장음표시 사용
241쪽
3 9 Ex superius dictis de bona fi- obstante dubio possit retineri res pos-de, dc ignorantia, infertur primo, debi- sessa eo quia cum hujusmodi dubio maiorem, qui jam triginta annis elapsis n6 la fides non habet locum , neque enim Blvit debitum, non potuisse illud praes- dubium illam inducit, ut notant Eald.cribere carendo tali bona fide, &pru- in cap. Si diligenti, n. 7. De praeseripi. crdenti ignorantia : Si tamen daretur ca- Decian. 6 s. II. 4. n. F8. lib. I. nam
sus, quod bona fide possederit triginta mala fides sest etiam Pariluala. ι'. cit n. annis jus non solvendi, & bona fide 40 fundatur in cognitione, quod res sit existimaverit ex ignorantia probabili sὀ aliena, quam excludit dubium: si enim
nihil debere, eo quia crediderit, debi- sciret esse alienam, non dubitaret. I motum sblutum filisse , aut condonatum , ignorat esse alienam , si quidem solum vel quia nihil omnino recordatus sit; in dubitat, quod possit esse aliena. Et ideo tali casti poterit debitum praescribere . dubitans aequiparatur ignoranti, L Mari
Nonac. l. e. n. 16.&alii ibidem. Secun- nifestissme,s. Sin autem diatus, c. de Fu do infertur, non gaudere privilegio tis & notant communiter Doctores a
praescriptionis eum, qui bona fide, & Neque enim dubitans scit id, de quo
prudenti ignorantia incepit possidere, dubitat. Si autem nescit ignorar, & pro ted nondum finito tempore ad praeseria inde dubitans habet necessariis anne-ζtionem requisito malam fidem ha- xam ignorantiam de eo,de quo dubitata est; non enim dicitur habuisse bonam Qua dubitatione, & ignorantia stanto fidem, & ignorantiam tempore requisii- remanet exclusa mala fides, quae s blato ad praescriptionem, ita communiter impedit praescriptionem iuxta Cap. pl. Doctores, apud, & cum 17. De Praescirept. Concurrat clgo bona fi
Casii tamen , quod bona fide inchoata des,nec obstat quicquam praescriptioni, fuisset possessio, & superveniret postea dubium de legitima posiessione. Verum mala fides , ei postea haec iterum depo- quidem est, ait Molina, & cum ipso So-
natur; eo quod comperiatur revera non quod posito dubio, tenetur dili- fuisse malam fidem, sed errorem , prae- gentiam adhibere ad rei veritatem ii scriptio continuatur, non interrumpi- veniendam , & si adhibita diligentiatur: idem Bonacia. eod. num. sequens veritatem nihilomii vis invenire non po-
Molinam de Iust. D. p. tract. Σ. disp. 63. tuit, dubium practice deponere debet, Conclus α. & alios ab utroque relatos, & rem de qua dubitabat, licite retine- asserentes possestionem, seu praescripti bit, ut communiter Doctores in Tranem non interrumpi ob dubium luper- ctatu De peceatis, de Coscientia dubia. veniens post possessionem bona fide in- Concludit tamen Bonacina,cum Molma,choatam , tum quia hic manere potest quod si superveniente praefato dubio in possessione rei; ergo possessio non in- putet se cum peccato possidere, sini diu terrumpitur. Tum quia in eap. ult. de bium non deponat, & si forte erret ex praescript-scuum ad praescriptionem re- ignorantia, non praescribit, tum quia quiritur, ut is,qui possidet in nulla tem - adest mala fides: tum quia ita sancitum poris parre habeat conscientiam rei alie- videtur in L Si fur,*. p. de ucap. iste emna: qui autem inchoata possessione bo- go deponat dubium, & praescribit, sic ita fide , incipit dubitare, non dicitur etenim nec habet malam fidem , me
habere conscientiam rei alienae . Et haec conicientiam rei alienae , nec pol etsi est communissima Doctrina Pasi neminterrumpit, ergo praescribit. qualigum in Singularib. qu. i 6. 398 Quod confirmari potest ex dan. 3. Quod in dubio me or sit condi- ctrina,quam tradit 2. to. p. tio possidentis, & proindLy, quod non qu. i'. art. c. disp. 66. cv. 7. HUM, E
242쪽
116 De privilegiis Ignorantiae
