장음표시 사용
61쪽
, 8 De Privilegiis Ignorantiae
textu ad Rom. I o. 'omodo credent a Deo media ad salutem necesaria ; quia es, quem non auierunt f tum ex exem- hoc verum est, si ium e gratiae in edia plo adducta ab Alensi,de parvulo infi- mentum non praestas: at praestare potes im-deli a pueritia ante usum rationis incluso pedimetum hoc multiplicanis peccata.suod in carcere, in quo nihil unquam audivit si urgeas. Ergo iam Ignorantia eulpae tuae de vera Religione, tum ex alio exemplo tribuenda es , s quidem Deus illam ά te adducto a Scoto, de nutrito in Sylvis, expelleret nisi culpam committeras . Dico
ui similiter nunquam audivit aliquide vera Relisione Christi, & proinde nec potuit suspicari dari aliquam Religionem veram , quam teneatur sequi, Si ita non potuit rogare Deum, ut eum illuminaret ad cognoscendam
hanc Religionem, nec potuit aliquos consulere de veritate huius Religionis; ubi enim nulla est pricognitio, vel dubitatio , nulla potest advenire cogitatio de
petendo consilio. sicque argumentantur Faber in . de poenit. dist. 14. q. p. n. 39. seq. relasmά cit. Vennaro pag. I .&alii: tum etiam quia,simplices,& idiotς inter infideles, vel haereticos viventes,
si quadoq; eos de si a Religione dubitate
contingat, satisfacere conscientiae videntur,si eos qui periti communiter censentur, consulant; quod si isti illos in silo
errore confirment, videntur excusandi,
quia satisfecerut conscientiae suς,faci edo quod potueret:ergo in infidelibus potest dari ignoratia in vincibilis mysteriorum fidei nostrae,excusans a peccato; & consequenter eadem Mysteria ignorare, in ipsis culpa non est,ut ita proposito privilegio.sius in infidelitate cu ea ignorantia
decedant, non condemnabuntur ratione in
fidelitatis ait Sanchee n. 3 2. cit. ) utpote
quae culpa macat, sed ratione aliarunt mortalium. Confirmatur ex Castro Talao par. p. tract. 4. dis8. 7. punct. 2. num. y
Ubi proponens ad cassem nostrum Virus delis Ustu habere ignorantiam in vincibilem omnium si rum, quae fides proponit
credendas' Respondet. γ e hueri ignorantiam inmiscibilem Musteriorum supernaturabum , Acarnationis , Trinitatis,
e smilium: quia haec cognosci non possunt, nisi propon tμ οῦ ut saepe propositio deficit Erro. PLUue alit dicere, nemini negari
tribuendum se tuae culpae ; non tamen
obinde sequitur, ignorantiam in se culpabilem esse , quia ad hoc , ut ignorantia in se culpabilis esset, debebas aliquo modo cognoscere tuis peccatis impedimeto esse illam expellandi ι insuper debebas scire
obligationem istam expellandi: omnia facissimo negotio ignorari a multis possunt. 61 Ulterius etiam confirmatur: nam
quod hujusmodi invincibilis ignorantia
non sit peccatum , adeo certum est, ut oppositum assirmare sit damnatum in Michaele Fato , cujus erat haec proposi-itio Insidelitas pure negati a in his, inquibus Christus non est aedicatus,peccatum est. Unde constat contradictoriam esse veram ; videlicet, Infidelitas pure negati a de Christo , peccatum non est . Et haec est sententia D. Agust. ut patet ex dictis supra, adlectarem, initio hujus Tractatus n. 3.) Trin. 89. in Ioannem , si aperilla verba , Si non evenissem , . locutus eis nonfuissem, peccatum no haberent, nunc autem excusationem non habent de peccato
suo. Augustinus enim de infidelitatis peccato explicat eadem verba, & inquit Eos, quibus nec per se , nec per Apostolos , aut Ecclesiam , Christus locutus est, absique culpa ignoraire t es Oper eundem Augustinum habent infideles excusationem de hoc peccato, quo in Christum , in ejuuiem divina Mysteria non crcdiderunt, cum ad eos non venerit, vel eisdem locutus fuerit. At non in hoc sunt numero , hi, ad quos in discipulis suis venit, & quibus per discipulos, Pastores , Concionatores, &c. locutus est: &per eosdem me
Proposita illis fuere necessaria ad infidelitatem ipsam expellendam. Circa quod
62쪽
tamen, adverte etiam cum Variquet disputat. cit. Ο. eap. s. init. Victoria in Relin. de didis, conclus. 2. m Sanciae n.
