Carmina;

81쪽

colloquuntur lysses et Penelope.

90 ita codd. . 2 et 3 vulgo ἐν

tionis causa Clutaemnestra Πρit ejus abstersit guttas sanguinis ibi MuSgra v. :,, fecisse hoc videntur homicidae, elut teFtalites , eum , quem OCCiderunt, Proprii sceleri debitas poenas dedisse; unde phrasis tuo capite Obstergo Hom. Od. , 92. o σὴν κεφαλῆ ἀναμάζεις etc. Evang. Matth. 27, 24 6 25.:idia os ὁ Πιλάτος, ὁτι vis ἔν τελεῖ, tiλλα ἀλλον θόρυβος γίνεται, λαβών voω ἀπενίψατο τὰς χεῖρας πίναντι του χλου, λίγωπι θῶός εἰμι πὀ

Tα, mrirm hanc rem, quod convenire Volui hos I item, quem tu expellere O-

quam vim habeat, non intelligo, malim que et hic et 509. ἄντην, corurn, Ut Il. o , 247. τίς ε si ἐσσι, φίριστε θεῶν, ο μ ει ρεαι ἄντην et saepius τεικεὶν ει σιδε iν, ἀγαπά, ειν, τινὰ ν-

82쪽

80 O IN POT10 τίς πόθεν ει ἀν ὁρῶν πόθι τοι πόλις γ ὁ τοκῆες;

ara et patriam dicere lysses recusat, ne dolori indulgens tilestus sit ancilli et ipsi enelopae.

την. C, 158, et . 15 etc. procliva sui librari: Permiscere haec Ocabula propter similitudinem et o litterarum in cocd. de qua OrSonu ann. ait Orestem et Phoenissas idem ad HecubB , 333. . . Oi e Toλμα, cui literulam addidi Faeli lime enim omittitur, cum in S, qaepe Per tenuem lineolam si metui . ea lineola cum

vel evanui, fiet, sed Orte neglecta , et, ex i-taverintuit τη, OS uerintque, quod certe enctum haberet, αυ- τῆ . Vel 'ti m υτ n Scriptum invenientis cis r re a uiri sibi persuaserint librarii et correCtoreS.

λω παiν θείη Sapientiam laudat Xoris, quam regi praestanti comparat et cupitque, pari nunc illam se praeditam aere temperantia modestiaque, ne eXquirat ea, quibus contri Stetur hospes, cujus querelae Et que lamentationes et ipε et ancillis taedium sint allaturae.109. locus depravatus . nam quis audiat m Q. , ita haec Xponentem: et γῆ ἀντὶ του κ&ὶ ως εἶναι, σπερκαί τινος μωμου vel Eustathium, qui is εἰ e ην εἰπεῖν, ω GTE ευ

ωλro tis via τος i. e. τεὰν αμύμονος, vere irreprehensi, Vere probi Vel potius, quoniam μυμων fit ex iis epithetis, quae fere non sunt proprie intelligenda, e dignitatem Significant, τεὰν βασιληος, vere regis h. e. ejus, qui rex Sit, reprehen Sione Aren , ne nomine tantum rogis appellatus poterat

id uno Verbo dicere τεοβασιλῆος, ut Trεόκμητες inferius 176, ubi v. annotata ab Eustathio, τεοβουτάδαι p. Schol. Aristophanis Concion 18., τεο δμας apud Hesychium, τεόκριθον p. Theophrastum sed bene se habet τε ὀ βασιληος, intellecto ντος, cujus parti Cipi ellipsin haud insolitam illustrarunt Matth. g. 563. et Grammatici. θεου

83쪽

115 τω με νυν τὰ με αλλα μεταλλα σω ἐνὶ οἴκφ, μηδ' ἐμον ἐξερέεινε γένος και πατ9ίδα γαῖαν, μη μῆλλον μοι θυμον νιπλήσθς Ουνάων, μνησαμενω μάλα δ' εἰμὶ πολυστόνος. ου ὁ τί με χρὴ

οἴκω ν αλλοτρίω γοόωντά τε μυρόμενόν τε, 120- σθαι, πει κάκιον πενθήμεναι ἄκριτον αἰεί μήτις μοι μωῶν νεμεσήσεται, ηε συγ αυτὴ,

φῆ ε δακρυπλώειν βεβαρηότα με φρένας is P. SI

quot edd. ευεργ., ut A. 3. sed ibi su-serscriptum est εὐηγεσίης Ροrsonus XIartriano ulti in tantum illa protulit: κακῶς δὲ οἱ - εὐηργεσίης - m.

