Carmina;

발행: 1832년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

105 , τεκνον μῖν θυμός μοι ενὶ στήθεσσι τεθηπεν, ουδε τι ποοσφάσθαι δυναμαι πος, ουδ ερέεσθαι,ου δ' εἰς πα ἰδέσθαι ναντίον εἰ δ' τεο δὴ ἔστ' Gδυσευς, και οἰκον ἱκάνεται λμάλα νῶῖ γνωσόμεθ' ἀλληλων, και λώro εστ γἀ ημῖν 110 ἐμαθ', α δ και νῶ κεκρυμμενα ἴδμεν α αλλων.

hoc responso Ulysses contentum esse jubet filium, deliberatque cum illo, quid faciendum sit, tot viris principibus occisis.

SZς φάτο μείδησῖν ὁ πολυτλας δῖος 'Oδυσσείς,

αιψα ε ηλέμαχον πεα πτερόεντα προσηυθα ' ,,Tηλεμαχ', τοι μητέρ' ενὶ μεγάροισιν εασον πειράζειν μέθεν τάχα δε φράσεται και ρε toW11 νυν δ', ττι ρυπόω, κακὰ ὁ χρ0 ε ατα εἷμαι, τουτεκ' τιμάζει με, καὶ ουπω ηα τον εἰναι. μεῖς δε φραζώμεθ', πως χ' αὐ ιστα γενVTat. και γάρ τίς θ' ενα φῶτα κατακτείνας ενὶ δημω, ω μη πολλοὶ ωσιν ἀοσσητῆρες ὀπίσσω, 120 φεύγει πηους τε προλιπών, και πατοίδα γαῖαW

ημεῖς ' ρμα πόληος ἀπέκταμεν es μεγ' ἄριστοι

κοίρων εἰ 'Iθάκη τάδε σε φράζεσθαι νωγα. To δ' υ ηλέμαχος πεπνυμενος ντίον ηυδα', ,αυτὰς ταsτά γε λευσσε, πάτερ φίλε σὴν γὰρ ἀρίστην 125 μῆτιν επ' ἀνθρώπους φάο εμμεναι, ου ὁ κέ τίς τοι ἄλλος ἀνη ερίσειε καταθνητci ἀνθρώπων.

Iημεῖς δ' εμμεμαῶτες - εψόμεθ', ουδε τί φημι αλκῆς δευήσεσθαι, ού δύναμίς γε πάρεστι.J

μεν. ann. AEL utrumque Iocum, et 487. - τον, τοίτον, τον δvσσεα, cs. vid. Met. 9, 13. et Cl. h. l. Virg. δεικτικῶς, quasi dicas germanice undAen. 6, 469.es illa sol saeos oculos a leugnet noch. das ich Der sei. - Mers tenebat. Aec magis incepi vol- μαι - γένηται ν, 365. f. o , 274, tum sermone movetur suam si dura i β , 168 etc. - ἀοσση τη γες, auXilia- lex aut stet Marpesia cautes Tibullus tores. 4 , 165. - Ἀm Q.: o πέσσω. 1, 3. L Ferreus ille fuit, sui, a cum χρονικῶς ἀντι του μετὰ ταῶτα Sch. rposset habere. Maluerit praedas stultus μετὰ τον 'ζοῦ -πωλείας χρόνον. post et arma sequi et . - τίθηπεν, ob caedem patratAm. - πηους, Granes, stupuit ζ, 166, 168 etc. - προστά cognatos. θ', 581. - ερμα πόληος, σθαι, προσειπεῖν - εἰς es παῖ δέ columen urbis. v. II π . 549. - τάδεσθαι, coram intueri. a. 405. I l. ι , σε s. , νωγα 279. s.', 312, 373. - γνω G. αλληλων ut φ , 35. v 43. sic autem A. 1. τα δε σε . . notante .: χυδε ραπέζ Γνώτην λ et . quos Secuti sunt' et . . alii rλήλων frustra igitur A. 4. ἀλλήλω, nec se ε . . . . τό σε φρ. . multo melius nescio qui apud Cl. I

σόμεθ'. h. e. πειράσομεν, ut is . 181 . Ut, 25. Ἀεὐσσε vide, dispice.

