장음표시 사용
311쪽
eonfiteri : . adhaerensque Classicorunata te putans non esie tali, excusetur aD storum negativae sententiae, uti ve- culpa , & ab iteratione ' Confessionis .riori , ac probabiliori frum quia pau- Respondeo negative r quia iii tali caci admodum comparatione aliorunia su dc peccavit mortaliter , & fecit inveniuntur , qui post ipsum actum Consemonem sacrilegam irritam , &copulae, aut post vindictam inniriae , invalidam : atque adeo nedum tene
aut commissum furtum', non com- tur peccatum omissum confiteri, sed e placeant . non loquantur ea de re, & tiam totam confessionem utpote nul
paucissimi Confestarii , etiam doctil lam iterare. Ita ;simi, hanc circumstantiam interrogant et gra-a, Lugo, Hurtado, ratio, Thomasarum etiam quia, licet singu li pr dicto- Iesu in Tribunali conficientiae cap. 6. quos
riam actuum sint peccata mortalia in & alios refert, &sequitur par. p. iudicio Dei: nihilominus, citin commu- tr. I. de Poen. disp. qu. 7o. Et quamvis niter ante, & post. principalcm actum Pater Diaua par. I.tr. .res. I T. alias Iog.
copulet multa cogitata , di sta , & tacta docuerit cum Reginati in axi to. p. likinordinata, & impudica sbleant dici, ex- 6 . cap. I. sec. s. u. I 33. & aliiSi non tene, plicata tapula, satis constat moraliter ri Confessionem reiterare, qui per igno-Confessallio de statu poenitentis, ut illi rantiam crassam temore ;& cr nee ali medicinam congruam applicare posm: quod peccatum: in Confessione onaisit sit) concludit iple quoque rem suam sed teneri tantum peccatum: omissum per sequentia coniolatoria verba : Nihil postea confiteri: re tamen melius consi- enim amplius in hoc iudicio Dei, in con-- derata , & lesemet par. 26. tr. I 4.res I9. fessionis requiritur,quam utconfessariussa- huic responsioni nostrae adhaeret; nem rum agnosiat poenitetis,At non feratur iudicio peesse Confessionem iterandam, quia caeco,ini ruuenti aliquando etia expe- fuit omnino irrita,& invalida, cta in ipsa distini meretrιces, Scorta de huiusmodi se mei confessione peccatum patratum fue Stibus sigillatim non recredentin cil periculo rit, & non confessum, igitur invalida exra ΤΠ suarum conscientiarum: praeceptum desectu integritatis. 1 ε tenim diminum, positi umChrista,essua-
Ue, in obligat, quantum satis est , ad con- PRIVILEGIUM QU I N T U Msequendum sinem gratiae: satis autem est ad consequendum hunesnem ut Confessa a Qi ob ignorantiam , grosso modo , Deri Ut tompeccatoris agnostat , quem satis cer agnoscit 'explieato actu priseipali copuia, . in numero actus illius , o c. haec Fagundet: notanda a Confessariis maxime
anxiis de scrupulosis . Quibus etiam addo ego , non esse inquirendas a Confessariis , aut explicandas a Poenitentibus eas complacentias, quae immediate , & post concomitantur actum ; at bene eas quae post horae I 3 dimidium , & ultra committuntur , utpote non moraliter coniunctas cum dicit
certa numero peccatorum mortatal
lium, indocto Parocho , bona de confessus est , excu- . satur , detecto
LEander l. c. P. TI. loquens de Rustico ignorantv ,elle certissimum hoc privile- actu. Sed gium : Certissime, in ab iue ullo timo-Quaeres , an etiam qui teme- re dictus Rusticus non tenetur ad reiarς, & erronee, ac ex ignorantia cras- terandas Confessiones , re vera ,
omisit in Confessione aliquod letha- facerent malida, in fructuose: in pro
312쪽
1 86 De Privilegiis Ignorantiae
hoc eodem privilegio sunt etii fessario, ρωmiseu nonnustis interrogatio
liuer. f. consit tit. de paen, in remss. co . nibus, meliora gnodo quofera potest y nam rae a. in resp. p. ut Escuriquet lib. 3. cap. his quae consuentur, se uno mense, Peliab- . n. Io.m e. Fagunde: GEU . praecep. domada, ast anno fecisse,satis caniis ea. sib, 3, cap. L. n. s.c cap. f n. ro. via- potest expertus, o de fae cossis rius , na m. p. coordinato tr. 7. res. 122. Ex quantun toto nais, aut relisis Misisti- p. . tr. q. ref 88. alias 89 Bassaeus Verbo benisi ιs deliquerint . Ex ciuibus verbis
