장음표시 사용
81쪽
ci in I. Anst, bile peccatum, sec. I sicut non est in destruibilis visio attingens decretum de
non destruendo Lapide.' Habes ult. Decretum de non remittendo ullo prorsus peccato non esse contemptibile, si cognoscatur cognitione evidenti, aut per actum fidei essentialite verrum ob rationes adductas i si tamen cognosteretur cognitione naturali , c falsificabili , posset utique contemni,4 discredi, quia posset dari peccatum contemptivum talis decreti, non existente eo decreto, nisi tantum putative in intellectu contemnentis; proinde si hoc peccatum contemptus remitteretur, non sequeretur seustratio ullius decreti. VI. Ohic. i. Dum Deus libere decernit, V.g. NΟ- lo ullum decretum manifestare, in tali casu decretum hoc de non manifestando ullo decret est essentialiter immanifestabile,non vero impossibili ergo dum decernit, Nolo peccatum ullum remittere , peccatum contemptivum hujus decreti erit essentialiter irremissibile, non impossibile. Probatur confiequentia Ideo illud decretum est solum immanifestabile, non impossibile quia solum sequeretur contradictio,si manilestaretur,non vero si ponatyr Atqui paviter in casu nostro solum sequitur contradictio, si peccatum contemptivum decreti remittatur,non vero si ponatur Vergo pariter hujusmodi peccatum erit essentialiter irr
Confirm si Deus decernat nullam visionem beatificam destruere solum repugnabit visionem destrui, non vero poni , ergo si decernat nullum peccatum remittere, peccatum contemptivum talis decreti repugnabit remitti,non vero poni, cum decretum solum decernat
peccata non remittere; non Vero non ponere.
Resp. i. per instantiam , ergo si Deus decernat, Nolo concurrere ad ullum actum liberum Creaturae, peccatum contemptim talis decreti solum erit impos- ribile,
82쪽
sibile quod cum concursu Dei ponatur, non verberit absolute impossibile. In forma η- ωUequomam.
ad probat em ma minorem. Peccatum contemptu vum decreti de non remittendo ullo peccato non solum traheret contradictionem, si remitteretur, sed eis
iam si poneretur, tum qui derogat Divinae Miseri. cordiae,ac libertati Dei ad miserandum, & parcendum; Tum etiam quia esset, mon esset essentialiter irremis sibile, ut diximus. Ad confimi distinguo teri posito decret re pugnabit visionem aliquam destrui per accidens co cedi ex praedicatas intrinsecis,& essentialiter , I antecedem, ct sequemiam. Immis retorqueo pati. talem si Deus decernat nullam visionem destruere, non solum esset indestruibilis, sed etiam impossibilia visio attactiva alia decretitu ostendimus ergo si Deu decernat nullum pecςatum remittere , noni tum erit irremissibile,sed eriam impossbile peccatum contemptivum talis decreti. Quare solum de pecca. to per accidens irremissibili verilicatur, quod repugnet remitti,non vero poni,quia seustraretur decrerum de illo noo remittendo, si remixteretur, non vero si ponaturiat peccatum essentialiter irremissibile non solum repugnat,quod remi latur, sed etiam qu*dito. natur.ξue enim,& non esset irremissibila,quia loqueretur de non loqueretur de tali peecato decretum uni. versale de non remittendo ullo peccato. VII. Objici 1. Non derogat divino dominio,qubdDeus non possit uti Creaturis ad usus chimaericos, ris'. quod non possit uti materia ad insormandum, ligno ad cognoscendum aut Quod non possit conservare
durationem,movere ubicatione,&c ergo nec derogat divino dominio ac libertati ad remittendu, quod non possit condonare peccatum euentialiter irremissibile ergo sicut non repugnat ubicatio encoxi liter immo- .a bilis,
83쪽
s fit L An si possibilepeccatam, bilis, c. ita nec peccatum essentialiter irremissibile . . praesertim si hujusmodi irremissibilitas oriatur ex connexione intentionali cum decreto de non remittendo ullo peccato.
Resp. primo per instantias addi ictas de possibilita. te peccati es sentialiter impermissibilis , aut ad quod
Deus immediate non concurrat de peccato essentialiter remissis, impunibili, c. Secundo argumentum probat nimis , videlicet quod neque repugnet peccatum essentialiter irremissibile ex intrinseca sua malitia independenter a connexione cum ullo decreto , quia eo posito Deus per hoc , quod non posset illud remitteres, solum non posset eo uti ad usus chimamcos. Tertio dico, non repugnare divino domjnii, quod non possit uti Creaturis ad usqK quos certo constat repositive ostenditur iis esse impossibiles v. s. quod non possit uti materia ad informandum lapide ad libere operandum;secus vero si tantum assumarur, usus illos esse chimaericos, caeteroqui debent esse possibiles Creaturis ob subjectionem debitam divino dominia.In casu nostro quodvis peccatum est remissibile. nisi de aliquo positive probetur irremissibilitas i sicut quaelibet Creatura est mobilis conservabilis,&c. , tantum ubicatio dicitur immobilis, ti duratio incoiseservabilis, quia positivo probatur debere haec praedicata iis competereri At ex discursu Adversariorum non probatur positive possialitas peccati essentialiter irre.
missibilis, ut ostendimus pergo quodvis peccatum dici debet remissibile.
