Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De poen

발행: 1716년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ς 'Larii extrinseca denominatione, sec. ai-vehitur ad exigendam intuitionem Dei,quam sola Divina natura exigiticum sit impossibilis substati super. naturalis,cui scilicet sit debita visioDei,ut docet comunissime idcirco quoties homo habet exigentiam visionis Beatae , sive hanc physice exigat per gratiam intrinsecam , quae sit veluti externa Dei promissio, sive moriliter per solam promissionem internam Dei, toties dicitur participare naturam Divinam,sive physic sive moraliter , atque adeo esse Filius Dei Adoptivus, Amicus,& haeres. His explicatis. III. Dico, posse in alia providentia denominatio

-nem Justi, ac Sanisti, seu filii Dei adoptivi, Amici,&Haeredis,haberi per sanctitatem mere extrinsecam Itassicotus, Ariminensis,Medina,Durandus apud Granado

p. a. tract. 8. 4'. s. ubi ostendit,favere huic senten-xiae etiam Angelicum necnon Curiel, Arriaga dist. , de Gratia sect. . Coninckait'. i. de Poen dub ii. alii apud Suar dis'. 9. de Poen.sect. . num. 1o is lib. 7.

lios Recentiores.

Prob. Potest Deus citra infusionem Gratiae promittere seu donare homini suum amorem,conferendo jus ad illum,necnon ad gloriam, seu laereditatem, ac pro inde reddendo illum amicum, filium adoptivum, haeredem; ergo potest denominatio Justi,& Sancti h beti per sanctitatem extrinsecam. Antecedens probatur tum paritate in humanis , si enim potest ho*o sie donare suam amicitiam,ac reddere alterum filium ad Optivum, haeredem,quidni etiam Deus Tum etiam quia potest Deus per merum suum actum extrinsecum promittere Petro v. gr. centum, sic dare illi us ad centum ergo potest etiam per merum actum extrinse- 'cum promittere homini suum amorem amicabilem, &haereditatem,atque adeo conferre illi us ad ista,& consequenter reddere illum amicum, filium adoptivum,

112쪽

& haeredem i cum ex dictis amicitia curn Deo, & fili tio adoptiva in hoc jure consistat , sive habeatur per gratiam intrinsecam,quae sit externa Dei promissio es.sentialiter pendens ab interna,sive per meram Dei e trinsecam promissionem de dando suo amore& haereditates esto, ut advertit Coninck loco laudato, ad-odoptio haec performam extrinsecam imperfectior sit ea adoptione, qua perserinam intrinsecam elevamur ad esse suo modo proportionatum tantae dignitati , ut mox explicabimus. Confirm. In pueris habentibus originale datur de Bisto denomipatio injusti absque ulla oualitate intrinis seca,sed praecise per hoc, quod Deus suo actu extrin.

seco voluerit includere eorum voluntates in voluntate

Adae,qui peccavi. ergo pariter denominatio Justicia, beri poterit absque qualitate intrinseca; non quidem per justitiam Adami aut Dei aut Christi nobis imputatam,cum nemo possit per alterius justitiam reddi fori liter Justus , sed per hoc quod promittendo nobis suum amorem, gloriam absque infusione gratiae reddat nos amicos, filios adoptivos,& haeredes. IV. Ohic L. De facto denominatio Justi, Sancti habetur a forma physice intrinseca,nempe a Gratia inhaerente , ut docet Trident ergo non potest haec e dem denominatio haberi per aliam formam. Probatur consequentia , quia denominatio idem est,ac effectus forinalis, qui identificatur cum forma applicata subj eho .atqui nequit forma intrinseca esse extrinseca; γgo neque poterit effectus formalis , te denominatio intrinseca causata a forma intrinseca haberi per sorinam extrinsecam.