nondum Ulγsses habitum mendici muta 127, 28 absunt haec ab A. 2. et 3., re potuerat, ut fieri voluit Eurγclea , qui consentire solent codd. ne magis

212쪽

To δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις δυσσευς'

130 , τοιγὰρ εγών 9έω, ως μοι δοκει εἶναι αὐ ιστα.πρῶτα μεν α λοίσαοθε, και ἀμφιέσασθε χιτῶνας, δμωὰς δ' εν μεγάροισιν νώγετε εῖμαθ' ελέσθαι αύτὰρ θεῖος αοιδὰς, εχων φόρμιγγα λίγειαν, ημῖν γείσθω φιλοπαίγμονος ὀρχηθμοῖο, 135 ῶς κέν τις φαίη γάμον εμμεναι ἐκτος ἀκουειν, ἀν' ὁδόν στείχων, - πε0ιναιετάουσι,μη πρόσθε κλέος ευρ φόνου κατὰ ἄστυ γένηται ἀνδρῶν μνηστηρων, πρίν γ' μἐας ελθέμεν iωάγρον ς μἐτερον πολυδένδψεον Ἀνθα δ' επειτα

140 φρασσόμεb. ττι κε κέρδος ολύμπιος ἐγγυαλίξη.

Ducuntur choreae in aedibus regiis, quo caedes procorum occultetur.

SZς ἔφαθ' ' ο ὁ αρα του μάλα μεν κλύον, δ' ἐπίθοντο. πρῶτα μεν οὐ λούσαντο, και ἀμφιέσαντο χιτῶνας 'οπλισθεν δε γυναῖκες ὁ ὁ εῖλετο, θεῖος αοιδὰς,

φόρμιγγα γλαφυρην, ε δε σφισιν μερον ρσε 145 μολπῆς τε γλυκερῆς, και ἀμυμονος ὀρχηθμοῖο.

τοῖσιν ὁ μέγα δῶμα πεμιστεναχίζετο ποσσιν ἀνδρῶν παιζόντων, καλλιζώνων τε γυναικῶν.ώδε δε τις εἴπεσκε, δόμων κτοσθεν κούων

ου μάλα δη τις ἔγημε πολυμνήστην βασίλειαν l150 σχετλίη, ου δ' τλη πόσιος ου κου0tδίοιο εἴρυσθαι μέγα δῶμα διαμπερες, φρ' ἀν κοιτο

est, quod fuerunt, teste Barnesio, qui φόρμιγγα γλαφυρην- , δε0- ista quoque l. c. Iliadis παρ δυναμιν ὁ Ους εστι και ἐσσυμ ενοι πολεμίζsi 3 5. Il. ν , 6 7. αμ μονος, μω bisse subjicerent. . praeterea bis legimus μήτου, Praecturi.

10 454. - παιζόντων, audentium, 131 - 140. χιτῶνας. inteli αλλους saltantium. ζ' 106, , 291. - καλλι πριν, νέους, ῬεOπλυτους ut is δ' ζώνων. Il. , 698. cf. γ . 154 etc. αἰει ἐθέλουσι νεόπλυτα ε ατ' hosτsς - πολυ μνήστην. Q , 770. - χεροἘς Osd ερχεσθαι γ neque enim iudi τλέη στί. v. ' 160 Il. β , 11 etc. erant scilicet. hoc sensu etiam illa ac πόσιος κουρ λ ,-29 etc. - εἴρυ- Cipienda Sunt, , 79 0, 550, , 339. σθαι. 82. - διαμπερές. δ εσσω μιν χλαῖνάν τε, χιτῶν si τε, εἶ 209 etc. - Οφρ' ίν et κοιτο sic ματα καλά. φιλοπαί, μον os libri praetor A. et E qui habent ludiori, delectabilis Aristoph. Ran. 322. εως κοιτο ut la tuo ιο Xtrem Ver Οὐασε δ' ἐγκατακρουων ποδι τὰ α su , 367. , nisi depravates ibi sit VOX κόλαστον Φιλοπαίγμονα τιμάν. puellae εως, ut nobis visum. praeterea Cl. ad στωμυλίην φιλοπαίγμονα dixit Epigram scripsit illa Ἀως ή κοντω o . 109. P Sed inatariUS. A. 4. πολυπαίγμονος. - ρ ibi producta sumi potest i littera pro χηθμοῖο 263 Il. , 3 etc. - pter augmentum hoc utut est, non a κλέος, fama, rumor. α 283 etc. - riant codd. utroque illo loco, bic autem κέρδος, emolumentum. - ἐγγ χλί- plerique omnes habent Ἀφρ αν κοιτο, ξη dictum τροπικῶς, suggesserit. in qnod cur suspectae scripturae postha