Regula generalis sit haec. Quoties inquiritur de possibilitare alicujus Creaturae, quae videtur fines Omnipotentiae dilatare, divini dominii fines coarctare tunc a Philosophis,& Theologis dicendum,huiusmodi Creaturam repugnare, nisi postive ostendatur ejus,
possibilitas, ex qua oriatur, qudd impotentia in divino e domi
84쪽
dominio ad utendum ea creatura ad usus impossibiles sit impotentia Grammaticalis, sicut est impotentia Dei
adpeccandum,ad ponendam chimaeram,&c. quae impotentia perfectissimam Dei potentiam commendat juxta illud Aug istinis. de Civit. o. Deus,qui somnipotens , multa non potest. Tunc autem satis est, quod inere negative possibilitas alicujus Creaturae ostenda .
tur, quando praedicatum proprium illius est participativum alicujus divinae persectionis, ad quod consequitur quod aliquis usus talis creaturae sit chimaericus; non vero quando praedicatu propriu est mere limitativum divini dominii E. g. dum qiinhur, An sit possibilis Creatura essentialiter indestruibilis, immobilis immultiplicabilis numericὸ, inelevabilis ad producendum quodlibet, avi Creatura rationalis inobdurabilis,vel inemollibilis,aut impeccabilis;vel CreaturaDurandi , quae operetur sine concursu Dei immediato &similiari dicendum est repugnare , eo quδd praedicatum differentiale istarum Creaturarum non sit participatio alicujus divini attributi , sed est mera coarctatio divini dominii ad talem Creaturam destruendam movendam, c. unde cum non ostendatur positive harum Creaturarum possibilitas eo padio, quo positive ostenditur possibilitas,& necessitas ubic tionis essentialiter immobilis, durat.onis inconservabilis dicendum est repugnare, intravero possibilitas Angeli, seu substantia immaterialis completae, vel
orporis simplicis aut Creaturae ab arterno, Creaturae Creatricis, infiniti cathegorematici, c. lassicienter ostenditur negative , quia ex proprio conceptu hujusmodi Creaturae praeseserunt participationem
licujus divinae perfectionis , ad quam consequitur , quod sit impossibilis aliquis earum usus qui aliisCreaturis est possibilis: .g. Angelus participat persectiori modo Divinam intellectivitatem, quam anima ratio- natis;
85쪽
natisi hinc fit,quδd non possitDeus uti Angelo ad informandam materiam,ut potest uti anima rationali: sic corpus simplex perfectiori modo Dei simplicitatem participat, quam materia; hinc fit, quod non possit rasormati forma substantiali sicut potest materia. In casu nostro peccatum essentialiter irremissibile , visio indestruibilis non praeseserunt participationem alicuius divini attributi , sed solam coarctationem divini
Dominii ad remittendum, destruendum. &c ergo dicendum ea repugnare: Praesertim quia in obscuris,dum quaeritur de possibilitate alicujusCreaturae,quae ex una parte dilatat fines omnipotentim,di ex alia parte prae- pro extendendo divino dominio,quod ex suo conceptu praedicatum praestantius quam omnipotentia; & deo dicendum hujusmodi Creaturam repugnare. VIBIM hic. .Ex hoc,quod peecatum repugnet contemptivum decreti de non concurrendo ad ullum actum liberumCreaturae non sequitur repugnare etiam peccatum essentialiter irremissibile contemptivum decreti de non remittendo ullo peccatori ergo instantia adducta,vi probatio ex absurdis est nulla Antec Prob. Ideo prius illud peccatum repugnat, quia essentialiter uilibet effectus creatus debet immediate a Deo pe-ere,& cum concursu Dei immediato poni, ut supponitur cum communiPhilosophorum, Theologorum contra Durandum,sed quod debeat quodvis peccatum esse remissibile, non debet supponi, cum hoc sit, quod in praesenti controvertitur; ergo repugnantia actus liberi, ad quam Deus non concurrat,non infert repugnantiam peccati essentialiter irremissibilis. Confirm non derogat divinae libertati ad parcendum, miserendum, quod paccata damnatorum de
facto sint ab extrinseco irremissibilia quia irremissib, litatem habent a decreto libero Dei nolente illa o-
86쪽
donares Atqui cccatum essentialiter irremissibile ex connexione cum decreto de non remittendo ullo peccato pariter essentialem irremissibilitatem haberet ab hoc ipso decreto libero nolente peccatu ullum condonare; quia peccatum illud essentialiter cum hoc decreto connectitur, ab illo haurit suam essentialem irremissibilitatem; ergo non derogat divinae Misericordiae peccatum essentialiter irrem illibile.