hoc dederunt pro εἰσὶ quoniam legebant in libris suis conjunctivos ἀνίχησι, τέρησι, βρίθθοι, quemadmoduni A. 4. liabet etia iii παρέχη. καλῶς προύχοντος γεμόνος. η, ἐν ἀρετῆ . ευδαιμονία διάγουσι Sch. apud quem legitur posterior harum interpretationum: dιάγωσι. Ontbel. ., IOus et C commeti prince irrcprochuble, qui, Iein de τespect nvcrs es leuae, etc. laton

Rei p. 2. t. 6 p. 218 ed. Bi poni.),

qui vetat qu'on 'aime a justice quePOur elle- me me, iam notre poete dece u 'il nous represente les biens mat6riel contine a conssiquenc de la justiced'un roi. Gesto tre bien rigoriste Homere ne it a ici qu'on dolve urejuste a cause u bien qui eut en revenir il pein seu lement Ies avantages,nu me matari eis, qui rosultent 'une administratio juste or il est tri s- moraldo prouuc qu'une conduite elon a justice est ori seu lement a me illeure, mais encore a plus avaritage uso Platonlui-mmne en domi aiat a justice potarbaso a a ville rio publique i inaginaire,

oui linitur e passage dans a description tu segne d Auguste Tutus I D etenim rura imo tuta. V. OS ann.

ad h. L et Od. 1, 1, 17. in ean ed. Horatii. perambulat Autrit rura Ceres, almaque Faustitas Pacatum volitant per mare navitae. manifesto

haec imitatus est Hesiodus p et D. 225. oi ὁ δίκας ξεινοισι και ἐνδῆμοι- σι διδοίσιν θείας, καὶ μήτι παρεκροβαίνουσι δικαίου, Tota τίθηλε πόλις, λαοὶ δ' ἀνθευσιν ἐν αυτῆ - οῖσι φέρει με γαῖα πολυν βίον ' οὐρεσι δε

dem Plato posuit l. c., ut Ct annotavit. superioribus haec subjecit Montbel. MAures te, e solapsonne n e les era111 - 4 'Utro 'line composition Oderite. On convolt te que Aous ui regne pulsibi les aisseau marclia nil spurco urent a mer, comme te ditiora-Ce, at non que a me reii serme pluΗO niuisis de Oisgons, θάλασσα δε πα0-ἐχει χθῶς. ingeniosius quam verius hoc dixit vir praestans, cum nilnu Aanimadverteret, o την θάλασσαν παρέχειν ἰχθὐ Consequens esse ejus, quod intelli aendum est κατὰ το σιωπώμενον, ut ni ulta apud hunc nostrum, tuta esse littora sub justo eodemque sapiente rege, mareque navigatum a piscatoribus utque mercatoribus, qui undique nil erunt merCes suas neque enim justitiam modo regis eximii celebrat, sed etiam sapientiam gubernandi, την sηγεσίαν. delectatus autem copiis marinis est Homerus, insulanus tomo vel littoreus, non item mediterraneus opta Ascraeus, qui navigare negat populos regum Proborum l. c. 236. θάλλουσιν δ' ἀγαθοῖ- σι διαμπερες, σι δ' ἐπὶ νηῶν πείσονται, καρπον δε φέρει ζείδωρος ρουρα - παρέχει rimam producit, ut ἀπονέεοθαι si , 195, propter ictum metricum, quoque littera adjuvante. cf. 155 etc.

177. libri παρηχήσει inepta et cum

homoeoteleuto, minu8 ille ἐμφατικῶς Ili I ineris autem deterioribus: μη μοι μῶλ-

445. quare accentu in tutavimus.

γοόωντά τε μυ ρ. τε similiter Il. χ, 427. κλαίοντέ τε μυρομένω Τε. ἐπεὶ - αἰεί. 173. - μή τι ς - οἴνω apodosis duplex. V. 83. μωῶν. mendose . .: αναῶν. - φή - οἴ-ν . hoc est illud, quod in potore quodam dixit epigraminaturius nostras, Ilau-

84쪽

105 τίς πόθεν εἶς ανδρῶν πόθι τοι πολις γ ὁ τοκῆες;

genus et patriam dicere lysses recusat, ne dolori indulgens molestus sit ancillis et ipsi enelopae.

Tnν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμη t 'Oδυσσευς

' στε τε η βασιλῆος ἀμυμονος, στε θεουδῆς 110 νδράσι εν πολλοῖσι καὶ ἰφθίμοισιν ἀνάσσων, ευδικίας ἀνέχησι φέρησι ὁ γαῖα μελαινα πυρους, καὶ κριθὰς βρίθησι δε ἐνδρεα καρπω, τίκτει δ' εμπεδα μῆλα, θάλασσα ἡ παρέχει νυς, εξ ευηγεσίης, ρετίει ὁ λαοὶ π αυτos.