32. eis. infideles non peccare infidelitatis peccato, statim atque illis Mysteria nostrae fidei proponuntur. Quia nia cuicumque proponenti, fidem habere tenentur. Sed solum id peccatum admittere , cum ea sussicienter proposita
non credunt. Qilod tunc contingit,qua-do confirmantur confutatione sitorum errorum, vitae sanctitate, & bonis rationibus, quae ipsis suffcientes este debent ad credendum, ut disertis verbis
adverit etiam Caietan. 2.2. qu. p. art. 4.
quia nullus utique negat ait & Vassuet c. 3. cit. i me Mysterioru fidei nostri,& praeceptorum, fuisse apud multas
nationes ignoratiam invincibilem mul istempore, quo nondum erat susscienter fides nostra manifestata,& per Apos totos praedicata. Quis autem neget, Nunc, Vel paucis ante anni s. fuisse ii numeram Indorum multitudinem, qui nihil de Mysteriis audierint, & an extalia nova Religio non dubitarint quods aliquando eorum parentibus lex Eva- gelica fuit suffcienter promulgata, jamdiu oblivione ita deleta erat, ut nec mi nima ejus notitia permansisset . Ergo
in his, & in infidelibus dari potest , Sede facta darur ignorantia inculpabilis
Mysteriorum nostrae fidei. Quae conrsequentia videtur cena ex dictis, ab inurio usque modo quia ut communiter etiam omnes fatentur, & omnino certum est ut aliquid cuidam imput tur ad cuinam, id ei debet aliquo modo esse voluntarium, non solum secundum suam rationem physicam, vem metiam quatenus habet rationem malitiς, cum nemo possit peccare saltem culpabiliter nisi aliquo modo voluntarie, ut saepius S. Astrast v, & ex eo comm
niter docent ThMogi: nihil autem ense potest volutarium nisi sit aliquo modo cognitum D. Tia. p. L. 6.art.
ῖ. & cum eo Theologi quod non est
in casi nostro, ut patet. Hinc, cum
nunquam praedicti, vel infideles, quidquam audiverint ut hac supponitur
de Mysteriis nostrae fidei, nec unquam illis in mentem venerit riusmodi Mys teria esse, vel esse posse; talis ignorantia minet in illis consequenter involuntaria , sive invincibilis, & inculpabilis quare & si absolute cum gratia Dei
quantum poterant, bene vivendo, potuissent iidem ad cognitionem veritatis divino auxilio pervenire; tamen nullonaodo potuerunt unquam sit spicarili ad illud esse medium necessarium ι gi
que ita haec ignorantia in ipsis culpa non est . Apinsite autem dixi, cum nunquam praedicti infideles quidquam auuditerint .e Zosteriis nostrae Dei: quoniam ut optime etiam Con-h De Moralitate disp. i . Dub. II. 3 o. si inter infideles enutriti, qui ob id ignotam necessaria ad salutem, aliquid audiunt de Mysteriis nostrae fidei,ut merito silla
picari possint ea sorte esse vera: aut eis occurrit aliqua ratio ob quam metiato dubitent an sila Relisio sit vera , statim tenentur seriὀ adhibere diligetiam, ut cognoscant veritatem, adhibendo ea media,quae ad hoc credunt necessariM. Sicut etiam ad id tenentur statim ac eisdem fit, vel occurrit propositio nostriae fidei.Verum quidem est, quod non eadem fidei propositio suffcies est quoad
omnes, ut adveriit etiam Sancher in Decal. to. p. bb. 2. cap- ρ. n. 7. Quia eaedem
rationes alicui intellectili reddunt rem aliquam probabilem, quae refrictu alterius non sufficerent: ita respectu rei
credibilis contingit. Quod es docuit
Caiet. 2. 2. qu. p. an. q. mer. Dicendum
es igitur: hanc reddens rationem. Quia quando audiens reputat dicentem essehde dignum,est illi evidens esse credibule: & propterea ait, stare posse,ut unum,& idem dictum, videatur ab uno, ut credibile, ab alio autem non . Ex eo enim,quod haec evidentia non convenit
63쪽
credibili ex parte rei semper, sed quandoque ex parte nostri,ideo ait variari in diversis, & exigi aliquam conditionem objecti in ordine ad nos. 6 3 Sed contra obiicies primo: Facienti quod in se est, Deus non dene- far gratiam suam , nec necessaria ad se
utem , ex sententia Theologorum omnium : at fides, maxime necessaria est
ad salutem, quia sine fide impossibile
est placere Deo, teste D. Paulo: & haec denegatur multis infidelibus, ut patet ex dictis . ergo denegatur illis, quia non faciunt, quod in se est; & consequenter eorum ignorantia de rebus, Myseteriis fidei non est invincibilis, nec caret culpa. Respondeo negando absol te hanc ultimam sequelam : ignorantia namque eorum infidelium invincibilis utique est, involuntaria , ac insuperabilis omnino, ut probatum est ;cum fides sit ex auditu, & quomodo audient sine praedicante Ad secundam Vero partem minoris, dico, cum Vasque a p. cit. cap. 4. m princip. & aliis, verum esse, facienti quod in se est, Deunon negare cognitionem Mysteriorum fidei quae necessaria sunt ad salutem :quare, si horum notitiam alicui negat, propter aliqua peccata & impedimenta,
quae ipse opponit, denegat; ac proinde infidelitas illa,vel ignorantia est quidem poena peccati,sed non est peccatum,nec culpae imputari potest. Unde non denegatur fides infidelibus ex eo quod re illius habeant ignorantiam invincibilem, sed in poenam aliorum peccatorum ; quia nimirum non observant Iesem naturae, quam naturaliter insitam
