장음표시 사용
121쪽
rio, volunt, D. Nom. p. 2. q. 8 9. art. s. p. Summ. in χ. editione ea . II. in De .& illius expositores communiter, illo Martinus Bonac. in Decal. disp.
tempore quemlibet obligatum esse, se charitate punei in fine : & alii: absolutὸ ad Deum convertere , & omnia sua in docent, Lethale esse s iatra praeceptum eum tanquam in ultimum finem diri- dilectionis Deio desiderare . deliberatagere, quia consentaneum est creatum perpetia in hac Vita degere. Qtiri prae rationali, ut suum creatorem recognos- fert Deo, eiusque visioni , & fiuitionicat, &amet. destias huius saeculi. Vacare tamen curuisi Utraque opinio est probabilis, pa addunt longam tantum Uitam
habens pro se Classicos asseclas suos: desiderare . Ab hoc tamen didici, S: ab pro his tamen, qui adhaerentes huic se- hujusmodi sententia distentiunt, nec il-cundae sententiat, admittunt dictum iam universaliter approbant Palavspar. charitatis, & amoris Dei praeceptum , p. de Charitate tradi. c. disp. p. punc L. n. s.& contendunt illud idem obligare pro Leander in Decalog. par. p. tom. s. illo instanti,& tempore scum primum disp. 2. de charit. q. 1.Hi etenim Docto- videlicet usum rationis quis assequitur ) res conceduntqti idem vere peccari mo pro his inquam , facit propositum pri- taliter,contra paeceptum dilectionis Dei, vilegium; &ita,ut ab ullo negari haud casti, quo quis vellet perpauis tui hac possit: Nam quis affirmabit ad execu- Vita degere, praeponendo, vitam huiustionem huius praecepti non requiri illius saeculi bonis,quae tibi Deus in aeternum perfectam cognitionem 3 Quis dicere praeparavit se si alio fine. Solum ergo audebit , omittentem ex ignoranti 'per hos mctores tale abiblutum desi- adimpletionem eiusdem,peccare mort acrium est peccatum moriale , cum doliterὶ nullus prorsus, nisi qui sortasse ad- ficto praeponit quis suam vicam huius mitteret, me ligari praecepto in actu se- saeculi, bonis ipsis,quae sibi Deus praepa-cundo, quod prorsus ignoro, falsum ravit in aeternum , quod raro , Vel nun- autem, & absurdum admitteret. Vide quam accidit, nisi in sceleratissimo h quae diximus supra Pri Diligio decimo mine. Addit praeterea mala--be
Tertii Capitis. ne ) in confirmationem sui dicti: Si ex eo quod velit quis in hac vita perpetuo PRIUILEGIUM SECUNDUM durare, infertur , cum delitias humanas divinae fruitioni praeserre , etiam ob ignorantiam, mel nesicientiam pro- cum longam vitam desiderat, praefert pria futuraeoliationis, aut damnatio- pro illo tempore delitias humanas dinis , deliberate desiderat perpetuo in vinae stultioni : Ergo hoc etiam sufficit hac PIta degere , excusatur . ia ut peccet, quia si imma perversitas est pa lethali, nee lethaliter peccat pro uno , & minimo instanti divinam contra praeceptum dilec- fruitiovem humanae voluptati Pastpotionis Dei. nere. Quapropter cum vitam sine te mino desideres, ibium videris deside-I11 A et arrus in Manuali cap. rare hac vita non privari. Hoc autem I. n. 2 o. Versu Octaetu per se malum non est, sed potius peccat Adrianus apud hune 3. de confess. num . Ita Palaus. Ex quo pitet X
f . . . sub'. 2 Bartholom. de Ledema in stii posse sex aliquo saltim capito a Summa Sacramentor. ubi de Confess. post mortali, deliberatum desiderium ma-
122쪽
iii stum deliberatum desiderium excusatur pariter a mortali, ut in proposito privilegio. Quod item approbatur expresse ab eodem Fatao n. 6. M. in s nee sub his verbis: Adde, te nestire an post,ane mitam sal andus sis,an condemnan dia : erro eum desideras in hac mita per petuo manere, potes illud desiderare , ut periculum condemnationis fugias: sed Merriculum fugere non est malum. Erro non est pecca m mortale tale desiderium abo utum . Erro solum se potes , cum
desacto ρraeponis tuam emtam huius secuti , bonis , quae tibi Deus in aeternum prae paralli , quod raro, mel nunquam nisi sceleratusimo accidat. Ha stenus Palaus:& ante ipsum Stephanus Fagundet. Tom. p. in Decalog. lib. p. ca8. 37. n. 1. es. Atiqui molunt ι ubi sic: Aliqui molunt quod peccatum mortale contra hoe pr-veum committat ille, qui deliberate desiderat perpetuo in hac ita degere, quia suo illo dis viris debrias huiussaeculi Deo, cr
sitae aeternae praeponeret pene atheus , bcer longam istam desiderare nullum prorsus peccatum sit etiam mentiae ν ita Nin m.