spiraverit. 3. 4 319 etc. buerint' et , haud intelligo.

213쪽

Ulysges Iotus splendideque vestitus, et venustate praeditus a Minerva, redit ad uxorem.' δ αρα τις εἴπεσκε τα δ' υκ ἴσαν, ς τέτυκτο.αυτὰρ δυσύη μεγαλητοραμ εν οἴκω ρυνόμη ταμίη osσεν, και χρῖσεν λαίω, 155 ἀμφὶ δε μιν φῆρος καλον βάλεν, ηδε χιτῶνα, αυτὰ κακκεφαλης εὐεν πολ κάλλος Ἀθήνη, μείζονά τ' εἰσιθέειν και πάσσονα καδδε κάρητος ολ λας κε κόμας, ακινθίνω ανθει ὁμοίας.ώς δ' τε τις χρυσὰν περιχεύεται ἀργύρω ἀνὴρ 160 ἴδρις, οὐ μαιστος δέδαεν κα Παλλὰς Ἀθήνη τέχνην παντοίην, χαρίεντα δε εργα τελείει 'ως με τω περίχευε χά9ιν κεφαλλῆ τε και μοις.Jε δ' 6uμίτθου βῆ ἐμας θανάτοισιν μοιος. αψ δ' αὐτις κατ' ἄρ' ζετ απι θρόνου, ενθεν ἀνέστη, 165 ἀντίον ης ἀλόχου, καί μιν προς μίθον ειπε 'iam et ipse illam de frigore suo inexpugnabili objurgat.

MAαιμονίη, περ σοίγε γυναικῶν θηλυτεράων κῆρ τἐραμνον θηκαν 'Oλύμπια δώματ' ἔχοντες os μευ ' λλη γ' ὁ γυνὴ τετληότι θυμω ανδρὰς φεσταίη, ς οι κακὰ πολλὰ μογήσας 170 λθοι εικοστω τε ε πατρίδα γαῖαν. αλλ' γε μοι, μαῖα, στόμεσον λέχος, φρα καὶ αυτὸς λέξομαι η γα etῆγε σιδήρεος εν φρεσὶ θυμός π δ' αὐτε προσεειπε περίφρων Πηνελοπεια ,, δαιμόνι', os γάρ τι μεγαλίζομαι, οὐδ' ἀθερίζω,

potuit 'rius igit allana separaximus .

214쪽

αλλ' γε οἱ στόρεσον πυκινὸν λέχος, υρύκλεια, εντὰς ἐυσταθέος θαλάμου, τον ' υτος ποίε - οἱ εκθεῖσαι πυκινὰν λέχος εμβάλετ αυνῆν, 180 κώεα, καὶ χλαίνας, καὶ ἐγεα σιγαλόεντα. 'Sδ αρ εφη, πόσιος πειρωμένη αυτὰρ δυσσευς ὀχθησας λοχον προσεφώνεε κέδν' εἰδυῖαν

describit lγsses lectum genialem quem ipse olim fabricatus erat., Q γύναι, η μάλα τουτο πος θυμαλγε δειπες τίς δέ μοι αλλοσε θηκε λεχος χαλεπόν ὁ κεν εχ 185 και μαλ' επισταμένω, τε η θεὸς αυτὰς πελθών0ηῖδίως θέλων θείη λλ ενι χώρθ' ανδρῶν ὁ ο κεν τις ζωὸς βροτος ουὁ μάλ' ηβῶν,

