Carmina;

발행: 1832년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

, ισαν αἶψα δ' ἴκοντο κατ' ἀσφοδελὼν λειμῶνα,

ἔνθα τε ναίουσι ψυχαι, ειδωλα καμόντων.

15 Eὐρον δε ψυχὴν Πηλη Γάδεω Ἀχιλῆος,

και Πατροκλῆος, και ἀμυμονος ντιλόχοιο, AIαντός θ', ὁ αριστος εον εἰ δός τε, ἐμας τε, των αλλων αναῶν μετ' ἀμύμονα Πηλείωνα.ως ο μεν περὶ κεῖνον ὁμίλεοπι ἀγχίμολον ε

ἀχνυμένη χερὶ δ' αλλαι ἀγηγέραθ', σσαι μ' αὐτω οἴκω ν Αἰγίσθοιο θάνον και πότμον ἐπέσπον. τον προτερη ψυχὴ προσεφώνεε Πηλείωνος

Agamemnonem Achilles allocutus miseratur infelicem ejus interitum.

,,Dτρείδη, περὶ μεν σε φάμεν ι τερπικεραυνο25 ανδρῶν ρώων φίλον εμμεναι ματα πάντα, ουνεκα πολλοῖσίν τε και ἰφθίμοισι ανασσες δήμω νι ρώων, ori πάσχομεν αλγε υχαιοί ' et αρα και σοι πρῶτα παραστήσεύθαι μελλε μοῖρ' λοὴ την ου τις ἀλευε ται, o κε ἐνηται 30 ς φελες τιμης ἀπονήμενος, οπε ανασύες, Οὐμ ενι ρώων θάνατον και πότμον επισπεῖν τω κέν τοι τύμβον μεν ποίησαν Παναχαιοὶ, o κε καὶ ω παιδι μέγα κλέος ηρα' ὀπίσσω 'νυν δ αρα ' ἰκτίστω θανάτω ε αὐτο λῶναι.

contra Agamemnon beatam chillis sortem praedicat splendideques illi persoluta apud Trojam justa funebria enarrat.

κτείνοντο ρώων καὶ χαιῶν Ιες ἄριστοι, μαρνάμενοι περὶ σειο συ δ' ἐν στροφάλιγγι κονίης 40 κεῖσο μέγας μεγαλωστι, λελασμένος ἱπποσυνάων.

ημεῖς δε πρόπαν μαρ ἐμαρνάμεθ ου δέ κε πάμπαν

232쪽

παυσάμεθα πτολέμου ει μὴ Ζευς λαίλαπι παύσεν. αὐτὰρ επε o ἐπι νῆας νείκαμεν εὐπολέμοιο, κάτθεμεν εν λεχέεσσι, καθήραντες χρόα καλὸν 45 δατί τε λιαρῶ καὶ ἀλείφατι πολλὰ δε ' ἀμφὶ δάκρυα θερμὰ χέον αναοὶ κεί9οντό τε χαίτας.

θεσπεσίη, πο δε τρόμος ελλαβε πάντα 'Aχαιούς. 5 καί νύ κ' ἀνα ἰαντες βαν κοίλας ἐπι νῆας, εἰ μὴ ἀνὴρ κατέρυκε, παλαιά τε πολλά τε εἰδώς, στωρ, ου και προσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή o σφιν ἐυφρονέων ἀγορήσατο, και μετέειπε

εὐχεται, ου παιδὰς τεθνηότος ἀντιόωσα. -

facto abiissent, aufugissent, Nereidum adspectu perterriti Ana. . : βαν

του ναυστάθμου ταν Μυρμιδόνων - τοίτων ἐπι τὰς ὁ ἱας ναυς. - πα

Il. α , 31 etc. - ουσαι δ' ἐννέα. fama esiodeat V. esiod Theog. 52-63. Ontbel. M C)cfit ave rai Son quero a regarde cette designation dunombre des uses comme ut motis de retranchement. Homere ne doniae ni lenoni br de Muses, ni elui de Graces. Voy les obss su te V. 48 du seconii,

et 37 dura ch de 'Iliade. Tout celatilem uectie las que Diodore t. 1. P. 252 d. esseling. , contemporai de

Cesar et 'Auguste, ne cite Ce Vers Comme apparienant amomere. Mais

fui consacr2e, et introduit dans cutestes editions subsequentes, meme celles d Aristarque, qui se contenta, e crois, de consigne son platio dans e C0mmentatres fur Holuere. Voye PHist. des poesies homeriques, P. Ol. πασα l. V. ε , . etc. - αμειβ ἐπὶ R., A P. Il. , 604. Achillis epitaphium

in II πλο, citante Barnesio Θεσσαλὰς Οὐ to ἀνὴρ χιλεις ἐν τῶδε τέθαπται Tυμβω, ἐθρήνησαν δ' ἐννέα Πιερίδες.