Res nego antecesicut enim ex capite divini dominii
oritur, quod quilibet effectus creatus immediate pendeat a Deo, eo quod immediata dependentia sit magis eonsina Creaturae summe dependenti,ita ex capite dia vinae Misericordiae quodlibet peccatum debet esse remissibile; ergo sicut repugnat peccatum . quod immediate non dependeat a causa prima ob connexionem cum decreto libero de non concurrendo ad ullum ais ctum voluntatis creatae ta evincitur repugnare peccatum essentialiter irremissibile ob connexionem cum decreto de non remittendo ullo peccatos aliter Deus
non esset praestabilis super malitia. Ad Confirm mgo min. non potest enim peccatum iblud haurire ullam irremissibilitatem a decreto , quod de illo non loquitur sed solum loquitur de peccatis B. C remissibilibus unde sicut decretum de non remi teridis peccatis Pauli non transfundit irremissibilitatem ullam in peccatum Petri mittemptivum talis decreti iril decrerum de non remittendis peeeatis Raremissibilibus non potest transfundere irremissibilitarem peccato A contemptivo illius decreti. IX.οhisiuit si daretur peccatum aut pendens essentialiter,aut completivum decreti de odio habendo, de puniendo Petrum in aeternum ob tale peccatum, hujusmodi peccatum esset essentialiter irremissibile; sed potest dari tale peccatum;sicut in sententia nostra dari ratest gratia praesentis ordinis , uni hypostatica
87쪽
pendens essentialiter a decreto de dando am n amicabili in aeternum & sicut vox Pontilicis loquentis ex cathedra essentialiter pendet a divina interna locutione , ut proinde non possit esse falsa;ergo dari potest peccatum essentialiter irremissibile. Res dari quidem posse peccatum essentialiter e dens a decreto libero Dei de odio habendo Petrum,&puniendo in aeternum ob aliud peccatum , non vero propter hoc ipsum peccatum, quod pendeta tali de to, quia recurrit, quod hujulmodi decretum libe- esset fatuum,utpotὸ liberὲ decernens de praedicatis necessariis ex hoc autem quod peccatum .pfurti essentialiter pendeat a decreto libero de odio habe do , e puniendo petrum in aeternum propter peccatum homicidii solum sequitur quod peccatum homiαcidissit irremissibile ab extrinseco,& per accidens,pee catum vero furti nullam habet , ne accidentalem quidem irremissibilitatem, ergo universim quodvis e catum essentialiter irremissibile repugnat, tam si connectitur intentionaliter, quam si realiter cum decreto libero Dei de non condonando peccato.
Anpossit peccatu=n remitti absique praevia r
tractationepeccatorIS. I. Uod in praesenti providentia peccatum mortali personale non remittatur citra retractationem peccatoris est omninis certum, tum ex verbis Christi Domini:Nisi paenitentium egeritis,omnes similiter erubitis tum ex Trid quodsis i . cap. . de contritione loquens dicit Fuit autem omni tempore necessuritia hic motus ad obstinendam peccati niuam. Quare solum dubitatur, an possit id evenire de porentia absoluta Thomistae communius negant nixi authoritate D. Th. qui partoq. 86. arti 1 habet, ρεμιιυ estpeccarum
88쪽
fnepamrentia remitti. Sed communis en rentia a Triana at cum Scotistis, Nominalibus, Suario es. s. sex. 2.