ferὸ,n h. ibi enim loquens de eo, qui Palaum to p. Hθ. s. punc. h. n. II. Las possidet quidem bona fide. sed dubitat man libr. p. tract. p. cap. 1. 3. 3. n. ZI. an res quam Dossidet si sua , & nedum Filhuccium to. 2. tract. 2I. cap. q. n. dubitat aequali dubio, sed etiam inaequa- 138. Arragonium in Σ. 2. qu. GR. a t. p. li, idest magis inclinando in eam par--Salas in p. Σ. qu. 2. tr. 8. disp. um . tem,ut res aliena sto quo in casu , quia see. 1 3. n. 23 i. ubi addit, hanc senten- aliqui apud ipsum contendunt talem sc tiam esse veram non selum quando dubitantem teneri panem restituere ra- rationes pro contraria parte assensumtione maioris illius inclinationis, & pro- non generant, sed etiam quando eum pensionis, docet ipse contra, ut sequi- generant, dummodo non convincant, tur , quod etiam magis confirmat an- nec assensias sit certus physice , aut mo- tediista. Ego mπo hanesententiam existia raliter, sed mere opinativus,adhuc enimmo nulla ratione esse admittendam. Nam vere res est dubia, posiessio omnibus quam is pro alim, qui non pUidet rem , rationibus non convincentibus praepon- fortiores mideantur rationes, in coniectu- derat. Pro contraria sentetitia sunt apud ne circa ius proprietatis, tamen si non sunt eundem Dianam resolutiomb. citatis. δε- rue adeo euisces, ut generare possint lent. Ranne , Ledefma, Salonius, yrus,
ensem illius partis, sed rem adhuc dubi- Bartholom. άS. Fausto, o Coninia. quo-am relinquunt, non debet censeri maius, O rum omnium ratio eth, quia in Pari lius ius proprietatis unius, quam alte- causa melior est conditio possidemis tirius, eum adhue in dubio res maneas, δε- sed quando possidens magis inclinat in ι ia enim res aeqv. midetur utramque par- eam partem , ut res sit aliena , non dicitem respicere . Ergo si rei in dubio existenti tur par causa ι ergo ratione istius impa- accedat creta posessio , 'nor erit causa pose ritatis, & inclinationis, tenetur aliquid fidentit . quocirca quammis urgentiores restituere illi, cujus rem esse dubitat .m deantur rationes pro eo, qui non polidet, , Cui tamen rationi respondetur , possessi tamen nonso ciunt asensum generare, sonem certam ut dictum est) praeva- non obligabunt ad ullam restitutionem. lere omnibus rationibus non convin Doctrina mero de dubio , in quo melior es centibus , atque adeo meliorem, & pinconditio possi itis, intelligitur quando tiorem esse conditionem possidentis,
nullus est assensus pro altera parte, de pro- etiam si dubium non sit par, &aequali . prietate , m dominis. Haec Va ιια, Cui Igitur in casu quo quis possidet bona filicet contradixerit Sanciae de Matrim. de, etiam si inclinet, quod res sit aliena ,
D. p. bbr. 2. disy. 4 r. n. Io. se tamen perseverans tamen in eadem possessione retractando in Summa to. p. tum libr. p. bona fide , seu prudenti ignorantia toto
cap. IO. n. '. tum libr. Σ. cap. 23. n. continuato tempore ad legitimam prae-379. subscribit eidem , explicite appro- scriptionem definito, ipsa consiimpta, abando, & rationibus su stinendo senten- qualibet restitutione excusatur, ut in riam Variquee, quam etiam tuetur Sc- privilegio proposito . Quantum autem nacina de Restit. in Genere disp. p. qu. L. temporis requiratur ad legitime prae-punc. 2. prop. p. n. 6 & uti probabilio- scribendum adversus res mobiles, im-Tem amplectitur etiam Diana to. 8. mobiles, praesentes, absenteS, priVatos, coordinato tradi. 7. ref o. I. x. Ex p. Principes, Civitates, Regna, Romanam . tr. IV. steli. s. ref . Ex p. a. Ecclesiam , Beneficia Ecclesiastica, &c. tr. 1 F. in Adsceli. p. res io .Exp. . tradi. &adversus leges tum Civiles, tum Ec- . xc. pro qua sententia etiam refert clesiasticas,&c. Vide scribentes de prae- Merulam in diputat. Theologicis to. p. scriptione , praecipue Bonacinam de Rest. disp. s. cap. 3. coroll. 3. n. Σ . Castrum in Genere, disp. p qu est. st punc. 2. f. L.
243쪽
an. L8. Lessium de fist. libr. h. cap. 6. a ut dictum est; non autem quoad ea, Dub. 7. usi'. ad ιnclusime. De Lugoto. p. de Iu . disp. 7. sec. 6. Thomam Tamburi n. in Decalogum libr. 8. tract. p. cap. 4. 3. p. an. 3 . usque ad I 3.399 Unum tantu hic obiter ad verato , sententiam esse Patris P qualigistingulara i I. & apud ipsum Fer-Ain. V queoContro es. Agustr. cap. 33.