πει το ii θος Vel: Sic commoliat eos.

v. α , 20 etc. - dedi is vim λίγε ια, h. e. oldh, ut V, 44. αλλά τε Σειρῆνες λιγυρῆ θέλγουσιν ἀοιδῆ. recentiores libri Moῖσα λίγεια, quasi una

Canente Musa, cum omnes adfuisse di

233쪽

1πτὰ ὁ και δεκα μεν σε μως νυκτας τε, και ημαρ, κλαίομεν, θάνατοί τε θεοι θνητοί τ' ανθρωποι

65 ὀκτωκαιδεκάτ3ὶ ' δομεν πυρὶ πολλὰ δέ ' ἀμφὶ

μηλα κατεκτάνομεν μάλα πίονα, και ελικας βους.

&αίεο δ' εν τ' ἐύθητι θεῶν, καὶ ἀλείφατι πολλῶ, και μέλιτι γλυκερο πολλοὶ δ' ηρωες χαιοὶ

τευχεσιν 29ώσαντο πυρῆν πε9ι καιομένοιο,

των ἄλλων τάρων μετὰ Πάτροκλόν γε θανόντα.80 ἀμφ' αυτοῖσι δ' πειτα μέγαν και ἀμυμονα τυμβον χευαμεν Αὐγείων εὐός τρατός αἰχμητάωνὰκτ επι προυχουσρ, επι πλατεῖ λλησπόντω, ῶς κεν τηλεφανὴς ε ποντόφιν ἀνδράσιν εἶθτοῖς, ι νυν γεγάασι, καὶ ι μετόπισθεν σου ται.

85 μήτηρ αιτήσασα θεους, περικαλλερο αεθλα θῆκε μέσφ εν ἀγῶνι ἀριστήεσσιν χαtῶν.

ηο μεν πολεων τάφω ἀνδρῶν ἀντεβόλησα

locum, cujus hic velut umbra St. - ερ- φάσαν i. p , 3. Aen. 11, 188. ter circit accensos cincti fulgentibus armis Decurrere rogos, ter moesitim funeris ignem Lustravere in equis, ululatusque ore dederunt. Cl.

τον sic). v. 286, 287 Il. , 607 etc. dixit tamen et περ1κλυτα εργα Il. HOMRR ODYss. III. ζ', 324. quidni enim igitur standum esta pluribus libris. - φαίδιμ' ur ιλ

λευ amantis est aepius interponeronomen ejus, quicum colloquii Dur minus

τέλει στίχων η προς θαυμα l), κειται πνος τιzικὴν απλῶς ἀναπλήρωσιν. μίγ ὁ - Ἀνό ντο ς petierat hoc ab Achille Patrocli anima, Il. 82. - ιερὰς ὁ ῖος , magnus , Vel insignis. v. ann ad Il. π , 407. - κτη επὶπ0ου I. ut iόνας προυχου Gας ζ , 138, ἀκτci προβλῆτες 89. - επι λα- τε Ἐλ λη om. l. , 6 etc. - p.: τηλεφανής τηλόθεν φαινόμενος. 87-97. ἀντεβόλησα ἐτεθήπεα. eius scriptura , praesertim primi verbi: nani pro ἐτεθήπεα . . et 3. editionesque Flor. Ald. 3. et aliae, in quibus Bergieri, habent θηήσαο pravum atque ineptum est, quod hodie legitur, commemoratum illud ab Eustathio , άντρβύλη- σας, quodque ei CCommodarunt, τε δήπεας, cum quia Scire non poterat Agamemnon, quid vidi Sset, quidve non vidisset, dum viveret, Achilles, tum quod funeris sui spectator ipse heros cogitatur, velut Carolus olim quintus impera-