τ v. v. q. ,.. 158, et , 5 etc. pro ni salior, dixit posita: στ 1τε ὀ βα- clive sui librariis permiscere haec voca σιλῆος ἀμυμονος i. e. τεὰν μυ μονος, bula propter similitudinem et o litte vere irreprehensi, Vere probi Vel po- rarum in codd. de qua Porsonus ann. tius, quoniam μυμων est ex iis epithe- ad Orestem et Phoenissas idem ad He iis, quae fere non Sunt proprie intellicubΘm 333 Oimnes τολμῶ cui lite genda, sed dignitatem Significant, τεὰν rutam addidi. Facillime enim omitti βασιλῆος, vere regis, . . Hus, quitur, cum in S, saepe per tenuem rex Sit, reprehenSione Carens, nec O- lineolam signi cetur. ea lineola cum mine tantum rogis appellatus poterat Vel Vanuisset, vel sorte neglecta esset, id uno Verbo dicere τεοβασιλῆος, ut ex induStria mutaverint ἄντη posuerint Ἐτεόκρητες inferius 176, ubi V annotataque, quod certe sensum haberet, αυ- ab Eustathio Ἐτεοβουτάδαι p. Schol. τῆ Vel etiam αυτην scriptum invenion Aristophanis Concion. 18., τεο ὁμως te αυτ requiri sibi persuaserint libra apud Hesychium, τεόκριθον p. lieorii et correctores phrastum sed en se habet τε ὀ βα- 105. , 17O, , 32 etc. σιλῆος, intellecto ντος , cujus partici-107, 8. ε ἀπείρχνα γαῖαν, s pii ellipsin haud insolitam illustrarunt ἀπείρονι γαίη ut 386. Ουτοι γὰρ Matth. g. 563. et Grammatici. θεο

Xoris, quam regi praestanti comparat gravatur, XUberat. Q, 219 etc. - τέ- cupitque, Iari nunc illam se praeditam κτει δ' εμπεδα μῆλα ordo: μῆλα ostendere temperantia modestiaque, me εμπεδα, Pecudesque Pariunt ro-eXquirat ea, quibus contristetur hospes, busta a. i. robustam sives incolumem Cujus querela in atque clamentationes in prolem. maturos partus simili Sensu di- ipsi et ancillis taedium sint allaturae. it Horatius carm. sec. 13. Ex τὀ ε109 locus depravatus nam quis εμπεδω διαστίλλει την Ἀγαθην ἐν- audiat ana. . . ita haec exponent om τησιν των μήλων προς τῆ Ἀμβλουμετ η αντι TO κ αὶ ως εἶναι, σπερ να ' Ἀκελα γὰρ χίπτεν νεκρὰ , οὐχ καί τινος ἀμωμου vel Eustathium, οἱα, περι γῆν πεσόντα , εἶτα Ἀμπεδα qui sic εἰ ὁ ην εἰπεῖν. ἄστε τε η στάντα Ἀποσκιρταν maluit Rhianus

85쪽

ο ΛΥΣΣΕΙΑΣ T. SI

115 τω με νυν τα με αλλα μετάλλα φ ενὶ οἴκω, μηδ' εμον ἐξερέεινε γένος καὶ πατρίδα γαῖαν, μη μῆλλον μοι θυμον νιπλῆ σὴς ὀδυνάων, μνησαμένω μάλα es εἰμὶ πολυστόνος. ουδε τί με χρὴ

οἴκω ν αλλοτρίω γοόωντά τε μυρόμενόν τε, 120 σθαι, πεὶ κάκιον πενθήμεναι κριτον αἰεί

μήτις μοι δμωῶν νεμεσήσεται, ὴ συγ αυτὴ,φθ ε δακρυπλώειν βεβαρηότα με φρένας tam .

quot edd. ευεργ., ut A. 3. sed ibi superscriptum est εὐηγεσίης. orsonus XHartriano ultima tantum illa protulit: κακῶς δε οἱ - ευηργεσίης - m. 2 ἀρετῶσι θ , 329). ἐν α ρετῆ σι, hoc dederunt pro εἰσι, quoniam legebant in libris suis conjunctivos ἀνίχησι, φέρησι, βρίθησι, quemadmodum . . habet etiam παρέχη. καλῶς προύχοντος γεμόνος. η, ἐν α ρετῆ . εὐδαιμονία διάγουσι Sch. apud quem legitur posterior harum interpretationum: διάγωσι. Montbel. ., Ilus etes commeti prince irreprochab te, qui, Iein de respect nvers es tetiae, etc. laton