ρεῖα μετοχλίσσειεν, πει μίγα σημα τετυκται

sententiarum musmodi, in quibus enun- Ciatum causale priore loco positum est, velut inserius 248, α , 337, ά, 174 etc. sic Il. 4 180. recte Steph. et recenti ο- res τίς γάρ σε θεῶν μοι αγγελον - ME, Sed Vett edd. auctore ristarchor τίς τ' ἄρ σε. v. ibi ann et s. 26 et

me essero, non Superbe me gero, ut cor durum habeo, quod tu ais. - ου δ'

ἀθερίζω. sic . . et 3. Am. Q. et plerique omnes libri solus, quod BCiam, A. 2. ουτ' ἀθ. quod admiserunt W et B. ἀθερίζω, contemno. O , 212. - τ δε υδε λίην - γαμα α, 168 αντι o ουκέτι λίαν ἐκπλήττομαι, ae ηδ ἐκ των φθασάν-Tων πιστουμένη τα κατὰ σε nihil soadhuc definire ait, sitne lySSes, necne. Begre enim se persuaderi fatetur inferius 230. - ἐπι - δολιχ. , 339. Ap. πυκινὰν λέχος το πιμελῶς κύκημένον. ὁ ὁ Ἀπίων, δια το εκ πολλῶν ματίων τα στρώματα συντίδεσθαι exscripsit Apionem Hesych. V. αυκινόν cf. Sch. ad Il. , 21. Mem. :- εστ λέχος μεν ῆ κλίνη, πυκινῆουσα, να τέρειν εχη τερ ρ ῶς α πι- ωείμενα. 8 - εω ν η ε το παρ' ημῖν τρῶμα. 178. ἐντός. codd. vulgati ἐκτός rεed absurde Euryclea jubetur thalamo

esserre lectum genialem, nec Bpparente causa cur id fiat, et ἀσυστά rοις verbis Ulγssis 184. τίς ὁ ot αλλοσε θη-κ λίχος nam si esserendus est lectus thalamo, minurum adhuc ibi collocatus est quare confidenter dedi ἐντὀ ἐ. θαλάμου, quod alicubi legit Cl. per dolum Penelope lectum in thalamo poni jubet, quasi alio ablatum, ut lyssem

tentet, an sciat locum, in quo ipse illum struxerat ita ἐκ et ἐν confusa sunt in Anthologia alat. 3. p. 176. fortasse etiam το ἐκθεῖσαι librarios in fraudem induxit, ut ἐκτος scriberent de industria, quoniam in thalain constructum sciebant lectum illum, quem probabiliter aliorsum regina ablatum fingit peregre profecto domino, eoque longo ex tempore haud utente. 179 Σ3. Schol. A. 1. ἐκθεῖσαι. ω ποθέμεναι. h. e. efferentes lectum loco eo, in quo nunc positus St. κώεα - ιγ. . , 3Α etc. - ὀχθήσας ὁ , 30 etc. - κέδν' εἰδυῖαν. α , 428 etc. - - ζει προς. π, 69.

ω , 565. - με νοχλίσσε ε amoliretur. Ιl. l. c. 567. ἐπε ὶ - ἀσκητῶ, quoniam magnum signum inest in hoo lecto Fabre facto id sigilum nihil aliud est quam olea illa. Cui tanquam columnae, thalamum Ulysses Circumdederat, e trunco pedem edolans lecti genialis. utile proxima, et inprimis 202. minus bene m. Q. μέγα σή μα. ἐγα τέρας nec ei tam lacile quam E aures praebuerim, ita argutanti ἀκίνητον ελ γων ἐναι το λέχος, οικεν αἰνίττεσθαι, υτ την γαμικην κοίτην ἀδιάλλακτον

εἶναι δεῖ - λέχος ὁ ἀσκητὰν

καὶ τὰ τῶν σκευῶν αυτοκάβδαλα, αλλ' ἐπιμεμελημένον- πολυδαίδαλον. χὐτω

215쪽

πυκνῆσιν λιθάδεσσι, καὶ ε καθυπερθεν ρεψα '