Confirm ex Vasquio. Si posset denominatio Justi,& Sancti haberi per formam extrinsecam, de facto haberetur per hujusmodi formam in priori ad gratiam, Iiam in priori ad gratiam datur Dei voluntas de danda

113쪽

siis. IV. De extrinseec denominatione,ω. Io3Gratia , seu de dando jure ad amorem amicabilem,&haerediῖatem.

Confirm. 1. Quia saltem de facto Gratia hobis physice intrinseca esset superflua,cum possit haberi effectus

sermalis gratiae sine qualitate intrinseca. Rei p. i. Per instantiam ergo neque poterit denominatio injusti, seu peccatoris, quae inadulto hobetur per actum proprium intrinsecum haberi in infantibus habentibus originale per formam exitinsecam, Ve- nominatio cogniti, vel amati, quaesinabetur a cognitione, vel amore intrinseco , quo aliquis se ipsum amat, neque poterit haberi per formam extrinsecam nempe per cognitionem,& amorem, quo ab alio cognoscamr,& ametur. Secundo directe dico , nonnullas denominationes esse insupplebiliter intrinsecas e propria natura,ut denominatio videntis,alni,M. 4-lias vero osse insupplebiliter extrinsecas, ut denomin tio praeteriti, mortui, distantis,sc. Alias demum haberi posse tam a forma intrinseca , quam ab extrinseca , ut denominatio cogniti, amatici sic etiam denominatio peccatoris , seu tabentis reatum

odii Divini , quae in infantibus , in habentibus

peccatum habituale non constituitur performam physicὰ intrinsecam, sed per reatum intrinsecum moraliter ; similiter dicimus de denominatione Iusti, Sancti. Et ratio est , quia denominatio habentis jus ad amorem alicujus passim habetur in humanis I promissione extrinseca talis amoris, seu a don natione amicitiae ergo pariter denominatio habentis jus ad amorem Dei haberi poterit a promissione extrinseca Divina in in tantum Gratia physice intrinseca parit hanc eandem denominationem . in quantum essentialiter pendet ab ea Divina promissione, 'roinde est veluti externa Dei promissio, ut diximus in loco.Hinc licet non posset per formam extrinseca haberi

Dissiliae by

114쪽

illa eadem denominatio habentis jus, quae habetur per formam intrinsecam,cum non possit ille idem effectus formalis , qui habetur a forma A, haberi a forma B; potest tamen per formam extrinsecam haberi denominatio habentis jus consimilis denominationi, quae habetur per formam intrinsecam cita ut per utramque habeatur homo vere Iustus,& Sanctus,Dei amicus, filius,& haeres; quamvis denominationes istae si habeantur per gratiam intrinsecam, seu per physicam partic pationem Divinae natura sint denominationes phytacae si veris habeantur per formam extrinsecam, seu per moralem participationem Divinae naturae, sint den

minationes morales.

Ad i. confirm ne sequelam , nam iuxta dicta quaestione antecedenti,actus Dei volens conserre gratia r solum causaliter , non verb formaliter dat jus ad amorem amicabilem, gloriam e unde si perimpossibile daretur talis actus Divinus di non conferretur gratia per locum intrinsecum non haberetur in homine tale jus scuti si per impossibile daretur decretum Dei volens lucem, dux non poneretur , non

daretur denominatio lucidi At quando Deus promi tit extrinsece suum amorem amicabilem , tunc hujusmodi promissio non cautiliter, sed formaliter confert jus ad talem amorem;sicut condonatio extrinseca,Cum sit promissio Divina de non odio habendo, ac puniendo peccatore,formaliter confert peccatori jus, ne odio habeatur,& puniatur a Deo; ideo formaliter est d structiva reatus odii,&poenae aeternae,in quo peceatum habitualiter perseverat. Ada Sicut in diesenti providentia lumen gloriae v. gr. intrinsecum intellectui Beatorum non dicitur superfluum esto sine illo posset haberi viso , dese vit enim , ut connaturalius viso ponatur, ser exugentiam intrinsecam testa non est supe flua grati J stis