Rei p. 2. t. 6 p. 218 ed. Bi poni. ,

qui eut qu'on 'aime a justice quepou elle-meme, lam notre poete decemu'il nous represente les biens materiel comme a consequens de la justiced'un roi. est tre bien rigoris te Ηο- mere ne it a ici qu'on dolve trejuste a cause u bie qui eut en revenir il pein seu lement Ies vani3ges, meme materi eis, qui resultent 'une administratio juste. O il est tres moralde prouuer qu'une conduite elon a justice est non seu lement a meilleure, mais encore a plus avaritageu se Platonlui- meme en donnant a justice curbas a sae ille republique i inagina ire,

habitant te plus de boni; eur possibi e - - Ηorace Od. 4 5, 17 semble avoir oui limiter e passage dans a description uiregne 'Auguster Tutus bos

ad h. l. et Od. 1, 1, 17. In eana d. Horatii. perambulat Autrit rura Ceres, almaque Faustitas Pacatum volitant per mare navitae. manifesto

haec imitatus est Hesiodus p et D. 225. olo δίκας ξείνοισι και ἐνδημοι- σι διδοίσιν θείας, και μή τι παρεκροβαίνουσι δικαίου, οῖσι τίθηλε πόλις, λαοὶ δ' ἀνθευσιν ἐν αυτῆ - οῖσι τίς ει με γαῖα πολῶν βίον ' οὐρεσι δε

dem Plato posuit l. c., ut Ct annotavit. superioribus haec subjecit Montbel. se AureSte, e οupconne n eu es Vers 111 - 4 'Utre 'une composition Oderne. O conroit te que Aous unregne ais ibi les aisseau marchandsparco urent la mer, comme te ditiora Ce, at non que la me renserme pluso molns de Oissons, θάλασσα δε παρέχει ἰχθυς. ingeniosius quam verius hoc dixit vir praestans, Cum minus animadverteret, o την θάλασσαν παρέχειν ἰχθῶς consequens esse ejus, quod intellistendum est κατὰ τ σιωπώμενον, ut multa apud hunc nostrum, tuta esSelittora sub justo eodemque Sapiente rege, mareque navigatum a piscatoribus utque mercatoribus, qui undique asserant merces Suas neque enim justitiam modo regis eximii celebrat, sed etiam sapientiam gubernandi, την εὐηγεσίαν. delectatus autem copiis marinis est Homerus, insulanus oui vel littoreus, non item mediterraneus Poeta Ascraeus, qui navigare negat populo regum proborum l. c. 236. θάλλουσιν δ' ἀγαθοῖ- σι διαμπερες, οὐδ' ἐπὶ ν η - πείσονται, καρπὼν δε φέρει ζείδωρος αρουρα - παρέχει rimam producit, ut πονέεύθαι si , 195, propter ictu iumetricum, quoque littera adjuvante. cf. 155 etc.

177. libri παρηχήσει inepta et cumbomoeoteleuto, minusque ἐμφατικῶς, numeris autem deterioribus: μη μοι ἀλ- λον θυμὼν ἐν ὀδ. 118-122. πολυχα ἄν os mullum gemens Passivo sensu dixit Εριν πολύστονον si Γ, 3, ἐὰν πολέστονον ibidem o , 5 et πολύστονα κήδεα α ,

445. quare accentum mutavimus.

γοόωντά τε, vi τε similiterest. χ, 427. κλαίοντέ τε μυρομἐνω Τε.

νω hoc est illud, quod in potore quodam dixit epigrammatarius nostras, Hau-

86쪽

queritur regina fortunas suasi dein pergit exquirere, eriatis sit.

To δ' ημείβετ ἔπειτα περίφρων Πηνελόπεια - ξεῖν τοι μεν μὴν ἀρετην εἶδός τε, ἐμας τε,

125 λεσαν ἀθάνατοι , τε Ἱλιον εἰσανεβαινον 'Αργειοι, μετὰ τοῖσι δ' εμος πόσις εν δυσσευς. ει κεῖνος γ' ελθών ον εμον βίον μφιπολευοι, μεῖζόν κε κλεος εἴη εμον και κάλλιον ουτω. νυν δ' ἄχομαι τοσα γάρ μοι πίσσευεν κακὰ δαίμων. 130 6σον γὰρ ἐσοισιν ἐπικρατεουσιν αὐ ιστοι, δουλιχίφ τε Σάμύ τε καὶ ληεντι Ζακυνθφ, o τ αυτὴν γθάκην εὐδείελον ἀμφινέμονται,οῖ ἀεκαζομένην μνῶνται, τρύχουσι ε ικον. τω υτ ξείνων εμπάζομαι, Ουθ' κετάων, 135 ύτε τι κηρύκων, Τ ημιοε0γοι ασιν, αλλ Odυσῆ ποθεουσα, φίλον κατατήκομαι τ09. οἱ ὁ γάμον σπευδουσιν γ' ὁ δόλους τολυπεύω.φῆρ0ς μεν μοι si τον ἐνέπνευσε φρεσὶ δαίμων, στησαμέν μίγαν ἱστὸν, εν μεγάροισιν φαίνειν, 140 λεπτον και περίμετρον' ἄφαρ ' αὐτοῖς μετέειπον . , , ,κ0s90ι, μοι μνηστῆ9ες, πει θάνε δῖος δυσσευς, μίμνετ επειγομενοι τον μὰν γάμον, ἰύόκε φῆρος ἐκτελεύω, μη μοι μεταμώνια νήματ' ληται, Aαεὐτύ 0ω ταφηῖον, εἰς τε κέν μιν