confissis Sarram. . Hers Hine insuper, & 'det supponere videtur adesse alii. In hoc omnes convenientes, quod obligationem liabiiciendi clavibus pec- Rustici ignorante. homines, qui agre- cara illa malet & grosso modo prius
sti inculto m pdo lamna fide confiten- explicat. Alioquin inserx L Π ad puri sine numero, S: dili enita , cogendi quid requiritur, quod Pnsessariushq siant repetere c0nfessiones fassas cum ex praesenti confestione colligat, qua indoctis Parochis. Quia cum hi habeant tum reliquis retro annis peccaverit Etsμnisermem vitae modum, nec extraor- huiusmodi est etiam illorum Doctorum dii artis viri is, aut negotiis sint assueti, sensiis, non videntur consequςnter pro- ex iis, quae confitentur se uno mense , vel cedere: Nain s arguit Lugo si Rusticus hebdomada, aut anno commisisse, facile ille cogendus non est masis distinete, coniiciet prudens, ac experius Confessa , numerum dicero, prius confuse explici-rius, quantum in reliquis labentibus an- tum m quod ex uniformi pius vita solibnis deliquerint , & quot numero pes gitur, quid fecerit toto illo tempore: catacornmiserint. yrgo Parochus potius, cui magis erat
Huic eidem privilego sub*ri- notus poenitςns,potuit melius ex illo ι, bit etiam Lugo de Poe' disp. 1 c. serit. 1 . quendi modo collisere quid fecerit totos 7 7 nonnihil tamen difficultatis anno, & tunc sibi mrmare iussi rum luncere videtur propinr dicta verba citato- ficiens non minus, sed magis, quamrgin Auctorum: Ex quibus inquit) nm Confisiarius do ras postea, propter ma- facile deduci potest, a ' hi ignorantes iorem notitiam, quam de poenitente Rustici 'mnino exculandi sint a conses- proprius Parochus habebatim e igitu sonibus repetendis, & ab accusando se Migatis usta subiicie iterum eadem pec- denuo de prae eritis peςcalis patratis an- ωta aeterit lamibus, sinuario
te ultimana Confessionem: an vero sise magis distincte eorum numerum expisca
lum excusancti sint ab explicando maio- atque, ita a lut dicendum videtur, risum distinctione eorum peccatorum saltem , mrusticus manet in eadem -- numero. Hoc fecu pdum allegati D. D. potentia, mel discultate explicanai meliurinsinuare videntur ait Lura dum ais satumsuum ita coi badit Lugo IT 8 serunt quod prudens Confessarius ex iis i in fine, argumentum Guni, sub hac quae Rustic*s confitetur, se hac hebdo- eadem conditionata sonclusioue re mada, seu mense commisisse, colliget cipit ut patet, approbatquς privile umquid toto anno fecerit, cum ibi videatur propositu in . Sed isermo esse deqltimo Confisiario, qui, s s Quaerςs, An dimas rusticus, quia doctus, colligere poterit numerum si adeo rudis ςsset, ac ignarus, ut no con- in Confessioniblis cum Parocho i iidocto si teretur nisi generalia , foret absolven- factis, male explicatum: qualem sensum dus : Ad hoc idem quaesitum C pen-
prae aliis exprestit clarius n. s. sis Cursus sui TMologici to. 2ε tr. 24. t. dum ibi dicit: Hos non esse cogendos disp. .sep. II. n. i 33. it4 respondet. repetere confessiones praeteritas eum indoctis Inquirςs , quid sit faciendum cum ho- Par is sed tu oris esse . prudenti con- mine rudi, qui lion confitetur nisi quaedam
313쪽
dam generalia 3 Respond. Sistierre attriatus, ver . apprehendasse peccasse , absoLmendus s: communiter tamen, σextra neccessitatem non est absiliendus, quia eo jso quod non con8etur aliquod recatum in particulari, si cienter intelligitur non apprehendige, quid sit peccatum , maxime cum interroganti de rebus in particulari, in quibus regulariter datur peccatum ad minus mentale, ut de distractione in Oratione ; ipse tamen semper respondet in nulla re illarum peccasse, quapropter neque attritionem habere potest. Sic Case pensis. At Pater ma quatius in sua Theologia Morali disp. 83. m. p. n. 1 . Putar, eum posse absolvi, qui solum dicit se peccasse , etiam si nesciat exprι- mere aliquod peccatum si e in genere, si die inspecie: Gia dum non scιt expli- ea re , censetur impotens ad explicandum;
qui autem es impotens , potes ab ulmi, s sutum se accuset, quod peccamerit,
ut constat in montandis. Ita Pater Tusquatieus .
