηρέ. - τάχαν. Eic , nec serenda est vulgata

170쪽

ola απ' ἀνθρώπων, ους τρεφες, εγκεν Ἀπολλων

365 μιν ἱλήκρσι καὶ ἀθάνατοι θεοὶ αλλοι.

quem vitae timentem Telemachus confirmat.'Ως φάσαν αυτὰς ὁ θηκε φέρων αυτω νι χω Θω, δείσας, υνεκα πολλοὶ ὁμόκλεον εν μεγάροισι.Tηλεμαχος δ' ἐτέρωθεν ἀπειλησας γεγώνει' Αττα, πρόσω φερε τόξα τά ου ευ πῶσι πιθησεις),

37 μ σε, καὶ ὁπλότερός περ εώ ν άγρόνδε δίωμαι, βάλλων χερμαδίοισι βίlὶφ δε φέρτερός εἰμι.

α γα πάντων τόύσον, σοι κατὰ θώματ' εασι, μνηστήρων εὐσίν τε ἰλὶ φί τε φερτερος εἴην, τω κε τάχα στυγερῶς τιν' εγώ πεμψαιμι νέεσθαι 375 μετερου ξ οἴκου, πει κακα μηχανόωνται.

tradit Eumaeus domino arcum et sagittas; tum Eurycleam sores gynaece claudere et mulieres domi continere jubet, quidquid audierint.

ΡΩς φαθ' o P δ' ἄρα πάντες εα αυτ ηδ γέλασσαν, μνηστηρες , καὶ ὁ μεθίεν χαλεποῖο χόλοιο Tηλεμάχω. et δε τόξα τερων ανὰ δῶμα συβώτης εν χείρεσσ' δυσῆ δαῖφρονι θῆκε πα9αστὰς, 380 ἐκ δε καλεσσάμενος προσέφη τροφὰν υρυκλειαν ' 'λέμαχος κελεταί σε, εὐίφρων Ευρυκλεια,

scriptura τάχ' υ, aptum Ver αν, quas voculas librarii haud raro permi- Scuerunt. V. orson indicibus restae et Phoenissarum, nos ann ad Soph. Ρhiloct. 166. et de usu αν particulae h. l. , 316. - ἐφ' υεσσι, apud sues inteli. a nobis interfectum. κυνες T. κατ εἰ ονται. V. l. α , etc. - ους ἔτρεφε σύας hyperbaton, irato aptum. - λήκη σι Propitius sit hoc praeteritum videtur Eustathio sed Schneidero praesens Onjunctivi ab λήκω, cui RSsentior.

366 - 377. θή, ε, κατίθηκε, πο- sui ipso in loco illo, quem transiturus erat, ut asserret Ul3ssi arcum et sagit

taS. - ου ευ κακως, tu periculo.

δικώτερον πεέληται. μολόγησε δε

κέως ἐπιτετηδευμένα εἰς γέλωτα τοῖς μνηστῆρσι τον χόλον μετέτρεψεν, o ὁ γέλως παρὰ τω ποιητη λυσις ἐστὶ

πετειῶν, ως και ἡ γλιὰς velut α , 599 ἐδηλωσεν. - μεθίεν, μεθίεσαν και μίλουν, ut E explicat, comparans

haec et multa similia, τράφεν, κόσμη θεν. A , 23 Il. , 1. 381. abest hic versus ab A. 2. 3., edd. Flor et Idinis, neglectus, nisi fallor, propter homoeoteleuton antecedentis nam simpliciter hoc fieri jubero Eumaeum , nec jussu domini, nec nomine appellata Euryclea, Arrogantis St, et a ruore Homerico abhorret accipiunt autem, quibus id placet, infinitivum sensu imperativi qui quod objiciunt, non olemachum id iussisse 235. sed Ulyssem non male Et os ἀληθετειμεν ὀ Ευμαιος, inquit, εἰπών, ς Tηλέμαχος Ουτω κελεύει, πλην ς ε πνυμένος ψευδεzαι κω αυτός scit ut ipse Telemacluas qui ficto silui Lle-l