n. a. 8. cap. 8'. n. 32. Praescriptionem
non habere locum inter si a premos Principes, atque adeo non pol se hoc modo
acquirere dominium unum contra a-
Iium . Intellige tamen nquit quoad
supremos Principes, quatenus tales sunt, ει quoad ea , quae iure Regni censentur, non iure pri Vatorum , ut sunt Civitates, Provinciae, &c. Nam si censeantur iure
privatorum,subiiciuntur legibus quibus utuntur privari, & proinde eriam legiraetcriptionis. Qiod non solum locum abet inter Principem , dc subditos , sed etiam inter Principes iplos supremos. Ratio fundamentalis huius sententiae, est: Quia praescriptio est inducta a iure Civili l. p. cyl. 3. De Us cap. & notant
communiter Doctores. Proinde extenditur tantum ad eos, pro quibus est positum ius Civile . Non est autem positum pro iis premis Principalibus, quia cum non recos scant superiorem, non poterunt iundi iuri civili; ut enim subderentur , opus esset superiore , qui eos subiiceret sitis legibus; atque adeo. etiam legibus disponentibus de praescriptione. Et quamvis in sua ditione communiter utantur iure civili, non ideo
utuntur, quia eidem iuri ipsi se sibi e cerint, cum illud amplexi sint tantum in ordine ad regimen i abditorum ; non quoad commercium, quod intercedit inter ipsos Principes, & quoad ea, quae iure regni censentur; quia quoad haec
exercent commercium inter se sectin- dum ius naturale, & ius gentium , Δ secundum ius civile quoad ea tantum, quae cententur iure privatorum; locundum quae iure habet locum praescriptio,
quae iure regni, &c. oo Et si huic sententiae opponas ,
Quod cum pra scriptio inducta sit ob publicum bonum ad tollendas lites, Lsin. J. Pro sicio. Ejusdem finis speciali
modo, Ad ratione habet locum quoad Principes supremos , qui non litigant coram Iudice , sed armis , & bello, quod valde damnosum communitati s &ideo ad evitandas lites, quς armis deciduntur necessaria videtur prςscriptio. Si inquam hoc opponas, res Ondet P. Pasilualitus in fine civ. n. II. Uri lem quidem futuram prςscriptionem ad bella vitanda,si inter supremos Principes posset introduci. At non potest introduci, quia non habent superiorem a quo introducatur per legem ipsis
communem.Sedlbium communi pacto posset introduci; quod tamen pactum non est, cum praxis ostendar, quod invicem repetunt, quando se offert occasio, quς alius ultra centum annos Ivissedit. Tum quia Principes iura principatus semper manu tenent, &in tantum non vindicant bello, in quantum non habent commoditatem. Unde nunquam locum habet bona fides possidentis, nec parientia, aut negligentia illius, qui ius habet vindicandi: ita doctissimus P qualigus, cum quo totum alia intum luc, obiter, & ad ornatum advertendum est. Sed oi Quaeres primo, quaenam ignorantia sit ea, quς prode it ad praescribendum , & valet excusare a rettitutione, ut in privilegio. Pro huius quaesiti intelligentia,& responsione: Supponen dum , ignorantiam duplicem esse; una est iuris , altera facti. Insuper ignorantia iuris , alia est iuris chari, alia iuris dubii. Ignorantia iuris est ut ex se patet) quando quis ius ignorat,ut accidit quando quis ex. gr. accepit aliquid a Praelato nesciens ad illius alienationein requiri consensum Capituli. Ignorantia facti contingit, quando quis non E e ignO -
244쪽
:i 8 De Privilegiis Ignorantiae
ignorat prohibitionem , sed ignorad fa- de usucap. ubi: Nimquam in usuevionibus Suna: ut accidit, quando quis scit v. g. iuris error psessoribus prodest, & consen- non posse quicquam emi a fure, sed tit ius canonicum cap. Apostobcae, de ignora i hunc a quo aliquid emit, este donat. Cum ergo leges nolint hanc iuris fit rem. Hoc si apposito: innes ignorantiam prodesse, non procedete. De rebus restituendis, qu. 17. Coroll. 3. cum ea praescriptio, sicut enim praescri- Existimat, quod licet ignorantia iuris pilo iure humano constat ita ab eodem non sussiciat in foro exteriori ad rem potest circumscribi. Verum quidem ethpossessam praescribendam seo quod in quod licet iuris hujus clari inculpata
eo foro praesumitur mala n des ) in foro ignorantia non prosit,nec valeat ad rem tamen interiori, di conscientiae, si igno- praescribendam , valet nihilominus, &rantia sit inculpata, & in vincibilis, sive prodest ad praescribendos fructus ex ea sit facti, sive iuris clari, aut obscuri, bo- per illum possessa perceptos, l. bonaes dei
nam fidem producat, &ad praescriptio- emptor , f. de ac uirendo rerum dominio, nem sussiciat, cum in hoc toro de ve- ubi dicitur usucapere pro ritate , & non de praelumptione agatur. pter rei mitium , fructus tamen reisuos Ia
Quam Me ae sententiam , Lessiμs dera ciet: & ita etiam Lessus Dub. s. cit. n. Iust. libr. 2. cap. 6. n. I censet non Im- is. Cia Dis Regia ι c. n. 7. Reginald. n.
probabilem. Et Saurus in Clami Reg. cit. 19. . Vers Secundum est. Fallia ius
rat esse absolute falsam;eamque sese re- muniter Doctores,qui citant marrum fellunt Co arr. in Reg Possesior. par. 2. libr. p. Consi s. de c. Iudicis ordinarii,3.7. au. 7. in Molina de Iustat. to.p. tradi. Ediit. Σ. Talis enim ignorantia, quoada, disp. 6 . Cum his: fruistus,censetur potius facti,quam iuris: ηοα Respondeo ad quaesitum pri- utpote , qua posscssisr putat se ex re sitanid, Ignorantia iuris clari, etiam incul- fructus percipere: ignoratia autem facti,
pata , S invincibilis, non prodest ad utique prodest, & valet ad praescriben-
praescribendam possessionem rei alienae, dum per omnes: ut paret exl. Nun- nec valet ad excusandum a restitutione: quam O de usucapiomb. modo non desint&haec est sententia communis Docto- caeterae conditiones ad praescriptionem rum apud Legum cap. c. est. GL 1. in requisitae. Hinc si quis ex usuris aequisi- princip. & vcrior per ipsum, quam se- vit praedium, pusans usuras moderatast quuntur Ciamus e n 22. Regi- esse licitas, praedium non praescribit, sed nautis in Praxi tom. p. libr. Io. cap. 1 o. fructus receptos ex praedio bene praes n. 294. Veris Trimum est. Fidiuccius to. cribit. Item, tam i res latronis, quanta 2. tradi. 3I. cap. 8. Hers. Dico Euarto , qui a latrone rem emit, si rem possi- n. 189. Bona cina I. 1. cit. n. 19. Vers deant bona fide, & longo, ac usitato
alii apud ipses,&commu- tempore ad praescribendum a legereniter. Quorum omnium , de huiusce quinto , quamvis rem illam non praeia responsionis ratio est. Quia praescriptio cribant , fructus tamen rei posscssae fa
iure civili introducta cst, tantam ergo ciunt suos, nectinentu restituere.