eius e schldgi sein asser dure die Auge ab memoriter Aristoteles Problem feci. O. καί μέ φησι δακρυπλυνειν βεβαρημενον οἱ νω, ne quis requirat coniunctivum, et uineros restituendos putet ita scribendo καί με δακρ. φῆσιν βεβ. o. m. 2 δακρυπλώειν συνθετον To δακρ. scripserunt scit nonnulli δάκρυ πλώειν.),on δάκρυσι πληθυνειν το ε πλώω πολλάκις et πλήθειν σημαίνει.

gem edere Voluerunt quicunque tot vergus ejecere. Praeterea non COI Senten

tia Z tantum versibus expulsis, Sed duo praeterea, 160 161, abigantur necesse est, et legamus λβ . praeterea 136 et 3 agnoscit Aristarchus quare puto A mutandum in is, et Suspectos tantum habendo 130-133. Porson.

ne id quidem concedo, siquidem, his versibus inductis, pendebit ira 37. vel inepte reseretur ad hospites supplices que etc. quare delevi incinos Wolfia-

134 138. εμπάζομαι rationem habeo, Curam go. - m. 2. οἱ δημιοεργοι ρ , 383 εασιν. o δημοσίαν μοι χρείαν ἀγγέλλουσι. mari. rἰ δ χχ α πονευ sis. sic libri praetor olfi et Boissonadet. χρίσταρχος,

tatis, quibus hoc addo, Suspicionem nunc mihi movere versum 152. propter Onjuncta λθεν et ἐπήλυθον quidni enim poeta dixerit, Variata oratione αλλ' ora τέτρατον νεν ετος id Sane malim, putoque librarios per oscitationem scripsisse λθεν ut πήλυθον. v. similia loca λ , 294 4 , 294 α , 16 etc. νεν hic non significat actum erat, ut C 469 αλλ' or o λ' ἐνιαυτὸς ἔζν, Sed agebatur, ut si , 89. ηδη γὰρ τρίτον ἐύrιν

87쪽

μητις μοι κατὰ δῆμον χαιῖάδων νεμεσῆσ17

cir κεν τε σπείρου κεῖται, πολλὰ κτεατίσσας. μως φάμην τοῖσιν δ' πεπείθετο θυμος ἀγήνωρ.ενθα και ηματίη μεν φαίνεσκον μέγαν ἱστον,150 νύκτας δ' ἀλλύεσκον επὴν δαῖδας παραθείμην.ως τρίετες με εληθον εγώ, και ἔπειθον χαιούς' Ἀλλ' τε τετρατον λθεν ἔτος, και πήλυθον 9αι, μηνῶν φθινόντων, περὶ δ' ηματα πόλλ' τελέσθη, και τότε δη με δια δμωὰς κύνας ου ἀλεγούσας, 155 εἱλον πελθόντες, και ὁμόκλησαν πέεσσιν.

τῶν δ' υτ ἐκφυγεειν δυναμαι γάμον, οὐτε τιν ἄλλην μητιν ἔθ' εὐρίσκω μάλα δ' ὀτρυνουσι τοκῆες γήμασθ' ἀσχαλάα ὁ πάῖς βίοτον κατεδόντων,16 γιγνώσκων ηδ γαρ νηρ, οἱός τε μάλιστα οἴκου κήδεσθαι τῶ τε Ζευς κίδος ὀπάζρ. αλλὰ και ως μοι εἰπε τεὰν γένος, ὁππόbεν σοί 'o γὰρ π δρυός εσσι παλαιφάτου, οὐδ' π πετρει.

agitur ετος, τάχα δ' εἶσι veniet τε

ταρτος etc. Cf. ω , 288. eandem macu

lam eluere conati sumus ξ , 290. - μηνῶν - ἐτελέχ θη. V. ann. ad L, 470. - et , ἀλεγούχας, nihil curantes, impudentes. cf. 91 etc. - Sch. r