κολλητὰς δ επέθηκα θυρας, πυκινῶς 9αρυίας. 195 καὶ τότ' επειτ' ἀπέκοψα κόμην τανυφυλλου λαίης

rem Hom. τανύφυλλον vide tamen ann. ad 4 372. - ην Ap. V. ἄκμηνος vulgo εφυ , quod posuisse videatur corre-Ctor propter v sequenS. Sed κακότω- νον est ἔφυ τανυτυλλου. - τα - νυ φυλλου, non ανυτυλλος, ut Vulgo,

habent libri quidam Clarkei, quos nihil

nisi alios dicere solet, magno me taedio. sic autem poeta 195 κόμην τανυφυλ-λου λαέης, item IO2. et 346. τανύφυλλος ἐλαίη praeterea θάμνος habet proprium epitheton suum θαλέθων, satisque est ὁμοιοτελεύτων ἐλαίη ς κεο ς ἐν-

τὰς nec eorum augendus sine mercede numerus quare admisi genitivum.

191. ἀκμην ὀχ να λίθων sic libri

paulo vetustiores novelli, irgula interposita: ἀκμηνὰς θαλ θων omnes ἀκμηνὰς incertum quo Sensu igitur quan

tit haec , suppleto nomine Aristarchi; similiterque Ap. ἄκμητος sic). ἐπιμεν του σίτου, ἄκμηνος σίτοιο

θάμνος ην - εντὰς, υκμηνος θαλ. quasi hoc sit evidens, nullamque habeat dubitationem at qui, quaeSο, re damus Homerum tam diversa eodem n mine designasse aut qua ratione adductum putabimus , ut solus ἀκμηνὰν sive ἄκμητον contra analogiam appellaret eum, qui ceteris Graecis usitate atqucin regulam diceretur ἀκμαῖος profecto nullam causam excogitabimus, itaque, Si Veri sumus nec superstitiosi, latebimur, hae corrupta esse scribamus ἀκμὴν

ἐς θαλέθων. h. e. θαλ. ἐς ἀκμὴν ut γ', 137. et δε καλεσσαμένω ἀγορην ἐς πάντας χαι os ς, et Il. O , 59. Ἀκτορα

gens, quem usum si praepositionis exemplis declararunt Matth et Grammatici.

superest, ut de permutatis inter sese et o litteris dicamus, qui milii in rarus error est in libris praesertim Scriptura continua Velut νείκειεν pro νείκειον scriptum est, nisi ultor et , 26. et a

pud Aeschylum Suppl. 332 - ρόνων Pr φρενῶν, et contra ξυ pro ξ ibidem 798. quod orsonus emendavit. s. indicem eschyli, a nobis editi, P. 332., Musgra v. ad Eurip. Suppl. 330 etc.

κοριστικὴ ἐξις η λιθάς' os γὰρ νε i η υτω σεμνὰς βασιλικὰς θάλαμος ὁ ἐκ λιθιθίων οἰκοδομηθεὶς oi καί τις αἱμασι ἡ προδεδηλωμένη o , 358). τι δε κολλ. θυρας νυν ἐρρέθη συνηθί-

si τεροπι τε γὰρ κολλητάς ελεγε σα-

θως ἔφραζεν. - κόμη ε ἐνδρων λέγεται τὰ φύλλα τε καὶ οἱ λεπτοὶ δε κλαδίσκοι, diὰ τὰ εἰς κόσμον ἀπαιωρε σθαι και αυτ τοις φυτοῖς, μοίως τῆκυρίως κόμη οἱ ε ραγικοὶ και ψύβην αυτὴν in ον, οἷον πασαν αἰκί-

216쪽

κορμῖν δ' εὐρίζης προταμῶν ἀμφεξεσα χαλκῶ

ε και επισταμένως, καὶ επὶ στάθμην ἴθυνα,ερμῖν' ἀσκήσας, τετ0ην δε πάντα τερετρω. εκ ὁ του ἀρχόμενος λέχος ἔξεον, φ0' τέλεσσα, 200 δαιδάλλων χρυσω τε και ἀργυ9ω, ηδ ελεφαντι 'ε δ' τάνυ ' μάντα βοὰς φοίνικι φαεινόν. ουτω τοι τόδε σῆμα πιφαύσκομαι ' υθέ τι ἐδα,