234쪽

η0ώων, τε κέν ποτ' ἀποφθιμένου βασιληος ζώννυνταί τε ν ot καὶ πεντύνονται εθλα, 90 λλα γε κεῖνα μάλιστα ἰοῶν τεθήπεα θυμω, o ι' πὶ σοὶ κατ ἐθηκε θεὰ περικαλλέ' αεθλα, ἀργυρόπεζα Θέτις μάλα γαρ φίλος σθα θεοῖσιν. ως συ μὲν οὐὁ θανων ὁ νομ' λεσας. αλλά τοι αἰεὶ πάντας εα αν09ώπους κλέος εσσεται ἐσθλῖν, χιλλευ.

95 stis ἐμοι τί τόδ' ὁος, πει πόλεμον τολύπευσα; εν νόστω γάρ μοι Ζευς μήσατο λυγ0ὀν λεθρον, Αἰγίσθου πο χεροὶ και οὐλομένης λόχοιο.

Amphimedontem hospitem agnoscit Agamemnon.

Ω οἱ μεν τοιαυτα προ αλλήλους ἀγόρευον αγχiμολον ε σφ' λθε διάκτο 00 Ἀργειφόντης, 100 ψυχὰς μνηστήρων κατάγων, δυσῆ δαμέντων. thi δ' ἄρα θαμβήσαντ' ἰθὐ κίον, ς ἐσιδέσθην,εγνω ὁ ψυχὴ Ἀγαμέμνονος Ars είδαοπαῖο φίλον ελανῆος ἀγακλυτὰν 'Aμφιμέδοντα 'ξεῖνος γαρ οἱ εην, θάκν ενι οἰκία ναίων. 105 τον προτες ψυχὴ προσεφώνεεν τρε dαο ', Aμφίμεοον, τί παθόντες ἐρεμνὴν γαῖαν δυτε, πάντες κεκ9ιμενοι, και ὁμήλικες ot δέ κεν ἄλλως A. 9ινάμενος λέξαιτο κατά πτόλιν ἄν ὁρας ἀρίστους. υμ μ εν νήεσσι Ποσειδάων 3άμασσεν,1 10 ορσας ἀργαλέους ἀνἐμους και κύματα μακ9ά; που ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ επὶ ἐρσου, β0ὐς εὐιταμνομένους δ' ἰων πώεα καλὰ, ἡ περὶ πτόλιος μαχεούμενοι θε γυναικῶν; εἰπε μοι εἰρομένω ξεῖνος ὁ τοι ευχομαι εἰναι.

11 4 ου μίμνύ, τε κεῖ γε κατήλυθον μέτερον δῶ,

tor , sed superstes cum Achilles diem voluptatis est inuid me juvare hic pot- supremum ibi isset miror itaque, diae est v. , 76 ρ , 52. Voss. Krit. l. placuisse viris eruditissimis, qua nivis . p. 6ι - ἐπει- τ αλ. α 238, 4 ,srsθήπεα ab ipso inetro abhorreret, si 370 etc. - ουλομένης λ. ὁ , 2. militerque et , 166 legeretur, δ' αὐ- 99-110. χιώκτορος Ἀργ. , δτως και κεῖνο ιδών τεθήπεα θυμῶ. etc. - τὼ δέ. in antem non et Ceteri lie-E 'o I ννυ ντ α ι . . Uno siρους oes, quos dixit in superioribus 15-20.

235쪽

cui sciscitato AmphJmedon exponit vicem Suam et Procorum.

ἐμνημαι τάθε πάντα, διοτ9εφες. ως αγο 0εύεις' 66ὶ ' γ εὐ μάλα πάντα καὶ τψεκέως καταλέξω, ημετέρου θανάτοιο κακὼν τέλος, οἷον ἐτύχθη.