habent in cordibus, quam si observaret, Deus illos illuminaret ad cognoscendaveram fidem,eo quia cuicumque facienti quod in se est, ut bene vivat,& omnia peccata evitet, dat auxilia sufficientia ad salutem: sicque stat,quod eorum ignorantia sit invincibilis, nec sit peccatum. Duo igitur genera peccatorum in infideli ciassiderantur; peccatum se lal
videlicet infidelitatis; de alia peccat ocontra legem naturae; quilibet infidelis cum gratia, & auxilio praevenienti, quae Deus nulli denegat, potest servare legem naturae, quam si servaret, Deus illum illuminaret, vel exterius per alique Magistrum, vel interius ut illuminavit Centurionem vel dando illi infusania fidem implicite absque fide explicita tvel salvando ipsum sine fide negative
& sacramentis, ex quo non est alligatus illis Caeterum, quia talis infidelis nocooperatur gratiae praevenienti, divitii nque auxiliis sufficientibus,tded non meretur illuminari, & damnatur, non quia
ignorantia fidei non sit illi simpliciter invincibilis,sed quia ex aliis peccatis adjunctis,advenit sibi ignorantis in poena
6 obiicies secundo: Post praedic tionem Apostoloru, fides innotuit Uni verso Orbi, ergo post ipsam, ignorantia fidei non est infideli simpliciter in- vineibilis : Antecedens probatur ex illo
ad Rom s. Et quidem in omnem terram eximit sonus eorum . Respondeo ant
cedens esse falsum, ut de Indis,atque de habitatoribus in extremis mundi partibus patet, quibus non adhuc si issicienter innotuit Evagelium, nec lex fidei sussicienter promulgata est; consequenter excusantur a peccato contra fidem propter
ignorantiam ait Azorisy to. p. l. 8. e. T. cis 2. mers. Obiicier licet sui recte docuit v. Tho. 2. 2- qu. Io. ar. p. ad p. 'sint in aeternum damnari propter alia cramiua scienter contra legem naturae commissa . Ad Apostolum dicitur,ipsum vel ic tantummodo inferre,quod Deus nunquam reliquit Mundum sine aliquali sita cogni-rione , qua si bene uteretur, abundantioribus doctrinis repleretur prout conlisit Cornelio. Vel potest exponi, quod illud verbum praeteritum, Eximit, ponitur pro futuro , more prophetico, ad insinuandam ipsius futurae certitudinem . Videatur cometas ἀ Lapide in hoc loco . Si instest hujusmodi ignoran
64쪽
Ea invincibilis si daretur, sequeretur,infidelem, vel nullo modo posse salvari; vel sine fide salvari: utrumque autem
est erroneum , de contra Apostolunticlamantem, Deus muli omnes homines
salios feri: Et sine fide impossibile es pla
cere Dro . Consequentia pater, quia tali infideli , ratione ignorantiae invincibi
lis, est impossibilis fides. Se sic inquam
instes, respondetur, nefando primam partem assumptae sequeta , infidelem uidelicet nullo modo posse salvari: hoci enim solum sequeretur, si faciedo quod
in se est, ut bene vivat, Ac peccata Vitet, non posset veritatem assequi, ut supra. Hinc etiam Trullenia in Decal. lib. p. cap. p. dub. L. n. '. licet asserat, eos, qui invincibiliter ignorant fidem Christi excusari quidem posse a peccato infideli tatis, non tamen sine illa fide salvari posse r reddit nihilominus sui diisti ra
tionem cosormem omnino nostrae doc
trinae silpra traditae: Nam csic arguit) si
cum Dei auxilio servant legem narur
lam , Deus providebit, ut sciant fidem
Christi, .& res necessarias , . dabitque
illis Doctore, ut dedit Cornelio Actor. Lo. aut illos interius illuminabit, eo quod facienti quod in se est, Deus non denegat gratiam suam. Quod si non servent legem naturalem, damnabuntur proditer hujusmodi peccata ; nam si ignorant invincibiliter tidem, ob hanc infidelitatem negativam , quae sine culpa est, damnari non poterunt. Unde constat proxime, vel remote, omnibus dari media sussicientia ad falutem: nam omnes , etiam si nihil audierint de fide tamen virtute divinarum inspirationum possut aliquo tempore observare legem naturalem, quam si observant, Deus
absque dubio providebit medium , quo possint habere notitiam fidei , & sic iustificari, oc salvari ; ut probant fil
sus Doctores, cum S. Tho. 2. 2. 2.
art. 7. & tenet idem ibi, & expressiustitit. 3 . in cap. Io. ad Rom. Vide Filiive
3 o. Suare: tract. de Fide disp. I 2. sec. 2. n. s. Casero Palao tradi. 4. de Fide disp. p. punc. 8. n. q. Dari autem ignorantiam. fidei invincibilem, docet S. Tia. Σ. 2.qu. IO. art. p. Et dicemus infra: ita Trullem, conformis ut patet doctrinae
ut supra. Ad secundam dico : fidem esse necessariam, ita ut sine ipsa impossibile sit placere Deo . Qando es public
ta, o nota inquit Genarus in Praeludiiscit. par mihi II. col. p. in fine: conse- . c'enter ita concludit heu infidelem -- tritum in Sy is, sine ea saliare poetbEt Eminentiss. card. Pallantacinus in p.
dem Genarum l. c. pag. io. ωL 2. dixit: Ex his,p i nascuntur inter haereticos multi salvantur , quippe morientes ante illam aetatem, in qua non sit eis solenter pro
posita falsitas sua sectae. Od idem ante
dixit salacit. Genaruri Variquet disp. I LO.