PRIVILEGIUM s EXTUM ei meminit solum se tithaliter peccasse ,
e ' ignorat huius peccati speciem , de hoc in genere tantum se accusando , non de aliquo peccato in particulari, excusatur a reatu inlabiu-tatis confessionis , crfructuose absia
3 6 Upponit privilegium , quod huiusmodi Confessio habeat proprium requisitum dolorem, &nil aliud ei desit de suo essentiali. Pro
batur autem: Qaia sic talis dat veram imὁ necessariam materiamSacramentatu
Confessionis, & absblutionis; sui ipsius
videlicet accusationcm veram, ex qua Confessarius cognoscit talem poenite rem peccasse ,& de peccato suo doleret,
sicque statum eiusdem agnoscit, & eum ex ostensione doloris esse dissesitum sitf-
ficienter ad absolutionem , ergo lautusmodi confessio valida est, proiicuaqu absislutio: consequenter veriam privilegium: Quod confirmatur ex 2D.TM.tn 4.
expresse docet sut notat etiam Coninchubi infra)eum qui Elum meminisset id genere se fecisse aliquod peccatum mortale,& hoc ita confiteretur, debere ab liavi, etiamsi in particulari nihil confiteretur e hoc autem ut patet, est ad litteram privilegium propontum . Accedit etiam Auctoritas aliorum Doctorum , expresia item huic eidem privilegio astentientium:
Nam Naiar. in Man. cap. I o. u. 7. Infine
sic : Si recordatur se lethaluer crimen admi Me, non tamen occurit in spetie,quod fuerit, tunc fateatur se deliquisse mortaliter, etiam si de eo in specie memoreiam non habet Gy-
man. libr. F. tract. s. ωρ. 8. n. 7. pariter sic: Si paenitens non recordetur speciem peccati, sed ratum in genere se mortaliter peccasse, mrinyramam cogitationem consientiendo,noxi
um aliquid loquendo: debet hoc ipsum Con-nsiario explicare: com haec sit si eus, imo necessaria materia Sacramentans Confessionis, crabsolutionis, teste S. Tho.
quoque de Poenis disp. 23. se . . p. n. 8.ubi: Si quis recordetur se pre se mort luer, oblitus est autem cuius sepeciei fuerit peceatum, iliad debet saltem confiteri , crse peccasse mortaliter. Et n. v. in priu-e . Si quis certὸ scit se peccasse aliqua
cogitatione, dubitet autem, in in rex in qua materia, in cum quanta gramitate , mortaline, an eniali, potes,
O debet illud confiteri sicut habet tu conscientia , os talis confessis habet generalitatem asstrahentem a peceato mortali, His addendi sunt Comnia
sione. huius privilegii. x. - P Qti res, An eriam qui solum se
314쪽
18 8 De Privilegiis Ignorantiae
accusat de peccato veniali in genere, seu de peccatis venialibus in genere, possit absolvi, & fructuose absolvatur Ex. gr. si quis devotus , & pius poenitens
accedat ad Confessarium, dicatque non habeo conscie tu iam peccati mortalis ,
sed me accuso de venialibus, quibus plu,ries Deum offendi, de illis doseo, & absolutionem peto: an iste talis possit ab-sblvi, &fructuose absislvatur, quamvis
nullum peccatum in specie conliteatur: Vel teneatur illum cogere Consessarius, ut fateatur unum saltem in specie, ante-
. quam illum absolvat. Item si Confestarius audiens Confessionem personet Spiritualis,ac MVotae sibi notiae,quamque sι-bi etiam constat alienam esse a peccatis
mortalibus, sed ob aliquam distractionem c quae quandoque accidere potest nihil adverterit ex iii , quae confessa est ;&nc illam perturbet, ei non imponit
ut confessionem repetat: sed solum petit ut se accuset de omnibus peccatis , sum commissis post ultimam Conses- . stoiaem , tum de aliis anteactae vitae, atque poenitens ita se accuset in genere,an inquam talis confessio sit materia su ficiens legitimae, & proficuae abibluti nis sacramentalis 3 Responsio sententiae communis est negativa, quod videlicet si poenitens nullum explicet peccatum
in specie, invalida sit ablblutio . Quia
poenitentiae Sacramentum fuit per modum iudicii institutum: ad valorem autem iudicii requiritur omnino, ut extra casum neccssitatis fiat . de materia
certa, ac determinata, & de delictis in specie, ergo confessio de peccatis solum, in generet , non ςst materia sussiciens. sentetiae iudicialis,seu absolutionis sacramentalis in casu nostro. Accedit praxis communis; nullus enim Sacerdos consi tetem peccata in genere absolvit, nisi e . plicato aliquo peccato in specie,ergo &c.