vim habebit, quanta illi datur a iure 4G3 Hic autem nota cum civili, vel canonico: Ius autem civile s.cit. n. I 8. & aliis: Ignorantiam, seu aperte statuit non prodesse ignorantiam errorem inducentem bonam fide om- iuris, L ita iuris . de iur. in facti igno- ninb sufficientem ad usucapionem,regu.r M. ubi dicitur: Iuris Ignorantia in usu- lariter censeri ignorantiam, seu errorem capione negatur prodefie , facti mero igno- factu. Unde si quis rem accipiat a fure ,rψ'tiam prodesse constar, L Nunquam, Is ignorans esse farem , t et illam bonae,
245쪽
fide; ex ignorantia facti, in Iurisperitus libr. 2. de imogeniis cap. neandem rem praescribere . Similiter si 1 . 69 relatus an . II., emat quis aliquid a minore, quem ma- cum aliis, e contra assirmat, praescria jorem existimabat,potest emptum prae- . ptionem , etiam eam, quae requirit titu- scribere ' habet enim ignorantiam facti n,procedere cum iuris ignorantia in iis, sussicientem ad praescribendum tempo- in quibus error iuris toleratur,ut in mure a lege constituto . Pari modo,si emat' liere, rustico, minore, milite, 6 similia Praelato rem Ecclesiae putans Capitu- bus. Hoc di stum non rejicit Lesius delum consensisse , potest priaescriber , cit. n. II. non recedit omnino etiam si Capitulum non consenierit, ob a sententia Medinae, dum eandem dicit, ignorantiam ficti,quam habet, suffcie- sibi non improbabilem esse & docererem ad praescribendum . Si vero emat a videtur cum Cco arrumias g. 7.supra cit.
Praelato, putans non requiri consensum n. c. quod quamvis ignorantia iuris non Capituli,est ignorantia juris, haec non Iussiciat ad praescriptionem requireta potest praescribere,nisi fructus rei, nota tem titulum,s issicit tamen ad eam prae- autem rem ipsam:ita Leseius i. c. Clamis scriptionem , quae titulum minime re-
Regia l. c. n. 3 8. ex l. a. Si a pupugo, quirit, sed ibia bona fide procedit. Quod
si pro tempore. Fistiuccius i. c. I9o. So- idem , ut probabile admittit etiam Filia nacina l. e. dc alii. buccius n. cit. 2 8 9. in fine : ubi sic : Ins, o . Respondeo secundo ad quaesi- ro conscientia probabile est , ignorantiamtum. Ignorantia iuris vere dubii, idest inris, in praescriiptione non reqrtirente titis de quo sunt variae Doc orum opiniones, iam se cererut ea, quae requirit 3 O. annos .
prodest ad pr scribendum , & valet ex- Med. 17. in Lessius. Δό. Cui pro Cusare a restitutione rei possesset. Et ra- babilitati, seu non improbabilitati, iii, rio est, quia quando ius dubium est , stribunt Vmigera ubi supra dus.