εἴ μοι ετ εμπεδόν εστι, γύναι, λεχ0ς, τις δηἀνδρῶν ἄλλοσε θῆκε, ταμῶν πο πυθμέν' ελαίης

Aut 389) τ δε κορμὼν κ ρίζης προταμών ου δηλοῖ κάτωθεν τον κορμὸν ἐκτμηθῆναι ' τουτο γαρ ἀποπυθμένος ἐστι τμηθῆναι, o μζν κορμον προταμεῖν. διὸ και ρ ὁ ἐθη κατωτέρω et ταμών πο πυθμέν' ε λαίης, να ποταμεῖν με νοοῖτο TOκάτωθεν ἐκκόψαι το παχυ του πυθμέ- τος προταμεῖν ὁ τ ανωθέν ποθεν ἐκκορμos' και όδε ε ἀνάγκης et προ-

ταμεῖν την του λου δηλοῖ ἐκκοπὴν, ἀλλα μέρους τινος, ως δῆλον ἐκ του νώτου ἀποπρο ταμών , επὶ δεπλεῖον λέλειπτο θ , 475 videtur legisse νώτου ἄπο προταμών , idque probo, quemadmodum et nonnulli p. Cl. N. πὰ προτ. it h. l. εκ ρίζης προτ.). - π του κείρω δε ὁ κορμός. ἀμφ ἐξεσα, circumdolavi. s. ε , 245 etc. περιξεστ πέτρην εἰκυῖα dixit , 79. figurate απὰ δ' ἔξεσε χεῖρα βαρεῖαν l. ε , 1. A. 4. ἀμφίξασα, opi

os κλινόποδα ερμα fulcrum' γαρτης κλίνης idem est ερμις atque ερμα, ab ρω , ἐρείδω , a quo fonte etiam Omen Ἐρμης facile derives, neque id uno modo Sch. emend. Ἐρμης, ὁ ιὰς κ.

Μαίας της Ἀτλαντος , παῖς τε ν εν ἀνθρώποις τέσσαρα μίγιστα ευρετο, γρὰμματα, καὶ μουσικην, . παλαίGTPαν,κ γεωμετρίαν quibus artibus velut fulcitur vita plura de Mercurio νειροπομπῶ et pedibus lectorum os dei referentibus , πως ἀλεξῆτορος Ἀχοντες ἰδίαν male codd. ἰοίας τὰ δείματα μὴ φοβοῖντο etc. ann. ad η . 137.

47, l. , 396. - Sch. εκ δε του ἀρχ του ποδός - ἐκ δ' ἐτάνυσσ' ἱμάντα sic . . ceteri libri: t -τυGσα μάντα, quod displicet propter deteriore ni rhγthmum et homoeoteleuton. μάντα primam producit, ut μάντεσσι l. e , 543. s. ann ad Il. y, 155. ni Q. τον τόνον λέγει της κλίτης fulcrium lecti, germ den et istollen, Tragriemen. εξ ἱμάντος ινα βοείου, φοινικοὐ τω χρώματι - φοίνικι φαεινόν hoc fere habent libri nonnulli tamen, in quibus . . et 3 et Hari. ἶφι κταμένοιο. Schol. Hari. rγ0. τοίνικι φαειν ω Montbel. Ilis' est pas ais de se faire ne de bien juste de ce lit construit par lysse. Tousces dotalis 'interieur et 'ameublement

viro de la racine, forma te it rectius vir doctus dixisset te pie di lit v. 199. comes de Caylus ableau tires de Odysse pag. 266. selour donneru ne de de cera it - Eurycle les con-

bi en que, ou deplacer e lit it aurait falli coli per te pie do 'olivier a fleurde terre. Volla Ourquoi lysse ii asin de so disco urs demande si uel tu'un a transporte te lit illeur en Oupant olivier u a base, ταμών ποπυθμέν' ἐλαίης v. 204.

217쪽

qua ex descriptione postquam agnovit maritum Penelope, laeta in amplexus eius ruit, metumque uuae, ne a peregrin forte deciperetur, sicut olim Helena, XcuSat.