versu , uarto denique; & communiter D.D. dicentes, quod licet non teneamur confiteri peccata Veni alia, ex suppositione tamen quod velimus confiteri, te
nemur materiam omnino certam ex
hibere , consequenter tenemur ira particulari aliquod genus,seu speciem peccati venialis explicare : quoties loqui, d illud in particulari exprimere posmmus, quamvis postea non teneamur illa quoad numerum explicare . Quare illi tan
tum inquiunt ) ρbsolvi possunt, qui
cum sela venialia peccata commiserint,sbium intentur se verba Otiosa zX. .prmtulisse, nam hoc pacto materiam exhibent satis certam, explicantes speciem peccati loquacitatis, de indicantes se sil-tem verbum otiosum protulisse. Nihilominus
348. Respondeo ego ad quaesitum assirmative cum opposita sententia. ι quae mihi videtur practicabilis cum re nitentibus idiotis , 5 cum personis
spiritualibus : & etiam probabilis :
ter arti de Casibus restriatis, in Appen
dice de Sacram. P nit. cap. a. qu. D Herse posita tamen Iol. mihi Σ'7. affirmansfol. Io O. in princip. eam absolute tenere
plures viros doctas recetiores ab colui
cedit, speculative loquendo, probabilem , posseque defendi. At nos hic absolute dicimus etiam in praxi esie pro. babilem,& ut talem defendimus. re probatur responsio: Primis, Auctoriarate praedi nam Doctorum. Secunia rQitia peccata venialia sunt quidem
sessionis materia, sed voluntaria, undes non stabiacent praecepto integritatis, dc arbitrio poenitentis remittitus explicare
315쪽
illa in consessione qualiter voluerit: ergo potest poenitens ei in onere I& se de illis ab lui. Antecedens est certum per omnςs: posemcnim quod quis
non iit te Pec ri arua asin velit cop-fiteri venialia ,haud tenetur confiteri omnia, neque explicare numerum corum, quae iαspecie confitetur, neque circun- stantias mutant x speciem,i . quia prae,ceptum inquam integrisatis escin extenditur ad venia lia. Consequentia vero probatur : quia explicare Omnia peccata, &eorundem species, pertii Kt ad praeceptu integritatis, & hoc non extenditur ad peccata venialia , ergo. Tertiὶ Qtita ut
optime arguit idem Patre in probat. E. admisso etiam fundamen ro communis sententiae,& responsionis. Qui venialia peccata in genere confitetur, sufficienter etiam nonnullas eorum specificas
malitias explicat, quae in omnibus,& sngulis peccatis venialibus imbibuntur:Quicnim venialia peccata c5fitetur,& de illis dolet, quatenus sunt ossensa Dei, explicat satis se Oisendisse Deum,& deliquisse cointra charitarem Deo debitam: Uel si dolet de iisdem venialibus, quatenus foedam
animam , & retardant consecutionem
gloriae , hoe ipse declarat contra charit tem propriam , & virtutem spei, se deliquisse Item venialia omnia quibus levia
ter violantur Dei praecepta, virtuti obedientiae opponuntur qua tenemur price
pia Dei plene observare: & etiam op p nuntur gratitudini , & cultui divino ;ergo confitens peccata venialia in genere sufficientem materiam praebet absoluti nis, ad cuius valorem satis est, vel unicam malitiam in specie declarare: ita dictus P. Parti. Cuius argumentum ipsemet praeterea sic confirmat: Qui confitetur se in re levi violasse charitatem proximis debitam . vel obedientiam Praelatis, aut harentibus item debitam ;vel ingratum fuisse benefactoribus, remtest veside, & licite absolvi; ergo a fortiori potest abselvi, qui confitetur similiter violasse charitatem,obedientiam, &
gratitudinem Deo dia tam , quae omnia
1uffcienter explicat, qui fatetur Venialia in genere, hoc enim ipse dicit, so leviter osseudisse Deum, atque ingratum, Minobedientean ei fuiste. :ii na
eon sessio mumitalium Mecatotuin in g pere est, materia sussiciens absolutionis r se , ct tute te ,ὶerso confestio venia
in iugenere est senap ., α erctra ca-ium ne stitatis materia apra, & shm-cteus absolutionis. Consequentia pr batur: nam idcirco requiritur castu n cessitatis quoad peccata mortalia, quia necessitate seclusa urget intcgritatis praeceptu m, quod non obligae stante necessitate gravi s Deus enim a nobis non requirit aliam Confessionem, quam quM
a nobis hic & nuc possibilis est sed qu
ad. venialia nunquam , & nullo modo
obligat praeceptum illud, ergo conses sio venialium in genere abiblute, &semper est sussiciens materi, validae , &licitae, absolationis. Quod, autem dicitur
de peccatis venialibus , idem quoque asserendum es Aede mortalibus alias rite eonsessis assirmat dicitis P. Parii l. e. vers. Ex Δctis de merito, quia pariter A huiusmodi peccata sunt materia voluntaria confessionis, & in eis aeque ac in venialibus militat eadem ratio
1 9 Et si huiusmodi doctrina, sententia, ac res, nsio, speculative vera est cutri Suaret, etiam practice,contra ipsum, talis erit. Tunc enim tantum ut optime etiam visastilius ubisupra relatus . Diana ) in re morali aliquid dicitur speculative verum , & non practice, quando id , quod in speculatione consideratur, non potest exhiberi in praxi, quia variatio aliqua contingat. At quando adi raxim reduci potest ea ratione, qua in
aeculatione consideratur, si verum est speculative, practice quoque verum censeri debet. Quare cum confessio venialium in genere possit exhiberi in praxi eo modo, quo speculative censetur liissiciens, practice quoque talis Cen-Oo sen-
316쪽
senaei erit. Hinc ruta inser limitat
oppositis i- sso Ad argumentum autem res ponsionis negativae , extendentia com-
-rectum vi amemi iudicii 'diseussionem deterini natae materiae in tali a Ipeciei quando taliam agitur de dialictis graavibus, & dc cmsa magiit momenti: at non sic in peceatis levioribus , & parvae ense, quia tunc susscit confiti cognitio , de in genere, maxime si reus voluntarie iudicio sistat, & poenitentiam perati ae esset exi gr. si filius .