Possunt adesse opiniones utrinque pro- - 2. an. II. Christo'horus Naunoldus babiles circa illud jus: quilibet autem De Iure, finitia to. po trae . cap. 2. sequi potest opinionem probabilem , & Hef. Dico primo, n. 197. cy' Vers vico ac hanc sequens, non dicitur habere ma- n. 2o3. in Palao par. 7. de Ius. in Gen. lam fidem, imo proinde se habere ac d p Vnica punc. 22. g. 8. n. 7. si jus planum esset. Ita Leseius , Fidiue - o si Ad id autem moventur primo a eius, Molina , Bonacina L l. c. e. de alii , Ex eo quod ideo leges videntur rejicerocia vis Regia L c. n. 13.' ubi juris ignorantiam a continuatione pries ait: od nimis durum , .m quasi into criptionis,quia is,qui jus ignorat in coh. lerabile esset a=rmare , huiusemat ignoran- tractibus, tenthatur adhibere diligentiam in vincibilem iuris dubii, impedire tiam ς Volebat rem per contractum praescriptionem prius bona fide inchoaetam, comparareo aequirere,ut sciret, an
atque adeo, ut recte etiam notat Mutinas, tractus esset, licitus , ut'notat. ciet Tufe epta censetur per Epicheiam , talis 1ρηο,. mias citatus num. I o. Unde si eam diisserantia in incisitis , ne praescriptionem bo.. gentiam itioni fecit, praestamitur non na me inceptam impedire possit. Secus au. ara fide inchiasse, & acquisivisse possentem dicendum est is ignorantia iurisitari, sicinem,& eisdem non bona fide conti o' manifest, talis enim Uriptionemum, lauasse. At si in conscientiae foro,ubi ceu piait,*Ve an minore, si De in rustico hime sat praesumptio,nulla i-rit negligentia; 3n muliere, milite, aut in aliis reperiatur . , aut culin, videtur posta bona conscien AOF Quo autem ad hoc ultimis ad- tia 'inchoare , continuare predictam ditum, de ignorantia videlicet minoia Draescriptionum tri certis qui
xis, rustici, mulieris, militis,&c. ' lina busdam 'petibilis sussicivdiu piaescribem
246쪽
1 1 o De Privilegiis Ignorantiae
dum tempore ordinario bona fides, ut 3 o. aut o. annorum , non requirit etiam ex iuris ignorantia procedens, ut titulum, idem Lessius cap. s. cit. διόν. P. in minore, milite , rustico, Muliere: & Lugo delust. D. p. disp. 7. sec. 6. n. 7 1. praescriptio hujusinodi censi ur valida, requirit tamen quanὸo praescribit spa- tametsi titulum requirat, eo quod prae- tio 1 o. annorum tantum,uti fit cum ti sumitur, ignorantiam juris inculpatam tuto inter prςlentes:& annorum ΣΟ. ρο- intervenisse: Ergo arguit Talao n. 7. cit riter cum titulo inter absentes: idem metsi hic ignorantia in aliis adest eode mo- Lessius duL 8. & alii. J Non cogeret igido praescriptionem validam constituit. tur ad restitutionem c Lessius eum,qui Terti..Quia ius canonicum non videtur sic iuxta opinionem Medi praescri- aliud requirere, quam bonam fidem, psisset. Fagundet tamen De Iustitial. 2. qua quis sine peccaro possideat toto cap. ry. num. i 7. in fine: nec Ese cogeret tempore legibus praescripto, ut colligi- inquit) eidean doctrinae inhaerendo, utitur er x locis relagis ἱ Lupo cap. s. eis dub. probabili in foro animae , sed excusareta. n. 9. atqui haec bona fides potest esse factum: non tamen consuleret, ut fiat eos cum ignorantia iuris, ergo. βuarto.Pα- contractus; namsunt quaedam, quae postquascriptio nullum titulum exigens valida sunt facta,rissunt excusariinon tamen riseest cum ignorantia iuris inculpata, si bo- sunt consuti uisam . na fides intercedat ,& temporis definiti ηο Sed Dices, admissa sententia decursiis. Ergo etiam valida erit quae praediista Medi, nullum est dii crimeatitulum requirit, nam titulus requisitus inter ignorantiam iuris, & facti, siqui- in praescriptione, non est titulus reipsa dem si utraque sit culpabilis impedit validus, alias dominium illico transfer- prescriptionem; secus vero si sit incul-ret, nec praescriptio necessaria esset; sed pabilis, cum leges quς asseruntur assi est titulus, qui probabiliter validus exis ment ignorantiam facti prodesse praesiati matur. At haec existimatio stare optia cribenti, Obesse autem ignorantiam iu- me potest ignorantia inculpata iuris ritiRespondeo cum n. g. Ma interveniente: ergo haec ignorantia non ximum esse discrimen:ignorantia nam-
impedit praescriptione. Si igno- que facti frequenter contingit inculpa tantia iuris simul cum ignorantia Lehi bilis; non sic ignorantia iuris: cum autecontingat bonam fidem inducit sussi- leges spectent quod frequentius accidit, cientem ad praescriptionem , etiam si affirmant abs blute ignorantiam iuris ea titulum exigat Crium, ias I. 7. cit. Obesse pr scriptioni,prodesse vero ign Vers. Euarta Conclusio, cum aliis ibidem rantiam facti. Casu tamen quo conti& ignorantia facti,iuris ignorantiam no tet ignorantiam iuris inculpatam ess , relevat. Ergo si ignorantia iuris habeat valeret utique praescriptio, nedum in admixtam ignorantiam facti, non im- conscientiae foro, sed etiam in externinpediet, tametsi ei non fuerit adiuncta. Verum quidem est in exteriori foro Haec, & alia retiti subscribentes proba difficilem esie huius ignorantiae incul-bilitati, scix non improbabilitati senten- patae probationem, quia adversus prςstiae alaedinae, praecipue Leseius d n. i7. criptionem iuris,& de iure non admit quem sic concludita Ego ob has rationes titur regulariter probatio, nisi ex causa non cogerem adrewtutionem s eum, qui sic extraordinaria ex Iudicis benignitate,
praeser, es Desertim spatio longissimi vel restitutione in integrum si qua justa
emri uti non requiritur tubis, nempe causi esse illi videbitur,iuxta l. i. in sine, O σαωrum rum Gotarαν i. Ubi f. ex quibus causis maiores. Admisia au- non requiritur inquam titulust ait ipse) tem hac probatione, & constito vel ex nam praescriptici longissimi stemporis consessione Prus adversis,uel aliunde,
247쪽
plaescribentem adhibuisse omnem di- ando rei l ssessionem, dubitat in prinligentiam in perscrutanda veritate ; cipio an iit sita, nec habet consequent praetcriptio in utroque foro haberet ef- bonam fidem, & ignorantiam requisi-fect um:ita Talao,ex quo magis infertur tam , possit eandem rem praescribere: probabilitas sententiae a Mina. Ad cuius Respondeo negative cum 'communi etiam probabilitatis confirmationenti sententia Dinaorum apud Leis cap. c.