dicit hoc, ut constat ex eiusdem contextu , in quo selum sic: Si aliquis nihil sciens de mera doctrina, fide christia- .na, primum incipiat instrui ab aliquo. Ar'riam , qui et itae honestate exterius appareat dignus fide, o caetera omnia nostrae fidei recte proponat, in Articulo autem de
Filii aequalitate errorem doceat, cur non
ab errore excusabitur ' 'de enim existia mare ille potest in eo Articulo forsam errorem subesse ' Immo, e hac ratione apud sch maticos , or haereticos plures simplices
ab errore excusantur, quia suis maioribus credunt nee adhuc se cienter et ident eos errare. Ita Varique allato n. I s. quod uti
que ut patet) non facit ad dictum Eminentiss. Pallavicini, nec ad rem cum
6 1 objicies tertio , ex inconvenie ri, quod sequeretur ex tradita doctrina, ac nostro privilesio, nam demus adultum aliquem infidelem mori cum tali dicta ignorantia , antequam peccarit mortaliter: nullus ei locus assignari poterit. Non Limbus puerorum , quia hic locus non est pro adultis: nequep In-
65쪽
4 1 De. Privilegiis Ignorantiae
Infernus,quia non merebitur poena sen- eique subjacere debet, ultra poenam si is . Ergo,&c. Resbandeo cum coninia damni. disp. cit. II. sub n. 7 m. Ad sc Hac autem occasione. hic quar- tertium. Posito tali cam, sive sit possibilis, rei quis: Quem locum habere debeat sive non,ialem iturum ad Limbu puero- Anima justa , & in gratia ,s quae separum . Nec refert, quod hic locus di- ramr a corpore cum culpa tantum ve-citur iis pueris deputatus ; quia hoc niali Et ratiu quaesiti est; quia ex una fit eo quod communiter supponitur parte, accidere potest , i quod homo
nullum adultu de facto cum sola pec- justus, in gratia existens, habeat tem-cato originali e vita discedere, quia ta- pore mortis aliquod peccatum veniale, muniter omnes docent, neminem sine neque huic peccato remedium adhi- gratia habituali polie notabili aliquo beat, vel ex nestisentia I vel ex re- tempore omnem legem naturae servare. pentina morte sit illud voluntarie non Quod si forte contingeret aliquem post omittat) vel ex quacumque naturali
adeptum usum rationis, antequam gra- 4mdvertentiar vel etiam, quod scietis,uius peccaret, mori, inter pueros com- & videns, omittat adhibere remedium Iutandus esset i praesertim cum diver- eidem veniali quoad culpae expiatio-itas illa locorum non tam respiciat di- nem ante mortem: non enim prop-verstatem aetatis, quam culparum. His terea peccaret mortalitcr pti ecub con tamen adverto, cum Macria De ela b. 'temptu quia sui advertit etiam Suaree
Petri lib. 3. De Fide Dogmatica, mers de renit. disp. I i. sec. 4. u. a. nullum Dico quarto, infine,pag. mbi r 71. col. p. ostendi poteth de hac re praeceptum . &quem sequitur l. Ir. ωι contemptus , si praesumitur , non est L. mers Secundo dico: quod si talis, cum verus, potest enim esse sista negliget originali, coniunctum haberet aliquod ita, vel nimia selicitudo circa corporis veniale,eum, ultra poenam damni sper- salutem, vel alias res temporales, cum petuam nempe carentiam visionis Dei illa spe , quod malum illud Messe post aliquam etiam poenam sensus levem mortem habet remedium : sicut negli- passurum . Ideo enim parvuli cum solo gentia in satisfactione pro poena tem- originali decedentes , non puniuntur porali,propter easdem rationes iMnest poena sensus sui optime probat E-- peccatum mortale per se loquendo. Ex
nentiss. Brancatus de Lauraea in suo do altera vero parte, quis locus assignantissimo , & eruditissimo ramo 4. in . dus Animae , qu. e in gratia separatur ab .sententi Scoti disp. 27. Tit. De Statu corpore cum culpa, & reatu tantum Par ulcνum decedentium cum Originali, veniali Non Sedes Coeli,& Gloria Ma-art. n. 93. ex Sacr. Script . Magistra torum , cum certum sit Animam ha- sentent. D. Fon D. S. Thoma, Scoto , & bentem peccatum veniale, non posse
aliis, qui cum Innoc. m. Papa, id pro videre Deum, quia , Nil ni cor uinatum Ecclesiae communi sensu asserunt) quia introibit in illam . Non Infernus, cum in contrachione originalis peccati , nul- &alioqui etiam si certum, Animam iam habuerunt delectationem , neque perseverantem in gratia usque ad mor- sensus, neque spiritus. At qui ultra con- tem , aliquando visuram esse Deum ,