Adrian. Rodrig. Lerisma Bonaei l. supra c. c.) God merum quidem es, si qui
desideraret in hac Vta permanere, remera praeponeret hanc mitam, in eius moluptates aeterna mitae , misionis dare Dei
delitiis, quod nonnisi scelsissimur facere potest . At mero si quis mellet in perpetuum
hanc mitam conservare , ne hoc bono pria vetur, non apparet cur peccatum mortale
sit , princ*- Nota si id fecisset, quia
nescit an saltandussit. Igitur nescie tia, di ignorantia propriae futurae salvationis,aut damnationis excusat,etiam per citatos Doctores, a lethali culpa, eum, qui ob eandem nescientiam, &ignorantiam deliberatὸ desiderat perpetuo degere in hae vita, ut in privilegio proposito.
Sicuti pluries obligat praeceptum dilectionis Dei, ita multoties ἀ speciali peceato contra hoc idem praeceptum excusat ignorantia.
rs Ertum est, imo de fide, dari prcceptum de dile
tione Dei, Deut. cap. G. Diliges Domianum Deum tuum, Ere. Matth. cap. 27. Hoc est primum, cr maximum mandatum, p. Ioann. 3. sui non diligit manet in morte. Ratio est, quia amor Dei est mecessarius ad salutem: quod autem est necessarium ad salutem , etiam cst inpmcepto, ut bene Trullenia in De calog. lib. p. cap. p. dis. 3. n. 3- cap. F. b. 3. n. p. &tradunt verissime The logi , apud , & cum Valentia tom. 3. disp. 3. qu. I9. De praeceptis charit. punc. p. mersiι Terti, quia, pag. IOZI. Hoc au tem praeceptum non continetur forma ialiter expresse in Decalogo, cum sit distinctum a Decalogi praeceptis, ut sinter alios optime, docet Palaus de Charitate Tract. 4. disp. p. puuc. 2. n. 3. in
. licet sit praevium & praeambulum ad
illa,per eundem Palaum n. est. ubi sic: Fateor in Decalogi praeceptis, non contis
ri formaliter praeceptum de dilectione Dei, proximi , sed potius esse praeambula ad
omnia illa, ut docuit v. Tho 2.2. q. Αιart. 3. ad 3. p. L. P. I OO. art. q. ad p. Naiam. cap. 3 l. n. I. Sanciae lib. 2. in Decalogum in Praefatione.Quamvis a tem non contineatur expressὸ in Decaalogo hujusmodi preceptum, includitur tamen virtute in omnibus Decalogi praeceptis, ut communiter D. D. p cipue Patius n. 4. cit. in Trutinia. n. p.
cit. Unde Palaus concludit sic: Restat ex ν ut dicamus, haec duo praecepta amoris Dei, c proximi, ad reliqua omnia praeambula esse, in illis tanquam in primis principiis includi, ae proinde obfirmatis itisis duobus praereptis, omnia obsier antur ,
123쪽
io, De Privilegiis Ignorantiae
quia in illis duobus uni versa lex pendet , te ipsum Lyman. in Thea. Moriai lib.
O Propheω . - 2 tract- 3. cap. L. n. s. sub his verbis r111 Duplex autem a D. D. consti- Dico secundo: Praeceptum a malimum tuitur dilectionis Dei praeceptum . ne- de Deosuper omnia diligendo , certis tangativum stilicet, quo prohibemur, ne tum temporibus obligat. Ita omnes. Ad
Deum odio habeamus, vel quid un- dit postea. Sed quaenam sint illa obligax quam agamus, quod eius dilectioni , tisuis tempora, di cile es de re.