vel sub s se accusarent, se pluries iii 3 si ' T Egant hoc privilegium. rebus levibus non obtemperasse Pa- Di quampluret , α Elastici
Lentibus, aut superioribus, quibus non Q reluctantibus, racile a Iudice absolve- enmr levi poenitentia eis imposita abs-
D.D quos resert Leando 'ar.' νητῶ. s. 7T quorum aliquos item alie t praetereaque sequitur Santi . sinque alia discussione cauis, Praeterqua--ri, Quorum omnium quod ei to etiam necessaria esset explia fundamentum est, quia inlis, utpotς ex catio alicuius malitiae in specie; haec communicatus, non est camisi Mneu etiam clauditur in illa generica Consessi ii poenitentiae . Admittunt tamen illud sione ut supra supponimus cum Patro 'clamarrus in dia-- cap. s. n. crim arti. Caeterum quoad communem Herbo Abs uti sim iumenta.Tobruti. .
I xim ulteriys allegaram: concedimus: cap. Io n. p. Laymam. l. c. tract. 6. cap. secum ipsam a pinnitentibus exigi, ni t L. n. i 1. S ree de Uti nit. dis3, 3 r se cxplicem aliqua meata in specie. ne- Mn.ε. indecensuras disp. Io. ec. q. n. ygatur tamen id esse absolutὸ necesia- Gmnc es. amestis dispina .riuin , quamvis melius sir, & magis elus . to . Thanatomi. Oorae mari. consulendum QSperopter b lvens . ref 38. n. E. ex p. 3. trA. Vs. 78.eum , qui solum in genere confitetvi Coriolanus de casibus re m. p. p. see. 3. dci iri conritimi,. Confessionis Condit. consessa nullo modo 'ccaret. Imo p Sanciali. x. Summae cap. 8 n. F. LMyst Consessat ii, quando ex Consessio- de 'enit. disp., i s. sec. is. n. 6i . Fabi 2 inepzrsonae spiritualis non api' ret actio Confessio Sacramentalis c. n. s. ω alii strς peccan iola pro absolutionis in teria, commui iter: Afferetiles, Constitutum Oenta ea exigere, ut te accuset de in excommuniςatione , de bona fide, ac peccatis tu gen re vitae pnaeteritae, sic ignorantia invincibili excommunicatio, eam absolvunt. Haec etiam idem ' nisi absolutionem petςntem, valide δb-E Qu. cit. 'Vae tantum probabi- .lvi a peccatis tametsi non absolvatur ι eratntui a: non omittens cum ipsis ab excommunic tione: Igitur si valide. eidem doctrinae siς a peccatis absolutus , excusetur a sa'. i εἴ ςrilegio, & ab iteratione Consessionis ut ner Edi δ' privilςgio: Quod probatur: tum quia titilis. ''sti βλψης ' dς Veniam Ecclesia non intendit privare sacramqn-tQ qxcommunieatum in huiusmodi bona
317쪽
sde, & ignorantia positum t ut Ptet ex rigor adversus hominem non potem. cap. A olicae de cier. excomm. ubi Pa- tem sibi signorantiae in vincibilis eausa)pa ait, excommunicatum celebrantem de remedio providere, videretur esse in cum huiusmodi ignorantia, non incur- meram destructionem: ergo verum pri-Iere poenam iuris : Hinc& Suare e l. e. ntilegitim nostrum . de Censuris n. 1 o. inquit,quod excommunicatus celebrans inculpabiliter ex igno- PRIVILEGIUM OCTAVUMirantia, excusatur a nova censura, & irre., gularitate; quod docent communiter . Tum quia, licet ab lutio a peccatis, ante: absolutionem ab excommunicatione, sit
prohibita propter quod , de qui illam
dat, & recipit scienter, mortale sacrile gium committunt nullo tamen iure est cirrita, & iure optimo , cum nullo modo sit de essentia huius Sacramenti, quod Poenitens prius absolvatux ab excom- amunicatione, quam a peccatis,ut docent
adlegati: Igitur in casu huius privilegii ,
poenitens ab lutus a peccatis, & non aαensura,& excusatur a sacrilegio,& a reiteratione talis Confessionis, sed tana modo tenetur petere absolutionem ab excommunicatione, quotiescumque
sciverit se esie constitutum in ipsa .. 11α Adde quod alias, qui in excommunicationem incidissct, & eiusdem esset omnino oblitus, non posset tota vita a suo Confessario valide absolvi, ex quo multa sequerentur, & gravia incommoda, quae admitti non debent: non enim excomm unicatus est incapax Sacrame-xorum contra fundamentum adversa riorum quamvis ei prohibeatur illa recipere . Tum tandem quia , durissimum esset obligare poenitentem ait etiam Lugo n. Gl. excommunicationis oblitum , vel ignarum, ut non posset unquam iustificari in sacramento , sed selum per