tractionem originalis j commisit ali- quia propter lum veniale peccatum quod veniale, cum reus sit delectatio- nemo punitur in aeternum , uti fit innis, & Consensus personalis, quem ha- Inferno , in quo nulla est spes, Az rebuit in illius commissione , aliqua uti- demptio. Non purgatorium, quoniamque poena sensus ei danda est iuxta de- in ipse non est amplius Anima in statu lectationem propriam,rius qui peccavit, merendi remissionem culpae, quamuis
66쪽
venialis, eo quia status merendi finitur cum vita, quantum ex scriptura colligi potest. Et ex alio capite , Deus tenetur
justitia remittere illam culpam, quia non potest, semoto ordine justitiae a se praescripto , punire perpetuo illam Animam , privando illam gloria ; nec potest dare gloriam , nisi prius remittat
culpam, quae in Purgatorio non remit titur , remittuntur enim peccata in Pumatorio sbium quoad poenam, quae re-nquitur post culea in hac vita remis sam. Ex quibus sequi videtur, locum nullum esse assignabilem Animae migrati ex hac vita in gratia,sed cum culpaventili: consequenter casum hunc esse impossibilem servato justitiae ordine a Deo praescripto. 6 Et ita est secundum aliquos, apud Suare: sec. citan. E.) hujus in odienim casus per ipsbs, videtur impossibi lis. Verum,quia certum eli inquit idem,
aret n. s. posse Animamseparari a corpore cum gratia , cy' culpa mentali: &item per eundem mei, pariter certum eth, eandem Avimam aluiuaudo ruisuram
esse Deum, de ingressuram sedem Coeli,& Beatorum , ibique proprium debere habere locum , ac m.uasionem ;
Idcirco lusi latexplici re, quinto. per quid, & quomodo tollatur hujusnodi culpa venialis: quod tamen hic omitto , quia id optime, de ex integro facit
inclusit et ibique in substantia concludit cum Dimo Thoma, & aliis ; In primo instanti separationis Animae a corpore , habere Animam ferventem actum dilectionis Dei, & contritionem etiam persectam omnium praecedentiuculparum; quia in eo momento cognoscit statum suum , est expedita ad
operandum, & ex parte Dei habet auxilium efficacissimum juxta mensuram suae gratiae,5 iosa statim sine mora operatur . Et persccte tendit in Deum , &avertitur ab omnibus venialibus. Qui actus,unicus,& universalis'o enim es ne ceste ut in eo instanti multiplicentur actus) sibiscit, ut statim per ipsi im tollantur omnia peccata venialia, quae remittenda sunt, A tollenda quoad culpam . Hinc Anima in eodem instantiquo separatur a corpore, si justa fuit immediate ante,ita confirmatu r in justitia, ut cadere non postit, & statim existit extra statum merendi praemium eia sentiale, vel argumentum gratiae. Qaan do autem Anima indiget purgatione,
dici potest probabiliter, esse adhuc institu merendi aliquid accidentale, sive necessarium,ut est remissio venialis culpae: quia quantum ad hoc , adhuc non est in termino sed quodammodo in via. Ita Suaret. ini ulterius quaerens, an in illo instanti, sicuti ex vi illius actus dilectionis Dei. & contritionis , redimittitur culpa venialis,remittatur etiam
purgatorii poena ; ita ut sit satisfactorius pro tota , Vel saltem pro parte p nae debitae, n. I 8. Res ndet i in illo instanti nulli rinam purgatorii remitti, ex vi illius actus, dc contritionis:& hinc elle sententiam D. Tho. qu. 7. de Matiari. Io. Et ratio a priori esh ait idem Suaret quia Deus statuit tempus hujus vitae ad latisfaciendum per nos. tros actus , vel poenas hujus vitae, tempus autem vitae naturae ad sustinendam. condignam poenam ignis . Sicut autem in instanti mortis, extrinsece finitar haec vita , & intrinsece incipit alia,
67쪽
Ignorantia in vincibilis aliquorum artis lorum, fideis e nusteriorum , quae
potest esse etiam inrer fideles,
eos excusat a culpa,in east rare in 'ses cuia pa non est. Ere communiter a D. D. vincibilem, ratione illius , excusaria peccato haec ignoranssi. μικκ , -d contingat nil eos de hinus praecepti mi, in authoritate audisset mulsi audieriis, nil, instar brutorum percepisse: aut si pereep rint , abis negotiis distentor , se prorsus huius gationis oblitos: mellex ore suo addiscere potuerunt, caruisse Doc ore , as instruantur . Item, Ptasepe, o maxime rudibus, nec dubium, nec scrupulus
68I admittitur hoc Privilegium. circa hane obligationem occurrit. In eius Quia ad impossibile nemo tenetur; im- su esse ignorantia in incibile etia circa le-essibile autem est , multos fideles ha- ges ad alicuius statu pertineres,diximus tu.