158, 59. μητιν γ, 18 etc. - σχαλάα 534, α, 304. - κατεδόν-

τελέσαι ἔργον τε, πος τε , 272. f. Matth. g. 532. respondent sibi τε et τε, nec scribendum St, Pace egregiorum virorum dixerim τίτε Ζευς κίδος - πάζει, siquidem hoc dicit regina, virum talem jam esse Telemachum, qualis vel maxime curam rei familiaris gerere possit, et quem Iupiter iactet honoribus. id orator ita dixisset jam enim is est, qui bene gubernet domum neque enim revera juvenis jam gubernat dolium paternam, nec honore debito fruitur, procis impedientibus. ὀπάζI . . Hari. et

οπαζη, superscripto t. A. 3. ὀπάζει. A. 4. ἀπόζοι. A. 1. ὀτόζοι pro eodem. vulgo: ὀπάζει, solito errore Erτ ηδη γὰρ ἀνὴρ, ιος οἴκουο1βlo κή δ εσθαι, ἐπαινετικώτερον του 86. η ὁ παῖς τοῖος Απόλλωνός γ ε κητι, . εξῆς idem: κύδος, η λβο, hoc quidem habet S. Thomae enitrii Hari quoque Schol. ἔολλον a. boΩς. 162, 3. καὶ ως, etIam Io quamvis tam oppressa sim propriis curis molestiisque, ut non videar teneri desiderio, tua quoque miserias audiendi. cf. 171, 22 etc. - m. B. ω γὰρ πὰ δρυός. ἐξ ν φάτιζον, τουτέστιν ἐνόμιζον, οἱ παλαιοὶ φῶς cistos γε

τιθέναι τὰ παιδία ἔστι δε ὁ λόγος, οὐ γὰρ ἐκείνων εἶ συ. αλλ' ανδρῶν γένος ἐσσι, quod his subjecit Clemens Alex.

Admon ad Gentes, ut Cl. notavit. Cic. Tuscul. Disp. 3, 6. Non enim silice n ii sumus et Acad. u. . Non enim est e saxo sculptus, aut e robore dola tus. Et παροιμιώδης ὁ λόγος κ κατα-

τατικῶς asseveranter με ἀπ δρυῖς η κ πίτρης εἶναί τις λέγεται, τε

rip. r. 696, Viger. 9, 2, 15 etc:) τοίς πάλαι sθρώπους ἐν ταις ἐρημίαις τὰς

μίξεις ποιεῖσθαι πλησίον πετρῶν .δέω δρων τινες ε παλαιφάγου, ἐπειδὴ i παλαιοι ἐβαλανοφάγουν ' πα- ο και ηγῖς, ταγός τις υσα. similiter ari et Sch. quod attinet ad variantem illam scripturam, Ap. quoque emendatus παλαιφάνου Ἀπίων, πά

88쪽

Πν δ' ἀπαμειβόμενος προσεφη πολύμητις δυσσευς' 165 is γυναι αἰδοίη Λαερτιάδεω δυσῆος,

ουκί τ' ἀπολλήξεις τον ἐμὰν γόνον ξερέουσα; αλλ' εκ τοι ερέω ὴ μεν ' χεεσσί γε δώσεις πλείοσιν λεχομαι. ἡ γα δίκη, ὁπποτε πάτρης η ἀπέ si σιν ἀνὴρ τόσσον χρόνον, οσσον γ νυν, 170 πολλὰ βροτῶν επὶ στε' ἀλώμενος, αλγεα πάσχων. αλλὰ καὶ ς ερέω, ο μ' ἀνείρεαι δε μεταλλας.

itaque lysses ludit am o tempore ficta narratione, itidem se retensem esse dicens Idomenei fratrem, qui Ulyssem, tempestate illuc delatum, hospitio exceperit, cum Trojhni proficisceretur.

καλὴ καὶ πίειρα, περίρου τος εν ' ανθρωποι πολλοὶ ἀπειρεσιοι, καὶ εννήκοντα πόληες.

175 λλη δ' αλλων γλῶσσα μεμιγμεν θ' εν μεν χαιοὶ, ε δ' τεόκρητες μεγαλήτορες, εν ὁ Κύδωνες, Αωριε ες τε τριχάῖκες ὁ ῖοί τε Πελασγοί.

του habet v. πό. Villoison priore Ioco is quidam legunt παλαιφάγου, quod recte exponi potest πάλαι ἐσθιομένης:alii vero παλαιφάτου , quod angerma nense lex. S. explicat: παλαιῶς κ. αρχαίας, περι ης ἔφασαν εκπαλαι μύθους. - alium sensum habent illa Il. 2, 126. ου ἐν πως νυν εστ ιν π ὀ

8, 314. haec nemora indigenae Fauni Nymphaeque tenebant, Gensque virilm truncis et duro robore nata, ubi v. ΗeΥΠ.editorem Nicetae Eugeniani p. 79 441, de locutione ἀπὰ δρυὼς adhiberi jussit B. 166-171 τον ἐμὰν γόνον, illud

genus meum illud, de quo ante dixisti. haec vis articuli. - μεν, η μην, profecto Virg. Aen. 2, 3. Infandum, regina, jubes renovare dolorem. - δίκη. 43. - ἀνείρεαι δε μεα α , 231, , 243 etc. 172 - 182. , Κρήτη - πόντω. Virg. Aen. 3, 10Φ. Creta Iouis magni medio jacet insula ponto. Cl. - πίειρα, pinguis, fertilis. β , 328, Il. .