ημῖν φραζομένη θάνατον καὶ θοα μέλαιναν, άλλα όλον τόνδ' αλλον ενὶ φρεσὶ μερμυμ ξε'στησαι ἐν μέγαν ἱστόν νι μεγά9οισιν ταινεὶ 130 λεπτόν και περίμετροπι ἄφαρ δ' μῖν μετέειπε 'κ0s 90ι, μοι μνηστῆς ες, ἐπεὶ θάνε δῖος δυσσεῖς, μίμνετ' ἐπειγόμενοι το ἐμὼν γάμον εἰσόκε φῆρος εκτελέσω, μ μοι μεταμώνια νήματ έληται, Aui0τθ ρω ταφὴ ζον, εἰς τε κέν μιν 135 οῖρ' ὀλοὴ καθίλθσι τανηλεγέος θανάτοιο

μή τις μοι κατὰ δῆμον χαι Γάδων νεμεσήσθ,

αἴ κεν ἄτερ σπείρου κεῖται, πολλὰ κτεατίσύας.

ως φαθ' ' μιν δ' cita es ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ. ἔνθα καὶ ματί μεν φαίνεσκεν μέγαν ἱστῖν,

deveni ci , 182, β'. 407 etc. - ἐυσσ. prorsus ineptum esset οπιλω des istas πὶ νηῶν. in . 500 etc. male verba profectione Atri clarum in Ithacam comi- Ἱλιον - νηῶν omisit . . te Palamede', ut alii tradunt, Soph. 118. Bergierus D mense utem toto o Philoct. 931 et 2, digita. Lib. 95 etc. mnem transivimus latum pontum, et si male D verba μην χελφ retulit ad militem alii interpretes at hoc quid re παρπεπιθόντες P μζνι υλν, 'ODr Gr ιν fert dici, mensem cisti itineri insumtum λω, 'Dν OZυσσέα πείσαντες. φησιν, esse imo illud nunc dicendum est, quan ἐπεμήσαμεν πόντον.

to tempore i pus fuerit Atridis ad per I19. σπουδη γ , 29 etc μόλις. suadendum Ul ssem, ut Simul proficiscere ηθελε δε κριπτειν αυτ ὀ ὁ δυσσευς, tur, et quamdiu igitur Agamemnon manserit μὴ βουλόμενος Ἀτρατευεσθαι, χὐ δια apud Melaneum in hospitio. idque dicet δειλίαν, αλλ', ως συνετὰς νη , έρων

poeta, quisquis St, Si veterem maculam, το μεγεθον του πολεμου oθεν Ἀειὰς qua assectus est ejus Sermo, eluerimus. τον γαμίμνονα παρὰ G τιμέδοντι scribamus μηνι δ αρ' ἄλλω etc. ille μένειν, . o παρὰ 'Oδυσσεῖ.ro, n. e. proXimo, mense, eos solviSse 121. versiculus omissus in Ald. sit dicit, p0Stquam primum mensem suadendo apud o quem versu iam nec E lsegit in Ulysse transegerant, itaque idem tempus suis libris. v. E p. 195Φ, 61 est iit eniliuic negotio atque ipsi expeditioni maxi sub lectus ab , 396 locisque similibus utrimae πών να υρρα πόντου)iinpenderant usque carminis expeditius eti9m . . .: sic αλλος usurpari solet. Xenophon Anab μέμνημαι τάδε πῶντα, κ. τρ. καταλi 3, 4, i. μείναντ' ὁ ταυτην την με- ξω. iser Opus est utcunque appellis ris rei' τῆ αλ λθ πορευοντο, h. e. 08tri Aganiem non eui, an Ore Homerico, in quo ille et C. exelli plum memorabile , et O nec hujus si inii abhorret. ConsuSOrum ex quo aute in scriptum fuit 128-146. 93 - 110. cf. , 13 - ου ἐλω, pugnasse se ratus Si corrector 156 hic quo. ue pollendum Censeo κατ-

qui poneret, quod certe graecum meo ματίη pro καιήματίη nec 3gis quam

236쪽

140 νύκτας δ' ἀλλύεσκεν, πῆ δαῖδας παραθεῖτο. ως τρίετες μεν ληθε δόλω, καὶ πειθεν χαιούς' αλλ' τε τετρατον et λθεν τος καὶ πήλυθον 9αι, μηνῶν φθινόντων, περὶ ' ματα πόλλ' τελεσθη,Jκαὶ τότε η τις ειπε γυναικῶν η ἄφα ιδη, 145 καὶ τήνγ' ἀλλύουσαν φευρομεν ἀγλαὸν ἱστόν.ῶς το μεν ξετέλεσσε, καὶ os εθέλουσ' υπ' ἀνάγκης. ευθ' - ῆρος δειξεν, φήνασα ἐγαν ἱστὰν, πλύνασ' ηελίω ναλίγκιον, ε σελήν ' καὶ τότε δ' ' θυσῆα κακός ποθεν γαγε δαίμων 15 αγρο εα Ἀσχατιὴν οθι cotiατα ναῖε συβώτης,