& amicitiae contrarium sit. Et assirma- Tota ergo inquam varietas iritivum , quo pr. ecipitur, usa mina Cha- ter Doctores, & dissicultas , est, inas
ritaris, & dilectionis Dei quandoque signando tempore, in quo phaeceptum eliciamus. Primum secundum om- hoc assimativum de Des, super omnia nes)obligat semper, &pro semper, diligedo obligat. Dico&ego cum L
seu ad semper, sicut exlmstulat natu- man. super omnia diligendo: Quod tamen ra praecepti negativi: hinc nunquam cum communi D. D. intellige1uper om- possumus Deum odio habere, & tene- nia solum appretiati e non intensime' prς mur in quacumque occasione, & tem- ceptu enim de dili do Deo super om- ris differentia, Deum odio non ha- nia,ad hoc no obligat,sed tantu ad illud. re. Est enim odium Dei intrinsece Tunc autem amore appretiativo ama- malum, & peccatorum omnium ma- mus Deum stiper omnia , quando eum ximum. Secundum vero, idest assir- Omnibus aliis rebus praeferimus; &ita
mativum, obligat tantummodo aliqua- illius amore assecti sumus, ut parati s do : & quandoque per se , quandoque mus, pati potius omnia mala, Vel resper accidens, & ratione alterius, im omnes perdere,quam ipsum Deum per- quo conveniunt etiam Doctores. Tota dere, S: offendere. Tunc vero intensa VnVarietas, & dissicultas inter ipsos con- amore Deum super omnia amamUS , sistit in constitutione temporis, vel de- quado ferventiori, intensiori, & 6-porum,in quo,Vel in quibus pisceptum hementiori aetii , quam omnia alia istud assirmativum obligati & si enim dilisimus . De hoc igitur amore inutilissim v,& maxime saluberrimu sit,ut tensivo non intelligitur praeceptum homo,iaon sistam teporibus assignandis, de diligendo Deum super omnia, sed& constituendis, sed etia quotiescumque de amore appretiativo. Quod pater,irim potest, exerceat Charitatis Onm ; quia quia de illo amore intelligitur praece est nobilissimus , excellentissimus, & tum, quod de se essicax eis ad omnia.. omnium virtutu magis meritorius; im- precepta servanda: sed hic est amor ap-mo, & necessarium sit,u in animi prae- pretiativus , quia habens illum praefert paratione , 5 affectu , semper sit ad Deum omnibus aliis rebus: ergo de hoc illum paratus: nihilominus, eic com- amore praeceptum intelligitur. Tum,
muni Doctorum sententia apud Lean- quia,si adesset obligatio diligendi Deum
drum in Decalog. par 6. Tract. 3. de super omnia, intensive, cum nobis cer- Charitate dip. h. σω. r i. inor. 2 certis to constare non possit, an unus aerias sit tantum temporibus obligat : Unde & intensioratio:sequeretur hominem con- ipse l. c. sic: Supposita existentia huius tinuis , de niaximis vexari scrupulis,pωcepti, ut mihi certum Respondeor per sere semper dubitando, an aebas is su D se obhara pro aliquo determinata tempore, ficienter intensius , & Vehemens, quod scuti pro illo siligat praereptum mei, ut non est conforme divinae bonitati, cujus constat ex dictis tract. L. disp. a.. qu. 38. iugum suave est,& onus leve. Tum etia ta eadem es utri tua praecepti ratio. quia , nullum datur praeceptum de in-Su communiter D. D. Ita Leander, de am tensivo amore: ergo soluIn de appre-
124쪽
tiativo extat. Antecedens probatur. Quia utique non datur de amore Dei ita inte se, quin nulla ratione intentior esse possit: alias hoc praeceptum exequetes, am rent Deum ita intemse,ac Cnristus Dominus amavit. Neque datur de amore ita intensb, qui expleat totam essicaciam auxilii: alias habens auxilium ad amandum Deum, ut octo v. g., si illum amaret, ut quatuor, non diceretur praeceinto Charitatis satisfacere. Neque denique datur de amore, qui in intensione prae
cedat omnes alios creatos amores et alias
dolens filius, qui de Patris morte, &condemnatione doleret aeque intense ac de sitis peccatis, non amaret Deum
si per omnia. Imo si de facto intensius
Patrem, aut Matrem amaret plusquam Deum Vere peccaret,juxta illud Matth. IO. amat Patrem, aut Matrem plusequam me, nm es me dignus . Quae omnia sint absiardai ergo manifeltum est , non de Intensione, sed Astimation praeceptum dilectionis esse intelligendum.Sic omnino tradi. 6. disp. p. p vc. 2. n. F. post Vasquee p. a. . disp. 194.3. conisin disp. LI. dub. p. n. I . Sanche: in Decal. libr. Σ. cap. 33.n z. 3. Fagunderesin p. praeceptum Decal. cap. 2 7. n. 2. CD 3. Tmllenia lib. t. in Decal. cap. dub. s. n. Io. Bonacina in p. Decal. praecepi. disp. 34 qu. 4 pμnc, p. n. 2. Suaret de Poenit. disp. q. Iec. q. n. 7.
disp. de Charitate Iec. 2. Atarius lib. y. cv- 4. ' - 3. Leano in Decal. DG. Praecepi. Charita is disp. 2. qu. s. o' Α& communiter alii. Unanimiter docentes,obligare quidem Charitatis prae-eeptum, ut Deum super omnia diliga mus ly, tamen super omnia intelligi ita debere, ut videlicet pluris faciamus,& aestimemus Dei amorem,quam amO- rem omnium aliaru rerum . ita ut posta ponendus sit amor creaturarum divino
amori, quod est amare Deum appretiative,& aestimative. Non enim obligat Charitatis praeceptum ut supra diximus ut Deum intensius, devehemen-
tius amemus: ne nimis anxios, & scru
pulosbs redderet etiam homines bonos. 117 Et hinc est quod nulla datur regula de magnitudine .intensionis ci ca hoc praeceptum, cum quiIibet adhu charitatis cum quolibet gradu,sit charitas; sicuti quilibet actus odii, seu detestationis peccati ex charitate procedens, est contritio .quod etiam expresse docet Laurentius Francatus maunc Emiijentissim . Cardinat. in Go Tomo de μου nit. disp. 8. art. 6. sub n. iro. ubi imo
ponens sinuentem conclusionem. ias gradus paret itatis excludit contritio
nem a suaspecie contritionis et istu es habeas requisita: eam probat quod facit maxime ad praesenspropositum) seque
tibus argumentis an. D O. cit.