κάλλους elegantiae σχημα et ἐν με νωχαιοὶ . ζῆς, καθὰ καὶ τὰ δ' rμερος, ἐν δ' Ἀριστ si Πάρνα-

πολις, κατὰ περιπίτειαν ab eventu). ἀναστατωθῆναι γάρ φασι δέκα πόλεις υπὰ γδομενίως ἐπανελθόντος ἐξολίου,

τον παῖδα adoptivum filium Oντα, φυλακα της βασιλείας κατέλιπε, δράκον

τὰς ὁ τοιαύτας ἐκ πόλεις προσκτισθῆναί τασιν στερον μετὰ τὰ ρωικά. - Ἀτεροι χε os L ὁρισμένως ἐκεῖνο ου G την κατόμπολιν, ἀλλ' απλῶς την

δοκεῖ - μεγαλη τορας δε τοὐς Ἐτε

ποννησον, οι δε Κρήτην. υπολλώνιος

89쪽

τι σι δ' ενι νωσὀς, μεγάλο πόλις - τε Mίνως εννέωρος βασίλευε, ιδ μεγάλου ὀαριστὴς,

180 πατοῖς μοῖο πατὴρ μεγαθυμου ευκαλίωνος 'Aευκαλίων δ' ἐμε τίκτε καὶ δομενῆα ανακτα. αλλ' ὁ μεν εν νήεσσι κορωνίσιν Ἱλιον εἴσω

αντήσαντες εἰς την Κρήτην της νῆσον μέρος κατ κησαν τρίτον δε γένος φασὶ των χωριέων παραβαλεῖν εἰς την νῆσον, γουμένου εκτάμου , του Aώ-0ου. ου του ὁ του λαο μέρος μὲν πλεῖον θροισθῆναι λίγουσιν ἐκ των περὶ τὰν ολυμπον τόπων το δέ τι μέρος ἐκ των κατὰ την Λακωνικην χαιῶν, διὰ το την ἀφορμην et o Aῶρον κτων ἴρὶ Μαλίαν τόπων ποιῆσαι. τέταρτον ὁ γένος συμμιγηναί φασιν εις

λέκτω τοις ἐγχωρίοις Ελλησε etc. V. Omnii O Scriptores rerum Creticarum, quos laudavi ann adest. 3 645. nimis confidenter night ad 177. - E OSterorum, inquit, pravo amplificandi studio profectus Dores enim non nisi umita post secula in Cretam Venerunt. b. Bredow. l. c. p. 281 - 285. - Sch. rdῖοι. Og ευ γενέστατοι v. in serius

ενναετεῖς. ταν δε λέγει soloecismus, de quo v. Jacobs praes Antho l. al. p.

48. et Sequ. εν et x ζς δυσσείας ἐνθα πιε - αγιστης, δι' εννία τῶν λέγων λέγει τω Ac προσομιλεῖν adde Μίνωα, quod rapueritis imite με λειν , η εννέα ἔτη βασιλευωω - ειν). λέγεται γὰρ ὁ Μίνως δι' ἐννέα tῶν συμμίσγειν τω Di κ. ὀαρίζειν , o ἐστι

παρὰ Οὐ σιὼ φέροι τὰ προστάγματα κ . τοῖς λόγους αυτοῖς, ω μῶλλον πείθωντροι. ὀαριστης δε μιλητῆς si militer E et cli. Apud quem delenda sunt Verba οἱ δε ὁ τι - ἐπαιδευθζ

propter ταυτολογίαν. - κορωνίσιν.

193 Il. α , 17 etc. 183. ita vulgati codd. et . sed A.

ἐκλυόμην κ ἐκαλούμην νόματι quid dubitemus ponere εγώ δ' ἔνομα κλυτὰς Αἴθων, quibus verbis conveniunt subPeta πλύτερος γενεη similiter apud Soph. ed. Ol. 844. Λ Paris et priscae edd. ἐμφ, sed meliores libri: res, nec alia harum litterarum permixtarum exempla desunt.