re cognitionem distinistam omnium praeced. e. 16ar. a. I. 27. Deinde, uia
atticulorum, & Mysteriorum fidei, m quivis hi, gentia adhibendo nquirendo,
quidem nec eorum terminos multi no- aut bene mimeri At tenebantur' huius siliarunt: at quod est Inotum , non est gationis notitiam Uequerentnr: atque eum volitum, ergo resiectu eorum habent non assequuntur, eo quod instar pecorum, ignorantiam involuntariam , & invin- omnino μεsalutis immemores vitam trancibilem , a culpa excusantem conse- Agant: emroinde absolute poterant eam n quenter, S: quae in ipsis culpa non est. titiam habere . Qia tamen non poterant Imm5 V rei p. 2. u. 12 i. cap. I. in ex intentione id tignoscere , quia moralitersae, aperte ait : Simplices excusari ab loquendo non potuere id curare, utpote qui ignorantia quorundam Mysteriorum ex nullum habuere nintimum, quo ad eam n iis, quae necessaria sent, quia nec a P titiam imuseandam indacerentur,eo quedrochis,nec a Parentibus,vel ab iis, quoru me dubium , nec scrupulum conceperint. eum mandati sent, circa illos instruun- ideo ea ignoraasia reputatur summeatus. tur; nec alios a quibus iustruantur, pos' Et hanc partes ment, Naiam. Summ. sunt, vel sciunt audire, cuiusmodi sunt cap. ar. Hispanice n. I 8. Latine n. 2 rustici , valde agrestes in sylvis , vel mersu 8 Bannes 2.2. P 2. ant. 8. dus. E. montibus nutritia Idem affirmat San- pag. 428. V que p. 2. P. 76. απ. Σ.-e: p. p. Operis ad alis lib. L. cap. s. n. isse. 12 I. ea p. 2. n. 3. A rius to. p. bla io. ubi siet Merit. dubitabis, an 'βς 8. Infit. Morol. c. c. q. 7.-cap. T. qM. D. iviis fidelis dari e ramis inmiscibilis . in eap. 8. q. ult. Petr. de Leti m. p. teripereato exeusans, horum Miseriorum H D-m. tract. p. cap. 3. conclus. Sa ro in dei, quae explicite ererire tenentQ. Ab- Ciam Regia lib. 1. cap. v. n. isam e . ροι negant. Qia contionatoribus abundant , in passim in Ecclesia Ahsteria haeeircunferuntur, ac solemni ritu celebraisur.
Et eum ad cuiuslibet fidelis flatum pert,
mant, tenentur curare eorum notitιans
Uesui: μods non curant, ignorantia haec.
art. h. post s. ronclus. Manuel p. Tom. Et quammis Fannes, de Ledes- ,
Atmus d. cap. 6. qu. . dicant, raro contingere hane ignoramiam in intilitem emesius tamen idem. Atyri eou. cv. P. 3. Vari uel proxim. adlegatus , di cunt saepe contingere in od rationes allatis satis probant. Ita Sanciat cum allegatis. Quibus ego addo Comnia De Munatitate disp. I . dub. II. n. Σ15. sub sequentibus verbis: Musis rustici satim atque imi-Summ. h. edit. c. 8 s. n. 4. At credo dari piunt ratione uti,appiscanturpascendis co apud aliquos rusticos hane ignorantiam in- Mus, . rar. permittuntur templum adire.
68쪽
o. rarissime mittuntur ad contiones: arque
ita nee in templo quidquam de rebus dei audiunt , nec domi ab heris , aut parentiabus in rebus fidei instruuntur; ideoque etiam nullam susprionem babent, aliquiasibi cir- ea fit M steria necessario distendum esse. amuis istin, hi,interrogando aliquando suos Parochos, aut alios in fide instructos, aut faciendo quandoque mesarem diligentiam ut possent conciones, aut Catechise
mos audire , poenis scienter in fri is se
nui; quia tamen omnino e rant, hoe adisium finem esse in cessarium , nequeunt ex huius desiderio ad illumfaciendum excitarinaque ita haec ignorantia manet in illis in moluntaria , si ve inmiscibilis. Hactenus
coniuch: cui ulterius addo Ferdinandum De castro Palao parte ima, tracZ. 4. disp. p. pune. II. n. 4. ubi, quod possit dari ignorantia invincibilis Mysteriorum fidei , tam inter infideles, quam inter fideles; & quod haec sententia communior sit: quam ipsemet etiam extendit ad Mysteria nedum quae necessirio sunt cognoscenda necessitate praecepti, verum eriam ad ea, quae cognoscenda sint necessitate medii; & necessita medii necestaria sunt ad salutem. Quod sic probat. A rmo raro contingere aliquem habere ignorantiam inmiscibilem eorum, quae necessaria sunt ad salutem necessitate medii. 'Nam eum haec, in cognitione Dei potentis remittere peccata, ' gratiam, riamque concedere , . consistat ; rarus Hie
potes , cuius mentem hae notitia saltem sub dubio non imbuerit . Dixi raro contingere posse y quia sentio casum non esse im possibilem Potest namque quis ita barba rus , aggrestis esse, ae inter barbaros nutriri , ut sitas Dra notitiam habeat,
eareas tamen notitia illius, quatenus a.
thor est supernaturalium donorum e quam notitiam diximus esse necessariam necessiatare medii ad salutem, euius caremtia illi immediate non imputetur, quia illi non
se steri ratio dubitandi, ae suspirandi silia
gatum esse inquirere. Ita Castro Patio:
nee destat A quamplures ejusde
sentitiae, ac opinionis nostro faventes
proposito privilegio: eos tame hic omi to,allegandos in sequentibus privilegius.