contritione; quia cu ignoret is se esse ex- Communicatum , nunquam quaeret ab-sblutionis remedium , atque ita manebit incapax recipiendi sacramentum poenitentiae, quod quidem si Ecclesia fecisset, non videretur inquit Lugo n. 6I rit. )bene factum , cum eius potestas sit non in destructionem, sed in aedificationem ,
ε remedium animarum : dictus autem Poenitens bona fide co tens .casum reser e tum ignorans se talem, excusa tur a reatu in aliaee o fessionis, in aliae absol
113 π Oames Praepositus in 3.pam cy- y. D. referiat. Casib. dub. 7. n. 3 8. ponit, & probat hoc privilegium stib sequentibus verbis. Si poenitens bona fide confitetur, nesciens sinim Casum esse reservatum;vel Sacerdotem non posse ab eo absiluere, absolutio videtur valida , Ecclesia tacite hic, & nunc dante iurisdictionem in bonum animarum. Primo, quia alioquin innumeri merito remanerent anxii de suis Consessionibus. Secundo, valde graviter deciperentur, cum varii Sacerdotes non ita scient casus reservatos, nec sit poenitentium eos scire, vel Sacerdotum potestatem : Unde sive Sacerdos absolvendo peccet, sive non , poenitens bona fide procedens videtur valide absolvi, remanenre onere
se sistendi superiori. Dices, qui bona fide confitetur
mortalia non habenti circa illa iurisdictionem, non absolvitur, ergo nec prior. Respondeo primo S raesentire poenia tentem in casu antecedenti absolvi, cuius sententia non videtur improba bilis. Respondeo tamen lacundis negando consequentiam , quia eo quod in casu autecedenti Ecclesia non det iurisdictionem, non sequitur notabile animarum periculum, cum ille casias sit omnino rarus , scilicet vel quod non habens potestatem abiblvendi a morta libus se exponat ad Consessiones exci-O o α pien iti eo by Corale
318쪽
et D et De Privilegiis Ignorantiae
piendas et vel non expositus requiratur
audire. Si vero in priori casu Ecclesia non daret hic, dc nunc iurisdictionem, frequenter sequi posiet animarum periculum , & quodammodo per se , rem
moraliter considerando, cum Sacerdotes expositi frequenter hac in re possinterrare. Hucusque Praepositus apud Di nam Coordis. D. p. tradi. I. ref o. n. p. . t. ex pari 6. tradi. c. o' Misceli, Ares 4Q
Hoc idem privilegium pariter proponit,& late probat Iseseo de Ianuario
de Casibus reser atis resol. p. per totamidum in ipsa docet, Habentem casum reserVRtum , quem tamen invincibiliter ignorabat esse talem, posta valide absolvi a quocumque Consessario inseriori, sine licentia ordinarii, etiamsi videlicet non habeat potestatem absolvendi a reservaris. Quod privilegium verum esiqvult, tam si reservatio sit in poenam delicti , quam si sit ob bonum commune Ecclesiae. Cum de Casib. Rese
lib. v. cap. O. n. 29. Versu, Secundo in omni p*na. Docent tamen hi Doctores
s ut videre est apud ipsos incidentes in
casum reservatum, invincibiliter ignorantes reservationem , non incurrere in
illam: consequenter a quocumque inferiori Cqnsessario , etiam non habente iurisdictionem in reservata , valide, &cum fruetu absolvi posse, absque obligatione iterandi unctuam consessionem,
vel se unquam sutendi sis periori pro
ab lutione a reservatis , cum ab utro. que excusaverit, &excuset ignorantia, cuius causa nec in reservationem inci-ήere. Loquuntur autem de casibus reseris vatis absque censura ut declarat idem Ianuar. m. 2. resolutionis cit. in princip.
cum clarum sit linquit censuram non incurri, nisi a sciente: cap. De Constia tutionib. in c. ubi deciditur, ignorantes non ligari sententiis quod ampliatur etiam ad poenas ) quia censura non sertur , nisi contra contemnentes, & contumaces, cap. Nemo Episcoporum 13. qu. 3. At qui ignorat, nec contemnit, contumax est, ergo non ligatur censura, nec in eam incidit, ut & nos docuimus cap. 4. Proil. I .