addi poterit cum V vigera dub. I. cit. n. Gl. dub. 3. n. IO. Filim cium traset. 5 I.
x . in fine: quod leges quae contra ipsam cap. 8. Hers viso L. n. 187. Bonacinam allegari videntur, procedunt ex prae- de restit. in Genere disp. p. qu. h. p nc a . scimptione malae fidei, quae pr sumptio 3. 2. n. 2o. & apud alios. Probatur tum suboritur,quando est error iuris incon- exl. bonae fidei 48. de acquirendo erum tractu, quamdiu saltem contrarium no dominis: tum quia bona fides requiritur Probatur, & non ostenditur fuisse adhi- tanquam fundamentum iustae potas Bitam omnem diligentiam necesiuia , sonis,& praescriptionis, si ergo bona mutius cognosceretur e cum illo autem des,& ignorantia prudens statim ab ini' stat,quod possessio cum tali errore pro' tio posscssionis deficiat, non currit ρος- sit ad praescribendum in foro conscien- scriptio.nam deficiente fundamento iu-
tiae quando fuit inculpabilis, S proba- hil potes: supra aedificari: tum quia, ad
tur talis, quia in hoc foro cessat piae- hoc ut incipiam facere rem meam, quς sumptio,& statur veritati,ut supra etiam antea non erat, requiritur ,.ut determirdiximus. nate iudicem,vel rem esseti trullius, & sic o 8 Inquires hic obiter. An leges fieri meam per occupationem: vel esse civiles, quae a continuatione praescri- meam,quamvis antea iam adverterim ,
ptionis excludunt errorem, seu ignoe. Si vero dubium suboriatur post bon rantiam iuris manifesti, & facilis, sint fide inchoatam postasionem,potest du' leges poenales,fundatae in mera praestim- bitans em de qua dubium oritur, praerptione malitiae, an leges definitivae pro . stribere,adhibita prius diligentia adi iubprietatis rerum. Res,ndeo cum Fa- quirendum an sit aliena,quamvis dubiil
gunde L c. n. ig. esse leges definitivas postea perseveret: Colligitur ex cipi. Si proprietatis rerum, & non enates,nul- mirgo 3 4. ubi dicitur,m iure pr dis
Lm enim mentionem faciunt hujus rum laudiu unuservis .em eum bon fuci
phenae,Wita etiam Lipponere videntur dicitur,quandiu possidere e ignorat aliaeuii. Doctores ab eodem relati α' i 1. Si nam' suod idem indicatur etiamque essent leges poenales fundatae in de praeseriptione, cum dicitur : 'de elo poena praesumptionis . negligentiae: im tet,ut qui praescribit, in nulla temporis p D quirendae iveritatis, expellendique err te habeat rei alienae eonficientiam qui in Prem , seu ignorantiam ituris, quae facili tem dubius sest , noli est sibi conscius negotio expelli, de vinci poterat quali- rem esse alienam ignorat se possid bet mediocri diligentia magnum utique re alienum,manet igitur possessbr bonae
praesidium inquit Fq- sitae proi. fidei, & procedit praescriptior nam k
babilitatis tunc reciperet opinio Media, quuntur haec capita ide . continuatio
se , quia subintraret probabilissima illa , possessionis,non de inchoatione.Et con opini' de qua nos supra) Sancti, Bo, firmari potest ex dictis superius,ex quirnacis , Diana , & aliorum asserentium bus patet quod in dubio melior si conm norantiam vincibilem tam iuris,quam ditio possidentis quam non possidemia ficti excusare a poena illius, etiam: si ut omnes fatentur: igitur cum is qui hin poena sit incursiis Censurarum . , cipit dubitare jam possideat . melior est My Quares secundὀ.An qui inclita. situ conditio,quam non posiidentis,sic
248쪽
ia 2 2 De Rivilegiis Ignoran the
que potest rein retinere etiamsi adhibita iuris, constituti, legis;& veritatis; ideo diligetia adhuc mancat dubitatio. Quod que adversus illam .non admittitur proses potest retinere,etiam potest eontinua batio , quia est p sumptio iuris, & de re possessionem persevera lue eodem, iure. Reiicitur enim huiusmodi limita dubio, consequenter continuatio haec tio,& restrictio,uti reiicitur, nec admi poterit perficere perscriptionem , cum titur dylossa in cap. p. merbo , nisi destrae sola illa possesito inutilis sit ad praescri- seriptioni L M. 6. sibate cap. ult. de Irae 'bendum , quae non est sine peccato, ut scripti b. Comarru υ. ad Reg. possessor.