90쪽

185 Dθ' δυσῆα γῶν ἰδόμην, καὶ ξείνια δῶκα. καὶ γὰρ τον Κρήτηνδε κατήγαγεν ἀνἐμοιο,

ἱέμενον Ποίηνδε, παραπλάγξασα Μαλειῶ στησε δ' εν Αμνισῶ, θι τε σπεος Εἰλειθυίης, εν λιμεσιν χαλεποῖσι, μόγις δ' πάλυξεν ἀέλλας. 190 αυτίκα ὁ Ἱδομενῆα μετάλλα, στυδ' ἀνελθών ξεῖνον γάρ οἱ φασκε φίλον τ' εμεν, αἰδοιόν τε.τω δ' ὁ δεκάτη η νδεκάτη ἐλεν ηώς,

οἰχομένω ξυν νηυσὶ κορωνίσιν Iλιον εἴσω.τον μεν γ προς δώμας αγων ευ ξείνισσα, 19 ενδυκέως φιλέων, πολλῶν κατὰ οἰκον ἐόντων καὶ οἱ τοις τ' αλλοις τά sοις, ναμ αυτ εποντο,

δημόθεν ἄλφιτα δῶκα και αἴθοπα οἰνον ἀγείρας, καὶ βους ἱρεύσασπαι. να πλησαίατο θυμόν. ἔνθα δυώδεκα με μενον ηματα δῖοι χαιοί '200 εἴλει ὰ βορέης νεμος ἐγας, ουδ επὶ γαίύεἴα στασθαι, χαλεπος ε τις 900 δαίμων. τὼ τρισκαιδεκάτst ' ανεμος πεσε τοὶ δ' ἀνάγοντο. Iσκε ψεύδεα πολλὰ λέγων, τυμοισιν ὁμοια '

187 - 202. παραπλάγξασα Μαλειῶν , , 287 , postquam illum aberrare fecit, sive depulit, a Malea. - Am.

νισω. προσώρμισε Κνωσσο ὁ ἐπίνειον μνισός εστ δε και ποταμος

Κρήτης. cujus ad ostium sita fuit urbs cognominis. E la, Dδε Μίνωος ἐπίνειον, ς ὁ Γεωγρά e φησί Strab.10 4. Vol. 2. p. 372. d. auchn. ' τεροι ὁ Κνωσσο sic haec non sunt ἀ- συστατα. Strabo ibidem διαφερόντως την Κνωσσὼν και Gμηρος μνεῖ με

γάλη ν καλῶν 178), και βασίλειον οὐ Μίτω - Εἰλειθυίης Paus Atticis 18. notante Cellario a. p. 1276. μῆ-της χωρας της Κνωσίας ἐν μνισῶ γενέσθαι νομίζουσιν Εἰλείθυιαν cf. l. λ , 270. - πάλυξεν, evasit. ὁ , 512, ε, 30 etc. - αἰδοῖον. , 271 etc. Sch. δ εκ εν δεκάτη. ψευδόμενοι ἐπὰν λέγωσί τι μη εἰδέναι ἀληθῶς, πιπιο ανώτεροι δοκοίσιν ἐναι - ἐνδυκέ--ς, πιμελῶς η , 56 Il. φ , 90 etc. - δη μόθεν, de publico. τ ὁ δημόθεν οὐν αι ἄλφιτα καὶ οἶνον, . ἐζῆς, ηλοῖ, θος ινα ξενί-οεσθαι δημοσία του ἀξίους. υτ και Aλκίνοος et , 13 15 κ. o as αὐτῶορισtοι, ν δ μακώ δάντ ες δῶρατω δυσσεῖ, στερον ἀγειρόμεν ει κατα δῆμου ἐποίησαν τα ρηθέντα

καὶ νυν το σφαγιάσαι. τ ὁ πλησαίατο θυμὼν explerent animum ἶσόν

ἐστι τω κορέσαινet O. - εἴλει, urgebat,

etc. - Ε emend. το ἄνεμος πέσεν ἀντι οὐ παύσατο, καινότερον τρα- σθεν αφελῶς προς κολουθίαν του

στόρεσε δε αεὶς πόντον έ, 153,

λονται et ελεγε σημαίνειν ἄλλοι δετο ῖσκε, εἴκαζεν, μοίου. sic Hesychi. et Ap. h. v. et γὰρ ὁλον, πολλὰ φευδῆ λέγων εἴκαζεν, στε μοια ιναε

quae Iasoni falso narravit, Lemnias nu-lieres viros insula expulisse, non interfecisse, ut revera fecerant ἴσκεν, ἀμαλ-

Εὐνουσα φόνου τέλος, ora ἐτυχθη υν- δράσιν ibi Schol. σκεν interpretatur Dλεγε, sed male est enim assimulabat, fingebat, mentiebatur, caedem virorum extenuans. Cui notioni similis est conjiciendi sive suspicandi, quam habet p. Simonidem Anthol. al. 2. . 785. 4oε και φθιμένας λεύκ' στέα τῶδε