Vasquio, c. putantibiis, Angelicum non esse in opposita sententia, quia in textu laudato solum docet in ptiesenti providentia peccatum sine poenitentia remitti non posse. II. Dico itaque cum Communiori, Posse divinitus peccatum remitti, absque ullo pratulo actu peccatoris. Prob. I. paritate peccati originalis;qubd in insentibus absque ulla praevia retractatione remittitur.Deinde paritate voti, quod potest a Pontifice immediaes dispensari. Tum paritate offensae in creatis, quae po-rest ab offenso immediatὰ romitti absque ullo actu oia findentis. Denique ratio a priori est, quia potest creditor &offensus cederejuri suo, etiam nullo praevio actu debitoris ergo potest Deus cedere tui ad odio
habendum vi puniendum peccatorem, non expectata ejus retractationes quod certe manifestum est in se tentia putantium, posse peccatum remitti in instanti quo fit, aut ante quam fiat. Confir Vel retraetatio peccatoris praerequireretur,
ut forma expulsiva peccati, hoc est falsum Nam
quamvis in sententia Vasquii contritio formaliter peccatum expellat , in omnium tamen sententia attritio supernaturalis, contritio naturalis sunt peccati retractatio,& tamen formaliter peccatum non expellunt; vel prierequireretur retractatio ut ultima disW,sitio ad
gratiam sermaliter peccati expulsivam in cum possit Deus introducere formam abique ulla praevia diipositione ut potest sermam ignis introducere absque pra , vio calore poterit gratiam infundere ab ite, via
retractatione peccati:vel demum prierequireretur tanquam dispositio moralis, ut moveat Deum ad gratiam infundendam in adhuc poterit multo magia moveri Deus a sua infinita bonitate. υ
89쪽
suasti II de Retractarisnepeccati. 7s III. Objyc. i. Peccatum essentialiter c volunt 'rium , erg ut tollatur peccatum , tolli debet ratio voluntarii : Atqui niti ponatur retractatio, non tollitur, sed perseverat moraliter ratio voluntarii; ergo ut tollatur peccatum , necessaria est retra
Confirm. Dum est de facto ratio voluntarii peccaminosa, habetur peccatum actuale ergo dum pers verat moraliter ratio voluntarii peccamrnos , perseverat moraliter peccatum , seu habetur peccatum habituales atqui ratio voluntarii peccaminos perseverat moraliter, quousque ponatur retractatio ergo peccatum habituale tolli ho potest sine praevia
Resp. Argumentum solvendum in peccato originali , quod habetur in infantibus per hoc , quod peccatum Adae fuerit illis interpretative voluntarium; tamen tollitur per aptitam absque ulla
retractatione. Secundo dicendum , peccatum habituale constitui solum per peccatum actuale praeteritum, &phnegationem condonationis, aut condignae satisfactionis , ut hic supponimus non vero per rationem ullam voluntarii moraliter perseverantis. Nam etiam posita retractatione peccati destructa ratione voluntarii moraliter perseverantis potest Deus non condonare peccatum; ergo peccatum non tollisur per retractationem,sed unice perta structionem constitutivi, vid aut per condonationem, aut per condignam satisfactionem , quibus positis peccatum tollitur , etiamsi non habeatur retracta. tio, seu destrumo voluntarii moraliter perseverantis. Quare sicut potest haberi retractatio peccati sine con donatione ita vice versa. In serna dist antecedens peccatum actuale essentialiter est voluntarium concedo;ha ibitualesu in tu aedebet habere rationem voluntarii
90쪽
praeteritam, concedo moraliter perseverantem , nego antecedens 9 Consequentiam,
Ad Confirm in sententia agmittente posse peeca tum eondonari in instanti quo fit, diuti adest ratio voluntarii peccaminosa hoc est cum advertentia ad leogem divinam,quae prohibeat talem actionem)tunc hiaberetur sollim peccatum feeunddm maeulam facti hon secundum maculam iuris,ut explicabimus q. non enim haberetur reatus odii divini vi poenae aeternae, si Deus tunc cedat iurisio,& peccatum condynenunde in hac sententia retorquetur paritas in instanti enim in quo peceatum sit, potest haberi voluntarium peccamirinosiim qiiin habeatur reatus odii divini, icenae aeternata ergo potest etiam idem voluntarium peccatum moraliter perseverare quin perseveret ille reatus sed destructo tali reatu destruitur peeeatum habituale erugo potest tolli peccatum habituale adhuc perse verante inoraliter voluntario peceaminos , hoc est non posita
Quod si supponamus , non posse peceatum remititi
dium sit, Onceis antecedente, nego consequentiam. Dis paritas primis danda est ab adversariis,pectatum enim, dum fit,neeesarib est voluntarium , at ut perseveret pereatum habituale , non debet neeessario persevera. re ratio voluntarii eum possit Deus non condonare peccatum, etiam posita retractatione Latque adedipo, testieeeatum habituale moraliter perseverare, non destructa ratione voluntarii. Direm disparitas in haesententia est, quia peccatum ac uale essentialiter eonis nituitii per rationem voluntarii ; contra ver,pecca tum habilitate non eonstituitur per rationem volunt rii moraliter perseverantis,sed per negationem eond
nationis , latissae lonis ; unde impertinenter sobabet ratio voluntaris inordine ad perseverandum aut non per siverandum peceatum , ut proinde si