apud ipsbs, & communiter. - io Et si dicas contra: Bona fides est existimatio , qua quis prudenter existimat rem quam retinci esse suam : at qui dubitat non existimat este si iam, ergo non habet bonam sidem. Responia detur,quod bona fides non tantum est, cum quis positive credit rem esse suam; sed etiam cum nescit esse alienam ; ut colligitur ex cap.'absupra.. Unde cum dubitans nesciati ine alienam , censetur
habere bonam fidem, talem qualis est sussciens ad continuandam praescriptionem; licet postea non sufiiciat ad
eam inchoandam ex communi Docto rum, de ob rationes adductas in res, n-
sone quaesiti se numero praecedenti . Si enim initio possessionia hoe dubium, incidat, nae fidei impedimento ibi csse diximus, de communi restatur Molina tris. Σ. disp. 6 3. Conclus p. du bitans enim initio possessionis, inique usurpat quod ignorat sibi competere I dubitat alteri esse debitum colligiturque eae l. bonae πιδ. de acquirendo re'. Omin. l. p. Coae de Usucapio ne transforvma a. Si ergo tale dubium initio pos sessonis est impedimentum bonae fides , inducit utique malam, hoc est conscien
tiam non ianam', cum qua certum est neminem poste prςscribercorem alienam. Quod procedit etiam in prςkriptione immemoriali, cCi Ira Salicet. ML dum, Decium, 'Eoesium,dc alios apud Pa Iaum de Iupit. in Genere disp. mmca punc.
22. g. 6. n. 2. non requirentes bonam
fidem in praescriptione immemoriali, eo quia liaec vim habet tituli, privilegii,
nimiter statuentibus necessariam esse bonam fidem, hoc est bonam conscientiam cuicumque pri escriptioni inducendat . Imo quo longiori tempore ma-he fidei possessor detinet rem alienam ', eo gravius peccat,& ob peccatum commissum in detentione rei alienae statuit Pontifex in cap. ultimo de pr scriptionib. - detentor praescribat: crgo eius deciso essicacius in mascriptione immemoriali cum mala fide procedit. Nequeficit contras hanc praescriptiohem vim
tituli juris, & privilegii habere; quia sin
optime etiam idom Patauu insene num0 id intelligendum est, cuni ex bona fide procedit,alias lex praescriptimiis,rapiria
& iniquitati faveret . . t Izi Qua res tertio. An successor valide praescribat ea, quae mala fide possidebat defunctus, ita cuius locum ipses
successit, ita ut ab earundem restitutione succella,r. ipse excusarii queat transacto, & completo definito tempore .praescriptiolais. Resp*ndeo cum distin tione. Vel succesior est haeres immediatus universalis, sive ex testamisto, sive ob intestato .s iueb. est tantum laccinordii re aliqua re iocula rhus esi degatarius cauuor , ω. Si succesio, est haeres immediatus universalis j faus, scii ratio 'ne Iustatis, ut iuris a sequutuus sirc die, qualis est filius, & re in accepit ab auctore, & postas fore malae fidei , nullo
tempore potest caia praescribere t . iuxta pronabiliorem i Doctoruiris sententiarax, Sipud Bonacinam L c. numat. & iuxta communem apud Fagundec de hs. lib.
249쪽
'. nec potest praescribere , prodest, adeo ut, nisi in lace mala fide
supervelitat, possit computare tempus
quamvis bona fide s uccedat, & ignoret malam fidem defuncti, nec computetur tempus, quo antecessor mala fide possedit, i si mala fides, C. communia, de usucap. Fundamentalis ratio est; quia
haeres ex fictione iuris, reputatur in iure , & censetur, una eademque persona cum defuncto, cuius universilis haeres fuit: l. cum haeres,st . de dimers in tempor. praescrip. Muthent. de iureiur. a moriente
praestito, in princip. ideoque post aditio
nem haereditatis tenettur ad omnia onexa realia ad qui e tenebatur persena defuncti cuius cst haeres. Mobω de Iust. to.
p. disp. 3. g. Secundus es pos medium , &cilii: cum igitur unam, & eandem persistiam cum illo constituat, sicut defunctus, non poterat illam rem cum mala fide praescribere, neque haeres immediatus illius universalis illam praescribere poterit. Molina tom. p. de Iustit. disp. 61. conclus. 2. in medio. comarru et'. ad reg. possessor, a. par. g. '. in princiy. S lis. merbo Praestra N p. qu. 8. Geossessionis, quo Auctor bona fide possedit, illudque cum lcmpore suae possessionis coniuia gere, seu ut Iuriliae loquuntur ) possit accessione remporis uti. Fundamentum est. Qitia Auctor vult ita successorem omne suum transscr-re, atqui inter iura erat hoc, quod elicoepisie praeseriptionem posiessione bonae fidei, ergo & hoc transfert. Unde
merito etiam Ponac. n. cit. Σ I. insine: cῆ
Molina, Clami Regia. raper . & aliis, ait: pr scriptionem currere, nec interrumpi, quando possessio unius rei transit de uno ad alterum, ita ut si computato tempore utriusque possidentis, elapsumst in nrum tem miris quantum requiritur ad priscriptionem,res censeatur primscripta, modo uterque poliassor bona fide possederit, L unica , Cide Uuerpione transformanda. Vide Lessium dub. x3 est. in fine - 1 α Dixi in responsione, successorem me satum , . uni ersalem non posse gundevmum. 19. cit. Eo acina n. Σ i. cit. praescribere: Quia hqres mediatus , idcis ει alii communiter, praecipue Lessius haeres hujus haeredis, potest praescribere cap. 6.cit. Dub. II. n. 42. Ubi tamen cum bona fide tempore constituto. advertit, non videri omnino improba- ,Tum quia ideo primus haeresim media bile posse hunc haeredem immediatum tus ruria poterat praescribere , quia im- Praescribere spatio triginta annorum, ut mediat ὀ successit inisessori malae fidei, irenent etiam multi D. D. apud Co varra m. n. s. in quod iste etiam multum
inclinat quia hic no requititur titulus, sed nuda potassio bouae fidei concludit tamen Lessius S cum ipso Fagundet
sed id quod diximus est. Iμι conformius, in etiam docet Di vestra Traescriptio p. S at restrictionem hanc esse omnino repellendam, probabilius videtur, sirpi - ista uti certa communi sententia , con cludit pariter '. cit. n. s. contra Comarrumnam, di alios ab eodem relatos pro eadem restrictione n. 2.