118 Primo . Quia vel contritio oritur immediate a charitate , vel a me- nitentia : quicquid dicatur , parvitas eam non impedit, ergo . Minor probatur : quilibet actus charitatis , 'cum
quolibet gradu est charitas: ergo quilibet a stus odii ex charirate procedens est contritio: patet consequentiar nam nota plus requiritur ad consequens , quam ad antecedens, ex quo sequituti sed odiumali ex motivo charitatis Dei, proVenit ab ea, tamquam a causa : ergo quaelibet parvitas stat cum actu charitatis;& quaelibet etiam stat cum contritione, quae est gratia charitatis: cum Deus, vel plus exigat amari, quam non ossendi, vel aeque utrumque. Prob- de L. Actus odii cum uno gradu imperatus, vel elicitus a poenitetia circa peccatum, quatenus ossensa Dei,& aversivu ab eo , est verus actus poenitentiae ; non attri
tio, quia non habet motiva illa infima, scilicet poenarum timorem , & peccati turpidinem, ob quae, dicitur ex concilio contritio imperfecta, & attritio , ergo . Consequentia probatur, quia non da
tur medium .isy Secundo: quia nulla datur regula de magnitudine contritionis fidem dic de magnitudine actus, iba gradus
125쪽
ior De Privilegiis Ignorantiae
charitatis ) ergo cum qualibet parvitate Emiscvtiss. Author artaeis 11s in fine consistit. Antecedens probatur, nam si ex iis, quae ab ipso dicta sinat de genere detur , assignetur . Si dicatur, quod de- contritionis scilicet odio, & detesta set esse odium siper omnia : statim di- tione peccati, disp. praeced. 7. art. s. incetur esse super omnia appretiati ver uti I o. quae, quia ad idem sunt ut ipsemet etiam dicitur de actaa charitatis quod ait ) & ad rem utique nostram etiam videlicet sit amor Dei seper omnia ap- de actu charitatis , & dilectionis Dei pretiative . . sirper Omnia θ apprime faciunt, optimuiso Tertio. Achus fidei,& spei Them duxi, & eadem nic pariter . ad verbum
logicae cum qualibet parvitate intensio- referre, ut ex tanto etiam, Doctoreia ,
nis consistunt ; similiter actus justitiae, agnoscat Lectores, sub quolibis gradu
prudentiae, ac temperantiar: ergo & intensionis sabsistere contritionem per--
contritioness cons uenter & charita- sectam , & dilectionem Dei super om-tis, seu dilectionis Dei stiper omnia. ) nia, si habeant requisita; ita ut nulluscos uentia probatur: ideo priores cum gradus parvitatis intensionis excludat quolibet gradu consistunt , quia sunt contritionem ' os dilectionem Dei si1- circa objectum, & finem illarum vir- per omnia r quod .probatur igiturturum 3 sed etiam talis contritio parva, . 162 Quinto: Neque odium contri- quia supponitur esse circa peccatum de- tionis , neque odium attritionis requi- testabile , quatenus Dei ossensat ergo. rit ut sit intensius omni alio odio cu- 'ror Quarto: Ille gradus requiritur iuscumque alterius mali, ergo: pr ad asstum contritionis necessario , cum batur antecedens: Nullum datur ab Ec- quo stare potest actus voluntatis circa clesia,vel a Christo immediate tale prς- objectum contritionis sidem dic de ac- ceptum maximae intensionis in contritu charitatis, & de hoc actu argue em tione, vel attritione, quae sunt odia pe dem modo a pari sed cum omni gra- catorum: ergo. Consequentia patet;nul-du salvatur actus voluntatis circa objec- la obligatio imponenda est fidelibus, intum contritionis, ergo. Major proba- iis, quae pertinent ad salutem , nisi a tur . Actus contritionis est actus vo Christo,vel ab Ecclesia sit imposita. An luntatis circa objectum contritionis;igi- tecedens etiam patet: nullus enim scriptur quomodo salvatur actus voluntatis, turae locus videtur assignandus, neque ita actus talis virtutis: nil enim aliud Conciliorum Decretum: his enim duo.
facit, quod actus voluntatis sit talis, vel bus modis loquuntur Christus, & Ec-ralis virtutis, nisi objectum , & finis , clesia, quando obligant. . . seu motivum . Minor probatur . Ac- 163 Sexto: Expraxi poenitentium, tus Voluntatis circa objectum natura- qui in statu salutis, & perrectionis sunt , Ie , etiam si unum gradum habeat vel credunt esse, cum per actum alique intensionis, adhuc est actus liber, & contritionis perfectae, vel attritionis,aCadaequale voluntarius physice: ergo si cedunt ad Sacramentum poenitentiae, sit circa objectum morale, vel stiper- & experiuntur se non habere odium , naturale, etiam cum uno gradu inten- displicentiam , , aut detestationem ita sonis , erit adhuc voluntarius, & liber; vehementem, & intensam, sicut habent cum nullum objectum , in quantum de morte v. g. Filiorum, de gravistim talo , exigat plures gradus in actu circa morbo,&c. ergo actus Odii, ut sit actus ipsum,quam exigat ipsemet actus,ut sit poenitentiar, non requirit intensionem alicujus potentiae actus. Alias rationes omni alia majorem. Imo si sic, pauci, pro confirmanda supra relata sita con- aut nullus haberet actus veros poeniten-
Uusione, desumenda esse inquit idem tiae:cum pauci,aut nullus habeat odium,
126쪽
1e detestationem inmisissimam . Adde
quod non est in animae potestate causa re tantum dolorem.