- ῆλθεν φίλος υἱος δυσσῆος θείοιο, ε Πύλου μαθόεντος ἰὼν ἡ νη μελαίν θ'

et δε νηοτῆρσιν θάνατον κακὸν ἀρτύναντεῖκοντο προτὶ στυ περικλυτον, τοι δυσσείς 155 στεμος αὐτὰρ Τηλεμαχος πρό6θ' ηγεμόνευε.τον συβώτης γε κακα 90 ε ατ Ἀχοντα, πτωχῶ λευγαλέω ναλίγκιον δε εὐοντι 'Io κηπτόμενον τα δε λυγρὰ περὶ χροῖ εῖματα εστο 'Jου δέ τις μείων δυνατο γνῶναι τον ἐόντα, 160 ξαπίνης προφανεντ . os δ' es προγενεστες οι σαν αλλ' πεσίν τε κακοῖσιν νίσσομεν ὁ βoλθσιν. αὐτὰ ὁ τεως μεν τόλμα ενὶ μεγα9οισιν εοῖσι βαλλόμενος, καὶ νισσόμενος, τετληότι θυμῶ 'αλλ' τε δ μιν γειρε ιδ νόος αἰγιόχοιο, 165 Εὐν μεν ηλεμάχω περικαλλε τεύχε' ἀείρας ε θάλαμον κατέθηκε, καὶ κληῖσσεν ὀχῆας αύτὰρ ὁ ην λοχον πολυκεὐδίνοι ἄνωγε τόξον μνηστηρεύσι θέμεν, πολιόν τε ἰδηψον, ἡμῖν αινομόροισιν ἀεθλια, καὶ φόνου αὐχqν. 170 οὐδε τις μείων δυνατο κρατεροῖο βιοῖ νευ9ην εντανύσαι , πολλὰν δ' πιδευέες μεν αλλ' τε χεῖρας κανεν δυσσῆος μέγα τόξον, ἐνθ' μεις με πάντες μοκλεομεν πεεσσι,

Π Steph et, probo versum 143. quo 158. versus merito notatus a Wolfio, carent A. et et et Ald. . irrepsi quippe ταυτολόγος et exi , 203 temere

autem procul dubi e T. 153. - Versu transscriptus.

237쪽

OAΥΣΣΕΙΑΣΩ. 229 τόξον δόμεναι, μηδ' εἰ μάλα πόλλ' ἀγορεύοι,

175 ηλέμαχος ε μιν οἰος ἐποτρυνων κέλευσεν.

αυτὰ ὁ δέξατο si ρὶ πολύτλας δῖος δυσοευς, ο ῖδίως δ' τάνυσσε βιον, διὰ δ' κε σιδήροwot δ' ἄρ' ἐπ' οὐδ ὀυ ιών, ταχέας δ' ἐκχευατ' ὀῖστους,

δεινὼν παπταίνων, βάλε δ' ντίνοον βαειλῆα.180 υτὰρ επεις αλλοις ἐφίει βέλεα στονόεντα,

αντα τιτυσκόμενος τοὶ δ' ἀγχιστῖνοι πιπτον.

γνωτον δ' ην ο ρ τίς σφι θεῶν ἐπιτάρροθος ηεν 'αυτίκα γα κατὰ δώματ', επισπόμενοι ἐνεῖ φῶ, κτεῖνον ἐπιστροφάδην των ὁ στόνος Δρνυτ' ἀεικὴς, 185 κράτων τυπτομένων, δάπεδον δ' παν- ατ θυεν.ως μεῖς, γάμεμνον, ἀπωλόμεθ ἔτι και νυνοώματ' ἀκηδε κεῖται ενὶ μεγάροις δυσῆος ου γάρ πω ἴσασι φίλοι κατὰ δώμαθ' κάστου, o κ' ἀπονίψαντες μελανα βοότον ξ τε λέων, 19 κατθέμενοι γοάοιεν ο γὰρ γέρας ἐσH θανόντων.