205 'Ως φάτο της δ' υτο λυτο γουνατα κω φίλον τορ, c ματ Ἀνα νουσης, τὰ οἱ εμπεδα πεφραδ' δυσσευς' δακρύσασα δ' πειτ' ἰθυς δράμεν, ἀμφὶ δε χεῖρας

δειρῆ βάλλ' δυσηι κάρη δ' κυo', δε προσηύδα ,,Mή μοι, Ῥουοσευ σκυζε Ἐπεὶ τά περ ἄλλα μάλιστα 210 ἀνθρώπων πεπνυσο θεοὶ δ' παζον ὀζων,

215 αἰεὶ γάρ μοι θυμδ ενὶ στήθεσσι φίλοισιν εὐρίγει μητις με 90τῶν ἀπάφοιτ επέεύειν ελθών πολλοι ὰ κακὰ κέρδεα βουλευουειν. ου ὁ κεν Ἀργείη 'Eλένη, ιδ εκγεγαυῖα, ἀνδρι παρ' ἀλλοδαπω εμίγη φιλότητι και εὐνri, 220 ε ίδη, ο μιν cis τις ἀρη Γοι υἱες Αχαιῶν ἀξέμεναι οἰκόνδε φίλην ς πατρίδ' εμελλον.την δ' τοι ἐξαι θεὰς 9ορεν εργον ἀεικες 'την δ' ἄτηνου μόσθεν εο εγκάτθετο θυμῶ λυγρὴν, ε ης πρῶτα και μεας κετο πένθος.225 νυν ' επεὶ ηδ σηματ' ἀριφραδέα κατέλεξας ευνης μετε9ης, ν ου 90τὼς ἄλλος ὀπώπει, αλλ' οἰοι, ου γώ τε και ἀμφίπολος μία μουν'

'Aκτορὶς ην μοι δῶκε πατηρ τι δευρο κιούσνὶ, νῶῖν εἴρυτο θυρας πυκινο θαλάμοιο,

230 πείθεις ὁ μευ θυμον, ἀπηνε περ μάλ' ἐόντα.

flent gaudio conjuges, quorum in gratiam Minerva noctem illam longius producit.

205, 206. ω , 345, 46 cf. ὁ , 703, commendat prudentiam in curam futuri, 211, , 5 etc. de quo haud sollicitam fuisse ruit Hele-207 - 210. ἰθύς. α, 119, M'. 101 nam. - μιν τι μιν. - Δρορεν,οκύζευ. - πέπνυσο. Κ, 95, α, 361 etc. 125 Il. ψ', 24 etc. s. 73. - ην μοι 211-229. ἀγώ σαντο , Succenserunt. - eo υσγὶ quidam in p. Cl. ἔδωκε, Am. Q. ἐφθόνησαν. E quoque: το ε ut o , 36. τι, praeterea praeter alia, ἀγώGατο W μακρὰν χνταὐθὶ εστι quae mihi donavit, Iuc ad te proficietos φθόνησεν, η ἐμέμψατο θεὰν ille centi. - εἴρυτο, custodiebat. - ἀ- cogitat suo more, non θεούς de invidia πηνία. 7. deorum v ὁ ,181. - γήραος os δὸν 231 39. ω - γόοιο. cf. ὁ , 113, ἱκέσθαι. ο ,246. - ἀγάπη α, amavi, 183. - rων, habens domi, vel tenens, amanter habui . : φιλοφρονησάμην. complexus. V. 6, 15 Il. , 53 etc. 33. οὐδ' Ἀγαπαζόμενον φιλέουσι. cf. θυμῆρα, vulgo θυμαρεα. Sed A. 4.:

219쪽

26 ἀλλ πεὶ φράύθης καί τοι θεὸς εμβαλε θυμω,

εἶς αγε μοι τον ἀεθλον, πεὶ καὶ πισθεν, ω, πεύσομαι, αυτίκα o εστ δαήμεναι οὐτι χερειον

refert lysses Tiresiae vati einium.