Hinc sequitur quod sicut mala fides Auctoris obest haeredi immediato, silcosiori universali, ita ut stante ipsa non possit praescribere, e contra, bona fides cum quo ex fictione iuris ut diximus
constituebat unam personam . unde sicut ille non poterat praescribere, ministe poterit. Secundus vero haeres cum non efficiat unam persenam cum pri-hio possidente malae fidei, poterit praescii re, quamvis primus non potuerit: quia si in secudoli rede fingamus etiam constitutionem unius personae , Cum malae s dei posses re, ς0ncurrent duae fictiones in una eademque re respectu diversatum persbnarum,quod iura omnia detestas atur. Ex uno enim, eodem que capite duplex fictio a iure reprol. bata est,ut notavit Bart. in L diu qui pro tempore, v. ult. g. de usucapiomb δe habetur leg. p. Cod. is datis promissione . Adde
250쪽
r et 4 De Privilegiis Ignorantiae
quod concurrerent tot schiones,quot en praescribit: haec consequentia probatu r, sent haeredes, qui secundo haeredi suc- quia jus Canonicum solam fidem macessive succederent, arque adeo infini- lam , de peccaminosam possidentis re-tae,quod quis affrmabit Tum quia,se- probat, &a praescriptione excludit. cundus possessor, & haeres habet do- Respondeo negando minorem , eius minium rei distinctum a primo haere- probationem, & consequentiam . Cum de , unde & si prior haeres non posset enim verum sit hHedein defuncti, praescribere,eo quod immediate succes- personam huius rcferre, de eiusdem metierit possessori malae fidei, & cum eo- possessionem continuare in rebus i titulo dem unam personam,et dominium co- haeredis acceptis ; etiamsi praescriptiostituebat,hic tamen poterit: nisi et hic longissimi temporis sola bona fide, mediatus, seu secundus haeres sit haeres, peccatum excludente, & certi temporis quisuia in iure vocatur: et ita habetur decursu subsistat, non inde tamen in- nihiIpra Lerede , in L 2.f. pro haerede: fertur haeredem defuncti, peccamin ct docent Comarru. ad reg. posse, r. par. sa , & mala fide possidentis, praescri-Σ. g. F. n. 3. Anton Gomer: o. p. Variar. bere posse , rametsi ipse haeres in pro- cap. 9 n. 19. Molinato. p. de Ast. disp. pria persona bonam fide,& conscientia 6F. IPy. I 8 o. quos refert, et sequi- nabeat,eo quia ex dispositione iuris non tur Fagundet L cit. n. 6o. in sine: uti et possidet rem ex fide propria, sed ex fide laus s.cit. n. 4. mala defuncti,ac proinde insussiciete ad
4r3 Si vero succeor illius, qui maia praescribendum. Licet autem jus Civile Iam fidem habuit,non est haeres imme- praesci iptionem tricenariam , Vel qua-diatus quod est altera pars responsio- dragenariam cum mala fide admiserit: nis )sed est succetar in re particulari, jusque Canonicum sbiam malam fidemae non titulo successionis ,& universalis peccatum inducentem reprobaverit, haereditatis, sed donationis, legati, em- non tamen malam fidem fictam , &litionis,redemptionis, aliove simili titu- quia haeres non possidet rem ex hacorem possederit, potest optime eam malae fidei fictione, sed ex ipsa mala praescribere,incipiendo praescriptionem fide defuncti, quae in ipsi ina haeredem, ab eo tempore quo incepit rem possi- iure sic disponente, transfusa est, ea dedere bona fide; non computando tem - causa eius possessio Canonico iure indi. pus, quo defunctus antecessor mala fide recte reprobata, praescriptionem indu- Possedit . Ut ex communi, es certa sen - cere nequit: ita etiam Paω d. g. 9. n. s. tentia docet Nonarina nurn. a. r. cit. cum ubi tamen advertit in fine ex comar-- comarru . Molina, LUD, Ahoris, Clami mias probabiliter , haec pincedere qu a- Regia, Rodris. Sanes et. Fugiuccio, de aliis. tenus haeres intendit nomine defuncti
Sed rem possidere, eiusque possessione ad
Ax 4 Contra primam resimnsionis praescribendum uti ,& eius titulo; non partem objicies . Ideo haeres immedia ' vero quatenus a seipso ex titulo adiatus, Se universalis mala fide possidentis, tae hereditatis vult possessione inchoare . praescriptione impeditur, quia fictio- ine iuris pers briam eius refert, & ejus possessionem infectam continuati Sed haec relatio, & possessionis continuatio abstumitur decursu temporis longissimi: ergo. Probatur minor,quia longi silmo tempore ex bona fide propria exclu- i dente peccatum rem possidet, ergo