115쪽

Ωstasti IV. De extrinseca denominatistra, si tot stis intrinseca, quia deservit, ut connaturalius, & per exigentiam intrinsecam habeantur habitus infusi , conferantur auxilia supernaturalia ad gloriam obtiliendam disponentia. In humanis homo adoptans non potest conferre ullam qualhatem mirinsecam adop tato, quae sit exigitiva amoris paterni,vi haereditatis ; idcirco non potest in creatis dari amicitia in adoptio intrinseca potest autem Deus huiusmodi qualitatem supernaturalem conferre vi idcirco amieitia, cadoptio Divina potest esse intrinseca de facto est hujusmodi in praesenti providentia. Hinc sequitur quod quamvis effectus formalis gratiae sanctificantis

haberi possint tam per qualitatem supernaturalem inistrinsecam, quae sit prima radix exigitiva potentiarum, operationum supernaturalium, quam performam extrinsecam explicatam nihilominus connaturalius,&perfectiori modo habentur per qualitatem intrins cam non secus ac denominatio potentis proxime Deum videre connaturalius,& perfectiori modo habetur per lumen intrinsecum, quam per omnipotentiam specialiter assistentem.

V. Ohic. 1. Non potest aliquis dici prudens, sapiens ortis per hujusmodi virtutes extrinsecas ergo,

que potest dici Justus, Sanctus, seu amicus Dei per

justitiam, sanctitatem,& amicitiam extrinsecam. Pri b.

Conste sicut dicitur prudens, sapiens, qui intrinsece est dispositus ad operationes proprias prudentis &sapientis; ita dicitur Sanctus, Justus,vi amicus Dei, qui intrinsecὸ est dispositus adactus proprios Justi Sancti, Mamici Dei pergo sicuti in primo casu nequis haberi huiusmodi intrinseca dispositio per formam

physice extrinsecam,di solum moraliter intrinsecam ita nec in secundo. Coniam Pulchritudo corporis haberi non potest per formam extrinsecam;ergo nec animae pulchritudin

116쪽

io Pars VIII mist. U. De Uectu, sec. sed gratia seu amicitia Dei est anima pulchritudo nobilissima;ergo nequit haberi per formam extrinsecam. Resp. I. conceis antecedente , ego Consequentiam. Disparitas est, quia denominationes prudentis , fortis albi,&c sim denominationes mere physicae, quae proinde unice haberi positant a forma physica At de nominationes justi, amiel Dei, filii adoptivi, haeredis

vitae aeternae sunt denominationes morales latim auteni esse morale consistat in ordinabilitate unius ad alterum juxta regulas prudentiae , iam sit ordinabilis homo ad Dei amorem,& visionem per gratiam intrinsecam, quam per promissione extrinsecam dedandis his bonis, ideo denominationes istae morales aeque haberi possunt per gratiam intrinsecam,ac per promissio

nem extrinsecam.

Res, nomine prudentis, & sapientis antonomasti lce venire illum, qui habet habitum physice intrinse- eum, quo facilitatur ad actus prudentiae, sapientiae. Quδdsi nomine prudentis, sapientis veniat , qui habet dispositionem intrinsecam ad eos actus provenientem ex jure ad auxilia Dei obtinenda, quibus facilὸ possit eos adtiis elicere, clim hujusmodi us mora iliter intrinsecum haberi possit per promissionem Dei

extrinsecam dedandis iis auxiliis uberrimis , poterit per formam extrinsecam haberi denominatio prudentis,& sapientis in hoc sensu usurpata. Idem diximus in casu nostro Sinamine Justi, Saneti veniat antono

mastice , qui est dispositus per gratiam physice intrihsecam ad aetus proprios Iusti, Sancti praesem tim ad Dei amorem , certe denominatio ista haberi non potest per formam Ytrinsecam quod si nomine Justi, mancti veniat qui est intrinsece dispositus ad eostem actus per jus ad auxilia Divina, quibus possit eos actus elicere, poterit ista denominatio haberi per formam extrinsecam, nempe per Divinam promissionem