r64 Septimor Odium intensissimurausat dolorem intensistimum , ergo induceret mortem, & sic faciens actum poenitentiae deberet mori.Consequentia Irobarur: Maximus dolor est, qui cauat divisionem corporis ab anima. Confirmatur. Complacentia in peccato non fuit intensive major omnibus compla- Centiis: ergo neque odium ejus debet esse intensive majus omnibus . Haec Eminentiss. Francatus l. l. e. e. ex quibus constat, odium peccati, uti & contritionem , & actum similiter dilectionis Dei seper omnia , non exigere determinatos gradus intesionis, sed sub qu cumque gradu intensionis etiam minimo ) subsistere, ac esse posse Verumachium odii, contritionis , & dilemonis Dei stiper omnia appretiative . Sed
et Dices ex Fasro tomo de Paravit. disp. is. c. L. capud eundem amarum disp. 7. M. art. Io. n. I93. Cm tritio est actus imperatus a charitate,
sed haec includit intensionem , qui amat Deum super omnia , ergo. Et si ei dicas, quod intelligitur super omnia appretiative. Hoc non est selvere,
inquit ipse ) quia praeceptum charita
tis erga Deum obligat, ut ametur ex roso coiria , ex tota mente, in ex tota aniama , D t. c. Hoc autem exhiberi nequit , nisi toto conatu causetur amor, totisque viribus,r ergo actum intensiam faciunt, & ad hunc tenetur homo, ma
Is G Huic objectioni respondeo priamo cum eodem n. cit negando ante- Cedens e causari enim potest contritio a virtute justitiae, seu poenitentiae, licet sit implicite ex motivo charitatis . Secundo r Esto ex motivo charitatis,
quae super omnia diligit, quid inde sequitur e utique nil aliud nisi quod quilibet actus cliaritatis , sive sit prosec rionis erga Dei bonitatem, sive sit fu-
gae erga malum contra Deum, sit fu . per omnia amabilia , & odibilia, sed non quod sit omnibus aliis odiis, vel amoribus intensor, alioquin si ut duo Deus diligeretur, & Filius, ut quatuor, dicendum esset non diligi ex charitate, vel non ordinate. Similiter cum mors carorum magis intensive displicet. qua peccatum, non esset virtuosa displicentia,quae fiant falsa. Nam intelligendum est de majoritate appretiativa, quae illa conditionalem electionem possibilem includit, ut si optio daretur magis, seu potius unum, quam aliud eligeretur; &potius unum,quam aliud o Iretur. Adprobationem illam ex toto corde, cyc.
patet, quod eodem modo explicanda est: quia experientia patet , magis intensive amari liberos, & alia qua Deum; ae non magis appretiative: nam potius homo exponit liberos mom quam Deum ossendat Patet de consti iatutis ante Tyrannos , qui passi stat fi lios suos trucidari potiris, 'quam fidei
Ic7 Hinc, certum est y ut optivi
etiam Fagundet in Decal. G. p. 7 Pocap. 27. 3. Leander n. 4. cit. &ralii communiter,no esse peccatum, Patrem, aut Matrem , vel aliam Creaturam, in
tensiori, & ferventiori amore sensibili; quam Deum diligere: quia cereum est,
ut constat ex dictis, non esse nobis datum praeceptum , ut Deum intensius, quam caetera omnia diligamus: qu niam praecepto Charitatis in Deum satisfacimus, qualicumque, etiam minima amoris intensione; dummodo Dei amorem, vel tenuissimum etiam, -- teris praeseramus e quo supposito, ut ordo, certo constat, posic quem , Patrem, aut matrem , dcci magis intens-Ve,quam Deum, diligere licite, Mabs que peccato et dummodo Deum arer tiative stiper omnia diligu. Neque haec
ad invicem contrariantur. Stat namque
bene a quopiam magis intensive amia cum diligi, quam parentem, dc tamen
127쪽
si detur ei optica, magis eliget in urgen- tum. Ita in ius to. ν libro sta necessitate amicum perire , quam p. in fine. Bonae. n L. Vis entem: & si utrique succurrere non Trusioth M . possit, parenta potius, quam amico sile- iis Deca . truct sis a R
estse 1 ratus . ut in ροι-us ut )-hoc prae esse , paratus , ut in occasione oblatae velit potius Patrem ostendere , si opus sit,quam Deum : ac proinde licet amor ille Parentis major sit intensive, quam amor Dei, iste tamen, major est appretiative. In hoc, & dictis stipra, conveniunt omnes Authores silpra citati, aliique apud ipsos,& communiter, tum Veteres, tum Recentiores. Discrepant
ceptum sicuti Fides, & Spes est constitutum tanquam remedium ad justifi- rationem impii, quare iis temporibus1uam obligationem inert, quibus improbum hominem oportet lisa peccata per veram pinnitentiam odio habere,& detestari, ut obtenta venia , ad divinam gratiam revocetur. Quare quandocumque quis debet de suis peccatis rampn , Variique sunt inter se b. a. dς tuis peccatis