Ulyssis virtutem, prudentiamque et fidem enelopae audibus ornat Agamemnon, Clγtaemnestrae autem pessimam futuram apud posteros sumam Praedicit.

ανδρος κουριδίου et οἱ κλἐος ουποτ' ὀλεῖται η αρετῆς, τευξουσι ' ἐπιχθονίοισιν ἀοιδὴν ' θάνατοι χαρίεούαν χε φρονι φνελοπείII,

κοινo e vicinis. - σε - iστους. 675. Cf. , 2, 3. - δεινὰν παπταίνων 197-204. ἀοιδὴν - χαρίεσσαν H 607. cf. ρ , 330 etc. - ἐλεα to ἐχ Πηνελοπείη Bergierus facient νόεντα θ , 159 etc. - Sch. βέλε autem terrestribus cantilenam immortales μνα βέλη. legitur igitur στον. βελεμνα gratam prudenti Penelopae sed Vereor ut Τιτυσκόμενος' - πιπτον. et Graeci χαρίεν τέ τινι dixerint id , quod Il8 cf. inferius 449. - γνωταν Ia alicui gratum est certe non dixit Q eile intelligendum, manifestum. l. , merus, cujus phrasin anXie Observat imi 40 l. γνωτον δε καὶ ς μάλα νήπιός tator, simpliciterque ἀοιδη χα0ίεσσα. P εστ , Ως δη ρώεσσιν 1iθρου πεί- ponitur στυγερη 200. quod Cl. , pinser,sροτ' ε*qπzαι. - ore, et αρα - sentiens pro gratam dedit amabilem, αὐτάρ εὐθος, auxiliator. l. 808 sed oblitus est dicere, quid sibi velletetc. - ἐπ lGπόμενοι μένει O . . cantilena amabilis prudenti Penel0pae. ζ, 264, ' 431. - κτεῖνον - Γεν saltem dixisset Penelopa intelligi hic I, 308. et . posset dativus causae, per Penelopon, 187-190 ἀκηδέα, incurata, inse vel virtute Penelopae. Verum Sic quoque Pulta. ζ , 26. - βρότον, tabum Ιl horridum quiddam sonat haec oratio et η, 25, , 7 etc. - κατθέμενοι inusitatum quare Videamus, an Oneu quod εν λεχέεσύι θέντες dixit It c, dum sit, sensu optimo linimaque muta-352. Cf. BOS. Antiqv. gr. descr. brev tione verborum: τευξουσι δ' ἐπιχθονί 3, 19 8. - γοάοιεν. uomatopoeia. ισιν ἀοιδ4νυθάνατοι χαρίεσσαν ἐχέ-

238쪽

Interea ivsses advenit ad agrum, in quo se continebat Laertes cum Servis et anu Sicula.

φρονα Πηνελοπείην facient hominibus ni ἐδον κτισαν Ἀπταπυλοιο etc. AEL dii jucundum carmen prudentem Pene inferius 226. 244-47. at unde ineptum ἰοPum. hoc dixit, nisi allor, ut Horat istud κτεάτισσεν inquia quispiam. exEPist. 1, 13 9. fabula fas . h. e. mn metu, ni fallor librarii, qui cu in id scriteria fabulae, etc. de isto, itemque ν Sisset per oscitationem Irω ἔκτισύεν, sin ali et ι adscripto, inter se commutatis litura foedare noluit codicem ne mutv , 560, 4, 28 etc. - χτυγ δέ mioris eum venderet, ut vapularet ab τ' o ιο . sic quid eui A. 2 et 3. Ald. bbate SUO. 3, et B.; sed mali in tamqn τ d 208. malim Suaviore gono, nec depro-

particulam saepe inibi fraudi fuerunt in potest autem, ut ortum Sit ex i, libris propter si uillitii dinem : v. Aesch l. Sicut haec saepe permiXta SSe no imus. Sept. 56. Eurip. l. 212. Porson indi Ana. Q.: κλίσιον περίτραγμα. Sch. ecibus Adversariorum et fabularum, quas απαξ εἴρηται σημαίνει δμ ε ἐδραν τι-