Solum hic ad verto cum Coninch dia . II .cit. n. 2 3o.in fine. Turcas, Iudaeos , ac Haereticos prudeliores, laborare iam c
muniter ignorantia vincibili, quia si diligenter huic rei intedant,habent su T- cientes rationes dubitandi de sua religione. Ideoque ipsi, etiam cum pericula
vitae tenentur veritatem serio inquirere . Sed contras'. Obiicies primo, ex D. Sonau. in 3. dist. 23. re. p. m. a. ad ult. qu. s.
ad penust. Adriano β-dlib. 2. qu. p. si e
argument ad 2. aliis: Lumine naturae
tenetur quis Deum colere, & constaquenter investigare quo cultu, tam in-reriori , quam exteriori colendus sit.
Ergo si juxta hoc lume naturae inditum . diligentiam fecit, sine dubio de fide ii luminabitur , quia Deus neminem deinserit ficientem quod in se est ; ergo non potest esse in aliquo ignorantia invincibilis Mysteriorum fidei, quae quis scire
tenetur tam inter infideles, quam inter fideles. Secundo : ex stabriele in 3. disp. artis. 2- post F. conclus Durando R. u. p. n. 9. dc aliis. Inter fideles his Mysteria ita passim circumferuntur, &publicantur,tum celebratione festorum; tum praedicationibus, & exhortationibus, ut vix intelligi possit aliquis, cui dubium non sit riatur ea addiscendi: ergo &c. Res γndeo ad primam obiectionem, cum Castro Pa punc. cit. n. s.& aliis e concedendo quidem lumine
natu ae cognosci Deum esse colendum, negando tamen cum hac cognitione
stare non posse ignorantiam invincibile Mysteriorum fidei: tum quia non colit Deum juxta lumen a natura inditum: &dato quod illiam sic colat, & recte operetur , solum insertur illuminandum esse a Deo aliquo modo de Mysteri rum cognitione ad salutem necessariae necessitate medii, non praecepti: qui propter carentiam cognitionis debitae
69쪽
46 De Privilegiis. Ignorantiae
ex praecepto, salutem non amittet. Ad in particulari, S: in seipsa , creditur
secundam chiectionem dico cum San- expresse aliqua res fidei.Ut cum expres Aeet supra, Palaon. eodem, oc aliis,passim sequis, ac distiniste cognoscit Incarna-
in Ecclesia Mysteria fidei circumferri, tionis, vel Trinitatis Mysterium, illud sunt plures ita rudes, & barbari, que expresse credit. Sic explicant com-
ut ad ea non attendant, neque dubium muniter Theologi: Toletur bb. Sum illis veniat talis obligationis: & concesib cap. 1. n. 4. Valent. 2. 2. disp. p. cim etiam quod obligationem perceperint, L. Puncto 3. in princip. Aesius instit. -- vel capaces non stat addiscendi , vel rabum tam .p. lib. 8 cap. 6. insine. Ubi, Doctorem non habcnt. Hinc Eman ei Eum explicite aliquid credere, qui Venti- S. Verbo Fides n. p. optime ait sic: Sen- tur alicui reisibi assiae vel quam cogitatio num multi cum D. Tho. excusari multos ne concipit e implicite autem , qui credit ignorantia ab explicita egnitione Trinita- aliquid generaliter, c subinde musta alia,
tis , in Incarnationis , praesertim cunti, PAE in eo continentur. 2 Saniae p. p. is deest qui doces, quam opinionem, ct si ras Moralis lib. 2. cap. 2. n. 2. Qui tamen adhue solebam improbare , nunc non au- Author, conclusust. eiisdem cap. n. IO.
. Quid enim ' dicemus ne perire infinia videtur positive excludere nostrum pro- tum Christianorum alioqui bonorum multi- positum privilegium , & velle absolute iussinem,qui de 'sterio etiam Trinitatis, esse modo in adultis cratione utentor Incarnasionis , lix quidquam recte bus) culpabilem ignorantiam, etiam norunt, imo peruerse sentimis in terroges ' tantum explicitam, ptaedictorum Mys Potius credi erim condemnari istorum Pas teriorum : eo quia post sufficiente pro-sores ob negligentiam docendi. Quomodo mulgationem Evangelii, cognitio, &autem se gerere debeat Confessarius cu fides explicita eorundem Mysteriorum
ignorante Mysteria fidei, dicam pos- Sanctissimae Incarnationis Chiisti , &tea in sequentibus, primitig. y Trinitatis Augustissimae , necellaria sit, necessitate medii, seu finis ; non solius PRIVILEGIUM QUARTUM praxem : nam quod ratione hujus tantum necessarium est, exequendum qui-
Ignorans hodie in incibiliter explicite ) Mm necessarib est, scd quando facultas
Myrena Acamati s Christi, suppetit, de occasio ; non tamen ita Sancti Ima Trinitasis, excusatur quin absque illa, possit gratia, & gloria probabiliter a culpa in ipso, comparari, excusante , aut ignorantiRhuiusmodi ignorantia s pro- invincibili , aut occasionis defectu babiliter 2 culpa At quod necessarium est primo modo , umest. idest ratione medii, sive finis , ita ne-
Ο & cognitio sepem I natural tu Mysteriorum alia