Videre est apud Trusienchisi s. m. Filbuttius tom. a. tract. 1 qu. yz tsoorimqA GLi. Riu ς istiment in hoc casti praeeepia' becundo: Obligat per se cum charitatis obligare non per se sed mertamen est quod censet etiam STAE: N Decal. libr. a. cap. 33 n. '. in Truttinia n. c. cf. ligare per sic: tum 2 Rona a pram. Decia. praecepi. ob rationem dictam .' tum etiam, quia Asp, 3. qu. q. punc. a. n. 2. in principis usimia dub. s. eis. n. malis: Quia runc dilectio, &amor Dei est medium necessirium ad Deu non odio habendu .i 7ci Tertio: Obligat per se hoc praeceptum, quando quis tenetur ad veram
contritio est actus elicitus charitatis;licellenim ut optime etiam Leander cf. I7. Jdilectio Dei perfecta non sit formaliter contritio, est tamen Viitualiter , em nenter , & aequivalenter, quod sussicit ad hoc ut obliget, quoties Obligat con-
128쪽
super omnia dilexitiam : includit igitur re, lup. n. s. in e: Tune abis remediis neeessario dilectionem Dei supernatu- potestse quis tueri, ut oratione, in cae-ralem, aqua proficiscitur, ideo, &c. teris Sacramentis. Alii vero concedunt Obiter autem nic nota cum Sancher cit. quidem tunc obligare, at non per se,n. v. Bonacina n. s.cit. in fine . Trullench & directe , sed indirecte, & per acci- dub. 3. cit. n. s. in sine, & aliis: in hoc dens, ratione periculi. Ita Arriaga dij. casu, sive per se, sive per accidens obli- sec. 2. n. 17. apud Leandrum disp. get praeceptum charitatis , Omittentem 2.cit. qu. 2 o. in principio: Ubi postea Blud, solum committere unum pecca- ipse resolvit: tune probasibus obsitum : nam si obligat per se, certum est gare , e perse, per accidens: per se unum peccatum committere: si vero quidem, quia per se pro illo tempore est imper accidens ratione contritionis videli- positum e m per accidens , ratione immicet, tunc etiam illius omissionem unum nentis periculi . Quod totum pariter af- peccatum esse,certum videtur, quia non firmat capud Dianam par. s. tr. 1 . refratione sui, sed ratione alterius obli- i os . vers. Dico secundo: de eundem LM-garet. Hinc optime Leander qu. cit. drum qu. 2 o. eis. J Petrus Hurtadus de is
18 in fine et ait sic: Qi omitteret praecep- Mendoexa α. 2. dist. i 7 .sedi. F. subsedi. tum dilectionis Dei, in casu praea signato , Σ. 6. 27. idque probat: ista , lege cha-
minime committeret duo peccata,sed unum ritatis propriae, tenemur ad securitatem mirantum , quidquid renuat Rocouli. Qia tae aeternae, mitandumque discrimen aete beet dentur duo praecepta, sunt in ordine nae damnationis e sed actu 2ilectionis Dei ad unum finem aisaequatum, informalem, super omnia istamus omnia pericula aeter quod es iustificatio impii, recuperatio nae damnationis, reddimurque securi aeter Dei gratiae, in amicitiae . Sic Sanchet, nae ita , eamque actum possumus exemFilbuccius , crabi cere, quia praesto est gratia Dei supernat 17t Quarto: praeceptum dile isti o- ralis, ex meritis Christi: euo tenemurnis Dei obligat quemlibet instante mor- eum actum exercere . Finge te non esse rite , etiam si conscius non sit peccati te baptiet tum, aut absolutum, o te inmortalis: imo etiam si illius coscius, Sa- scio horum e ventuum accessisse ad Sacra-cramentaliter confiteatur : tunc enim , mentum, sine contritione perfecta, aut cha- Cum vita clauditur,maxime opus est, se ritate, damnaberis profecto. At licet nun
Deo conjungere per usium prςcipuarum quam Deris baptismate ablutus, neque ab- virtutum , qualis est charitas : eo ma- solutus . Sacerdote , si Deum diligis super
xime quia mortis articulo instante ten- omnia , charitate Theologica, non dubium lationes , & machinationes Daemonis quin ineas mitam salutis aeternae . Cur acerrime infestant, hinc tenetur homo igitur experienda est alea contingentium actus dilectionis Dei praesidio , adver- mventuum , cum in tua potestate gratia sus ea se communire . Atarius to. p. lib. Dei salutem tuam constituerat Haec obli y. cap. 4. f. p. & cum eo Thom. Saniae: gatio partim est per se , quia hoc praeceptum
in Decal. ub. 2. cap. 31. n. v. mer ω nobis imponitur intrantibus, in exeuntimum tempus es . Patius to. p. tract. s. bus in illam: partim est per accidens ra
disp. p. punct. 4 n. 9. mersu suinto asse- tione periculi proprii. Ita Pere. Hurtad. ex runt i negant hujusmodi obligationem: 'lentia tom. s. disp. 3. P. 19 punct. p. in quam sententiam videtur inclinare Versu Septimus cinus affirmante cum Trullench dub. 3. cit. n. s. in fine e dum Soto, certum esse , et extra ibi sic : Et si enim hoe utilissimum , o dubium, obligare tempore mortis hu- probabile sit, non tamen es certum, nam justa odi praeceptum. quibus praeter Sua-- bene Sanineesup. n. 9. Patius eum reetam. 4. ιu 3. par. disp. 3. se c. q. n '.