205 - 207. τάχα δε, τάχα δ d. - ταὐλον καλεῖν. σταυλον, στάβλον, sta- τετυγμένον, instructum, Cultum bulum, quod a stando dictum est, sicut δ' 615. l. 4 , 9 etc. - τε ia ι σεν κλίσιον κλίνειν, et Latinorum vox i-β . 102 etc. - ἐπει- ε μόγησεν. milis poteStati tugurium a tegendo, au- haec si genuina sunt, mitto cum labore tore Isidoro Orig. 15, 12 Virg. Aen. agrum uiti acquisivisse ait Laerten, Cum 7, 5l2. ardua tecta Petit stabuli, h. e. nollet vendere opinor, Vetus colonus tugurii paStorum, cujuS Vicem Eumaeon itas p0Ssessionem, queni admodum no imple Vi rupe cava d , 532. et 33. Vir-stra Memoria m0litor quidam riderico illo l. c. adhibere jubemur onstetienti magno , multum licitanti, negavit fundum Voyagc sur a scene des 6 ernier li- suum sed friget ista Sententia, nec fer Dres de Eneide p. 102. et seqq. tibiri posse Videtur κτεάτισσεν Sch. πιτ ε stabula ejuSmodi descripsit vir clarissinius.

άτ ισσαν. κτισεν quis dubicet, lemma idem poeta Eclog 1, 68 pauperis et mutatum AESSe librariis, qui Vulgatam tuguri congestum cespite culmen. ibi scripturam inculcare 40lent scribamus Oss. l. I l. ed. , Die cland licheconii denter κτισσεν, excoliti it id ille in Hiitte des IIeliboeus eas imo lige mei-terpretatus est ἔκτισεν, idemque legerit en genaniat War ei genti ich .in tugu-Decesse , Α m. v. qui haec ita expli rium, oder cli oppen. dessen ac volicet: ἐκακοπάθησεν οἰκοδομήσας, Stroh Rohy, Gestrauch de Rasen Oh-

239쪽

ἐν τω σιτεσκοντο, καὶ ζανον, δε αυον,2 31

προβάτων, ποία κοινῶς λεγομενη

παρ' οἷς και διὰ οι φθόγγου, . διὰ μόνου ὁ διχρόνου vocalis ancipitis)η της ἐς εως ἄρχουσα εἴρηται, κεῖνται

βάδων κοιμῆσθαι λα- ῶλχος οἶκος

το Λαέρτου, αλλ ὁ το κλίσιον, αλλ' εν ω n ros Aci oro εἰςῆσθαιεν κύκλω ἰκοδομίαν των τιβάδων, .θίσιν των θρόνων. quc homines, tot sententiae, ut ait Comuus. Aristarcho quidem quo minus auscultemus, obstat usus Homeri, qui nusquam alias in describendis aedibus herouin memoravit τοκλίσιον fuit uitur extra illud aedifici uni et in solis, opinor, agris, id quod si nificans Dio Chr)sostomus emendatus orat. 40. p. 162. laudante B. Ov αἰ-Gχμὰ . καταγέλαστα ερείπια, inquit,

structions saltes autour de 'habitation principale Aristarque disait que ceratiot signisi ait ne sorte de bercea qui 16gnuit autour de a mai Son, et construitave de branchesta' arbres, O ceu quisitatent assis o uvalent galement plendre te repas, et se iure a Sommeil.

Mdo Dacior eroit isti est ici questiond'un aliment circulaire lac au initi eude a cour, et oti logenient les servit eurs de Laerte L prepoSition πεμ ne permet pas 'admetire cette explication. D'autres disent qu'il est ici questiond 'une falle si ron leti ait es iis, destine aussi a rece Vol le instruments d labo urage. 'autre Supposent quece soni si inplement les uti ments ouries troupeau et les Valet de sernae. D'autres ensin entendent parcia ne OG te de vestibule, de portique, de galerie, doni a maison et ait comme entoursie; co qui repon pars attemento expression recque περι i πάντη. dourto utes ces Explication Voy. Ch. Venet. in Il. , O brev. ch. h. l. Alteri ed.

p. 858 E p. 1y57 l. 5 seqq. et 1958,

ringi voti gebasideri de xvirilischast, quae minus congruunt descriptioni τοὐ

240쪽

Telemacho et pastoribus epulas intus domum parantibus. Ulγsses a trem convenit, seorsim ab alii fodientem in arbusto.