116 Probant autem praedicti assiim-ptum suum privilegium. Tum quia r servatio casuum est poenalis, & cum sit talis non ligat ignorantes, ergo isti in reservationem non incidunt. Et si non incidunt, a quocumque inferiori Consessario absolvi possunt, cum habeat hiepotestatem in hos poenitentes. Tum quia hic actus,prout dicit qualitatem reservationis, est involuntarius, cum sit secun dum hanc qualitatem ignoranter tactus, ergo secundum quia dicit illam reservationem , nullum est peccatum, consequenter nec casus reservatus . Si dicas huiusmodi reservatio facta est Confesseriis, non poenitentibus. Respo detur, quod est facta poenitentibus, utares indisserentcs in ordine ad poenitentes sunt peccaminoses sic locutio cum Monialibus est indifferens, & fit peccamininis, quia est reservata , & sic dς caeteris. Rescrvatio enim, vel est de re prohibita,
quia mala , α est in poenam delicti, dcconsequenter in ordine ad transgressbres; vel est de re mala, quia prohibita, tunc res indisserens sit peccaminose in ordine ad poenitentes. Igitur rςservatio ltota, quanta est, est in ordine ad po nitentes per se primo i &directe, licet respiciat Contes larios per accideris , seu per aliud, nempe per poenitentes. Et si velis dicere quod reservatio aequaliter respicit Confessarios, ac Poenitenvcs, Respondetur sussicere, si statutuiti sit in ordine ad Poenitentes, quod non obligatiSi orantes, ut supra dictum est, & si non
obligat Poenitentes, consequenter On fessarii non possunt non hos absolve , uti non tranigressores, &c. ergo verum assumptum privilegium . Cuius alias ra tiones , & oppositionum sblutiones, vi de penes eundem Ianuarium , cuius doc trinam T. Diana D. p. coordis. tradi, res '. n. λ. in fine: Ex par. Io. tr. 14'
319쪽
M Misc. . res. 61. aliis. 63. putat satis probabilem , pro qua praeter Gra m
aut mortale confessur est, quod tum ipse
Pormiens ,rum configarius ob igntiam existimabant mentale , si norit postea Poenitens se
ss TIUjus privilegii ratio est i
viis valorem non est necesse, ut Poenitens, autConsetar sciat determinate peccatum confessiim esse mortale , in omnibus
quippe id scire impossibile est Sanciae
fine Exl 3aro. .res 'o alias ' ι.)Ergo, dcc. m quia sut iidem mel etiam ὸocent l. l. c. c.) integre ut Ilipponitur fassus est poenitens peccam quod fecit: ergo tenetur iterum repetere illius Confessione nisi aliunde fuerit irrita, ut quia data opera quaesisset ille Consessorem ignaru , ac insussicientem ad ejus confessionem excipiericiam. Urmatur ex iisdem:Quia quando dictus Poenitens fassus est integre peccatum, quod fecit;nec tenetur iterum illius confessionem repetere, quando novit esse mortale, etiamsi quando
consessus est dubitasset, an esset tale: αquamvis etiam Consessor ipse simili dubio teneretur: ergo eo magis non tenetur
repetere consessionem illius si nee dubitabat esse mortale, ut potest privilegium supponere: Consequentia sequitur: antecedentis ratio est eadem ut supra: Quia videlicet poenitens iam plene in Contes- sone peccatum suum malii festavit, nec nova circunstantia explicanda occurrit:
Quamvis igitur alteruter doctior fictus, aut aliis consultis, agnoverit id esse mortale, excusatur nihilominus poenitens, ut in privilegio: cum nec ad confessionis valorem necessarium sit,ut Zγenitens, ausconsessor sciat determinate peccaturria confessum esse mortale , ut supra. Tμm quia ut docent Valerus Corduba,-Vic
res 1 2.) quando Confessarius scit discernere in communibus peccatis, an sint mortalia , nec ne, quamvis aliqua minus communia ignoret , & apprehendat ut venialia, & si sint morialia, non est scrupulus iniiciendas in poenitentem , ut te neatur haec iterum confiteri: quia alias sinueretur, quoties Sacerdos non intellexisset circunstanti as mutare speciem , etiam si poenitens illas s.ffcienter declararet, postea cognita Consessarii ignorantia a poenitente, teneretur iste iterum ea confiteri, quod onerosam nimis redderet confessionem , nec est dicendum; igitur nec etiam affirmandum , quod si poenitens confiteatur aliquod peccatum quod ex ignorantia existimat veniale, cum si vere mortale, teneatur postea poenitens doctior factus iterum tale peccatum confiteri, quia non est de necessitate , & valore huius sacramenti, ut Consessarius, & poenitens cognoscant totam gravitatem culpae, sicque verum privilegium. In cuius confirmationem addi potest doctrina Henriauet. lib. 2. de Poenis cap. 14. n. quae est huiusmodi. βui bona fri co tetur ignoranti, quem postea nomit nescisse distinguere inter mortalia, o
mentalia , non midetur cogendus iterare
Confessionem , quia ille potuit, in moluit bene dispositum abso ere , quam is defecerit in prudentia circa medicinam, σμ-tisfactionem imponendam. Ita ille , cui ad dendi sunt ii Omnes, qui sentiunt non esse ex necessitate iterandam Confessionem, factam cum Confessario valde ignaro, si bona fides ex parte poenitentis adfuit.