117쪽

ςΗstia IV. De extrinsem denominatione, θε. I Rem collativam talis juris sicut denominatio injusti, de peccatoris consistens in reatu odii Divini,haberi e iam potest per formam extrinsecam, ut patet in insa tibus habentibus originale. Ad Confirm Pulchritudo proprie fert aptam membrorum dispositionem, & solum metaphorice de anuma dicitur,qubd sit pulchra,si sit rite disposita ad suum -ultimum finem; Cum autem possit esse ad suum finem disposita per jus moraliter intrinsecum ad amorem Dei amicabilem, ad haereditatem ortum ex Divina promissione extrinseca, hinc poterit animae pulchrit dolaberi etiam per formam physice extrinlecam , de

intrinsecam solum moraliter.

VI. Ohic.ult. Per Gratiam homo dicitur non solum filius Dei adoptivus, sed etiam ex Deo natus, juxta illud Joan i qui non ex sanguinibvi . . sied ex Deo nati sunt. Atqui homo nequit dici natus ex Deo , nisi participet intrinsece, ae physice naturam Divinam, proprterea enim in creatis filius adoptivus non potest dicinatus ex adoptante, quia non participat naturam illius; ergo ut supra.

Confirm Gratia sanctificans debet esse amissibili per peccatum; non secus, ac in pura natura dispositio

ad ultimum finem,&exigentia auxiliorum naturalium

ad illum consequendum debet esse per peccatum amicsibilis hsed sanctitas ista extrinseca non videtur , qu modo possit per peccatum amitti; ergo ut prius. Resp. doptatum in creatis non dici natum ab adortante, quia non participat per adoptionem ejus nais turam , sicut participatur a filio naturali: At filius doptivus Dei dicitur a Deo natus per hoc, quod participet naturam Divinam eo modo, quo potest a Creatura participari, videlicet per jus ad Deum videndum; siquidem soli Divinae naturat competit Deum intueis rivi sua , cum repugnet substantia creata superin

natu.

118쪽

turalis, cui visio Dei sit debita 1quia tamen lautus

modi justam potest haberi per gratiam intrinsecam quam per promissionem extrinsecam, ideo utroq; m do dicitur homo vere, troprie Divinam naturam participare, tesse ex Deo natus, non sicut nascitur Verbum,sed sicut potest Creatura ex Deo nasci. Hinc fit, filium naturalem sive divinum , sive cre tum non convenire neque in constitutivis physicis, neque in ratione metaphysica cum filio adoptivo unde filius adoptivus non potest absolute & sine addito duci filius, nisi minus proprie: Contriverbiam filius ais doptivus Dei per gratiam intrinsecam, quam per pr

missionem extriniscam, quamvis non conveniant in constitutivis physicis , conveniunt tamen in ratione metaphrsica unde uterque vere , proprie dicitur filius adoptivus,&ex Deo natus:non secus,ac tam homo, quam equus dicitur vere, & proprie animal,quia quam vis non conveniant in constitutivis physicis,co veniunt tamen in ratione metaphysica, seu in definitione animalis.

Hinc etiam habes, in quo differant sapientia, gr.&Prudentia stricte dicta, quae habetur per habitum physice intrinsecum, a sapientia improprie dicta quaenaberetur per promissionem Dei de concutrendo adactus sapientiae cum ea facilitate potentiae, quam haberet,si daretur habitus Istae enim duae sapientiae non solum non convenirent in constitutivis physicis , sed neque in ratione metaphysici, seu in suo formali conceptae, de ideo non posset utraque dici proprie septemtia. Contra veryjus ad amorem Dei amicabilem , glariam, quamvis habeatur per constitutiva physita iversa in eo , qui habet Gratiam intrinsecam , in