Tην δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολυμητις δυσσεύς' , , δαιμονίη, τί ὁ ἄρ α με μάλ' ὀτρυνουσα κελεύεις 265 ειπέμεν αυτὰρ γ μυθήσομαι, ουδ επικευσω. o με τοι θυμὰς κεχα9ήσεται, ουδε γα αυιὰς χαίρω, πεὶ μάλα πολλὰ βροτῶν πι στε' ἄνωγενελθεῖν, ε χείρεσοιν χοντ' ευῆρες ερετμόν, εἰσόκε του ἀφίκωμαι, o ου ἴσασι θάλασσαν 270 ἀνέρες, ου δέ θ' ἄλεσσι μεμιγμενον ἐδα εδουσιν. Ουο ἄρα τοίγ' ἴσασι νέας φοινικοπα9ὐους, ουδ ευήρε' 9ετμὰ τάτε πτερὰ νηυσὶ πέλονται. Jσῆμα ε μοι τόδ' ειπεν ἀριφραθες, ου δέ σε κευσω

ὁππότε κεν δή μοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης 275 φήη, θηρζλοιγον χειν αν φαιδίμω μω,

καὶ τότε μ' εν γαίη πήξαντ' ἐκἐλευεν εὐετμῖν, εὐξαν δ' ιερὰ καλὰ Ποσειdάωνι ἄνακτι, ὰ0νειον ταῶρόν τε συῶν τ' επιβήτορα κάπ0ον, οἴκαδ' ἀποστείχειν, ερδειν θ' ιερὰς κατόμβας

πῆσι μάλ' ξείης θάνατος ὁ μοι ἐξ αλὼς αυτωίβληχρὰς μάλα τοῖος ἐλευσεται, o κέ με πέφνύγήρα υπο λιπαρῶ ἀρημένον Ἀμφι δε λαοι ολβιοι ἔσσονται. τάδε μοι φάτο πάντα τελεῖσθαι. 285 d αυτ προσέειπε πεφίφρων I νελόπεια ' ,, εἰ μεν δὴ γῆράς γε θεοὶ τελέουσιν ἄρειον, ἐλπωρέ τοι πειτα κακῶν πάλυξιν σεσθαι.

tandem cessant choreae, omnesque cubitum eunt.

220쪽

290 ἐσθῆτος μαλακης, αἴδων πο λαμπομενίων.

γρηὐ μεν κείουσα πάλιν οἰκονοε βεβήκει, τοῖσιν δ' Ευρυνόμη θαλαμηπύλος γεμόνευεν

terque m. Q. et Hari. τοὐτο et τίλος sit Frid. Aug. Guil. Epolin. Lipsiae, τῆς 'Oδυσσείας φησιν υρίσταρχος κ. 1816. Boisson. . Quae inde Sequun υριστοφάν ς in A. 3. post hunc e tur ad libri hujus inem et libria in Iasum librarius adscripsit: τέλος ὁ υ6 integrum Homero Critici nonnulli abju-

σείας. Ont bel. , Heu reuae alors, ous dicant, inter quos ob argumentor usu vim de ii reti buvent a place sacre de an et doc trinatu ex initam reminec Spolinius. cierine Otiche. 4, II aut rem arquer, oti ea tamen isse Videtur objectionum

dit Eustathe, seque, χ'apres me que neceSSitas, ut nullo modo, partim Certe, racontent des anciens, Ari Starque et consulari possint. dam fuere lilii ima Aristophane, des coryphees des gram Criticis diversarum partium reposita, matriens des deum aenips terminalent quae ipse pro virili firmare ac stabilire Ι'Odbs See a ce ' Vers, et tenaient io ur conarer si disputationis id genus ali ρο- suspect tu ut e reste, jus tu' la fila d stior hic ces locus capax esset Sed ad poeme Eust. I. I9 8, Q. Ar seqq. alii festinare coactus, dissensu ui tan-Cf. rev. schol. h. l. Alteri ed. p. 354 tum modo meum nunc profiteri palam Sa- etc.)' Ceuc qui coni battaient mette is habeo, item a viro eruditissimo hu- opinion dis alentinu 'en falsant cette sup man latum iri spero. ditzschius Planpression on se privati de plus leur mor- . . ani dem Odyssem et in pag. 62., Ceau importanis, te is que a recapitu quae disputatio adjecta est observatio

SEARCH

MENU NAVIGATION