320쪽
-rs 4 De Privilegiis Ignorantiae
Sunt autem Sancher n. cit. 69. Dianato. p. bens iurisdictionem , ministians cum coord. tr. 3. res. L8. ex p. 3. tr. 4. res. o. alias irr. Suaret de poenit. disp. 22. sic. c.
n. 4. Res Addunt nonnulli, O disp. ι .sec. 2. n. ΙΣ ubi curat Gabrielem,Adria num, Medinam, & alios idem sentientes. )Fillluccius D. p. racii. T. cap. s. n. 234. Zonac. to. p. de Sacram. Poenit. disp. F qu. F. sec. 2. punc. 3. n. 14. Lugo de Poen. disp. 16. sec. F. n. 6Ο3. Coninch de Sacram.
disp. 6 dub. s. n. et 8. Leandςr par. p. tract. s. disp. s. Τμ. 8 . Fasseus contiessio Sacramentalis 6. n. . & alii apud ipli,s quorum omnium praecipua ratio est: Quia poenitens obtinuit absolutionem Sacramentalem ab habente facultatem absolvςndi,&pleno, c bona fide sua peccata in confes.sione manifestavit, ut supponitur ; nec obicem positit valori Sacramenti: ergo talis confessio fuit valida , & fructuosa , nec iteranda, cum Consessarius aliquam habuerit scientiam,& notitiam de aliquo peccato poenitentis, aut saltem dc peccato in commini; quae notitia nunquam deest tali Confessario, siquidem videt poenitentem accedere ad Consessionem,& confiteri se esse peccatorem ; & tandum impossibile est , quod aliquod peccatum non intelligat, & sciat esse peccatum , quod sit cit per allegatos ut ab illo absolvat. 119 Si hoc igitur Lissicit; etiam per
D. D. citatos, & poenitens ob ignorantiam Consessarii quando post confessionem cognoverit hunc nescivisse distin
Suere an peccatum cum ipsomet confessi sum mortale fuerit, an veniale, non tenetur iterare confessionem: multo magis
excusabitur ab ipsa iteranda, quando integre quidem idem peccatum fassus est, dubitans tamen & ipse an fuerit mortale , & postea certὁ cognoscens esse tale : cxcusabitur inquam, tum ex mox allata communi D. D. ratione;tum ctiam
ex superius tradita , quia videlicet, ad validitatem Conse Lionis modo caetera adsint , quod scilicet Sacerdos , licet ignarus, sit tamen approbatus , ha- intentione, adstut materia,& forma, nafaes in poenitente, ut supra) non requiritur, ut poenitens, aut Conscisarius sciat determinate peccatum consessum esse mortale, alioquin concludit Sanacina n. cit. nullus reperiretur aptus ad Confessiones excipienias, aut faciendas, cum uultus pleia sciat omnes circunstantias, in gramitatem omnium peccatorum. Alias inseri cininchn. cit. ) vix ulli posient repe i iri idonei ad audiendas Confessiones: quia saepissime contingit, ut etiam per tissimi, &experientissimi Confessarii dubiiciat, an id quod poenitens confitetur, sit vere mortale,an ibium veniale: quia hareni rerum cognitio in particulari saepissime a tot circunstantiis pendet, quas una possumus satis cognoscere, si nullus mortalis possit de iis semper in particulari bene iudicare. Adde, quod plurima sunt peccata, de quibus controversia est in ter D. D. an mortalia sint, an venialia; quare nullus potest hoc omnino certo scire. Undc si quotiescumque Sacerdos intellexit quidem peccatum poenitentis, sed ex ignorantia non potuit discernere an esset mortale, an veniale, conscitio esset iteranda superveniente scientia ignorantiae Confessarii, ut docetat Sy ester Verbo Confessio p. qu. 3. Versu Tertio. Fose sus de Iubtiaosec. 3. caseu'ρ. ά n. Is s. di alii apud ipsum , dc apud Leandrum 'u. cit. 84. in princip. praeterquamquod esset hoc nimis durum, sequeretur etiam in his casibus poenitentem ab iis peecatis non aliter absolvi, quam ab oblitis, de solum indirecte,quod videtur ab ardum. Quia Christus tunc ad perfectam huius Sacramenti administrationem requisivisset in Sacerdote maiorem cognitionem status poenitentis, quam humanitas haberi W,test: ita Coninch n. cit. i S. s Go Nec Valet dicere, tunc solum esse iterandam Confestionem quando dest festus evenit ex ignorantia, & imperitia Confessarii, non autem quando accidit