αἴ κέ μ' ἐπιγνοίη καὶ φράσσεται ὀφθαλμοῖσιν, P κεν γνοίησι, πολίν χρόνον ἀμφις εόντα. Ρόδ εἰπὼν δμώεσσιν ἀργμα τευχε εδωκεν.220 οἱ μεν πειτα ὁμονδε θοῶς κίοπι αὐτὰρ δυσσευς ὰσσον εν πολυκάρπου ἀλωῆς, πειρητίζων. oso ευρεν ολίον, μέγαν ὀρχατον σκαταβαίνων, ουθέ τινα δμώων ούδ υιῶν, αλλ' αὐα τοίγε αἱμασιὰς ἐξ0ντες ἀλωῆς εμμεναι ε9κος,

225 χοντ αυτ ὰρ ὁ τοῖσι γέρων ὁδὸν γεμόνευε.

κ11σlom 209. Bergier et CLD exedra. ντα, . περισκάπτοντα. Ε λιστρευ- Schia. v. κλίσιον cella. f. polin l. c. ει το περιξυειν, παρὰ το λάστλον,21O-12. in m. Q. δμῶες ἀναν- ω εστι ξύστρον, χερὶ χυ καὶ αυτos πια ει oργυρώνητοι ' is τοι γαρ προγέγραπται χ. 455. αυτὶ ὁ o ἀνάγκη δουλεύουσι his nescio quis ali λιστ ρεδειν φυτὰν μοιόν εστι τῶus adscripsit χρειώδεις, utiles, necessa φυτὰ ἀμφιλανα ἐν ιν 242) καὶ rii, quod alienum est. nec tamen ὁμῶες γαρ ὁ λιστρεύων τυτὰν Ἀρύττει - ὁἀν omnino omne αργυsώνητοι sed λαzαίνων φυτὰν επει λαχαίνειν ταυτόν etiam tello capti quibus opponuntur εστι τω διασκάπτειν, Ἀφ' Ἀυ και λά- δῆτες mercenarii. f. in serius 499. - χανον etc. - ρυπόωντα. ν 435. Σικελή. V. 306, , 383. - ἐνδυκέ- ραπτὸν consutum, nec fibulatum, moram κο μέεσκεν, sedulo curabat. 390. beatiorum, Velut lySSis , 56. - λα- ei ζ , 207, 7, 25 etc. πτὰς quibus oppositae sunt ex metal-215-2l8. δεῖπνον συῶν. h. e. εκ fabricatam ocres e bellatorum di. συῶν s etc. - φράσσεται, α, 17. - Sch. V γραπτῶς. dictum pro*ρ - ηται, conjiciat, me esse filium U- γράπτυας Per Synaeresin. τά των --Ιyssem. Ana. M. ἀμφίς έα . 54 κανθωδῶν πυτῶν καταπεριξέσεις ,. etc . am0ἰς ἀμυχάς. οὐάτω. 4 M. V. E. Ap. v. 219 - 23. ως - δωκεν inermis γραπτὐς, ubi praeter haec laudavit Il. heros intrat arboretum, ne adspectu ar ὁ , 139, 1 , 38S, et ζ , 169, hunc qui- morum patrem Seniorem perterrefaciat dem Versiculum interpretatus Oia ἐγ-- ρήζα τεύχεα π , 284, l. , χαράξας, inquit, σομεῖα πολλά. - Er340. - πολυκαρπου λωῆς. η , στίον ὁ και, τι τὰς μεν τῶν νο- 122. - ἔρχατον. 45, , 112, II. , μῶν γραπτυς α κνημῖδες κωλύουσι,123 etc. -υιῶν filios Dolii et servo τὰς ὁ τῶν χειρῶν αι χειρίδες, Scr. Tum dicit. -- αἱμασιὰς ἐξαντες. χειριδες ut χειρῖδας apud is Suin posio , 58. - χοντ', abierant. μρων, tam certe Bergieri ed. nain ceterae: Dolius. - s κτιμένη. 336, l. χειρίδας, ld. . etiam κνημίδας ut 77. - Am. u. λιστρεύοντα. περιξυ inconStantes sunt in h0 genere libra,

SEARCH

MENU NAVIGATION