129쪽
1 os De privilegiis Ignorantiae
Charitate disp. s. se λ. 3. n. 3. addi etiam Diana par. F. tract. I . res. Ios potest Eodius Comnia dist. α . du 3. Versu Nota etiam n. 6. in Palaus i. c. n. conclus 3. n. si . ubi sic ait: Tenemur io. cum quo sic declaro: Existens in per se elicere actum charitatis circa articu- mortali, vult ministrare , aut recipere iam mortis . God non flum intelligen- aliquod sacra metum, tenetur peccatum dum est, quando non habemus copiam con- expellere ab anima, ut digne ministret, fissarii, in conscii nobis sumus peccati mor- vel recipiat, quod nisi media attritione talis 'uo casu res omnino certa es, quia si- cum Sacramento Poenitenriae, vel con ne actu charitatis nequimus elicere contria tritione, quae amorem Dei sit per omniationem,ad quod tamen tunc, ne damnemur, includit fieri non potest. Si tune illo obligamur sed etiam si Sacramentaliter omittat haec media assumere, & Sacra eo sis fumus . Sic ipse quod late pro- menta ministret, vel recipiat, non ad bat Ioseph Rocastili. uti refert Leander qu. versus charitatem,sed advcrsus Religio-2 o. cit. in fine , ut probabile admittit nem peccabit: quia ex Religione obli- Diana ubi supra . satio habendi dilectionem ortum Iaa-172 An vero, ex dicto pr. ecepto eli- bet. Loquendo ergo modo non de haeciendi actum dilectionis Dei sit per om- obligatione , sed de illa , quae per se, &nia in articulo mortis, oriatur obligatio ex vi charitatis oritur diligendi Deum , habendi etiam contritionem in eodem dicimus hanc adesse etiam sype in vitae articulo, adeὰ ut praecepto contritionis decursu. Dissicultas est circa tepus. ueti, neutiquam si appleatur cum Sacramento tadus relatus λ Diana res. xo s. cit. Versa stantum poenitentiae, nec sussiciat attritio Dico tertio,n. 3. putat hanc obligationem cognita cum Sacramento. Divisi stant currere per singulos annos, & quidem
Doctores: adhaerentes quam plures a D ait, satis remis sive nobiscum agitur an- firmativae sententiae . nonnulli vero, ne- nuo dumtaxat amore nobis pctito. Uri gativae: hi fiunt Acorius Tom. p. tib. y de Lorca in L. Σ. sec. 3. disp. 18. n. g. cap. q. u. p. Sancher in Decalog. tom. p. capud eundem . Versu, er n. 3. libr. a. .cap. . nam. Versic. Octatum cit. ait sic: Me iudice, si quis anno inte- tempus,'Patias par. ρ Tit. de Charitate gro omissionem hulus actus ιncurrae,certu tracζ-6.Hθf. punc. q. sub n. v. mer. um- que si Dei sui immemorem tanto temporet. asserunt. Ubi licet fateatur hanc obli- si extitisse , debet se iudicare transgress gationem esse satis probabilem , & im rem , quoniam Messa simile arbitritim praxi semper cosulendam : addit tamen Iu sit circa praeceptum paenitentia , quia
non esie omnino certam , s constitutus ejusdem rationis es . Ita Lorca : & ante in articulo mortis, peccati mortalis con- omnes Ledema in Summ. to. 2. tradi. I. scius non est, atque adco illam rejicit c p. s. post 6. conclus. Sed Pater viana cum citatis Ataris , in Sancher . infirmi L c. putat hac obligatione non tenerido ejusdem obligationis rationes,& sun- adultum annis singulis e quia sinquit 'damenta. Videatur l. c. pag. mihi 1 8 o. hoc es nimis durum , nullo firmo fu i 73 Quinto:praeceptum dilectionis damento . Quod etiam docet Pa- Dei obligat etiam Ape in vitae decursit, laus n. t o. cit. ubi firmat hanc obliga vel per se, & ex vi Oriciatis: vel per ac- tionem multo tempore non esse dine-cidens, ratione videlicet alterius adjunc- rendam , & dilationem trium ann ti, cui charitatis dilectio necessaria est. rum putat esse gravem: Hao ergo oblia Quando autem dilectio non est per se, latione sic ille existimo quemlibet adul- sed aliunde necessaria, si illa quis omit- tum teneri, non singulis annis , μt plac ittat, non ad verius charitatem, sia adver- Petro de Ledesena , quia hoc est nimis ἀμ- sius aliam Virtutem peccat, ut innuunt rum, nudo Armo fundamento nititur,
130쪽