eo , eui promittitur extrinsece talis amor; in concepta tamen sorinali participationis Divinae naturae non

differunt , sicut animal hominis in equi in ideo

119쪽

ςiustio IV.De extrinseca δεηθmiratione, M. Iosuterque dicitur vera, ac proprieJlistus,sanctias Deo gratus, filius adoptivus, latus ex Deo. Et ratio a priori est , quia juxta dicta in prima disput. qui e I. m. I r.effectus morales habentur per ordinatalitatem unius ad alterum juxta regulas prudentiae atqui tam est ordinabilis homo ad visionem beatam per gratiam intrinsecam , quam per formam extrinsecam e plicatam; ergo utroque modo haberi possunt effectus isti morales Justi Sancti, amici Dei. filii adoptivi,

haeredi S.

Ad Confirm. sicut per peccatum amittitur gratia intrinseca , quae est veluti externa Dei promissio per hoc quὁd Deus nolit amplius promittere homini si um amorem, gloriam, quando peccat, ita potest per peccatum amitti suo modo gratia extrinseca, qu

tenus Deus non vult promittere suum amorem, pro quando homo peccat.In statu vero purae naturae per

peccatum amittitur dispositio ad ultimum finem naturalem , seu exigentia auxiliorum naturalium ad illum obtinendum , non quia amittitur aliquii physicum , sed quia per peccatum superveniens acquiritur aliquod esse morale , nempe reatus odii Divini demeritum ad ea auxilia, quae exigerentur, nisi adesset peccatum sicut filius exigens de se amorem pate num , per impietatem erga Patrem non amittit ullam

qualitatem physicam exigitivam amoris paterni, sed

solum acquirit novum esse morale, nempe reatum

dii paterni destructivum illius praeviae exigentiae. In tantum Sol v. gr. ut sit indispositus ad finem suum, physice malus , debet amittere qualitatem sibi deburam, puta lucem, quia est incapax mali moralis, ratione cujus moraliter fiat indispositus ad illuminandum; homo autem cum sit mali moralis, seu peccati capax, potest per peccatum reddi moraliter ad finem suum ineptus , quamvis nihil physice amittat , sed solum

demia

120쪽

ai. Pars VIII. Dist. II De Uectu, M. demerendo auxilia, quae in sensu diviso a peccato

gerentur.

VIII. Neque dicas , quod posset pariter homo per peccatum reddi ineptus ad finem supernaturalem,quin amittat Gratiam sibi physice intrinsecam. im si loquamur de gratia praesentis ordinis , haec necessario excluditur per peccatum, quippe quae cum illo habet incompossibilitatem: Si eris loquamur de gratia, quae in alia providentia potuisset homini conserri, quae solum esset prima radix omnium potentiarum, Operationum supernaturalium, non tamen esset essenti liter incompossibilis cum peccato mortali , sed solum connaturaliter, ut diximus in de Gratiar in tali casu, cum Gratia esset aliquod bonum supernaturale , indebitum, deberet etiam per peccatum connaturaliter amitti sicut in praesenti providentia amitterentur

etiam habitus infusi fidei, spei per quodvis peccatum, nisi ex Divina benignitate remanerent in pecca

torci ut possit peractus fides , spei se disponere adi

returgendum.

Concludo breviter Participatio naturae Divinae reddens hominem filium adoptivum, amicum, & haeredem ex suo conceptu formali habetur unice per jus ad Deum intuendum; sed hoc jus aeque potest haberi per gratiam physice intrinsecam,s per promissionem Dei extrinsecam : sicut reatus odii Divini, & poenae ae ternaeaeque potest haberi per peccatum actuale physice intrinsecum,& per originale moraliter intrinsecum; ergo potest homo habere effectus formales positivos Gratiae per formam extrinsecam

SEARCH

MENU NAVIGATION