est implicita, alia vero explicita . Implicita dicitur cum res aliqua fidei, non Cressitur expresse,& in particulari in sei si, sed in aliqua alia expresse credita, in qua illa implicite continetur. Ut ex plicite credens 'aidquid credit Ecclesia, credit implicite Mysteria Trinitatis,& Incarnationis, de reliqua etiam fidei Mysteria . Explicita autem est, qua, cessarium est ad salutem sper omnes ut sine illo, in nullo eventu, nec impos-sbilitate , nec ignorantia in vincibili
excusante , salus obtineri valeat: Sic infans mortuus in utero Matris defectu Baptisini quamvis illi sit impossibilis, tamen non salvatur, quia deficit medium necessarium ad salutem. Sed tali modo nunc in adultis ratione utentibus necesiaria est fides explicita, tum Incarnationis Christi, tum Trinitatis
Sanctissimae, ergo sine taliexplicita fide,
70쪽
&cognitione, salus haberi nequit; nec su Christi fideliter credat. Et rursiis: me in hoc ignorantia invincibilis excuti bit, est fides Catholica, quam nis qui seu deli- vel ignorantiae privilegium locu ullum
habAt, vel hanere poterit. Ita ex Sa che n. Io. cit. Ubi expresse sic: Fides sterii Sanctissimae Trinitatis eodem modo est necessaria necessitate medii , seu finis, quosdes christi; nempe, antes cientem
E angelii promulgationem , implicita λ ,' nunc autem explicita, tam ad gratiam, quam ad gloriam assequendam. Et ita
D. Tiam. 2. 2. 'u. I. art. 8. eodem pacto
loquitur de necessitates dei explicitae M e-rιι Trinitatis, quo art loquutus fuerat de necessitate fidei explicita Musterii incarnarionis . Et ratio est,quia similite des huiusterormitersu crediserit ,siamus se non poterit. Tum etiam quia, alioquin se queretur posse nunc temporis alique ire,
salvari in lege Mosaica, ut si Iudaeus in vincibiliter ignoret fidem Evangelica ,& servet legem Mosaicam , quae implicite continet legem Christi, ergo &c. 7i Versa vice tamen non aesunt qui nostrum admittant propositum privilegium , sitiatque plures, & classci meto res . Eman. Sa ubi supra. Corduba tu β l. Theologicis lib. 2. quaes. . propost. I. ubi , od is explicita fide Christi problema est, utrum post iam promulgatum E angelium M sterii ad nostrae salutis fundamentum per Apostolos, γ' succesiores eorum in prae
pertinet, Matth. I. 8. Docete omnes gentes, puis partibus Orbis , posit nunc indirantia baptitantes eos in uom ne Tatris, Filii, Spiritus Sancti. Item, quia sine hac cognitione,nequit Christus satis cognosci: utp te, qui es Fιbus Patris,stconceptus mirtute Spiritus Sancti. Sicque docet Valentia
2- 2. disp. I. P. 2. punc. f. in Z. conclusubi idem docet de ceteris artιculis ad Di vianitatem pertinentibus . Ita Sancher . Prae- in incibilis reperiri, est duplex opinio inter
Catholicos. Ipseque, utriusque opinionis rationibus adductis, stat pro parte assim
mante , ut patet ex eiusdem contextu , praecipue ex mersu Et nota,pag. mihi a s.col. 2. in fine . Azyrrus to. I. lib. 8. cap. 6.qu. 6. Soto in . is.1 qu. I. art. 2. Coniuch
disp. I . dub. 9. n. I 63. ubi, uod oster autem hunc Authorem,& Valentiam, praecedens sententiast probabilis, tum pro eandem docent sententiam quam plures prer auctoritatem Doctorum qui eam i alii, & gravis limi Doctores apud Leandrum de Sanctissimo ne menso p. p. i'
Decalogum tradi. Σ.diso. 2- qu. 8. I 3. Trullenia in Decalog. ιι. i. cap. I. dub. 2-num. 7. mersu Dico quinto Dianam to. G. Coordinato tradi. I. res. 4 n. I. Exp. 3.
eradi. Misee p. res. 46. Verri celti De Aristobcis Missionibus Tit. p. sec. 2. n. 7.& apud alios . Probant autem hi metores dictam sententiam,tum ex illo Hamri i6. ubi Christus Dominus postquam praecepit Apostolis ut baptirarent, In nomine Patris, Filii, m Spiritus Sancti , addit, .Qui crediderit,m baptitatus fuerit, salius erit: qui meia non crediderit cutique Mysterium etiam Trinitatis, de quo facta fuerat expressa mentio) condemna bitur e tum ex Athanasii S bolo, ubi discitur : Sed nece rium est ad aeternam si
lutem, ut Incarnationem Domini nostri mnent, tum etiam propter probabiles rationes , tamen contraria ut in nostro
Irivilegio) non est minus probabilis ; scia
icet etiam in lege gratiae, non esse necessiatate medii, necessarium ad iusserationem, ut quis explicite credat a Uerium Incarnationis, sime secundam Personam fuisse incarnatam,-Christum fuisse merum Deu ,
' hominem, pro nobis in Cruce mortuum, ac resurrexisse : atque adeos cere, ut haec ιmplicite credat, credendo explicite eum esse messiatorem, in Salmatorem nos trum e ita Coninch, alios D. D. pro se M- legans , praecipue D. Tho. 2. L. in . 2.art. P. ad 3. Sotum, Cordubam,
dinam e qui tres , licet dicant, fidem explicitam ait idem Coninch, & verum
ait esse necesariam necessitate medit,quia flati subdunt, ab hac tamen necessitate