sed aliquoties in mita, ita ut non multo rie damnatarum propositionum istam tempore Me exercitium disseratur: signare posuerit sexto loco: Probas te est , nesi autem hoc tempur, feri non potes, sed gusis quidem rigorose quinquentisperse obli-
prudentis arbitrio mensurandum est, repu- Iare praeceptum Charuatis erra DeuAEO .rarem autem dilationem trium annorum De qua re, recenter agit modernus Au-ese gramem. Nam qui tanto tempore ν thorscr βι-dsemelsingulo quoque anno. diminam bonitatem non redamat,eam mi obliget praeceptum charitatis Dei Fecundum detur eontemnere,o' in periculo eam sten . sententiam, quam docet metrus de Ledesedendi, O humanis rebus postponendi conse ma , potes probabiliter teneri: sed verius ritui. Ita Palaus. Quod tempus asii Enant etiam Suaree de charitate disp. s. c. 3. n. 4. Coninia disp. L . dub. 3. n. 13. ubi ait i Videtur omnino mortalia ter peecaturus, s hoc praeceptum , quis, ad tres, mel quattuor annos sponte disserat.
Advertit tamen idem Palaus n. D. r
to quemlibet fidelem, nisi moribus de censeo semel in Mense dictum praeceptum
obligare : in ducor, quia aliqua molunt, ut Sotus is 4. dist. 27. qu. unica, illud urge re singulis Festis im adheret Tabiena merb. Charitas qu. xo. Alii molunt urgere quan documque Eucharistia essumenda. Igitur nec laxe , nee stricte loquantes, iidetur rationabilius dictum , tale praeceptum ur pravatus sit, hujus peccati reum exist gere singulo quoque Mense , scuti de prsere, quia Lepe conatur contritione se ad cero Orationis docent Trulloch in Decal. siautionem disjmnere, saepeque bene- lib. p. cap. 7. dub. 4. n. 4. cum Lelso, inficia divina, & summam bonitatem cM C ro ratio to. 1. disp. p. punct. 8. n. 3.
Merat, quibus ad essectum debitu ami- 1 1 His praemissis pro clara inte citiae excitatur . Quod idem etiam pari- ligentia , & notitia privilegii propositi. ter notat metrus a S. Ioseph in sua Sum- tantinetur in ipsb, quod sicuti ex prae mula casuum Consilentia eap. p. de p. m- habitis , praeceptum dilectionis Dei, excalog. Pr cepta are. 4. pag. mihi 47. sabhis verbis r Halde incertum est , quam frequenter debeat ebei actus amoris Dei ad sermandum praeceptum per se obligans ad amandum Deum t eum aliqui putent, satisfieri praeceptos semel in anno eliciatur
actus amoris Dei, alii ,si tertio quoque -- nos, alii, si non disseratur astra tuinquennium. Hax tamen contingit, ut fideles tanto tempore hoc praeceptum negligant, quant m
requiritur, ex multorum sententra,ut mor-
sententia vera, & citatorum Doctorum pluries obligat in vitae decursu, ita muti toties a speciali omissionis peccato comtra idemmet praecerem, excusat ignorantia . Quod privilegium utique &expresse ) approbant, atque admittunt, Petrus a S. Ioseph l. e. ubi sic : contingis
ignorantiam, aut ina retentiam inmincibilem plerosque excusare, ne peccent, eliciendo actum amoris Dei: cum tempus obligatιonis maude incertum sit ex Theol laser peccent, eum aliquoties, mel -- gorumsententia . Valentia tom. 3. disp. 3
diendo Sacrum , mel alias de Dei bonitate qu. I9. De Praecepi. Charit. punct. p. 'ρ- rogitando, mel ad sumptionem Sacramen. torum se disponendo, ais amorem Dei se e citent . Ita estatus ἀ S. I eph. 3 74 Qui tamen , quod ultimo loco recitat ex storum sententia non committi videlicet mortale contra praeceditum per se dilectionis Dei, quando a tus amoris ejusdem non dissertur ultra quinquennium ) damnatum recitat, ab ocentis XL, cum idem Pontifex in I pe finem, mersu Porro licet, dum ibi ait: tacet in tam retiariis casibus, ut iam dictum est, praeceptum istud Charitatis obliget νω-men mariis etiam modis contingere potest,
ut quis a speciali peccato contra hoc praeter um excusetur. Prim. , si putet, non inoomnibus eiusmodi casibus istud obligare ut de quibusdam est probabile , ob contrarias opiniones Doctorum . Secundo , si per i culpabilem incogitantiam, aliquis , in casuo , quo